Overdenking
Zinkende viskotter 'gered*
.Sjkvenster
Volendam?
Route
uit de
Heilige Schrift
HJ
Cock de Bonte
in Flakkeecialiteiten
Nieuwjaarsreceptie
Oud papier Ouddorp
HET
nanpvtaNOELEm
anmEnoE komkommer
Blik op kerk ^^y
en samenleving Ij
- De ramp in Volendam
- De veiligheid
- Denk aan uw Schepper
Op de eerste dag van het nieuwe jaar werd al
het andere nieuws in de schaduw gesteld van
wat er gebeurd was in Volendam. Alle woor
den die ervoor gebruikt kunnen worden - en
er zijn veel woorden aan gewijd - schieten
ten enenmale tekort. Op het moment dat ik
dit schrijf staat van acht jongeren vast dat ze
overleden zijn, maar telkens wordt de vrees
uitgesproken dat verschillende anderen het
niet zullen overleven.
Wat dat betekent, allereerst voor de nabe
staanden, laat zich niet beschrijven. In
Volendam zijn vele inwoners familie van
elkaar, zodat er bijna geen mensen zijn die
niet iemand hebben die geen verlies geleden
heeft. Bovendien is het een enigszins geslo
ten, maar hechte gemeenschap, waarin men
sen met elkaar meeleven. Geen wonder dat
het verdriet en de verbijstering erg groot
zijn.
Als het kalf verdronken is wordt de put
gedempt. Die oude zegswijze is blijkbaar
nog steeds van toepassing. De slachtoffers -
de velen gewonden moesten worden ver
voerd naar soms vèr afgelegen ziekenhuizen
- waren nog onderweg toen journalisten
reeds allerlei lastige vragen stelden over de
veiUgheid. En vooruitlopend op het onder
zoek werd al gesuggereerd dat aan de voor
schriften niet altijd de hand gehouden zou
zijn. Er zou in het bewust pand slechts één
nooduitgang zijn geweest, en ook de brand
preventie zou te wensen hebben overgelaten.
Niemand kan dat op dit moment met zeker
heid zeggen en daarom lijkt het me beter de
uitslag van het onderzoek af te wachten.
Afgezien daarvan zijn er geen geringe risi
co's op plaatsen waar zoveel jongeren in een
kleine ruimte bij elkaar zijn. Als er wat
gebeurt, ontstaat er gemakkelijk publiek. En
doordat allen tegelijk naar buiten willen is
het aantal slachtoffers groter dan menselij
kerwijze gesproken nodig zou zijn.
Eén ding is me wel opgevallen temidden van
alle discussies over dit onderwerp. Men gaat
ervan uit dat jongeren in groten getale feest
moeten kunnen vieren. Dat het de gewoonste
zaak van de wereld is dat de nacht van Oud
op Nieuw op deze wijze wordt doorgebracht.
En daarom moet het met de veiligheid in
orde zijn. Autoriteiten worden aansprakelijk
gesteld voor eventuele ongelukken. En voor
de toekomst wordt aangekondigd dat de
voorschriften op het terrein van de veilig
heid zullen worden aangescherpt. Maar ner
gens heb ik iets gehoord of gelezen over het
feit dat een aantal jongeren, zo vlak na het
begin van het nieuwe jaar, terwijl ze zich
vermaakten in een disco, de eeuwigheid
ingingen. En zonder dat we een oordeel uit
spreken kunnen we toch wel stellen dat dit
geen plaats is waar we de Heere kunnen ont
moeten. Maar de secularisatie heeft in ons
land zó om zich heen gegrepen dat verreweg
de meesten daarvan geen enkele notie meer
hebben.
Let wel, ik schrijf dit niet om uit de hoogte
neer te zien op de jeugd van Volendam, die
voor het merendeel rooms-katholiek is, en
niet beter weet.Onze eigen jongeren, die
beter kunnen weten, worden wel voor de
vraag gesteld, op welke manier en op welke
plaats zij hun vrije tijd, en soms ook de nacht
van zaterdag op zondag doorbrengen.
Waarnemer
Kiinkeriandseweg 9, Nieuwe Tonge
I Telefoon (0187) 65 22 35
Een gezond en gelukkig nieuwjaar,
is een wens
Die je richt aan elkaar, van mens tot mens.
Maar hoe kon in Volendam
zo'n ramp gebeuren
Waar doden en zeer veel gewonden
zijn te betreuren.
Onder hen zeer veel jonge mensen.
Die ook elkaar het beste wilden wensen.
Wat een feest had moeten zijn
Is nu verdriet, angst en veel pijn.
Zo wordt je als mens toch geconfronteerd
Watje van jongst af aan wordt geleerd.
Geniet zolang je kan van 't leven
Niemand weet hoeveel tijdje wordt gegeven.
Na Enschede nu weer een ramp zoals bekend
Waarin jonge mensen
voor hun leven hebben gerend.
Al is er door velen hulp geboden.
De verwachting is nog meer doden.
En voor hen die het overleven
Hoe en met hoeveel pijn wordt hen gegeven
Een lijdensweg, misschien hun leven lang
Of zwaar verminkt, en altijd bang.
Veel sterkte en kracht voor hun allen
is mijn wens
Een meelevende reactie van een simpel mens.
K, Vroegindeweij
Ring 22
Middelharnis
Deze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die er
kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu
ren aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8,3240 AA Middelharnis, met
in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
UCaCdOENT EN VEitnilPT
Als ik aardappelen opsla, worden ze de ene
keer groen en een andere keer slap, of heel
zoet Waar zou dat aan liggen?
Antwoord: Aardappelen kunt u het beste
bewaren op een goed geventileerde en don
kere plek, liever niet opgestapeld maar naast
elkaar uitgestrooid. Modder, klei en vuil
moet u er tevoren afvegen, dan kunnen ze
beter ademen. Niet wassen, want ze moeten
beslist droog zijn om rotten te voorkomen.
Liggen ze in het licht, dan worden ze groen
en derg. groene plekken bevatten solanine,
precies als die bij onrijpe aardappels. Solani
ne is een giftige stof, dus die groene delen
moeten met de pitten voor het gebruik wor
den weggesneden. De ideale bewaartempe-
ratuur ligt tussen de 4 en 6 graden Celsius.
Bewaart u ze te koel, dan kunnen ze op de
duur een zoete smaak krijgen. Liggen de
aardappelen op een te warme plaats, dan
worden ze zacht en rimpehg. Indien u niet
over een goede bergplaats voor aardappelen
beschikt, kunt u er beter niet te veel tegeUjk
kopen en de opslag aan de vakkundige boer
of handelaren overlaten. Die beschikken
over silo's waar ze lange tijd luchtig, bij de
juiste temperatuur en vochtigheidsgraad
bewaard kunnen blijven. Ook dat kiemrem-
mende poeder tegen uitlopen is dan niet
meer nodig. En u voorkomt schade doordat u
er later zoveel moet wegdoen.
iPlTidOEOEN
Wat wil de uitdrukking 'spitsroeden lopen'
eigenlijk zeggen
Antwoord: In vroeger tijden was dat een
miUtaire lijfstraf. Een gevangen genomen
krijgsman werd met ontblote rug tussen een
dubbele haag soldaten door gejaagd en die
sloegen hem met roeden of stokken. Zo werd
geprobeerd inlichtingen uit het vijandelijke
kamp te weten te komen. Een gegrepen
spion moest spitsroeden lopen tot hij alles
had opgebiecht wat hij wist.
Loopt een slaapwandelaar met open of
gesloten ogen? En hoe kan zo'n slapende
figuur de weg vinden zonder zich te stoten?
Antwoord: Slaapwandelaars hebben de
ogen meestal gesloten en ze kunnen heus
niet blindelings de weg vinden. Zij lopen
vaak ergens tegenaan en schrikken dan wak
ker. Het verschijnsel komt het meest voor bij
nerveuze kinderen en zeer zelden bij vol
wassenen. Het is een halfslaap, waarbij men
wel op de been is, maar de waarneming
gering blijft.. In komische films stelt men het
voor alsof Slaapwandelaars zonder te vallen
door dakgoten kunnen wandelen, maar in
werkelijkheid komt dat niet voor, behalve bij
lieden die komedie spelen.
Waarom worden groene komkommers aan
touwen gekweekt?
Antwoord: Omdat ze een Uchte of gele
streep krijgen op de plaats waar ze de grond
raken, indien de vruchten üggende geteeld
worden.
iCUOENENUEHLaKKEfllI
Hoe kan ik nieuwe lakschoentjes mooi hou
den?
Antwoord: Een schone wollen doek is vol
doende om ze even op te wrijven. Goede lak
blijft jaren glimmen. Zijn ze gevlekt of
beschadigd, dan kunt u daarvoor een mid
deltje halen bij de zaak waar u deze schoen
tjes kocht.
llMr LUCHTBEO
In mijn vakantie heb ik een luchtbed gebruikt
in het zwembad, maar dat is vochtig terug
gekomen. Hoe moet ik het drogen?
Antwoord: Op een droge plek of in de wind,
maar besUst niet dicht bij een verwarming.
Pas als uw luchtbed door en door droog is,
kunt u er wat talkpoeder inblazen. Daarna
kunt u het in een koffer op plastic zak doen
en in een droge kast of kamer bewaren tot de
volgende vakantie.
V/e//ce route zullen we nemen? Een veelge
hoorde vraag, die voor gehandicapten even
wel heel anders klinkt of er uit ziet dan voor
mensen die niet doof of blind zijn. Voor hen
is het nemen van een bepaalde route een
routinezaak. Snel of binnendoor. Over het
zwarte asfalt of langs groene bomen en
struiken. Met name voor invaliden en blin
den is het vinden van het juiste spoor geen
eenvoudige zaak. De laatste groep krijgt
deze keer bijzondere aandacht
Van oudsher helpen speciaal getrainde hon
den blinden bij het lopen buitenshuis. Ook
de stok is al langer bekend als veel gebruikt
hulpmiddel. Sommige blinden gebruiken
beide. Toch is het zich buitenshuis begeven
voor een blinde letterlijk een hele stap. Deel
name aan het verkeer blijft een inspannende
bezigheid. Een geheel eigen mobiliteits
vraagstuk. Van heel andere orde dan dat
van files, tolpoorten en drukte-tarief
Met een stok kan de visueel gehandicapte
niet alleen 'voelen', maar ook akoestische
informatie waarnemen. Bijvoorbeeld over
afstand en soort wegdek. Voor hem en haar
zijn marker'mgstechmeken ontwikkeld.
Bekendste toepassing zijn de r'ibbeltegels en
de hoorbare verkeerslichten. Zo ontstaat
een route voor blinden en slechtzienden. Een
soort geleideiijn.
Net als bij een gewone route moet deze
'bimdenweg' ergens toe leiden en zorgen
voor een verkeersveilige situatie. De rubbe
ren tegels met reliëf erin en een opzichtig
kleurtje zijn een vondst Ze kunnen in de
winter glad worden, maar dat geldt ook het
gewone wegdek. Nieuw z'ijn de 'klankte
gels'. Eveneens anders dan z'n broertjes en
zusjes in de directe omgev'mg. Met noppen
en als je er met een stok op tikt maakt hij
geluid. Niet té natuurlijk, maar goed hoor
baar.
Zo ontstaan routes voor blinden en andere
visueel gehandicapten. Met duidelijke her
kenningspunten. Zo krijgen ze net als u en ik
richtinggevoel. Een ribbeltegel en een lift-
knopje met braiUeopdruk zijn prima maar
niet genoeg. Routemarkering is ook meer
dan verkeerslichten met een rateltikkertje.
Hier speelt lawaaioverlast duidelijk mee. De
hele dag zo'n ratelaar voor je deur is irritant
Met een knop die goed te vinden is dat niet
nodig.
Sprekende 'wegwijzers' zijn zo ongeveer het
nieuwste op dit gebied. Voor spraaktechno
logie liggen hier grote uitdagingen. Bijvoor
beeld bij reisinformatie op grotere stations.
Of bij treinkaartjes- of geldautomaten.
Natuurlijk moeten ook hier zgn. kinderziek
tes overwonnen worden. De richting van de
zender en andere vaste punten die nodig
zijn. Rechts de roltrappen en links de loket
ten zegt de blinde man of vrouw weinig tot
niks.
De toekomst belooft veel. Heeft iedere blinde
of slechtziende straks een eigen satellietver
binding? Dan kan hij of zij zich al luisterend
voortbewegen in het steeds hectisch wor
dende verkeer. Met z'n eigen routeplanner.
Voetgangers zijn toch al zo kwetsbaar. /)/s
wij dezelfde route nemen, komen we elkaar
in de goede zin van het woord nog eens
tegen.
Het levensverhaal van de heer Cock de Bon
te uit Dirksland is zaterdagmorgen om 9 uur
te horen in het programma "Flakkeecialitei
ten" van Radio Flakkee. Cock de Bonte is
met pensioen. Maar toen hij nog zelf de kost
moest verdienen was hij electricien bij Gie
bels. Hij was actief in het vakbondswerk en
zat vele jaren in het bestuur van de ijsclub.
Over wijn weet hij ook veel te vertellen. De
herhaUng van het programma is dinsdag
avond te horen tussen 6 en 7 uur.
De zegenwens
Hebreeën 1325
Wij zijn als kerkelijke mensen aan het woord
genade gewend geraakt. Dat geldt van veel
woorden die in de Bijbel voorkomen zoals
zonde, schuld, gericht en nog meerdere
woorden. In de Bijbel hebben ze nog hun
diepe klank en als allerlei brieven de ver
troostingen en vermaningen besluiten dan
horen we vaak van de genade getuigen in een
hartelijke zegenwens. In de apostolische
wens der genade schijnen alle goede wensen
te worden samengevat in één woord. Is de
genade dan zó belangrijk? Blijkbaar wel.
Want genade, dat is het staan in het licht van
de liefde van God in Jezus Christus. Het is
een licht, dat zich over het hele leven uit
strekt en dat zelfs toeneemt tot de volle dag
toe. Het is het klimmende licht, dat zelfs
door de dood niet wordt onderschept. In de
brief aan de Hebreeën, gaat het over mensen,
die gevaar liepen achterop te raken. De tijd
van de vervolging was aangebroken. Het
leven was in gevaar. Er was ook het gevaar
dat de mensen zich in zulke omstandigheden
van het evangelie en van de kerk zouden
afkeren. En wat wenst de schrijver zijn
lezers dan toe? Alleen maar dat ze het weer
rustig zullen krijgen in 'een gemakkelijk
leventje? Zo echt een leven voor zichzelf?
De schrijver weet dat hij dat niet beloven
kan en dat het met zo'n rustig leven ook lang
niet altijd in orde is. Deze schrijver geeft
deze wens, dat de genade met hen moge zijn.
Daar ligt alles in besloten. Want in de gena
de wordt een cirkel getrokken, dié wijder is
dan alle gebeurtenissen in het léven. Het is
de genade, die staat tegenover de vijand
schap, de vertroosting tegenover de
benauwdheid, het licht tegenover de duister
nis. Aan het begin van een nieuw jaar wen
sen we elkaar veel heil en zegen toe. Dat is
gauw voorbij en dikwijls is het ook een vorin
geworden. We hebben de laatste weken veel
gehoord over het licht dat Gods genade ont
steekt in het leven van een mens. Moge daar
op onze aandacht gericht zijn voor onszelf,
maar ook voor anderen in onze voorbede.
Opdat we met elkaar als 'begenadigden' ver
der mogen gaan naar een nog onbekende
toekomst. De genade zij met u allen.
Dirksland, J. Willemsen
D.V. zaterdag 6 januari is de eerste OJW-
avond in het nieuwe jaar. Deze open avond
staat in het teken van een nieuwjaarsrecep
tie. Wij hopen, als OJW-team, weer veel
jongelui te begroeten op deze avond, maar
ook op de avonden die dit jaar nog zullen
volgen. We wensen iedereen vanaf deze
plaats een goed, gezond en gezegend nieuw
jaar. Tot zaterdag vanaf 19.30 uur in de
Hoeksteen in Middelharnis.
Oud papier in Goedereede
De Stichting KoninkUjke Fanfare 'Apollo'
te Goedereede haalt zaterdag weer oud
papier op in Goedereede, Havenhoofd en in
de Oostdijk. Wij verzoeken u of u het oud
papier voor 8.30 uur goed gebundeld buiten
wil zetten.
Autobedrijf Jan van Dijk
D.V. zaterdag 6 januari komen wij van de
Kon. Beatrix school weer langs. Zet uw oud
papier (geen karton a.u.b.) goed zichtbaar en
goed gebundeld aan de straat. Vriendelijk
verzoek hierbij is, met het oog op de vrijwil-
ligertjes die helpen bij het ophalen, de pak
ketten niet zwaarder te maken dan ten hoog
ste tien kg. U wordt verzocht uw, papier
uiterlijk 8.30 uur droog gereed te hebben
staan. De opbrengst van de maand november
jl. was 1808,00 (22.600 kg). Vanwege een
gewijzigde manier van verzenden van de
opbrengsten aan de verenigingen door AVR
zal de vermelding hiervan voortaan een
maand achter lopen.
School met de Bijbel 'Kon. Beatrix'
Een attente visser heeft op nieuwjaarsmiddag helpen voorkomen dat de viskotter (NG12) van
een collega-schipper uit Goeree-Havenhoofd naar de bodem van de Stellendamse buitenha-
ven verdween. Toen de visser op zijn eigen schip stapte viel het hem op dat het naastgelegen
schip erg laag lag. Daarvan waarschuwde hij de eigenaar, waarna geconstateerd werd dat de
machinekamer al half onder water stond. De gealarmeerde brandweer vaa,.Stelïendam*heeft
het schip leeggepompt en voorkwam daadwerkelijk dat het schip onder water verdween.
-34-
"O, zo mar! Mar, opa, waarom noemen ze die noe de knikkers?"
"Om toch!" zei ouwe Rens, "omdat 't bekanst allegaer errebeiers
bin!"
"O!" Diepzinnig peinsde het jonge gezicht, doch het klaarde zorge
loos op toen de deur openging en 'tante Nan' verscheen. Tante Nan
knuffelde hem: "lekker jong!" Maar direct keek ze bestraffend naar
vader: "Mot je 't dat vintje noe ook al lere?" Ze had het net gehoord.
Ouwe Rens nam het gemoedelijk op; anders zou er wel wat gewaaid
hebben. Hij lachte listig en zei: "Kom 's hier, Rensje!" Terwijl bukte
hij zich naar de grond, waar een blauw kartonnen doos met speelgoed
stond. Rensje kwam aangelopen, tuurde voorover gebogen, met de
handjes op de knieën, naar wat grotevader uit de doos opdiepte. Het
was een grijs knikkerzakje. Nan keek bij het buffet vandaan, waar ze
voor zichzelf thee schonk, tersluiks naar vaders doen.
"Kiek", zei de ouwe Rens, "dit bin de knikkers". Hij legde een heel
stel knikkers bij elkaar. "En dit!", in zijn handen hield hij een grote
stuiter, "dit is een boUeket. Kiek! As grotevader één boUeket tussen
de knikkers gooit, kiek 's..." Hij deed het en de knikkers sprongen
naar alle kanten opzij. Rensje kraaide het uit. Nan keek een beetje
verstoord. Ze was de laatste tijd niet in de stemming om over de zaak
van kerk en godsdienst grapjes te maken. Moesten de ouwe mensen
van die dingen kinderspel maken? Voor ze er wat van zeggen kon -
zo was ze tegenwoordig, dat ze dat deed - hoorde ze een zachte kreun
van Naantje, die ze nog niet opgemerkt had. "O gunst! Dat schatje!"
Haastig dronk ze haar kopje leeg, zette het op het buffet en ging naar
de canapé, waar het kleine mensje, veilig tussen de kussens, lag te sla
pen. Stil keek Nan naar het wonder, bukte zich en raakte even, voor
zichtig, het kleine handje aan, dat omhoog stak. Het kleine handje, de
kleine vingertjes, het moUige armpje en dan het blozende gezichtje.
Ze bestudeerde het. Rens keek naar haar. En even vertroebelde een
gedachte de heldere rust van zijn wezen en de genoeglijkheid van
deze middag. Te duidelijk zag hij in Nan de aanstaande moeder en als
het waar was van die jongen.Maar het was rüet waar. Nan had het
hem te deugdelijk verzekerd. Waarom vreesde hij het dan? Geen
woord zou hij er tegen Nan meer van reppen. Rensje speelde het spel
van opa en het de knikkers angstig opzij springen voor de ene, grote
stuiter. Ouwe Rens keek voldaan toe. Maar opeens zei het ventje:
"Kiek, opa! Dat bin de knikkers!" Het kleine afgodje stond met stra
lende ogen en hoogrood gezicht, de.boUeket in de hand, midden in de
kamer. "En dit! Dit!" Met saamgeperste lippen bekeek hij de stuiter
in zijn hand: "Dit is de domenie van de knikkers: Pats!" Weer stoven
de knikkers opzij. "Ze bin bang voor 'm!"
"Mooi zo", spotte Nan, die bij de canapé vandaan weer naar het buffet
Uep. Ze keek haar vader triumferend aan. Hij zag duidelijk de spot-
gloed in haar ogen.
Rensje was juist zover, dat hij grotevader vroeg: "Bin de bollekette-
nok bang van 'm?" toen Lena voor het raam kwam en naar binnen
keek met de handen weerszijden haar ogen. "Het is zonde, de kleine
Naanke!":
Ze zag het kind tussen de kussens op de canapé, met het vuistje
omhoog, de roze wangetjes, het witte voorhoofdje veilig geborgen.
Snel schoot ze van het raam weg en om het huis heen. Even later
stond ze binnen en het eerste wat kleine Rens zei, hangend aan haar
rokken, was: "De knikkers bint de errebeiers en de.
"Stil Rensje, stil! Dag vaoder, dag Nan. Och, mien Naanke!"
Vertederd bleef de moeder even naar haar kind kijken. "Rens komt
ons 'aele", verklaarde ze, terwijl ze haar mantel uittrok en Nan toe
reikte, die hem naar de gang bracht met de handschoenen en de hoed.
Ouwe Rens hoorde nog steeds de vraag van het kleine jong. "Nee",
zei hij, "da bin ze zeker nie".
Later kwam grote Rens zelf met een van de vossen voor de tilbury en
zaten ze in de schemering nog even gezellig bij mekaar. Als de kin
deren niet naar bed moesten, konden ze wel blijven eten. Nu niet.
Lena zat al te haasten. Kleine Rensje begon ook tegen zijn vader over
de knikkers, dat dat de arbeiders waren en dat die maar zo'n heel klein
kerkje hadden. Grote Rens lachte er wel om, maar toch zei die: "Dat
jejezodrukmaektomdiediengen, vaoder. Wat kan 'tjoe schille!"
Ouwe Rens keek wat geërgerd: z'n zoon moest hem de les niet lezen
en hij moest zeker niet de verkeerde kant in bescherming nemen.
"En dat gesakkerju noe weer mit de kerke, dat die boltoet. Vaandra
ger, zegt: we hebben het gewonnen met de domenie. Het is wat
moois! In de Achterstraet hoor je nie van zulke ruzies", zei Lena bits.
De beide Rensen keken mekaar eens aan. De ouwe zei met z'n ogen:
"Is da joe vrouwe?"
Nan keek er ook van op, dat Lena zo uit haar slof schoot. Het was er
even stil van.
Het wijze kleine jong blikte van de een naar de ander. Grotevader leg
de z'n hand op de donkere haren van het ventje en zei, met veel afkeur
in zijn stem: "As joe groot bin, dan dele de wuven de laekes uut en
dan kuimen de manskerels wel zwiege!"
"En dan gae 't beter!" snibde Lena, die bij de Geelhoeden was opge
voed.
"Zwieg noe mar!" suste grote Rens, "en laete me mar naer de stee
gaen!"
Ouwe Rens scheen niet nijdig. Hij lachte gul om het gekift. Maar in
zijn hart vond hij de vrouw van Rens een brutaal schepsel, die het in
al de JEiren nog niet geleerd had hem voldoende respect tp bewijzen.
"Me gaene", zei grote Rens.
Ze groetten elkaar. Lena deed nog wat stug. Waarom eigenlijk?
Ouwe Rens had allang weer de lach in zijn ogen, net of hij de wereld
voor de gek hield. Hij pakte kleine Rens van de grond en al spartelde
het ventje tegen, hij droeg het door de gang naar de achterdeur, zette
het in de tilbury: "Kleine mannekes kunnen nog nie alleen lope",
plaagde hij.
Toen stapte Lena in. Nan gaf het kind aan. Grote Rens zette z'n voet
op de ijzeren trede. Juist voor ze wegreden stak kleine Rens z'n
knuistje buiten de kap en liet de stuiter zien. '"k Neme de domenie
van 't Kleine Kerkje mee. Ha ha!"
"Drommels!" riep ouwe Rens en deed of hij de jongen grijpen wou.
"Rie-e, papa! Rie-e!" gilde het ventje en grote Rens liet de vos de
vrije teugel. "Vort!" Daar gingen ze.
Rensje keek door het ronde ruitje, achter in de kap en zag dat groot-
vader nog z'n vuist opstak. -mQ^ &ViUm¥l
Toen de kinderen op Het Paradijs naar bed waren, zei Rens tegen zijn
vrouw: "Je mot vaoder nie zo tegenspreke. Laat em gaen!"
"JulUe!" spotte Lena, "ebben em altied naer de mond gepraetj Dat
was bie ons thuus anders!"
"Hmm!" Rens dacht: je moet jouw vader niét vergelijken met dé mij
ne.
"En wat hem bezielt met de kerk en z'n gescheld op die van 't Klein
Kerkje! Nou! Onzin! Als 't noe om godsdienstige reden was, mai'.
Ze zweeg even en vervolgde toen: "'t Komt van al dat gesnuffel in die
ouwe papieren. Hij wil de ouwe tied terug".
Nan, die in haar eigen, gezellige kamer het huiswerk voor school zat
te maken, dacht feitelijk precies hetzelfde, al tornde ze ook niet met
één gedachte aan vaders autoriteit. Maar dat vader zich de laatste tijd
zo druk maakte over de kerk en zo schimpte op de kerk van.
(wordt ver\>olgd}
In deze rubriek kunnen lezers hun zegje doen of
reageren op hetgeen ze in dit blad gelezen hebben.
Inzendingen mogen geen grotere omvang hebben dan
ca. 400 woorden. De redactie behoudt zich het recht
voorom Ingezonden tekst In te korten of niet te plaat
sen. Tevens draagt de redactie geen verantwoorde
lijkheid voor de inhoud van wat lezers schrijven.
OFFICIEEL DEALER
BRIELLE, Slagveld19, Tel. (0181)413777
Honda-dealer voor de Z-Holland.se eilanden
