Overdenking
uit de
Heilige Schrift
ORGELCONCERT
in de Nieuwe Kerk
te Zierilizee
Bijeenkomst
CVA-vereniging
ADVENDO
EIIAIfl»»l4llEIIWS
HET
"jÖJKVENSTER
„Eilanden-nieuws"
eaaiüs Beacaoaeaa
Onkreukbaar?
JPjMOmA 5
VRIJDAG 18 AUGUSTUS 2000
--!^
Blik op kerk
en samenleving cj
- Einde bordeelverbod
- Het oudste beroep
- De taak van de overheid
Per 1 oktober zal in ons land het bordeelver
bod worden opgeheven. De prostitutie zal
vanaf die datum een gewone bedrijfstak
worden, zodat de overheid er meer grip op
heeft. Gemeenten hebben dan ook geen been
meer om op te staan, wanneer ze 'huizen van
plezier' niet op hun grondgebied willen tole
reren.
Tot nog toe was het bij de wet verboden
gelegenheid te geven tot het bedrijven van
ontucht. Weliswaar werd aan die wetsbepa
ling niet de hand gehouden, zeker niet in de
grote steden. Maar in kleinere plaatsen kon
nog opgetreden worden wanneer zich daar
een bordeelhouder wilde vestigen. Dat zal
dus tot het verleden behoren. De postmoder
ne mens heeft zelfbeschikking hoog in het
vaandel geschreven, en wie gebruik wil
maken van betaalde Uefde mag niets in de
weg worden gelegd. De overheid is nu een
maal geen zedenmeester.
'Het oudste beroep', zo wordt het werk van
prostituees wel aangeduid. En inderdaad, in
alle landen en culturen waren ze er, de vrou
wen en meisjes, die tegen betaling hun
lichaam beschikbaar stelden. Ook in de 16e
eeuw bijvoorbeeld, de eeuw van de Refor
matie, waren er in vrijwel alle steden van ons
land bordelen. De kerk veroordeelde dat
scherp, de overheid ook. Maar deze laatste
trok toch niet de consequenties. Verbodsbe-
pahngen bleken vaak een wassen neus. Zo
werd in 1595 in Den Haag bepaald dat nie
mand een bordeel mocht drijven, dan op
straffe van openbare geseling. Maar of dat
dreigement ooit uitgevoerd is? Ook vrou
wen en meisjes liepen kans op vervolging,
maar in het ongunstigste geval werden ze
verbannen.om natuurlijk binnen de kortste
keren weer terug te komen.
Verschillende stadsbesturen volstonden met
reglementering! En in Gouda werden de ver
dachte huizen zelfs geëxploiteerd door de
dienaren van de schout, die er hun (gedeelte
lijke) bezoldiging van ontvingen!
De grote vraag is of de regering met de
opheffing van het bordeelverbod zal berei
ken wat zij denkt te kunnen bereiken. Het zal
in ieder geval, zo werd het voorstel gepro
moot, de vrouwenhandel drastisch beperken.
Dat is nog maar zeer de vraag. De Vereni
ging van Nederlandse Gemeenten is juist
van oordeel dat de regering op deze manier
de vrouwenhandel legaliseert. Het zal de
souteneurs een zorg zijn, of hun meisjes al of
niet vrijwilüg werken, als ze hun huizen
maar kunnen bevolken!
Gemeentebesturen blijken vindingrijk als
het gaat om het weren van een bordeel bin
nen hun territorium! Wettelijk kunnen ze
straks een huis van ontucht niet buiten de
poorten houden, maar er zijn nog wel mazen
in de wet. Zo bepaalde de gemeenteraad van
Bunschoten dat geen bordeel mag worden
gevestigd in een straal van 150 meter van
een kerkgebouw. En aangezien Bunschoten
zeer rijk is aan kerken zal het moeilijk zijn
om een plaats te vinden buiten deze cirkels!
De seculiere pers zal zo'n gemeente, evenals
alle plaatsen in de Bible-belt, wel aan de
schandpaal zetten, maar daar zuUen ze niet
om treuren.
Het is droevig te moeten constateren dat de
overheid achter de moderne opvattingen
aanloopt. Zelfs vooroploopt in Europees
verband. Want natuurlijk is de overheid niet
bij machte het kwaad van de prostitutie uit te
barmen. Wat binnen de muren van een huis
gebeurt, dat onttrekt zich aan haar waarne
ming, dus ook aan haar sancties. Maar het
kwaad legaüseren en reglementeren is nog
iets anders. En is de overheid, naar de opvat
tingen van de Reformatie, niet gehouden de
ongebondenheid van de mensen te bedwin
gen..? Waarnemer
Deze vraag- en antwoordrubrlek staat geheel ten dienste van de lezer die er
kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu
ren aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8,3240 AA Middelhamis, met
in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
PttTIËmtNUERCNIGINCEN
Kunt u voor mij de adressen en de telefoon
nummers opzoeken van de patiëntenvereni
gingen voor lijders aan de ziekte van Park
inson en die voor osteorosepatiënten?
Antwoord: Wij hebben ze gevonden. Voor
verdere informatie kunt u terecht bij de Park
inson Patiëntenvereniging (PPV), Postbus
46, 3980 CA Bunnik, telefoon (030)
6561369 en bij de Osteorose Stichting (OS),
Postbus 430, 5240 AK Rosmalen, telefoon
(073) 5219445. Deze stichting heeft een
telefonische spreekuur op maandag tot en
met donderdag van 9.00 tot 11.30 uur.
HERKTOQENQCHHONINCEN
Moslimkennissen van ons vroegen ons waar
om er eigenlijk een haan op de torens van de
christelijke kerken staat. Nu wist ik het ant
woord ook niet, u wel?
Antwoord: Er zijn veel verschillende tekens
te zien op de kerktorens. Behalve het kruis
op de roomskatholieke en sommige moder
ne protestantse kerken, komen de haan, de
zwaan, de vis, het paard, een draak, zeil
schepen, bazuinblazers, en nog andere vor
men voor.
De haan grijpt terug op de waarschuwing
van Christus aan Petrus: "Eer de haan één
maal gekraaid zal hebben, zult ge Mij drie
maal verloochend hebben". De haan op de
kerktoren is daarom het zinnebeeld van
menseUjke zwakheid en een oproep tot
waakzaamheid. In de volksoverlevering
speelde de haan ook een rol, want hij riep
door zijn gekraai de (goden van) zon en
dageraad wakker, voorspelde goed of slecht
weer, zou de donderwolken splijten en
bovendien bouwoffer geweest zijn en werd
daarom ook op oude huizen en torens uitge
beeld. We zien de haan ook als vruchtbaar-
heidssymbool op oude oogstfeesten en op de
pahnpasenstok. Dat de keuze voor een wind
wijzer op de haan viel, ligt dus voor de hand.
Soms staat hij op een bal die de wereldbol
voorstelt.
De zwaan is in oude legenden de 'zielenvo
gel' dat wil zeggen het gewijde dier dat de
zielen der gestorvenen omhoog voert, maar
dat is gekerstend heidendom, want in de
Edda en de Lohengrinsage is het een sage
dier. Het is ook een orakelvogel, want in de
Germaanse mythologie verschijnen elfen en
Walküren in zwanengedaante. Doch de Lut
herse kerk eert met de zwaan op de toren
Johannes Hus, de bekende Tsjechische voor
loper van de hervorming, die in 1415 in
Konstanz levend verbrand werd. Vlak vóór
NIEUWE TONGE
Chr. Gemengde zangvereniging
Leden, oudleden en nieuwe leden: Op dins
dag 29 augustus 2000 om 20.00 uur gaan wij
weer beginnen met de wekelijkse repetitie
avonden in het Hervormd Centrum Elim.
Het koor staat onder leiding van dirigent H.
Weiss. Organist is Lennard Knops. Het
bestuur doet een dringend beroep op alle
leden maar ook oudleden en nieuwe leden
om op d.v. 29 augustus zich te melden om
met elkaar te zingen tot eer van God in psalm
en geestelijk lied. Dat Zijn Naam mag door
klinken in ons leven en daarbij gebruiken de
stem die ons door Hem is geschonken om
daarmee Zijn loflied te mogen en te kunnen
zingen. Laten wij er ons van doordringen en
overtuigen dat de eenheid niet gevonden
wordt in de verdeeldheid. Laten wij onze
stem in eenparigheid laten opklinken tot eer
van God en onze naaste. Alle avonden van
gen aan met schriftlezing en gebed en de
stukken die gezongen worden hebben de
goedkeuring van kerkenraad der Nederland
se Hervormde gemeente Nieuwe Tonge.
Ook dit seizoen hopen wij weer te zingen in
bejaarden/verzorgingshuizen en bereiden
wij ons voor op de kerstzangavond. Als koor
treden wij alleen en met andere koren op.
Samenwerking stellen wij voorop en plegen
daarin ruim overleg met onze leden. Wan
neer uw belangstelling is gewekt dan bent u
van harte uitgenodigd een repetitieavond
vrijblijvend bij te wonen en met ons van
gedachten te wisselen over inhoud en opzet
van de zangvereniging Advendo.
Tot ziens op d.v. 29 augustus om 20.00 uur
in het Herv. Centrum Elim te Nieuwe Tonge.
Bestuur Advendo
telt duizenden abonnees
en wordt op Goeree-Overflakkee
zo goed als
huis-aan-huis gelezen!
zijn dood riep hij volgens de overlevering
het concilie toe: "Nu braadt gij wel een gans,
maar na honderd jaar zal een andere zwaan
zijn gezang laten horen en die zult gij niet
kunnen braden!" Het Tsjechische woord
'hus' betekent namelijk zwaan. De Luther-
sen geloven stellig, dat Luther degene is die
bedoeld werd met de zwaan die na een eeuw
zou zingen en sieren daarom al hun kerkto
rens met deze vogel.
De vis is het allereerste onderscheidingste
ken van de christenen uit de eerste eeuwen
van onze jaartelling, toen er nog geen sprake
was van het kruis als symbool. Men gebruik
te het visje, omdat de initialen van het Griek
se woord ICHTHYS, dat vis betekent, kon
den staan voor de woorden 'lezus CHristus
THeou Yios Soter'. Dat wil zeggen: Jezus
Christus, Gods Zoon, Zaligmaker, en dat
was het eerste getuigenis in de begintijd,
toen er nog geen kerken waren en de christe
nen in het geheim moesten samenkomen.
Enkele gereformeerde kerken kozen voor
engel met bazuin.
In Amsterdam en andere (voormalige) kust
plaatsen vinden we vaak verschillende zeil-
scheepjes op de torens, in Groningen een
paard, in Den Haag de ooievaar uit het stads
wapen, elders andere dieren. In het zuiden
prijkt op protestantse kerken wel eens het
Maltezer of Hugenotenkruis. Bij de Grieks
orthodoxen vinden we het Byzantijnse kruis.
Op moskeeën is een halve maan te zien. Dat
is een symbolische voorstelling van de was
sende maan, die reeds op oude Perzische
munten van vóór onze jaartelling voorkwam
en bij de opkomst van de Islamitische gods
dienst het symbool van de profeet Moham
med werd.
Graag zou ik willen weten of er een cursus is
voor beginnende beleggers. Het is mij alle
maal abacadabra.
Antwoord: Wij raden u aan om u aan te slui
ten bij een beleggingsclub. U kunt dan in
clubverband kennis en ervaring opdoen op
het zo ondoorzichtige beleggingsgebied.
kunt contact opnemen met de Nederlandse
Centrale Vereniging van Beleggingsstudie-
clubs. Herengracht 205, 1016 BE Amster
dam, telefoon (020) 5208620.
Mag ik u voorgaan...?
Joh. 3: s 29 - 30 "Die de bruid heeft is de
bruidegom, maar de vriend van de bruideg
om, die staat en hem hoort,verbUjdt zich met
blijdschap om de stem van de bruidegom.
Johannes de doper; net een ster aan de hemel
die al zo lang donker is. Hij preekt en doopt
bij de Jordaan. Het wordt daar voller en vol
ler.
En de Heerè Jezus? Om nog even in beelden
te blijven spreken: met Hém breekt de dage
raad door. De zon verschijnt boven de hori
zon; verheft zich; straalt. Vraagt u: waar is
de ster gebleven? Hij is verbleekt. Hij heeft
de dag aangekondigd, maar met het komen
van de dag is hij onzichtbaar geworden. De
zon schijnt en het gaat immers om de zon; de
Zon der gerechtigheid: Jezus Christus. Zo
gaat het met Johannes, de trouwe voorloper;
zijn ster verbleekt omdat Christus gaat stra
len.
En nu is het wonderlijke dat Johannes daar
niet verdrietig om is. Maar dat hij er ver
heugd om is. Dat is de genade van God in zijn
leven.
Als Johannes het zelf aan zijn discipelen
moet uitleggen gebruikt hij het beeld van "de
vriend van de bruidegom". Wat was de taak
van zo iemand in het Oosten? Onder andere
om namens de bruidegom hart en hand van
de bruid te vragen. En op de bruiloft wachtte
hij bij de bruid de komst van de bruidegom af
om haar aan hem over te geven. Daar lag ook
de grens van z'n werk. De bruid is voor de
bruidegom en niet voor de vriend van de
bruidegom. Hij moet een stap terug doen.
Dat is mijn leven en werk zegt Johannes
tegen z'n discipelen. Zeg maar gerust: m'n
hartstocht. Werven voor de Bruidegom. Niet
meer maar ook niet minder. En de bruidegom
is Christus.
En de bruid? Israel! Ja, maar Johannes plaatst
dat beeld uit het O.T. over naar de Heere
Jezus en Zijn gemeente. Zo is de gemeente de
bruid. Die in geloof "ja" gaat zeggen tegen de
Bruidegom. Tot Hem gebracht; Hem in de
heilige ogen gekeken; Hij die ons zegt "alles
wat we gedaan hebben" en die zich in die
weg als de Christus openbaart. Zijn onver
diende liefde in Zijn vergeving geproefd.
Wat is er onder het Woord veel te beleven. Er
komt beweging; belijdenis en verwondering.
Johannes zegt: als "vriend van de bruideg
om" ben ik bezig geweest! Om de bruid te
werven. Voor Christus. Tot Hem te leiden.
En aan Hem over te geven.
Daar gaat het nóg om! Daarom preken we
van week tot week en komen de ouderlingen
bij u op bezoek. Hbet u en heb jij dat er ooit
achter gezocht? Is dat niet wat overdreven
om zo hoog op te geven van de Heere Chris
tus? Ach, het heeft met de liefde van ons hart
te maken! Is die voor de wereld en de zonde
of voor Christus? Bij Hem komt er beweging
in ons leven. Zijn liefde trekt. Los van de
zonde en de wereld. Tot Hem.
Wat ziet Hij in mij? Wie heeft dat nooit
gevraagd die met Hem in aanraking kwam.
Weet Hij niet van m'n ongehoorzame hart?
Moet Hij mij hebben?Daar heb ik het niet
naar gemaakt. En later in het leven van het
geloof nogal eens: Waar is Hij aan begon
nen..
Hebben wij ons laten trekken? Kennis met
Hem gemaakt? Het wordt persoonlijk waar
het Woord klinkt. Opdat we de bruid wor
den. Van de bruidegom Christus. En als de
bruid leven.
Johannes is niet verdrietig. De vriend van de
bruidegom hoeft toch niet te treuren als de
bruid voor de bruidegom is?! Hij moet was
sen en ik minder worden. Ik minder., ja, als
dat maar zo is omdat Hij meer wordt! Her
kent u het? Steeds minder in en aan mijzelf
vinden. Omdat Hij groter en heerlijker wordt
in mijn leven. Dan hoeft onze ster niet zo
nodig meer te rijzen. Laat Hij maar groot
worden in mijn leven. Dat is mijn vreugde.
P. G.C.K.
De serie zomerconcerten op het orgel
van de Nieuwe kerk te Zierikzee
wordt afgesloten met een concert dat
wordt gegeven door Gerrit Christiaan
de Gier, organist te Usselstein. Het
concert vangt aan om 20.00 uur, op
woensdag 23 augustus a.s. Het pro
gramma heeft als thema 'Bach in het
middelpunt' en vermeldt de volgende
werken:
1. Variaties op een Bachthema
Paul Christiaan van Westerling
- Thema (Allegro) 1911 -1991
2. Fuge über den Namen BACH
Opus 60 nr. 4 Robert Schuman
1810-1856
3. Toccata und Fuge in E-dur BWV 566
Johann Sebastian Bach 1685 -1750
4. LeerUngen van Bach
a. Fantasia sopra Johann Ludwig Krebs
"Freu dich sehr, o meine Seele"
1713-1780
'b. Choralbearbeitung:
"Wer nur den Ueben Gott lasst walten"
Gottfried August Homilius 1714-1785
5. Variationen über den Basso continuo des
erstes satzes der Kantate "Weinen, Klagen,
Sorgen, Zagen" und des Crucifixus aus der
h-moU Messe von J. S. Bach.
In het jaar 2000 is het 250 jaar geleden dat
Johann Sebastian Bach overleed. Vandaar
dat deze componist vanavond in het middel
punt staat. Zijn Toccata und Fuge in E-dur
BWV 566(3) staat in het hart van dit pro
gramma. De invloed van zijn leermeester
Dietrich Buxtehude is duidelijk merkbaar.
Na de toccata volgt een speelse fuga. het the
ma hiervan bestaat uit vele repeterende
noten die telkens van toonhoogte versprin
gen. Na het daarop volgende recitatief volgt
een tweede fuga. Het statige dansante thema
wordt spoedig met virtuoze passages gecom
bineerd.
Binnen de leerlingenkring van Bach neemt
Krebs (4a) een prominente plaats in. Veel
minder bekend in die hoedanigheid is Homi-
lius (4b). Beide componisten schreven
koraalbewerkingen die veel minder streng
van inslag waren dan die van hun leermees
ter. Beide bewerkingen hebben een bekende
melodie.
In loop van de geschiedenis hebben talrijke
componisten zich bezig gehouden met het
thema B(bes)-A(a)-C(c)-H(b). Schumann
(2) schreef maar liefst zes fuga's over de
naam BACH. Zijn vierde fuga begint direkt
met de omkering van het thema. In alle rust
Er zijn maar weinig auto's
die dat kunnen zeggen.
Gelukkig is Van Lint
Auto-schade gegarandeerd
kreukherstellend. Met de
modernste apparatuur
zetten we uw auto weer op
het juiste spoor.
Onze spuiterij heeft een
reputatie hoog te houden
en we geven 2 jaar Focwa
garantie op de uit de kreu
kels gehaalde autoschade.
Sommelsdijk (0187) 482292
Zierikzee (0111)414794
van Lint autoschade
Maakt het goed!
vindt er een poëtische ontwikkehng plaats
totdat abrupt een andere sfeer ontstaat. Na
een kort hoogtepunt is er een snelle afbouw,
zowel in klank als in expressie.
Thema's en motieven van Bach kunnen eeu
wen later componisten inspireren tot grote
variatiereeksen. Bij Van Westering (1)
gebeurt dat nu en dan met een knipoog. Het
vrolijke gegeven komt uit Bachs Bauemkan-
tate. Daarvan luidt de tekst: "Wir gehn nun
WO der Tudelsack in unsrer Schenke brum-
mt". In de laatste variatie klinkt de melodie
van "Dankt, dankt nu allen God".
Qua karakter is de variatiereeks van Liszt (5)
een contrast met die van Van Westerling.
Liszt heeft deze compositie geschreven naar
aanleiding van het overlijden van zijn doch
ter Blandine en putte eveneens uit materiaal
van Bach. Dramatische muziek: de smart
wordt zelfs tot twee keer toe uitge
schreeuwd. Als een opluchting verschijnt
aan het slot berustend en tegelijk zeer troost
vol de melodie van "Was Gott tut, das ist
wohlgetan". Dan volgt de slotapotheose.
Volledig in majeur: glorieus en magistraal!
Gerrit Christiaan de Gier werd in 1962 te
Groenekan geboren. Aan het Utrechts Con
servatorium studeerde hij bij Nico van den
Hooven en Jan Welmers. Hij behaalde de
De Nederlandse CVA-vereniging 'Samen
Verder' ZH, afdehng ZH-Eilanden, organi
seert op zaterdag 2 september a.s. van
14.00 tot 16.00 uur in de Verjaardagska-
mer van Verpleeghuis 'De Samaritaan',
Kon. Julianaweg 56 te Sommelsdijk een
bijeenkomst voor leden, partners en belang
stellenden, die te maken hebben met een
'beroerte'.
De heer F. Dingier, bestuurslid afdelingsza
ken, leidt de film 'Leven met Afasie' in en
en beantwoordt na afloop de vragen van de
aanwezigen.
Jaarlijks krijgen zo'n 26.000 Nederlanders
een beroerte (ook wel een Cerebro Vasculair
Accident genoemd). Al die mensen hebben
van de een op de andere dag een handicap,
zichtbaar maar ook onzichtbaar, waar zij en
hun omgeving moeten leren omgaan.
De Nederlandse CVA-vereniging 'Samen
Verder' ZH afdeling ZH-eilanden wil op
deze middag allen die met een CVA ('be
roerte') te maken hebben gelegenheid geven
om over zo'n belaiigrijk onderwerp alles te
horen wat belangrijk kan zijn. Met onze bij
eenkomsten trachten wij 'lotgenoten' de
gelegenheid te geven elkaar te ontmoeten en
elkaar te steunen.
U kunt zich voor deze gratis bijeenkomst
aanmelden bij de contactpersoon voor de
afdeling, mevrouw M. van der Wende-van
de Wiel, telefoon (0187) 485529.
diploma's docerend musicus (DM) en uit
voerend musicus (UM) met 'onderschei
ding' in 1987. Aan het Nederlands Instituut
voor kerkmuziek slaagde hij voor het exa
men kerkmuziek met vermelding van een
grote mate van creativiteit voor improvisa
tie. Bij Jan Raas en Jan Welmers studeerde
hij improvisatie; bovendien nam hij deel aan
internationale interpretatiecursussen (Haar
lemse Zomeracademie bij Martin
Haselböck, Daniel Roth en Gisbert Schnei
der; Internationale Meisterkurze für Musik,
Zurich bij Jean Guillou). Nog tijdens zijn
opleiding won hij de derde prijs van het
Internationale Albert Schweizer Orgelfesti
val in Deventer (1982). In 1990 won hij de
eerste prijs van de Internationale Orgeldagen
Rijnstreek te Nijmegen. Gerrit Christiaan de
Gier heeft een breed repertoire; aan tal van
radiouitzendingen en speciale projecten ver
leende hij reeds zijn medewerking. Ook als
docent komt hij steeds meer in de belang
stelling te staan en trekt hij als zodanig leer
lingen vanuit diverse provincies. Sinds 1985
is hij hoofdorganist van de Oude St. Nico-
laaskerk te Usselstein (Utrecht). Met zijn
vaak thematische aanpak ondersteunt hij het
IJsselsteinse cultuur- en muziekleven op
geheel eigen wijze.
-35-
Maar aan de naar het huis toegek^eerde zijde, zag hij nog steeds tegen
een der vier palen geleund de donkere omtrek van Gravels' reuzen-
gestalte.
De boer opende het raam niet; hij gevoelde zich zó klein en zó diep
vernederd, dat hij de man, die hem zo trouwhartig waarschuwde en
die hij door zijn ellendige trots ook in doodsnood had gebracht, niet
onder de ogen durfde komen.
Hij wist het immers, dat Gerrit zijn vrouw nog in veiligheid had wil
len brengen, doch dat Trui haar man niet wilde verlaten. Door zijn
schuld bevond Gerrit Gravels zich met zijn vrouw op de bijna drij
vende hooiberg... en toch was het het enige hchtpuntje in de zwarte
nacht van zijn wanhoop, dat Gerrit Gravels nog met hem waakte!
Het liep tegen twee uur middernacht, toen de wankele achtermuur het
zware dak niet meer scheen te kunnen dragen. Bij het schijnsel van de
maan zag de boer met ontzetting de muur naar buiten uitbuigen en
wegzinken, terwijl het achtergedeelte van het dak, met barstend
gekraak, neerzonk tot op de zolder, die nog met zijn balklaag bleef
vastzitten in de zijmuren.
De wilde angstkreet van de boer deed Hanneke en haar moeder tege
lijk overeind vliegen. Met wijd opengesperde ogen zagen zij het
water over de zolder spoelen tot op de plek, waar zij lagen en reeds
werden de dekens nat.
"O, Hanneke, nu moeten wij verdrinken!" gilde de boerin en ze klem
de zich in doodsangst aan haar dochter vast.
Een ogenbUk was het meisje als verstijfd van schrik; ze zag het ineen-
gestorte dak, waardoor het bleke maanlicht scheen en de wind bij
iedere vlaag bossen riet uitrukte en wegbhes in de vloed.
Ook in haar moedige hart verdween de hoop en haar bevende lippen
stamelden: "Frank, ach Frank, je komt te laat!"
In het volgende ogenblik hoorde zij haar moeder roepen: "Willem,
kun je dan niets doen om ons te helpen? Weet Gerrit geen raad? Doe
het raam ópen en roep om hulp!"
Van Willem van Gullen was echter geen hulp te wachten, evenmin als
van Gravels, dat voelde het meisje wel, en toen ze zag, dat haar vader
lichamelijk gebroken was en zó door angst overweldigd, dat hij geen
kracht meer had om zich overeind te houden, sloeg ze de arm om haar
moeder en haar heldere stem klonk vast, toen ze zei:
"Och moeder, vader kan niet helpen in deze nood, en ook Gerrit niet,
maar Eén is er, die helpen kan. Hem willen we smeken om uitkomst".
Snikkend knielde de boerin naast haar dochter op het enige nog dro
ge plekje neer, en Hanneke bad met kinderlijk geloof en in de een
voud van haar hart om redding uit het doodsgevaar.
Ze bad voor haar moeder, haar vader, en haar eenvoudig, ongekun
steld gebed bracht enige kalmte in moeders hart. De boer echter
kneep in wilde smart de vingers in elkaar en zijn bevende lippen kon
den slechts schor mompelen: "God is rechtvaardig!"
Toen Hanneke opstond van haar knieën, was er weer hoop in haar hart
en het vaste voornemen, om tot het einde toe te doen wat ze kon om
de toestand voor haar moeder zo draaglijk mogelijk te maken.
Haastig trok ze de dekens weg van de plek, waar ze niet droog meer
lagen, en sloeg er een om haar moeders schouders.
"Houd vast, moeder, dan blijft u tenminste nog wat warm".
Ook haar vader wierp ze er een over zijn bevende, schokkende gestal
te. Haar hart was vol deernis voor de man, die weinig medelijden ken
de voor anderen, doch tegen wie ze altijd had opgezien met kinderlij
ke liefde.
"Vader", fluisterde ze hem toe, "wees toch niet zo wanhopig, er kan
immers nog redding opdagen, ik geef de hoop niet op. God is mach
tig om te helpen; bid toch vader, bid!"
"Bidden? De kan niet bidden.Als ik gered word ben ik een bedelaar
en als ik verdrink.o Hanneke, God is rechtvaardig!".
De toon, waarop hij die woorden sprak, deden het meisje huiveren; ze
wist niet meer wat ze zeggen zou, welk antwoord ze moest geven op
zijn wanhopige klacht.
"Hanneke", riep thans haar moeder, "doe het dakraam nog eens open
en kijk of Gerrit er nog is en of hij nog waakt.
Toen het meisje het dakraam opende, zag ze onmiddellijk, helder
door het maanlicht beschenen, de bouwknecht en zijn vrouw staan.
De rechterarm had de sterke man om zijn vrouw geslagen, en hoewel
het golvende water hun schuilplaats aan alle kanten omspoelde, ver
ried hun houding toch niets van de wanhopige doodsangst, die haar
arme vader alle veerkracht had ontnomen en hem zo hulpeloos maak
te als een kind.
"Gerrit! Trui!" riep Hanneke, "wij kunnen het niet lang meer uithou
den. Het water omspoelt bijna onze voeten en de zolder buigt onder
het gewicht van het ingezonken dak; hoe is het bij jullie?"
"Niet veel beter, Hanneke; het water spoelt de grond weg en het hooi
zakt, terwijl het bovenste gedeelte, waarop we staan, begint te wer
ken, alsof het zal gaan drijven. Maar de wind is gedraaid en daardoor
zal het bij jullie ook nog wel wat houden, we moeten echter op God
vertrouwen en uitzien naar hulp".
Hanneke sloot het dakraam weer. De ijzige nachtwind deed haar
beven van koude onder haar vochtige deken, doch de rustige, kalme
woorden van Gerrit hadden haar toch enigszins bemoedigd en
gesterkt.
De tijd króóp voort, en opnieuw was de boerin ingedommeld, geheel
in haar deken gewikkeld en tegen de schouder van Hanneke geleund.
terwijl de boer met knikkende knieën een hoop riet, dat op zolder lag,
naar de kant sleepte, waar aan de vlaggestok nog steeds de noodvlag
wapperde.
Nat tot boven de knieën, stapelde Van Guilen het riet op en ging er
toen op staan om door de opening van het weggeslagen dak naar bui
ten te kijken; het scheen, dat de woorden, die hij van Genit Gravels
had opgevangen, ook in zijn ziel een straal van hoop hadden gewor
pen.
Hij bleef staan kijken, totdat de maan opnieuw wegschool achter de
wolken, en het hart kromp Hanneke ineen van medelijden, toen ze
hem, zwaar zuchtend, door het water wadend, naar het hoger gedeel
te van de zolder hoorde komen.
"Toe vader", zei ze, toen hij dicht bij haar was, "daar ligt nog brood
en in de kniik is nog melk, eet en drink wat; moeder en ik hebben er
ons deel reeds van gehad".
"Versterken jij en moeder je er maar mee, Hanneke", antwoordde hij
dof en schor, "eten kan ik niet door de keel krijgen en drinken doe ik
straks het zilte zeewater.
Ze hoorde zijn voeten opnieuw door het water plassen en zodra de
maan haai" lichtbundels uitgoot, zag ze hem staan naast de vlaggestok,
met strakke blik starende over de golven. Hoe lang het duurde, wist
Hanneke later niet meer; evenals haar moeder was ook zij ingedom
meld. Plotseling echter sprong ze op, gewekt door de stem van haar
vader, die schreeuwde: "Een boot, Hanneke, een boot!"
"Moeder! moeder! Frank komt ons te hulp. O, wat is God goed voor
ons. Frank komt!" riep het meisje.
Onmiddellijk daarop overstemde een vèrklinkende stem het geluid
van wind en golven: "Help, help hierheen, help, hallo-o-o!"
De boerin bleef nog weifelend staan op het droge plekje, waar ze had
geslapen, doch Hanneke snelde door het water naar de vlaggestok en
boog zich zo ver mogelijk naar buiten. Ze voelde, dat de muur wan
kelde en de zoldervloer onder haar voeten op en neer ging door de
kracht van het water, dat er tegenaan schuurde en wrong. Ze lette er
echter niet verder op en met al de kracht van haar sterke longen
schreeuwde ze: "Frank! Frank! help, help!"
(wordt vervolgd)
t V
-^ -
_Mi^^^«i^ÉttkiMHHBai
