'Zonder Herkingen géén
bestaansrecht voor Dirksland...
Gemeente Dirksland
komt minima
tegemoet
Bingo t.b.v.
Calando
Nationale ANGO-
collecte voor
gehandicapten
eiiitisn.iiiEuws
I Meer informatie?
IVIectische hulpmiddelen
met ingang van 1 april 1999
Oud papier-aktie Dirksland
VERVOLGVERHAAL
Dinsdag 1 juni 1999
Niet dat we deze uitspraak als stelling zouden willen verdedigen,
alhoewel, als het aan Herkinger Jan Tuinstra ligt... Hij ziet 't in
ieder geval wél zo en er waren er afgelopen vrijdagmiddag in
Herkingen nog meer die dat vonden, allemaal Herkenezen
natuurlijk... En zéker vinden ze dat, nu daar de Kaaidijk en het
Havenplateau zijn vernieuwd en in gebruik zijn genomen én nu
het beheer van het nieuwe verenigingsgebouw 'Ons Huis' is over
gedragen aan het stichtingsbestuur daarvan. Dit werd allemaal
tegelijk gevierd in Herkingen, die bewuste vrijdagmiddag waar
op Jan Tuinstra z'n krasse uitspraak deed en waarop dat échte
Herkingersgevoel duidelijk aanwezig was... Zelfs de vlag van
Dirksland was ondersteboven gehesen bij het nieuwe 'Ons Huis',
alsof ook dat zeggen moest: 'zonder Herkingen geen bestaans
recht voor Dirksland'.
De Kaaidijk, verbreed, geasfalteerd, met een vernieuwd talud en met
een modem trottoir; het Havenplateau, met een nieuwe asfaltlaag,
nieuwe parkeervakken, steenpartijen, 'jaagpad' en - nog te poten -
lindebomen.er werd al gesproken over 'de Boulevard van Herkin
gen', óf ze daar toch iets hebben met hun dorp! Om drie uur, midden
in de middag dus, werd dit gedeelte van Herkingen officieel in
gebruik genomen toen burgemeester Boonstra zélf met een kraantje
het versperringshek verwijderde en het Unt doorknipte dat over 'de
Boulevard' gespannen was. De doortocht was vrij en er was weer
ruim baan naar de Kaoie, met het vernieuwde Havenplateau.
En dan het nieuwe verenigingsgebouw, je zou je afvragen waar ze in
Herkingen trotser op zijn, op hun Boulevard of op het nieuwe 'Ons
Huis'. Want Herkings verenigingsgebouw heeft in Dirkslands politiek
inmiddels eigenlijk wel geschiedenis geschreven. Al zo lang is er
geprobeerd om een écht, deugdehjk en functioneel verenigingsgebouw
te krijgen en zo dikwijls Uep dat vast, maar dat is nu helemaal voorbij.
Nee, niet dat 'Ons Huis' al in gebruik genomen is, dat staat gepland op
4 september a.s., maar de overdracht van het gebouw van projectont
wikkelaar ABB naar de gemeente en de beheeroverdracht van de
gemeente naar het stichtingsbestuur, dat is wel een feit geworden.
Dubbele vreugde dus in Herkingen, al moet natuurlijk wel worden
gezegd dat die vreugde er zonder de inspanningen van de gemeente
Dirksland niet zou zijn geweest. En wat dat betreft zou je - de rollen
omdraaiend - tóch moeten besluiten: 'zonder Dirksland geen
bestaansrecht voor Herkingen
De gemeente Dirksland heeft een nota
minimabeleid gemaakt waarin con
crete maatregelen staan om de mini
ma binnen de gemeente financieel
tegemoet te komen. Dit om de kloof
tussen de minima en de rest van de
samenleving te verkleinen.
Wethouder A. J. Schouten (CDA) is content
met de nota. "Ik zie de voorgestelde maatre
gelen als een belangrijke tegemoetkoming
aan de minima binnen de gemeente Dirks
land. Een groep die overigens niet zo groot
is, voor zovef wij kunnen waarnemen. In de
nota minimabeleid bieden we mensen met
een minimuminkomen mogelijkheden om
hun budget wat te verruimen", aldus de wet
houder.
Een belangrijk onderdeel van de nota wordt
gevormd door de verstrekkingen in het kader
van de bijzonder bijstand. De meeste vers
trekkingen bestaan al langere tijd, maar zijn
nu in veel gevallen door de gemeente Dirks
land verruimd of verfijnd. De bijstandsbe
dragen zijn aangepast aan het huidige prijs-
peil. Nieuw in de nota is de leenbijstand voor
duurzame gebruiksgoederen als een wasina-
chine of een koelkast. Ook nieuw is de
mogelijke vergoeding van kosten voor alter
natieve geneeswijzen.
Inwoners van Dirksland kunnen, naast de
bijzondere bijstand, ook gebruik maken van
schuldhulpverlening. De gemeente werkt
hiertoe samen met het Algemeen Maat
schappelijk Werk Goeree-Overflakkee. Ver
der noemt de nota minimabeleid de 'catego
riale of projectmatige bijzonder bijstand',
zoals het vorige winter ten uitvoer gebrachte
energiebesparingsproject voor bijstandsge
rechtigden.
Maar de gemeente wil meer doen voor haar
minima. Dus zijn twee nieuwe maatregelen
opgenomen in de nota. Ten eerste: volledige
kwijtschelding van gemeentelijke belastin
gen. Tot nog toe bedroeg de kwijtschelding
voor minima 95%. Dat verandert dus in
100%. De gemeente beoogt hiermee het reëel
beschikbare inkomen van huishoudens met
een minimuminkomen te verhogen.
Een tweede nieuwe maatregel is de instel
ling van een sport- en cultuurfonds. Wethou
der Schouten benadrukt het belang van dit
fonds. "Het biedt minima de mogelijkheid
om lid te worden van een sportvereniging,
een culturele vereniging of de bibliotheek.
Op die manier kunnen leden van gezinnen
met een minimum inkomen toch deelnemen
aan het maatschappelijk leven. Dat is niet
alleen goed voor hen, maar ook voor de
Op 4 juni is er een bingo in de zaal
van de Gereformeerde Kerk in Stel-
lendam, ten bate van Calando in
Dirksland. Er zijn mooie prijzen te
winnen. Koffie, thee en frisdrank is
aanwezig. Te-vens beschikken wij
over een rook en een rookvrije zaal.
Wij beginnen om 20.00 uur en om
19.30 uur is de zaal open.
sociale samenhang binnen de gemeente.
Voor kinderen van gezinnen met een mini
mum inkomen past het bovendien uitstekend
binnen ons jeugdbeleid."
De nota minimabeleid is door het college
van burgemeester en wethouders aangeno
men. Politiek Dirksland heeft zich er in com
missieverband reeds over gebogen, maar de
gemeenteraad zal de nota pas vaststellen
nadat de inwoners de gelegenheid hebben
gehad kennis te nemen van de inhoud én
daar eventueel op- of aarunerkingen over te
plaatsen. De nota ligt vier weken ter inzage.
Uitgangspunt blijft dat iedereen aanspraak op passende zorg kan maken
(Bij)betalen
Gebrul ksterm ij nen
Gebruiksnormen
Andere verstrekkingen
Éenl u zieio^nlNinds of |:»rticuiter verzekerd én gebruiker vaii
■ïmedische tiulpmlddelen? tees dart in de brochure 'Medische
ilhmlpmkkt0hii mM ingang van 1 aprtt WW of de aanpassin-
'0i(i ookgewc^gen voor u hetoben. Pe brochure Is vsrteFijgbaen-
INi uw ziei^nfonds/z^rgverzèkeraar en de apotheek.
pen overzicht met wijzigingen staat ook op internet:
■|vww.s[ekenfoRdsmadJti. Heeft u na het lezen nog vragen?
Éieeih dan contact op 0.
>)éetuw2»Rgverzel«eraar.
?Oaar helfjen ze graag ZiekenfondsKdidié
pet uw vragen. -'^
7 t/m 12 juni 1999
Per 1 januari 1999 hebben AVO Inte
gratie Geliandicapten (AVO), de
Bond van geliandicapten en arbeids
ongeschikten (ANIB) en de Gehandi
capten Organisatie Nederland
(GON) hun krachten gebundeld tot
één nieuwe, krachtige belangenorga
nisatie van en voor mensen met een
handicap: De Algemene Nederlandse
Gehandicapten Organisatie: ANGO.
Wat DOET ANGO?
ANGO is een landelijke vereniging met
ca. 25.000 leden en ruim 100 afdelingen
in het land. ANGO richt zich met haar
werkzaamheden op de integratie van
mensen met een handicap in onze maat
schappij. De vereniging streeft naar
gelijke behandeling en gelijke kansen
voor deze meer dan anderhalf miljoen
landgenoten. ANGO helpt met o.a.:
individuele financiële hulp;
adviezen voor particuliere fondsen en
wettelijke regelingen;
sociaal juridisch advies;
belangenbehartiging;
lotgenotencontact;
vakantiemogelijkheden in aangepaste
accommodaties;
rolstoelvoorzieningen (AVO-stoel) bij
par-keergarages, dierentuinen, pret
parken, musea, etc;
aanvullende vervoersmogelijkheden.
In het kader van de individuele financië
le hulpverlening geeft ANGO directe
hulp aan elke gehandicapte, ongeacht
overtuiging, leeftijd of politieke kleur,
die geen beroep (meer) kan doen op wet
telijke regelingen.
Helpt u ook een handje?
Mensen met een handicap hebben recht op
onze steun. Daarom collecteert ANGO van 7
t/m 12 juni. Want zonder de hulp van het
Nederlandse publiek, dus zonder UW hulp,
is ANGO niet in staat aan de talloze hulp
vragen tegemoet te komen.
Laat de collectant niet tevergeefs bij u aan de
deur komen! Een handicap... het kan ieder
een overkomen. Dan wil je toch ook die hel
pende hand toegestoken krijgen?
Zaterdag a.s. wordt het oud papier weer
bij u opgehaald. Wij verzoeken u het
voor 8.30 uur 's morgens gebundeld bui
ten te zetten. Bij voorbaat onze hartelij
ke dank, namens de vrijwilligers.
-118-
Hij kon het zelf niet ontdekken, hoe goed
hij in de loop der jaren bekend geraakt
was met de Bulkley vallei.
Op de rit naar de hill per bucky zat John
naast Clarence, die hem bij het station
had opgewacht. Ze waren beiden verpakt
in zeildoek. De bosweg was, net als in
het voorjaar bij de dooi, een woeste beek.
waarin de paarden tot de knieën en de wielen tot de
assen door het water gingen. Doch in de spring straalde
de zon en nu dreven grauwe wolken over de toppen van
de bomen. Het erf van Clarence was één plas. In het
blokhuis zaten Ann en de kinderen bij het vuur, dat aan
gelegd was, omdat het door de regen kil was midden in
de zomer. Er hingen kleren aan de zoldering te drogen
en weldra hingen die van John en Clarence erbij, want
ondanks het beschuttend zeildoek waren zij op de rit tot
op het hemd doornat geworden.
Het bleef regenen die gehele dag. In het blokhuis heer
ste een stage schemer, slechts opgeflikkerd door de
vlammen van het houtvuur. Het vee stond kleums onder
een afdak met de poten diep in het water. Clarence, die
voor het melken naar de barn moest, waadde tot zijn
knieën door een dikke brij.
's Avonds hield de regen eindeüjk op. Clarence en John
gingen samen naar de tarwe kijken. Na drie dagen zwa
re regen stond er een paar palm water op het land. De
nieuwe hillbewoners waren zeer verslagen. De tarwe
rotte al. Er kwam niets van de oogst terecht. Waarom
was er ook geen afwatering?
"Heb geen zorg", troostte John de ongerusten. Toen hij
pas in Canada was, had hij zich ook wel eens verbaasd
en geërgerd, omdat er haast geen greppels en geen slo
ten waren. Maar hij had ervaren dat in dit land weinig of
geen afwatering nodig was. "Als het niet opnieuw gaat
regenen, is de farm morgen droog en kunnen jullie over
morgen met de oogst beginnen", voorspelde hij.
De nieuwelingen gingen wat bemoedigd weg.
Doch het begon opnieuw te regenen. Die avond reeds.
's Nachts wakker hggend, hoorde John de regen ruisen
op het dak, het water borrelend stromen over het erf, en
in de verte het zware ruisten van de sterk gezwollen
waterval. Nu twijfelde hij of de oogst gered kon worden.
De volgende morgen was de hemel schoon en ging de
zon in luister op. Op hoge laarzen gingen John en Cla
rence naar de tarwe. Het water stond nu tien duim hoog.
De tarwe leek op riet in een moeras. Ze was alleen lang
niet zo stevig. Tussen wind en water vertoonden de hal
men een duidelijk begin van rotting. Ook was het graan
zwaar gelegerd.
Toen zij weer bij de bam waren, kwam Blanksma aan
gereden. "De boel is weg, hè", zei hij somber.
John durfde hem niet paaien met een ijdele hoop. "Ik
weet het niet", zei hij.
Die middag wasemde de farm als een zoutpan in de war
me zon. Een dichte damp hing boven het veld. De vol
gende morgen was er op het land geen water meer te
zien. En na nog een dag van gulle zon was de tarwe
goudgeel, kurkdroog, maairijp. Zie je wel, de Canadese
zon deed wonderen.
De oogst begon.
De hele hillbevoUcing pakte aan. De vrouwen ook. John
ook. De kinderen van Blanksma weerden zich bijzon
der. Joost werkte harder dan wie ook. Zij zwoegden
allen tot de middag en na het eten weer, totdat het don
ker werd. Het zweet stroomde allen van het gezicht en
de overals vertoonden grote, donkere plekken op de rug
gen.
Op de avond van die dag verschool de berg zich in een
dikke wolk en in die nacht stak er een noordenwind op.
De volgende morgen regende het nog harder dan in de
nacht na John z'n komst.
Clarence wilde zijn oogst redden, ofschoon John zei dat
er op dit ogenblik niets te doen viel. Hij spande de paar
den voor de wagen en enkele van Blanksma's jongens
gingen mee om de tarwe, die aan hokken stond, te ber
gen. Het span verdween in een gordijn van regen. Na
een uur dook het weer op met een lege wagen. Ze had
den een hok willen laden, maar het stro was zo nat en
klef, dat ze de schoven niet uit elkander konden trekken.
"Ik zei het al: je kunt op 't ogenblik niets doen", zei
John. Het regende aan één stuk tot aan zaterdagavond.
's Zondags was het droog. De kolonisten kwamen alle
maal naar Clarence's huis. Het was daar tegenwoordig
op zondag even propvol als indertijd bij John en Stijntje
in Lacombe. Maar dit keer waren allen zeer verslagen.
Geen die meer hoop had op de oogst. De nieuwelingen
waren ontzet, omdat een oogst, die voor het maaien
scheen, plotseling zo radicaal vernield was.
John bad om een wonder, daarbij pleitend op Gods
almacht en barmhartigheid. Na de preek zei Ann dat zij
nog hoop had dat het goed zou komen. Gods liefde was
zo groot. De anderen zeiden het haar niet na, maar de
stenuning was het verder van die dag gelaten. Zij gaven
het aan God over.
Misschien was er nog veel gered, wanneer het nu droog
gebleven was. Maar 's avonds ruiste alweer de regen en
het bleef regenen, nog tweemaal vierentwintig uren ach
tereen. De oogst verdronk.
John achtte het, nu hij er was, zijn plicht de mensen bij
elkaar te roepen en hun voor te houden dat het eerste wat
een pionier nodig had, volharding was. Hij had in de
eerste jaren te Lacombe ook tegenslag op tegenslag
gehad, maar hij had volgehouden en het eind was goed
geworden. Zij moesten ook volharden. Geen twijfel of
het werd goedv Zijn spreken had niet veel effect. De
mensen waren uit het lood. Zelfs Blanksma, anders
stoer, was zeer mistroostig. Hij merkte op dat John des
tijds tegen de economische crisis te vechten had en
mocht verwachten dat het na verloop van tijd weer beter
worden zou. De tegenslagen van de Bulkley vallei lagen
echter aan de streek. Hij vroeg zich af of dit oord, vol
wilde dieren, voor mensen ooit bewoonbaar worden
kon.
Clarence wisselde een blik met zijn vader, doch ook
daarzonder had John het wel gevoeld. Dit was in andere
woorden hetzelfde wat Barrett had gezegd: Ik hoef je
niet te weren. De Bulkley vallei jaagt je wel weer weg.
Het was hetzelfde wat Joost eenmaal in ijlende koorts en
later weer, half buiten zinnen, had gezegd: Die in de
hemel woont zal lachen. John keek naar Joost, die in een
hoek zat, diep gebogen, zwijgend. Gedurende de regen
had hij zich amper laten zien en haast niet laten horen.
Nu hief hij zijn hoofd op, alsof hij iemand zocht. Hij
wou blijkbaar wat zeggen gaan.
Er komt een uitbarsting, dacht John. Hij gaat weer
schreeuwen, zoals verleden jaar. Dit mocht niet. Als er
een explosie kwam nu, nu ze allemaal verslagen waren,
zou die als buskruit werken. John praatte dnik om Joost
het spreken te beletten. Er waren, gaf hij Blanksma ant
woord, zoveel streken, voorheen bewoond door wilde
dieren, nu in cultuur gebracht. Het hele midden-westen
was een eeuw geleden woest, alleen bewoond door buf
fels. En zie nu eens! De korenschuur van de wereld! Hij
kwam weer met zijn tekst uit Genesis: Vervult de aarde,
en onderwerpt haar, en hebt heerschappij over al het ge
dierte. Die tekst was duidelijk en ongelimiteerd.
Doch Blanksma haalde de schouders op over John z'n
redenering. Hij bouwde zijn conclusie niet op de mis
lukking van dit ene jaar. (wordt ven'olgd)
!i;»JïliJUi Ui34.-J K?^W
^L I
Vergoeding medische
hulpmiddelen aangepast
Vanaf 1 april 1999 zijn de voorwaarden voor vergoeding van veel
medische hulpmiddelen aangepast. Daarbij gaat het bijvoorbeeld
om hoortoestellen, elastische kousen en incontinentiemateriaal.
Uit het oogpunt van kostenbeheersing zijn voor sommige hulp
middelen gebruikstermijnen of gebruiksnormen ingevoerd. De
nieuwe regeling voor medische hulpmiddelen geldt voor alle
ziekenfondsverzekerden en voor de meeste mensen met een
particuliere ziektekostenverzekering.
De maatregelen zijn er op gericht om
met het beschikbare geld de, meest
passende zorg te verlenen aan men
sen die op deze zorg zijn aangewe
zen. Want het uitgangspunt blijft dat
Iedereen aanspraak kan maken op
wat medisch noodzakelijk is. Daar
naast Is de regeling zodanig aange
past dat duidelijker dan voorheen is
aangegeven welke hulpmiddelen voor
vergoeding In aanmerking komen en
onder welke voon/vaarden. Ten slotte
Is het pakket hulpmiddelen dat voor
vergoeding in aanmerking komt op
enkele punten uitgebreid.
De meeste medische hulpmiddelen
worden vergoed op basis van een
ziektekostenverzekering. Als u een
medisch hulpmiddel nodig heeft, kunt
u zich dus wenden tot uw ziekenfonds
of zorgverzekeraar. Het voorschrijven
van een medisch hulpmiddel gebeurt
meestal via uw huisarts of behande
lend specialist. In een aantal situaties
moet u dan zelf een deel (blj)betalen
voor een medisch hulpmiddel:
Voor sommige hulpmiddelen geldt
een maximumvergoeding. Bijvoor
beeld voor hoortoestellen geldt een
maximumvergoeding. Pruiken wor
den tot maximaal 556,- vergoed.
Wilt u een hulpmiddel dat duurder Is
dan de maximumvergoeding, dan
moet u het meerdere zelf betalen.
Ook geldt voor bepaalde hulpmidde
len een eigen bijdrage. Voor een der
gelijk hulpmiddel moet u altijd een
gedeelte zelf betalen. Voor speciale
schoenen betaalt u bijvoorbeeld een
eigen bijdrage van 224,-.
Naast de bestaande (bij)betallngsre-
gelingen gaat voor een aantal hulp
middelen een geöru//csterm/yngeld.e,n,
Met bijvoorbeeld ioopwagens en kruk
ken rtioet u minimaal zeven jaar doen.
Bent u diabeet, dan geldt voor de
bloedglucosemeter een gebruikster-
mijn van drie jaar. Functioneert de
meter nog goed, dan kunt u er uiter
aard langer mee doen. Wilt u een
hulpmiddel eerder vervangen dan de
minimale gebruikstermijn, dan moet
u het hulpmiddel zelf betalen. Uw
zorgverzekeraar kan wel toestem
ming verlenen voor vervanging bin
nen de gebruikstermijn als u niet
meer over een bruikbaar hulpmiddel
beschikt. Bijvoorbeeld als er sprake
is van een gewijzigde indicatie. Soms
is er voor een hulpmiddel géén ge
bruikstermijn vastgesteld. Uw zorg
verzekeraar kan dan uit oogpunt van
doelmatige zorgverlening wel een
vervangingstermijn hanteren.
Voor een aantal andere hulpmidde
len geldt per 1 april een gebruiks
norm. Met name bij verbruiksar-
tikelen gelden zogenaamde maxi
mum gebruiksnormen. Dit betekent
dat is vastgelegd hoeveel materiaal
er maximaal word) vergoed. Als u
meer gebruikt, moet u het meerdere
zelf betalen. Deze normen gelden
voor stoma- en incontinentiema-
terialen. IVIaar ook voor hulpmidde
len bij diabetes (suikerziekte).
De door deskundigen vastgelegde
gebruiksnormen en gebruikster
mijnen zijn gebaseerd op praktijker
varingen en daardoor in de meeste
gevallen voldoende. Van de gebruiks
termijnen en -normen kan alleen bij
specifieke medische indicaties wor
den afgeweken.
Er zijn ook verstrekkingen die in bruik
leen worden gegeven. Bijvoorbeeld
sommige ieesapparatuur en mobiii-
teitshulpmiddelen, zoals loopfietsen,
of aangepaste tafels, stoelen en bed
den. Voor deze hulpmiddelen betaalt
u géén eigen bijdrage. Wel kan even
tueel een waarborgsom in rekening
worden gebracht.
Naast de medische hulpmiddelen die
op grond van de Ziekenfondswet of
een particuliere ziektekostenverze
kering worden verstrekt, is er een
groot aantal hulpmiddelen dat onder
de Wet voorzieningen gehandicapten
(Wvg) of onder de Wet op de (Re)inte-
gratie Arbeidsgehandicapten (REA)
valt. Bij uw gemeente kunt u een be-
roep doen op de Wvg voor onder
meer vervoersvoorzieningen, rolstoe
len en woonvoorzieningen. De REA
is er voor werk- en onderwijsvoor
zieningen, zoals aanpassingen op de
werkplek en hulpmiddelen voor het
verrichten van arbeid en het volgen
van onderwijs. Mocht u niet weten
waar u een bepaald hulpmiddel of een
voorziening kunt aanvragen, infor
meer dan bij uw zorgverzekeraar of
gemeente. Ook uw huisarts, specia
list of apotheker kan u hierover infor
meren.
