mmmm
Overdenking
Zojuist verschenen:
Romantisch Ooitgensplaat te boek
uit de
Heilige Schrift
Jan Wisse in
Flakiceecialiteiten
EIIAItIBf-IIIEyVS
HET
KIJKVENSTER
lozo or eauKERiiouT
HOE oiE swp Emm
Zalig worden is een
eenzijdig Godswerk
VERVOLGVERHAAL
W. Schippers
PAGINA 5
mUUAG 7 JULI 2000
Blik op kerk
en samenleving
- ROSKILDE
- AMSTERDAM
- DIT LEVEN
Het was niet eens voorpaginanieuws, want de
Europese Kampioenschappen en de Tour de
France waren belangrijkerMaar toch ver
meldden de kranten het op de binnenpagina's
met vette koppen: Rockfestival eindigt in
drama. In het Deense Roskilde hebben acht
mensen, onder wie één Nederlander, hun
bezoek aan een grootscheepse house-party
met de dood moeten bekopen. De Ameri
kaanse band Pearl Jam, die bij jongeren
ongelooflijk populair is, gaf een concert, en
een klein uurtje na het begin werd de massa
zó enthousiast, dat velen opdrongen naar het
podium, en daar zijn de acht vermoedelijk
gestikt, gewoon doordat zij in het gedrang
werden doodgedrukt.
De precieze gang van zaken moet nog wor
den onderzocht, maar het staat inmiddels wel
vast dat de veiligheidsmaatregelen voldoen
de waren. Er is geen sprake van menselijk
falen, alleen van een tragisch ongeluk, aldus
de organisatoren.
Wat mij het meest trof in het bericht was dat
het festival na het ongeluk gewoon doorging.
De leiding heeft wel even overwogen het
feest af te gelasten, maar vond het bij nader
inzien niet verantwoord de duizenden men
sen onverrichterzake naar huis te sturen. Het
drama voltrok zich vrijdagavond, en de twee
volgende dagen, zaterdag en zondag zijn op
het terrein plechtigheden gehouden ter nage
dachtenis aan hen die waren omgekomen.
Wie mocht denken dat Denemarken vèr van
hier is, die vergist zich. Tegelijk met het fes
tival in Roskilde was in de Amsterdamse
Arena het grootste "dance-event" ter wereld.
In het koude voetbalstadion dansten niet
minder dan 38.000 mensen tegelijk.
Even voor het begin was men wel opge
schrikt door de berichten uit Denemarken,
vandaar dat de veiUgheidsmaatregelen
nogeens werden nagelopen. Maar de bezoe
kers konden gerust zijn: er was ruimte
genoeg, de sfeer was vriendelijk en men was
op alles voorbereid.
Wel zei een woordvoerder: "Je grootste angst
is dat iemand op het feest zou overlijden,
want daar word je op afgerekend". Die kans
is natuurlijk reëel aanwezig, want bij dit soort
festiviteiten worden op grote schaal drugs
gebruikt, en in combinatie met hitte en uit
droging kan dat levensgevaarlijk zijn.
Laten we niet uit de hoogte neerzien op al die
feestvierders.
Het is Gods bewarende hand warmeer we
geen deel hebben aan "de ijdele vreugd in 's
bozen tent". Maar we mogen wel diep mede
lijden hebben met al die jongeren en ouderen
die denken dat het leven één grote kermis is,
waar geen einde aan komt.
En waimeer men, zoals die acht mensen in
Denemarken zo ineens opgeroepen wordt om
voor God te verschijnen, dan wordt die
gedachte onherroepelijk verstoord.
Waarnemer
-.;i.>'ï2^^-^-
Deze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die er
kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu
ren aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8,3240 AA Middelharnis, met
in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd.
Bevat bakkerszout meerjodium danjozo? Is
het daarom raadzaam om bij het zelf bakken
van brood bakkerszout te gebruiken?
Antwoord: Neen, bakkerszout heeft hetzelf
de jodiumgehalte als jozo.
mil iTorwiisiEUNG
De kennis van de vroegere biologielessen is
helaas ernstig vervaagd. Hoe komt het dat
nooit een deel van het vloeibaar voedsel het
lichaam verlaat via de darmen? Welk
orgaan is voor die perfecte scheiding ver
antwoordelijk?
Antwoord: Ons lichaam bestaat voor het
grootste deel uit water. Dit geldt ook voor
ons voedsel, met voorts als meest voorko
mende voedingsstoffen: eiwitten, vetten en
koolhydraten. Water zit niet alleen in onze
dranken maar ook in vaste spijzen. Als wij
een hap eten in de mond nemen wordt dit
door het gebit vermalen en tegelijkertijd
overspoeld met speeksel. Hierin bevinden
zich enzymen die reeds in de mond met de
vertering van koolhydraten (suikers) begin
nen. Na het doorslikken komt de spijsbrok in
de maag. Hier wordt maagsap aan toege
voegd, dat zuur is en door de maagbewegin
gen wordt dit intensief gemengd. Bovendien
bevat maagsap enzymen die vet en eiwit
afbreken. Daarna verlaten kleine stukjes van
deze brij de maag en komen in de twaalfvin-
gerige darm, waar gal voor de vertering aan
wordt toegevoegd en het sap van de alvlees
klier, dat enzymen voor alle voedingsbe
standdelen bevat. Door de peristaltische
(langzaam voortschrijdende) bewegingen
wordt de spijsbrok in de maag intensief
gemengd terwijl de spijsvertering steeds
door gaat. De bestanddelen die inmiddels
zover zijn omgezet dat ze door het lichaam
kunnen worden opgenomen, verlaten in
vloeibare vorm de dunne darm via het daar
aanwezige bloedvatenstelsel. Het spijsverte
ringsproces gaat gepaard met energieont
wikkeling, nodig voor al onze lichaamsfunc
ties. Voedingsstoffen worden opgeslagen in
verschillende organen, zoals vet dat onder de
huid achterblijft. Het bloed wordt in de nie
ren gefilterd en het vocht wordt in de blaas
als urine bewaard totdat we naar het toilet
gaan. Inmiddels zijn de resten van ons voed
sel in de dikke darm aangekomen en verlaten
ons lichaam gemiddeld eenmaal per dag.
Deze ontlasting bevat nog steeds vocht dat
geleidelijk door de dikke darmwand wordt
opgenomen. Blijft de ontlasting te lang in de
darmen achter, dan dikt het in en ontstaat
obstipatie met harde ontlasting.
MIGaniNE EN MttGNCiWM
Onlangs las ik een artikel over migraine en
magnesium. Magnesium kan het aantal
migraine - aanvallen verminderen. Ik vraag
me nu af waar magnesium in zit.
Antwoord: Indien u voldoende van de alle
daagse voedingsmiddelen zoals brood,
groente, aardappelen en vlees gebruikt,
krijgt u voldoende magnesium birmen. Als
extra zou u nog een supplement kunnen
gebruiken dat u bij een drogist kunt kopen.
Wij hadden een mooie kristallen karaf.
Helaas is deze kapot gevallen. De stop wil
len we bewaren, maar deze zit muurvast in
A.s. zaterdag om 9 uur zendt Radio
Flakkee weer een nieuwe aflevering uit
van het programma "Flakkeecialitei-
ten". De 38-jarige garagehouder Jan
Wisse uit Dirksland, is in deze uitzen
ding de gast van Jan Lodder. Jan Wisse
is niet zijn hele leven garagehouder
geweest hoewel hij heel vroeg handelde
in 2e hands auto's. Hij was hij ook land
bouwer en fruitteler. Zijn wieg stond in
Herkingen. Over deze onderwerpen, en
nog veel meer, vertelt hij in Flakkeecia-
liteiten. De herhaling van het program
ma is a.s. dinsdagavond om 6 uur.
de hals van de karaf. Hoe krijgen we de stop
er uit?
Antwoord: De hals van de karaf moet uit
zetten door warmte en de glazen stop bin
nenin moet tegelijkertijd krimpen van de
kou. Leg daarom een avond van tevoren een
doek in de koelkast en zorg voor voldoende
ijsblokjes. Als de volgende ochtend die doek
ijskoud is, vult u een teil met warm water.
Zet het restant van de karaf in het warme
water. Pak dan die stop beet met de ijskoude
doek en houd met de andere hand de hals van
de karaf vast. Na enige seconden moet de
hals iets uitzetten en gaat de glazen stop
krimpen. Als u beide dan tegen elkaar
indraait en gelijk bUjft trekken, moet u
beweging voelen en dan laten ze los. Lukt
het nog niet, vervang dan het water in de teil
door wat heter, leg enige ijsblokjes op de
afsluiting en probeer de stop daarna opnieuw
los te wrikken.
KLERENUEFHEBSERi
Bij het schoonmaken van de kleerkast bleek
kleding aangevreten te zijn. Kan dit veroor
zaakt zijn door het beestje dat ik hier mee
stuur?
Antwoord: Het minikevertje dat u
meestuurde kan rüet verantwoordelijk wor
den gehouden voor deze vraatzucht. U moet
er van uitgaan dat u met motten te maken
heeft gehad. Er bestaan diverse soorten mot
ten, zoals de bontmot, cacaomot, kleermot,
meelmot, tapijtmot, enz. De vlindertjes vlie
gen bij voorkeur 's nachts. De naeun duidt al
aan voor welke stoffen de vrouwtjes een
voorkeur hebben. Zo deponeren de wijfjes
van de kleermot in een centraal verwarmd
huis meermalen per jaar reeksen eitjes van
nauweUjks 0,5 mm lengte op de stoffen die
keratine bevatten, dus niet alleen op wol,
maar ook in pelzen en tussen veren. Die
eitjes zult u niet opmerken, al kleven ze in
trosjes aan een draad. Als temperatuur en
vochtigheid gunstig zijn, komen de eitjes al
na enkele dagen uit en anders na een of twee
weken. De larven van de kleermot zijn zo
klein, dat ze tussen de draden van een weef
sel kunnen kruipen. Ze graven tijdens het
eten een soort tunnel en kruipen naar een
andere plek als ze minder smakelijk materi
aal tegenkomen. Bij kleding zoeken ze de
plaatsen op waar de mens transpireerde of
vlekken maakte, vanwege de blijkbaar voor
hen extra lekkere smaak en verder de donke
re plaatsen in huis. Als een larve zich dik en
rond gegeten heeft, spint ze een kokertje van
ca 8 mm en na 2 tot 6 weken komt daaruit
een volwassen vlindertje tevoorschijn. Die
vlindertjes eten niet meer. De mannetjes
zoeken een partner om te paren en de vrouw
tjes kurmen daarna weer reeksen eieren leg
gen. Liefst zoeken ze daarvoor een nieuwe
kleding voorraad in een andere kast! Van
eitje tot volwassen insect kunt u rekenen een
tijdvak van 10 tot 18 maanden. De beestjes
kunnen inderdaad schade aanrichten doordat
ze leven van kledingweefsels. Kijk uw kle
renkast, evt. handwerkmandje en wollen
vloerbedekking goed na. Klop weinig
gebruikte kleren en dekens uit. Er moet gere
geld grondig worden gestofzuigd tot in alle
hoeken en kieren. Ledig de stofzuigerzak
buiten en doe de inhoud gelijk weg. Herhaal
dit regelmatig. Bij de drogist kunt u een lar-
vendodend insecticide halen. Motschade aan
kleding kunt u voorkomen door woUen kle
ren even te wassen of chemisch te laten rei
nigen, alvorens ze voor een halfjaar weg te
bergen.
"En de Heere deed dagelijks tot
de gemeente die zalig werden
(Handelingen 2:47b)
Ongeveer 2000 jaar geleden werden er te
Jeruzalem omtrent drieduizend zielen op één
dag bekeerd. En bij dat aantal is het niet
gebleven. In het laatste vers van HandeUn-
gen 2 lezen we: en de Heere deed dagelijks
tot de gemeente die zalig werden.
De Heere deed! Niet de apostelen. Wél wil
de de Heere hun krachtige prediking gebrui
ken. Doch bekeerd worden is een eenzijdig
Godswerk. Paulus schrijft hiervan aan de
gemeente van Corinthe: ik heb geplant,
Apollos heeft nat gemaakt, maar God heeft
de wasdom gegeven.
De Heere deed! Dus ook degenen die
bekeerd werden hebben zichzelf niet toege
bracht. De Heere Zelf deed ze naderen uit al
het aard gedruis, door de trekking van de
Heilige Geest. Hij zegt tot het Noorden: geef,
en tot het Zuiden: houd niet terug. Breng
Mijn zonen van verre en Mijn dochteren van
het einde der aarde.
De apostelen mochten het Woord tot aan het
hart brengen, alleen de Heere kan het Woord
in het hart brengen.
Het werk der bekering komt de ene tijd veel
meer openbaar dan de andere tijd. De tijd
direct na de eerste uitstorting van de Heilige
Geest was wel een zeer bijzondere tijd. De
kerk met een Hoofdletter groeide dagelijks.
Gods Geest maakte verslagen in het hart, het
geen een bukken voor de Heere en een vra
gen naar de Heere gaf.
De bekeerlingen te Jeruzalem konden zich
zelf niet meer helpen, doch moesten gehol
pen worden. Wat zullen wij doen, mannen
broeders? Wat een wonder waimeer het eens
vast loopt in het leven van een mens. Hoe
gelukkig is het volk dat door de Heere wordt
toegedaan. Van rampzalig wordt het zalig.
Het één zowel als het ander wordt doorleefd.
Wat kunnen we met jaloersheid deze tekst-
woorden lezen, lezers en lezeressen. Want
waar het werk Gods zich zo krachtig open
baart daar worden ook de vruchten van Gods
Geest gezien. In Jeruzalem konden ze God
niet meer missen en elkaar ook niet. Ze
waren eendrachtiglijk bijeen.
Zouden wij vandaag ook kurmen zeggen dat
er dagelijks toegedaan worden? Aan de
vruchten te zien is het zeer te vrezen van niet.
Zeker, Gods werk gaat door, onwederstande-
lijk. Maar wat is Jacob dun geworden en
waar is toch de genade van vroeger dagen.
Het moge wel ons uitzien zijn of de Heere de
hof van Zijn Kerk nog eens wilde doorwaai
en met Zijn Heilige Geest, zoals we dat lezen
in Hooglied 4: ontwaak. Noordenwind, en
kom, gij Zuidenwind, doorwaai mijn hof.
Hoe donker echter de tijd ook is, er zal geen
klauw achterblijven. Ook de laatste zal toe
gebracht worden. Zullen wij er ook bij zijn?
En blijkt uit ons leven dat dit voor ons het
allerbelangrijkste is?
De God aller genade make het waar: alles
wat u ontbreekt, schenk De, zo gij het smeekt.
Mild en overvloedig.
Sommelsdijk,
ds. J. Karels
Zojuist verscheen bij uitgeverij
Deboektant Oostvoorne het door Arie
Remus samengestelde fotoboek over
'Ooitgensplaat in vroeger tijden'.
Aan de hand van rond de 100 oude
foto's neemt de samensteller zijn
lezers mee terug in de tijd. Het lijkt
daarbij of Remus vooral de romantiek
in de keuze van zijn foto's heeft willen
benadrukken. Of ligt het misschien
aan het prachtige plaatsje zelf? De
samensteller heeft in ieder geval een
gezonde mix gemaakt van het dorp
met zijn straatjes en prachtige pan
den, en de dorpsinwoners zelf, hoe zij
leefden en werkten.
Aan medewerking van de inwoners kende
Arie Remus geen gebrek. 'Het aantal foto's
dat mijn in bruikleen werd gegeven was dus
danig groot dat ik een selectie heb moeten
maken. Ec had daarmee de bedoeling gehad
om zoveel mogelijk verschillende personen
in het boek te plaatsen. Uiteraard viel dat
niet mee, omdat er tooch verschillende hia
ten in de tijd zijn te constateren. Perioden
waarin foto's totaal ontbreken', licht Remus
toe. Hij noemt daarbij als voorbeeld de
Watersnoodramp van 1953. 'In die tijd is er
veel fotomateriaal verloren gegaan. Geluk
kig hadden sommige mensen hun foto's op
zolder liggen, of kwam het materiaal van
mensen die reeds voor de ramp al naar elders
waren verhuisd.' Opvallend is het groot aan
tal mensen dat in dit fotoboek werd vastge
legd. In de bijgaande teksten zijn de namen
nauwkeurig vermeld. 'Toch was dat de
grootste 'klus'. Ik heb er heel veel werk van
gemaakt om de namen te traceren. De foto's
zijn soms wel bij twintig inwoners aangebo
den om de juiste naam te achterhalen.' Dat
hij daarbij veel steun heeft gekregen van Nel
Hokke Ldr. laat hij in zijn boek niet onver
meld.
Inhoud
De samensteller begint zijn visuele wande
ling door Ooitgensplaat, hoe kan het ook
anders, bij het oude raadhuis en vervolgens
geeft hij zijn lezers een kijkje in de richting
van de kerk waar meisjes met een hoedje op,
een schort voor en op klompjes hun spel spe
len met jongetjes die allemaal lange kousen
dragen en een pet op hebben. Naast de kerk
deuren hangt een 'petrolielamp' en de wij
zerplaat van de kerkklok heeft nog Romein
se cijfers. Een prachtige foto van de Kaai in
1925 toont het oude pand van Hotel Hobbel
dat na de oorlog werd afgebroken. Dat er
ook toen al zogenaamde 'hangplekken'
waren voor de jongelui toont een foto waar
een aantal jongens een onderonsje hebben
op het luik van de bierkelder van hotel Hob
bel. Sommige plaatsen doen met weemoed
terugverlangen naar de tijd waarin ze
gemaakt zijn. De mannen met hun petten,
zware manchesterbroeken en klompen aan.
Ze hadden zo hun eigen 'hangplek' voor het
huis van Krientje van der Veer in den Hoek,
eenjaar of zeven na de oorlog. Naast foto's
van het verenigingsleven zoals de voetbal,
korfbal en padvinderij werd er een flink aan
tal van de zo geliefde schoolfoto's opgeno
men. Bijna aan het eind van deze uitgave
wacht de lezer nog een verrassing. Hoewel
het jaar niet vermeld werden alle toemnalige
jonge moeders van Ooitgensplaat met hun
baby van onder het jaar gefotografeerd.
Wanneer het fotoboek wordt doorgebladerd
zou je bijna denken met een familie fotoal
bum van doen te hebben. Zoveel foto's van
de Platenaren en wie er dan ook niet in staat
mag zich melden!
Wie geïnteresseerd is in zoveel nostalgie kan
tegen f. 37,45 in het bezit komen van deze
uitgave. Men kan hiervoor terecht bij: boek
handel Vroegindeweij, Weespad 2 te Ooit
gensplaat.
-23-
Terwijl het bovendien op de Guilerhof veiliger voor jullie is dan
hier, in het zo laag gelegen lemen huisje.
Een ogenblik dacht ik, dat vader niet verstaan had, wat ik vroeg.
Hij antwoordde in de eerste vijf minuten geen woord, maar toen
zei hij opeens kortaf: "Wat Gravels betreft, die is ontslagen en
moet zijn huis ontruimen..."
De tranen sprongen mij in de ogen en ik kon het niet helpen, dat
ik misschien wat heftig mijn verwondering en daarna mijn ver
ontwaardiging te kennen gaf.
"Ik heb geen lust, om veel over dit geval te praten", beet vader
mij toe, en toornig voegde hij er bij: "Het is voor een groot deel
jouw schuld, dat ik een goede bouwknecht kwijt raak..."
Zie Gerrit, dat verwijt van mijn vader deed mij pijn, en al begreep
ik heel goed, dat een en ander met Frank Lindorp verband hield,
zo vond ik het op dat ogenblik maar beter, aan vader geen ophel
dering te vragen van zijn beschuldiging. Hij zou zich nog maar
meer opwinden, en hij zag er toch al zo onrustig en bleek uit.
Maar nu moet jij me vertellen, wat er eigenlijk tussen vader en
jou is gebeurd; dan begrijp ik meteen, waarom hij er ook mij in
betrok, hoewel ik nergens van afweet".
Even bleef Gerrit stil in het vuur kijken en aan zijn droevige blik
bemerkte het meisje wel, dat het hem niet gemakkelijk viel, aan
haar verlangen te voldoen.
"Hanneke", sprak hij tenslotte, "zou het niet verstandiger zijn, als
je terugkeerde naar de hoeve en een geschikter tijd afwachtte om
over deze dingen, waaraan toch niet veel meer te veranderen is,
met je vader te spreken?"
Het meisje wilde echter van geen wachten weten en ze drong met
tranen in de ogen er op aan, dat Gerrit haar alles vertellen zou.
"Kom, man, ik zou Hanneke maar inlichten over hetgeen gebeurd
is, ze heeft er, dunkt me, wel recht op alles te weten, nu haar
vader ook haar er in gemoeid heeft".
Voor de aandrang der beide vrouwen zwichtte Gravels ten slotte
en hij deelde de dochter van zijn baas zo kort mogelijk zijn ont
moeting met Frank Lindorp en de daarop gevolgde twist met boer
Van Gullen mee. De bouwknecht sprak zo verzachtend mogelijk
over het optreden van de boer en hij eindigde: "Ge moet beden
ken, Hanneke, dat het je vaders liefste wens steeds is geweest, dat
jij met een rijke boerenzoon trouwt, waardoor je op de Guilerhof
kon blijven en er betrekkelijk niets veranderd behoefde te worden
aan het leven op de hoeve".
Een ogenblik schitterden de donkere ogen van Hanneke, toen
Gerrit vertelde van de stoere zeeman, die in storm en regen voor
de poort liep te wachten, om de vrouwelijke bewoners van de
hoeve een schuilplaats aan te bieden in zijn huis. Doch die glans
in haar ogen werd weer verdonkerd, toen Gravels haar zo sober
mogelijk vertelde, hoe de boer de boodschap van Frank Lindorp
had ontvangen, en welke gevolgen die boodschap voor hem had
gehad.
Het lemen huisje schokte en schudde, terwijl telkens de binten
kraakten als de woedende rukwinden er tegenaan bulderden. En
daartussen klonk Hanneke's stem met bitter verwijt: "Hoe kon
vader zo onredelijk zijn, om..."
"Stil Hanneke, val je vader niet te hard; God, die ook in zijn hart
ziet, weet hoe mogelijk reeds thans het berouw hem kwelt, dat hij
een vriendenraad in de wind heeft geslagen, en hij geen maatre
gelen heeft genomen, toen het nog tijd was. Nu je vragen beant
woord zijn, lijkt het ons echter beter, dat je naar huis teruggaat;
als er iets gebeurt, ben je veiliger bij je vader en moeder op de
hoeve, dan hier in ons lemen huisje..."
"Die raad wil ik onmiddellijk opvolgen, indien tenminste jij en
Trui met me meegaan; 't is hier voor jullie even onveilig als voor
mij".
"Wees verstandig, Hanneke", sprak de bouwknecht ernstig, "je
begrijpt toch wel, dat iemand, die door zijn baas op stel en sprong
ontslagen is, niet bij diezelfde baas naar binnen komt lopen, als
of hij zeggen wil: "Ziezo, hier gevoel ik mij veiliger dan in mijn
eigen woning!"
"Maar Gerrit", viel het meisje driftig uit, "zul jij dan hier blijven
wachten zonder iets te doen, dat je groter veiligheid waarborgt,
als het water komt?"
Even haalde de bouwknecht de brede schouders op.
"Het enige, dat ik doen kan, zal ik doen, zodra ik denk, dat het
nodig is. Vlak voor de wagenkeet staat de hooiberg, die geheel
door het woonhuis tegen de storm wordt beschut en bijna even
hoog is. Die biedt net zoveel of even weinig veiligheid als de
hoeve zelf, en overigens zijn we in Gods hand".
In Hannekes gemoed woelde en werkte het, want haar hart was in
opstand tegen haar vader, die alles aan zijn eigen trots en aan zijn
eigen heerszucht opofferde. Ze kon niet tot een besluit komen, of
ze bij deze trouwe mensen zou blijven en hun lot delen, of zou
teruggaan naar de hoeve om daar de komende gebeurtenissen af
te wachten bij vader en moeder.
Ja, moeder, die zwakke, angstige moeder, mocht ze haar alleen
laten met vader, die in zijn verbitterde stemming nu zeker niet de
geschikte persoon was, om haar te steunen en te bemoedigen...
"Laat Gerrit je thuis brengen, Hanneke", zei Trui thans op over
redende toon, "bedenk hoe bang je moeder zal zijn, als je vader in
de stallen of in de schuur moet wezen en zij alleen achterblijft. Ik
geloof niet, dat een van de knechts en zeker niet de melkmeid uit
Doornspijk naar de Guilerhof komen, als er doorbraak dreigt. Je
moeder is nu misschien heel alleen en dat mag toch niet, Hanne
ke; laat Gerrit je even thuis brengen".
Nu stond het meisje op, overwonnen als ze blijkbaar was door de
laatste woorden.
"Ik zal gaan", mompelde ze, "om moeders wil", en hardop voeg
de ze er aan toe: "Blijf maar rustig thuis, Gerrit, ik ben alleen
gekomen en kan ook alleen teruggaan. Zul je niet te lang wach
ten, Gerrit, om zo nodig een schuilplaats te zoeken voor de vloed
als die komt opzetten?"
De knecht gaf niet veel antwoord op de laatste woorden van het
meisje, knoopte zijn loshangend wambuis dicht en nam zijn pet
van de haak, ten bewijze, dat hij wel degelijk van plan was, haar
niet alléén door het noodweer het erf over te laten steken.
Het was maar goed ook, dat de bouwknecht haar vergezelde; zon
der de sterke arm van haar geleider zou ze de ontzettende wind-
druk niet hebben kunnen weerstaan. Vlak onder de muur van de
hoeve bulderde de storm over hen heen en terwijl Hanneke naar
de koperen ring van de voordeur greep, ging Gravels terug naar
zijn huisje, dwars over het grote erf, dat vol lag met afgewaaide
boomtakken.
De zwarte wolken, die woest voortjoegen langs de hemel en deze
bijna voortdurend geheel bedekten, scheurden thans voor een
ogenblik vaneen en de nog bijna volle maan wierp een spookach
tig licht op de omtrek van de hoeve.
Vóór Gravels naar binnen ging, bleef hij nog even voor zijn deur
staan en keek over de weg in de richting van het dorp. Overal zag
hij licht branden en hij begreep, dat de onrust de mensen op deze
ongewoon vroege tijd uit hun bedden gedreven had.
Zacht mompelde hij: "God behoede ons hier op de Veluwe, we
liggen laag, en als de dijken bezwijken, dan... vallen er offers..."
(wordt vervolgd)
•t-/!-»'
