REVISIE
FLITSPALEN
Overdenking
M
Kerntaken
NPV
BARTQ,
uit de
Heilige Schrift
Voorjaarsmarkt
maakt het verschil
Mannencomité
organiseert 'mannendag'
EIÜVIIDEII^IIIEUWS
HET
OJKVENSTER
Oud papier Herkingen
Koffieochtend in Goedereede
Met het oog op het gezin
De Samaritaan
VERVOLGVERHAAL
de
DrapdÊersleerling
Aan het ^armonder /teil
PAGINA 5
VRIJDAG 28 JANUARI 2000
Blik op kerk'^^y
en samenleving cj
- Malversaties
- Hoge bomen
- Het hellend vlak
De laatste tijd rolt het ene schandaal zomaar
over het andere heen. Dagelijks worden we
ingelicht over de gevolgen van de malversa
ties die de Duitse Bondskanselier Kohl zich
heeft gepermitteerd, en die een crisis in de
CDU hebben teweeg gebracht. Ook de presi
dent van Israël, Weizman, is in opspraak ge
komen doordat hij ongeveer een miljoen zou
hebben aangenomen van een Franse zaken
man.
In ons eigen land werd onlangs de Lockheed-
affaire met Prins Bernhard weer opgerakeld.
En vergeten we niet het rumoer rondom
Bram Peper, thans minister van Binnenland
se Zaken, die als burgemeester van Rotter
dam een raim geweten zou hebben gehad
inzake het declaratiebeleid.
Allemaal hooggeplaatsten die blijkbaar geen
sterke benen hadden om de weelde te kunnen
dragen.
Het gaat ons er op dit moment niet om wat er
allemaal waar is van alle beschuldigingen.
We zijn niet bevoegd om daarover te oorde
len, al heeft ieder mens er natuurlijk wel z'n
gedachten over. En het is nog altijd een be
proefd spreekwoord dat geen koe 'Bontje'
genoemd wordt of er is wel een vlekje aan.
Maar hoge bomen vangen nu eenmaal veel
wind. Ook op lagere niveau's komt het regel
matig voor dat mensen 'in de fout' gaan.
Alleen zijn daarmee vaak minder grote be
dragen gemoeid, en krijgt het ook in de
media slechts op beperkte schaal aandacht.
De pers, en ook de andere media storten zich
nu eenmaal massaal op mannen van naam en
proberen die onderuit te halen, dikwijls nog
voordat hun schuld is komen vast te staan.
Hoe komen mensen er toch toe om zich op
deze manier te verrijken? Die vraag dook
onlangs op, zomaar in een gesprek op een
verjaardagsvisite. Juist mensen die algemene
bekendheid genieten. Juist mensen die toch
al zoveel hebben, dus helemaal niet méér
nodig hebben...
Ja, dat is een vraag waarop niet zomaar een
pasklaar antwoord te geven is. In ieder geval
is het een onomstotelijk bewijs van onze tota
le verdorvenheid. Het voor sommige mensen
aanstotelijke gegeven dat we 'geneigd zijn
tot alle kwaad'. Wie dat een beetje geleerd
heeft kan nooit meer op mensen neerkijken
die over de schreef zijn gegaan. Die kan
alleen maar verwonderd zijn dat dat kwaad,
dat ook in zijn hart leeft, er nog niet uitgeko
men is.
Maar afgezien daarvan is er ook altijd nog
'het hellende vlak'. Het aannemen van een
miljoen of het verduisteren van tonnen ge
beurt natuurlijk niet van de ene dag op de
andere. Het begint altijd in het klein. Maar
wie er vandaag geen been in ziet een snip aan
te pakken, zal morgen geen moeite hebben
met een briefje van duizend. En zo gaat het
van kwaad tot erger.
Daarom is het zaak, op welke post we ook
staan, dat we in het kleine onkreukbaar zijn.
Want - heeft de Heere Jezus gezegd - wie in
het kleine getrouw is, die is ook in het grote
getrouw.
Waarnemer
Een zware motorschade of een versleten
motor betekent niet automatisch dat een
motor afgeschreven moet worden. Volledi
ge of gedeeltelijke revisie kan een goede
oplossing zijn. Want een door een profes
sioneel, bij BOVAG aangesloten revisiebe-
drijf gereviseerde motor is letterlijk en
figuurlijk weer zo goed als nieuw. Een
gereviseerde motor of ruilmotor is daarbij
veelal goedkoper dan een vergelijkbare,
nieuwe krachtbron.
Vakkundige revisie van motoren levert
tevens een bijdrage aan het behoud van het
milieu. Van bestaande componenten wor
den, met een minimaal energie- en grond-
stoffengebruik, weer nieuwe onderdelen
ge-maakt. Recycling is daarmee al jaren
vanzelfsprekend voor bij BOVAG aange
sloten revisiebedrijven. Motoren of onder
delen die anders zouden worden afgedankt
worden ge-schikt gemaakt voor een tweede
ronde. Daarbij geldt voor elk type motor:
hoe verfijnder de technologie van de oor
spronkelijke motor, hoe verfijnder de door
het revisiebedrijf afgeleverde motor.
Versleten motoren zorgen voor extra uit
stoot van schadelijke stoffen. Revisie
brengt de uitstoot van deze motoren weer
terug op de fabriekswaarde en in veel
gevallen, door verbeterde machines en
bewerkingen, wordt de uitstoot nog minder
dan toen de motor nieuw was. De revisie
branche gaat in alle opzichten met de tijd
mee, zeker ook in milieutechnisch opzicht!
Om de consument hier nadrukkelijk op te
wijzen statten de Verenigde Nederlandse
Motorenre visiebedrij ven (VNM), een afde
ling van BOVAG, een campagne om de
milieuvriendelijke revisiemotor onder de
aandacht te brengen.
De boodschap van de advertenties is, dat
vakkundige revisie van motoren het ver
schil maakt. De modem ingerichte, bij
BOVAG aangesloten revisiebedrijven hou
den zich met name bezig met het reviseren
van motorblokken en cilinderkoppen. Ze
doen dat zeer gespecialiseerde werk niet
alleen voor de autobranche, maar zijn bij
voorbeeld ook actief met de revisie van
scheeps- en industriële motoren.
Op zaterdagmorgen 29 januari a.s. wordt het
oud papier weer opgehaald voor de Her
vormde Kerkvoogdij van Herkingen. Het
ophalen begint om 9 uur.
Wilt U het gebundeld aan de kant van de
straat zetten en er geen karton tussen stop
pen? De vorige keer werd er 3.040 kg opge
haald. Bij voorbaat dank voor uw medewer
king!
Door middel van dit bericht willen wij man
nen op de hoogte stellen van de activiteiten
van het mannencomité 'Goeree-Overflakkee
en omstreken'. De leden van dit comité heb
ben zich ten doel gesteld om, zo God het wil,
op zaterdag 18 maart 2000 een dag te orga
niseren voor mannen die zich interesseren
voor wat God in de Bijbel van hen vraagt.
Tijdens deze dag zal met elkaar gesproken
en nagedacht worden over het thema 'Leven
uit genade'.
De heren Ido Buwalda en Dick Langhenkel
hopen een inleiding te verzorgen. Later op
de dag zullen zij ingaan op door de aanwezi
gen gestelde vragen. Natuurlijk is er tijdens
deze dag volop ruimte om met elkaar te bid
den en te zingen. De voorbereidingen vinden
plaats in overleg met andere mannenco
mité's in Nederland binnen het platform
'Mannen in beweging'
Ons comité is, net als de mannendag, inter
kerkelijk. Uit ervaringen met andere man-
nendagen blijkt dat de verbondenheid in het
geloof als zeer bemoedigend wordt ervaren.
Voor de mannendag van 18 maart 2000 wil
len wij graag in contact komen met mannen
woonachtig op Goeree-Overflakkee, Schou-
wen-Duiveland, Voorne-Putten en in de
Hoekse Waard. Daarnaast zijn alle andere
belangstellenden natuurlijk ook van harte
welkom.
De mannendag wordt gehouden in de aula
van de Technische School, Schoolstraat 11
te Middelharnis. Als u meer informatie
wenst of u zich alvast wilt opgeven, kunt u
contact met ons opnemen via een van de vol
gende telefoonnummers :(0181)416254(Leo
Kortenbout), (0187) 493069 (Peter Malie
paard) of (0187) 492430 (René Verhoeven).
Vervolgens zullen wij u op de hoogte hou
den van alle ontwikkelingen.
Ingezonden:
Met instemming heb ik de reactie gelezen
van Frans uit Ooltgensplaat in Eilanden
Nieuws van jl. vrijdag. Wel verre van hen
die, in verzet geraken tegen de controle- en
begluurterreur die onder het mom van vei
ligheid over óns uitgestort wordt, voor van
dalen of nog erger voor racisten uit te schel
den, verdienen dezulken ons aller waarde
ring en achting.
Immers, voor ieder weldenkend mens is het
reeds lang duidelijk dat het voortdurende
gegluur, gecontroleer en getreiter van de
weggebruiker alleen en uitsluitend dient tot
het binnenhalen van het grootst mogelijke
aantal bekeuringen, en tot het ontwikkelen
van de illusie bij de overheid dat men toch
wel buitengewoon goed de wet handhaaft
(het aantal bekeuringen is de laatste vijfjaar
vertwaalfvoudigd, ondertussen is het aantal
inbraken nog nooit zo hoog geweest, en het
oplossingspercentage van het aantal ge
pleegde misdaden zo laag). Het schilderen
van hakenkruisen, hoe begrijpelijk ook, daar
in de bezettingstijd ook iedereen voortdu
rend begluurd werd, valt sterk af te keuren,
daar dit onnodig kwetsend is voor onze
Joodse landgenoten, veeleer verdient het
aanbeveling hamers en sikkels af te beelden,
daar het huidige politiebeleid sterke over
eenkomsten vertoont met dat van de vroege
re Oostduitse Stasi, die eveneens de wegge
bruiker plunderde voor harde Westerse valu
ta.
Dit alles zal met zekereid niet leiden tot meer
veiligheid, evenmin als de steeds in aantal
groeiende opzettelijk op de wegen aange
brachte, rugbeschadigende bulten, hobbels,
kuilen, obstakels en meer van dergelijk
ongerief. De winst in verkeersveiligheid,
behaald in de laatste jaren, is geheel en al te
danken aan betere autoconstructies, autogor
dels, helmen, kooiconstructies en kreukelzo
nes, benevens aan de zachte winters van de
laatste jaren, met weinig tot geen mist en
gladheid. Zoals Frans reeds opmerkte verho
gen het voortdurende gegluur en gecontro
leer, evenals het opwerpen van steeds meer
hindernissen en obstakels, alleen maar de
irritatie, en dragen daardoor bij tot het ver
groten van de agressie in het verkeer en daar
buiten, ook tegen vertegenwoordigers van
het politie-apparaat, met minder veiligheid
als gevolg.
Als het echt gaat om meer veiligheid, en niet
slechts om meer bekeuringen en om ordinair
autootje treiteren, is er een omslag in het
denken benodigd. We moeten eindelijk de
weggebruiker leren zien als een volwassen,
verantwoordelijk redelijk denkend mens, en
niet, zoals thans het geval is, als een onmon
dige kleuter die bij iedere stap (kilometer)
betutteld, bedild, begluurd en bestraft dient
te worden. Het ligt voor de hand dat volwas
sen mensen die als onmondige kleuters
behandeld worden dat op den duur niet meer
nemen. Kennelijk is, uitgerekend op het nor-
maliter zo gezagsgetrouwe Goeree-Over
flakkee, dat punt bereikt!
Drs. J. van den Berg
A. Schweitzerstraat 11
2851 CC Haastrecht
Tel. (0182) 501047
Fax (0182) 542489
Woensdagmorgen, 9 februari a.s., zal er
opnieuw een koffieochtend gehouden
worden in 'De Ark'.
Het thema is 'Israël en de wederkomst' en
zal worden verzorgd door ds. Westland.
Deze ochtend is ook te beluisteren via de
kerktelefoon.
'De Ark' is open vanaf 9.15 en de ochtend
begint om 9.30 uur. Er is kinderoppas
aanwezig in de bovenzaal. Iedereen is
hartelijk welkom. Het bestuur
"Het geschiedde dan, als de
dagen der maaltijden omgegaan
waren,dat Job heenzond en hen
heiligde en des morgens vroeg
opstond en brandoffers offerde
naar hun aller getal,want Job
zeide: misschien hebben mijn
kinderen gezondigd, en God in
hun hart gezegend. Alzo deed
Job al die dagen.{Job 1: 5)
De naam van Job verbinden we doorgaans
met lijden en aanvechting. Wie Job zegt,
zegt beproeving. Dat hgt in zijn naam opge
sloten, die zoiets betekent als "de aange
vochtene".
Toch maken we in de tekst boven deze medi
tatie kennis met een ander facet uit zijn
leven. We treffen Job aan als vader van een
groot gezin. Een vader die ernst maakt met
de godsdienstige opvoeding van zijn kinde
ren. Zijn gezin telt maar liefst tien kinderen.
Zeven zonen en drie dochters. De getallen
zeven en drie geven iets aan de van de vol
komenheid van deze zegen. Bovendien is het
opvallend dat de kinderzegen eerst wordt
vermeld en pas daarna zijn vele bezit. Dat is
de bijbelse volgorde. Vandaag wordt deze
volgorde dikwijls omgekeerd. Eerst moeten
onze materiële wensen worden vervuld en
pas in tweede instantie is er ruimte voor kin
deren. Daar mogen we ons in het licht van de
Schrift wel eens op bezinnen. Uit de opsom
ming van zijn bezit blijkt dat Job een druk
bezet man is geweest. Een enorm bedrijf dat
al zijn aandacht vroeg. En om dan tijd te vin
den voor je kinderen... om met hen te spre
ken. Niet alleen over de gewone dingen van
alle dag, maar ook over hun geestelijk wel
zijn. In hoeveel gezinnen liggen hier niet de
nodige vragen. Vooral als de kinderen ouder
gorden en het leven tegelijk zo overbezet
raakt. We kunnen van Job leren dat hij er de
tijd voor nam. Hij stond er zelfs vroeg voor
op. In te tekst horen we daar een typerend
voorbeeld van.
Zijn kinderen hadden de gewoonte om van
tijd tot tijd gezamenlijk te eten. Dat tekent de
onderlinge verbondenheid. Alleen gaf dit
samen feesten hun vader de nodige zorg.
Waarom? Omdat hij tegen feestvieren was?
Neen. Waarom zou hij? De vraag is niet of
een feest wel of niet gevierd mag worden. De
vraag is hoe dit gebeurd. Job wist in zijn
dagen al dat het vieren van een feest een hele
kunst is. Om daar een eigen christelijke stijl
in te betrachten. We kunnen ons zo gauw te
buiten gaan, zodat de Heere Zich genood
zaakt ziet om weg te gaan.
Let er op: Job zei niet dat dit ook werkelijk
gebeurde. "Misschien(!) hebben mijn kinde
ren gezondigd en God in hun hart gezegend
(=vaarwel gezegd)". Job was geen koude,
harde vader die alles van zijn kinderen lief
deloos veroordeelde, zodat er over en weer
een sfeer van wantrouwen bestond. Job had
begrip voor de leefwereld van zijn kinderen.
Wat ontbreekt het daar dikwijls aan. En het
verstaan van elkaar wordt er door belem
merd.
Maar- Job zei evenmin dat zijn kinderen zo
iets niet deden. Of dat hij en zijn vrouw ze zo
niet hadden opgevoed. Job besefte dat zijn
kinderen voor het zondigen tegen en het bre
ken met de Heere niet te goed waren. Weet
u waarom? Omdat hij zijn eigen hart kende.
Vers 1 vertelt van het geheim van zijn leven.
Hij was oprecht, vroom, godvrezende en wij
kende van het kwaad. Kortom: een man die
de Heere kende. En wie de Heere leert ken
nen leert ook zichzelf kennen. Als u, geleerd
door de Heilige Geest, weet wat in uw eigen
hart huist, dan weet u ook wat u van uw kin
deren kunt verwachten.
En dan denkt Job heus niet direkt aan grote
uitspattingen. Er staat: "God gezegend in
hun hart!" Dat wil zeggen: innerlijk afscheiid
van hem genomen. Maar dat is voor Job even
erg. Omdat hij diep doordrongen is van Gods
heiligheid waarmee niet te spotten valt, en
hij tegelijk iets van het gewicht van de zonde
beseft. Begrijpen we dat van deze vader?
Gezegende kinderen die zulke ouders mogen
hebben.
Wat doet Job? Na de feestdagen liet hij zijn
kinderen bij zich komen. Moet u zich voor
stellen: die tien kinderen die voor hun vader
staan. Vader nam ze apart om met hen te
spreken over schuldvergeving. Dan werden
ze door hem geheiligd. Waarschijnlijk moes
ten ze zich als teken van reiniging verkleden.
In ieder geval was het een voorbereiding op
het offer dat Job ging brengen. Het was een
moment van bezinning waarop het gehele
gezin samenkwam en zich voor Gods aange
zicht verootmoedigde. Daar moesten alle
drukke werkzaamheden voor wijken. Wat is
de grote Job hier klein. Klein voor God. En
zo toch weer groot in Hem.
En dan de volgende morgen. Job is vroeg
opgestaan. Neen, niet om te werken maar om
te offeren. Brandoffers. Dat wil zeggen:
zoenoffers. Tien in getal. Voor ieder kind
afzonderlijk. Job is hier priester in zijn gezin.
Grote ernst straalt uit zijn bezigzijn. Wat
moet dat op zijn kinderen een indruk
gemaakt hebben. AI deze offers wijzen heen
naar Golgotha, waar het ene volmaakte offer
eens en voorgoed is gebracht. Waar de Hee
re Jezus Christus Priester en Lam tegelijk
was. En waar met rood (het rood van Zijn
bloed) een streep is gehaald door de schuld
van Zijn gemeente. Door Zijn offer is er voor
ouderen en jongeren steeds weer een nieuw
begin mogelijk. Heerlijk als in onze gezin
nen het offer centraal staat.
Neen, dan is onze taak als ouders vandaag
niet meer dezelfde als die van Job. Er is sinds
Golgotha veel veranderd. Er is tegelijk niets
veranderd. Wij hebben te pleiten op het offer
van Christus. Neem uw kinderen en de jon
geren van de gemeente mee naar de voet van
het kruis. Pleit op de belofte van vergeving
die bovendien in de Doop is onderstreept.
Door Gods genade zijn er verrassende din
gen mogelijk. Voor de jongeren die de Hee
re de rug hebben toegekeerd. En wij alleen
maar het tegendeel van Christus' belofte
zien.
Ja, zeg dat wel, denkt u wellicht. Bij Job was
het toch maar een ideaal gezin. Hij kreeg zijn
kinderen mee naar de heiliging. Wij krijgen
ze dikwijls niet meer mee naar de kerk. Het
Woord lijkt zijn greep op hun leven te ver
liezen. Dan nog één ding in de tekst. En dat
is de volharding van Job. "Alzo deed Job al
die dagen". Job ging er mee door, met bidden
en offeren. Blijven pleiten op Gods toezeg
ging. "Heer, U hebt het toch beloofd. Het
teken draagt die jongen van ons aan zijn
voorhoofd mee. Wil vasthouden. Wil terug
halen". Zo gebruikt God ouders - vaders en
moeders - als priesters in het gezin.
Dan behoeven we niet bij onze priesterlijke
dienst te blijven steken. Gelukkig niet. Met
al onze tekorten, ook in het leiden van kinde
ren en jongeren, mogen we schuilen in de
Hogepriesterlijke bediening van Christus.
Gezegend huis, gezegend gezin, waar het
wordt beseft dat de opvoeding geschiedt op
de grens van tijd en eeuwigheid. En waar het
Kruis van Christus het centrum vormt.
Nieuwerkerk a.d. IJssel
ds. M. B. van den Akker
\x
Autobedrijf Jail van Dijk
Op woensdag 22 maart wordt de traditionele
voorjaarsmarkt weer gehouden in het ver
pleeghuis De Samaritaan te Sommelsdijk.
Deze markt is bedoeld voor de creatieve
amateurs die thans thuis mooie en leuke din
gen maken en die dit ook willen verkopen.
Verschillende vaste deelnemers hebben hun
inschrijfformulier al thuis gestuurd gekre
gen, maar heeft u interesse om uw artikelen
te koop aan te bieden, geeft u dan uw naam
en adres door aan de Receptie van het ver
pleeghuis De Samaritaan, Koningin Juliana-
weg 59, 3245 KA Sommelsdijk, tel. (0187)
488200.
De aanmeldingen worden op volgorde van
binnenkomst behandeld.
Door middel van uw deelname aan deze
markt bezorgt u de bewoners van de Stich
ting Hervormd Diaconale Gezondheidszorg
een gezellige dag.
Voor alle duidelijkheid: deelname aan de
Voorjaarsmarkt is gratis.
Pati.
(vervolgserie deel 2)
MIDDELHARNIS - De vorige keer hebben
we u beloofd iets meer te vertellen over de
kemtaken van de Nederlandse Patiënten
Vereniging zoals die medio 1999 zijn vast
gesteld.
Overigens is het goed om duidelijk te
maken, dat dit geen diepingrijpende wijzi
gingen betreft ten aanzien van de taken,
zoals die voor 2000 werden uitgevoerd.
Zaken zijn alleen eens helder tegen het licht
gehouden en getoetst aan grondslag en doel
stelling, maar ook aan de criteria, patiënten
belang, NPV-taak en Foetsie-correct.
De eerste drie zullen duidelijk zijn, maar
over het criterium Foetsie-correct zullen
velen hun wenkbrauwen fronsen. Wat is dat
nou weer voor bijzonders?
Toch is het niet zo bijzonder als het lijkt en
het is zeker ook geen nieuw verschijnsel.
Foetsie-correct staat althans binnen de NPV
voor het volgende:
F: financieel
Is de taak haalbaar binnen de beschikba
re financiële middelen van de NPV?
O: organisatorisch
Is de taak te realiseren binnen de organi
satie van de NPV?
E: economisch
Is de taak de investering van financiële
middelen waard ten opzichte van de
andere taken van de NPV?
T: technologisch
Zijn er voldoende kennis en technische
middelen aanwezig binnen de NPV om
de taak uit te voeren?
S: sociaal
Is er voor de taak draagvlak bij de ach
terban?
I: juridisch
Is de taak in overeenstemming met de
Nederlandse wet- en regelgeving?
E: ethisch
Is de wijze waarop de taak moet wor
den uitgevoerd ethisch verantwoord,
gezien de doelstelling van de vereni
ging?
Over de eerdergenoemde criteria is echter
ook nog wel het een en ander te vertellen.
Wanneer er over kemtaken wordt gesproken
is de eerste trechter, waarin een vraag
terechtkomt: GffOA'DSLAG EN DOEL
STELLING.
Grondslag
Is de taak in overeenstemming met Gods
Woord en de daarin geboden eerbied voor
het menselijk leven?
Doelstelling
Behartigt de taak de belangen van gebrui
kers van de gezondheidszorg- en welzijns
voorzieningen in algemene zin en in het bij
zonder van haar leden?
Over de criteria - belangen van/voor
patiënt?- en -taak voor NPV? - de volgende
keer meer.
J. Lens
uit de bloeitijd
van de
Leidse Lakenindustrie
-22-
Op een morgen moesten ze samen ver
schijnen voor gildemeesters en toen was
Barto's naam in het leeriingenboek
geschreven: een hoog smal boek in perka
menten band. Daarin was opgetekend, dat
Sjardijn hem voor twee jaar in huis zou
nemen, hem de school zou laten bezoe
ken, hem voedsel en kleding zou ver
schaffen en hem het vak zou leren.
"Ja, er wordt voor deze knapen hier beter gezorgd dan in
het zuiden, - merkte de Hollander op. - En ge krijgt zeker
zo nu en dan de bode, meester Nolet, om te zien hoe het
met hem gaat?"
Ja, dat was zo. Of Nolet, of Guillebert kwamen op
ongeregelde tijden zich er van vergewissen dat de Bra
bantse kinderen het goed hadden. En dat ze geregeld
naar school gingen. En dat ze niet misbruikt werden
om te bedelen. Eén van de Luiker knapen, die gelijk
met Barto gekomen was, had al een ander huis gekre
gen omdat zijn meester hem niet behoorlijk behandel
de.
Daar was wat Barto betreft geen vrees voor. Dat zag de
Hollander met blijdschap. En daarom dankte hij Sjardijn
voor wat deze ten bate van Barto deed.
Het werd een aangename middag voor Barto, want de
Hollander was een aangenaam genoot. Hij wist zo ont
zaglijk veel te vertellen van zijn talloze zwerftochten, en
dan, hij was toqh de man die Barto gevonden had.
Met een kleur van opwinding op zijn anders bleke gelaat
hoorde Barto hem aan. Want de marskramer verhaalde
van de droeve oorlogstijd waarin Barto gevonden was.
En er klopte iets wondervreemds in hem, toen hij hoorde
van de gedode huisman, die men dicht bij hem had
gevonden, en die zeker zijn vader moest wezen. Hij ant
woordde daarop niet. Maar zijn ogen staarden, staarden
in de wijde verte. Ze waren de kant van Warmond opge
lopen. Daar werd druk gewerkt aan het graven van de
vaart, die Leiden met Haarlem moest verbinden. En er
was langs de weg een vrij druk verkeer. Ze waren het
schilderachtig gelegen kasteel Poelgeest al voorbij, het
kasteel dat zo mooi tussen het hoogopgaande geboomte
uitkwam.
Zijn vader.zou die huisman zijn vader geweest zijn?
Voor zich, in de verre vreemde verschieten, dwarrelden
de wondere beelden die hij maar niet grijpen kon. Hij zag
daar een huisman - doch dat was zijn vader niet. Hij zag
er die dame weer, en dan een goede vrouw, zo iemand als
Annemoei, in stemmige, sobere kleding, met een muts op
het hoofd. En dan zag hij een groot heer, een soldaat: de
sjerp om, de hoed met breedhangende rand op. Was er
geritsel van sporen in zijn oren en hoorde hij degenge-
kletter tegen rijlaarzen?
Hij liep, liep naast de Hollander, die de zwijgende knaap
opmerkzaam aanstaarde. Hoe graag zou deze geweten
hebben wat er in de knaap omging. Doch hoe daar achter
te komen?
"Zeg Barto, jij bent een gezellig genoot. Heb je altijd
zoveel te praten, en ben je nimmer zo uitbundig en zo
druk als vanmiddag? Dan zullen Annemoei de oren wel
tuiten, en dan zal Sjardijn het niet kunnen uithouden".
Zo schertsend riep hij Barto tot de werkelijkheid terug.
Als verschrikt staarde deze hem aan... Ja, nu was hij tot
de werkelijkheid terug, en al die door elkaar warrelende
beelden waren plots verdwenen. Zou hij de Hollander
vertellen wat hij voor zijn ogen gezien had?
Hij durfde niet, hoezeer hij de marskramer vertrouwde.
Nog nooit had hij iemand iets gezegd van de gezichten,
die hij had; van de dromen, die hij met open ogen droom
de. Hij durfde niet; was bang dat men hem zou uitla
chen.. En ook nu bleef hij zwijgen, verlegen.
"Je wordt anders groot, Barto", zei de Hollander, terwijl
hij met welgevallen op de jongen neerkeek. Toen ging
Barto, op zijn schuchtere manier, aan het vertellen, hoe
goed Annemoei en Sjardijn voor hem waren en hoe aar
dig de kinderen. En van zijn meester, en van zijn werk,
dat hij saai vond, maar waarop hij toch zijn best deed,
omdat hij al de liefde en vriendelijkheid van zijn pleeg
ouders wilde vergoeden.
"En je gaat 's zondags naar de kerk?" vroeg de marskra
mer.
Natuurlijk, en 's middags nog eens met de school. En hij
had ook al een keer de catechismus mogen opzeggen, en
de dominee had gezegd dat het best was.
"Ik zal je een volgende keer boeken meebrengen, jongen!
Want je kunt nu lezen. En nooit te vroeg kun je de Evan
geliën zelf lezen. Je moet me beloven dat te zullen doen.
Je bent nog niet lang genoeg in Limburg en het Luikse
geweest om vast te zitten in de paapse superstitiën, maar
je moet weten wat Gods Woord zelf zegt.
En als je eens een briefje wilt schrijven aan Bertemoei.
geef het dan maar mee. Ik kom daar nog wel eens, en zal
het haar graag voorlezen".
Barto beloofde het.
VII.
Ze waren bij het Warmonder hek gekomen. De weg
was stoffig geweest en de zon heet.de marskra
mer wilde met een verkoelende drank het stof
wegspoelen.
Voor de herberg stond een grote boom, welks kroon een
brede schaduw spreidde. De mussen zaten loom op de
takken en leken te lui om kwetterend naar om laag te
komen.
Aan de ketting lag een grote sterke hofhond. Die was
nodig, zei de waard, om 's winters het geboefte van zijn
erf te houden dat de stad van Leiden werd uitgejaagd,
maar dan rondzwierf op het platteland. Daar was het
zoveel te gevaarlijker, omdat de huizen er meer verspreid
stonden, en de Warmonder schout slechts één schouten-
knecht tot zijn beschikking had, behalve de klapperman.
En die kon zijn nachtelijke tochten slechts tot de kom van
het dorp uitstrekken.
De Hollander begroette de waard als iemand die hij ken
de. Hij begeerde een goede dronk bier, voor hem en de
jongen. Er waren meer gasten. Zowel de Hollander als
Barto herkenden er één: het bultje, dat ze die morgen op
de Breestraat pas gezien hadden. Hij zat voor het open
raam en keek tamelijk onnozel voor zich. Hij was niet
alleen in de gelagkamer: een heer, met jeugdig, fijn be
sneden gelaat, zat er met enkele Warmonders te praten.
Het was de Hollander onmogelijk te horen waar ze het
over hadden. Maar je kon zien dat ze vrij opgewonden
waren.
Zo nu en dan nam Diericksen zijn grote roemer ter hand
en dronk een slok. En dan dwaalden zijn kleine oogjes de
zaal in, ongemerkt.
De Hollander ging op hem toe.
"Zo meester, heb ik je vanmorgen niet gezien op de Bree
straat?"
Diericksen keek op.
"Kan wel. Ik heb ook geRoord de wijze woorden, die gij
toen gesproken hebt", antwoordde hij en zijn oogjes loer
den rustig rond om te zien of hij ook wat kon ontdekken
op het gelaat van de Hollander.
Deze ving intussen enkele woorden op uit de zaal en zijn
gelaat verhelderde.
"Ik kom bij u binnen zitten meester - zei hij tot de bulte
naar. - Het is buiten zeker nog meer drukkend dan in de
koele gelagkamer".
Barto was ondertussen naar achter het huis gelopen, waar
hij naar het pluimvee keek, dat druk kakelend rondliep.
En al gauw vond hij het zoontje van de waard, waarmee
hij goed maatjes werd.
Toen de Hollander de gelagkamer binnen trad, bevond
hij zich tegenover... Passchier de Fijne. Hij kende diens
uiterlijk en verheugde zich hem te ontmoeten. Hij mocht
het niet met hem eens zijn, hij bewonderde zijn moed en
zijn durf.
(wordt vervolgd)
>f;
DE BETERE WONINGINRICHTING SINDS 1920
Zandpad 36 Middelharnis Tel. (0187) 482784
OFFICIEEL DEALER
Brielle
Slagveldig
Tel. (0181)413777
Spijkenisse
Kelvinweg13
Tel. (0181)624900
Honda-dealer voor de Z-Hollandse eilanden
„'r:-SBBK
