voor 55+
Overdenking
Onze sterrenhemel in de maand.
familieberichten
uit de
Heilige Schrift
EIIIVnDEI1-l1IEUW5
HET
KIJKVENSTER
organiseert 2e
EXCURSIE DAGREIS
Ernstig ziek, en dan.
Stichting Christelijke
Hospices Nederland
wil landelijk hospice
openen
JUNI 2000
Skcfit betoonde trouw
PAGINA 5
VRIJDAG 2 JUNI 2000
Blik op kerk "^y
en samenleving C)
- Nogmaals Enschede
- Dat nooit weer
- Verontwaardiging
De ontploffing in Enschede deint nog wat na
in de media, al beslaat zij niet meer twee of
drie pagina's in de krant. Maar elke dag is er
nog wel wat nieuws te melden over de don
derslag bij heldere hemel, die nu alweer
ruim drie weken geleden zoveel leed en
ellende bracht.
Twee dingen sprongen er van het begin af
uit, en die blijven de gemoederen bezig hou
den. Dat is in de eerste plaats de schuld
vraag. Hoe kon het gebeuren dat vuurwerk
midden in een woonwijk was opgeslagen?
Omwonenden wisten er nauwelijks iets van
af. Maar er zijn wel vergunningen voor
nodig. Was dat allemaal wel in orde? En treft
de burgemeester, die daarvoor verantwoor
delijk was, geen blaam? En zo ja, kan hij dan
wel blijven zitten, of moet hij zijn ambt neer
leggen?
Het tweede probleem, dat rechtstreeks met
het eerste in verband staat, is: hoe kunnen we
in de toekomst een ramp van deze omvang
voorkomen? Het was, naar ik meen, de
minister-president die vrijwel onmiddellijk
na de ramp ze: "Dit nooit weer". Met zo'n
uitspraak moeten we maar voorzichtig zijn.
Ook na de eerste, en vooral na de tweede
wereldoorlog is het herhaaldelijk gezegd:
Zoiets mag nooit meer gebeuren! En na de
watersnoodramp in 1953 opnieuw: Dit moet
in de toekomst onmogelijk zijn. En de Del
tawerken zijn op gang gekomen, met daar
achter de gedachte: nu hebben we wind en
water voorgoed bedwongen.
Het past allemaal in het systeem van de auto
nome mens die zich verbeeldt alles naar zijn
hand te kunnen zetten, maar geen rekening
houdt met een God Die alles bestuurt en,
ondanks alle nodige voorzorgen van ons,
rampen over ons kan brengen die wij niet in
de hand hebben.
De postmoderne mens, die met God heeft
afgerekend, wil aan alle kanten gedekt zijn.
Hij is tegen alle mogelijke risico's verze
kerd. Hij eist een optimale medische zorg,
want geen ziekte mag zijn bestaan bedrei
gen. Hij leeft gezond, dan wordt hij automa
tisch oud. En rampen en onheilen moeten
zoveel mogelijk uitgesloten worden.
Het enige vervelende is dat je de dood niet
kunt ontlopen. Dat is een onberekenbare fac
tor, die soms ineens alle zekerheid aan het
wankelen brengt.
Ik vond dat laatste meesterlijk verwoord in
een column in Elsevier van 27 mei jl., van de
hand van Pim Fortuyn. Leest u maar even
mee:
In een tijd waarin we bezig zijn de troon van
God te- bestijgen, aanvaarden we minder dan
ooit de malheur die ook bij het leven hoort,
zo men wil het noodlot. Nee, het is ons over
komen, en het is onrechtvaardig. Dat is ook
heel goed te zien in overlijdensadvertenties,
waarin kond wordt gedaan van een jongge
storvene, of iemand die sterft na een heftige
ziekte. De verontwaardiging druipt er van
af, de dood is dan een persoon die op een
oneerlijke manier de strijd heeft gewonnen.
Het aanvaarden van verantwoordelijkheden
en het aanvaarden van het leven zoals het
zich voordoet, ook in zijn dramatische en
verdrietige gedaante, zijn niet meer van deze
tijd.
Afgezien van het feit dat Pim Fortuyn
spreekt over het noodlot, kan ik zijn betoog
alleen maar onderschrijven.
Waarnemer
Deze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer die er
kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied kunt u stu
ren aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8,3240 AA Middelharnis, met
in de linkerbovenhoek 'Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door
deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
compleet met antwoord in deze rubriek worden gepubliceerd'.
HET KEPPELTIE
Waarom dragen de Joden een keppeltje.
Keppeltjes bestaan in verschillende kleuren
en uitvoeringen, hebben die verschillen ook
èen betekenis?
Antwoord: Het woord keppel is afgeleid
van het Hebreeuwse kipa (letterlijk: boog,
hemel, bedekking). De gewoonte het hoofd
bedekt te houden is al zeer oud. Het dragen
van een keppel is echter niet gebaseerd op
een godsdienstig voorschrift. Het is eerder
een gewoonte die recht heeft gekregen. In de
Talmoed wordt slechts één keer melding van
dit hoofddeksel gemaakt. Het wordt door
orthodoxe mannen en jongens gedragen van
af hun dertiende jaar, zowel binnen als bui
ten de synagoge. Door minder orthodoxe
joden wordt het vaak alleen gedragen tijdens
het gebed of bij het uitspreken van de lofze-
geningen. De kleuren en de uitvoering van
het keppeltje hebben geen betekenis, men is
hierin vrij.
mi OF NIET laXEfiENO
Kunt u me zeggen of rode en witte wijn, kof
fie, thee, appelstroop, appels en peren,
bananen en citrusvruchten, nu wel of juist
niet laxerend werken?
Antwoord: De laxerende werking wordt
veroorzaakt door de vezels in een voedings
middel. In wijn, koffie en thee zitten geen
vezels, zij laxeren dan ook niet. Appelstroop
kan laxerend werken bij mensen met heel
gevoelige darmen, door het hoge suikerge
halte. Appels en peren, mits met schil gege
ten (want daar zitten de meeste vezels in),
kunnen licht laxerend werken. Citrusvruch
ten nauwelijks. De pitjes van de banaan wer
ken ook laxerend. Wilt u een betere stoel
gang dan zijn onder andere de volgende
vezelrijke voedingsmiddelen aan te bevelen:
groente, bruin brood en bonen. Gedroogde
pruimen werken wat dat betreft ook goed;
zet ze een nacht in het water en eet ze de vol
gende dag. Bij het Voorlichtingsbureau voor
de Voeding kunt u het nuttige boekje 'Vezel
rijke Voeding' bestellen. Dit doet u door
6,50 over te maken op gironummer
4323700 t.n.v. het Voorlichtingsbureau voor
de Voeding te Den Haag, onder vermelding
van het bestelnummer 871.
EEN SCHQIKVttflEN
Op een morgen zag ik 'iets' op het blad van
een varen, die ik als kamerplant houd. Ik
schrok ervan, ik dacht dat het rupsjes waren.
Ik heb de loep er bij gepakt, het lijken wel
fluwelen spoortjes. Wat is het?U weet vast
en zeker het antwoord!
Antwoord: U hoeft zich niet ongerust te
maken over de 'ietsen' op het blad van uw
varen. Een varen is een sporenplant. Die
sporen zijn eigenlijk de voortplantingsorga-
nen van de gewassen die onder de soort
varen vallen. Ze bevinden zich aan de onder
kant van de bladeren en verschillen al naar
de varensoort. In de huiskamer kunt u er
Autobedrijf Jan van Dijk
Lokaal Ouderenwerk
Middelharnis
Wegens de grote belangstelling voor ver
zorgde dagreizen 55+, zoals wij merkten
voor die van afgelopen 10 Mei, bieden wij
u een wederom een mogelijkheid voor
weer een dag gezellig mét elkaar uit! Deze
reis staat in onze agenda voor Woensdag 13
september 2000. Vertrek om 08.00 uur van
af het Dienstencentrum in Middelharnis.
De bus brengt u via Gorinchem richting
Tiel. Bij restaurant de Betuwe wordt 2x
koffie met gebak geserveerd (9.30-10.15
uur). Daarna vervolgen we onze reis naar
Ernst, alwaar u een bezoek brengt aan de
kaarsenmakerij. U krijgt hier uitleg over
het maken van handgemaakte kaarsen. U
kunt zelf ook kaarsen maken, die u uiter
aard mee mag nemen. In het winkeltje ziet
u heel veel leuke artikelen. (11.00-12.00
uur). We verlaten Emst en rijden naar Epe,
naar restaurant Stem. Hier staat voor u hun
alom bekende jachtschotel klaar, geser
veerd met verse aardappelenpuree, rode
kool met appeltjes en garnituur. Als toetje
is er aardbeienmousse met slagroom. Na de
lunch begint het muziekprogramma met
HENRY STENEKER. Tal van bekende
Nederlandse liedjes, zoals: "Toen wij uit
Rotterdam vertrokken", "Ik sta op wacht",
"De paden op de lanen in", enz., kunt u
horen en meezingen. Aan het eind van het
programma worden er twee ronden bingo
gespeeld, met leuke prijzen. En voor we
Epe weer verlaten wordt er nog koffie met
een saucijzenbroodje geserveerd. We ver
laten Epe om ca. 17.00 uur. Deze dagtocht
kost 57,50 per persoon. Eén bus is al vol
ledig volgeboekt en de tweede bus biedt
nog voldoende plaatsen. Weest snel... en
bel! U kunt zich opgeven bij schipper Jan
(tel. 487076) of voorzitter Piet (tel.
482915) van de Ouderensociëteit Lokaal
Ouderenwerk Middelharnis, of in het Dien
stencentrum. WELZIJN WERKT!
geen wonderen van verwachten, maar in de
natuur zorgen sporen voor de instandhou
ding van de soort.
WmULEK IN VL0ER8E0EKHING
Door een ongelukje is er antiekwas op onze
wollen vloerbedekking gekomen. Nu hebben
we onder andere al met wasbenzine gepro
beerd om de vlek eruit te krijgen, maar dit is
niet gelukt. Weet u misschien nóg een metho
de?
Antwoord: Wol is gelukkig goed bestand
tegen vet- of wasoplossers. Toch is het ver
standig om eerst een onopvallend plekje te
behandelen om te kijken of er geen verkleu
ring optreedt. Bestaat uw wollen vloerbe
dekking uit tegels, dan kunt u de tegel(s) met
de vlek uitlichten en in de diepvries leggen.
Het vet wordt dan bros zodat u veel kunt
afschrappen en afborstelen. Kan dit niet, dan
moet u deppen met een goede vetoplosser,
zoals tri, of een speciaal daarvoor vervaar
digd product. Denk er om dat er zeer brand
bare dampen kunnen vrijkomen. Zet dus
deuren en ramen open, rook niet en doof
eventueel de waakvlam van de geiser. Na het
opdrogen moet de plek vrijwel onzichtbaar
zijn. Wilt u bovengenoemde middelen niet
gebruiken, dan kunt u de plek deppen en
goed nat maken met een wasmiddel. Alleen,
dit werkt minder krachtig maar is dan ook
niet gevaarlijk.
"Toen zeide hij: toon mij nu Uw
heerlijkheid". (Efeze 33:18)
Een hartstochtelijk gebed
Wanneer het volk het verbond verbroken
heeft door de afgoderij met het gouden kalf,
smeekt Mozes vurig dat de Heere Zijn volk
niet verteren zal in de hitte van Zijn toom.
De Heere laat Zich verbidden. Toch wil Hij
niet meer met Zijn volk mee naar het beloof
de land. Als Mozes dat laatste hoort, valt hij
opnieuw op de knieën: "Indien Uw aange
zicht niet medegaan zal, doe ons van hier
niet optrekken" (vs. 15). Ook nu laat de hei-
Uge God Zich verbidden. Dat geeft Mozes
heiUge vrijmoedigheid om bij de Heere aan
te houden: "Toen zeide hij: toon mij nu Uw
heerlijkheid". Mozes, die de verborgen
omgang met de Heere kent, hunkert naar nog
diepere geloofsgemeenschap met zijn God.
Ps.42:1 "Gelijk een hert schreeuwt naar de
waterstromen, alzo schreeuwt mijn ziel tot
U, o God!"
Herkent u dat intense verlangen naar de Hee
re? Geestelijke doodheid kent geen dorst
naar God. Maar de liefde Gods in Christus
doet de hunkering ontbranden in het hart.
"Toon mij Uw heerlijkheid", een hartstocht
die de Pinkstergeest verwekt:^
Als u van Hem niet los kunt komen, maar
Hem toch niet kent. Als uw geestelijke leven
geesteloos geworden is.
Als de verscheurdheid, de aanvallen op de
waarheid en de verwarring op het kerkelijke
erf u in vertwijfeling brengen.
Als u zich heel dicht bij de Heere Jezus weten
mag. Misschien is het verlangen naar Hem
nooit zo intens als dan.
Een onmogelijk gebed
Maar Mozes, weet u wel wat u vraagt? Weet
u wel wie de heilige God is? Wie kan de vol
le heerlijkheid des Heeren verdragen? De
Heere zegt het Zelf tegen Zijn knecht: "Gij
zoudt Mijn aangezicht niet kunnen zien; want
Mij kan geen mens zien, en leven" (vs. 20).
Mozes, wat u wilt is onmogelijk!
De heerlijkheid des Heeren is zo schitterend
en overweldigend, daar zijn geen woorden
voor. Wie kan de glans van Zijn heerüjkheid
verdragen zonder te bezwijken? Die volle
aanwezigheid van God Zelf is voor zondaren
zoals wij een verterend vuur. Wij die van
nature vijanden van Zijn goedheid zijn.
Vergeet het niet: u hebt met Gód van doen!
Met Hem Die alle zonde haat en straft! Durft
u te smeken: "Toon nïiij nu Uw heerlijkheid"?
En toch.het is de Pinkstergeest Die het lief-
devuur van deze hartstocht ontsteekt.
Een verhoord gebed
Onbegrijpelijk hoe Mozes bidt.
Nog veel meer: onbegrijpelijk hoe de Heere
verhoort. Twee Godswonderen van Hem
Die Zich keer op keer bewijst als de Hoorder
der gebeden.
Daarom de vraag: u die geen geestelijke
zegening ontvangt, bent u er werkelijk om
verlegen? Is het een wonder dat u niet ont
vangt als u er niet hartelijk om smeekt?
"Toon mij Uw heerlijkheid": het wordt een
verhoord gebed. Hij tóónt Zijn heerlijkheid.
Nee, Mozes krijgt niet Gods volle heerlijk
heid te zien. Dat kan geen sterveling verdra
gen. De Heere toont hem slechts Zijn 'ach
terste delen'. De zuiverste schittering van de
heerlijkheid des Heeren blijft ook voor Zijn
kinderen een toekomstperspectief dat zij niet
kunnen zien, al zien zij er naar uit met groot
verlangen.
Hier ücht Zijn heerlijkheid op in de Man van
smarten, in Wie ons natuurlijke oog geen
gedaante noch heerlijkheid ziet: Joh. 1:14:
"En het Woord is vlees geworden, en heeft
onder ons gewoond, en wij hebben Zijn heer
lijkheid aanschouwd, een heerlijkheid als des
Eniggeborenen van de Vader, vol van gena
de en waarheid".
Het gebed verhoord! Het onmogelijke moge
lijk. Om Christus' wil. Joh.l:18: "Niemand
heeft ooit God gezien. De eniggeboren Zoon,
Die in de schoot des Vaders is. Die heeft
Hem ons verklaard".
Is dit heerlijke heilsgeheim uw leven al?
"Heere, toon mij nu Uw heerlijkheid".
O-JBtH
Misschien heeft u in uw naaste
omgeving of in uw familie meege
maakt dat iemand ernstig ziek was.
Behandelingen mochten niet meer
baten, het was slechts wachten op
het einde. Wat een verdriet voor de
zieke en zijn famiUe! Maar ook wat
een zware taak voor degenen die de
zieke omringden! Vaak wordt die
zorg voor een terminale patiënt
onderschat. Men weet niet hoeveel
tijd, toewijding, geduld en doorzet
tingsvermogen nodig is om een ern
stig zieke te verzorgen en te begelei
den.
Stichting Christelijke Hospices Nederland
(CHN) beijvert zich daarom al tien jaar
lang voor het opzetten van hospice-units in
bestaande instellingen, zoals verzorgings
huizen en ziekenhuizen. In die hospice-
units wordt 24-uurs professionele zorg,
zoveel mogelijk afgestemd op de terminale
patiënt, gegeven, terwijl de 'ziekenhuis
sfeer' zoveel als kan vermeden wordt.
Ook stimuleert CHN het oprichten van
lokale vrijwilligersorganisaties voor termi
nale (thuis)zorg. Daarnaast ziet CHN zich
geroepen om een landelijk hospice te ope
nen, waar we niet alleen willen zorgen voor
acht tot twaalf terminale zieken, maar ook
alle hospices-units adviseren en begeleiden
en nieuwe instellingen 'warm maken' voor
een hospice-unit. Ook willen we (nog
meer) voor vrijwilligers en allen die met
een emstig zieke (in hun omgeving) te
maken krijgen, een vraagbaak zijn. Om die
reden willen we in het kantoorgedeelte een
documentatiecentrum inrichten.
Een landelijk hospice met kantoor kost
natuurlijk veel geld. Helaas kunnen we dat
als kleine, niet-gesubsidieerde organisatie
niet zomaar opbrengen. Daarom doen we -
vertrouwend op uw meeleven - een beroep
op u: wilt u ons een gift overmaken om het
werk voor terminale patiënten en hun fami
lieleden te kunnen uitbouwen? Bij voor
baat onze dank!
Steun CHN! Gko 3474710, of wordt dona
teur.
Zomermaand, nogal eens kil en wisselvallig
met een kleine kans op nachtvorst
Juni is vemoemd naar luno, de Romeinse
godin van het huwelijk, echtgenote van
oppergod Jupiter. Voor ons is het vooral de
zomermaand. Meteorologen laten de zomer
al op 1 juni beginnen, maar sterrenkundigen
wachten tot 21 juni, want op die dag staat de
zon om twaalf uur 's middags loodrecht
boven de kreeftskeerkring (23,5° Noorder
breedte). Op het noordelijk halfrond zijn de
dagen het langst. Zo hebben we in Neder
land 18 uur (zon)licht. In de poolstreken gaat
de zon zelfs niet meer onder!
De zomerwarmte kan bij ons echter tegen
vallen door aanhoudende noordelijke win
den, die de 'schapenscheerderskou' bren
gen. Juni ontaardt dan soms in een 'groene
januari' of een 'wintermaand met hoge zon
nestand'. Bemcht is ook de 'Europese moes-
son', die weken kan aanhouden. Mislukt
juni, dan mislukt vaak de rest van de zomer,
want een eenmaal ingezette westcirculatie
heeft de neiging lang aan te houden. Bij
noordwestenwind kan het wel opklaren met
fraaie 'Hollandse luchten' van opbollende
helderwitte stapelwolken, zeilend over een
felblauwe hemel: ideaal weer voor de wol
kenliefhebber.
Op de akkers schieten de gewassen nu
omhoog. Officieel is juni de aspergemaand,
maar tegenwoordig begint het seizoen al eer
der. Volgens de weerstatistieken is juni de
droogste zomermaand, maar juni is natter
dan mei en april. De gemiddelde tempera
tuur in De Bilt is overdag 19,9 °C en 's
nachts 10 °C.
De zon komt in het noordoosten rond 5.30
uur op, bereikt 's middags een hoogte van
ongeveer 60° en gaat rond 22.00 uur onder in
het noordwesten. Het is ongeveer 18 uren
dag en 6 uur (grijze) nacht. Tussen elfen drie
uur overdag zit er veel blauw in het hcht en
zijn de schaduwen hard: voor de fotograaf is
dat ongunstig licht.
's Nachts wordt het niet meer echt donker:
de hemel ziet grijs, want de zon komt maar
een tiental graden onder de kim en in het
noorden blijft de gloed ervan zichtbaar. Wie
na elf uur in de avond omhoog kijkt, ziet de
Zomerdriehoek, die wordt gevormd door de
heldere sterren Wega (Lier), Deneb (Zwaan)
en Altaïr (Arend). Is er niet te veel stoorlicht
van de maan of van straatlantaarns, dan ziet
u in de Zwaan de zwak lichtende band van
de Melkweg.
Maan en planeten
2 juni - Nieuwe Maan. De week rond nieu
we maan is de beste tijd om de sterren te
zien, want u hebt geen last van het licht
van de maan.
4 juni - Smalle maansikkel in het westen.
Kijk rond 23.00 uur. Met een verrekijker
kunt u de (zwakke) stip van de planeet
Mercurius zien. Hij staat ongeveer een
vuistbreedte (10°) rechts van de maan. U
moet wel wat geluk hebben, want de hori
zon is dikwijls rokerig en nevelig. Lukt
het u, dan heeft u (oog)contact met een
wereld 90 miljoen km. hiervandaan. Op
de maan - die 'slechts' 350.000 km. van
ons verwijderd is - kunt u zonder veel
moeite het asgrauwe licht zien: buiten de
felverlichte sikkel is ook de rest van de
maanhol zichtbaar in de spookachtige
gloed van weerkaatste aardschijn.
9 juni - Eerste Kwartier. De maan is 'half
vol'. U kunt van de halve maan de letter
'p' van 'premier' maken. Heeft u een ster
renkijker, dan moet u nu kijken, want
rond eerste kwartier is de maan op zijn
mooist. Bovendien kijkt u nu 's avonds,
en dat is comfortabel. Ook met een gewo
ne verrekijker kunt u op de grens van licht
en donker (de terminator) al details zien.
17juni - Volle Maan. Kijkt u vanavond eens
naar de ondergaande zon op een plek
waar u uitzicht hebt naar alle kanten.
Draai u even om als de zon bezig is ach
ter de horizon te verdwijnen. U zult dan in
het oosten de volle maan, roze of oranje
zien opkomen. Met de verrekijker kunt u
de stralenkrater Tycho zien als het ventiel
op een strandbal. Staat u om half vijf de
volgende ochtend op, dan ziet u in het
westen de bleke maanhol ondergaan en
tegelijkertijd in het oosten de zon opko
men. Voor sterrenkijkers is er in de dagen
rond volle maan weinig te beleven, waijt
het licht van de maan overstraalt de mees
te sterren.
25 juni - Laatste Kwartier. De maan ziet er het
zelfde uit als bij Eerste Kwartier, maar nu
kunt u van de halve maan de letter 'd' van
'dernier' maken. WUt u van de maan genie
ten, dan moet u dat wel doen in de kleine
uurtjes en moet u kijken in het oosten.
EILANDEN-NIEUWS
is het blad voor uw
14-
"Dat laatste woord had je niet moeten zeggen, Van Gullen, tenminste
nu niet; ik ben niet zo bang als Jan Hankes, maar, terwijl blijkbaar het
water tegen de kmin van de dijk staat, en de Noordwester storm het
al maar hoger opjaagt, hoor ik niet graag praten van kopje onder
gaan..."
De veekopers waren vertrokken in een kletterende hagelbui, en in de
huiskamer van de Guilerhof schoof de schaduw van de vroeg vallen
de avond in de hoeken van het grote vertrek.
Willen van Gullen zat nog bij de haard onder de schouw en strak
staarden zijn ogen in het haardvuur, alsof hij met aandacht het spel
der bij iedere windstoot uitschietende vlammen volgde.
De vrouwen verrichtten zwijgend haar huiselijke bezigheden, elk ver
vuld met eigen gedachten, en deze waren uit de aard der omstandig
heden bij geen van de drie aanwezigen van zeer opgewekte aard.
Bij moeder Martha was het de vrees, die in haar rondspookte en haar
het hart bang deed kloppen. Vrees voor haar man, wiens karakter ze
maar al te goed kende. Och, het stond vrijwel bij haar vast, dat hij
nooit zijn toestemming zou geven, dat een zeeman zijn enige dochter
als vrouw zou meevoeren naar zijn huis.
Vrees voor haar dochter, die ze zielslief had en die - dit stond als een
paal boven water - Frank Lindorp trouw zou blijven, al moest ze haar
leven lang op hem wachten.
De boerin beefde nog, als ze dacht aan verleden Zondagmorgen.
Neen, nog nooit had ze haar man zó woedend gezien, en zijn drift had
haar doen sidderen op haar benen. Hanneke had niet gebeefd, maar
was verwonderlijk kalm gebleven, en toen tenslotte haar vader had
gebulderd: "Zul je die zeebonk laten lopen of niet?" had ze de woe
dende man met vaste blik in de ogen gekeken en op zachte toon ge
zegd: "U kunt me misschien beletten, omgang met Frank te hebben,
maar u zult me nooit kunnen dwingen, om een ander te nemen, al was
het ook de rijkste boerenzoon van de Veluwe".
Neen, Hanneke had geen vrees getoond, toen de boer dreigend de
vuist ophief, en wat zijn toom had ontwapend wist de moeder niet,
doch opeens had hij de arm laten zakken en was zonder een woord
meer te zeggen, de kamer uitgelopen.
Geen enkel woord was er meer gerept over hetgeen Willem van Gul
len zozeer uit zijn mstige zelfgenoegzaamheid had gebracht, doch zij
wist maar al te goed, dat haar man met alle hem ten dienste staande
middelen zou trachten, zijn dochter te beletten, met Frank Lindorp in
aanraking te komen.
Vrees was er in het hart van de rijke boerin van de Guilerhof; vrees
voor de storm, die haar huiselijk leven had aangetast, en thans óók
vrees voor het woeden der natuurelementen daarbuiten.
Ook Hanneke vreesde wel voor het noodweer, doch in haar gemoed
was toch een gevoel van dankbaarheid, dat Frank Lindorp nu niet op
zee omzwalkte en veiUg in zijn eigen woning te Elburg kon blijven.
Ze dacht er aan, hoe het haar te moede zou zijn als ze eens de vrouw
was van Frank en als dan de storm raasde evenals nu, terwijl hij zich
aan boord bevond van het Zuiderkrais, ver weg op de grote wateren.
Ze kon het wel begrijpen, dat vader liever een boerenzoon tot schoon
zoon had dan een zwervende zeeman, maar - zij had die zeeman lief
met een sterke, trouwe liefde, zoals eens Franks moeder Herbert Lin
dorp had liefgehad, en daarom zou ze op hem wachten, en - voor hem
bidden.
HOOFDSTUK 9
Nadat Gerrit Gravels het karretje van Bart Woensel had inge
spannen en de boer van Hoomlust met Hankes en diens
knechtje was weggereden, kwam de bouwknecht hoofd
schuddend zijn huisje weer binnen. De regendroppels, met hagelkor-
rels vermengd, zaten hem nog in haar en baard en rolden van zijn
wambuis op de betegelde vloer.
Het was alsof mensenhanden met geweldige kracht aan de deur rak
ten, zó rammelden de ijzeren klinken in de duimen, die hen tegen
hielden.
"'t Is toch eigenlijk wel wat al te bar", zei Gerrit, terwijl hij zijn pet
aan een haak hing en zijn wambuis uittrok, "zoals die veekopers aan
handel drijven en geld verdienen verslaafd zijn. Men looft en biedt,
koopt en verkoopt, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was en
of de vrouw van Jan Hankes totaal geen boodschap stuurde, dat er
gevaar dreigt door de buitengewoon hoge waterstand!"
"Het wordt noodweer, Gerrit, tenminste op 't ogenblik is het al heel
erg", zei Trai, en ze keek met bezorgde blik naar het raam, waar de
wind de hagelstenen met zulk een felle kracht tegenaan dreef, dat het
scheen alsof de kleine raitjes het geweld niet zouden kunnen weer
staan als het nog even aanhield.
Langzamerhand veranderden de hagelkorrels in regendmppels, maar
de stormwind bleef bulderen en de vlierstraiken tegenover het raam
zwiepten de takken woest door elkander. Het vlierhout was echter
sterk en taai, en deze oude struiken hadden al zó menige storm ver
duurd, dat ze ook nu niet temeer geworpen zouden worden.
Er dreigde echter een andere vijand, die door de stormwind werd
opgejaagd, en als die zijn boeien verbrak, was er niet veel tegen
bestand.
Trai haalde uit de kast een houten bak, waarop een groot eigenge
bakken brood, boter, kaas en rookspek naast elkander lagen, bene
vens het broodmes.
Dan plaatste ze een paar grove kommen op tafel en terwijl ze de
boterhammen sneed, schoof Gerrit zijn zware bank bij de tafel.
Vóór hij zich neerzette, liep hij weer naar het raam en keek naar bui
ten, waar de slingerende vUertakken en de regen, die tegen de raitjes
striemde, hem het uitzicht zo goed als geheel belemmerden.
Dan liep hij naar de deur en opende het bovengedeelte. Een wind
vlaag huilde door de kier naar binnen en deed de vonken opspatten
onder de schouw.
Tot nog toe had Trai zich niet angstig gemaakt; het stormde immers
wel meer en hoog water was het in de laatste tijd al zo dikwijls
geweest.
Daarbij kwam nog, dat er in haar omgeving geen ander water te zien
was dan wat in de sloot achter de boomgaard stond. Thans echter trok
het haar aandacht, dat haar man zo onrastig deed en ze vroeg:
"Wat is er toch, Gerrit, je loopt van het raam naar de deur en van de
deur naar het raam, ben je werkelijk bang, dat de dijken het niet zul
len houden? Of heeft de boodschap, die aan Hankes is gebracht, jou
ook van streek gemaakt?"
Gravels wilde zijn vrouw niet bang maken, maar hij kon toch ook niet
nalaten te zeggen:
"De zou niet ongerast zijn, als de wind maar niet zo naar omhoog
kroop, hij is nu bijna vlak Noord-West. De sterke wind belet het
temgvloeien van het water ondanks de eb, en - wat zal het gevolg
zijn, als daama de vloed komt opzetten en de storm de geweldige
watermassa's met onbedwingbare kracht tegen de doorweekte, pap-
perige dijken opjaagt?
Het kan echter best zijn, dat ik de toestand te donker inzie, doch ik
voel me nu eenmaal onrastig, en dat is iets heel ongewoons voor me".
"Laten we dan onze noden en zorgen bij God bekend maken", ant
woordde Trai, "we kunnen er zeker van zijn, dat Hij naar ons luistert
en dat de nood voor Hem nooit te groot is".
(wordt vervolgd)
•«-/►»
OFFICIEEL DEALER
BRIELLE, Slagveld 19, Tel. (0181)413777
Honda-dealer voor de Z-Hollandse eilanden
