Overdenking
Gemeente Oostflakkee reikt tiende
en tevens laatse Jaarprijs uit
weer op Flakkee
uit de
Heilige Schrift
Aangepaste kerkdienst
EiiAitiiei-raEuiia
'De Christenvrouw'
Natuurgeneeskundige
J.M. Bergsma
HET
.KUkVENSTER
Wonderlijk
VERVOLGVERHAAL
PAGINA 5
VRUDAG 12 JANUARI 2001
Blik op kerk ^^y
en samenleving Ij
- Het SoW-rapport
- Verschillende interpretatie
- Kerkpolitiek
Het SoW-rapport heeft in korte tijd veel pen
nen en tongen losgemaakt. Om even de
voorgeschiedenis op te halen: de triosynode
was gevraagd zich duidelijk uit te spreken
over het Zoonschap van Christus en over de
verzoening. Dit tegen de achtergrond van
publicaties als van de hoogleraren Kuitert en
Den Heijer. Met name in de Nederlands Her
vormde Kerk, maar ook in de Gereformeer
de Kerken was de vraag opgekomen of dit
nu allemaal zomaar kan. Of we als kerken
'Samen-op-Weg' kunnen, wanneer dergelij
ke vrijzinnige geluiden worden getolereerd.
Het rapport 'Jezus Christus, onze Heer en
Verlosser' is door de gezamenlijke synoden
met grote meerderheid aanvaard. Voor som
migen was dat een reden tot dankbaarheid,
anderen hadden er grote moeite mee. Aan de
ene kant waren er geluiden als: "De synode
heeft toch maar de moed gehad om, overi
gens zonder namen te noemen, Kuitert en
Den Heijer te veroordelen". Anderzijds
waren er ook kritische stemmen: weliswaar
zouden orthodoxe woorden zijn gebruikt,
die echter met een andere inhoud zouden
zijn geladen.
Twee voorbeelden van een verschillende
beoordeling sprongen er voor mij uit. In het
Reformatorisch Dagblad van 28 december
gaf de theologe drs. Martie Dieperink haar
visie, die nogal vernietigend was. Ondanks
de aansluiting bij bijbelse gegevens en
noties uit het klassieke belijden van de kerk,
vond zij het rapport toch een grote vaagheid.
De belijdenis van de Godheid van de Zoon
wordt niet met klare woorden uitgesproken.
zelfs zou het rapport op gespannen voet
staan met de belijdenis van de Drieëenheid.
En ook de verzoening van de zonde door het
offerbloed van Christus komt niet duidelijk
uit de verf. Drs. Dieperink komt zelfs tot de
uitspraak dat in het rapport 'het hart van het
Evangelie' is weggesneden. Ruim een week
later, op zaterdag 6 januari, kwam het RD
met een totaal andere reactie, van de hand
van dr. G. van den Brink, Hervormd predi
kant te Bilthoven en lid van het hoofdbestuur
van de Gereformeerde Bond. Hij geeft meer
dan eens toe dat hij sommige zaken ook lie
ver wat aangescherpt zou zien, maar over het
geheel is hij niet ontevreden. De triosynode
heeft het in dit rapport toch opgenomen voor
de klassieke leer over het Zoonschap van
Christus, terwijl de bazuin ook geen onzeker
geluid geeft waar het de leer van de verzoe
ning door voldoening betreft. Hij vindt de
visie van drs. Dieperink dan ook overtrok-
Ik kan me voorstellen dat een eenvoudig
krantenlezer en gemeentelid in dit geval niet
meer weet waar hij of zij aan toe is. Twee
mensen uit de rechtzinnige hoek die tot een
totaal verschillende interpretatie van het het
zelfde rapport komen... Wie van de twee
heeft nu gelijk? Ik denk dat ik het verschil
toch wel een beetje kan verklaren. Het is
maar de vraag welke verwachting iemand
had, en door welke bril hij het rapport
bekijkt. Gemeten aan de belijdenis van de
kerk der eeuwen is het rapport te kort en te
smal. Het Concilie van Nicea heeft zich
klaarder uitgesproken over de Godheid van
de Zoon, en wat betreft de verzoening zou
den de Gereformeerde Ujnen scherper kun
nen zijn getrokken. Met de publicaties van
Kuitert en Den Heijer in ons achterhoofd
valt het rapport niet tegen, dan is er duideUjk
een afwijzen van de ketterijen in te ontdek
ken. Hier ligt kennelijk ook de verklaring
van het grote aantal voorstemmers. Zowel
rechts als links konden zich in de formule
ringen vinden. Dat maakt het echter ook wat
verdacht. "ledere ketter heeft zijn letter." En
wanneer het dan getrokken wordt in de sfeer
van de kerkpolitiek, dan kan er straks gezegd
worden: "Iedereen kan mee in de SoW-kerk,
want we zijn het toch eens over Christus en
over de verzoening door Zijn bloed?"
Waarnemer
Deze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die er
kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu
ren aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8,3240 AA Middelharnis, met
in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
maaoM ooiEvana
Hoe komt een vogel toch aan die vreemde
naam ooievaar?
Antwoord: Omstreeks de middeleeuwen
noemden onze voorouders dit dier 'odevare'
en dat zal komen van 'odebaar', hetgeen
schatbrenger betekende. Ode stamt namelijk
van het oudsaksische od bezit, schat, en
baar is afgeleid van baren en beren, dat aller
lei dragen betekende.
VtfFltfltfFltf Mfi HULieaNO
Hoe wen ik jonge hondjes aan een hals
band? Ze gaan vreselijk te keer als ik ze met
die dingen om wil meenemen!
Antwoord: Het is verstandiger de halsban
den om te doen als de pups staan te eten. Dan
zijn ze afgeleid. Neem er de tijd voor ze er
aan te wennen en eerst te leren aan de lijn te
lopen, alvorens de straat op te gaan, want
daar schrikken ze weer van de voorbijgan
gers en het verkeerslawaai.
aPPELWadTFEEST
Vroeger bracht élke appeltaart feest in 't
gezin, maar nu ik het recept kwijt ben, mis
lukt het bakken. Hebt u het ouderwetse
recept nog?
Antwoord: Kneed 300 gram zelfrijzend
bakmeel met 150 g witte basterdsuiker en
200 g (voor 't gemak in stukjes gesneden)
boter met de helft van een geklutst ei en een
geraspte citroenschil en een snufje zout in
een kom tot glad beslag. Laat dat een uurtje
op een koele plaats staan. Was ca. 50 gram
rozijnen en laat die uitlekken in een vergiet.
Schil 1 kg goudrenetten en snijd ze in schijf
jes. De oven kunt u voorverwarmen op 170
graden Celsius. Droog de rozijnen iets af
met een doekje als ze nog nat zijn en ver
meng ze met de appelschijfjes, 75 g gewone
suiker, 25 g custard en 3 g kaneel. Beboter
de taartvorm. Bewaar desgewenst 4 (of wat
minder) van het deeg uit de beslagkom voor
de reepjes boven op de t^art en rol de rest uit
tot een laag van zo'n halve cm en spreid die
uit op de bodem en omhoog langs de
opstaande rand van de vorm. Strooi nog 25 g
custard over de beklede bodem tegen het
doorlekken van het vocht. Vul die bekleding
daarna met het mengsel van appels en rozij
nen. Gebruik de andere helft van 't geklutste
ei om dat losjes met suiker te kloppen en
over de vulling te gieten, zodat de gaatjes
gevuld worden. Maak dan van het restje
beslag dunne reepjes, die u kruiselings over
de vulling legt. Schuif de taartvorm op een
afdeling Dirksland
We beginnen het nieuwe jaar met een brood
maaltijd en wel op D.V. woensdag 17 janu
ari, aanvang 17.30 uur. U kunt zich hier voor
opgeven tot 13 januari, bij mevrouw
Leijdens, tel.: 602397. De bijbelstudie
begint om kwart voor acht en zal verzorgd
worden door mevrouw A. Spek-van Dijk.
Dit alles in 'Onder de Wiek'. Een ieder is
hartehjk welkom! Het bestuur
Op Goeree-Overflakkee is de naam van J.
M. Bergsma voor velen niet onbekend
meer. Vele malen heeft deze natuurgenees
kundige al lezingen gehouden op het eiland,
die als doel hebben, mensen de helpende
hand te bieden voor een betere gezondheid.
Op een natuurlijke wijze werken aan een
goede gezondheid blijkt in de praktijk dik
wijls de meest doeltreffende en tevens
meest eenvoudige manier te zijn.
Velen hebben aan de hand van de lezingen
van de heer Bergsma de weg naar een goe
de gezondheid teruggevonden. Overigens
gaat het daarbij niet om wonderdoenerij of
anderszins 'ongrijpbare' mirakels, 'slechts'
door middel van uw voeding en door
natuurlijke middelen kan er aan uw gezond
heid heel veel worden verbeterd. Niet in de
laatste plaats bij langdurige gezondheids
problemen zie je dit gebeuren!
Om daar meer over te kunnen vertellen
komt de heer Bergsma op maandagavond 9
april 2001 naar Dirksland. In 'de Schakel'
hoopt hij weer een lezing te verzorgen,
waarvoor de entree vrij is; de aanvang is
20.00 uur. Nadere berichtgeving volgt.
rooster onder in de oven als die op tempera
tuur is en bak uw appeltaart op 170 graden
goudbruin. Als ze afgekoeld is, kunt u haar
nog met wat abrikozenjam bestrijken. Als u
de taart een dag laat staan alvorens haar aan
te snijden, is ze nog beter op smaak geko
men.
mssEimoEU
Hoe moet je met wintervoeten de voorge
schreven wisselbaden nemen? Snel van te
heet in ijskoud water, of langzaam in beter te
verdragen warm en lauw water? En hoe
lang moetje dat volhouden?
Antwoord: Het gaat erom, de bloedsomloop
in stimuleren en dat lukt niet met snelle wis
selingen en het verbranden van de huid. Zet
twee teiltjes naast elkaar, het ene met water
van ca. 45 graden en het andere met water
van ca. 15 graden Celsius. Wen uw voeten
eerst aan deze temperaturen door ze beurte
lings kort in die teiltjes te steken en probeer
ze er dan langer in te houden, tot u ze één tot
twee minuten in het warme water en vervol
gens minstens 5 seconden in het koude kunt
houden. Begin en eindig altijd met het kou
de water. Herhaal de verplaatsingen zo'n 10
tot 15 keer en schenk zonodig wat heet en
koud water bij, zodat de baden op tempera
tuur blijven. Neem dergeUjke wisselbaden 's
ochtends en 's avonds, ook als de pijn ver
dwijnt.
OE lEOIONELUISttCTEfilE
Is de waterdamp die uit de verdampingsbak
jes komt die aan de radiatoren hangen niet
gevaarlijk in verband met de legionellabac-
terie?
Antwoord: De legionellabacterie is de
laatste tijd helaas nogal veel in het nieuws
geweest. Deze bacterie veroorzaakt de
zogenaamde veteranenziekte. De bacterie
is een micro-organisme dat vóór 1977 nog
niet als ziekteverwekker bekend was. Die
legionellabeestjes bleken het beste te gedij
en in resten warm water, zoals dat bijvoor
beeld voorkomt in boilers die een tijdje uit
geschakeld waren; vooral bij watertempe
raturen tussen 25 en 55 graden Celsius
ontwikkelen zij zich snel. Gevaar kan dus
stilstaand water bij genoemde temperaturen
opleveren. De legionella komt ook van
nature voor in kleine aantallen in het opper-
Jesaja 9:5: "...en men noemt zijn
naam... Wonderlijk..."
We willen, zo kort na het Kerstfeest, nog een
ogenblik mediteren over die wonderschone
tekst uit Jesaja 9, waarin de profeet een bUk
mocht werpen in de bUjde Evangelietijd, en
gaat spreken over het komende Kind. Door
de Geest des Heeren wordt die verre toe
komst naar hem toegehaald, als ware ze
reeds werkelijkheid, en klinkt het in heilige
ontroering: "Want een Kind is ons geboren,
een Zoon is ons gegeven".
Maar.hoe zal de naam van dit Kind zijn?
Een belangrijke vraag. Want als het goed is,
zal de naam het wezen uitdrukken. De naam
moet iets zeggen van degene, die de naam
draagt.
In onze, door de zonde beheerste samenle
ving, is dit niet meer zo. Wij kunnen niet
meer uit de namen van de mensen afleiden
wie ze zijn. Alleen wanneer God Zelf een
naam geeft, stemmen naam en wezen over
een. Welnu, van het geboren Kind, dat de
gegeven Zoon is, geldt, dat naam en wezen
één zijn. Hij is, wat Hij heet.
"En men noemt zijn naam Wonderlijk".
Wanneer de Bruidskerk de heerlijkheid van
haar Bruidegom bezingt, dan zegt hij: "al wat
aan Hem is, is gans begeerlijk". Maar met
hetzelfde recht kan zij ook zeggen: "Al wat
aan Hem is, is zeer wonderlijk".
Wonderlijk was het, toen Hij in de Vrederaad
van God op zich nam, om voor al de zijnen
volkomen te voldoen, sprekend: "Ik, De
kom".
Wonderlijk was het, toen Hij, die God was,
zich zo heeft vernederd, dat Hij mens werd
onder de mensen. Een dienstknecht, niet
gekomen om gediend te worden, maar om te
dienen. Alles aan Hem is wonderlijk.
Wonderlijk was het doel van zijn komen: het
redden van verloren zondaren, opdat het
wonder zou gebeuren, dat in deze gevloekte
wereld. God zou worden geloofd en gepre
zen, vanwege zijn grote zondaarsliefde.
Wonderlijk ook zijn komst zelf: de eeuwig
zijnde, geworden als een mens; de Schepper
van hemel en aarde, in doeken gewonden en
liggend in een kribbe. Wie kan het verstaan:
Hij is God en toch van God ontdaan.
Wonderlijk was zijn sterven; de Koning der
koningen genageld aan een kruis. En in zijn
sterven, als alles verloren schijnt, klinkt het
wonderlijk: "Het is volbracht!" Het graf kan
Hem niet houden.Hij staat op van de doden
en vaart vol glorie naar de hemel.
Ja, alles aan Hem is gans wonderlijk.
Hij werkt wonderen van genade.
Daar wordt een zondaar, die meende rijk en
verrijkt te zijn en aan niets gebrek te hebben,
door zijn Geest ontdekt en leert zich kennen
als arm, ellendig, jammerlijk en blind en
naakt. Daar grijpt Hij een mens, dio in vurige
vijandschap tegen Hem zijn weg gaat, in het
hart, zodat hij graag vragen: "Wat wilt Gij
dat ik doen zal?" Wonderlijk!
Wie de wonderen van zijn genade heeft erva
ren, kent zijn naam als Wonderlijk. Wie zich
als een dood - en doemwaardig zondaar door
Christus gered weet, die juicht: "Wonder
lijk!"
Wonderlijk, want die Heiland blijft eeuwig
getrouw, ook al zijn, die Hem volgen, on
trouw.
Kent u, ken jij, zo reeds zijn Naam als Won
derlijk? Behoort u, behoor jij bij de 'men' die
zijn naam Wonderlijk noemen?
Zing dan de Heere een nieuw lied, want Hij
heeft wonderen gedaan.
"Ik zal, o Heer', die ik mijn Koning noem
De luister van Uw majesteit en roem
Verbreiden, en uw wonderlijke daan
Met diep ontzag, aandacht gadeslaan.
Elks juichend hart zal Uw geducht vermogen,
De grote kracht van Uwe arm, verhogen;
Ik zal mijn stem met aller lofzang paren.
En overal Uw grootheid openbaren
B.
H.H.
Op zondag 21 januari 2001 is er weer een
interkerkelijke dienst voor 'anders begaaf
den'm de Ned. Hervormde kerk te Middel
harnis, waarin hoopt voor te gaan ds. C.
Gielen. De aanvang van deze dienst is om
kwart vóór drie.
U bent van harte welkom en uw aanwezig
heid wordt op prijs gesteld.
vlaktewater. Het gevaar van de legionella
zit in de waternevel die ingeademd wordt.
Het drinken van besmet water levert geen
gevaar op. De radiatorbakjes zijn ongevaar
lijk omdat er weliswaar dampvorming
optreedt, maar geen druppel- of nevelvor-
ming.
pammEfMEaENiGim
Bestaat er een patiëntenvereniging voor
mensen die lijden aan de ziekte polyneuro-
pathie?
Antwoord: Polyneuropathie betekent letter
lijk een aandoening van verschillende zenu
wen tegehjkertijd. Het komt nogal eens bij
diabetes voor, maar meestal is er geen dui-
deUjke oorzaak aan te wijzen. Er bestaat
weliswaar geen patiëntenvereniging voor lij
ders aan polyneuropathie, maar u kunt wel
terecht bij de VSN (Vereniging Spierziekten
Nederland). De vereniging rekent een aantal
van de voorkomende spierziekten tot haar
doelgroep, o.a. polyneuropathie. Het adres
is: VSN, Lt. Gen. Van Heutszlaan 6, 3743
JN Baam, tel.: 035-5480480.
»aaü OP OE TONG
Wat is een bruine haartong? Kunt u me hier
iets meer over vertellen?
Antwoord: Eigenlijk is de oorzaak van een
zogenaamde haartong niet bekend. De tong
krijgt een bruine tot zwarte kleur en doordat
de papillen van de tong sneller gaan groeien,
lijkt het alsof er haar op de tong groeit, van
daar de naam. In uitzonderlijke gevallen
kunnen deze papülen zelfs tot een centime
ter lang worden. Een haartong kan ontstaan
na het gebruik van bepaalde medicijnen.
Vooral na het gebruik van antibiotica wil dit
wel eens het geval zijn. Natuurlijk ziet zo'n
haartong er nu niet bepaald fraai uit, maar is
verder onschuldig. Meestal verdwijnt dit
ongemak door de tong enkele malen per dag
te borstelen met een tandenborstel of door te
schrapen met een speciale tongschraper, die
u bij een drogist of apotheek kunt kopen. Is
er een aanwijsbare oorzaak, dan moet u die
natuurhjk vermijden. Het is bekend van een
aantal middelen dat ze zouden werken tegen
een haartong, zoals bijvoorbeeld anti-schim
melmiddelen, watersto^eroxide en vitami
ne B-complex.
MELISSANT
Mannenvereniging 'Gomarus'
In aansluiting op het berichtje van dinsdag jl.
delen wij mede, dat de eerstvolgende verga
dering van de Mannenvereniging is gepland
op D.V. vrijdag 26 januari a.s. De verga
dering wordt gehouden in Middelharnis.
Voor nadere berichten zie Kerknieuws van
vrijdag 19 januari a.s.
u>rin.txknkvLi
tttèf
't Was op de avond van maandag 8
januari, de tiende én laatste keer dat
in de gemeente Oostflakkee de Oost
flakkee Jaarprijs werd uitgereikt.
Dat gebeurde tijdens de nieuwjaars
receptie van de gemeente, die dit
jaar in 'de Bommelstee' in Den
Bommel werd gehouden. De prijs
werd gewonnen door Mien van
Eykeren uit Oude-Tonge.
De Oostflakkee Jaarprijs, die tien jaar gele
den op initiatief van aannemingsbedrijf
Winkels en de gemeente Oostflakkee in het
leven werd geroepen, is bedoeld voor perso
nen of instellingen die zich op een bijzonde
re manier dienstbaar hebben gemaakt voor
de Oostflakkeese samenleving. In principe
kon iedere Oostflakkeënaar een mede-bur
ger voordragen voor de prijs, maar omdat de
voordrachten elk jaar minder werden is
besloten om de tiende Jaarprijs tevens de
laatste te doen zijn. En die laatste ging naar
Mien van Eykeren te Oude-Tonge. Zij zet
zich al vele jaren in voor vele maatschappe
lijk doelen, en bekleedt daarbij enkele
bestuursfuncties, o.a. voor Amnesty Interna
tional, de Wereldwinkel, stichting Ontwik
kelingssamenwerking Oostflakkee, Oranje
vereniging Oude-Tonge, de Rooms-katho-
lieke kerk, de oecumenische kerk en
voetbalvereniging DBGC. De jury heeft dan
ook gemeend dat er voor deze laatste Oost
flakkee Jaarprijs geen betere kandidaat
gekozen kon worden dan mevrouw Van
Eykeren.
■36-
Natuurlijk wist hij, dat Rens een broer van Nan was. Maar dat was
toch niet de oorzaak, dat hij contact met de Hoogendooms zocht.
Nan was ook geslaagd, maar ze was juist, toen hij in Vorma kwam,
met een reisgezelschap naar Zwitserland en zou daarna een poosje
bij oom Cors Geelhoed gaan logeren, die in de buurt van Nijmegen,
in de Betuwe boer was. Telkens betrapte Roelf er zich op, dat hij
hoopte haar nog eens te ontmoeten. Ze had wel indruk op hem
gemaakt. En toch was hij zo wijs om zich terdege te realiseren, dat
het niet makkelijk gelukken zou, de dochter van Rens Hoogendoom
ooit te veroveren. Zo ver kende hij de trotse oude boer wel, en het
geen die zijn moeder had aangedaan was welsprekend genoeg. Hij
zou zijn enige dochter vast niet met de zoon van een arme dominee
laten omgaan, die nog niet eens van zijn kerk was. "Trouwens", hield
hij zich heel rustig voor, "ik ben niet verliefd op haar en ik zal wel
zorgen het niet te worden ook". Zou hij zich moeiten op de hals
halen?
De eerste kennismaking met Rens Hoogendoom van Het Paradijs
was werkelijk heel toevallig.
Op een middag zei z'n vader: "Ik moet naar De Schans op ziekenbe
zoek, bij vrouw Van Dalen. Wandel je mee?" Natuurlijk deed hij dat.
Toen ze in het gehuchtje kwamen, stelde vader voor: "Loop jij hier
wat rond. Ik moet een half uurtje in dat huisje zijn, bij een oude, zie
ke vrouw. Het is hier aan de Scheldedijk friseer dan in het bedompte
kamertje, waar het mens ligt".
Zo liep Roelf te genieten bij het blauwe water van de grote zeearm.
Het was prachtig zomerweer en, staande op de hoge dijk had hij naar
beide kanten een mooi uitzicht: buiten de dijk het brede water, dat
beschenen door de zon heftig schitterde en oplichtte. Slechts vaag
kon je aan de overkant Zuid-Beveland onderscheiden. En aan de
andere kant van de dijk, de enorme, welvarende polders: akkers en
akkers tarwe, suikerbieten en aardappels. En over dat alles heen de
enorme welving van de strakke, wittig-blauwige zomerlucht. Een
mens kon zo maar staan te genieten.
Roelf probeerde de torens thuis te brengen, die hij vanaf de dijkkruin
kon onderscheiden. Het was in de verten niet zo erg helder. Maar die
van Tholen, PoortvUet en natuurlijk die van Vorma kon hij alle drie
heel duidelijk zien. Toen probeerde hij of hij de hoeve de Ruigen Hill
kon ontdekken. En ja: daar lag ze midden in de groene vlakte van de
zogenaamde Welhoek. En nu Het Paradijs! Die hoeve moest rechts
van hem liggen en... Maar wat was dat? Een klagelijk kinderstem
metje drong door de stilte van de verlaten polder tot hem door. Een
klein, zieUg geluidje. IJverig speurde hij rond, waar het wel vandaan
kon komen. Eerst ontdekte hij niets, dat op een klein, verdwaald
mensje wees. Tot.ja! Daar!
In het hoge gras aan de kant van de brede watergang die recht op de
dijk aanlijnde, zat een klein kereltje te huilen. Roelf ging er heen.
Toen het ventje hem zag komen, hield het direct met huilen op, krab
belde overeind en vroeg: "Brieng jie mien naer 'uus?"
Roelf moest er om lachen. "Maar wie ben jij dan?"
"Rensje 'Oogendoom!" En het keek met z'n donkere ogen naar de
grote man voor hem, of hij zeggen wou: "Weet je dat niet?" Het
meest verbaasde Roelf zich er over, dat het ventje helemaal niet ver
legen was. En direct volgde daarop een vreemde gewaarwording:
Rensje Hoogendoom! Hoe bestaat het! Een kleinzoontje dus van de
man, die zijn moeder zo beledigd had!
"Maar kerel", zei hij, "hoe kom je hier helemaal!"
"Lope", zei Rensje en toen ineens een donkere trek in het gezichtje:
"Ik mo' naer 'uus".
"Zo zo! En waar woon je?" Roelf wist dat wel, al had hij nog niet zo
direct ontdekt waar de hoeve. Het Paradijs lag.
"Bie de groate boam! Maar 'k zie 'm nie". Rensje keek hoopvol.
"Weet jie die?" vroeg hij.
"Dat komt wel goed, jong. Maar ik moet het even tegen m'n vader
zeggen. Kom!" Een kleine, maar duidelijk zichtbare aarzeling ten
aanzien van de vreemde man trok zichtbaar over het kindersnuitje.
"Een zekere Rens Hoogendoom taxeert me", dacht Roelf en vond het
fijn, dat de taxatie meeviel, want Rensje aanvaardde de reeds gerai-
me tijd uitgestoken hand en stapte dapper mee in de richting van de
huizen, rond het haventje.
Maar toen hij het water zag - misschien voor het eerst, wie weet? -
schudde het heftig z'n hoofdje en streefde tegen.
"Nee, ik mo' naer 'uus!" Het stemmetje klaterde op in het kleine
woonoord, en prompt ging een deur open. Roelf zag een jonge moe
der met een kind op haar arm.
"Gunst alevel", riep het mens, "dae 'enune Rensje. Bel, bel!" Rensje
herkende blijkbaar de stem want hij mkte zich los en rende naar de
moeder met het kind. Even dacht Roelf: "Laat gaan! Daar ben ik
mooi vanaf!" Maar direcht kwam, o, snel en feitelijk volkomen onbe
redeneerd, een andere gedachte, waarin op de een of andere manier
Nan op de achtergrond stond. Misschien drong het niet eens tot hem
door, dat deze fragiel-kleine gedachtenwending door Nan veroor
zaakt werd.
"Nee, nee, jouw kleine duvel", zei hij en stapte het jong achterna.
De vrouw met het kind op de arm en Rensje aan haar rokken, keek de
jonge kerel glunder aan. "Bin jie mit Rensje op stap, meneer?" Roelf
vertelde van zijn vondst aan de oever van de watergang. De vrouw
zei, dat ze tot voor kort op Het Paradijs gediend had en dat er gezorgd
moest worden dat kleine Rens zo gauw mogelijk thuis kwam. Z'n
moeder weet zich geen raad als het kereltje 'kwiet was'. "Stouterik",
gromde ze met haar lieve, troostende stem, "mos jie weglope? Wa'
zal moeder noe wel zegge? Die loop 'eel de middag te 'ule!"
Rensje vond het ook wel erg, maar was volkomen content nu er weer
'eigen' bij hem was.
'"Oe mottanoe?" vroeg de vrouw.
"De was van plan hem thuis te brengen", stelde Roelf haar gemst.
De vrouw scheen hem nu te herkennen: "Aha! Je vaoder is bie vrouw
Van Dalen, 'k Hebbum zie' gae'
Onwillekeurig keken beiden naar het huisje van het oude mens en
alsof het zo uitgerekend was, stapte vader juist weer in de felle zon
van de straat, zag natuurlijk het schilderachtig mensengroepje voor
het arbeidershuisje aan de overkant niet staan: te groot was de over
gang uit de bedompte, duistere ziekenkamer in het helle licht over de
haven.
"Vader!" riep Roelf over het water. Dominee De Wit beschermde z'n
ogen met de hand en stak, herkennend, zijn andere hand op.
"De heb een klein Rensje Hoogendoom gevonden!" klonk het hem in
de oren. In de stemklank van Roelf zat humor genoeg. De naam Rens
Hoogendoom had een aparte klank in de pastorie.
Vader begreep wel niet hoe alles in elkaar zat, maar stapte het haven
tje rond, groette de jonge vrouw, die hij herkende als een van zijn
gemeenteleden. "Wat een kerel is het geworden", prees hij en streel
de het kind van de vrouw over het zijzachte wangetje. Het was een
van de eerste dopelingen van hem in Vorma. In het kort vertelde
Roelf hoe hij aan Rens III gekomen was. Dominee legde zijn hand op
het donkere kopje van Rens. "En jij", zei hij, "ben je bij moeder weg
gelopen? Dat is stout hoor!"
"En jie bin de domenie van de knikkers!"
"Wel joe klein verdriet", gromde de vrouw, "'t wordt ter met de pap
lepel ingegeve. 't Is zondag dak het zeg!" Beschaamd om het scheld
woord keek ze haar dominee aan. Maar Roelfs vader glimlachte, pro
beerde in gebroken Zeeuws: "Dan bin joe een bolleket!"
(wordt vervolgd)
11
11
DE BETERE WONINGINRICHTING SINDS 1920
Zandpad 36 Middelharnis Tel. (0187) 482784
