Spelen omdat het leuk is! I E (010)2741135 'Maak hun winter minder streng../ Suppoost Blokland zegt Streekmuseum node vaarwel BARTi 3 december 1999 Jk Schaken Oostflakkee Eerste prijs Concordia EIIMIDCn-IIIEyWl Politie 24-uurs telefoon: is de Europese dag voor mensen met een handicap Kledinginzameling voor Reumapatiënten 'KerkWeb': Gratis Christelijke e-mail- nieuwsservice van start VERVOLGVERHAAL de DrapMersleerting DINSDAG 30 NOVEMBER 1999 De betekenis van spel en speelgoed Touwtje springen en steppen. Vadertje/moe- 'idertje of winkeltje spelen. Skateboard, stra- tego, en computergames. Kinderen spelen en hebben speelgoed. Spelen is een onderwerp .dat wetenschappers blijft boeien. Talrijk zijn *de onderzoeken die gedaan zijn naar de ach tergronden van het spel en naar de goede en minder goede kanten ervan voor de ontwik keling van de kindergeest. Daarnaast hebben ouders, tantes en ooms nog altijd moeite met het kiezen van speelgoed voor kinderen. Het Hoofdbedrijfschap Detailhandel (HBD) en de vereniging Gebra, de branche-organisatie van speelgoedondememers, hebben daarom de afdeling Orthopedagogiek van de Univer siteit van Leiden gevraagd alles nog eens met behulp van een literatuuronderzoek op een rij te zetten. Wat is de betekenis van spel en speelgoed voor de ontwikkeling van lan- deren? Spelen voor de lol Uit verschillende onderzoeken komt naar voren dat spel vooral spel is als kinderen er lol in hebben. Gewoon omdat het leuk is. Zodra het moet of met het spel een speciaal doel moet worden bereikt, houdt de interes se op. Kindem spelen het spel uitsluitend op hun manier. Zij bepalen de regels en veran deren die als daarmee het spel leuker of spannender wordt. Dit betekent niet dat kin deren van spelen niets leren. Integendeel, al spelend leren ze de wereld om hen heen te kennen en te begrijpen. Een bal kun je rol len, maar moeilijk stapelen en met een blok is het precies andersom. In hun spel maken kinderen kennis met sociale regels die ook in de wereld gelden. Als je bij het touwtje springen niet op je beurt wacht, heb je kans datje de volgende keer niet mee mag doen. En als je bij mens-erger-je-niet of een partij tje voetballen niet tegen je verlies kunt, hoe pel je maar op. Het kinderspel is dus een uitstekende moge- voor de ontwikkeling van kinderen lijkheid om, soms letterlijk met vallen en opstaan, te ontdekken hoe de wereld in elkaar steekt. Vijf speelvormen Het onderzoek van de Universiteit van Lei den maakt onderscheid in vijf verschillende spelvormen. Het bewegingsspel, het senso- patisch (tasten, voelen, horen) spel, het fan tasiespel, het constructiespel en het regel spel. Al naar gelang de ontwikkeling van het land wordt elke spelvorm anders ingevuld. Bij het constructiespel bijvoorbeeld zie je dat kleine kinderen een toren proberen te bouwen met blokken. Eerst vallen ze om. Op den duur leren ze datje op een andere manier moet stapelen. Als kinderen wat ouder zijn kunnen ze zelfs complete steden, kastelen of boten bouwen. Bij het bewegingsspel begint het bijvoorbeeld met een baby die merkt dat een rammelaar die boven haar hangt geluid maakt als zij hem met haar handje aanraakt. Ze probeert het telkens opnieuw. Tegelijker tijd leert ze ook de afstand te schatten tussen de rammelaar en haar hand. En zo gaat het steeds beter. Al spelend ontdekt een kind steeds meer mogelijkheden. Fietsen met zijwieltjes wordt na verloop van tijd fietsen zonder zij- wieltjes en weer later kunnen kinderen zelfs fietsen met losse handen. Met of zonder speelgoed Kinderen spelen met alles wat los en vast zit en gebruiken vooral hun fantasie. Door hun eigen bed een boot te noemen, kan het plot seling varen, zo gemakkelijk gaat dat. Toch kan door volwassenen bedacht speelgoed een uitstekende aanvulling op of stimulans zijn voor het spel van kinderen. Want indi aan tj e spelen met een echte hoofdtooi is toch wel heel erg spannend. En met een bal is het een stuk prettiger voetballen dan met een prop papier. Rotterdam-Rijnmond Kop/staart aanrijding Zaterdagmorgen vond op de Onwaardse- dijk te Dirksland een kop/staart aanrijding plaats tussen twee personenauto's. Een van de auto's stond stil voor het ver keerslicht. De bestuurder van de achterop komende auto had niet gezien dat de voor liggende auto stil stond en botste er achter op. Beide auto's moesten worden weggetakeld. Er raakte niemand gewond. Rijden onder invloed Zaterdagavond werd op de Provincialeweg N215, ter hoogte van Middelhamis, de bestuurder van een personenauto aange houden. De man, een 34-jarige inwoner van Middelhamis, had teveel alcohol gedron ken. Aan het politiebureau bleek, dat hij dusdanig veel had gedronken dat zijn rijbe wijs werd ingevorderd. Nadat een proces verbaal was opgemaakt, mocht hij het bureau weer verlaten. Inbraak in auto Zondag werd er ingebroken in een auto, die geparkeerd stond op de Vrijheidsweg in Ouddorp. Uit de auto werden onder andere een aktentas en een laptop weggenomen. Inbraak in caravan In Ooltgensplaat werd zondag ingebroken in een caravan, die aan de Havendijk stond. Hoe men in de caravan gekomen is, is nog niet bekend. Er werden onder andere een videorecorder, stereotoren, televisie en magnetron weggenomen. Gezien de grote hoeveelheid gestolen goederen, is niet uit gesloten dat er een voertuig gebruikt is om deze goederen te vervoeren. Mishandeling In Oude Tonge vond zondagmiddag omst reeks 16.00 uur mishandeling plaats. Een 40-jarige inwoner van Zierikzee reed op de N59 en werd plotseling ingehaald door een rode Citroen. Volgens het slachtoffer sneed de bestuurder van de Citroen hem en trapte daarna plotse ling op de rem. Daardoor kon een aamij- ding nauwelijks worden vermeden. Kort hierna haalde de aangever de Citroen in, waarbij de bestuurder van de Citroen tegen de auto van de aangever botste. Hierna stopten beide voertuigen, waarna de aange ver door de bestuurder van de Citroen in het gezicht werd geslagen. De GGD kwam ter plaatse en vervoerde de man naar het ziekenhuis in Dirksland, waar een gebroken neus werd geconstateerd. De politie stelt een onderzoek in naar de dader. Het gehandicaptenplatform Goeree-Over- flakkee is voornemens deze dag door middel van haar kontaktpersonen de landelijke noti tie aan de vier gemeenten op ons eiland aan te bieden. Het platform wil hiermee een aanzet geven voor haar aktiviteiten van het jajir 2000. Wilt u meer weten over en van het gehandi- captenplatform, dan kunt u bij de kontakt personen informatie krijgen. De kontaktpersonen zijn: Dirksland: Mw. L. van Rhijn, tel. tijdens kantooruren (0187) 482400. Middelhamis: voorlopig als boven. Oostflakkee: Mw. M. Walter, tel. tijdens kantooruren (0187) 641344. Goedereede: Mw. A. D. Tanis, tel. (0187) 681927. In Nederland zijn op dit moment 1.4 mil joen mensen die lijden aan de een of ande re reumatische aandoening. Vele soorten van reuma zijn nog steeds moeilijk te bestrijden. De vereniging Samen Strijden Tegen Reu ma (SSTR) wil graag de kwaliteit van leven voor reumapatiënten verbeteren. Zij doet dit bijvoorbeeld door pijnbestrijding in de vorm van 'kuren' in een speciaal daarvoor ingericht kuuroord. De SSTR organiseert kuurreizen voor reu mapatiënten naar zo'n speciaal kuuroord. Om het voor mensen betaalbaar te maken geeft de SSTR, voor zover de mensen géén beroep kunnen doen op hun ziektekosten verzekeraar, een tegemoetkoming in de kosten. Om deze tegemoetkoming te kun nen betalen is echter wel geld nodig. Dit geld verwerft de SSTR door gedragen kle ding in te zamelen en deze te verkopen. De vereniging Samen Strijden Tegen Reu ma houdt 10 december een kledinginza meling in de gemeente DIRKSLAND. Daarvoor zult u in de brievenbus een spe ciale kleidnginzamelingszak vinden. Wij verzoeken u deze zak vóór 9.00 uur 's mor gens aan de kant van de weg te zetten. Heeft u geen zak ontvangen, omdat u mis schien een sticker 'geen drukwerk a.u.b.' op de brievenbus heeft, dan kunt u uw kleding in gewone vuilniszakken bij de eventuele andere zakken neerzetten. Namens het bestuur van de SSTR en de vele reumapatiënten die dankzij de bijdrage van de SSTR een kuurreis (hebben) kuimen maken, danken wij u voor uw kledingbijdra ge- -EUROPA Qw Ook twee flakkeese joffers deden Bert uitgeleide Hij poetste en hij boende, hij repareerde en restaureerde; hij ontving als een waar gastheer de bezoelcers in het Som- melsdijlise streekmuseum en iedereen was het erover eens dat het werli van suppoost Bert Blokland het predicaat 'zeer goed' verdiende. Zo had het altoos mogen blijven maar de nijvere suppoost heeft zich boven het genoegen dat'ie aan z'n werk beleefde de geneugten van vervroegde uittreding verworven. Vrijdagmiddag werd hem, in het museum natuurlijk, een prachtige afscheidsreceptie aangeboden. Mede-oprichter en oud-bestuürsvoor- zitter de heer A. J. Kruider stond als eerste gereed met een afscheids cadeau "mar niet omda'k zoa blieë binne", liet de heer Kruider weten en met die toevoeging was de toon voor het vervolg van de receptie gezet, niemand was 'echt blieë'eigenlijk ook de afscheidnemer niet, want hij deed z'n werk zeer van harte. Daar heeft de huidige bestuursvoorzitter de heer Rinus van Dam hem dan ook heel hartelijk voor bedankt: "Je werk was perfect, ontzettend goed zelfs. Alles zag er prachtig uit zodat de bezoekers er over roem den", zo waardeerde de heer Van Dam. 't Was duidelijk geweest dat het werk en het museum de liefde van Bert's hart hebben gehad, een liefde die hij deelde met echtgenote Aat die haar man waar nodig bij stond. Bloemen voor haar en een enveloppe voor samen, wellicht om een reis te maken waarvan het tot dusver nog niet gekomen was. Het afscheid van Bert wordt hem van harte gegund, "maar 't is wel bijzonder jammer", zo wilde de heer Van Dam niet verbloemen. Bert heeft beloofd als 't echt nodig is nog wel een handje uit te willen ste ken en een opvolger in te willen werken, maar helaas staan de kandi daten daarvoor niet in de rij. Wederkerig De museumbestuurders mochten dan de heer Blokland hartelijk heb ben bedankt; de heer Blokland deed dat wederkerig voor de vrijheid die hij kreeg z'n werk te doen zoals hij dat heeft gedaan. Dankbaar toonde de heer Blokland zich Gode van Wie hij wist kracht en gezondheid te hebben ontvangen om het werk te hebben kunnen doen, tien jaar lang met het grootste genoegen. Nee..., de band tus sen de vertrekkend suppoost en de heer Blokland werd niet gebroken; op z'n hulpvaardigheid mag blijvend gerekend worden. Na een aantal maanden zijn de kaarten een beetje geschud en is een redelijke aftekening op de ranglijst te zien. Maar dit betekent dat de top tegen elkaar gaat spelen, wat weer veranderingen in die top met zich mee kan brengen. Twee weken geleden ging de strijd tussen de nununers 1 en 3, 2 en 4 en 3 en 5. Kortom iedereen moest maar eens laten zien wat die nu waard was. Alleen Peter Holleman (nr. 4) deed het verrassend goed door Leen betrek kelijk kansloos te laten verliezen. Sparre boom daarentegen deed wat een nummer 1 hoort te doen en Jan van Genderen wist Van Maurik te verschalken. Deze laatste partij telde ook nog eens voor de beker, waardoor de bekerfinale gespeeld wordt door Leen Holleman en Jan van Genderen. Daarmee is eenzelfde finale als vorig seizoen een feit. C. Korteweg verraste Van Gils en waarschijn- Ujk ook zichzelf; de heren besloten tot remi se waarmee Van Gils aardig goed weg kwam. Vorige week liet Wim Buth zien waartoe hij in staat is. Kleine foutjes van Peter Holle man werden genadeloos afgestraft. Daar door is Wim nog steeds ongeslagen! Hoewel nog maar 5 wedstrijden gespeeld, staat hij nu al op de 11e plaats. De top ziet het hem al aankomen. J. Hennekes zag een mat in 4 over het hoofd, liet daarna een eeuwig schaak lopen en kon vervolgens ook nog eens een O in zijn boek je noteren. Dat is zuur, maar over de hele partij gezien heeft hij toch een sterk spel laten zien en het lijkt erop dat Van Gils dit seizoen gelijk maar al z'n geluk verbruikt. Bij de jeugd staat Johan nog steeds fier aan kop, maar Kym is, nu door een overwinning op Niels, in de achtervolging. Op zaterdag 27 november jl. nam brassband 'Concordia' uit Ouddorp deel aan het KNFM concours te Huizen. Zij kwamen uit in de eerste afdeling sectie Brassband. Onder leiding van Dick van Oijen voerden zij als verplicht werk uit 'A Caledonian Joumye' van Allen Femie, en als keuzewerk 'Hashes for Band' van Jan Segers. De jury, bestaande uit de heren J. Koops, G. Fokkema en H. Reamakers, beoordeelden hun optreden met een puntentotaal van 82,25 wat resulteerde in een eerste prijs. Brassband 'Concordia' zoekt nog jonge enthousiaste mensen om lid te worden van 'Concordia' om op een leuke manier en met plezier muziek te maken. Kom gerust eens luisteren op een van de repetitie-avonden op dinsdag vanaf half acht, of op zaterdag om zes uur. Je bent van harte welkom. Uitslagen op rij: ronde 13, beker: Van Genderen - A. J. van Maurik1 - O Competitie: B. J. Bruggeman - R. SparreboomO - 1 L. Holleman - P. HollemanO - 1 A. Douw - K. W. Wijnands1 - O R. Huibrechtse - J. Hennekes1 - O Korteweg - Van Gils0.5 - 0.5 Van de Velde - W. ButhO - 1 L.Stolk-S. van Maurik1 -O Huysmans - Van den Oudenafg. Ronde 14: W. Buth - P. Holleman1 - O •Van Genderen - B. J. Bruggeman1 - O Huymans - A. DouwO -1 Wijnands - Korteweg1 - O Hennekes - Van GilsO - 1 A. Groenendijk - Van den Ouden1 - O AMERSFOORT - Onder de naam 'Kerk- Web' is op 29 november een christelijke e- mail-nieuwsservice van start gegaan, waar op iedere geïnteresseerde zich gratis kan abonneren. Het betreft een initiatief van het Amersfoortse bedrijf Mediahuis. De 'KerkWeb'-redactie verstuurt iedere werkdag rond de klok van 16.00 uur een e- mailing met circa zes nieuwsberichten naar alle abonnees. Deze e-mail bevat nationaal en internationaal nieuws, onder andere op het gebied van zending, politiek, opwekkin gen, christenvervolging, nieuws uit kerken en christelijke organisaties. De berichten zijn in hun geheel te lezen op de website van 'KerkWeb' (www.kerk- web.nl). Die bevat tevens een database, waarin oude nieuwsberichten kunnen wor den teruggevonden. Op de website bevindt zich ook een christelijke vacaturebank, waarin vacatures van stichtiiigen, instellin gen en bedrijven geplaatst kunnen worden. Initiatiefnemer Rob Bosveld, een van de twee directeuren/eigenaars van Mediahuis, licht toe: „'KerkWeb' is bedoeld voor iede re 'online christen' in Nederland. We vinden het belangrijk om op een positieve wijze invulling te geven aan de mogelijkheden die Internet ook voor christenen biedt. Omdat we digitaal werken, is de nieuwsvoorziening van 'KerkWeb' heel snel. Door adverteer ders aan te trekken, kunnen we deze service gratis aanbieden. Daarnaast willen we chris telijke organisaties een dienst bewijzen door bijvoorbeeld hun vacatures op te nemen in onze online vacaturebank". J. Lens van de Leidse Lakenindustrie De zwerver was blij dat hij tenminste iets hoorde. "Je behoeft voor mij niet bang te zijn, vent", zei hij, en er was in zijn stem een zachtheid, die hij zelf niet kende. Zijn plan was gemaakt: hij zou naar het nabijzijnd dorpje Margraten trekken, waar hij zeker hulp voor de jongen zou kunnen krijgen. Voorzichtig liep hij, nadat hij eerst het lijk van Govert langs de weg had gelegd. Hij had nog gekeken of de man iets van belang bij zich had, iets dat zijn naam kon verra den, of aanwijzing geven van de plaats, vanwaar hij kwam. Maar er was niets. Hij had zeker met een gewone huisman te doen. Zijn vracht werd, hoe licht die ook scheen, wel zwaar op de klimmende weg. Zo nu en dan hoorde hij wat gekreun, maar toen hij even langs de weg rustte en zijn korf naast zich zette, zag hij alleen dat het knaapje in slaap was ge raakt. Na een vrije lange tocht bereikte hij de eerste huizen van Margraten. Hij vroeg naar de barbier, en ja, gelukkig woonde er een in het kleine dorp. Voor een der huisjes hield hij stil: daar woonde de bar bier. Door een heel klein portaal kwam hij in een soort kamer. Het zag er daar wat vreemd uit. Aan de zoldering hing een soort krokodil. Hoe was deze man in vredes naam aan dat wonderlijke gedrocht gekomen. Een opgezette uil voltooide de aanwijzingen, dat je hier bij een geneeskundige was. Bovendien had je het kunnen zien aan de planten, die aan de zoldering waren opgehan gen om te drogen. Het waren volgens de barbier allemaal wonderachtige kruiden, die voor allerlei kwalen goed waren. De zwerver zette zijn korf neer en tilde voorzich tig het knaapje er uit. De barbier onderzocht het kind en kwam tot de ontdek king, dat het armpje was 'uit de kom geschoten' en bovendien Ucht gewond. Al heel spoedig was hij op de hoogte van wat er gebeurd was. Met veel omhaal ging hij ■te werk. Het kind werden ondanks zijn protest, de Meer tjes uitgetrokken, en toen begon het: rukken en duwen en trekken en slaan, totdat eindelijk het knaapje was flauw gevallen van de pijn en de arm weer in de kom was. De zwerver had vol bewondering toegezien, totdat de barbier hem had gelast de bovenarm van het ventje vast te houden, heel stil. Onder dat alles mompelde de barbier allerlei voor de zwerver onverstaanbare woorden, die wel bezweringsformules leken. En toen, wat moest er toen gedaan worden? Waar moest het ventje blijven? In de mars van de zwerver weer? Dat kon niet, want er zou wel koorts komen, zei de barbier. Het kind moest hoog nodig naar bed. Maar waar? Er zat niets anders op, dan de reis naar heeroom te onder nemen, naar de pastoor van het dorpje. En dan moest de schout gewaarschuwd worden en nog zo veel meer, dat nodig was, moest geschieden. De zwerver bleef een paar dagen in het dorp. Hij leid de de mannen naar de plek, waar het lijk van Govert lag. Niets werd er gevonden, waaruit kon blijken, wie hij was, niemand kende de man. Niemand wist iets af van het kind. Maar ze zouden het kind wel hier hou den. Er was nog een vrouw, die het wel bij zich kon hebben. En de zwerver beloofde, dat hij elk jaar zou komen kijken, en dan iets zou bijdragen in de kosten van het onderhoud van het kind, die anders alleen voor de kerk zouden gekomen zijn. Hij liet een weinig geld achter en zette zijn zwerftochten met zijn mars voort. Het was wel, alsof er nu een doel in zijn leven was gekomen. Er was meer gebeurd die avond en die nacht. Het kasteel had het moeten ontgelden, en ook de slot- vrouw was niet gespaard. Eer ze iets had kunnen horen van het lot van Govert en haïir kleine jongen, was ze zelf door de niets en niemand ontziende troepen van de aarts- plunderaar en de aartsschender gedood. Alleen Bregte had er het leven afgebracht, en het kleine meisje. Dat hadden de ruwe soldaten ontzien, maar overigens was het ook hier geweest: plunderen, en dan de rode haan er op. Het Ujk van de slotvrouw werd gevonden: ze was in de vlammen omgekomen. Zachte handen legden haar ter ruste onder de lommerrijke bomen. Pierre doolde door de bossen. Hevig ontdaan was hij door de gebeurtenissen van de laatste dagen. De dorpelingen noemden hem nu niet meer 'de manke'. Alle zin voor humor was geweken. Er was geweldig huis gehouden in het dorp. En Pierre berekende, dat er wel heel veel voor hem te doen zou zijn. Maar het was hem nu geen reden tot blijdschap. Hij treurde met allen, die wat verloren hadden, en niet het minst was de vernieling van het kas teel hem leed, want de slotvrouw was goed geweest, en zelfs voor hem had ze goede en vriendelijke woorden gehad. Bregte had verteld van de reis van Govert. Maar hoewel ze gezocht hadden, ze vonden niets omtrent hem. Zijn lot en dat van de kleine Jean bleven verborgen voor allen. De kleine Jean was een onbekende vondeling geworden. IN LEIDEN I. MoeiCijf^ tijcCen Somber weefde de mist haar zware gordijn over de statige iepebomen, die langs de Vlietgracht ston den. Het was avond en de donkerheid werd er nog dieper door en nog zwarter. Langs de huizenkant schui felt een figuur. Hij heeft haast, zoals je zien kan. Met een vrij grote zekerheid beweegt hij zich in het donker. Je kunt bemer ken dat hij elke streep van de straat kent. In de hand heeft hij een klein lantaamtje, dat een heel flauw schijnsel werpt. Nauwelijks genoeg om de weg vlak voor zijn voeten te verlichten. Door een enkel ven ster glinstert enig licht, maar het is weinig, hoogstens genoeg om te zien dat er een venster is. Sjardijn denkt aan dat alles niet. Hij loopt zo snel hij kan, want er is een dringende reden. Zijn jongen van tien jaar is ernstig ziek. Al een paar dagen was hij hangerig en het kostte de grootste moeite hem aan zijn werk te krijgen. Hij zat te slapen achter het weefgetouw, waar zijn taak was, nieuwe spoelen op te winden. Want Sjardijn was een bekwaam wever. Al van ouder op ouder was het weven in zijn familie het handwerk geweest, en het getouw, waar hij nu aan werkte, was opgezet door zijn vader toen deze voor ruim een halve eeuw uit Antwerpen was getrokken, nadat de stad weer aan de Spanjaarden was gekomen. Toen had Leiden deze wervers gaarne in zich genomen, want het beleg had aan duizenden nijvere arbeiders het leven gekost, en er was geen volk genoeg om de toen wel kwijnende lakenneringe op de been te houden. De vreemde gasten waren met open armen ontvangen, en allerlei voordelen waren hun aangeboden, indien ze zich binnen de muren van Leiden wilden vestigen en niet ver der zouden trekken naar één van de konkurrenten der lakenneringen, naar Haarlem bijvoorbeeld. Zo waren ook de Sjardijns in de stad gekomen en het was hun er niet slecht gegaan. Nooit bijna had het hun aan werk ontbroken. Maar de laatste dagen was het mis geweest. Die arme Peter. Wat hem scheelde, hij wist het niet. Het anijsdrankje van zijn vrouw had het kind niet geholpen. Geen lindebloesem - anders ook een best middel - had hem opgeknapt. Nu lag hij maar stil in het bedje en klaag de over zijn hoofd. Als het de gevreesde ziekte maar niet was. Voor een paar jaren had die ziekte honderden kin deren weggesleept. En niet alleen kinderen, ook ouderen. Met angst dacht hij er aan. Als het de gevreesde pestilen tie eens was? (wordt vervolgd) district De Eilanden Basiseenheid Goeree-Overflaickee Geen geld voor eten en drinken. Geen geld voor veoA/arming. Zo gaan miljoenen mensen in Oost-Europa de (strenge) winter in. Maak hun winter minder streng. Geeft u ze eten, drinken, warmte. Dat kan met een gift op giro 8887 t.n.v. Stichting Hulp Oost-Europa in Barneveld. Vermeld op uw overschrijving 'Voedselhulp'. tf<. i^iU V'Oon. /t t'A^^tt Hermesweg 17 Postbus 4S5 3770 AL Barneveld Telefoon (0342) 420 554 Fax (0342) 420 553 e-mait; hulpoosteuropa@tref.nl

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1999 | | pagina 7