E)
Overdenking
Jeugdige ondernemers openen nieuwe locatie
uit de
Heilige Schrift
Beheerskwestie Hervormde kerkvoogdijen
Ford bouwt prototype
elektrische Ford Ka
EIIAHDErt-niEUWS
HET
^KIJKVENSTER
Voorbereiding op
het afscheid
PAGINA 5
VRIJDAG 19 MEI 2000
Blik op kerk ^-,>
en samenleving Cj
- Twentestad
- Schaalvergroting
- Politieke betrokkenheid
Aan het avontuur Twentestad is een einde
gekomen. Voor het tweede paarse kabinet
was het een prestigekwestie geworden: Hen
gelo en Enschede moesten zonodig samen
gevoegd worden en de nieuwe gemeente
Twentestad zou dan de vijfde stad in grootte
van heel Nederland worden. Beide steden
zagen niets in samengaan, hebben zich ook
tot het uiterste verzet. Maar B.ram Peper,
toen nog minister van binnenlandse zaken,
zette dóór. Twentestad moest er komen.
Gelukkig blies de Eerste Kamer uiteindelijk
het voorstel af. Hengelo en Enschede blijven
twee zelfstandige gemeenten.
De samenvoeging van de twee Overijsselse
steden was niet zómaar een incident. Het
paste volledig in het ideaal van 'paars':
schaalvergroting. Dat gaat nog maar steeds
verder. In het verleden is men begonnen met
twee of drie kleine dorpen samen te voegen
tot één gemeente. Maar daar bleef het niet
bij. Grotere plaatsen in één regio werden ook
tot elkaar veroordeeld. Soms waren het
gemeenten die structureel totaal niet bij
elkaar pasten. In sommige gevallen verzet
ten die gemeenten zich met hand en tand
tegen de samenvoegingsplannen en voerden
daarbij oersterke argumenten aan, maar niets
hielp. De beslissingen vielen in Den Haag,
ondanks betuigingen dat er zou worden
geluisterd naar inspraak van de bevolking.
Het was gewoon: over u, zonder u. Streven
van het kabinet was - en is - het aantal
gemeenten terug te brengen tot ongeveer
250.
De filosofie achter deze samenvoegingsdrift
is de gedachte dat het openbaar bestuur
steeds ingewikkelder wordt en dat de con
trole op de naleving van de milieuwetgeving
beter kan functioneren in een grotere
gemeente dan in een kleinere. Daarvoor is
namelijk een groot ambtelijk apparaat nodig,
wat natuurlijk niet past in een kleinere
gemeente. Zo heeft de regering zich vastge
zet in haar eigen cirkelredenering.
Inmiddels zijn we er allang achter gekomen
dat grootschaligheid niet het middel is tegen
alle kwalen. En zeker op politiek terrein
werkt het averechts. Want gezien de vermin
derde politieke belangstelling van de burgers
- het lage opkomstpercentage bij verkiezin
gen spreekt boekdelen - wordt er allerwege
voor gepleit de burgers meer bij locale poli
tiek te betrekken. Maar wanneer de burger
lijke gemeente zo groot wordt dat de burger
niet eens iemand van B en W of van de
gemeenteraad kent, dan moet men zeker niet
verwachten dat die burger warmer zal gaan
lopen voor de plaatselijke politiek.
Waar is de tijd dat mensen in een dorp de
burgemeester moesten spreken en hem
gewoon opzochten in de schuur, waar hij
met zijn personeel aan het werk was, want
hij was gewoon landbouwer, één van hen. Of
dat de burgemeester ontboden werd om een
burenruzie te sussen... Hij kwam dan ook
meestal meteen, want hij wist wat voor vlees
hij in de kuip had...
Dat kan natuurlijk niet meer en naar derge
lijke' toestanden moeten we ook niet terug
verlangen. Maar we zijn nu wel in het ande
re uiterste vervallen.
Waarnemer
(vervolg)
Zoals vorige keer al geschreven, halen velen
de schouders op over bovenstaand proces en
vinden het een ongeestelijke en onschrif-
tuurlijke gang van zaken. Men mag het
bevoegd gezag van de kerk niet voor de
aardse rechter dagen. Daarom had ik u toe
gezegd om aan de hand van artikelen van ds.
D. Heemskerk uit Garderen het antwoord
door te geven uit een brochure uit 1951,
geschreven door een drietal personen, waar
onder de bekende ds. Jac. Van Dijk.
Ik citeer nu letterlijk deze brochure, daar de
vraagstelling en beantwoording voor zich
zelf spreekt.
"Mag in kerkelijke zaken de hulp van den
burgerlijken rechter worden ingeroepen?'
Dan luidt het antwoord: 'Hoe kon men er toe
komen zich tot den burgerlijken rechter te
begeven, aldus de vraag van velen. (Niet
alleen toen, maar ook in het huidige proces
wordt deze vraag nogal eens opgeworpen).
Dit is een daad geweest die sommigen met
verontwaardiging en afschuw heeft vervuld.
In zijn pleidooi heeft mr. Vermaas uitvoerig
aangetoond, dat deze geringschattende
opvatting over het burgerlijk recht en den
burgerlijken rechter met een reformatori
sche opvatting niets van doen heeft, maar
voortspruit uit de Rooms-katholieke tegen
stelling wereldlijk-geestelijk. In de Rooms-
katholieke Kerk kent men een tegenstelling
tussen kerk en wereld. Gegrond in deze teen
stelling heeft men dan ook een tweeërlei
overheid (burgerlijke en kerkelijke over
heid) en tweeërlei rechtsverhoudingen (bur
gerlijke en kerkelijke rechtspraak).
Het is merkwaardig, dat een kerk, die zegt te
staan in de gemeenschap met de belijdenis
der vaderen en zich reformatorisch noemt,
in haar verweer dezen Rooms-katholieken
weg opgaat. De advocaat immefs, welke zei-
de namens de Hervormde Kerk op te treden,
sprak in zijn pleidooi over 'Kerkelijke
geschillen die niet door de burgerlijke rech
ter kunnen en mogen worden opgelost'.
Immers, deze kerk mag toch niet vergeten
dat er in haar belijdenisgeschriften, name
lijk in de Nederlandse Geloofsbelijdenis, een
artikel voorkomt, dat aan de overheid en dus
ook aan den burgerlijken rechter een zeer
positieve zaak toewijst. Wil men bovendien
nog leven in dankbare gehoorzaamheid aan
de Heilige Schrift dan mag men evenmin
vergeten, dat Paulus van de staatsoverheid
zijner dagen recht verwachtte, ten bewijze
waarvan hij zich op den keizer beriep.
Voorts lezen wij in Johannes 19:11 dat de
Heere Jezus zeide dat Pontius Pilatus zijn
inacht van boven had ontvangen.
Gezien het bovenstaande heeft het ons ver
wonderd, dat men over het proces tegen de
Hervormde Kerk zo verontwaardigd was.
In het vierde boek van zijn Institutie, waar
Calvijn in hoofdstuk 20 handelt over de bur
gerlijke regering, schenkt hij onder 21 ook
aandacht aan 1 Korinthe 6:1 w. In dit
Schriftgedeelte gaat het over mensen. Grie
ken, die vroeger voordat zij christenen
waren, om de kleinste kleinigheid naar den
rechter liepen en die dat nu, nadat zij chris
tenen zijn geworden, nog steeds doen. Daar
voor waarschuwt Paulus hen, vooral omdat
het hier in de regel ging om twisten over
onbelangrijke geldelijke aangelegenheden.
Calvijn zegt onder andere: 'Ook is hetgeen
men pleegt te werpen, namelijk dat alle
gedingen door Paulus ten enenmale veroor
deeld zijn, valsen verder zegt hij: "Maar
wanneer iemand ziet dat hij zonder de liefde
te benadelen zijn zaak door het recht kan
beschermen, zo hij het doet, zondigt hij tegen
deze uitspraak van Paulus niet, vooral
indien de zaak van dat gewicht is en dat haar
verlies hem zeer schadelijk is". Guido de
Brés, die zich in tijden van geloofsvervol
ging beriep op een overheid die de Gerefor
meerde religie vijandig gezind was, oordeel
de dat zelfs deze overheid het recht had ook
in geloofszaken te oordelen. Dit standpunt
heeft hij neergelegd in artikel 36 van de
NGB. Daar staat dat het ambt der overheid
niet alleen is "acht te nemen en te waken
over de politie, maar ook de hand te houden
aan de heilige kerkedienst; om te weren en
uit te roeien alle afgoderij en valse gods
dienst, om het rijk des antichrists ten gronde
te werpen, en het Koninkrijk van Jezus
Christus te doen vorderen
Tot zover dit citaat uit de brochure wat, nog
maals gezegd, voor zichzelf spreekt. De
argumentatie om met zaken van groot
belang voor de burgerlijke rechter te komen
Autobedrijf Jan van Dijk
Ford ontwikkelt een prototype van de
compacte elektrische Ka, dat zijn
stroom ontleent aan nieuwe, geavan
ceerde lithiumionbatterijen. Ford is
de eerste constructeur die een elek
trisch voertuig uitrust met dit type
batterijen.
Met zijn lithiumionbatterijen van de tweede
generatie evenaart de e-Ka de prestaties van
een auto met benzinemotor en behoudt hij de
nulemissies van elektrovoertuigen, terwijl
hun traditionele beperkingen grotendeels
worden weggenomen: de actieradius be
draagt 150 km.
De e-Ka is afgeleid van de Ford Ka, waarvan
de carrosserie 45 kilo lichter is gemaakt om
het gewicht van de batterijen enigszins te
compenseren. Het pakket lithiumionbatterij
en (totaalgewicht 280 kg) is ongeveer 70
procent lichter dan een vergelijkbare groep
conventionele loodzuurbatterijen. Het resul
taat is dat de e-Ka in 12,7 seconden van O tot
100 km/h accelereert (0-50 km/h in 3,9
seconden) en een topsnelheid van 130 km/h
bereikt. Bij- een constante snelheid van 80
km/h zou de e-Ka meer dan 200 kilometer
kunnen afleggen voor zijn accu's moeten
worden opgeladen.
In zes uur laden
Een bijzonder voordeel van de lithiumion
batterijen is hun tolerantie voor hoge
stroomsterkte tijdens het opladen. De e-Ka
kan in slechts zes uur van nul tot maximaal
worden opgeladen en is, in tegenstelling tot
andere batterij systemen, ongevoelig voor
het zogenaamde 'geheugeneffect'De laad-
capaciteit blijft dus volledig behouden,
ongeacht het gebruik.
De Ford e-Ka batterijgroep bestaat in totaal
uit 180 cellen, opgesplitst in drie afzonder
lijke batterij vakken. Een van die vakken
bevindt zich in de motorruimte, de twee
andere vlak achter en vlak voor de achteras.
De stroomtoevoer vanaf de batterijgroep
wordt automatisch onderbroken, wanneer
het systeem wordt uitgeschakeld of bij een
ongeval. De drie batterijvakken zijn volledig
afgesloten.
Rijdt als 'gewone' auto
De e-Ka is voorzien van elektrische stuurbe
krachtiging, met een elektrische remkracht-
versterker en met ABS. Speciaal voor de e-
Ka werd een voertuigmanagementsysteém
ontwikkeld dat borg staat voor een perfecte
werking van de batterijlader, de batterijen
zelf en de elektromotor. Om de actieradius te
optimaliseren, rijdt de e-Ka op banden met
lage rolweerstand. Het eindresultaat is dat de
e-Ka, ondanks zijn geavanceerde technolo
gie, op dezelfde wijze kan worden bestuurd
als een conventionele auto.
is hiermede op grond van de Schrift en Belij
denis verdedigd. Hierin wordt geen verkeer
de weg gegaan. De ander heeft de vrijheid
om hiermee anders om te gaan, maar'men
mag hen, die dezen weg verkiezen, niet ver
wijten als zouden zij een weg gaan die
vreemd is aan Schrift en Belijdenis en die
nog nimmer door het voorgeslacht gegaan is.
D.V. de volgende keer hoop ik nog wat ver
der te gaan met deze brochure. Hebt u vra
gen of opmerkingen, neem gerust contact op
met ondergetekende, zodat er eerlijk over
gesproken kan worden.
M. v/d Valk
V. Borselenstraat 32
3244 XE Nieuwe Tonge
0187-652291
Doch Ik zeg u de waarheid: het is
u nut dat Ik wegga.(Joh. 15:7a)
Scheiden doet pijn. Bij een afscheid worden
we emotioneel, vloeien er tranen. Zeker
wanneer het een afscheid is voorgoed. Een
laatste afscheid, waarop geen weerzien meer
volgt.
De Heere Jezus is bezig. Zijn discipelen
voor te bereiden op Zijn vertrek. Straks zul
len ze Hem niet meer dicht bij zich hebben.
En Hij zegt dat al vóórdat Hij gaat lijden en
sterven. Terwijl Hij nog door de donkere
tunnel van dood en graf heen moet, is Zijn
blik al gericht op de komende heeriijkheid.
Om de vreugde die Hem voorgesteld was
heeft Hij het kruis verdragen en schande ver
acht.
Maar zo ver zijn de discipelen nog niet. Ze
kunnen niet over het kruis heenkijken. Van
de Meester scheiden - ze moeten er niet aan
denken! En toch zegt Hij het iedere keer, juist
aan de vooravond van Zijn sterven: Nog een
kleinen tijd, en gij zult Mij niet meer zien. Ik
zal niet veel meer met u spreken. Waar Ik
heenga weet gij
Maar wat moeten zij dan, die geroepen wor
den het Evangelie uit te dragen? Met het
Woord de wereld in te gaan? Een wereld vol
vijandschap... En laat Hij hen nu in zo'n
wereld achter? Waarom blijft Hij niet bij
hen? Ze zullen Hem zo hard nodig hebben.
Dat begrijpen we. Soms zouden we ook wel
willen dat de Heere Jezus nog op aarde was.
Dan konden we onze vragen rechtstreeks aan
Hem voorleggen. Er zijn tijden waarin we
vragen: Heere, waar bent U? Waarom laat U
niets van U horen?
En toch - het is u nut dat Ik wegga. Letterlijk:
het is beter voor jullie.
Dat gaat dwars tegen hun gevoelens in. Zij
denken: het zou beter zijn dat Hij blééf. Hij
zegt: het is beter dat Ik ga.
In het gewone leven komt dat ook voor. Een
kind moet op een bepaalde leeftijd naar
school, maar het zou liever bij moeder thuis
blijven. Maar ja, dan leert het niet. Het is
voor z'n bestwil dat het naar school gaat.
Maar let wel, de Heere Jezus zegt niet: het is
beter voor MIJ dat Ik wegga. En dat is het
toch wel. Hij wordt er Zelf alleen maar beter
van. Hij wil Zelf ook graag naar huis, naar
het Vaderhuis met de vele woningen.
Dat Hij na Zijn opstanding nog veertig dagen
hier gebleven is, was niet nodig voor Hem
zelf. Zijn werk was af. Zijn taak was vol
bracht. Dat Hij bleef was ter wille van Zijn
discipelen. Om hen nader te onderwijzen in
de dingen van het Koninkrijk Gods. Om hen
toe te rusten tot de verkondiging van het
Evangelie.
En toch zegt Hij: het is beter voor u. Want
daar, in de hemel, kan Hij meer voor hen
doen dan hier op aarde. Hij gaat met Zijn
offer het binnenste heiligdom in. Hij gaat zit
ten aan de rechterhand van de Vader om voor
hen te bidden. Hij gaat daarboven hun
woningen in gereedheid brengen.
Maar hier noemt Hij nog een andere reden:
anders kan de Trooster tot u niet komen.
De Trooster... Over Hem hopen we het de
volgende keer te hebben.
Bergambacht
W. van Gorsel
Sinds vorige week is Winkelcentrum
'D'n Diek' in Middelharnis een aan
winst rijker. Afgelopen vrijdag werd
namelijk het nieuwe onderkomen van
'Xsarus Internetdiensten' geopend
aan de Nieuwstraat. In een feestelijke
sfeer gebeurde dat, gevolgd door een
open huis dat afgelopen vrijdag en
zaterdag werd gehouden voor kennis
sen, familie en bedrijven. Er waren
zo'n 150 uitnodigingen verstuurd en
de belangstelling was dan ook zeer
groot.
Pandje aan de Nieuwstraat
Het is niet voor het eerst dat de jeugdige
ondernemers zich storten op de bruisende
markt van het internet. Daniël en Paul Kie
viet uit Sommelsdijk dreven de onderne
ming al ongeveer een half jaar vanuit de
ouderlijke woning, totdat de noodzaak ont
stond om uit te wijken naar een kantoorpand
in de regio. "Een professionele uitstraling is
in deze branche gewoon cruciaal. Bovendien
kunnen we klanten nu op een passende
manier ontvangen" zegt Paul Kieviet. Maar
niet alleen de uitstraling bracht hen ertoe te
verhuizen naar een nieuw onderkomen. Xsa
rus Internetdiensten is namelijk onlangs
samengegaan met - het eveneens Sommels-
dijkse bedrijf - WebCreat Internet Solu-
.tions. Dit bedrijf, dat sinds 1995 gerund
'werd door Arjen Robijn, was gespeciali
seerd in het ontwerpen en programmeren
van zakelijke websites. Nu de beide bedrij
ven zijn samengegaan is naast een grote
klantenkring ook een omvangrijke capaciteit
ontstaan. En dat biedt een zodanig perspec
tief voor de toekomst dat een officieel kan
toor voor de hand ligt. "In het pand van de
voormalige kledingzaak Par Bleu zagen we
het ideale onderkomen voor ons bedrijf. Van
een kledingzaak hebben we het in no-time
omgezet tot een kantoorpand met de nodige
kantooruitstraling", aldus Arjen Robijn.
Activiteiten
Steeds meer wordt het internet gebruikt voor
allerlei zakelijke toepassingen. Termen als
e-commerce, e-mail, e.d., zullen niemand
meer vreemd zijn. Vooral de jongere genera
ties bestellen al regelmatig producten via het
internet en zoeken er allerhande informatie
op, zo blijkt uit diverse onderzoeken. Het
bedrijfsleven is zich degelijk bewust van de
enorme kansen die het internet biedt. "Ik
durf bijna te beweren dat iedere ondernemer
vroeg of laat op het internet terecht zal
komen met een eigen website. Op een gege
ven moment zal alles via het internet verlo
pen. Zonder een eigen website mist de
ondernemer van de toekomst de boot!",
aldus een enthousiaste Arjen. Hij gaat ver
der: "Achter de computer kan gecommuni
ceerd worden met een wereldwijd netwerk
van klanten, leveranciers en andere markt
partijen. Zodoende is er een steeds grotere
De jonge Xsarus-ondernemers hejfen het glas..
belangstelling bij bedrijven voor een websi
te van de eigen onderneming. De grotere
bedrijven van Nederland zijn dan ook al lang
vertegenwoordigd op het internet. Nu lijkt
het alsof ook de kleinere bedrijven in
stroomversnelling de weg tot het internet
ontdekken. Xsarus Internetdiensten probeert
in te spelen op' deze ontwikkeling. Doelstel
ling is om de Flakkeese ondernemers op een
degelijke manier op het internet te helpen,
met vooral websites die uitblinken op het
grafische vlak. Ook het onderhoud van de
gerealiseerde websites neemt Xsarus volle
dig voor haar rekening. Dit wil zeggen dat in
het actueel houden van bijvoorbeeld assorti-
mentsgegevens of voorraadbestanden kan
worden voorzien in de vorm van bijvoor
beeld een maandelijks contract. Verder
realiseert Xsarus alle mogelijke webtoepass
ingen, van complete e-commerce sites tot
databasekoppelingen voor bijvoorbeeld on
line toegang tot klantenbestanden, e.d. Ook
is Xsarus Internetdiensten actief op het
gebied van de grafische vormgeving. Zo kan
voor een onderneming een complete huisstijl
worden ontworpen, inclusief logo's, e.d.
Werkwijze
Voordat een website door Xsarus gereali
seerd wordt, vindt er een onderzoekje plaats
naar de doelstellingen van de site. Daniël
Kieviet: "We kijken naar de wensen en
behoeften van de ondernemer en naar hoe
een website een zo groot mogelijk commer
cieel succes kan worden. Nadat de site in
overleg met de ondernemer aan de hand van
de huisstijl is vormgegeven, wordt hij verder
programmeer-technisch uitgewerkt. Dan
wordt een zogenaamde domeinnaam vastge
steld. Dit is het eigenlijke internetadres dat
de toegang tot de website verschaft; in de
meeste gevallen www.'bedrijfsnaam'.nl.
Dan is de site gereed om het internet op te
gaan. Hij wordt ondergebracht op een zoge
naamde server: een computer vanwaar de
site 24 uur per dag overal ter wereld op te
roepen is. Dit noemt men de hosting."
Promotie
De werkzaamheden zijn niet klaar op het
moment dat de site op het internet te zien is.
De site moet immers onder de aandacht wor
den gebracht van de internetters, liefst nog
gespecialiseerd naar de doelgroep die de
ondernemer voor ogen heeft. Ook hierin kan
Xsarus Internetdiensten voorzien. De site zal
worden aangemeld bij de zogenaamde zoek
machines, en verder kan een aantal adver
tenties worden ontworpen die in dagbladen,
e.d., kunnen worden gepubliceerd. Dan
volgt eventueel nog het onderhoud aan de
website. Het kan namelijk nodig zijn dat bij
voorbeeld door gewijzigde prijzen of assor
timenten de site helemaal up-to-date gehou
den moet worden. En verder stimuleert het
ook de bezoekers om eens vaker de website
te bezoeken en het niet bij die ene keer te
laten.
Voor vragen of opdrachten aan Xsarus kunt
u op de website terecht: www.xsarus.nl; het
e-mail adres is info@xsarus.nl.; het tele
foonnummer luidt 0187^87102 en het fax
nummer 0187-487316:
-10-
Terwijl beide jonge mannen zich wat uit het drukke marktgewoel ver
wijderden, vertelde de matroos in het kort een en ander van zijn erva
ringen op het Zuiderkruis. Midden onder het vertellen hield hij echter
op en keek strak in de richting van het woelige marktplein.
Verwonderd vroeg Gijs Abels, die geheel oor was: "Wat is er nu
ineens aan de hand?"
"Ik zie ginds oude bekenden uit Doomspijk, Gijs, neem me niet kwa
lijk, ik kom toch vanmorgen of na de middag nog naar jullie toe.
"Nou, die bekenden schijnen hem nogal na aan het hart te liggen",
bromde Gijs binnensmonds, en meteen draaide hij zich om en slen
terde naar de haven.
De drukte op de markt was thans het grootst. Voor de kramen en stal
letjes verdrongen zich kooplustigen en kijkers. Wat een aardige aan
blik bood het door de lentezon beschenen marktplein van het oude
stadje! Naast Veluwse boeren en boerinnen in hun ouderwetse kle
derdrachten, zag men burgers en burgeressen uit Elburg en daartus
sen door scharrelden talrijke varenslui, onder wie de vissers kenbaar
waren aan hun geweldig wijde broeken en nauwsluitende, van voren
openhangende jakken.
De reden, waaroin Frank Lindorp zo plotsehng Gijs Abels in de steek
liet, was, dat hij ihidden in het marktgewoel een mannengestalte had
opgemerkt, die bijna een hoofd boven de anderen uitstak. Dat kon
niemand anders zijn dan Gerrit Gravels!
Het deed hem veel genoegen, de bouwknecht van zijn oom hier aan
te treffen. Hoewel Frank met vreugde het boerenbedrijf de rug had
toegekeerd, was hij tóch de mensen niet vergeten, die hem op de Gui-
lerhof vriendschap hadden betoond en hij brandde van verlangen, om
iets over hen te horen.
Met moeite werkte hij zich door de marktbezoekers heen om Gerrit
Gravels te bereiken, die bij een kraam bezig was om inkopen te doen.
Bijna had hij de bouwknecht bereikt, toen hij plotseling achter zich
een jonge, vrolijke meisjesstem hoorde zeggen: "Als Gravels nog
méér rommel koopt, blijft er voor ons geen plaats in het karretje
over..."
Snel wendde Frank zich om, want die stem kende hij.
Vlak achter hem stonden twee boerendochters, namelijk Suus van
Woensel en Hanneke van de Guilerhof.
Verwonderd keek de laatstgenoemde naar de trouwe kameraad, van
wie ze ruim twee en een halfjaar geleden afscheid nam, en die nu zo
onverwacht voor haar stond! In die slanke, krachtig gebouwde, jonge
zeeman, kon ze niet veel meer terugvinden van het stille, droefgeesti
ge boerenknechtje, dat bij haar vader werkte, evenmin als Frank in
haar het dartele, speelse kind herkende, dat hij leerde schaatsenrijden
op de vliet.
Zestien jaar was Johanna van Guilen nu, doch in het oog van de
matroos leek ze wel achttien.
"Wel, Frank, ben jij het werkelijk?" riep ze uit, "wanneer ben je in
Elburg gekomen en waar heb je al die tijd gezworven? Waar heb je
nu je tehuis, of ligt je schip in de haven.
Frank moest even lachen. Ja, zij was nog hetzelfde driftkopje van
vroeger, dat dadelijk alles van hem wilde weten en steeds recht op het
doel afging. Een ogenblik later stak de matroos echter de hand uit en
zei ietwat verlegen: "Ik weet werkelijk niet, of ik een bijna volwassen
meisje nog bij de naam mag noemen, maar als je het een matroos niet
kwalijk neemt, zou ik graag je vragen beantwoorden op een wat rus
tiger plekje".
Suus van Woensel beantwoordde slechts met een licht knikje de
beleefde groet van de zeeman, die daar echter niets van scheen te mer
ken en er in elk geval geen acht op sloeg.
Hanneke ontging het echter niet, doch ze wist terstond raad om zich
van de op dit ogenblik ongewenste vriendin te ontdoen.
"Zeg Suus, zeg jij even tegen Gerrit Gravels, dat hij niet op mij hoeft
te wachten, en gerust met jou naar huis rijden kan".
"Hierheen, Frank", sprak ze dadelijk daarop, en vóór Suus gelegen
heid had verwondering of verontwaardiging te tonen, baande Hanne
ke, door de matroos op de voet gevolgd, zich reeds een weg door de
marktbezoekers.
"Ziezo", sprak het kwieke meisje lachend, "van Suus van Woensel
zijn we af; en nu moet je me eens van alles vertellen. Frank, je hebt
toch zeker de tijd?"
"O ja, tijd heb ik genoeg, maar Hanneke, zou je vriendin je niet in
moeilijkheden brengen, als ze op de Guilerhof vertelt, dat jij met
Frank Lindorp hebt staan praten?"
"Wees daar maar niet bang voor. Frank; Dat zaakje knap ik wel op".
Zacht kabbelde het water van de Zuiderzee tegen de oeverrand, en de
spelende golfjes, het welige groen, doorstippeld met witte en gouden
veldbloemen, de rondzwierende zwaluwen in de blauwe lucht, dat
alles verkondigde, dat het lente was in de Veluwse landouwen, en len
te was het ook in de harten van die beide jonge mensen, die elkaar
wederkerig zo veel te vertellen hadden.
Frank eindigde zijn verhaal met de woorden: "Veel, dat mij op de
Guilerhof zwaar woog of krenkte, ben ik vergeten, en ik wil er niet
meer aan denken óók, maar de mensen, die mij daar liefde bewezen,
hebben nog steeds een grote plaats in mijn hart".
Even kleurde een blos de frisse wangen van de boerendochter. Toen
antwoordde ze: "Ik heb mijn trouwe speelmakker erg gemist, maar
ook moeder heeft je niet vergeten. Toen het in februari telkens zo
hevig stormde, heeft ze herhaaldelijk tot me gezegd: "Wie weet, of
Frank op 't ogenblik niet in doodsgevaar verkeert! God behoede hem
op zee..."
"Vergeten hebben we je niet op de Guilerhof, ook Gerrit Gravels en
zijn vrouw niet. Gerrit heeft zelfs een paar dagen na je vertrek hoge
woorden gehad met vader over jou, doch het rechte heb ik er nooit
van geweten..."
Een ogenblik liepen de jonge mensen voort. Het scheen, dat het
gesprek ging kwijnen.
Doch eensklaps bleef de jonge zeeman staan en het scheen het meis
je toe, alsof hij niet gemakkelijk woorden kon vinden, om uit te druk
ken, wat op dit ogenblik in hem omging.
"Hanneke", zei hij tenslotte, "wij zijn allebei nog wel jong, doch wie
weet wanneer ik weer gelegenheid zal hebben jou te ontmoeten. Een
zeeman, die gereed staat, voor lange tijd het land te verlaten, is gau
wer geneigd te zeggen, wat hij op het hart heeft, dan iemand, die daar
toe elke dag in de gelegenheid is. Luister eens goed: Als na korter of
langer tijd de een of andere rijke boerenzoon komt opdagen, zul je
dan nog denken aan de matroos, die misschien aan het andere eind
van de wereld omzwerft, doch die met zijn gedachten zo vaak bij je
is.
Maar", zo ging hij voort, "eigenlijk heb ik niet het minste recht om zo
tot je te spreken, Hanneke, het zou immers tot de grote uitzonderin
gen behoren, als een boer zijn dochter afstond aan een zeeman, al was
hij zelfs kapitein op zijn eigen schip.
"In ohze familie is dat toch gebeurd. Frank. Moeder heeft mij enkele
weken geleden de geschiedenis verteld van die dappere boerendoch
ter, die ondanks de tegenkanting van zovelen, toch Herbert Lindorp
trouw bleef. Ik ben geen kind meer. Frank, en ik weet heel goed, dat
er misschien geen andere boer op de Veluwe zó gehecht is aan de
oude traditie als mijn vader, maar dit wil ik je wel zeggen, dat als je,
zo God wil, terug komt in Elburg, na langer of korter tijd, je Hanne
ke van de Guilerhof allicht binnen de wallen van Elburg vindt, en dan
zullen we wel verder zien!
(wordt vervolgd)
-•
OFFICIEEL DEALER
BRIELLE, Slagveld 19, Tel. (0181)413777
Honda-dealer voor de Z-Hollandse eilanden
r ~*^ff'r-''-'t^r
m(Bm
j^-^.
- - -^
