bij aankoop
•If
RENAULT-dealer
Nieuwe leesboeken
STAD AAN 'T HARINGVLIET
EIIAnDEtl-niEUWS
PAGINA 4
DINSDAG 21 MA^RT 2000
Middelharnis voert
'achterkamertjespolitiek'
"De gemeente Middelharnis voert achterka
mertjespolitiek", waagde raadslid Van der
Kamp (lijst Hoogzand) te zeggen, daarmee
te spits van het debat afbijtend. "De open
heid van de gemeentepolitiek holt achteruit.
Te nemen besluiten worden dikwijls al een
heel eind klaargemaakt vóórdat de raad er
iets van te horen krijgt en aan goede onder
bouwingen ontbreekt het daarbij nogal eens.
Ontevreden burgers die hierover klagen heb
ben dan ook dikwijls daarin het gelijk aan
hun kant" mopperde Van der Kamp, al
bedoelde hij hiermee niet het college af te
wijzen, hij wilde slechts aangeven dat aan
deze dingen wat moet worden gedaan. "Er
moet meer openheid in bestuur komen".
Slechts weinig forumgenoten konden zich
met Van der Kamp verenigen. "De raads- en
commissievergaderingen zijn openbaar"
vond de heer Nattekaas (VDB), dus niets te
klagen. Wel vond die het goed om de burger
dichterbij de politiek te brengen. "Wellicht
kan dat door de raadsvergaderingen eens in
de verschillende dorpskernen te gaan hou
den. Maar dat was niets voor de heer Van
de Ketterij (SGP), die meende dat de raad
toch ook het recht moest hebben om zich
eens terug te kunnen trekken, zoals ook poli
tiek Den Haag zich wel eens terugtrekt in het
kamertje van Kok. De heer Dilling (CDA)
was nogal geschrokken van de woorden van
Van der Kamp en volgens hem kan de raad
absoluut geen achterkamertjespolitiek Wor
den verweten. "Al worden wel voorshands
de plannen al een beetje klaargemaakt..."
De heer Hameeteman (RPF) leek wat dichter
bij de bedoelingen van Van der Kamps stel
lingen te komen door Van der Kamp eerst
nog eens te vragen wat hij nu eigenlijk
bedoelde. "Vast iets anders dan de mede
forumleden begrijpen" moet Hameeteman
hebben gedacht. En inderdaad. "Misschien
drak ik me politiek niet zo goed uit met 'ach
terkamertjespolitiek' maar plannen worden
nogal eens een eind klaargemaakt voordat ze
in de openbaarheid komen", aldus Van der
Kamp en dat bedoelde hij te zeggen.
Betaald parkeren in centrum
van Middelharnis?
De heer Hameeteman maakte namens de
RPF een terugblik en deed dat aan de hand
van de Contourennota. "Positief gezien zijn
al een aantal zaken gerealiseerd. Denk aan
het collectief vraagafhankelijk vervoer, de
aanleg van de randweg, realisering van een
jeugdontmoetingsplaats. Negatief gezien
zijn er nog een aantal punten die op uitvoe
ring wachten, zoals meer samenwerking tus
sen de verschillende gemeentes, het geza
menlijk aanpakken van verschillende onder
werpen of zelfs één eilandelijke gemeente,
parkeerregulatie, en: hoe vriendelijk zijn wij
voor het bedrijfsleven?"
De heer Van de Ketterij waarschuwde Ha
meeteman vragenderwijs of die behalve de
voordelen van één eilandelijke gemeente
ook de nadelen daarvan kent. De autonomie
van de eigen gemeente is Van de Ketterij
toch heel wat waard! En wat die parkeerre
gulatie betreft heeft volgens Dilling het
CDA al lang geroepen dat er in Middelhar
nis betaald parkeren ingevoerd moet wor
den. Ook nu riep Dilling dit credo uit.
"Betaald parkeren! Het kost de middenstand
geen klanten, maar het brengt ze er juist
méér. Immers, door kortere parkeertijden
zullen over 't geheel genomen meer klanten
van de parkeerplaatsen gebruikmaken, dus
komen er ook meer klanten in de winkel!",
aldus Dilling. De heer Van Es (VVD) ziet
echter liever invoering van een blauwe zone
én uitbreiding van het aantal parkeerplaatsen
in het centrum van Middelharnis. Ook de
zaal mocht reageren. Immers, als iemand
gebaat is bij parkeertegulatie is dat wel de
burger. "Géén betaald parkeren", riep er één
uit, "want waar moeten wij als omwonenden
dan blijven?" Of: "we moeten eens wat meer
aan 'onthaasting' doen; als je vijf minuten
langer een rondje om de parkeerterreinen rij-
den vind je gegarandeerd een plekje!" Ja:
eenvoudig en wijs, 't is maar hoe je het in 't
leven bekijken wil.
In een slotwoord - er begon al pianomuziek
te klinken - wilde Hameeteman graag nog
even kwijt dat de huidige wethouders en het
huidige systeem van het kiezen van burge
meesters op de schop moesten: bestuurlijke
vernieuwing.
Plerenbadje en varkensmeur
Als derde spreker was de heer Dilling aan
het woord om, namens zijn fractie CDA-
stellingen naar voren te brengen. Toen deze
eenmaal aan het woord kwam werd al wel
duidelijk dat hij aan vier minuten spreektijd
niet genoeg zou hebben. En ook zelf zal die
dat al wel geweten hebben want regelmatig
probeerde hij bij de forumleidster wat extra
spreektijd los te peuteren, maar daar kwam
natuurlijk niets van in. In geladen bewoor
dingen maakte de heer Dilling duidelijk dat
wat de CDA-fractie betreft het in standhou
den van een recreatiecentrum in een
gemeente met een centrumfunctie best geld
mag kosten, waarbij een verantwoorde
gemeente-uitgave zeker te verdedigen zou
zijn. Maar een investering van een kleine
miljoen gulden voor een uitzwembassin,
zónder daarbij te kunnen bevroeden wat
daarvan de meer opbrengsten op jaarbasis
zouden zijn, dat achtte het CDA niet verant
woord, en dat doet het nog steeds niet. Dil
ling sprak over "een te zware last op de
schouders van de inwoners van de gemeen
te". Het CDA had bij de presentatie van de
grootse plannen het college gevraagd om
verantwoorde cijfers, maar werkelijk over
tuigende cijfers bleven helaas uit. "Wij zijn
er dan ook van overtuigd dat onze beslissing
in deze de juiste is geweest". En dan de
openstelling op zondag van de fietsveer
Middelhamis-Hellevoetsluis, waar ook het
CDA vóór is en waarover enige verwarring
zou bestaan. "Hoe zou het te rijmen zijn"
vroeg Dilling zichzelf en zijn forumgenoten
af, "dat partijen die 'ja' hebben gezegd op
een krediet voor de renovatieplannen van
'de Staver', waarin zeven dagen per week
sport wordt beoefend, vervolgens 'nee' zou
den zeggen tegen openstelling van een fiets
veer, waarvan ook op zondag gebruik kan
worden gemaakt?" Hiermee was Dilling nog
maar op de helft van wat hij naar voren wil
de brengen, maar helaas, pianomuziek
onderbrak hem. Toch kon hij nog even zeg
gen dat van het CDA, wat het vervoer op
maat betreft, een laag tarief mag worden
gerekend als het om vervoer gaat van gehan
dicapten, bejaarden en de minima, en voor
het overige zou het tarief van f 3,50 per rit
fors verhoogd mogen worden. "En dan ook
nog wat over de varkens van Genugten...",
wilde Dilling vervolgen maar 'hora est' -
z'n spreektijd was nu absoluut voorbij - en
mevrouw De Vries liet zich niet vermurwen
voor 'nóg even'
De heer Nattekaas sprak over "een gemiste
kans" toen hij reageerde op de Dillings uit
spraken over het uitzwembassin. De aan
trekkelijkheid van 'de Staver' had er aan
zienlijk op gewonnen als het uitzwembassin
gerealiseerd had geworden en dat had zéker
'n positief resultaat gehad voor het hele Sta-
vercomplex. Van de Ketterij - "jammer dat
het CDA vóór openstelling op zondag
gestemd heeft voor het voetveer" - vroeg
Dilling of die alle voorzieningen die je maar
voor een centrumgemeente kunt bedenken
ook aanvaardbaar acht. Hameeteman maak
te duidelijk dat die een investering van een
In de foyer van Diekhuus in Middelharnis werd vorige week donderdag
avond een politiek debat gehouden met vertegenwoordigers uit de
gemeenteraad van Middelharnis. Alle raadsfracties hadden toegezegd
aan het debat te zullen deelnemen. Dit politieke forum, dat onder leiding
stond van burgemeester De Vries van Middelharnis, had als doel om een
tussenbalans op te maken van hetgeen de politieke partijen aan het begin
van de raadsperiode haar kiezers beloofd hadden en van wat daar tot op
heden van terecht is gekomen... Een politieke discussie - een gelegenheid
bij uitstek om een aantal actuele gemeentelijke knelpunten eens in het
zonnetje te zetten en die in totaal zo'n drie uren duurde. Het debat werd
georganiseerd door Diekhuus en Radio Superstar. Tijdens het forum
mocht iedere partij gedurende vier minuten haar stellingen deponeren
omtrent politiek Middelharnis, waarna de overige forumleden én de aan
wezigen uit de burgerij vijf minuten de tijd kregen om daarop te reage
ren. Daaropvolgend mocht de spreker die namens de betreffende partij
haar stellingen gelanceerd had nog één minuut ingaan op de gekregen
reacties. Bij overschrijding van de spreektijden interrumpeerde pianist
Paul Stark de spreker op muziakel wijze en moest die er maar snel een
eind aan breien.
kleine miljoen gulden voor het uitzwembas
sin ook maar knap veel vond voor zo'n pie-
renbadje... En de theorie die Dilling erop
nahield over het vóór stemmen voor renova
tie en wederopbouw van iets bestaands en
het op principiële gronden tegenstemmen
tegen iets nieuws, daarin zag Hameeteman
de logica niet ontdekken. Natuurlijk mocht
ook de zaal nog wat zeggen, en dat dit nog
even moest kon ook eigenlijk niet anders,
want Dilling had op de valreep toch nog
even 'de Varkens van Van Genugten' uit z'n
mond laten rollen. "Daar moet nu toch ein
delijk maar eens een eind aan worden
gemaakt, aan al die stank. Als je je linnen
kast opendoet ruik je ze, de varkens. Het zou
dan ook heel erg als er nog eens een uitbrei
ding van de varkensstapel aankomt. Dan kun
je 's zomers niet meer normaal in je tuin zit
ten of zelfs ook maar je ramen openzetten.
Bovendien komt de stank ook nog 's uit een
andere hoek, want op industrieterrein Edison
zit Fleuren, en da's nóg zo'n stankveroorza
ker. Onbegrijpelijk dat de raad toegestemd
toegestemd heeft dat Van Genugten mag
blijven, sterker nog, dat die uit mag breiden.
Uit de zaal werd dan ook aangedrongen op
preventieve maatregelen tegen de stankover
last, "het is heel erg in Middelharnis, je
wordt er door de stank verrast en vergast!"
In een slotreactie op de varkensgeluiden ant
woordde Dilling dat het CDA ook niet
gelukkig is met de aanwezigheid en de uit
breiding van Van Genugten. "Het welbevin
den van de burger ligt het CDA ook nader
aan het hart dan Van Genugten's portemon
nee en ook prefereren wij een andere geur
dan de onwelriekende varkenslucht. Echter,
in verband met juridische aspecten - die Van
Genugten in een sterke positie tégen de
gemeente Middelharnis zou brengen als die
het de varkensboer een beetje te moeilijk zou
gaan maken - kón de raad niet anders dan
dat ze besloten heeft.
Geen burgers meer voor politiek.
De heer Hooijman (PvdA) constateert met
zorg een afnemende betrokkenheid van de
burger bij openbaar bestuur en politiek in het
algemeen en ziet daartegenover een toename
in het opkomen voor meer groepsgewijze
deelbelangen en dat vraagt om aanpassingen
in het handelen van het openbaar bestuur. De
gemeente Middelharnis moet volgens Hooij
man meer gebruik gaan maken van alle
moderne technologische ontwikkelen zoals
internet en daar zou ook in een hoger tempo
aan gewerkt mogen worden. Ook moet Mid
delharnis de nodige moeite doen om de
recreatieve en touristische sector te verster
ken alsmede de centrumfunctie van Middel
harnis, en met betrekking tot het sociaal
beleid moet er eens werk worden gemaakt
van het onderzoek dat nog in de kast ligt naar
de armoe in de gemeente. Wellicht dat de
regeling Bijzondere bijstand ook meer
bekendheid moet krijgen.
De Hameeteman sloot zich bij de heer
Hooijman aan als het gaat over de informa
tieverstrekking naar de burger. "De gemeen
te moet ernaar toe om de burger klantvrien
delijk te behandelen. Daar valt of staat het
gemeentebeleid mee." En Van der Kamp
maakte van de gelegenheid gebruik om nog
eens te benadrukken dat informatieverstrek
king vroegtijdig moet plaatsvinden, ook naar
de burger. Van Es vond wat anders. Volgens
hem moet de gemeente zich vooral met de
kernpunten en de grote lijnen bezighouden
en niet teveel naar individuele belangen kij
ken. En van Dilling mag de gemeentepoli
tiek best eens meer de burgerij opzoeken,
"en dan niet alleen in verkiezingstijd. Maar
dan moet er van de andere kant natuurlijk
ook wel belangstelling komen". Van de Ket
terij snapte eigenlijk niet waar men over tob
de: "bij mij werkt 't gewoon, regelmatig
spreken de mensen mij aan". Wat hem
betreft dus geen gebrek aan politieke belang
stelling bij de burger. Toch kwam er ook uit
de zaal reactie over verminderende belang
stelling. "Je hebt als burger niks in te bren
gen, je voelt je machteloos, als erop aan
komt heb je geen enkele invloed en dan gaat
vanzelf de belangstelling over...!" En dan
het sociaal onderzoek naar de armoe in Mid
delharnis. "Weggegooid geld", vindt Natte
kaas. "Laat dat geld liever ten goede komen
aan de armere burger".
In een slotbeschouwing liet Hooijman weten
het publiek toch niet zo machteloos te vin
den rondom de gevoerde gemeentepolitiek.
"Er zijn mogelijkheden genoeg. Ze kunnen
lid worden van een politieke partij en daar
vandaan kunnen gekozen raadsleden die er
niets van terecht brengen ter verantwoording
worden roepen".
Middelharnis als IT-gemeente, en
knappe burger als wethouder...?
Schaalvergroting om tot één gemeente Goe-
ree-Overflakkee te komen en in breed ver
band een discussie op gang brengen over
'wat stel je je nu voor bij een centrumfunctie
voor Middelharnis', dat waren de eerste
twee stellingen die de heer Nattekaas deze
avond neerlegde. Vervolgens ook de infor
matietechnologie. "Middelharnis loopt ach
ter als het gaat over internet en IT, ook moe
ten we meer realiseren rond het Loket
2000", vond Nattekaas. En ook een échte
bestuurlijke vernieuwing zou hij wel willen:
"de rol van raad en commissies moeten op
z'n kop worden gegooid door o.a. niet-colle-
geleden voorzitter te laten zijn van raads
commissies en door burgers deel te laten
nemen in de divere commissies. Dat leidt tot
meer discussiemogelijkheden voor de raad,
dus ook tot meer levendigheid in de raad".
Nou, voor de heer Dilling hoefden al die
kunsten van IC en IT niet zo direct. "We zul
len er op den duur natuurlijk niet omheen
kunnen, maar ik vind het welbevinden van
de burger veel belangrijker", liet Dilling
weten. En een discussie over de centrum
functie van Middelharnis, "die duurt al zo
lang" klaagde Van der Kamp. En wat zou je
al te moeilijk doen over moderne middelen
voor informatieverstrekking? "Gewoon via
de krant publiceren, die heeft iedereen, in
tegenstelling tot allerlei andere moderne
middelen". En ook vanuit de zaal werd zo
gereageerd. Duidelijk werd overigens dat de
raad van Middelharnis nog niet unaniem zit
te wachten op de bestuurlijke vernieuwing
als waarin gesproken wordt in het rapport
Elzinga. Daarin zouden naast reeds boven
genoemde maatregels ook deskundige der
den (burgers) wethouder of commissievoor
zitter moeten kunnen zijn en zou de burge
meester moeten kunnen worden gekozen in
plaats van aangewezen. Zowel Van Es, Van
de Ketterij, Hooijmans als Van Oostenbrug
ge - die voor de RPF later op de avond
Hameeteman verving - deden er niet
geheimzinnig over dat ze die maatregelen
allemaal zo nodig vonden. "Je vraagt je af
welk doel het allemaal moet dienen" vond
Hooijmans, "alleen om discussies op te leve
ren? Dan staat bij mij liever kwaliteit voor
op!"
Ja, 't is allemaal ook niet niks. "Het zal een
cultuuromslag in denken vragen", wist Nat
tekaas als slotreactie. "Je moet je blik daar
bij ook niet richten op de onmogelijkheden
maar juist op de mogelijkheden".
Vrijheid betekent in eigen onderhoud
kunnen voorzien!
De heer Van Es was kort en duidelijk in zijn
stellingen die hij het forum voorhield. "De
VVD hecht sterk aan vrijheid, maar dat mag
niet ten koste gaan van anderen. Vrijheid
betekent ook onafhankelijkheid en dat bete
kent 'in je eigen onderhoud kunnen voor
zien'. Daarin ligt een belangrijke taak voor
de gemeente", vindt Van Es. "Veel eigen
burgers hebben hun werk elders omdat onze
eigen omgeving onvoldoende werkgelegen
heid biedt. De gemeente zal ook hierin alles
moeten doen om dat te verbeteren, bijvoor
beeld door arbeidsintensieve bedrijven aan
te trekken op het bedrijventertein". Volgens
Van Es moet de touristische sector worden
gestimuleerd, temeer omdat Middelharnis
daartoe veel mogelijkheden biedt. "Touris
me is goed voor de werkgelegenheid en
daardoor kunnen supermarkten en postkan
toortjes in de dorpen rendabel blijven;
bovendien komt het de hele financiële situ
atie van de gemeente ten goede. De gemeen
te moet een goed, duidelijk en voorwaar
denscheppend beleid voeren zonder daarbij
door te draven en te betuttelend te worden.
De gemeente moet zich zo veel mogelijk
bezighouden met kerntaken", aldus Van Es.
Waarschijnlijk zullen de diverse fracties
zich wel aardig hebben kunnen vinden in de
stellingen van Van Es. Echte halszaken wer
den namelijk niet naar voren gebracht.
Alleen werd vanuit de zaal opgemerkt dat
Van Es toch beslist tegen varkens moet zijn
als hij zo vóór stimulering van tourisme en
recreatie is...
Bijbelse lijnen en 'doen wat je
hebt belooft'
Als laatste van de fracties voerde de SGP en
namens deze de heer Van de Ketterij het
woord, en dat waren er vele. Vandaar ook
dat zijn betoog onderbroken moest worden
door pianomuziek. "Rehelheving en een
hezond financieel beleid voor de medemens,
met vastgouding van de Bijbelse lijnen,
daarvoor is de SHeeP deze raadsperiode
inhehaan", klonk het in onvervalst Zeeuws.
Niet alles kan in twee of vier jaar gereali
seerd worden, maar volgens Van de Ketterij
is de gemeente Middelharnis druk bezig om
haar financiële gezondheid in goede banen
te leiden. Zaken als uitbreiding van de werk
gelegenheid en woningbouw in de kleine
kernen - ligt bestemmingsplan Stad niet te
lang in de ijskast? - verdienen de aandacht.
En als je wat belooft hebt moet je dat waar
maken. Dat betekent dat burgers bij een
bestemmingsplan inspraak moeten hebben
en daarbij voldoende betrokken moeten zijn,
hetgeen voor de fracties zal kunnen leiden
tot het moeten herzien van standpunten.
"Ja, da's nou typerend de SGP-fractie",
merkte de heer Nattekaas op, "er wordt veel
gepraat maar je kunt er zo weinig mee!"
Met de jeugd als toekomst:
Middelharnis Centrumfunctie of
Varkenscentrum Middelharnis?
Aan echt actuele zaken in Middelharnis
werd het laatste deel van het debat gewijd:
het te voeren jeugdbeleid, de centrumfunctie
van Middelharnis en de varkenshouderij van
Van Genugten. Feitelijk kwam bij dit laatste
onderwerp niets naders uit de bus dan reeds
eerder op de avond naar voren was gebracht.
Conclusie was in ieder geval dat burgers
moeten blijven klagen. Schriftelijk!
Over de betekenis van de centrumfunctie
van Middelharnis leek nog enige verwarring
te bestaan; mevrouw De Vries maakte het
nog even duidelijk: "het heeft niets te maken
met het opknappen van het centrum van
Middelharnis, maar het ziet op het bieden,
het uitbouwen en verstevigen van centrale
voorzieningen voor het gehele eiland".
Jeugdbeleid staat in Middelharnis hoog in
het vaandel. Jeugd heeft grenzen nodig en
maatregels tegen verslaving. Allereerst ligt
de verantwoording voor jeugd en opvoeding
bij de ouders, de gemeente kan daaraan posi
tief bijdragen. De jeugd moet ook zelf leren
(meer) verantwoordelijkheid te dragen, wat
een mentaliteitsverandering als gevolg kan
hebben. Jeugd moet niet gezien worden als
'probleem', maar als 'toekomst'. Immers:
wie de jeugd heeft...
Voor een toekomstvisie over de gemeente
Middelharnis wilde mevrouw De Vries ten
besluite nog enkele geluiden uit het forum
horen. Het geluid van méér samenwerking
tussen de verschillende gemeentes of één
eilandelijke gemeente kon daarbij meerdere
malen worden beluisterd. Maar ook het
geluid van een klantvriendelijke gemeente,
met meer informatieverstrekking naar de
burgers en met wethouders die extern wor
den aangetrokken. Een gemeente met meer
autonomie en beleidsvrijheid - "in verband
met de varkens" liet de heer Dilling nog
weten, en wat hem betreft zal het CDA als
grootste partij van het eiland nog het mooi
ste toekomstgeluid zijn!
EEN ENGEL AAN MIJN BED
Lurlene Mc Daniel
vertaald door: Bart van der Griendt
uitg. Callenbach
Als de zestienjarige Lea Lewis-Hall haar
vinger breekt, wordt ze door de dokter door
verwezen naar het ziekenhuis. Haar moeder
is juist op huwelijksreis met haar nieuwe
man, en over ruim een week zou het kerst
zijn. Al gauw krijgt ze een kamergenootje,
Rebecca, een eenvoudig Amishmeisje. Ook
al verbaasd Lea zich over de eenvoud en
denkwijze van deze mensen, ze is erg blij
met Rebecca en haar familie. Als blijkt dat
Lea heel erg ziek is, omringt Rebecca's
familie haar met liefde. Met Charity, de
oudere zus van Rebecca kan ze het goed vin-
hebben het
of zorgen
den. En... met Ethan. Vooral voor hem,
Rebecca's broer voelt ze iets heel speciaals,
maar ze weet en voelt ook telkens weer dat ze
zo verschillend zijn, en dat een Amish en een
Engelse nooit iets samen kunnen hebben
Lea en Ethan brengen veel tijd samen door en
Lea komt heel veel te weten over de Amish
en hun gewoonten en gebruiken. De dagen
gaan door en de kerst nadert. Lea heeft aan
Molly, een verpleegster, veel steun, nu ze
haar moeder alleen af en toe door de telefoon
spreekt. Dan wordt ze 's nachts plotseling
bezocht door Gabriëlla, die alleen Lea en
Rebecca blijken te kennen. Zelf Molly heeft
haar nog nooit gezien. Het moment breekt
aan dat Rebecca weer beter is en dus terug
mag naar de Amishgemeenschap. Lea, die
nog steeds allerlei onderzoeken moet onder
gaan, krijgt te horen dat ze waarschijnlijk
botkanker heeft. Haar moeder komt na de
kerstdagen terug van haar huwelijksreis, en
gelooft niets van de diagnose. Dan... als ze
voor een moeilijk onderzoek staat.... is Ethan
er plotseling! Hij blijft bij haar, en dan blijkt
opeens dat de plekken op de foto's die op
botkanker duidden, kleiner wordenZe
mag naar huis en moet afscheid nemen van
Ethan. Ze beloven elkaar te schrijven. Lea,
die met Charity ook over engelen heeft
gepraat, weet opeens dat Ethan, en Charity
en vooral Gabriëlla...ook engelen zijn.
Dit in combinatie met Hebreeën 1:14, zorgt
voor de titel van het boek, die oorspronkelijk
is: 'Angels watching over me'.
Het boek telt 119 pagina's en is heel bijzon
der om te lezen. Naast bijzonder is het ook
heel mooi om zo op een speelse manier van
alles over de Amish te weten te komen. Het
verhaal gaat in één lijn door, ook als er een
nieuw hoofdstuk begint. Het moet te lezen
zijn vanaf 12 jaar, maar ik denk dat zelfs 15-
jarigen er nog moeite mee zullen hebben.
Het einde van het boek nodigt uit om ook het
vervolg te lezenLurlene Mc Daniel
schreef veel boeken, die vertaald werden in
verschillende talen. "Een engel aan mijn
bed' werd een bestseller in Amerika.
ISBN:90-266-0942-6. Prijs: 24.90.
AFSCHEID VOL BELOFTEN,
('LIFTED UP BY ANGELS')
Lurlene Mc Daniel
Vertaald door: Mare Schaeffer
uitg. Callenbach
Dit vervolg op 'Een engel aan mijn bed'.
VAN DER BOOM
verteld hoe Lea Lewis een vakantiebaantje
zoekt in de buurt van de Amishgemeen
schap, waar de familie Longacre woont.
Behalve om Rebecca en Charity weer te
zien, vooral om Ethan weer te ontmoeten en
beter te leren kennen. Zouden zijn gedachten
en gevoelens voor haar nog dezelfde zijn als
een jaar geleden? Lea ontdekt opnieuw dat
de verschillen tussen hen groot zijn. Ethan,
die zo eenvoudig leeft en zo weinig van de
wereld weet, omdat hij met paard en wagen
bijna niet buiten het Amish dorp komt en
Lea, die in een flatje in de stad zit en met
haar eigen autootje kan gaan en staan waar
ze wil. Lea ontdekt dat ze niet zomaar geac
cepteerd wordt, vooral niet door Ethan's
vader.
Via Charity komt ze te weten dat iedere
Amish jongen als hij zestien wordt vrij is om
'wereldse' dingen uit te proberen. In een
auto rijden bijvoorbeeld, wat voor Amish
heel bijzonder is. Zou ook Lea alleen een uit-
probeersel zijn voor Ethan? En, waarom is
hij daar niet eerder mee begonnen? Hoeveel
tijd ze ook samen doorbrengen, Ethan ver
zwijgt iets voor haar. Ondanks dat ze veel
dingen niet begrijpt, probeert ze zich zoveel
mogelijk in Ethan's wereld te verdiepen, ter
wijl Ethan juist steeds meer in haar wereld
komt. Vaak vraagt Lea zich af of alleen hun
liefde genoeg is om de onvoorstelbare kloof
tussen hen te overbruggen. Dan krijgt
Rebecca plotseling een ernstig ongeluk, en
ze overleefd het niet. Terwijl iedereen bloed
geeft voor Rebecca moet Lea accepteren dat
zij niets kan doen voor haar, omdat nog
steeds niet zeker is of de ziekte waaraan ze
vorig jaar leed helemaal weg is.
Lea voelt zich een indringster als de familie
Rebecca naar eigen gewoonte verzorgt en
begraaft, maar ze wil toch afscheid van haar
nemen. Dan, als ze wegvlucht naar het bos
ziet ze plotseling Gabriëlla weer, de geheim
zinnige vrouw die ze ook in het ziekenhuis
ontmoetteZe heeft Rebecca bij de hand,
en samen lopen ze door het bos. Rebecca's
gezichtje straaltLea gaat temg naar de
familie Longacre om te vertellen wat ze
gezien heeft. Ze geloven haar niet tot
...Rebecca's oma haar bijvalt. Zouden ze nu
eindelijk Lea accepteren? Er is een eind
gekomen aan de zomer en Lea's moeder, die
weer terug is van haar vakantie zeilen op de
stille Zuidzee, komt haar halen samen met
Neil. Het lijkt dat Ethan zijn belofte, haar
nog eenmaal te komen opzoeken, niet
houdt... Vlak voordat ze de auto instapt,
blijkt toch nog hoe trouw Ethan is, en dan
geloofd ze hem als hij beloofd dat ze na de
oogst samen zullen zijn
Letterlijk een afscheid vol beloften, na een
boeiend verteld verhaal van 148 pagina's.
Ook in dit bijzondere boek valt er weer veel
te leren over de Amish en hun manier van
leven. De vraag of de kloof tussen Lea en
Ethan overbrugt kan worden blijft tot op de
laatste bladzijde liggen, dus de spanning
blijft er in. Het boek is goed los te lezen van
'Een engel aan mijn bed'maar het is mooi
er en begrijpelijker als eerst dat boek gelezen
is. Ook dit boek moet te lezen zijn vanaf 12
jaar, maar is mijns inziens meer geschikt
voor wat oudere kinderen.
ISBN: 90- 299-0949-3 prijs: 24.90.
M.L.B.
VROEGINDEWEIJ
"W&esmeimm
OCCASION
0 3 MOBIELE TELEF
RAMOCO b.v.
Politiek debat maakt tussenstand op
in gemeentelijk beleid Middelharnis
3253 AK Ouddorp. Tel- (0187) 68 42 67 ty vUUi
BOEKEN EN MUZIEK
Voorstraat 41-3245 BG Sommelsdijk
Tel. (0187) 482614 - Fax (0187) 4845 20
BOEKEN
ALLES VOOR SCHOOL EN KANTOOR
Westdljk 45-46, 3241 GV Mlddefharnls
Tel. (0187)482046/482644- Fait (0187)465461
Ftllaal: HoentJerdljk 19, 3253 AK Ouddorp
Tel. (0187) 681276 - Fax (0187) 683619
