Nieuws uit
de Dierenstee
"Oe Itojbjby v^a.aa
Teunis Tanis ui^ Ouddorp
ipiCertil|d System Engineer ~I
Een advertentie in Eilanden-Nieuws lieeft altijd succes
Nog meer geweld
EIIAIIOEII-niEUWi
Dam- en Schaakver.
'Ontspanning' te Ouddorp
DE HEER CO.
Voor ons hoofdkantoor in Sliedrecht zijn wij op zoeic naar een
PAGINA 6
VRIJDAG 26 JANUARI 2001
^If^/'Si^ x''^---'.
Deze keer willen wij graag FLORIS aan u
voorstellen, een alleraardigste hond, maar
beslist niet moeders' mooiste. Floris is een
bouvier met een lange staart en hangoren.
Hij ziet er niet op zijn voordeligst uit, maar
hij hoopt dat er ook gauw voor hem een
nieuwe baas komt.
Hij zit al weer een aantal maanden bij ons
en hij is eigenlijk nu wel uitgekeken op De
Dierenstee.
Floris is ruim 6 jaar, zwart ruwharig. Het is
een hond waar weinig mee gedaan is, maar
het is een vriendelijk dier. Hij vindt het niet
erg om alleen thuis te blijven, maar wel
met een lekker hapje of een knuffel om
mee te spelen. Floris is erg enthousiast en
daarom zoeken wij voor hem een gezin
met grotere kinderen en zonder katten, ook
raden wij zijn nieuwe baas aan om hem de
eerste tijd aangelijnd uit te laten, want Flo
ris is niet gewend aan andere honden.
TESSA is een kruising Mechelse Herder
van ruim 5 jaar. Het is niet zo'n grote hond
maar wel een dame die laat merken dat zij
er is en Tessa is voor niemand bang. Het is
een hond die erg waaks is en alleen maar
vriendelijk tegenover haar familie. Als u
een goede waakhond zoekt voor uw bedrijf
komt u dan eens kijken bij haar.
U vindt deze honden bij De Dierenstee,
Groene Kruisweg 14a te Numansdorp,
tel. (0186) 655150.
Onze openingstijden zijn:
Maandag t/m zaterdag vanaf 11.00 tot
16.00 uur.
Uitslagen van 22 januari
Dammen:
J. Visbeen - A. de Mik3 - O
H. M. Floresteijn - C. Mieropi -
De heer Floresteijn had de winst steeds op
zak, maar hij liet deze zelfs tot op de laatste
zet liggen. Dit mag toch niet gebeuren.
C. Akershoek - A. MeijerO - 3
Een mooie overwinning van Meijer.
L. Moerkerk - M. BruinsmaO - 3
Bruinsma heeft de weg naar herstel weer
gevonden.
C. Tanis - J. Moerkerk1 - 1
A. P. C. de Mik - KL TanisO - 3
Een grote blunder van Tanis leidde tot
onmiddellijk verlies.
Schaken:
P. Speelman - A. J. KasteleinO - 1
Een goede start van Kastelein, maar een par
tij van de gemiste kansen aan beide zijden.
RSB:
Ontspanning 1 - Barendrecht 1TA - 5Vi
Een smadelijke nederlaag voor de Ouddor-
pers. Slechts 1 winstpartij en 3 remises. Ze
hebben nu de strijd om de koppositie verlo
ren. Jammer!!!
Dat verzamelen een heel interessante hobby kan zijn,
zag ik deze maand bij de achttien jarige Tennis Tanis
uit Ouddorp. Teunis verzamelt al enkele jaren milita-
ria: alles wat te maken heeft met de vredesmissies van
de NAVO en de V.N. Dat ook deze hobby een wereld
apart is, mag duidelijk zijn.
Teunis, in het dagelijks leven werkzaam in de elektronica-bran-
che, startte vier jaar geleden met zijn hobby. Dat begon met een
plunjebaai die hij van een buurman cadeau kreeg. Het was
gewoon leuk. Later kwam daar eens een embleem bij en nog
later weer wat klein spul. Eigenlijk is hij pas goed 'aangesto
ken' door een oudere collega, die al lang een website over dit
onderwerp verzorgt. Toen die van Teunis hoorde over zijn hob
by, waren ze meteen gezworen kameraden. En hij deelde zijn
kennis graag met zijn jonge vriend. Teunis ontdekte dat er veel
meer overblijft uit vredesmissies dan een sjaaltje en een
embleem. En dat elke missie behalve een eigen naam, nog meer
specifieke zaken heeft. Naast de standaarduitrusting zijn er
sjaals, mouwtjes, baretten; emblemen, medailles, kraagspiegels,
naambadges - tegenwoordig met klittenband enzovoort. Het
verzamelen werd nu een stuk interessanter.
Hij verdiepte zich in de achtergronden van de afzonderlijke mis
sies en vertelt intussen als een kenner alle details over de uitzen
dingen van de diverse bataljons. Op zijn zolderkamer tuimel je
pardoes midden in een expositieruimte van het leger. Terwijl hij
aanwijst, vertelt Teunis. Over de blauwhelmen, over Sinaï,
Libanon en Unifil, IFOR, KFOR en SFOR, Cambodja en
Cyprus, over Kosovo en Eritrea en alles wat daarbij hoort. Van
dingen die voor een leek eender lijken, weet Teunis in rap Oud-
dorps de bijzonderheden te melden, tot het je bijna duizelt.
Neem alleen al de baretemblemen van de landmacht die voor
het gesprek keurig gerangschikt op zijn bureau liggen. Natuur
lijk merk je bij nader inzien dat die emblemen van elkaar ver
schillen. Je weet alleen niet wat die dingen allemaal te zeggen
hebben. Maar als Teunis er een paar oppakt en vertelt wie de
emblemen op hun baret dragen, wordt het helder. Grof gezegd
geven ze het onderscheid aan tussen hoge en lage 'pieten' en de
diverse functies die de dragers ervan vervullen. Ik noem hier als
voorbeeld emblemen van aalmoezenier, rabbijn en militair juri
dische dienst. Ook de baretten in diverse kleuren waarop de
emblemen horen te zitten, staan keurig uitgestald. Wat ooit
begon met één blauwe baret is nu een hele verzameling gewor
den. Naast land-en luchtmacht is ook de marine vertegenwoor
digd. Teunis heeft zelfs een steenrode baret, ooit gefabriceerd
voor een speciale missie van 700 mensen uit ettelijke landen.
Rusland wilde die missie niet onder de blauwhelmen plaatsen,
dus werden toen speciaal steenrode accessoires ontworpen om
de missie van de MFO, Multinational Force and Observers, uit
te rusten. Teunis lacht maar eens bij onze verbazing over het
gemak waarmee hij praat over korps mariniers, bewakings
mm
korps, gele rijders en vele, vele andere namen. Alsof het niks is.
Als curiositeit prijkt een hoge zwarte pet van de gele rijders van
voor de Tweede Wereldoorlog: nog van één van zijn voorva
ders.
Naast de slaapkamerdeur houden twee militairen de wacht.
Door Teunis zelf, eigen contouren, uit een plank gezaagd en
vormgegeven met purschuim. Handige jongen. "De linker sol
daat draagt een compleet Nederlands woestijncamouflage uni
form met blauwe pet, de rechter een standaard camouflagepak
met VN embleem, een kogelvrij vest en een blauwe helm. Teu
nis grinnikt. "In België wordt schijnbaar gewerkt aan een kogel
die wel door drie van deze vesten heen gaat. Dat betekent
natuurlijk een nieuwe kostenpost voor defensie. Deze vesten
kosten defensie zo'n tweeduizend gulden per stuk. Dat heb ik er
natuurlijk niet voor betaald. Al kan ik, nu ik werk, natuurlijk
gemakkelijker iets kopen dan vroeger.
Sommige spullen vind je bij de dump of op een rommelmarkt.
Dat zijn dingen die iedereen wel heeft. De meer bijzondere din
gen komen van «ie beurs, zoals in Duiven, waar ik elke twee
maanden heen ga. Daar kun je echt mooie dingen kopen. De
meeste mensen die daar komen zoeken spul uit de tweede
Wereldoorlog of zo. Ja, ieder heeft zo z'n interesse. De broer
van mijn vriendin Karin bijvoorbeeld verzamelt spul uit de vijf
tigerjaren en uit de oorlog. Wat ik verzamel zoekt niet iedereen.
Ik richt me hoofdzakelijk op de vredesmissies."
Teunis krijgt wel eens commentaar van mensen die al dat oor
logsspul maar niks vinden of dat over één kam scheren met
rechts-extremisme. "Je komt ze op die beurzen wel tegen hoor.
Van die brede lui met leren jacks en stamplaarzen, zo van die
mannetjes waarvoor je liever een stapje opzij doet. Maar daar
voel ik me niet aan verwant. Wat zij beogen, zoek ik absoluut
niet. Je kunt ook niet alles sparen, je maakt een keuze. Ik zeg
altijd: Vroeger werd een militair opgeleid om offensief te kun
nen functioneren. Denk aan de koude oorlog en Rusland. Daar
was men doodsbang voor. Tegenwoordig richt de opleiding zich
meer op vredestaken en alles wat daaromheen gebeurt. Nou,
oorlogstaken of vredestaken, dat is een heel verschil. En de
spullen van die vredesmissies, verzamel ik. Daar is niks mis
mee."
Opeens heeft Teunis een fotomapje met daarin fraaie foto's van
zichzelf, in uniform gestoken. Meteen vertelt hij een paar leuke
anekdotes van dingen die hij beleefde terwijl hij, voor de gein in
uniform, de open dagen van de landmacht bezocht. Hij heeft nu
alle uitzendingsuniformen compleet, waarmee hij een soort ver
zadigingspunt bereikt heeft. Wat nog toegevoegd kan worden
zijn de mouwemblemen van een nieuw bataljon naar een
bestaande missie. Het staat hem goed, moet ik zeggen. Je zou
ook denken dat een knaap als Teunis zelf wel eens met zo'n
missie mee zou willen. Maar hij schudt lachend zijn hoofd.
"Nee, ikke niet. Nou ja, Cyprus misschien. Daar wordt al jaren
lang gewaakt over de vrede tussen Turken en Grieken. Dat zou
ik wel eens willen. Maar zoals in Kosovo? Nee, daar is het echt
gevaarlijk! Hoe dat klinkt kan ik laten horen op een CD."
Helaas(?) kan hij die even niet vinden.
In de hoek tussen de kast en het schuine dak, is een UNTAC-
observatiepost in aanbouw. Een militair in Cambodja-uniform,
gekregen van een veteraan, zit er klaar voor. Zandzakken liggen
kniehoog opgestapeld, een camouflagenet verhult de dakplaten
en diverse NAVO- en V.N.-vlaggen de overige dakplaten. Teu
nis' eigen bureaustoel, met camouflagestof en het dito dekbed,
vallen niet eens op in deze omgeving. "Met deze post ben ik al
even bezig" vertelt Teunis. Je vraagt je af hoe hij weet dat zo'n
post er zo uit hoort te zien. Teunis lacht breeduit. "Eigenlijk
hoort een buitenstaander dat niet weten. Maar ja, op beurzen
vind je niet alleen hobbygenoten en veteranen, met wie je
natuurlijk graag contact maakt, je vindt er ook wel es informatie
die niet voor buitenstaanders bestemd is. Daar doe je natuurlijk
je voordeel mee.
Nu het lijkt of het verzamelen een eindpunt heeft bereikt, zijn er
nog andere dingen te doen. Zo knutselde Teunis een prachtige
legerhelikopter in elkaar, en nu is hij bezig met een F-16.
Maar nog liever nestelt hij zich achter de computer, waar hij
dikwijls bezig is met zijn eigen website. Die heeft hij zelf
geprogrammeerd. Op de website staat achtergrondinformatie
over de diverse vredesmissies; ook staan er foto's op van zijn
materialen, interviews met veteranen en nog veel meer. Teunis
is drie maanden bezig, en nu al merkt hij grote belangstelling.
Per maand heeft hij zo'n 150 a 200 bezoekers op zijn site:
www.vredesnaam.com Zelf surft hij ook wel eens over het net,
naar sites van andere geïnteresseerden én van zijn collega, in
wie Teunis een voorbeeld ziet. "Het gaat hierbij altijd om infor
matie-uitwisseling en je hoopt dat je zelf ook weer bezoekers op
je website krijgt", vertelt Teunis. Op dit terrein is hij overigens
nog lang niet uitgekeken. Techneut als hij is, produceert hij
momenteel weer iets nieuws op de computer. Iets dat hij wehs-
waar even laat zien, maar dat hij voorlopig toch nog voor zich
zelf houdt. Als het klaar is zien we het vanzelf. Spannend, Teu
nis. We zijn benieuwd.
(21)
OUD-BALJUW OP DE VLUCHT
Abraham Hart liep op 14 september 1678
samen met Jan Genitse Cas en Otto Coos op
de dijk tussen Sommelsdijk en Dirksland
toen ze de oud-baljuw van Middelharnis,
Hendrik van Dam, tegenkwamen. Van Dam
nam voor de mannen de hoed af, waarop één
van hen enigszins spottende zei: "dat is al
een beleeft karel, waer heeft hij de beleeft-
heyt geleert?" Daarna begonnen zij hem uit
te schelden "langen duyvel, langen hont,
gaet wat uyt de weege wij kannen den toor-
en niet sien." Van Dam hield wijselijk z'n
mond. Otto pakte Van Dam vast en zei: "Siet
Hendrick ick en gij moete malcanderen eens
tusschen vier oogen spreecken." Van Dam
rukte zich los en liep door, maar werd ach
tervolgd. Hij vluchtte het huis van Nicolaas
Boulijn in, wijnverkoper te Sommelsdijk. In
de avondschemering ging Van Dam naar
huis. Later werden daar enige ramen inge
gooid. Wat de reden van dit zinloos geweld
was, is niet duidelijk, maar misschien had
een van de heren nog een appeltje te schillen
met deze oud-baljuw, een functie waarbij je
weleens mensen tegen je in het harnas jaagd.
In dit geval stond Abraham terecht, de ande
re twee woonden wellicht in Sommelsdijk.
Hij werd eerst in 1679 verbannen uit Goeree
en Overflakkee.
In beroep
In 1679 vond er op de Kaai een vechtpartij
plaats. Heijndrick van Dam verwondde Jan
Gerrits Cas, schepen en leenman, met een
mes in de arm. Volgens de keur moest
Heijndrick 100 pond verbeuren. Dat kon hij
niet betalen en maakte tevens bezwaar. Hij
zou "appelleren ofte reformeren aen de Hove
van Holland". Of hierover nog een proces is
gevoerd en zo ja wat daarvan de uitkomst is,
moet worden nagezocht in het archief van
het Hof van Holland.
Herbergier op de vuist
Abraham Stevens was herbergier in de toe-
last op de Kaai. In 1681 vroeg hij aan Pieter
Leenderts om zijn mes. Dit - zo hij zei - om
oesters schoon te maken. Toen Pieter wei
gerde zijn mes af te staan, pakte Abraham
een mes van Pieter Jacobse Pane en viel
daarmee Pieter Leenderts aan. Hij raakte het
mes kwijt, maar greep een grote tang, waar
mee hij "seer geweldichlijck op Pieter Leen
derts geslagen heeft hem quetsende aen de
arm". Men wist de tang afhandig te maken,
maar nu raakte Pieter Jacobse Paeu in
gevecht met Pieter Leenderts. Inmiddels was
de dienaar van justitie, Andries van Dam,
geaniveerd. Bij de haard sprak hij met Abra
ham de herbergier, die wederom de tang in
zijn hand had genomen en tegen Van Dam
zei, dat hij zich er niet mee moest bemoeien
"off ick sal je met de tangh op je huyt bruij-
en." Het gevecht tussen de beide Pieters was
gestopt, omdat Pieter Leenderts hevig bloed
de. Dit kwam onder meer doordat hij "tot drij
a vier malen onder de voet met een
stooff en anders met het aensigt soodanigh
tegens de vloer aenstootende ende toegestelt
heeft..." Pieter Jacobse Paeu moest een boe
te van 150 pond betalen en/of zes weken op
water en brood. Abraham Stevens, die als
herbergier juist moest beletten, dat er
gevochten werd in zijn kroeg, maar eigenlijk
de aanstichter van de vechtpartij was, kon
vanzelfsprekend rekenen op een pittige straf.
Zo werd geëist, dat hij "in de gaten te water
en te broot geleyt te werden den tijt van ses
weecken, de redemptie vandien niet minder
te moogen geschieden dan met 150 ponden."
Daarenboven "gesuspendeert van sijne
neringe voor den tijt van een geheel jaer en
bovendien arbitralijck gecorrigeert." Het
viel uiteindelijk mee: 50 gulden boete.
Blinde woede
Op vrijdagavond 26 maart 1683 zocht Aren
Schutter ruzie met Leendert Voorwinden.
Hij pakte een stuk hout en sloeg er hevig op
los. Zijn broer Gerrit maakte hem het stuk
hout afhandig, zeggende: "ghij soudt hem
wel doot bruijen." In blinde razernij begon
hij Leendert te schoppen en te slaan. Nu wist
Marinus de With Aren te overmeesteren en
dat was maar goed ook, anders was het wel
licht verkeerd met Leendert afgelopen. Aren
Schutter werd voor deze woede-uitbarsting
tien jaar verbannen en een derde deel van
zijn goederen werd geconfisceerd.
'Aardige' familie
Het jaar daarop moest Jan Schutter - wellicht
een broer van bovengenoemde - zich verant
woorden voor de civiele rechtbank. Jan was
op 28 augustus 1684 met zijn vader en broer
Gerrit op zijn vaders wei, gelegen in de
Spiemagelblok. In de naastgelegen wei van
Stoffel Marinus van der Veer was een zoon
van Van der Veer en de knecht Jan lans
Goethals aanwezig. Er ontstond onenigheid
over twee bossen glui (gekamd stro) en Jan
Schutter begon de beide mannen uit te
dagen, maar zij reageerden niet. Daarna
sprong hij over de sloot om Jan Goethals aan
te vallen. Het een en ander werd gesust.
Op 31 augustus d.a.v. waren twee kinderen
van Teunis Jaspers Breesnee - Jacob en Jas
per - met het zoontje van Teeus Stalper de
koeien van Breesnee aan het
beweiden/wachten in de wei naast de wei
van Schutter. De kinderen van Breesnee
spraken de knecht van Schutter erop aan, dat
een paard van zijn baas in de wei van Brees
nee liep. Hij moest het paard weghalen "off
dat hetselve daer de schutkooy soude jagen".
Dit schoot duidelijk in het verkeerde keelgat
en hij ging achter de jongens aan. Hij wist
het ventje van Stalper te grijpen en vervol
gens "schrickelijk heeft geslagen sulcx het
selvige vreesselijk schreeude". De kinderen
van Breesnee renden naar het huis van Stal
per om te zeggen dat Leendert Teeuwis het
zoontje sloeg. Twee zussen kwamen mee om
poolshoogte te nemen. De oudste, Cornelia,
riep Leendert Teeuwis ter verantwoording,
maar deze greep haar bij de arm en zei "wil
ick je armen nu aen stucken breecken of wil
ick je in de sloot bruijen" en haar "oock
vreesselijck schoppende ende slaende,
soodat sij zeer schreyde". Hij zei, dat hij de
andere jongens ook wel zou krijgen "ick sou
se nemen ende in de gront van de sloot trap
pen". Over die Leendert Teeuwis lezen we
niets meer. Wel krijgt Jan Schutter een boe
te van 500 gulden. Broer Gerrit was kwaad
over deze uitspraak en ging met een stuk
hout naar Marinus van der Veer en gaf hem
flinke klappen "sodanigh dat daarvan blau
we ledematen gedragen heeft" en riep "waar
is nu die anderen duyvel" lopende al vloe
kende naar het strohutje in de wei en heeft
aldaar Jan Goethals geslagen en met een mes
bedreigd. Resultaat: een boete van 600 gul
den.
Ruzie AAN boord
Aan boord van de vissersschepen gebeurde
ook weleens wat. Zo ontstond er in 1684
ruzie tussen stuurman Bastiaen Bloeme en
Bastiaen Michiels Brij, waarbij de laatste
een mes trok en de stuurman in de hals raak
te. Het bebloede mes werd afhandig gemaakt
en in zee geworpen. De stuurman had geen
mes getrokken. De eis was: "in de gaten te
water en brood geleyt redemptie vandien
150 pond." De verdere procedure is niet
helemaal duidelijk, mogelijk was er sprake
van een valse getuigenis. De zaak werd
namelijk geseponeerd.
Een opvliegerig type
Stuurman Aren Abels zat op zaterdag 15
november 1687 met zijn scheepsvolk in huis
om hoekhaken aan het want te winden toen
hij plots Pieter Teunen ging slaan met een
glazen fles, waardoor zijn hoofd zeer bloed
de.
Hij moest 100 pond betalen of anders enige
tijd op water en brood.
Secretaris blijft cool
Michiel Nots maakte ten huize van secretaris
Johan Groenendijk stampei. Hij beledigde,
bedreigde en daagde de secretaris uit, maar
deze wenste "op een ei vilder manier aenges-
proocken te willen wesen of dat hij gedaeg-
de anders konde vertrecken." Michiel ver
trok. Toen hij ter verantwoording werd
geroepen, was de vogel gevlogen. Bij ver
stek kreeg hij een boete van 25 gulden opge
legd.
Bijna verdronken
In 1696 lag het turf schip van Jochem Hoos
ter lossing aan de Kaai. Vaak lagen een aan
tal schepen langs elkaar afgemeerd. Wilde je
dan het achterste schip bereiken, dan moes
ten de eigenaren van de andere schepen
overpad verlenen.
Dit was normaal gesproken geen probleem,
maar Jochem weigerde andere schippers de
passage over zijn schip. Maarten van Gelder
werd door Jochem zelfs in het water
geduwd, waardoor "Van Gelder op lijffspe-
ryckel quam te geraken ende met veele
moeyelijckheyt van anderen moesten gevist
ende daer uyt geholpen werden". Maarten
kon dus schijnbaar niet zwerrmien en ver
dronk bijna. Zwemmen was overigens een
knus die maar weinig schippers en vissers
onder de knie hadden. Jochem kreeg een
boete van 20 gulden.
De schrik van Men'eerse
Pieter Jacobse was nog minderjarig toen hij
op 13 augustus 1697 ruzie zocht in de her
berg van Pieter Jeroense. Hij was samen met
zijn meerderjarige broer Engel. Zij schrap
ten met hun messen over de vloer om men
sen uit te dagen, maar niemand reageerde.
De twee broers hadden waarschijnlijk een
flinke slok op, want buiten gekomen riepen
zei onder andere, dat zij de "schrick van
Menheersen" waren, 's Nachts vernielden zij
de kramen van de kermis. Boete 150 gulden
of voor een bepaalde tijd op water en brood.
Bijtgrage vechtersbaas
Op de koopdag van Pieter Kromdijck te
Nieuwe-Tonge trok Teunis Jasperse een mes
tegen Dirck Dircks van 't Oostende. Er vie
len geen gewonden, omdat er tussenbeide
werd gekomen.
Het volgende jaar - 1701 - beet Teunis "seer
hevigh in de handt" van deurwaarder
Francois van den Hoek. Teunis kreeg voor
het laten zien - en voelen - van zijn tanden
een boete van 25 gulden.
Jan Both - Middelharnis
«l||l|H0'êroep ea,igi
otiitikelaar vaft^Jl
warep5duc|||^^|i
lllllllllpiSerk
■■■?*lB3Belharnis
liilr,. Gouda.w
software
Functie-eisen:
:^/'^Kt
pos
Criminaliteit en rechtspraal(
in Middelharnis
Als Microsoft Certified System Engineer wordt je toegevoegd aan een dynamisch team om jouw kennis op
het gebied van integratie van IVlicrosoft producten en het bepalen van eisen, ontwerp en implementatie
te gebruil<en bij het ontwikkelen van nieuwe software.
Hogere Technische Opleiding (HBO) in biivoorbeeld de richting Technische Computerkunde of Informatica
en een afgeronde IVlicrosoft Certified System Engineer-opleiding.
Je koppelt een sterk ontwikkeld analytisch en probleemoplossend vermogen aan een behoorlijke mate van
zelfstandigheid.
Je hebt ervaring in softwareontwikkeling en de nodige belangstelling en enthousiasme om jezelf verder te
bekwamen.
Je gaat deel uit maken van een enthousiast team van betrokken medewerkers, waarin jouw creativiteit en eigen initiatief alle ruimte
krijgen. DE HEER CO. is een organisatie waar zelfstandigheid, verantwoordelijkheid en vrijheid van taakinvuiling centraal staan Er is
dus volop ruimte om jezelf te ontplooien via opleidingen. Daarnaast bieden wij een aantrekkelijk salaris dat is aangepast aan jouw
opleiding en ervaring en uitstekende secundaire arbeidsvoorwaarden.
Schriftelijke sollicitaties kun je richten aan:
DE HEER CO. Software, ter attentie van drs. B.M. de Heer AA/CA, RC. Hooftlaan 5 te 3362 TV Sliedrecht.
