Kerstzangavond
Overdenking
E)
uit de
Heilige Schrift
Moet dat echt,
op zondag open?
RMU overhandigde nota
arbeidsvoorwaarden aan minister Jorritsma
Geref. Gemeente
Dirksland
EIIAtfOBI-lllEUWS
HET
.KIJKVENSTER
Dam- en Schaakver. 'Dirksland'
'Werken met waarden is winst'
VERVOLGVERHAAL
VRIJDAG 15 0ECBMBER 2000
Blik op kerk ^^y
en samenleving Cj
- Files
- Tolpoorten
- Mislukt
Iemand die in een streek woont, nogal excen
trisch, zei laatst tegen me: "Bij ons zijn er
nooit files". Je hebt dan de neiging om
meteen te denken: "Gelukkig is dat land"...
Want je hoeft alleen maar 's morgens om 8
uur of 's avonds om 6 uur naar de nieuwsbe
richten te luisteren om te weten hoe erg het is.
"Er staan momenteel 34 files met een totale
lengte van 180 kilometer", is een mededeling
waarvan we niet eens meer opkijken. Maar
dan zit je nog aan het ontbijt of aan de
avondmaaltijd en dan zal het je een zorg zijn!
Anders wordt het warmeer je het aan den hj-
ve ondervindt. Toen ik onlangs tegen het
eind van de middag ergens moest zijn, waar
bij Oudenrijn niet vermeden kon worden,
was ik extra vroeg op weg gegaan, met de
gedachte de file vóór te zijn.U raadt het al,
ik kwam toch in een onafzienbare rij bUk
terecht. En de reis waarvoor normaliter een
uur moet worden uitgetrokken, duurde twee
en-een-half uur! Met als enig uitzicht de
bumper van mijn voorganger, en met de
voortdurende ergernis aan weggebruikers die
tot het eind toe doorreden om dan nog brutaal
in te voegen.
Ja, en dat is dan maar één keer. Je zal er elke
morgen en elke avond toe veroordeeld zijn.
Het alternatief, roept de regering al jarenlang,
is het openbaar vervoer. Maar zó aanlokke
lijk is dat ook niet, als je dagelijks te horen
krijgt dat tussen A en B bussen rijden wegens
een wisselstoring, waarbij gewaarschuwd
wordt voor een vertraging van 30 tot 60
minuten.
Het verkeer is de laatste tijd een veelbespro
ken onderwerp. De klachten over de Neder
landse Spoorwegen zijn niet van de lucht.
Overvolle treinen, zodat velen dageUjks
genoegen moeten nemen met een staan
plaats. Soms zelfs zoveel reizigers-aanbod
dat besloten moet worden de trein niet te
laten rijden.
Treinen die uitvallen dus, of niet op tijd ver
trekken, waardoor weer aansluitingen wor
den gemist. Agressie van passagiers tegen
conducteurs of medereizigers. En zo kunnen
we nog wel even doorgaan. Dat alles in aan
merking nemend is het begrijpelijk dat men
sen toch blijven kiezen voor de auto.
Als je dat doet, aldus minister Netelenbos
van Verkeer, dan moet je er ook maar iets
voor over hebben. We gaan een proef doen
met rekeningrijden. Dat wil zeggen dat ieder
ritje in de spits straks vijf gulden gaat kosten.
Dat is in totaal slechts duizend gulden per
jaar, zo is het snel uitgerekend door de Me
vrouw die voortaan als 'Tineke Tolpoort'
door het leven zal gaan. Zeg nu eerüjk, wat is
duizend gulden op een heel jaar? Nou, ik
vind het nog een bom geld, en ik vrees dat
velen er zo over denken. Temeer omdat dat
rekeningrijden geen werkelijke verlichting
zal brengen. De files zullen er geen meter
korter door worden. In de toekomst zullen we
dus, zoals dat nu al een gevleugelde uitdruk
king is geworden, "betaald in de file staan".
Mevrouw Tineke heeft natuurlijk al lang
door dat de proef met het rekeningrijden bij
voorbaat tot mislukken gedoemd zal zijn. Als
het sukkelen blijft met het openbaar vervoer,
dan krijgt zij niemand de auto uit. En de nu al
beruchte tolpoorten zuUen geen enkele ver
betering brengen. Het is nu d uitgerekend dat
de files niet korter zullen worden. Maar dat is
haar pakkie niet aan... Want als de proef
definitief mislukt is zijn de verkiezingen toch
al lang voorbij. De volgende regering moet
dan maar weer zien.
Waarnemer
Deze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die er
kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu
ren aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8,3240 AA Middëlharnis, met
in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
aELamGESCHENKCNaaGE
Waarom stuurt men elkaar juist tegen Kerst
mis zulke opvallende en soms kostbare rela
tiegeschenken?
Antwoord: Het geven van geschenken is
eigenlijk zo oud als de mensheid. De oudste
volkeren boden hun goden offers aan. De
jongeman klopte met iets moois aan bij de
ouders van een meisje om hun dochter tot
vrouw te verkrijgen. U kent ook de verhalen
over de zeevaarders die op hun reizen naar
Afrika spiegeltjes en gekleurde kralen mee
namen voor de inlanders. Diplomaten brach
ten erg kostbare cadeaus mee voor de afge
vaardigden van die regeringen die zij te
vriend wilden houden. Bedrijven pogen met
relatiegeschenken hun cliënten gunstig te
stemmen, zodat zij klant blijven en (nog)
grotere, bestelüngen gaan doen. Dat die
attenties tegenwoordig voor Kerstmis wor
den aangeboden, is nog een uitvloeisel van
een oud bijgeloof, dat je het nieuwe jaar
goed begint als je dan iets ontvangt, of aller
lei nieuwe zaken dan wel een flinke winter
voorraad in huis hebt. Het verzenden van
deze nieuwjaarsattenties is echter vervroegd,
omdat de eigen koeriers en boden zijn ver
vangen door de post die het eind december
zo druk heeft, dat tal van pakjes te lang na
Nieuwjaar arriveerden. En omdat intussen
het geven van kerstcadeaus in familiever
band uit het buitenland naar ons overwoei, is
het relatiegeschenk soms uitgegroeid tot een
compleet kerstpakket.
GEÜIOEMOE UEar
Rose bloemblaadjes van mijn geraniums in
de bloembakken hebben lelijke geelbruine
vlekken in de witte glansverf van de houten
raamkozijnen veroorzaakt. Hoe krijg ik die
vieze vlekken weg?
Antwoord: Dit soort vlekken is niet meer te
verwijderen, doordat het plantensap met de
kleurstof de verf heeft aangetast. Gaat u de
laklaag te lijf, dan wordt die nog verder
beschadigd. "Gewoon een kwastje van die
zelfde witte glansverf erover" adviseren
ervaren schilders. Aangezien het hier alleen
het onderkozijn betreft, is dat niet zo'n
moeilijke klus.
MMtaHomm
Waarom is acaciahoning gezonder dan
andere honingsoorten?
Ook dit jaar hopen het Dirkslands Man
nenkoor, gemengd koor 'Soli Deo Gloria'
en jeugdkoor 'luventa' weer een geza
menlijke kerstuitvoering te houden, en
wel op D.V. zaterdagavond 23 december
2000. Tijdens deze zangavond zal het
mannenkoor een aantal liederen ten geho
re brengen die terug te vinden zijn op de
prachtige kerst-CD, die kortgeleden uit
gekomen is.
Het mannenkoor staat onder leiding van
Frans Cornet, terwijl Michel de Wit de
muzikale begeleiding voor zijn rekening
zal nemen. Leo van den Hil dirigeert 'Soli
Deo Gloria', terwijl het jeugdkoor sinds
kort onder leiding van John Blonk staat.
Beide koren maken voor wat betreft de
muzikale begeleiding gebruik van de
diensten van Jan Hoek uit Ouddorp. Zoals
gebruikelijk gaan de deuren van het kerk
gebouw aan de Geldersedijk open om
18.30 uur. Ds. A.M. den Boer hoopt een
half uur later de avond te openen met
gebed enq een korte meditatie. Natuurlijk
is iedereen weer van harte welkom!
GOEDEREED
Op D.V. zaterdagavond 16 december draai
en we een mooie film voor jullie; 'Nobody's
Children'Om kwart voor acht gaan de deu
ren van 'De Ark' open en we starten om
kwart over acht. Kom je ook? We rekenen
°PJ""*^' HetOD-team
Antwoord: Elke bijenhoning bevat ca. 70%
glucose en fructose, enkele procenten sacha-
rose en andere suikers, wat afscheidingspro
ducten van levende planten zoals inhibine
(een stof die de bacteriegroei remt), enzy
men en aromastoffen naar de soort bloem die
de bijen bezochten. Deze nectar wordt door
de imker uit de ragen geslingerd of geperst
en gezeefd. Acaciahoning in zuivere toe
stand is dus even goed als andere bijenho
ning zonder toevoegingen, doch ze wordt
vaker uitgekozen omdat ze langer vloeibaar
büjft en niet zo gauw kristalliseert als de
(vele) overige. Het etiket van Nederlandse
honing moet evt. toevoegingen vermelden.
Bedenk wel, dat buitenlandse fabrikaten wel
eens het zoete afscheidingsproduct van een
daar op bepaalde planten voorkomende soort
bladluizen bevatten. Die zg. bladhoning is
echter wel een zoet broodbelegsel.
OaOE BEÜOEPEN
Er wordt zo dikwijls gesproken over 'het
oudste beroepter wereld als prostitutie be
doeld wordt, dat je het haast zou geloven.
Maar is het eigenlijk wel zo oud?
Antwoord: Het wordt gezegd omdat de Bij
bel het al noemde en er bij andere volkeren
al eerder prostitutie (zelfs tempelprostitutie)
voorkwam. Bij de beschaafde Grieken en
Romeinen was het al vele eeuwen voor
Christus een ingeburgerd verschijnsel. Het
alleroudste beroep is het natuurlijk niet. De
eerste mensen leefden van visserij en jacht.
Later kwamen landbouwers, veehouders,
houthakkers, timmerheden, steenhouwers,
krijgslieden, smeden enz. Dat was echter
allemaal mannenwerk. Voor alleenstaande
vrouwen waren er weinig mogelijkheden om
in haar eigen onderhoud te voorzien.
Uitgezonden
heeft God Zijn Zoon uitgezon
den, geworden uit een vrouw,
geworden onder de wet".
Galaten 4:4 (tweede gedeelte).
Aan een uitzending van een militaire macht
om de vrede te handhaven gaat heel wat
vooraf. Denk maar aan de vragen rondom de
uitzending van soldaten naar Ethiopië en
Eritrea Er zijn vragen of het zinvol is. En met
name wel of de risico's niet onverantwoord
zijn.
Hoe was het toen God de Vader Zijn Zoon
uitzond?
Toen behoefden daar geen menselijke bere
keningen aan vooraf te gaan. Het is immers
naar het eeuwig plan van de Hoge en Verhe
vene! Maar de vergelijking met menselijke
expedities zegt wel heel veel:
Deze uitzending ging gepaard met de diepste
vernedering!
De heerlijkheid die Hij had liet Hij achter
Zich. Om zo te komen in de situatie van
degenen aan wie Hij verlossing kwam
schenken.
Advent, het woord betekent "komst", en de
tijd dient ter voorbereiding op het Kerstfeest.
En daarin gaat het om dat grote: de uit
zending van Gods Zoon. Hij is gekomen uit
de hemel om de vrede te herstellen.
Hoe? Heel anders dan andere helpers
gewoon zijn: door Zelf de plaats van de
schuldige partij in te nemen. Hij, Gods Zoon,
moest daarom ook echt Mens worden. Een
vrouw zou Zijn moeder zijn, de maagd
Maria. Gods wet voor mensen zou ook Hém
gelden.
Wat zegt de wet van God? Eigenlijk dit:
"Wees in alles volmaakt!" In alles watje doet
en met de Uefde van je hele hart.
Niemand van ons di? dat doet, die zo is. Het
kan zelfs niet meer. Nu, dat kwam Hij doen!
Hij kwam onder de wet, als een dienstknecht,
een slaaf. Nergens zou Jezus zeggen:
"Dat behoef De niet te doen, dat behoef De niet
te Ujden, want De ben de Zoon van God!"
God heeft Zijn Zoon uitgezonden. Gods plan
stond al vast. En het eeuwig antwoord van de
Zoon was: "Zie, Ik kom om Uw wil te doen,
o God!" Uitgezonden om te redden en wel
door Zélf slaaf te worden!
De eerste beginselen in de wereld zeggen:
"Je moet doen wat je verplicht bent!" "Wie
het goed doet, die wacht loon!" Dat keert ook
terug in Gods wet. De HEERE Uet als Schep
per merken: "Doe dat, en gij zult leven!"
Maar dat getuigt tegen ons. Verder dan een
uiterlijke onderhouding komt het niet.
Dat liet de apostel Paulus aan de gemeenten
in Galatië merken.
Waarom?
Omdat ze de genade van God niet als het be
langrijkste zagen. De Joodse feestkalender
met bijvoorbeeld bepaalde gedenkdagen, en
bijzondere maanden, die kwam centraal te
staan. Alsof je zo de toegang tot God nog kon
verdienen!
Maar die voorschriften behoorden bij de
periode dat de erfgenaam nog onmondig
was. Niet van een slaaf te onderscheiden. De
gelovigen mogen echter zóón zijn. Kinderen
die het mogen zeggen: "Abba!" Die met die
pe eerbied op intieme wijze de Vademaam
noemen.
De gelovigen, dat zijn niet alleen de gelovige
Galaten toen. Nee, allen die van genade
leven. Ze erkennen het telkens weer: "Wat ik
doe brengt geen redding!" De gedachte: "Hij
iets -veel evenmeel-, en wij iets, moet wor
den afgebroken. Hij alléén redt!
Dat betekent echt niet dat de wet geen func
tie meer heeft in het leven van degene die van
Christus is. De zonden ("werken van het
vlees") worden even verder in de brief scherp
afgewezen!
Maar wie meent dat hij of zij door eigen doen
en laten zelf het kindschap moet verdienen,
ziet in feite het gewicht van de zonde niet.
Zwoegen als een slaaf helpt niet.
De apostel wijst de Galaten een andere weg.
Jezus' komen, dat was een komen om te die
nen. Uitgezonden om gehoorzaam te zijn en
de straf te dragen. Voor anderen, in hun
plaats!
De wet van God zegt: "Vervloekt wie niet
doet wat God vraagt!" Nu, dat oordeel onder
ging Hij. Hij kwam om Zichzelf over te
geven. Uitgezonden, daarachter zit de vrij-
wilhge hefde van de Vader! En Gods Zoon
kwam gewillig om te verlossen, om los te
kopen. En hoe! Vredesmissie kostte Christus
Jezus Zijn leven. Hij betaalde de hoogste
prijs!
Van deze liefde horen en er geen beroep op
doen, dat is dwaze hoogmoed. Alles wat bui
ten Zijn werk wordt gedaan, loopt vast.
En er wel een beroep op doen, dat betekent
ondervinden: "Hij is uitgezonden, om mij -
vijand van nature- te redden! Zijn komst.
Zijn uitzending en vernedering tot de dood -
mijn zaligheid!"
Herkingen
A. van Wijk
Ingezonden:
Wat voor feest is Kerstfeest vieren
Is het de dood voor vele dieren?
Viert u echt wat het zou moeten zijn?
Of is het meer een eetfestijn
Vrije dagen, eten, drinken,
Met bier en wijn op uw gezondheid klinken.
Maar wat met Kerst
nu werkelijk wordt bedoeld,
Wordt door velen niet gevoeld.
Zelfs op zondag moeten nu de winkels open.
Zodat je tot de laatste dag kunt kopen.
Winkelpersoneel wordt niet gevraagd:
"Vinden jullie dat nu wel geslaagd?"
Ook zij willen hun eigen Kerstfeest vieren
Maar worden, net als dieren,
Moar één richting heen gesteld:
Voor de grote bazen steeds meer geld!
Wat men voor geloof of werk moet geven.
Dat kan men in deze tijd beleven
Watje zelf wilt is niet de vraag.
Je bent maar een nummer, ook vandaag!
K. Vroegindeweij
Middëlharnis
Een acÊvertentÊe
in Eilanden-Nieuws
tteeft altijd succes..!
Uitslagen van 11 december
Danunen, afdeling 1:
Jac. Wolfert - C. van Prooyen3 - O
W. Stolk - Joh. WolfertO - 3
M. van 't Geloof - J. Knöps3 - O
Afdeling 2:
A. Vijfhuizen - W. Nieuwland3 - O
J. V. d. Groef - C. v. d. Kroon0-3
K. de Jong - A. Los1 -1
Schaken:
H. Zorge - J. C. de JongVi - Vi
W. StoUc - W. de VosO -1
Beker:
W. Knöps - A. Knöps1 - O
De Reformatorisch Maatschappelijke
Unie (RMU) heeft op 12 december jl. haar
nota arbeidsvoorwaardenbeleid 2001 aan
de minister van Economische Zaken,
mevrouw Jorritsma, en de woordvoer
ders sociale zaken van PvdA, CDA, Chris
tenunie en SGP, overhandigd. Het thema
van de nota is 'Werken met waarden'. In
de nota pleit de RMU nadrukkelijk voor
maatregelen om uitval te voorkomen.
Ook zet de RMU scherp in op de reïnte
gratie van arbeidsgehandicapten en lang
durig werklozen.
Het thema 'Werken met waarden' sluit nauw
aan bij de visie van de RMU dat arbeid niet
alleen te maken heeft met verantwoord
ondernemerschap. Het is vooral een Bijbelse
opdracht die betrekking heeft op betaalde én
onbetaalde arbeid. Daarbij gaat de RMU uit
van een rechtvaardige inkomensverdeüng en
aandacht voor de mens in de organisatie.
Voorkomen is beter dan genezen. De RMU
vindt dan ook dat preventief beleid, gericht
op het voorkomen van ziekte, meer aandacht
dient te krijgen. Zo dient het arbeidsomstan
dighedenbeleid binnen een onderneming
hoog in het vaandel te staan. Een goede
sfeer, een prettige werkomgeving, een
acceptabele werkdruk en het dragen van een
verantwoordehjkheid verhogen het welbe
vinden van de werknemer in de organisatie.
De RMU is van mening dat reïntegratie van
arbeidsgehandicapten en langdurig werklo
zen prioriteit dient te krijgen. De reformato
rische vakorganisatie pleit voor een structu
rele bevordering van arbeidsparticipatie van
ouderen, (gedeeltelijk) arbeidsongeschikten,
allochtonen en langdurig werklozen. Daarbij
moet uitgegaan worden van een doelgroep
gericht beleid omdat elke doelgroep om een
maatwerkaanpak vraagt. De RMU is van
mening dat hier een grote verantwoordelijk
heid ligt voor de overheid en het bedrijfsle
ven. Ook vraagt de RMU bijzondere aan
dacht voor de positie van ex-gedetineerden
op de arbeidsmarkt. Voor 2001 zet de RMU
in op een basisloonsverhoging van 3,75%.
De rest van de loonruimte (1%) dient aange
wend te worden voor bekostiging van bij
zondere arbeidsvoorwaarden als individuele
loopbaanbegeleiding, coaching en schohng,
met name voor oudere werknemers. Ook
denkt de RMU daarbij aan een resultaataf-
hankelijke beloning die kan 'mee-ademen'
met de resultaten van een onderneming. Dit
is een richtinggevend voorstel, maar afwij
kingen zijn mogelijk als bedrijfseconomi
sche omstandigheden dat toelaten. Voor sec
toren als gezondheidszorg en onderwijs
bepleit de RMU een marktconforme loon
ontwikkeling. De RMU vindt brede invoe
ring van prestatieloon ongewenst, zeker
voor individuele werknemers. Bij een col
lectieve vorm van prestatiebeloning is het
van essentieel belang dat er een vertrou
wensrelatie is voordat (een vorm van) pres
tatiebeloning wordt ingevoerd. De reforma
torische vakorganisatie vindt het legitiem
om bij de huidige krappe arbeidsmarkt nieu
we vragen te stellen. Gedacht wordt aan het
terugdraaien van de arbeidstijdverkorting of
vervanging door arbeidstijdverlenging met
evenredige stijging van het salaris. Daar
naast is de RMU van mening dat in tijden
van krapte op de arbeidsmarkt er in goed
overleg tussen werkgever en werknemer een
deel van de atv-dagen moet kunnen worden
verzilverd. De overhandiging van de nota
arbeidsvoorwaardenbeleid heeft plaats
gevonden op 12 december jl. in Wandelgan-
ger 1 van perscentrum Nieuwspoort. Na de
overhandiging is minister Jorritsma in debat
gegaan met zowel de opstellers van de nota
als de woordvoerders sociale zaken van
PvdA, CDA, Christenunie en SGP.
Autobedrijf Jan van Dijk
En wat hij alzo daaromtrent constateerde, kon hem bij ogenblikken te
machtig worden.
Hij was naar de begrafenis van dominee Van Veen geweest. Daar had
het hem sterker dan ooit aangegrepen hoe Vorma was. Er werd
natuurlijk gepraat over ouwe Rens en men vond dat de zoon van
dominee Van Veen goed gehandeld had. Er kwam toen heel wat los
over de toestanden in de Grote Kerk.
Met meester Van Buren reed hij in het laatste rijtuigje in de stoet mee.
Ze moesten helemaal naar het Nieuwe Kerkhof, ver buiten het dorp.
Meester Van Buren zei: "We zijn principiële tegenstanders". Hij
bedoelde op schoolgebied. Maar daarover wilde hij niet praten. Hij
was niet zo, dat hij een anders mening niet respecteren kon. Maar het
was hem de vraag of er wel ooit weer een dominee naar de Grote Kerk
van Vorma zou komen. En zo, terwijl het rijtuig langzaam voortreed
achter de ploffende paardepoten aan, deed hij een boekje over de Gro
te Kerk van Vorma open. En dominee De Wit hoefde zich niet in te
beelden dat zijn gemeente beter was.
In de Grote Kerk was het Rens Hoogendoom, de brute heerser. Maar
in de Achterstraat huisde ook zo het een en ander. Dominee De Wit
zou de Uylen wel leren kennen. En die ouderling. Piet Dekker! Vro
me Piet noemden ze hem. Vreselijk! Meester Van Buren zat dat alle
maal heel rustig te vertellen. Niet zo op de manier van een, die rod
delt.
Welnee: het kon hem eigenhjk al met al niet zo heel veel schelen.
Maar het was objectie waar, wat hij zei. Piet Dekker zoog de mensen
uit, onder commando van zijn wederhelft, 'Moe Machteld!' De Uylen
vormden een zedeloze bende psalmzingers.
Dominee De Wit vond het niet sympathiek van Van Buren, dat hij zo
deed. En toch was er in de persoonlijkheid en vooral in de manier
waarop de man sprak zo enorm veel aantrekkehjks.
"Ik zou iedereen wel willen waarschuwen, die van plan is naar Vor
ma te komen", zei hij. "En ik ga er zelf zo gauw mogehjk vandaan.
Desnoods als gewoon onderwijzer weer naar de stad".
Zodoende kwam dominee De Wit met een zwaar pak thuis vaii de
begrafenis. Toen volgde daar 's avonds op, dat zijn vrouw door Jack
Quist thuisgebracht werd, na het affront dat ouwe Rens haar had aan
gedaan.
Zo stapelden de zwarigheden en de teleurstelhngen zich op. Zijn zen
ding als knecht van God in Vorma was zo langzamerhand onder een
zware druk komen te staan.
De zaterdagmiddag, na de begrafenis, zat hij erg in de put. Weer pre
ken, morgen! Och, Vorma hoorde graag zware preken. Maar: woord
en daad! Wat kwam daar van terecht?
Jeanne kwam hem zijn thee boven brengen en begon nog weer eens
te praten over Roelf en wat er toch wel op de Ruigen Hill gebeurd kon
zijn. De jongen was nadien zo veranderd, zo gesloten: "Je moet er
eens heengaan, Henk", wilde ze. "Je kunt er toch gewoon met Dries
over praten?"
Henk knikte. Natuurlijk, dat kon. Hij zou dat ook moeten doen. Toen
wilde Jeanne nog iets zeggen over Roelf en Nan, maar ze deed het
niet; ze zag, dat Henk nu helemaal niet in de stemming was om zich
in dat probleem te verdiepen. Een probleem was het feitelijk ook niet.
Misschien dacht Roelf niet aan Nan en was het plagen van Els en
Mary maar gewoon kinderwerk. Doch Jeanne was juist iemand om op
dergelijke dingen te letten en telkens was ze er mee bezig en maakte
zij zich er zorgen over. Natuurlijk zou ouwe Rens nooit toestemming
geven en wie weet welk een narigheden er voor Roelf uit voortvloei
en zouden als hij zijn hart op Nan zette. Moest ze de jongen waar
schuwen? Ze ging weer naar beneden met het theeblad en de kopjes.
Doch in de huiskamer kwam ze niet tot rust. Te zwaar woog al het
raadselachtige, dat maar bleef rond het avontuur van Roelf op de Rui
gen Hill. Ze moest er met iemand over praten. En omdat Henk pas
geleden gezegd had: smid Donk is een flinke, eerlijke kerel, ging ze
naar boven, weer naar de studeerkamer en vroeg of Henk het goed
vond, dat ze Dien naar de smid stuurde, of die eens aan wilde komen.
Henk vond het goed.
Vorma lag in de gewone zaterdagmiddagtooi. De mensen hadden
vrij. De arbeidersvrouwen haalden boodschappen van het pas ont
vangen geld, hun mannen kwamen fris geschoren bij Manus Bolhuis,
de schoenmaker, vandaan, die zijn winkel opgeruimd had en er deze
middag het beroep van barbier uitoefende. De jeugd begon al op de
straat te flaneren en WuUem Donk - Klaas Wenders zag het, zoals bij
na iedere zaterdag - verdween met zijn vrouwtje door de lage deur
van zijn smidse in het huis. Vandaag was er gelukkig geen paard en
kon dus de zaterdagmiddag zijn van ouds geëigende gang gaan voor
de oude, kromme bedwinger van Vorma's ijzer en staal. Hij liet zijn
pront wijfje voorgaan, dat door het bruine deurtje in het gangetje ver
dween. Toen sloot hij de vensters voor de raampjes van zijn werk
plaats en deed de grendels op de deur. In de zwarte moor boven het
vuur, dat slechts in een paar gloeiende sintels meer nagloorde, sput
terde het kokende water. Voor het aambeeld zette hij een grote zinkei
teil. Over het schoongeveegde aambeeld kwamen een paar kranten.
Dan slofte hij naar het kleine, bruine deurtje in de zijwand, opende dat
en riep: "Kaetje, ik bin zo verre!"
Even later verscheen het vrouwtje met het hagelwitte haakmutsje op.
Over haar rechterarm hingen het hemd, de borstrok en de onderbroek
van de smid. In haar hand droeg ze het zeepbakje, de borstel en over
de linkerarm hing een schone handdoek.
Het smidje trad dan wat terug en Kaatje legde het schone goed en de
andere benodigdheden voor de zaterdagse beurt op het aambeeld.
Zedig-bescheiden ging ze door het bruine deurtje terug als WuUem
begon zijn pet met blinkende klep af te zetten, want dat was het begin
van de totale ontkleding, wist ze. Terwijl ze in de duistere kamer op
het eind van het spelonkachtige gangetje, waarheen de bruine deur
toegang gaf, thee zette, klonk in de smidse geplas en geboen. Onhoor
baar voor haar. Het geluid drong niet door de dikke muren heen. Maar
het was er en de bewegingen, die het veroorzaakten, hadden een bij
zondere uitwerking op de smid. Want als een goed kwartier later het
bruine deurtje weer openging en Wullems stem weer klonk: "Kaetje,
ik bin zo verre", vond ze een heel ander wezen in de smidse op haar
wachten. De eerste maal zag ze een vuile roetsmid met een vies, goor
ringbaardje en een vettige 'klak' op de vuile haren, die ze terwille van
haar schone schort ontweek. Maar de tweede keer stond er een witte
gedaante. Krom, ja! Maar wit. De onderkleren hagelwit, het gezicht
glimmend schoon. Het ringbaardje als witte wol van een schaapje in
de lente en het haar, het dichte, stevige haar, zo droog mogelijk
gewreven met de handdoek ook wit, maar een raagbol gelijk.
"AsjebUeft, Wullem". Ze reikte hem dan de doos met het scheergerei
over, het spiegeltje met de vemikkelde lijst en de kam. Als de smid
het spiegeltje aan een spijker in dè deurpost hing naast de grote sleu
tel van de Hervormde kerk, die daar zijn vaste plaats had, omdat de
smid ook klokkenluider was en men het beste door de kerk in de oude
toren kon komen, de doos met scheergerei op de bank zette, vatte zij
het vuile ondergoed en deed dat in de mand. Ze ruimde dan meteen
nog het een en ander op. Onderwijl kraste het mes de harde stoppel
baard van smidjes gezicht. Voor het scheren gedaan was, wilde zij
gaan. Maar altijd eiste de smid: "bluve wachte, Kaetje!"
Zij deed dat dan en als hij het zeepschuim van zijn gezicht geveegd
had, stak hij haar zijn oude snuit toe voor de scheerzoen.
(wordt vervolgd)
!a^!:afS5;ftK5K:!¥!«iiS'iK?i?S4
--^
Dat de Spoorwegen aansprakeüjk worden
gesteld is wel begrijpelijk, maar niet geheel
biUijk. Ze hebben daar ook niet het vermogen
ijzer met handen te breken. De schuld ligt bij
de regering die de Spoorwegen ooit privati
seerde. En wat zij nu doet, en doen wil om de
files te bestrijden en het openbaar vervoer te
promoten, is niet veel meer dan dweilen met
de kraan open.
OFFICIEEL DEALER
BRIELLE, Siagveldig, Tel. 10181)413777
Honda-dealer voor de Z-Hotlandse eilanden
-30-
