Mmiüm/A
M
ZAFIRA
Echtpaar Melissant 65 jaar getrouwd!
Het is zover.».
Volgende week
één krant
S'^^^ KmI
streekblad op gereformeerde grondslag
voor de zuid-hollandse en zeeuwse eilanden
m(^/L MINNAARD
K^ VASTGOED
Presentatie verkeersmaatregels
Stad aan 't Haringvliet en
Middelharnis-Oost
4"^^ VisserScVisser
flejl
Garage Knöps B.V.
Feest op Sommelsdijkse School met de Bijbel:
Vrijdag 9 juni 2000
72e jaargang
BIBÜO^Jht 6912
COMBi
actief in beeld en geluid
Middelharnis B.V.
In verenigingsgebouw 't Trefpunt te Stad
aan 't Haringvliet zal op dinsdag 13 juni van
18.00 tot 21.00 uur een inloopavond worden
gehouden, waarbij aan de bewoners de voor
gestelde verkeersmaatregels zullen worden
gepresenteerd.
Op donderdag 15 juni zal van 18.00 tot
21.00 uur in het gemeentehuis te Middelhar
nis een inloopavond worden gehouden voor
de presentatie van de voorgestelde verkeers
maatregels in de wijk Middelhamis-Oost.
In verband met de vrije maandag vol
gende week - Tweede Pinksterdag - is
het ons niet mogelijk om de dinsdag
daarop te verschijnen. Daarom ver
schijnt volgende week, vrijdag 16 juni,
slechts één krant. Redactie
BARENDRECHT* TEL0180-642111
MIDDELHARNIS TEL 0187 - 617 300
Nieuw van Opel:
voor (HMtoriJdeh mt plezier
't Is zéker geen gemeengoed, vijfenze
stig jaar getrouwd te zijn. En degenen
die het te beurt vallen zullen zeker ook
de leeftijd der 'zeer sterken' hebben
bereikt. Beide zaken gelden het echt
paar Melissant-Felsbourg, wonend
aan de Burgemeester Overdorpstraat
in Nieuwe Tonge. Afgelopen dinsdag
mochten ze gedenken vijfenzestig jaar
getrouwd te zijn; hij op 89-jarige leef
tijd en zij op de leeftijd van 88 jaar en
beiden genieten nog een goede
gezondheid. Hij - Cor, de koopman -
rijdt zelfs nog auto!
Het echtpaar Melissant is in Nieuwe Tonge
zeker niet onbekend. Jaren hebben ze er hun
manufacturenhandel gehad, later uitgebreid
met woninginrichting, en nóg wordt deze
onderneming voortgezet door zoon Dick.
Mevrouw Melissant heeft haar hele leven in
Nieuwe Tonge gewoond. Haar man niet. Om
te beginnen is hij geboren in Herkingen. Via
omzwervingen langs Nieuwe Tonge, ïCrim-
pen aan de Lek, Battenoord en opnieuw
Dirksland, kwam hij wéér in Nieuwe Tonge
terecht en daar is hij uiteindelijk blijven ste
ken. Maar één ding was al duidelijk: in Cor
zat een echte handelsman.
Hij kwam in Krimpen terecht doordat zijn
ouders daar vanuit Dirksland vandaan heen
trokken. Het was in de tijd van de grote
malaise; vader Melissant kon toen op een
scheepswerf vijf gulden per week meer gaan
verdienen.
Toen Cor nog op school zat in Krimpen sloeg
hij al aan 't verkopen: speculaas in de Sinter
klaastijd. Toen hij eenmaal van school afwas
ging hij vanalles verkopen, eUce dag wat
anders en precies afgestemd op het 'week-
schema': maandag wasdag, dinsdag ...dag,
en zo 'werkte' hij de hele week af met aller
hande koopwaar; van waspoeder tot schoe
nenpoets, koekjes, knopen en breigaren toe.
Ook nadat de Melissantjes zich in Nieuwe
Tonge hadden gevestigd zette Cor z'n han
delsactiviteiten voort. 'Cor de Koopman' zou
hij later worden genoemd. In Nieuwe Tonge
heeft hij ook z'n vrouw Corrie leren kennen.
Zij heeft vóór haar huwelijk, nadat ze van
school kwam, op de naaischool gezeten bij
de nonnetjes in Achthuizen; daarna werkte ze
bij moeder in de winkel.
Toen ze later getrouwd waren en een eigen
winkelhuis in Nieuwe Tonge hadden bleef
mevrouw Melissant in de winkel en trok hij
elke dag 't hele eiland over. Op de fiets met
drie koffers vol handelswaar. Pas in 1947
wisselde hij de fiets in voor een auto. Met dat
fietsen had hij trouwens heel wat bekeurin
gen op kunnen lopen. Zéker omdat ie in 't
donker nogal eens geen licht aan had. Dan
kwam hij de veldwachter tegen, die hem toe-
snibde: "mieterse joon, maek dat je tuus
komt!" Eén keer kreeg hij inderdaad een
bekeuring, één gulden, maar daar wilde Cor
niets van weten: het was ontstuimig weer die
dag en Cor maakte liever dat hij gauw thuis
was in plaats van op het uitschrijven van een
bekeuring te blijven wachten. Met de opmer
king "'t is nu geen weer" sprong Cor
gewoon weer op z'n fiets, de veldwachter
met z'n bekeuring achterlatend!
Dat zegt meteen ook iets van hoe Melissant
'in elkaar zit'een man die weet wat hij wil
en 'die voor niets of niemand ook maar één
duimbreed wijkt', zoals hij het zelf zegt. "Ik
ben nog harder dan hard, maar wel glaseer-
lijk. '"Wat gij niet wilt dat u geschiedt doe
dat ook een ander niet' en 'heb uw naaste lief
als uzelf'daar leef ik naar, maar capituleren
zal ik nooit!" Zo heeft zijn leven in het teken
gestaan vail vechten om zijn doel gewis en
zeker te behalen. "Wat anderen niet voor
elkaar kregen, lukte mij wel. Dan zei ik
altijd: "dat had je ook aan mij over moeten
laten!" Zo is hij ook verschillende malen in
de bres gesprongen voor belangen die de
Nieuwe Tongse dorpsgemeenschap aangin
gen. Maar ook in de handel had hij zoiets.
"Als er verkocht moest worden had ik de
grootste verkoop. Ook bij mensen die abso
luut niet van plan waren iets van me te
kopen. Dan keek ik dwars door ze heen en
zei ik dat ik wel móest verkopen omdat ook
mijn schoorsteentje moest blijven roken..."
Tot 1990 heeft Melissant zo z'n handel
gedreven. Verder is hij bestuurslid geweest
van de plaatselijke kiesvereniging van de
SGP en is hij al meer dan 50 jaar verbonden
aan de Hervormde zondagschool. Dat laatste
doet hij nóg: overhoren en orde bewaren.
Bovendien zet hij zich elk jaar nog in voor
de lijstcoUecte van de zondagschool en...
ook dan haalt hij het meeste op van alle col
lectanten!
Intussen was mevrouw Melissant de spil om
wie de winkel én de drie kinderen én het hele
gezinsleven draaide. Een druk leven heeft
ook zij gehad en niet zelden legde de winkel
ook beslag op het leven in huis. Klanten
moesten weleens iets passen en dat gebeurde
in de woonkamer. Mevrouw Melissant zorg
de er dan voor dat het daar altijd netjes was,
maar voor de drie kinderen betekende dat wel
dat ze zich danig moesten inhouden om het
ook netjes te houden. Bovendien lagen ook
de paperassen van vader's administratie er en
die mochten zéker niet in de war raken...
Mevrouw Melissant weet ook nog hoe ze in
de oorlog dikwijls werd gewantrouwd als ze
'nee' moest verkopen aan mensen die langs
kwamen om te vragen of ze misschien nog
iets voor hen had. Terwijl ze echt niets meer
op voorraad had vond ze het best pijnlijk om
te ervaren dat men haar niet vertrouwde.
Ongetwijfeld heeft ze het ook druk gehad
toen één van de dochters ging trouwen. Haar
schoonvader woonde al bij hen in, maar ook
het getrouwde stel nam intrek in huis. Cor de
koopman had echter al een oplossing
bedacht. "Best, de eerste nacht mogen ze bij
elkaar slapen, maar daarna slapen ze allebei
maar op hun eigen bed: dochter gewoon hier
en schoonzoon bij z'n eigen ouders", 't
Schijnt schoonzoon nog uren praten te heb
ben gekost om z'n schoonvader van dat idee
af te krijgen; in ieder geval zijn ze toch
'gewoon' bij elkaar blijven slapen én.heeft
MeUssant tóch een keer gecapituleerd.
't Leek gisterenmorgen wel koninginne
dag op de School met de Bijbel te Som-
melsdijk, zó feestelijk als het er was: een
tractor met een versierde kar, ballonnen
die de lucht in gingen, zingen op 't school
plein, kinderspelen in de nabijheid van de
school en niet te vergeten... heerlijk weer.
Dit alles ter ere van het 25-jarig onderwij
zersjubileum van meester Steenbeek.
"Als de kinderen genieten, geniet ik ook!",
zei hij op de feestelijke ochtend van zijn
jubileum. En genoten hebben ze, zowel de
kinderen als de meester, 's Morgens om
kwart voor negen werd het gezin Steenbeek
van huis gehaald met een tractor en een ver
sierde kar, waarop al een groepje leerlingen
zat. En bij de school stonden de overige leer
lingen met een aantal vaders en moeders te
wachten. Met ballonnen in hun hand stonden
ze de meester met zijn vrouw en twee kinde
ren op te wachten. En toen die op de kar aan
kwamen rijden lieten alle kinderen hun bal
lonnen de lucht in vliegen. Dat waren er een
heleboel! Op het schoolplein werd de mees
ter toegezongen door de verschillende groe
pen van 'zijn' school en alle kinderen lieten
daarbij horen hoe blij ze waren. Niet alleen
blij met deze dag, maar ook met 'hun' mees
ter en directeur. Prachtige cadeau's werden
de familie Steenbeek in handen gedrukt.
Onder andere een dinerbon voor z'n viertjes,
een hotelbon voor de meester en z'n vrouw
en een klok (de meester houdt erg van op tijd
zijn) die elke keer als die slaat het gefluit van
een andere vogel laat horen (de meestser
houdt ook erg van de natuur, moetje weten).
Toen dat allemaal gebeurd was hebben de
kinderen genoten van de spelletjes die ze
gingen doen; op het plein en op verschillen
de terreintjes die in de buurt van de school
liggen. En tussen de middag hebben ze met
z'n allen nog pannenkoeken gegeten!
Negenenveertig jaar jong is meester Steen
beek. Hij werd geboren in het buurtschapje
Nederwoud, tussen Lunteren en Ederveen.
Opgegroeid op een boerderij, paardrijden
door het bos en dan zomaar een paar vossen
tegenkomen.Naar dat land kan hij nog wel
eens terug verlangen. Na zijn opleiding ging
hij op een school in Hardinxveld-Giessen-
dam werken. Dat was wat betreft afstanden
een ideale locatie: tussen 'thuis' en Kerk-
werve, want daar woonde zijn vriendin.
Daarmee is hij nu ook gelukkig getrouwd.
Echter, hij was toen op het openbaar vervoer
aangewezen en eigenlijk was dat ondoenlijk.
In die tijd was op de School met de Bijbel in
Sommelsdijk meester Van Lummel school
hoofd (die zou later Steenbeek's zwager
worden). En toen op de Sommelsdijkse
school een vacature ontstond tipte de één de
ander, en zo kwam Steenbeek in Sommels
dijk terecht. Daar begon hij in januari 1974,
in het oude schoolgebouw aan de Jacob
Banestraat in klas 2 en 3, een gecombineer
de klas - tegenwoordig zeg je groep 4 en 5.
Van lieverlee ging hij wat 'hogerop'. Totdat
hij al vrij snel gevraagd werd om hoofd te
worden. "Ik was toen nog maar 28 jaar, jong
en enthousiast, en ik zei meteen 'ja'", vertelt
Steenbeek. "Achteraf gezien was ik te jong
en had ik te weinig levenservaring. Hoofd
zijn betekende 'werken, werken, werken en
nog eens werken' en voor m'n gezin had ik
in 't geheel geen tijd meer. En als je 't zó
doet krijg je daar later absoluut verdriet
over". Dat heeft Steenbeek zelf ervaren toen
hij een poos overspannen is geweest. "Per 1
augustus vorig jaar werk ik weer en één van
mijn levensdeviezen is dan nu ook om in elk
geval je gezin niet te verwaarlozen", meent
hij uit 't diepst van z'n hart. "Alle blije din
gen die ik nu nog meemaak zijn een gave. Ik
hou van warme, hartelijke en liefdevolle
mensen en ik vind het waardevol om onder
ling goede banden te mogen ervaren. Hoe
weinig tijd steken mensen er slechts in om
eens een compliment naar anderen te maken
en om eens positief met elkaar om te gaan,
terwijl voor kritiek dikwijls uren uitgetrok
ken wordt".
Natuurlijk loop je na vijfentwintig jaar best
wel tegen verschillen aan. "Vroeger had je
minder controle en meer vrijheid. ledere
docent kon een heel eind op z'n eigen
manier invulling geven aan het lesgeven. Nu
bestaat daar veel meer uniformiteit in.
Belangrijk vind ik ook dat er voor 'zwakke
re' kinderen meer aandacht en begeleiding
bestaat. Niet om ze zo hoog mogelijk te krij-
.gen, maar gewoon om ze op hun eigen nivo
te kunnen laten werken. En nog veel belang
rijker vind ik het om de jeugd geestelijke
normen en waarden mee te geven en bijbel
verhalen. Aardrijkskunde en biologie heb je
later dikwijls nooit meer nodig, maar die
andere dingen juist wel! Ik vind het ook ont
zettend belangrijk als de kinderen hier een
gezellige jeugd mogen hebben".
Wat de kinderen betreft vindt Steenbeek niet
alleen dat die mondiger zijn geworden, maar
ook onrustiger en vermoeider: "veel kinde
ren zijn nog laat buiten, gaan laat naar bed,
zien ruige films op t.v. of hebben teveel
bezigheden. Waar vroeger orde en gezag van
groot belang waren op school hebben we
ook een periode meegemaakt dat dit alle
maal wat minder moest. Niet te streng, dat
werd 'zo ouderwets' gevonden. Leuk is het
dan om te constateren dat er dan ook weer
een tijd komt dat weer terug wordt gegaan
naar meer orde en gezag. Telkens die golf
beweging. Ik hou het zelf maar liever rustig
op school. Dat is van groot belang voor de
gezelligheid en voor het welbevinden van
allemaal. Maar verder is er niet veel veran
derd in de afgelopen 25 jaar. Wat vroeger
een goede pedagoog was is het nu nog,
alleen onze 'gereedschappen' zijn aan ver
anderingen onderhevig. En laten we het ver
der maar eerlijk zeggen: 'we hebben hier
kostelijke kinderen op school'
Met z'n allen hebben ze de meester nog toe
gezongen: 'dat 's Heeren zegen op u daal'.
Zijn gunst uit Sion u bestraal'Daar weet hij
zich zeker van afhankelijk en zo hoopt hij
zijn loopbaan voort te mogen zetten.
Het is zover. Morgen - zaterdag - begint tiet
Europese lompioenschap voetballen. Europa in
de ban van de bal. Laten we hopen dat tiet daar
bij blijft, al is dat al erg genoeg. Europa in de ban
van het geweid rond de bal is veel erger. Neder
land en België zijn tijdelijk het trefpunt van een
aantal risicogroepen. Natuurlijl< zijn we er op
berekend, de inspanningen zijn een betere zaak
waardig. Tegelijkertijd weten we dat het suppor
tersgedrag griliig kan zijn, zo grillig dat de wer
kelijkheid toch nog voor verrassingen stelt
Het is zover. Het bedrijfsleven zat er op te wach
ten, zo vlak voor de vakantie. Er wordt hier en
daar hoog opgegeven van de inverdieneffecten
van zo'n groot toernooi. Dat zal waar zijn, maar
dan voor een paar sectoren. De verloren tijd in
het arbeidsproces zal wel nooit berekend wor
den. Verloren tijd door afwezigheid, vermoeid
heid, praten, uitbundigheid of chagrijn. Laten we
hopen dat het met de schade zal meevallen.
Oranje
Het is zover Zondag mag Oranje aan de slag.
Voor weinig zijn wij Nederlanders, nog te porren
- individualisten die we geworden zijn. Voor
Oranje maken we een uitzondering, dan zijn we
één. Eén in wat? In de verering van een aantal
miljonairs, een inkomensgroep waar we op de
werkvloer wel anders over praten? h/laar dan
gaat het over hen die ons werk verschaffen. Eén
in een soort nationaal gevoel, waarin we de frus
traties van een klein land, dat groot wil zijn, afre
ageren Eén in een soort religie waarin de goden
mensen van vlees en bloed zijn? Zij mogen niet
falen en als zij desondanks verliezen, laten we
ze bikkelhard vallen, die salonvoetballers, die
zakkenvullers, die.
Zo zoeken we verdwaasd naar een eigen identi
teit, we zoeken op te vallen in de grauwe mid
delmaat die we zelf geschapen hebben. We
wanen ons groot door de daden van 'onze jon
gens'. We zijn even uit de sleur, we kunnen uit
ons dak zonder dat de buurman er meewarig om
lacht Er zijn mogelijkheden om een heleboel
agressie weg te werken. Waar zou je het trou
wens anders moeten doen?
Kortom, EK2000 is een groot feest voor massa
psychologen. Wie zegt er niet vanaf te weten, is
een gelukkig mens. Wie weet dat het hem niets
doet is misschien nog gelukkiger Want laten we
eerlijk zijn, ook onder hen die weten dat er Iets
goed fout zit, zijn de komende maand liefheb
bers genoeg.
Pinksteren
Waarom zou er dan iets verkeerds aan zijn? Het
gaat tenslotte om de sport. Er zijn zelfs mensen
die menen dat sport verbroedert. De randver
schijnselen nemen we op de koop toe. Daar heb
ben we niet om gevraagd. Thuis voor de TV, of
met een biertje op straat, doe je geen kwaad. De
bal is rond en als je je daar op concentreert,
neem je de erbij horende 'slavenhandel' (dat wil
len ze toch zelf?), de hele commerciële santen
kraam en een eventuele maatschappelijke ont
wrichting er maar bij
Het is zover. IVIorgen begint het en zondag speelt
Oranje. Zondag. Zegt het nog wat dat dit de eer
ste Pinksterdag is? Niet zomaar een zondag,
maar de dag waarop de kerk herdenkt dat de
Geest Gods werd uitgestort? Pinksteren, een
drachtig bijeen, gebed. Christus had immers
gezegd dat hij hen geen wezen zou laten? Nu
zond Hij Zijn Trooster, opdat Die ons zou leiden
in alle waarheid. Zondag, feestdag. Oranje
speelt
Lang geleden waren er vertegenwoordigers van
vele volken bijeen in Jeruzalem. Zij waren getui
ge van het wonder van de uitstorting van de
Geest. Zij hoorden het vermaan van de apostel
Petrus aan. Dat bracht hen tot de brandende
vraag: Mannen broeders, wat zullen we doen?
Zij begrepen ineens: in het leven gaat het ten
diepste om één keus.
Morgen is het zover
Is koning voetbal god, volg hem na.
Is de HEERE God, volg Hem na.
Kiezen, maar niet in eigen kracht.
Pinksteren.
De Trooster is gekomen.
OWDORP- Wtsfitrool 35 U (01S7) 6S1t]3 hx 683734 UNÏS5E- Printibep Hmjumv» m M, (Dl I IJ 463400
Voor de koop of verkoop van uw woning
Doetinchemsestraaf 32-34, 3241 AA Middelharnis
Tel. (0187)482606
REGISTERACCOUNTANTS
nu in
onze showroom
