De decemberactie in Ouddorp bereikt record in 13 jaar
De beste wensen,
voor héél veel mensen!
Overdenking
Eerste actie Prinses Margriet vanuit Steilendam
uit de
Heilige Schrift
Een wandeldag
met een gouden randje!
EIIAIIDBI-raEUWS
Zijn Zoon gegeven!
VERVOLGVERHAAL
PAGINA 5
MÜi
JMOPAG 22 DECEMBER 2000
De Ondernemers Vereniging Ouddorp (O.V.O.) organiseert al 13
jaar lang dezelfde kassabonactie. De klant verzamelt kassabonnen tot
een bedrag van 100,=, doet deze in een enveloppe (met naam,
adres, telefoonnummer) en levert de envelop in bij de deelnemende
ondernemers. Deze week is een record aantal enveloppen ingeleverd
in 13 jaar tijd. Alle ingeleverde enveloppen worden wekelijks geteld
en nu, tijdens de vierde actieweek, kwam als resultaat een verdubbe
ling van het aantal enveloppen ten opzichte van voorgaande jaren uit
de bus. Dit was een punt om bij stil te staan. Alle deelnemende onder
nemers hebben hiervoor inmiddels een attentie ontvangen. In de loop
van de jaren is nog steeds een stijgende lijn te zien in het aantal deel
nemers aan de actie. Op bovenstaande foto ziet u de 6 actieve huis
vrouwen, die nu als prijswinnaars op de foto staan.
V.l.n.r. Mevr. v.d. Knaap, Gracht 29; Mevr. N. v. Heukeien, Irene-
laan 12 uit Melissant; Mevr. M. Voogd-de Jong, Duinkerkerweg 15;
Mevr. K. Padmos, Oosterweg 27; Mevr. W. Grinwis, Kelderweg 47;
Mevr. J. Koese, Hogepad 55, bijna allemaal uit Ouddorp. Deze
gelukkige prijswinnaars werden verwelkomt bij Rabobank West
Flakkee in Ouddorp, waar zij hun levensmiddelenpakket en een bos
je bloemen in ontvangst namen. Er volgen nu nog 2 trekkingen van
de levensmiddelenpakketten, waarna de eindtrekking uit de totaal
ingeleverde enveloppen zal plaatsvinden. De hoofdprijs is een reis
cheque t.w.v. van 999,-. Deze prijs is beschikbaar gesteld door
Rabobank West Flakkee.
De volgende trekking met 6 prijswinnaars is vandaag, vrijdag 22
december.
PTT Post draait overuren, nu zo veel
mensen elkaar nog de beste wensen
willen overbrengen voor de kerstda
gen en het nieuwe jaar. Dit jaar kwam
de drukte iets later op gang dan ver
wacht. De kerst valt direct na een
weekend en de meeste mensen ver
stuurden hun kaarten pas rond het
weekend daarvoor.
Personeel
Landelijk zijn er 10.000 mensen extra nodig
om de kerstpost te verwerken. Per bestelkan-
toor varieert dit van enkele tot vele tientallen
personeelsleden extra. Op Goeree-Overflak-
kee zijn maar enkele personeelsleden extra
aangenomen. Het grootste gedeelte kan door
eigen personeel worden verwerkt. Wel moe
ten er dan natuurlijk heel wat uurtjes extra
worden gemaakt.
^057-
De hoeveelheid post wordt in de kerstperio
de ongeveer verdubbeld. Van de jaarlijkse
hoeveelheid van 6 miljard poststukken zijn
er 200 miljoen kerstkaarten. Ook in deze tijd
begint de dag, zoals gewoonlijk, erg vroeg
voor de postbodes. Rond vijf uur zijn de
bezorgers al op het postkantoor in Middel-
hamis om de post op straat en nummer te
sorteren. Met een dubbele hoeveelheid post
is dat een flinke klus. Om de grote hoeveel
heid post goed te kunnen verwerken, wordt
er op een andere manier gewerkt dan
gewoonlijk. Zo gaat de kerstpost na inzame
ling nu voor een eerste verwerking naar Hel-
levoetsluis en wordt de post voor de eigen
De 3e Snert-wandeltochten op zaterdag 16
december jl. rondom Ouddorp aan Zee,
waren een groot succes! Bij Hotel Akers-
hoek aan de Boompjes in het centrum van
Ouddorp was het al vroeg een drukte van
belang met wandelaars die zich in wilden
schrijven. Om 9.00 uur gingen de meeste 25
km-wandelaars van start. Gedurende de och
tend kwamen daar ook nog verschillende 10-
km-wandelaars bij, 180 deelnemers in totaal
wederom meer als vorig jaar. De wandelaars
waren na afloop zeer positief over de route,
de verzorging onderweg, de bewegwijzering
en natuurlijk over het allerbelangrijkste, de
snert. Vele wandelaars bestelden een tweede
kop! Deze wandeldag werd een groot succes
mede door de assistentie van de medewer
kers van Het Nederlandse Rode Kruis, afde
ling Ouddorp.
gebieden er al uit gehaald. Vervolgens gaat
de post naar Zwijndrecht, waar ook alle post
uit de regio Groot-Rotterdam bestemd voor
Goeree-Overflakkee, aankomt. Van daaruit
wordt de post naar Middelhamis gebracht.
De kerstpost uit de rest van Nederland én
alle andere post komt van één van de grote
sorteercentra uit het land. Het hele jaar door
verzorgen deze (zes) centra de verdeling van
de post, die 's nachts wordt uitgewisseld.
Alleen in de kerstperiode zijn er tussensta
tions, zodat de post uit de regio niet verder
hoeft te gaan dan strikt noodzakelijk is. Zo
kan de post sneller worden bezorgd. Zakelij
ke post en dringende post, zoals rouwbrie
ven en geboorteberichten, moeten in deze
tijd apart worden ingeleverd zodat PTT Post
aan die poststukken nog extra zorg kan
besteden, waardoor die zeker op tijd faannen
worden bezorgd.
Samen
Ondanks de grote drukte en de vele uren
overwerk wordt het humeur van de werkne
mers niet slechter. Er heerst juist een gezel
lige sfeer op het postkantoor. De mensen
zetten samen de schouders eronder en zien
het als een uitdaging om de stapels post op
tijd op de juiste plaats te krijgen. Het is hun
eer om de mensen büj te maken met goede
wensen van familie, vrienden en bekenden!
"Want alzo liefheeft God de
wereld gehad, dat Hij zijn enig
geboren Zoon gegeven heeft,
opdat een ieder, die in Hem
gelooft, niet verderve, maar het
eeuwige leven hebben
(Johannes 3:16)
De tekst van deze meditatie is heel erg
bekend. En juist rond het Kerstfeest wordt
dit woord veel geciteerd. Nu is het mij opge
vallen, dat deze tekst toch niet direct in het
Kerst-Evangelie staat. En misschien is dat
wel goed ook. Want we moeten oppassen,
dat we deze woorden niet gaan inpakken in
een stuk Kerst-Romantiek, en ze voor de rest
van het jaar laten liggen.
We vinden dit woord na het gesprek van
Jezus en Nicodemes. Nicodemus, een fari
zeeër was in de nacht naar de Heere Jezus
gegaan. Hij wilde wel eens doorpraten; want
wie was die rabbi uit Nazareth nu eigenlijk?
Maar de Heere Jezus zegt: Nicodemus, Ik ga
met jou niet discussiëren. Weet je, wat eerst
nodig is: datje wederom geboren wordt! Dat
je radicaal vernieuwd wordt door de Heihge
Geest. Je leven moet echt anders worden. En
dat geldt ook voor u en jou, die deze medita
tie leest. Het moet anders worden in ons
leven. En het kan ook anders worden, wan
neer we onze handen vouwen voor het
gebed, en buigen aan de voeten van Christus.
En dan wijst dit gedeelte ook naar het kruis
van Christus: Zoals Mozes de slang in de
woestijn verhoogd heeft, zo moet de Zoon
des mensen verhoogd worden aan het kruis!
Weet u, dat is uiteindeUjk de bedoeling van
Kerstfeest. De Heere Jezus is gekomen op
deze aarde, neergelegd in de kribbe, om Zijn
gang naar het kruis te maken. Om daar ver
zoening aan te brengen. Om voor de schuld
van de zonde te betalen.
Zo lief had God de wereld
Wie van de kribbe naar het kruis kijkt, mag
zich steeds meer verwonderen over de leifde
van God. Zo lief had God de wereld. Niet
alleen de joden, ook de heidenen. Mensen,
overal vandaan. Uit heel de wereld. Zo lief
had God de wereld. De wereld, die Hij zo
mooi geschapen had, als een kunstwerk uit
Zijn hand. De wereld, die door onze zonden
verzonken is in duisternis en smart. Zo lief
had God deze wereld, dat Hij Zijn eniggebo
ren Zoon gegeven heeft. Gegeven heeft in
deze donkere wereld. Gegeven heeft in de
stal van Bethlehem. Maar uiteindelijk over
gegeven heeft, om te sterven aan het kruis.
Om de zonde te verzoenen.
Zou u het doen? Voor mensen, die ons wel
gezind zijn, willen we nog wel eens wat
doen. Maar voor mensen, die altijd dwars lig
gen, en die het u moeiUjk maken? Die laat je
tenslotte links hggen. Maar zo doet de Heere
niet. Onbegrijpelijke hefde. Liefde, die vol
hield en doorging. Liefde tot het bittere ein
de. Tot de dood aan het kruis.
Opdat.Dan komt het doel van dit alles. En
let u dan op: er staat niet: omdat. Niet omdat
wij zo gelovig zijn gaf God Zijn Zoon.
Gelukkig maar, want wij zitten boordevol
ongeloof en kleingeloof. Niet omdat, maar
opdat een ieder, die in Hem gelooft. Zie daar
gaat het om bij het Kerstfeest. Niet alleen
maar een stukje sfeer en gezelligheid. Dat is
straks op 27 december weer voorbij. Het gaat
er om, dat u gelooft, werkelijk gelooft.
Opdat u gelooft
Het geloof, waar de Bijbel van spreekt is de
overgave van het hart. Dus niet op de manier
van: Ik geloof het wel, maar ik ga toch verder
mijn eigen gang. Het geloof, dat de Heilige
Geest werkt, betekent een streep door mijn
eigen ik. Leren vertrouwen op Christus, en
op Zijn middelaarswerk. Je vastklemmen aan
deze Heiland.
Moeilijk, zegt u. Dat doet een mens zomaar
niet. Neen, dat is zo. Maar hebt u er de Hee
re al echt om gevraagd: Heere, kom mijn
ongeloof te hulp. Doet dat maar op deze
Kerstdagen. Zoek momenten van stilte, en
leg uw zonden, uw ongeloof maar voor de
Heere Neer. Want Hij wil het u leren door
Zijn Heilige Geest. Hij roept u, om met de
nood en de schuld van uw leven neer te knie
len bij de kribbe van Bethlehem. Want daar
klinkt die heerlijke boodschap: Opdat een
ieder, die in Hem gelooft niet verderve. Ja
zeker, dat had ik wel verdiend. Door mijn
zonden, door mijn verzet tegen de Heere.
Verdiend, dat de Heere nooit meer naar u zou
omkijken. Dat u voor eeuwig zou omkomen
in de hel. Dat is ook de waarschuwing, die
klinkt tot een ieder, die zonder Christus ver
der wil. Daar kom je voor eeuwig mee om.
Kom, verwondert u
Daarom, laat het anders worden. Buig maar
voor Hem, deze geboren Koning. Want Hij is
gekomen, om ook u en jou te redden. En eeu
wig leven te schenken. Ja, dat klinkt als een
juichtoon aan het eind van deze tekst: opdat
een ieder, die in Hem gelooft, niet verderve,
maar het eeuwige leven hebbe. Wat is dat
groot: eeuwig leven. Ja-zeker, wij moeten
ong wel sterven. Ons leven is vergankelijk en
broos. Maar Hij kwam op de aarde, om ook
de dood te overwinnen. Na Zijn Opstanding
op de Paasmorgen, mag Hij het zeggen: Ik
leef, en Gij zult leven.
Een leve over de dood en over het graf heen.
Eeuwig leven met Hem. Eeuwig leven in een
nieuwe wereld. Alle dingen nieuw!
Als we dat allemaal overdenken, komen de
woorden van dat oude kerstlied naar boven:
Komt, verwondert u hier mensen! Verwon
der u over die grote liefde. Ik kan er in deze
meditatie nog maar iets over zeggen. Maar
tijdens de Kerstdagen staan overal, op het
eiland en aan de overkant, de kerkdeuren
open. En dan wordt in de kerkdiensten nog
veel meer verkondigd van die grote liefde.
Zorg, dat u aanwezig bent, als het enigszins
kan. Hij is het immers waard om Hem te die
nen. Om samen met de gemeente Hem te
aanbidden. Hem te danken voor Zijn grote
liefde.
Sliedrecht
W. Westland
De Neeltje Jans wordt door de Prinses Margriet de buitenhaven van Steilendam in gesleept. De Graaf van Byland is niet zichtbaar,
omdat deze achter de Neeltje Jans schuil gaat
Begin 2001 zal de te Steilendam gestationeerde reddingboot De Zee-
manspot vervangen worden door de voorheen te Breskens gestatio
neerde Prinses Margriet. Daar heeft onlangs een nieuwe reddingboot
haar hgplaats gekregen. De Prinses Margriet Ugt thans in Steilendam
om de bemanning aan haar te laten wermen en in de loop van januari
gaat zij naar de werf om een grondige en langdurige opknapbeurt te
ondergaan. Vanuit Steilendam heeft zij op maandag 18 december
haar eerste daadwerkehjke actie uitgevoerd. De sportvisboot Neeltje
Jans, met 20 personen aan boord, kreeg problemen met de koppeling
toen zij zich boven de boei Euro 7 bevond. Via de kuswachtpost in
de vuurtoren Ouddorp werd alarm geslagen. De bemanningen van de
reddingboten van Burghsluis, de Graaf van Byland, en van Stellen-
dam, de Prinses Margriet, werden rond 10.00 uur opgeroepen. De
Graaf van Byland moest eerst assistentie verlenen aan de OD 18 en
de Prinses Margriet arriveerde het eerst bij de Neeltje Jans. De
afstand, ongeveer 30 mijl, legde zij af in één uur. Daaruit blijkt wel
dat de snelheid van de nieuwe reddingboot aanzienlijk groter is dan
die van De Zeemanspot. Even later aniveerde ook de Graaf van
Byland. Beide reddingboten maakten vast aan het sportvissersschip
en sleepten het via het Goereese Gat naar de buitenhaven van Stei
lendam. Daar arriveerden zij rond 15.30 uur. Het varen met een
behoorlijk schip achter zich op sleeptouw gaat uiteraard aanzienlijk
minder snel. De Neeltje Jans werd aan één der steigers van de visaf-
slag afgemeerd. De Graaf van Byland keerde direct terug naar haar
station bij de Roompot, waar zij na 50 minuten arriveerde. De Prin
ses Margriet kon, na eerst de bunkers weer vol te tanken, afmeren
naast De Zeemanspot. De al sinds 1972 te Steilendam gestationeerde
De Zeemanspot blijft op dit station tot de grondige revisie van de
Prinses Margriet is uitgevoerd en gaat dan in de reservevloot van de
Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij te IJmuiden.
-32-
"Dat kan ik nie wete, domenie!"
"Meester Van Buren zei me, dat ik tot rare conclusies zou komen, als
ik een onderzoek instelde".
De smid haalde alleen zijn schouders op en het was hem aan te zien,
dat hij zich daarover niet uit wilde laten.
Mevrouw keek het kleine, kromme mannetje na. Het is of hij voort
durend een last draagt, dacht ze. Er is ook zoveel te dragen.
Juist voor ze van het raam vandaan zou gaan, zag ze Mary komen. Ze
zag nog, dat de smid haar groette. Meteen, toen Mary de kamer
inkwam, barstte ze in zenuwachtig snikken uit. Vader en moeder
keken er van op en geheel van streek vertelde ze: "Ik ben door de
ouwe Rens het huis uitgejaagd!" Meer zei ze eerst niet.
Maar vader, onthutst, omdat dit er nu weer bij kwam, wilde alles
weten. Moeder zag wel hoe het met hem was. Hij kon het niet aan.
Zijn sterke, trotse natuur verzette zich.
Wat had zo'n boer z'n dochter... Hij wond zich zichtbaar op. "Eerst
jou!" Hij keek Jearme aan. "En nu haar! Vertel me dan, Mary!" eiste
hij.
Mary was alweer wat bedaard. Misschien door vaders heftigheid.
"Nan had me gezegd, dat ik een boek kon komen halen. Ik belde en
de meid liet me in een kamer en toen kwam die ouwe man en vroeg,
wie ik was en toen stoof hij op: "Mijn huis uit! Ik wil rdks met jullie
te maken hebben!" Toen kwam Nan en die zei: "Maar vader..." Ze
had het boek al in haar hand. Maar toen ging hij nog meer te keer:
"Die broer van jou probeert mijn dochter aan de haak te slaan. Dacht
je dat ik het niet wist. Iaat hem.Maar beschaamd zweeg ze. Even
wel te plotseling. Het viel vader op. "Vertel door", eiste hij.
"Henkprobeerde moeder. Maar vader bleef er bij"Ek wil het weten
en ik zal mijn maatregelen nemen".
Beschaamd herhaalde Mary de woorden van ouwe Rens: "Laat hem
maar naar die vuile bende op de Ruigen Hill gaan!"
Vader zweeg, ging bij het raam staan, staarde de stille Achterstraat in,
waar in het duister zo nu en dan een mens liep. Een vrouw met bood
schappen onder haar schort, een man met een zaterdagse sigaar in zijn
hoofd.
Moeder stelde voor de lamp aan te steken en de luiken te sluiten.
Breed viel het gele peteroliehcht over de tafel. Bijna zwijgend aten zij
de avondboterhammen. Vader ging weer naar zijn studeerkamer,
moeder en Mary probeerden nog wat te praten over het onbegrijpelij
ke Vorma. M^ar zij kwamen er niet uit. En moeder kon toch ook alles
niet zeggen tegen een kind als Mary. Toen het tijd was, ging Mary de
koffie bij vader brengen. Voor het naar boven gaan had hij nog
gezegd: "Ik zal morgen maar weer een zware preek houden. Dat wil
Vorma. Wat heb ik al niet gedaan om de mensen te kunnen naderen.
Alles, wat klein en uitwendig was, offerde ik. Wat kan ik nog meer
doen?" Dat wist moeder ook niet.
Beneden gekomen bleef Mary eerst nog wat zitten mokken, doch het
was haar natuur niet, lang in de put te zitten. Bovendien was er iets in
haar leven gekomen, dat belangrijker was dan het lompe gedrag van
zo'n rijke boer uit de Boerenhemel. "Ik ga nog even weg, moe".
"Weg?" Waarheen? Waar wil je nu nog heen?" Jeanne deed ver
baasd, maar zij was het minder dan Mary eerst aan haar meende te
zien. Een moeder als Jeaime ziet haast te scherp. Mary zelf voelde,
wat moeder dacht en stond daarom wat stuntelig met het gezicht
omlaag bij de tafel. Het zal altijd een tedere zaak blijven als een doch
ter uit een fijne, wat ouderwets-beschaafde kring, merkt dat moeder
het grote 'het' aanvoelt. Er hoefde dan ook heel weinig gezegd te
worden. Terwijl Jeanne haar dochter rustig en vast aankeek vroeg ze
alleen: "Wie?" Mary hief haar hoofd op, keek haar moeder vrijmoe
dig aan: "Jack Quist!"
Even stilte. Vreemde stilte.
"Ga zitten, kind!"
Toen ze beiden zaten, bleef de stilte nog. Geruchtloos stond de gele
vlam van de lamp in het hoge, ronde glas. De zacht-rode zijden rand
onder de melkglazen ballon zeefde het licht en gaf het een intieme
glans. Er was geen ander geluid dan de afgemeten tik van de grote
hangklok en zo nu en dan een zacht geluid van de kachel. Dat moe
der het nu ineens weet, dacht Mary.
"Zo gauw al, kind!" Moeder vroeg het niet. Zij zag de jongen duide
lijk: zijn gezicht, zijn correcte manier van doen.
"Heb je beloofd ergens te komen?"
Mary knikte. Duidelijk voelde ze, dat deze manier van kennismaking
moeder niet beviel. Toch was dit de manier van Vorma en van deze
tijd. Moeder kwam uit zo'n geheel andere kring, uit zo'n andere
wereld. Ze vreesde, dat moe zou zeggen: "Laat hem dan hier komen;
zo hoort het!" Hoe zou Jack dat opvatten? "Ik moet nu gaan, moe
der!" Ze keek op de klok.
"Als je het beloofd hebt, ja! Maar dan moetje aan die jongen vertel
len, wat wij hier aangevoeld hebben, wij samen. En dan moet je zeg
gen, datje niet langer dan een kwartier bij hem blijft. WijMoeder
zweeg. Was het haar bedoeling te zeggen: wij zijn anders? Wij
behandelen deze zaak op een hoger niveau? Mary begreep haar. "Het
is de gewoonte, hier, moe!"
"Goed, kind, maar wij komen niet van hier". Toen liet ze haar doch
ter gaan en alleen in de kamer achtergebleven, kwam er zo maar een
heel ander gevoel in haar. Het verrassende van dit met Mary, dat zo'n
jongen op het eerste gezicht verliefd was geworden, verdreef het
drukkende, dat haar en Henk zo bezwaarde. Het was iets volkomen
nieuws in haar leven. Het bepaalde haar er bij, dat haar kinderen
'groot' werden, dat zij nu een nieuwe taak kreeg; haar kinderen te
stimuleren om 'dat' hoog en fijn te houden. Kon ze dat? Hier in Vor
ma, waar juist dit deel van het leven zo veronzachtzaamd werd? Hoe
zou die Jack Quist over deze dingen denken? Een vluchtig pleziertje
met de knappe dochter van de dominee? Zo maar, zoals een christen
dat doen kan, vouwde ze haar handen, hief het hoofd omhoog: "Help
me, Heere!" Niemand, zijzelf ook niet, zou geloven, dat door die
paar woorden alles veranderde. En toch werd ze, zonder enige ande
re reden, blij. Een licht en zonnig gevoel verdreef de tobberijen.
Mary kwam op tijd weer terug. Ze bloosde, maar niet van schaamte.
Zo maar. Haai- ogen straalden. Moeder dacht: Welk een wonder: een
meisje, een kind, komt in aanraking met de eerste ritseling van de lief
de en het straalt, het weerkaatst het ongekende in haar hart. Moeilijk
weerhield ze de woorden: wat ben je nu mooi, Mary! Er was iets ver-
legens tussen hen, iets, dat ze alleen maar aanvoelde. Mary kwam
naar haar toe, gaf haar een zoen.
"Praat er nog niet over met vader?" Nee, dat zou Jeanne niet doen.
"Maar...?"
"Ik heb gezegd, dat ik er over denken wil en dat ik er met u over
gepraat heb en dat hij
"Hmm?" vroeg Jeanne.
"Dat hij er ook goed over denken moest en.
Moeder wachtte. Mary zweeg. "Als ik het ook meen", aarzelde ze,
dan.
"Nou?"
"Nou ja", ineens de stem van Mary korter, "dan zal hij, volgens u,
direct naar vader moeten gaan!" Moeder schudde haar hoofd. "Kind,
zo meen ik het niet. We praten er morgen wel verder over". Ineens
lachte Mary zenuwachtig. Het was ook alles zo vreemd. Ze kuste moe
en ging naar boven. Wipte even bij vader aan om hem welterusten te
zeggen en ging naar haar kamer om te slapen. Ja, om te slapen!
(wordt vervolgd)
W^^i^SM::s^M^^^^^^Msd
