Ie paalslag in Bommels gat
Koninklijke Ondersclieiding
voor bevelvoerder Grootenboer
Nationale Schoonmaakdag zuivert landschap van afval
1
1
m
1
Ouddorpse verenigingen verkopen
sinaasappels voor Roemenië
Sing-ln in Sommelsdijk
CDA Goeree-Oveillakkee
nodigt u uit
Dames 2 en Heren 2
Intermezzo spelen met
tegenstanders
■i
EIIAIIDEn-IIIElJWS
VERVOLGVERHAAL
leerling
PAGINA 5
DINSDAG 21 MAART 2000
Wethouder Andries aan de
Een gapend gat was er ontstaan toen het Bommelse Mast
Landbouwproducten uit het dorp verdwenen was, en het
lag voor de hand dat dit niet zo blijven zou. Op dezelfde
plaats, aan de Ëmmastraat, zullen 28 vrije sectorwoningen
worden gebouwd; een project waarvoor afgelopen vrijdag
middag de symbolische eerste paal geslagen werd. Die han
deling werd verricht door wethouder Andries van de
gemeente Oostflakkee.
Voor dit 'heugelijke' feit waren ook alle toekomstige bewoners van
het nieuw te bouwen woonwijkje bijeen. Alle woningen zijn inmid
dels verkocht en - "ter geruststeüing voor Den Bommel", zei aanne
mer Cor Kroon - "70% van de kopers zijn Bommelaars". Het wordt
een wijk met rijtjeswoningen, korte rijtjes dus ook veel hoekwonin-
gen; in prijs variëren ze van 280.000 tot 350.000. Wethouder
Andries vertelde dat het realiseren van de woonwijk een al langdu
rend project is. "Als dingen zoeter zouden smaken naarmate je er lan-
(hei)slag in Den Bommel
ger op hebt moeten wachten, dan zouden we hier vanmiddag een wel
hele zoet smaak in onze mond hebben". Jaren geleden werd al
gedacht over verplaatsing van het bedrijf Mast Landbouwproducten.
Maar dat was allemaal niet zo eenvoudig. Totdat zo'n vijfjaar gele
den in het kader van de dorpsvernieuwing een projectontwikkelaar
werd gevonden met wie, naar het zich liet aanzien, realisering van de
plannen mogelijk zou kunnen zijn. Met de filosofie in het achter
hoofd dat bij dit project de baten de kosten zouden moeten dekken -
niet eenvoudig - is men aan de slag gegaan en thans kan worden
gezegd dat zonder subsidiëring het project gerealiseerd kon worden!
Bijzonder in z'n nopjes was Andries ermee dat bij een woningcon
tingent als het huidige toch maar zo'n wijk als deze gerealiseerd kan
worden in Den Bommel! Hij was er vast van overtuigd dat het er
mooi uit zou gaan zien en de heer Kroon verzekerde de toekomstige
bewoners dat nog dit jaar de woningen zullen worden opgeleverd,
allerlei andere geruchten, als zou dat niet haalbaar meer zijn, ten
spijt.
Tijdens de jaarvergadering van de
Stellendamse brandweer, afgelopen
vrijdagavond, werden diverse oor
kondes en onderscheidingen uitge
reikt aan verschillende Stellendamse
spuitgasten wegens behaald resul
taat of bereikte staat van dienst. Dat
gebeurde in het bovenzaaltje van de
brandweerkazerne, mutjevol en
bloedheet. Burgemeester Sinke van
de gemeente Goedereede, wiens
zweetdruppels langs het gelaat lie
pen, had er zijn handen vol aan.
Voor één uit te reiken onderschei
ding ging echter de ambtsketen om,
en dat had meer te betekenen...
Dat was toen Comelis Grootenboer ver
zocht werd naar voren te komen. Een flink
aantal jaren heeft hij deel uitgemaakt van
de leiding van de Stellendamse blusploeg.
Per 31 december 1999 zwaaide hij af en in
verband met zijn afscheid had burgemees
ter Sinke aan Hare Majesteit de Koningin
gevraagd of ze dan aan Comelis Grooten
boer zou willen gedenken. Met andere
woorden: Grootenboer was voorgedragen
voor een Koninklijke Onderscheiding. En
die werd hem inderdaad toegekend, van
daar die ambtsketen toen de scheidende
brandweerman naar voren kwam.
Sinds 1971 was Grootenboer verbonden
aan de bluseenheid Stellendam van de vrij
willige brandweer van Goedereede. Gedu
rende de periode 1992 tot 1997 was hij
waarnemend bevelvoerder en sinds 1997
tot 31 december 1999 bevelvoerder, waar
bij hij leiding gaf aan 14 manschappen.
Verder was hij van 1992 tot 1999 lid van de
commandanten- en bevelvoerdersvereni
ging op Goeree-Overflakkee en in de perio
de 1984 tot 1996 gaf hij leiding aan de
jeugdbrandweer te Stellendam. Van 1971
tot 1986 was hij lid van de Burger Bescher
ming en in zijn dagelijks werk is Grooten
boer chef/groepsleider bij Koni Schokdem
pers b.v. te Oud-Beijerland. Redenen
genoeg, zo bleek, voor benoeming tot Lid
in de Orde van Oranje-Nassau.
De zendingscommissie van de Hervormde
Gemeente van Sommelsdijk houdt op D.V.
vrijdag 24 maart weer een sing-in. Wij nodi
gen jong en oud van harte uit.
Het thema van deze avond is 'Opgewekt'.
We hopen naar aanleiding van dit thema een
aantal bekende liederen te zingen.
We beginnen om 19.30 uur. Na afloop (rond
20.30 uur) is er koffie en gelegenheid tot
ontmoeting. Er zal worden gecollecteerd
voor een project van onze commissie.
Tot ziens in 'Vita Nova'
Het CDA op Goeree-Overflakkee
nodigt u van harte uit tot het bijwo
nen van een gezamenlijke themadag
op D.V. maandag 3 april.
Het avondprogramma ziet er als volgt uit:
Om 20.00 uur in het Verenigingsgebouw
Melishof te Melissant. De koffie staat om
19.45 voor u klaar.
Op deze avond is onder andere het Tweede
Kamerlid A. van Ardenne aanwezig om de
eilandelijke problematiek te bespreken.
De avond zal worden ingeleid door Dhr.
Tieks, CDA Dirksland.
Een aantal onderwerpen die aan de orde
gesteld zullen worden zijn:
De gevolgen van het openstellen van de
Haringvlietsluizen en de gevolgen van het
peilbesluit (watemiveau) op Goeree-
Overflakkee, met betrekking tot flora, fau
na, landschapsindeling, het landbouwbe
drijf, het waterschap- en waterzuiverings-
criteria en gevolgen voor waterkwaliteit
en -kwantiteit en waterberging. Door
Heemraad-bestuurder dhr. J. v. d.Vlugt.
De Landbouw. Als gevolg van diverse
wijzigingen in het landbouwbeleid zal
door dhr. Van Nieuwenhuizen van het
WLTO een aantal problemen onder de
loep worden genomen.
Recreatie op Goeree-Overflakkee. Wel of
niet uitbreiden en de gevolgen voor de
economie- en infrastructuur.
Belangstellenden zijn van harte welkom,
voor eventuele ragen kunt u zich wenden tot
K.L. Kievit, tel. 0187-602670, Melissant. E-
mail: Kl.Kievit@worldonline.nl. Of bij de
CDA afd. secretaris van uw gemeente.
DIRKSLAND - Na wat rustige weken
waren er jl. zaterdag thuiswedstrijden voor
volleybalvereniging Intermezzo. Deze von
den plaats in sporthal de Gooye te Dirksland.
Dames 1 en heren 1 stelden teleur tegen
respectievelijk Ibis 1 en Ekspalvo 6. Zoals
iemand van dames 1 zei: "Het was drie keer
niks". Dames 2 speelde wel goed tegen kop-
loopster VCO/Ervea 7. Het team van aan
voerster Antoinet Piersma had zelfs kunnen
winnen. In de eerste set was men voorname
lijk de betere. Alleen aan het einde van de set
won het zelfvertrouwen van de Rotterdamse
ploeg. VCO won met 13-15. De tweede set
was heel duidelijk voor kampioenskandi
daat: 6-15. Maar in de derde set kwam Inter
mezzo 2 goed terug en zorgde ervoor dat de
spanning te snijden was. Het publiek kreeg
volleybal te zien die zijn weerga niet kende.
De set eindigde in 16-14 voor de thuisploeg.
In de vierde set werd alles dunnetje over
gedaan, met als resultaat dat aan het einde
dezelfde setuitslag ontstond. Een verrassen-
de 2-2 tegen de koploopster was een leuke
opsteker voor Intermezzo.
Heren 2 zorgde tegen Ibis 3 uit Hellevoet-
sluis ook voor spanning. Het kampioenschap
en promotie naar de tweede klasse lijkt weer
een stapje dichterbij gekomen. Via 15-6, 16-
14 en 16-14 was de 3-0 winst een feit. Deze
winst kwam wel tot stand door afwisselend
volleybal, psychologische oorlogsvoering
en wat geluk. Maar daar maalt niemand bij
een kampioenschap om.
Bij de jeugd was jongens B op dreef. Tegen
Berkel, waar men tegen op zag aangezien in
de uitwedstrijd nog met 3-1 werd verloren,
werd met 3-0 gewonnen. Mede door een 9-0
voorsprong te zien verdwijnen na een 9-9
stand. Toch kon het team de winnaarsmenta
liteit terug vinden en werd de eerste set met
15-9 gewonnen. In de tweede set lukte nage
noeg alles en werd goed volleybal neergezet:
15-7. In de derde set wist Intermezzo, dat het
zonder Kees van Duyn moest stellen, de aan
dacht naar zich toe te trekken door flitsend
van start te gaan. Voor Berkel het besefte
stond er 14-1 voor Intermezzo op het tel-
bord. Het laatste punt liet echter een tijd op
Op D.V. zaterdag 25 maart zal door de
Hervormde verenigingen van Oud-
dorp een sinaasappelverkoopactie
worden gehouden voor 'het jaarlijks
project'. Dit jaar werd gekozen voor
de Stichting Hulpverlening Christe
nen in Roemenie (H.C.R.). In de eer
ste plaats werd dit project gekozen
omdat het werk van de stichting
H.C.R. buitengewoon noodzakelijk is
en in de tweede plaats omdat verschil
lende mensen van de hervormde
gemeente in Ouddorp voor de H.C.R.
vrijwilligerswerk verrichten.
Crisis
In Bacau, een stad van ongeveer 300.000
inwoners in het noordwesten van Roemenië,
woont en werkt op dit moment de heer A.
Muit met zijn gezin. Hun werk is zeer
omvangrijk, want de nood in Roemenië is
onvoorstelbaar groot, terwijl er van de over
heid weinig kan worden verwacht omdat de
economische crisis het er gewoon onmoge
lijk maakt om zelfs in de meest schrijnende
gevallen in te grijpen. Geldgebrek speelt
daarbij een grote rol. Bedelaars, straatkinde
ren en invaliden treft men overal aan. Rond
om het huis van coördinator A. Muit moes
ten zelfs een hekwerk en beveiliging worden
aangebracht om de vele 'ongenode gasten'
wat op een afstand te houden. Men weet dat
er regelmatig hulpgoederen worden uitge
deeld. Kleding, bedden, dekens, kinderwa
gens, speelgoed en allerhande andere in zeer
goede staat verkerende artikelen uit Neder
land worden er regelmatig uitgedeeld. In
Bacau beschikt de stichting over een flink
magazijn, dat altijd zeer snel leeg is omdat
werkelijk alles kan worden gebruikt.
Projecten
Onlangs werd er een opvanghuis voor straat
kinderen en misbruikte kinderen geopend.
Op dit moment kunnen daar zo'n 30 kinde
ren worden opgevangen, en dan - vanwege
het tekort aan verzorgingsplaatsen - alleen
nog maar de meest ernstige gevallen. Ook
beschikt de stichting over een woning die
ingericht is als naai-atelier. Een aantal meis
jes, afkomstig uit een weeshuis, leert daar
kleding naaien. Daarmee kunnen ze dan later
in hun eigen levensonderhoud voorzien.
Ongeschoolde kinderen hebben in dat land
geen enkele mogelijkheid om werk te krij
gen. In samenwerking met de stichting Hulp
Oost-Europa is er onlangs een evangelist
aangesteld die met name in adoptiegezinnen
en weeskinderen geestelijke bijstand zal
geven.
Oproep
De commissie Verenigingswerk van de Her
vormde gemeente te Ouddorp, die deze actie
coördineert, en de gezamenlijke verenigin
gen roepen u dan ook op om de mensen die
aan de deur komen om de sinaasappelen te
verkopen niet teleur te stellen. Het gaat niet
om de verenigingen zelf maar om onze ver
re naasten, die zelfs de meest noodzakelijke
levensbehoeften niet hebben. Help mee aan
het welslagen van dit project! De actie zal op
de afsluitingsavond van de verenigingen -
D.V. woensdag 10 mei - worden afgerond,
waarbij het verzamelde geld zal worden
overhandigd aan het bestuur van de stichting
Hulp voor Christenen in Roemenië.
zich wachten. Na vele servicewisselingen
werd het uiteindelijk 15-4 voor de thuis
ploeg. Bij de recreanten ging de wedstrijd
niet door Intermezzo 1 werd voor de tweede
keer dit seizoen geconfronteerd met een
afzegging van het Brabantse Cometo 1Heel
vervelend.
Uitslagen:
Heren Recr.l -Cometo 1afgelast
Meisjes D - Volley Zuid 12-2
Dames 3 - Rivo 11-3
Meisjes A - Schovocomca 10-3
Meisjes C2 -Volley Voome 13-0
Meisjes Cl - Volley Zuid 13-0
Heren 1 - Ekspalvo 61-3
Dames 2 - VCO/Ervea 72-2
Meisjes B - Ibis 12-2
Heren 2 - Ibis 33-0
Dames 1 -Ibis 10-3
Jongens B - Berkel 13-0
1
wÊ
n
Hptv'
j^^f/i
i
-
Het was nationale schoonmaakdag afgelopen zaterdag. Langs heg
gen en steggen, polders en sloten en ook langs 't strand werd in Goe-
ree en Ouddorp vuil opgepikt en bijeen gebracht op een verzamel
plaats langs de Nieuwendijk bij 't Goereese Hoofd. Vrijwilligers,
Scouts, medewerkers van waterschap en provincie én veel kinderen
spanden samen om het milieu, de natuur, te kuisen van rondslinge
rende troep.
Toen beetje bij beetje alles op een hoop werd gegooid, zaterdag tus
sen de middag, kwam je van alles tegen: flessen, blikjes, prikkel
draad, stukken hout, piepschuim, stukken dakplaat, een waterski, een
huiskamerbank en vele vuilniszakken vol met allerlei kleinere onge
rechtigheden, kennelijk afkomstig van mensen die het op dit punt niet
zo nauw nemen... Hoe was 't ook alweer? "Doe gewoon, houd 't
schoon!"
J. Lens
Eer^^aal
uitWmoeitijd
van de
Leidse Lakenindustrie
-37-
"Wacht maar vriend. Vooreerst kèn je
mijn erfenis niet. Die is niet zo bijster
groot. Ik ben al zwervende in mijn handel
niet ongelukkig geweest. Ik heb sober en
zuinig geleefd, en daardoor wat overge-
spaard, genoeg om nu rustig mijn levens
eind te halen en jou nog wat na te laten.
Wanneer ben je klaar met je meester
stuk?"
Barto kleurde.
Dat zou niet zo heel lang meer duren. Door de onrust van
de laatste weken was er vertraging gekomen. Doch eer
het jaar ten einde was, hoopte hij dat gildemeesteren hem
de meesterbrief zouden geven.
"En wat ben je dan van plan, jongen? Blijf je dan hier?"
Natuurlijk wilde hij dan hier blijven. Hij wilde trachten
eigen werkte krijgen. Teljeur zou wel goed vinden als hij
bij hem vertrok.
"Als je eens een nering, niet te groot, over kon nemen?
En Sjardijn met zijn meerdere ervaring en kennis nam de
leiding voorlopig tot jij die over kunt nemen. Wat zou je
daar van denken?"
Daar durfde Barto niet aan denken. Hij zou géén meester
willen zijn als daardoor Sjardijn op de achtergrond moest
treden. Dus Sjardijn moest het goed vinden.
En die was er blij mee.
Hij wilde nu op de duur ook de Coddesteeg wel eens uit.
Hij werd ouder. Zijn oudste dochter zou wel spoedig en
goed haar bestemming bereiken. Zijn jongste dochter
daar had de vrouw van de rijke lakenreder Matthijssen al
eens naar laten vragen. Die kon bij deze een plaats krij
gen als dienstmeisje. En daar zou ze het goed hebben. In
stilte was Sjardijn al aan het sparen voor een huisje in één
der burgerhofjes, waar hij zich een rustige, oude dag
droomde aan Annemoeis zijde. Hij kon niets hebben
tegen de voorslagen van de Hollander. Hij kon er Barto
mee helpen, en zou zijn eigen kinderen niet te kort doen.
Integendeel.
Dat gaf blijkbaar de Hollander rust.
"Zie zo, nu is dat geregeld. Ware ik eerst gestorven, en
had men mijn bezit gevonden, dan zou het vervallen zijn
aan de regering. Zo lijkt het me beter. Ik zal nu - ik wil er
haast mee maken - zo gauw mogelijk u het geld bezor
gen. Dan kan ik rustig mijn hoofd neerleggen. Mijn taak
op aarde is afgelopen. Kom nu morgenavond maar in de
Barbarasteeg. Dan werken we af'. Moeilijk rees de oude
op uit zijn stoel.
Sjardijn en Barto wilden hem vergezellen.
Doch hij weigerde hun gezelschap. Niet omdat hij het
niet waardeerde, doch hij gevoelde zich nog altijd de
gebannen man en hij wilde geen anderen in gevaar bren
gen. Omgang met een man als hij, binnen de stad, wel, als
de schout er achter kwam zouden ze er niet anders dan
grote last en moeilijkheid mee hebben.
En zo ging hij weer alléén, zoals hij zijn hele latere leven
alleen geweest was. Hij werd door Sjardijn en Barto
nagestaard tot hij de Coddesteeg uit was en de Oude Vest
op. Ze hadden geen rust. Na een kort ogenblik liepen ze
hem achterna, en ze volgden hem, voorzichtig, zonder
dat hij het merkte, tot hij de Barbarasteeg bereikt had.
En toen gingen ze dwars de stad door naar de Coddesteeg
terug.
Zwijgend liepen ze naast elkaar, ieder vervuld van zijn
eigen gedachten.
"Gods wegen zijn wonderbaar, jongen, - zei eindelijk
Sjardijn. - Wie zou dat hebben durven denken?"
"Ik niet, - antwoordde Barto. - Ja, Gods wegen zijn won
derbaar".
Die avond was er blijde, dankbare stemming in huis. En
dat, terwijl in zoveel huizen de zwarte zorg haar donkere
vleugelen spreidde.
De volgende morgen werd algemeen de arbeid hervat.
Waar men om had gevraagd, dat was immers verkregen?
En als steeds na zulke woelingen, velen gevoelden nu de
slachtoffers gevallen waren, diep in hun hart schaamte.
Doch het was nog niet geheel en al afgelopen.
De heer schout bleek wel heel goed ingelicht te zijn.
Waren er de dag te voren velen, die daadwerkelijk aan de
muiting hadden deelgenomen, de dans ontsprongen, de
schout had de tijd, en zijn dienders hadden het druk. Ze
doorkruisten die dag en de volgende dagen de stad.
Menige lakenspinner en menige wever werden uit hun
werk gehaald of ze zagen zich door de schoutendienders
uit hun huis geleid, en ze werden voor de schout
gebracht.
Velen zuchtten in 's Graven Steen. Het was niet onver
diend. Ze hadden aan het verzet deelgenomen, en aan de
plundering meegedaan. En nu voelden ze waar de beslis
sing van de heren van de stad zo gunstig was gelopen,
hoe al die muiting onnodig was geweest, en slechts prik
kelend had gewerkt op de goede wil van wie te beslissen
hadden, nu voelden ze hun straf als niet al te onrecht
vaardig.
Meer dan honderd vonnissen werden geveld: vonnis van
verbanning voor de hoofdaanleggers, vonnissen van
gevangenhouding of boeten voor de anderen. De schrik
zat er in voor heel wat jaren weer.
Te meer nu het de verbannenen zo uiterst moeilijk moest
vallen weer aan het werk te komen, nu de werkgevers bij
na over het gehele land georganiseerd waren en ze de op
deze wijze ontslagenen géén werk meer gaven.
Ze gingen met bittere zorg de winter tegemoet, waar het
spook van de armoe ze toegrijnsde.
Bij Teljeur ontbrak de Zwarte.
Natuurlijk was de stemming gedrukt. Teljeur was immers
steeds goed geweest voor zijn mannen. En nu hadden ze
ook hem in de strijd betrokken, zonder dat hij het had
gewild. Ze wisten wel dat hij de beslissingen van de
heren van de stad met de uiterste trouw zou nakomen.
Was het wonder dat hij Barto vriendelijker begroette dan
de anderen?
En dat hij volkomen bereid was om Barto, voor zover het
nodig was en hij mocht, bij te staan met raad en daad,
toen deze hem zijn plan mededeelde om zo spoedig
mogelijk- zijn meesterstuk te gaan maken? Die Barto,
vond hij, mocht dan al een stille jongen zijn, stille waters
hebben diepe gronden, en daar zat ongetwijfeld meer in
hem dan menigeen vermoedde. Zodra de nodige bespre
kingen met heren gildemeesteren hadden plaats gehad, en
deze hun voorwaarden en eisen hadden kenbaar gemaakt,
konden ze beginnen en het zou aan zijn hulp niet liggen,
indien Barto niet met grote lof de meestersbrief zou ont
vangen.
Zo was er, bij veel gemok, bij moeite door zelfgezocht
leed, ook licht in de werkplaats van Teljeur, licht ook op
de trieste najaarsdag, die winter voorspelde.
Scherp sneden de regenvlagen de beide wandelaars in het
gezicht, die die avond de weg naar de Barbarasteeg in
sloegen.
De boomkruinen zwiepten langs de grachtkant en over de
weg gutste de regen en uit de gootpijpen langs de huizen
stroomde het water over de slecht geplaveide straat, waar
zich plassen vormden.
Ze hadden hun hoge laarzen aangetrokken, en de grof
wollen jassen omgeslagen, die geen regen doorlieten. Ze
hadden de lantaarn in de hand en liepen vrijwel zwijgend
nu naast dan achter elkaar. Het was eigenlijk weer om er
geen hond door te jagen. Doch ze hadden immers de Hol
lander beloofd bij hem te komen?
Langs het Academiegebouw sloegen ze de Barbarasteeg
in en vonden al spoedig het huisje, waar de Hollander
onderdak gevonden had. Het was een klein huisje, naast
de deur was één raam met tal van ruitjes. Daarboven
moest een kamer met twee ramen zijn en dan kwam zeker
de zolder. Het was het gewone huizentype zoals het door
de kleine burgerlieden betrokken werd.
Ze lichtten de klopper op en spoedig werd open gedaan.
Een gebogen gestalte stond voor ze: een oude vrouw.
"Goed volk?" vroeg ze en ze richtte onderzoekend haar
lantaarn op het gelaat der beide bezoekers.
{wordt vervolgd)
issxiaasKS^uSi^^S'^::-:<i^::
^Jiu*.^^^.'
^ifr.' .'TS^^^^^rawSf K^WV^*^-
Kr -..—wyj^hj
^löS
r"-*^-,
iÜ^^P
ii''W
