EiiAifiie^raEuws
Waar blijven de biologische varkensboeren?
Examens cursus
in Manege
koetsiersbewijs
Oostmoer
Voorlichtingsavond
Clubkampioenen 2000 z.c. de Schotejil
en Uitslag Speedowedstrijd
Uitslag dressuur
Manege 'Oostmoer'
w
middelbaar beroepsondenniijs
Marathonbingo te Dirksland
PAGINA 5
DINSDAG 19 DECEMBER 2000
Landbouwpraatje
Biologische veehouderij: iedereen heeft er
de mond van vol. Varkensboeren willen
wel overstappen naar biologisch vlees
maar wie betaalt de prijs voor deze over
stap? Het scheelt één gulden per kilo var
kensvlees. Voorlopig kijken varkensboe
ren, supergrutters en consumenten elkaar
aan. Wie doet wat?
De varkenshouderij ligt zwaar onder vuur.
Zelfs de moderne varkensbedrijven kunnen
niet verhinderen dat het imago van de sector
een flinke deuk heeft opgelopen. Niet alleen
de mest- en milieuperikelen maar ook het
dierwelzijn en de diergezondheid baren
ieders zorg. Kan de varkenshouderij in ons
land op de ingeslagen weg verder? Boeren,
burgers en buitenlui zijn het erover eens dat
het varkenslapje van de toekomst een geheel
andere historie met zich mee zal dragen. De
varkenshouderij zal de bakens moeten ver
zetten.
Iedereen heeft de mond vol van biologisch
varkensvlees, maar waarom dan niet de draai
van de varkenshouders? Nederland teh
ongeveer 40 varkensboeren die de gangbare
bedrijfsvoering hebben ingeruild voor een
biologische aanpak. Zij leveren jaarlijks
zo'n 25000 vleesvarkens af. Op korte ter
mijn zal deze productie worden opgevoerd
want 20 varkenshouders staan klaar om de
overstap te maken van gangbare naar biolo
gische productie. De verwachting is dat bin
nenkort jaarlijks 50000 vleesvarkens wor
den afgeleverd. Veel te weinig, zeggen de
supermarkten. Daar zit dan de kneep. De
supergrutters vinden dat het aanbod van bio
logisch varkensvlees te klein is. Zij bedienen
slechts 0,6% van de markt voor varkens
vlees. Deskundigen hebben berekend dat
een marktaandeel van ruim 5% zeer wel
haalbaar is. De supermarkten klagen over
het te geringe aanbod en zullen zich dan ook
niet binden aan een te kleine groep van bio
logische varkensboeren.
Inzicht in kostprijs
De boeren hebben de grootste moeite om
over te schakelen naar biovlees. Het vraagt
van de varkenshouder gigantische investe
ringen in aangepaste huisvesting van de die
ren en in de speciale diervoedering. Boven
dien lijkt het omschakelingsproces in de var
kenshouderij een onomkeerbare operatie. De
varkenshouder die een biologisch bedrijf
opzet kan bij eventuele mislukkingen heel
moeilijk terugschakelen. De gedane investe
ringen kunnen nauwelijks worden terugge
draaid. In dat opzicht heeft de melkveehou
der het gemakkelijker.
De consument heeft geen idee welke kosten
de varkensboer maakt om biovlees te produ
ceren. Het Landbouw Economisch Instituut
berekent dat de kostprijs van één kilo
geslacht biovarkensvlees vijf gulden en acht
en dertig cent is. Voor het gangbare vlees is
die prijs drie gulden en twintig cent. Var
kensboeren ervaren dat zij op de markt
slechts vier gulden en veertig cent beuren
voor elke kilo biovarkensvlees. De reken
som is gauw gemaakt: de varkensboer die
het avontuur waagt in de richting van de bio
logische bedrijfsvoering moet dit avontuur
bekopen met één gulden per kilo geslacht
vlees. In uiterste nood is hij bereid een brok
je eigen arbeid onbetaald te laten, maar dan
nog zal de opbrengstprijs van biologisch
varkensvlees omhoog moeten. De biologi
sche varkenshouders doen er goed aan hun
bedrijfsvoering cijfermatig bloot te leggen,
zodat elke consument of burger daadwerke
lijk ziet wat er allemaal nodig is om hem te
voorzien van een stuk biologisch varkens
vlees.
Hypocrisie
Varkensboeren en supergrutters kijken
elkaar aan als het biologisch varkensvlees op
tafel moet komen. Maar ook consumenten
bezondigen zich al te vaak aan hypocrisie.
Zij prefereren een eerlijk varkenslapje en -
als het effe kan - ook nog op biologische
wijze geproduceerd. Een nobel streven, dat
wel. Maar is de consument ook bereid daar
voor een eerlijke prijs te betalen? Tot nu toe
loopt de doorsnee consument door de win
kel, kijkt naar de "bio-schappen" en gaat
vervolgens naar het gangbare vleescompar-
timent. Het kijkspel met de varkensboer en
de supergrutter heeft een nieuwe speler, n.l.
de consument.
Hoe kan dit spel naar een bevredigende
oplossing leiden? Mogelijkerwijze zou de
overheid tijdeUjk een stimuleringssubsidie
kunnen geven aan de varkensboeren. Land
bouwminister Brinkhorst heeft al enige tijd
de mond vol over biologische landbouw.
Toegegeven: de subsidie zou wel tijdehjk
van aard moeten zijn. Want op den duur
moet een kwaliteitsproduct zijn eigen prijs
op de markt kunnen maken. Dan heeft de
biologische varkenshouder ook toekomst.
B.Schouwing
Op zaterdag 16 december jl. werd er bij
Manege Oostmoer weer het examen Koet-
^siersbewijs enkelspan afgenomen. Op zater
dag 9 december, de week voorafgaand aan
het examen kwam de groep examenkandida
ten, bestaande uit 9 personen, voor het laatst
bijeen bij de manege en kregen van instruc
teur Adrie Kieviet de laatste instructies en de
laatste oefenles.
Het koetsiersbewijs is voor menners, wat het
rijbewijs is voor automobilisten.
Het examen is afgenomen door de heer D.
Baan, examinator van de Stichting Recreatie
Ruiter.
Het examen koetsiersbewijs bestaat uit een
theoretisch gedeelte en uit het maken van
een rit. Het theoretisch gedeelte bestaat uit
een multiple-choice test met 35 vragen,
bestaande uit:
- het exterieur van het paard en de bena
mingen;
- verzorging, zoals drenken, voeren, poet
sen, hoefbehandeüng, hoe te handelen bij
verwondingen en ziekten;
- tuig, benamingen en de eisen waaraan dit
moet voldoen;
- rijtuigkennis en het onderhoud daarvan;
- kleding;
- verkeersregels voor aanspanningen;
- verbodsbepalingen in het terrein;
- wensen terreinbeheerders t.a.v. gebruik
wegen en rijtuigroutes;
- etiquette.
Het praktisch examen bestaat uit een buiten-
rit in de bebouwde kom.
Voor de rit wordt beoordeeld of het paard,
het tuig en het rijtuig voldoen aan de mini
male exameneisen.
Voor, tijdens en na de rit wordt beoordeeld
of de kandidaat:
- correct kan inspannen;
- in alle omstandigheden tijdens de rit vol
doende controle heeft over de aanspan
ning;
- duidelijke verkeerstekens geeft en goed
anticipeert op het overige verkeer;
- de juiste kleding draagt, passend bij het
rijtuig;
- correct en veilig kan uitspannen en het
tuig kan afnemen.
Bovendien is een menner met een koetsiers
bewijs in heel Europa verzekerd tegen scha
de aan derden.
Alle deelnemers aan het examen haalden
zowel het theorie- als het praktijkexamen.
De geslaagden voor het enkelspan koetsiers
bewijs zijn: A.E.J. Besling, E.K.M. Broer,
J.J.W. Bouwer, N. Bouwer, H. Doom, M.J.
Groenendijk, P.H. v. Liempt, F. Rietveld, E.
Theunessen.
De volgende cursus koetsiersbewijs, die
door Manege Oostmoer wordt georgani
seerd, start op zaterdagmorgen 17 FEBRU
ARI 2001.
Voor verdere informatie betreffende het
koetsiersbewijs of voor het volgen van de
betreffende cursus kunt u zich wenden tot
Manege Oostmoer, Oostmoersedijk 2a te
Stad aan't Haringvliet, tel. 0187-611242,
internet: www.manegeoostmoer.nl
waterschap
Goeree-Overftakkee
Sluiting kantoor
Uitslag van de dressuurwedstrijd voor
pony's, proeven B8 t/m L13, gehouden op
zaterdag 16 december jl. in Manege Oost
moer, Oostmoersedijk 2a te Stad aan't
Haringvliet. Voor deze proeven dient een
minimaal aantal punten behaald te worden
van 140.
PROEF 8. Saron Donkre, Tazz, 171 pnt;
Ricardo Heistek, Dynamite, 165 pnt; Celes
te Bekkers, Michael, 159 pnt; Susan de Man,
Mickey Boy, 138 pnt.
PROEF 9. Amande v. Santen, Tazz, 166 pnt;
Pamela v. Kempen, Brenda, 163 pnt; Nienke
Verwij meren, Tazz, 162 pnt; Ary Drooger,
Dynamite, 159 pnt; Ilse Looij, Dynamite,
155 pnt.
PROEF 10. Ilona de Vogel, Tazz, 175 pnt;
Lavina Burgers, Tazz, 174 pnt; Caroline de
Vogel, Dynamite, 165 pnt; Melanie de
Looze, Carla, 160 pnt; Wendy de Vogel,
Carla, 159 pnt; Marielle Peekstok, Walter,
156 pnt; Marit de Rek, Tazz, 154 pnt; Ange-
lique Visser, Pepper, 154 pnt; Dennis de
Looze, Daisy, 153 pnt; Marian Spee, Ches
ter, 148 pnt.
PROEF 11. Esther Piersma, Mickey Boy,
162 pnt; Anne v. Middelkoop, Daisy, 159
pnt.
PROEF 12. Chantal Moerkerk, Tazz, 166
pnt.
PROEF 13. Nathaüe Visser, Pepper, 143
pnt.
De gezamenlijke, eilandelijke MAVO en
V(M)BO-decanen organiseren voor alle
bovenbouwleerlingen weer een voorlich
tingsavond in het gebouw van de Regionale
Scholengemeenschap Goeree-Overflakkee,
Burgemeester Mijslaan 5 te Middelhamis.
Op maandag 15 januari a.s. worden weer
zo'n 500 leerlingen en hun ouders ver
wacht om in een twee- of drietal voorlich-
tingsrondes uitgebreid informatie en docu
mentatie te verkrijgen over alle mogelijke
vormen van MBO. In totaal presenteren 28
voorhchters hun onderwij srichting: bouw
kunde, motorvoertuigentechniek, laboratori
umonderwijs, nautische beroepen, toerisme,
verpleegkunde, uiterlijke verzorging, admi
nistratie, plantenteelt etc. etc. Uiteraard is
alle informatie over toelatingseisen, inhoud
van de opleiding, kosten en beroepsmoge
lijkheden na het behalen van het diploma op
deze avond te verkrijgen. Ook zal 'Con-
exxion' aanwezig zijn om informatie te
geven over busverbindingen en -aboime-
menten. Elke voorhchtingsronde duurt 35
minuten. De eerste vangt aan om 19.15 uur.
Buurtvereniging 'West' organiseert op 28
december, aanvang 19.00 uur, een oudejaar
marathonbingo in de Vicrotiahal aan de Phi-
liphoofjesweg te Dirksland, met het beroem
de Victoriaans warm en koud buffet. Voor
meer informatie, tel.: 601850. Ook zullen er
op 27, 28 en 29 december diverse kinderac
tiviteiten met een grote verrassing worden
georganiseerd. De aanvang is iedere dag om
13.30 uur en de entree voor drie dagen is
voor leden f 7,50 en voor niet leden f 10,-.
Donderdag 14 december jl. werd in het gemeentehuis van Middel
hamis een huwelijk voltrokken met een wat bijzonder tintje. In feite
is iedere huweüjksvoltrekking bijzonder, maar deze was toch nét iets
bijzonderder. De bruidegom. Peter Dale uit Melissant, hoopt op 12
maart 2001 zijn politie-opleiding af te ronden en, u raadt het mis
schien al, ter gelegenheid van zijn huwelijk was zijn gehele klas - in
uniform! - aanwezig om bij de entree van het gemeentehuis een ere
haag te vormen voor het bruidspaar. Een complete verrassing voor
Peter, die daar niets van wist. Nadat hij op de Technische School zijn
diploma elektrotechniek haalde, is hij gaan werken bij de Plusmarkt
in Middelhamis. Daar was hij de laatste jaren werkzaam als bedrijfs
leider. Maar omdat Peter best wel gat zag in het politievak wilde hij
het daar eens gaan proberen. En met succes! In maart a.s. hoopt hij
de politie-opleiding af te ronden.
Carmen Groenendijk, de bruid, is na haar MAVO-diploma gaan
werken. Ook zij kwam bij de Plusmarkt terecht... Daar is ze werk
zaam als hoofdcassière en daar leerden Peter en Carmen elkaar ken
nen.
Junioren: Rhiana van Kempen en Ted de Jager
Senioren: Lieske van de Polder en Leander Noordijk
Vrijdag 15 december j.l., tijdens de jaarlijk
se feestavond van z.c. de Schotejil, is de
einduitslag bekend gemaakt van de Club
kampioenschappen 2000, die werd ver-
zwommen op de zaterdagen 2 en 9 decem
ber. Om de ongeveer 100 deelneiners aan
deze clubkampioenschappen enigszins over
zichtelijk te ordenen, waren de zwemnum-
mers in een 6-tal leeftijdscategorieën inge
deeld bij zowel meisjes als jongens. Boven
dien was voor het eerst een apart klassement
ingesteld voor de recreatieve afdeling vanaf
13 jaar. Genoemde categorieën leverden
evenzoveel winnaars op.
In de jongste categorie tot 8 jaar werden
Esmee Koedoot en Jeroen Verduijn de club
kampioenen. Esmee Koedoot deed dit overi
gens door op drie van de vier te zwemmen
nummers een clubrecord te vestigen. Zij
heeft nu alle clubrecord op de 25- nummers
in haar bezit, waaronder uiteindelijk nu dan
ook het record op de 25m schoolslag, dat
sinds 1989 op naam stond van Greet van de
Braak.
Bij de groep 9- en 1 O-jarigen waren resp.
Bob de Jager en Anne Volwerk (10) de
gelukkigen. Anne Volwerk (10) werd club
kampioen door alle vier de zwemnummers
te winnen.
In de leeftijd 11 en 12 jaar waren het Rhiana
van Kempen (11) en Ted de Jager (12) die
hun respectievelijk titels van vorig jaar pro
longeerden. Beiden deden dit met ieder één
clubrecord en vier afstandoverwinningen.
Rhiana van Kempen zwom op de 50m vrij
een clubrecord in 30.36. Ted de Jager deed
hetzelfde, maar dan op de 50m vlinder in
35.72.
Bij 13- en 14 jarigen zwommen Iris Oostdijk
(14) en Piet-Jan van Zoest (14) naar de club-
titel bij resp. meisjes en jongens. Beiden
deden dit met een aantal nieuwe persoonlij
ke records. Piet-Jan van Zoest verbeterde in
totaal op de vier afstanden ca. 20 seconden,
his Oostdijk verdedigde haar titel van vori
ge jaren ook nu weer met sijcces.
In de categorie 15- en 16-jarigeh waren de
kampioenen Lieske van de Polder (16) en
Mark Verwijs (15). Lieske van de Polder
behaalde de titel via 4 afstandoverwinningen
en verder met een clubrecord op de lOOm
rugslag in 1.11.04.
In de ietwat mager bezette categorie dames
(twee deelnemers) won Danielle Hagoort de
tweestrijd met Jenny Jongejan en werd de
nieuwe kampioene. Bij de heren was de
strijd aanmerkelijk breder van deelname en
vooral erg spannend. De eerste twee wed
strijdslagen (vrije slag en schoolslag) wer
den gewonnen door de 21-jarige Johnny
Jongejan (clubrecord op lOOm vrij in 60.63).
De laatste twee slagen (vlinderslag en rug
slag) waren een prooi voor Leander Noor
dijk (clubrecord op lOOm rugslag in
1.05.81). Na de telling bleek Leander Noor
dijk (19) uiteindelijk de snelste.
Na in 1998 en 1999 net met een paar tienden
van een seconde als tweede te eindigen,
werd hij nu met een marge van 0.37 seconde
dan toch Clubkampioen 2000.
In de recreatieve categorie werden Michelle
van der Stok (20) en Bas Hagoort (21) club
kampioen
De wisselbekers voor de snelste eindtijd op
de 50m nummers en de lOOm nummers
waren voor Rhaina van Kempen en Ted de
Jager bij de junioren, en voor Lieske van de
Polder en Leander Noordijk bij de senioren.
Door samenloop van omstandigheden moes
ten de Speedo zwemmers van de Schotejil,
na de feestavond op de 15e december, de
volgende ochtend vroeg alweer aantreden
voor de geplande Speedowedstrijd in Rozen
burg.
De ca. 25 leden tellende zwemploeg
bestaande uit zwemmers en zwemsters jon
ger dan 12 jaar zwom hier ondanks de avond
ervoor maar liefst 44 persoonlijke records, 4
clubrecords en 18 ereplaatsen bijeen.
Opnieuw waren hier Rhiana van Kempen
(11) en Esmee Koedoot (8) de vaandeldra
gers van de Schotejil. Esmee zwom 4
clubrecords bijeen en werd won alledrie haar
zwemnummers. Op de lOOm wisselslag
zwom ze een tijd van 1.38.57. Op de lOOm
schoolslag (eindtijd 1.44.38) zwom zij zelfs
een officieel clubrecord op de 50m-tussen-
tijd (48.85). Op de lOOm vrij tenslotte zwom
zij 1.28.11. Rfhiana van Kempen was met
overmacht de snelste op alle zwemnummers
voor de jaargang 1989. De lOOm vrij ging in
1.08.28, de lOOm rugslag in 1.19.77 en de
200m wisselslag zwom zij in 2.59.49.
Naast genoemde eerste plaatsen van Rhiana
van kempen en Esmee Koedoot zwommen
in de jaargang 1993 en later zowel Martijn
Buth als Danica Koedoot naar ere plaatsen.
Allebei behaalden zij een keer een 2e en een
3e plaats op 25m vlinderslag en de 25m vrij.
In de jaargang 1990 was er succes voor Jelle
van Dmningen op de 50m vrij (3e in 50.08),
Bob de Jager op de 50m vlinder (3e in
46.98), Anne Volwerk eveneens op de 50m
vlinder (3e in 53.32) en Jacob-Jan Buth op
de 25m vlinder (3e in 28.54)
In de groep 11-jarigen tenslotte zwom
Adrianne Mastenbroek naar een 2e plaatst
op 50m vrij (40.24), Maitijn van Hoom naar
de 3e plaats op 200m wisselslag (3.37.25),
Esther Korteweg eveneens naar een 3e
plaats op de 200m wissel (3.42.31), Adrian
ne Mastenbroek andermaal naar een 2e
plaats nu op de lOOm wisselslag (1.45.72) en
Martijn van Hoorn naar een 2e plaats op
lOOm mgslag in 1.39.76.
Vermeldenswaardig is verder dat bijna alle
deelnemers forse tijdwinst boekten op de
diverse slagen, waarbij met name de 8-jarige
Diantha van Spronsen een keurige en even
eens reglementaire 25m vlinderslag aflever
de in een p.r. van 30.49.
-31
Och, een beetje zot, vond zij. Maar hij maakte er een hele ceremonie
van, sloeg zijn armen om haar heen, zijn schone, witte armen en wil
de, dat zij hem omhelsde. Ze deed dat. Zij met haar magere schou-
dertjes en verdorde boezem; haar oud rimpelgezichtje en haar handen
met blauwe aders.
Hoofdschuddend, misschien om deze late zotheid, misschien ook om
de herinnering aan jaren terag, toen WuUem Donk fier en recht was,
zijn haren gitzwart en zijn donkere ogen fonkelend. Toen zij
Maar och, dat is zo lang geleden. En dat WuUem dit altijd nog wilde!
"We laete da nie", zei hij eens, toen hij merkte, dat zij het gek vond,
"tot dat me oud bin, of as een van ons er nie meer is".
Ze zuchtte daar om: als we oud zijo!
Twee zuivere mensen, waarvan de een de herinnering aan de eerste
zaterdagmiddagen van hun huwelijk stil bewaarde als een vervlogen
geluk en de ander in een onnozele, maar veelzeggende omhelzing,
dezelfde herinnering in ere wilde houden.
Na de plechtigheid van de omhelzing gingen ze samen in de huiska
mer zitten en stak de smid een sigaar aan. Dit was hun uur. Nu begon,
tot maandagochtend toe, de tijd, die onbeperkt van hen alleen was.
WuUem nam wel de krant, maar legde die weer weg, toen zijn vrouw
zei: "De 'oor iemand in de smisse".
Bijna gelijk klonk: "VoUuk!"
De smid stond op, liep naar de deur van het gangetje, opende die en
keek in de smidse.
"Ha, Dien!" groette hij. "Zeg het eens, meid!" Het was de dienstbode
van dominee De Wit.
"Of je even bie de juffer wil kommen!"
"Noe direct?"
"Als het kan wel!"
"Is er wat? Moet ik gereedschap meeneme! Iets mit de kachel?"
Dien haalde de schouders op. "Nie da 'k weet. Maar ik moest het
kome vraege".
"Goed! Ik kom dhect".
Hij ging even naar binnen om z'n andere pet op te zetten en z'n pand-
jesjas aan te trekken. "Een boodschap van de pastorie", zei hij. Vlug
trok hij zijn jas aan en hep naar de Achterstraat, ging door het kleine
hekje bij het huis van de dominee, stak zijn hand uit naar de bel, maar
de deur ging al open.
"Ik zag u komen, Donk", verklaarde mevrouw De Wit.
De smid zag het haar aan, dat er iets was, waarvoor hij zijn gereed
schap niet nodig had. Mevrouw gaf hem een stoel bij de kachel en ze
begon direct: "Ik moet eens praten. Donk. Wij kennen Vorma nog zo
weinig. En soms is het in het leven of alle narigheden bij elkaar
komen".
De smid knikte. Hij was een waardig mens, zoals hij daar in de stoel
zat. Waardiger, dan wanneer hij krom over de straat ging met de stij
ve slippen van zijn jas achtemit. Hij rookte nog van zijn sigaar.
Mevrouw schoof een asbak aan en toen hij de as in het bakje depo
neerde viel het haar op hoe krom en knoestig de werkhanden van het
smidje waren. De deur ging open en de dominee verscheen in zijn
huisjas en op pantoffels, met de pijp en de tabakspot in zijn handen.
"Goede middag. Donk!" De smid schudde dominee de hand, vatte
met de andere even zijn pet, die hij eerbiedig lichtte, maar direct weer
op z'n witte haren dmkte.
Het duurde even voor het gesprek begon.
"We vinden het een beetje moeilijk, smid", verklaarde de dominee.
Mevrouw stelde voor dat ze nog maar een kopje thee zouden drinken
en schonk de thee in, presenteerde een koekje.
"Wij hebben samen, mijn vrouw en ik", begon de dominee weer,
"lang en breed overwogen met wie we eens over een moeilijkheid in
ons leven zouden praten. Ik had gedacht: mijn collega, dominee Van
Veen. Maar die is gestorven".
"Makkelijk heeft die het niet gehad, met de ouwe Rens en met
meneertje Vaandrager". De smid schudde nadenkend zijn hoofd.
"Nee!" Dominee zei het op een toon van: daar gaat het nu niet over.
"Wij kennen Vorma nog niet", vervolgde hij. "En nu is er iets
gebeurd met Roelf van ons". Nadmkkelijk knikte de smid. Daar was
wel een en ander van bekend op het dorp. Het bleef even stil. Het
hoofd van de smid kwam omhoog. Opmerkzaam keek hij de dominee
en mevrouw aan, begon toen, langzaam en met voorzichtige stem:
"De Uylen deugen in dat opzicht nie. Het is schande, dat ik het zeg
gen mot, mar voor jonge mensen als uw zoon, vormen ze een groot
gevaer. En wat er noe verteld wordt en niet verteld wordt, achter de
waerheid van die diengen komt geen mens". De smid nam een pauze,
zette z'n knoestige handen op z'n dijen, vlak voor de knieën, z'n
sigaar stond schuin omhoog, de rook prikkelde z'n ogen. Hij nam de
sigaar weg, keek er naar en zei: "Ik ebbe geen kinders..." Weer
zweeg hij. Het scheen, dat hij diep nadacht. Dominee en mevrouw
wachtten. "Mar als ik kinders had, dan kwaemen ze nie op de Ruigen
Hill". Toen keek de smid beiden weer beurtelings aan. In de toon van
zijn stem had een grote beslistheid geklonken.
"Bij een ouderiing van de kerk", schamperde dominee. Daar ging de
smid niet op in.
Hij filosofeerde: "Ze zulle daer wel weer een boel slechtigheid ebben
gedaen en uw zoon zal er geen mooie diengen ebbe geleerd, en hij zal
ook wel mee ebbe gedaen op de één of andere manier. Die Coba is een
gevaerlijk dieng. En op dat gebied deugt er van de Uylen niet één!"
"Dries dan?" vroeg de dominee.
Even wachtte de smid. Toen, fel en beslist: "Dries ook nie!" Een kort
knikje accentueerde dit oordeel. Het was of het bedoelde: dat zeg ik
je, Wullem Donk.
"Maar Donk, Donk.en die man is ouderling!"
Even werd er niets gezegd. Mevrouw was met haar gedachten weer
bij Roelf in Rotterdam, waar ze, wel niet rechtstreeks, maar toch wel
heel duidelijk op het gebeurde omstreeks Kerstmis gedoeld had en als
het ware gesmeekt om het vertrouwen van haar jongen. Tevergeefs.
En nu zei de smid: achter de waarheid van die dingen komt geen
mens.
"Jammer van de kerels", begon de smid weer. "Zulke ferme lui!"
"Ik heb zoveel moeten horen van meester Van Buren!" Mistroostig
klonk dominee's stem.
"Ik zag je wel bie em in 't rietuug zitte!" Er kwam een grote, goeiige
lach over het gezicht van het kleine mannetje. "Ik docht: noe gaene
me ollemaele deur de cardons!"
"O nee", protesteerde de dominee. "Niks hoor! Van Buren heeft me
alleen maar de naakte feiten verteld en heus niet op de manier van een
roddelaar".
"Da's meugelik!"De smid stak zijn kromme wijsvinger omhoog.
"Wat ik van de Uylen gezeid eb is ook goed bedoeld en alleen omdat
het over uw zoon gieng".
Mevrouw knikte. "Natuurlijk, smid!" We stellen het op prijs".
"Ik bemoei me nie met de diengen van een ander".
Tegen dat het donker werd stond de smid op om naar huis te gaan.
"We bin mit al ons praeteri mar weinig opgeschoten", zei hij bij het
afscheidnemen en dat was ook zo.
"Nog één ding, smid", vroeg de dominee. "Die buurman van jou, tim
merman Jacobs, dat is toch de vader van het kind van Coba?"
Donks gezicht trok in rare kronkels. Er scheen iets in hem om te gaan.
Maar met een korte beweging van zijn hoofd bedwong hij iedere
opkomende,gedachte om zijn mening te zeggen:
{wordtvervolgd)
Het waterschapskantoor te Middel-
harnis en de steunpunten te Oude-
Tonge, Goedereede en Ouddorp zijn
vanaf Kerstmis tot en met Nieuwjaars
dag gesloten.
Ook op dinsdag 2 januari 2001 zijn
wij in de tweede helft van de middag
beperkt bereikbaar in verband met een
interne nieuwjaarsbijeenkomst.
Voor spoedeisende zaken kunt u tele
fonisch contact opnemen met ons call-
centre, telefoon (070) 3700350.
21 december 2000
Een 'blauw' huwelijk
