Raad Oostflakkee besteedt halve ton
aan oi^anisatie-onderzoek
Zuiveringsschap organiseert
fotowedstrijd 'Water en Landschap'
(H
Overdenking
Koor- en
samenzangavond
eyiitirai-itiiywi
uit de kerken
uit de
Heilige Schrift
Naar de tuinen van Monet
op zaterdag 12 juni
'Ronde tafel
voor (na) denkers...'
Gemeente-opbouw
Juweliers - opticiens
Kwaliteit en service onder een dak
55-\- initiatief:
inde
liled. Hety. Merk te
Middelhamis
VAGINAS
Vrijdag 28 mm 1909
Het zat vorig jaar december in Oostflak-
kees' gemeenteraad niet helemaal lekker
tussen de coalitiepartijen en, zeg maar, de
oppositie. Immers was er toen die motie
van RPF, CDA, SGP en PvdA waarin de
organisatiestructuur van het gemeente
lijk apparaat aan de kaak werd gesteld.
Daarmee klopt het niet helemaal, vonden de
indieners en dat leidden ze af uit het feit dat
er ter secretarie zo'n groot verloop van amb
tenaren is. De raadsmeerderheid be-sloot dat
onderzoek naar de oorzaak daarvan zou wor
den gepleegd; dat zo'n extern onderzoek
geld zou kosten was duidelijk. Vorige week
donderdagavond was bekend dat dat een hal
ve ton zal zijn: "m'n veronderstelling komt
redelijk goed uit, 't wordt nog lachen", mok
te de heer P. v. d. Ree (VVD), maar hij had
dan ook - vorig jaar december - tegen de
motie gestemd. Met zijn fractiegenoot de
heer Noordemeer vond de heer v. d. Ree de
motie een afgezwakte motie van wantrou
wen jegens de sectorhoofden.
Overigens heeft de hele raad zich loyaal
opgesteld in de beschikbaarstelling van het
gevraagde krediet van 50.000,-.
De structuur van de gemeentelijke organisa
tie wordt derhalve onderzocht door het bu
reau Twijnstra Guade die uit zeven aange
schreven buro's is gekozen.
Van de indieners van de motie geen com
mentaar, wel van de tegenstemmers van
toen, o.a. de heer De Vries. Met de heer v. d.
Ree stemde hij nu weliswaar in met de
gevraagde kredietverlening maar hij ver
klaarde wel van het prijskaartje geschrokken
te zijn. Zo niet trouwens de raadsvoorzitter
burgemeester Van Pelt: "de prijs valt mij
niet tegen, die is de consequentie van de
stappen die we genomen hebben en dat
mïdcen we dan gewoon af'.
Obstakels
Over obstakels heeft de heer Heintjes (VLO)
het gehad; die stonden weüswaar niet op de
agenda, maar de heer Heintjes maakte
gebruik van de gelegenheid tot het stellen
van vragen. Achthuizen moge dan een lan-
dehjk dorp zijn, met dijkbebouwing en lint
bebouwing, maar de begroeiing is op som
mige dijken te hoog opgeschoten, zó hoog
dat het zaad van alle onkruid in tuinen en
hofjes terecht gaat komen, 't Zou daar nodig
gemaaid moeten worden en dat was dan ook
de heer Heintjes' vraag aan de voorzitter. Op
2e Pinksterdag zouden er weer heel wat be
zoekers naar Achthuizen komen voor het
wielerevenement en bijna zou je je als Acht-
huizenaar gaan schamen.
De raadsvoorzitter geloofde er niet in dat hij
het op zó korte termijn gemaaid zou krijgen
maar hij 'neemt het mee'.
"Daar zal ik het dan mee moeten doen", be
rustte de heer Heintjes.
De mogelijkheid tot het stellen van vragen,
waarvan de heer Heintjes juist gebruik had
gemaakt, zou wat de heer v. d. Ree betreft
beëindigd mogen worden. Voor hem is zo'n
vragenuurtje een soort dummy van de vroe
gere Rondvraag en die was juist met veel
overtuiging afgeschaft. Wat de heer v. d.
Ree betreft mag het ook zo gaan met de vra-
genstellerij aan het begin van de vergadering
waarbij alleen de vraagsteller-, en niet de
hele raad zich betrokken weet.
"Van harte mee eens", het de raadsvoorzitter
weten. Het reglement van orde geeft nu een
maal de mogelijkheid, maar ook wat de
voorzitter betreft zou het beperkt moeten
zijn tot klemmende-, of heel actuele zaken.
Er zal over worden nagedacht.
Mevr. wethouder Van Dijke (PvdA) en de
heer P. C. H. Noordermeer (VD) waren af
wezig, de een wegens vakantie, de ander in
verband met andere werkzaamheden maar
ze hebben aan de raadsvergadering niet al te
veel gemist. Die was dan ook in een half uur
bekeken.
'Water en Landschap'. Rond dit thema
organiseert Zuiveringsschap Hollandse
Eilanden en Waarden dit jaar weer een
fotowedstrijd. Doel is belangstelling te
wekken voor het watermilieu. Met dit the
ma denkt het zuiveringsschap vooral veel
interesse te wekken bij natuurliefhebbers.
De prijsuitreiking vindt plaats in het
voorjaar van 2000. De beste foto's wprden
onder meer geplaatst in het jaarverslag
van het zuiveringsschap over 1999.
Al enige jaren organiseert het zuiverings
schap een fotowedstrijd over diverse onder
werpen die met water te maken hebben. De
belangsteUing voor deelname is steeds erg
groot. Dit succes heeft het zuiveringsschap
opnieuw doen besluiten om ook in 1999
door te gaan.
Thema
Binnen het gekozen thema 'Water en Land
schap' passen veel soorten foto's. Te denken
valt aan: zonsondergang, poldervergezich
ten, watermolens, enzovoort. Zoals altijd
wordt er veel overgelaten aan de creativiteit
van de fotograaf. Historisch bebouwing en
nieuwe architectuur in zowel stedeUjke als
landelijke omgeving vallen ook onder het
thema. Wel moet er altijd een relatie zijn met
het water.
Jury
Een deskundige jury beoordeelt de ingezon
den foto's op thema, creativiteit en techni
sche kwaüteit. De jury bestaat uit ir. C. van
der Burgt, adviseur grondverwerving van
Stichting Het Zuidhollands Landschap, M.
de Regt, docent vormgeving aan de Ichtus
Hogeschool in Rotterdam en drs. J. H. W. M.
Boeyen, hydrobioloog bij Zuiveringsschap
Hollandse Eilanden en Waarden.
Grenzen gebied
higezonden foto's moeten zijn gemaakt bin
nen de dijken van de eilanden en de waarden
die behoren tot het verzorgingsgebied van het
zuiveringsschap. Dit betekent dat foto's die
buitendijks op de grote rivieren of aan de kust
zijn gemaakt buiten de prijzen vallen. Om
misverstanden te voorkomen dient op de foto
te worden aangegeven waar deze gemaakt is.
Het zuiveringsschap heeft als taak te zorgen
voor een goede waterkwaliteit in singels,
sloten, plassenenmeren.
Tot het gebied van het zuiveringsschap
behoren: Usselmonde (waaronder ook Rot
terdam-Zuid), Rozenburg, het Eüand van
Dordrecht, de Hoeksche Waard, Voome-
Putten, Goeree-Overflakkee, de Krimpener-
waard, de Alblasserwaard en de Vijfheeren-
landen.
VÓÓR 1 FEBRUARI
De inzending - voorzien van goede verpak
king - moet vóór 1 februari 2000 binnen zijn
bij Zuiveringsschap Hollandse Eilanden en
Waarden, Postbus 469, 3300 AL Dordrecht
onder vermelding van 'fotowedstrijd'. Daar
bij dient duideüjk naam, adres en woon
plaats van de deelnemer te zijn aangegeven
en de plaats waar de foto is gemaakt. Het
zuiveringsschap stelt zich niet aansprakeüjk
voor beschadigingen of zoekraken van mate
riaal bij verzending.
De winnaars krijgen in het voorjaar van
2000 schrifteüjk bericht.
Prijzen
De eerste prijs bestaat uit een professionele
veldkijker. Als tweede en derde prijs is ge
kozen voor een diaprojector en een diavie
wer. Desgewenst kan worden gekozen voor
cadeaubonnen van gelijke waarde.
Fotografen die voor de vierde tot en met de
tiende prijs in aamnerking komen ontvangen
een cadeaubon.
De prijzen worden in de eerste helft van
2000 uitgereikt.
Spelregels
De spelregels zijn verder:
maximaal 5 kleurenfoto's per deelnemer;
beroepsfotografen zijn van deelname uit
gesloten;
Programma
02.00 uur: Vertrek uit Hellevoetsluis. Met
één tussenstop in Noord-Frankrijk
06.00 uur) zijn we 09.00 uur in Giver-
ny, een kostehjk dorp met de tuinen van
Monet.
- Musée Américain (met 't werk van
Amerikaanse impressionisten die hier
woonden en werkten).
- Musée Baudy (historisch hotel en ont
moetingsplaats van de Amerikaanse en
Franse impressionisten). Het is nu een
galerie/restaurant met ook alweer een
prachtige tuin. Enkele gezellige terras
sen en wat winkeltjes.
17.30 uur: Vertrek uit Givemy, waarna we
met één tussenstop in HeUevoetsluis terug
hopen te keren.
Voor dit servicereisje worden alleen de bus
entrees geregeld.
Kosten: 110,- (inclusief fooi chauffeur
2 consumpties in de bus 2x entree voor de
tuinen en Musée Américain).
Organisatie: Volksuniversiteit afdeUng Hel-
levoetsluis.
Opgave: Jan Lageweg, tel. (0181) 312387.
Autobedrijf Jan van Dijk
NED. HERV. kerk
Beroepen te Middelhamis J. Maas te Oud-
Beijerland; te Nieuw- en St. Joosland en Rit-
them, G. van Driesten, kandidaat uit Streef
kerk; te Putten K. van Meijeren te Zwolle.
Bedankt voor Barendrecht (buitengewone
wijkgemeente) A. A. Hoor te Genemuiden;
voor Delft (wijkgemeente Biimenstad Beth-
lehemkapel) P. L. de Jong te Delfshaven;
voor Voorburg (buitengew. wijkgemeente)
L. Groenenberg te Oud-Beijerland.
geref. kerken
Befoepen te Beekbergen (voor het 2^ime-
huis) M. E. Boelhouwer-Overeem te Door-
werth, die dit beroep heeft aangenomen.
GEREF. kerken (VRIJGEMAAKT)
Beroepen te Amersfoort-Oost A. A. Kramer
te Axel (missionair predikant te Gent); te
Noardburgum E. J. van den Bos, kandidaat
uit Kampen; te Staphorst en te Ureterp P. F.
de Boer te Roodeschool.
Bedankt voor Nijkerk R. Kelder te Maas
sluis.
CHR. GEREF. KERKEN
Aangenomen naar Beimekom C. Westerink
teBaam.
Bedankt voor Aalsmeer H. de Bruijne te 's-
Gravenhage-West.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Haamstede R. Kattenberg te
Vüssingen; te Leerdam A. J. Gunst te Bent-
huizen, die bedankte voor Berkenwoude; te
Oudemirdum en te Scheveningen A. B. van
der Heiden te Utrecht.
Bedankt voor Klaaswaal F. Mulder te Scher-
penzeel.
foto' s moeten zijn gemaakt biimen de dij
ken van de Hollandse eilanden en waar
den (zie hiernaast onder kopje 'grenzen
gebied');
over de uitslag is geen correspondentie
mogelijk;
het zuiveringsschap krijgt het recht de
ingezonden foto's kosteloos te reproduce
ren en te pubhceren met naamsvermel
ding van de fotograaf.
"En de Heere deed dagelijks toe, tot
de Gemeente, die zalig werden".
(Handelingen 247}
We kunnen daar met een zeker heimwee in
het hart aan denken: "De Heere deed dage
lijks toe...."
Want als we zien op de tijd, die we nu bele
ven! Dan kunnen we toch bepaald niet zeg
gen, dat er dagelijks worden toegebracht.
Eerder moeten we spreken van de achter
uitgang van de kerk. Velen zeggen hun lid
maatschap op en snijden elke band met de
kerk door. Zij geven aan, dat zij er niet
meer van willen weten. En anderen, die wel
ingeschreven staan in de registers yan de
kerk, willen daar echter daadwerkelijk niets
mee te maken hebben. Zij hebben geen
behoefte, om naar het Woord te horen. Het
doet hen niets.
Toch mag ook deze tekst uit het Woord van
de Heere weerklinken. En de Heere deed
dagelijks toe tot de gemeente, die zalig
werden.' Dat is de vrucht van de Pinkster-
prediking. Kerkvergaderen is geen werk
van mensen. Het is het werk van de Heere,
die zich in het leven van zondaren wil ver
heerlijken. Dat is uiteindelijk ook het vaste
fundament.
Het is een werk, dat voortvloeit uit Zijn
vrijmachtig welbehagen. De mensen, die
werden toegebracht, waren geschreven in
het boek des levens des Lams. De Heere
had hen gekend van eeuwigheid en dat is
ook de troost van de Kerk der eeuwen.
De Héére deed toe. Maar dat was ook in de
middellijke weg. Allereerst in de weg van
het gebed. De discipelen waren vóór de
Pinksterdag eendrachtig en in gebed bijeen.
En dat gebed werd verhoord. Hebben wij
gebeden om die Geest van Pinksteren?
En wat mogen we nog méér zien als de mid
dellijke weg? De prediking van Petrus. Op
de Pinksterdag ging hij spreken van de
opgestane Levensvorst. Die prediking was
bepaald niet zo aangenaam voor de mens.
Het was zelfs een heel scherpe prediking.
Maar die is tot zegen geworden. Velen
kwamen met een schuldverslagen hart tot de
discipelen.
En dat deed de Heere gepaard gaan met de
werking van Zijn Geest. Want zonder die
Geest is alle mensenwerk vruchteloos. Maar
dat neemt niet weg, dat de prediking wer
vend mag en moet zijn. Mensen winnen
voor de dienst aan de Koning der Kerk.
Het was een troostvolle prediking. Maar
ook met een diep ernstige ondertoon. Want
er waren er ook, die zich tegen de Heere
bleven verzetten en van het Woord en de
genade des Heeren niet wilden weten. Soms
uit de vijandschap van het hart, maar óók
soms in een vrome weerstand.
Maar we belijden, dat de Heere nog Dezelf
de is. Hij k^ ook in onze tijd, de tijd van
kerkverlating, mensen toebrengen. En dan
leidt het besef, dat de Héére Zijn Kerk ver
gadert, niet tot een machteloos temeer zit
ten. Integendeel, dan zal het leiden tot een
vurig en aanhoudend gebed tot de Heere.
En zo wordt die gemeente van Pinksteren
uitgebreid. Als een vrucht van het werk des
Heeren. En dan begrijpen we: waar die
gemeente groter wordt, daar wordt een
ander rijk afgebroken: het rijk van de vorst
der duisternis.. Nee, hij zal ze niet los willen
laten: zij, die gered, behouden worden voor
eeuwig. Toch zal hij zijn prooi moeten los
laten.
Het werk van de Pinkstergeest wordt zicht
baar in de uitbreiding van de gemeente.
Maar Hij werkt óók in het hart van hen, die
Hij wederom geboren doet worden en die
Hij tot Christus leidt.
In al hun verscheidenheid. Er zijn er, die
ruim leven en veel genade van de Heere ont
vangen. Maar we denken ook aan hen, die
van verre staan. Die strijd en donkerheid in
hun hart kennen en er dikwijls helemaal niet
bij kunnen.
En we mogen ook uit het verband opmaken:
niet alleen grote mensen, ook jongeren, ook
kinderen. Petrus heeft er zo duidelijk van
gesproken: "U komt de belofte toe en uw
kinderen en allen, die van verre zijn." Is dat
geen rijke Pinkstervrucht? En dan gunnen
we toch niemand aan die vijand van de Hee
re?
Zahg worden! Wat houdt dat in? Dat in dit
leven de enige troost gekend wordt en straks
in de eeuwige heerlijkheid God grootge-
maakt zal worden. En dan gaat het om men
sen, die anders zouden heenleven naar de
eeuwige ramp-zaligheid, omdat zij net als
wij in Adam verloren lagen.
Die zaligheid wordt in dit leven reeds
geschonken. Dat is de vreugde in de Heere,
vol te zijn van Zijn genade, te leven uit Zijn
ontferming. Dat is de vreugde, die voort
vloeit uit het werk van de Heere Jezus. Die
Geest van Pinksteren is immers door Hem
verworven en na Zijn Hemelvaart aan Zijn
Kerk geschonken? Dat is Pinksterleven. Dat
is kinderleven. Verbonden door de Geest
aan Christus, door het welbehagen des
Vaders.
Het is een gelukkig volk, dat de Heere toe
behoort. Ook al voelen zij zich in zichzelf
dikwijls ongelukkig, vol van onzekerheid,
strijd en aanvechting. Ook al hebben zij
dagelijks te strijden met hun eigen zwakhe
den en boze begeerten. Toch zalig, toch
gelukkig, omdat zij de Heere toebehoren en
zo met vrede in het hart door dit leven gaan.
Vanuit de trouw en de goedheid van de Hee
re.
Is dat praktijk voor ons geworden? Of leeft
u met de hunkering in het hart, om dat ook
te mogen kennen? Moet u het zeggen: ik zou
dat zo begeren, maar ik kan er niet bij, het is
de strijd, om te weten, of ik er in delen mag?
Dat zijn vragen, die heel begrijpelijk zijn.
Leg die vragen dan maar aan de Heere voor:
"Heere, brengt U mij dan tot die zaligheid,
komt U dan toch met de krachtige werking
van Uw Geest in mijn hart en leven!" Als u
dan ongelukkig door het leven gaat: weet
dan, dat er een God in de hemel is, die wer
ken wil. Opdat we toegedaan worden. Opdat
die schare vol zal worden vanuit Gods wel
behagen.
Zalig worden, dat is ontheven worden van
alle strijd en droefheid en de rust ingaan, die
overblijft voor het volk van God. Het eeu
wig, zalig leven, door de Heere geschonken.
Dan staan ze daeir en ze zingen het uit: De
zaligheid is van onze God. In eeuwige
vreugde, in ongestoorde lofzang.
Op die eerste pinksterdag werden er drie
duizend toegedaan. En daarna elke dag weer
opnieuw. We weten hun namen niet. Dat is
niet erg, want we weten de naam van hun
Borg, hun Koning. Zijn Naam wordt bezon
gen: Zaligmaker. Alles is uit Hem, genade,
overvloeiende voor de grootste der zonda
ren. En het wordt tot een schare, die nie
mand tellen kan.
Daarom bidden we óók in deze tijd:
"Bewaar en vermeerder Uw Kerk!" En
daarom zingen we van Gods trouw:
"God zal ze zelf bevestigen en schragen
en op Zijn rol, waar Hij de volken schrijft,
hen tellen als in Isrel ingelijfd
en doen de naam van Sions kind'ren dragen!
Werkendam
Ds W. Arkeraats
anno
1870
Zandpad 2-4 Tel. (0187) 48 25 67 3241 GX Middelharnis
Er zijn ook 55-plussers, vrouwen of
mamien, die niet zo geïnteresseerd
zijn in de reguliere recreatieve activi
teiten van het ouderenwerk. Met
enkele personen iiebben wij contacten
gehad over het feit dat zij wél interes
se hebben in bijvoorbeeld regelmatige
ontmoetingen met 55+ers, al Vuttend
of gepensioneerd, om van gedachten
te wisselen en te discussiëren over bij
voorbeeld:
- samenlevingsvraagstukken
- poUtiek en landsbestuur
- specifieke deskundigheden (beroepen)
- structuren, niveaus, marges.
Het doel hierbij is om deskundigheid te
delen, denkprocessen te stimuleren, kennis
verrijking, inzichtvergroting en vooral de
nieuwsgierigheid te bevredigen.
De agenda-invulling van de ontmoetingen
wordt om beurten aan de leden opgedragen
(zelf of een gastspreker geïntroduceerd).
Uiteraard is niet uitgesloten dat het ronde
tafelgezelschap adviezen en/of aanbevelin
gen aan deze of gene kan doen.
Deelnemers aan deze ronde tafel zijn gespe-
ciaUseerd, of hebben leidinggevende func
ties uitgeoefend en/of hebben hogere be
roepsopleidingen gevolgd. Hun belangstel-
Ungsgebied is breed.
Naar een geschikte plaats voor de rondetafel-
ontmoetingen wordt nog gezocht. Wij den
ken aan een historische lokatie.
Kandidaten van heel Goeree-Overflakkee
zijn welkom.
Is uw belangstelUng gewekt? Neem dan
contact op met Lokaal Ouderenwerk Mid
delhamis, tel. 483366 of fax 489993.
Lokaal Ouderenwerk Middelhamis
werk aan welzijn! Welzijn werkt!
Jedutbun zingt... 'Liederen rond het
bijbelboek Openbaring'. Solisten:
Betty Schroevers, Liesbeth Struik en
Jan van Seters. Schriftlezing: Ati van
Nimwegen. Opening en sluiting: Arie
Numan. Orgel: Bart-Jaap de Bakker.
Algehele leiding: Mar van der Veer.
Deze avond zal worden gehouden D.V.
zaterdag 29 mei a.s. in de Ned. Herv.
Kerk te Middelharnis.
Het thema van deze avond zal zijn: 'De
Openbaring van Johaimes'.
Centraal zullen o.a. staan de volgende frag
menten: 'Zalig zijn de doden die in de Hee
re sterven' en de 'Alpha en de Omega'. Ook
zal het Sanctus (Heilig, heilig) van Schubert
ten gehore worden gebracht. Het wordt een
afwisselend programma met samenzang,
solozang en schriftlezing.
U wordt hartelijk uitgenodigd deze bijzon
dere zangavond bij te wonen.
De avond zal beginnen om half acht. De
kerkdeuren gaan om zeven uur open.
Aan de uitgang zal een collecte worden
gehouden, ter bestrijding van de kosten.
Wij hopen u deze avond te mogen begroeten.
-117-
En of er in de Bulkley vaUei heus heel de
winter sneeuw lag bij zonneschijn, en zij
had ongelovig gelachen, toen John ant
woordde dat sneeuw wel eens verveelde.
Sneeuw en zon vervelen? Opa was zeker
vergeten hoe de Nederlandse winters
waren met storm en mist en kille regen.
Over Joost had John niet gesproken. Hij
had er geen moed toe gevonden. Nu hiel
den de zorgen, die hij zich maakte over de desillusie, die
de nieuwkomers straks treffen zou, hem evenwel de slaap
uit de ogen.
Barrett het zich bij de aankomst van een betere zijde zien
dan het vorig jaar. De plagen van de spring waren voor
bij. Het water, losgebroken van de bergen, was weer in
zijn normale beddingen teruggezakt. De muggenplaag
was reeds geweken. De zon straalde en de berglucht was
zo zuiver als kristal. De rit van het station de heuvel op in
een rij wagens, gemend door halfbloeden van Dad Bar
rett, was een feestrit. De nieuwelingen vonden het alle
maal een prachtig land, en de vrouw van Blanksma, de
enige die geluisterd had, toen John waarschuwde om van
hun nieuwe woonplaats niet te veel te verwachten, zei dat
het haar geweldig meeviel.
't Viel John ook mee. Bij de pioniers, die de nieuwko
mers opwachtten op Clarence's farm, stonden ook Jack
en Berendien, teruggekeerd uit Prince George, nadat zij
daar in het ziekenhuis bevallen was. Ze hadden, toen zij
weer hersteld was, getwijfeld wat ze zouden doen: daar
bUjven of teruggaan naar de hill. Ze hadden gekozen voor
Barrett. Tijdens hun afwezigheid hadden ze gemerkt toch
aan de hill gehecht te zijn. 't Deed John goed dit te horen.
Maar waar was Joost?
De kinderen van de nieuwkomers gingen bloemen pluk
ken, die in overdadige lente-overvloed op de farm bloei
den; de vrouwen toonden zich verrukt over hetgeen Ann
van haar blokhuis in de wildernis gemaakt had; de man
nen keken naar de koeien en de hoenders, wandelden
langs de akkers, verkruimelden een handvol aarde. De
levende have zag er welvarend uit; de grond was prima
en hetgeen Clarence vertelde over de opbrengst van de
farm, stond hun aan.
Joost had zich nog niet laten zien, toen de nieuwelingen
al twee uur op de farm waren. John vroeg aan Clarence,
waar hij zat. Die antwoordde: "Waar ie altijd zit". Dat
was dus bij het graf van Mien. Toen John vroeg hoe het
nu met hem ging, haalde Clarence de schouders op. Hij
was nogal onrustig geweest de laatste dagen, vermoede-
üjk de spring of het vooruitzicht van de komst van zoveel
vreemden.
John voelde zich onbehaagUjk. Best mogelijk dat Joost
straks plotseUng te voorschijn kwam, met rollende ogen
en een uitgestoken arm, roepende: Die in de hemel
woont, zal lachen. De kinderen zouden een doodschrik
krijgen en de vrouwen zouden overstuur worden. Hij
vond het jammer dat Clarence niet gezorgd had dat hij
weggebracht was, zoals Margareth. Hij had hem in die
geest geschreven.
Nu Joost er echter was, wou hij hem alleen spreken. Mis
schien kon hij een uitbarsting voorkomen. Hij sHpte uit
de kring van inamigranten, die druk met Clarence praat
ten, weg, ging het bos in en vond Joost bij het graf. Hij
zat op een wortelstronk tegenover de steenhoop, het
hoofd gebogen, triest.
Hij had Johns nadering niet gemerkt, maar bij het kraken
van een takje sprong hij op, als wilde hij het graf verde
digen. John herkennend, werd hij schuw, 't Leek dat hij
wilde vluchten.
John zei: "Wij zijn toch goede vrienden, Joost. Ga zitten,
jongen".
Daarop ging hij weer zitten op zijn wortelstronk, op
nieuw ineengedoken.
John wist niet hoe hij hem aanpakken moest: zacht? fors?
met een beroep op het gezond verstand? of met de troost
en opbeuring van het geloof?
Hij legde zijn hand op Joost z'n schouder. Die kromp nog
meer ineen. Maar John zei vriendelijk: "Je bent toch niet
bang voor mij, Joost?"
Toen keek hij even op.
Zijn bUk gaf John moed. Er was een diepe droefheid,
doch geen verwarring in zijn ogen. John zei: "We moeten
de levenden niet bij de doden zoeken, Joost".
Weer keek Joost op, bevreemd.
"Zij zijn gestorven, maar hun ziel leeft. Zij zijn in heer
lijkheid".
Joost staarde stom voor zich uit.
"Dat weet je toch", ging John door.
Joost knikte.
"Dan mag jij niet bUjven treuren bij dit graf, Joost".
"Is dit verkeerd?" vroeg Joost. "Wij hielden zoveel van
elkaar".
"Gelukkig! Des te erger dat jij alleen denkt aan haar graf
en niet aan haar geluk".
Joost boog zich schuldbewust.
"Jij moet weer het leven in", ging John voort.
Joost streek met de hand langs het voorhoofd, als schoof
hij een gordijn weg. "Het leven in.herhaalde hij wee
moedig.
"Ja, het leven in. Je taak aanvatten. Wil je weggaan of wil
je in de Bulkley vallei blijven?"
"Weggaan?" Hij schrok. "Ec wil hier büjven".
"Akkoord. Maar dan niet suffen, Joost, maar werken, een
voorbeeld wezen voor het volk, dat vandaag aangekomen
is".
Joost kromp weer ineen. "Dat volk, hu... Ik wil 't niet
zien. Ik wil alleen zijn. De drukte maakt me ziek".
"Je moet onder de mensen, Joost. De eenzaamheid heeft
je ziek gemaakt. Onder de mensen word je beter".
Hij schudde het hoofd. "Nee, nee".
John stond in twijfel wat hij doen moest. Toegeven? Hem
hier laten? Of hem in het gezelschap brengen? Dan hep
hij het gevaar dat er een explosie kwam en deze zou een
kwade weerslag hebben. Maar Joost moest bij het graf
vandaan. "Kom mee!" zei hij bevelend.
Ze kwamen op de farm, toen de maaltijd daar gereed
stond, buiten op het erf, een lange tafel. De kinderen von
den het een feest in de open lucht te eten. Joost zat naast
John. Hij zei geen woord. Hij sloeg naar 't scheen geen
acht op het gesnap van de kinderen, 't Was of hij bang
was voor hun vrolijkheid. Na het eten was hij onmiddel
lijk weer verdwenen.
Toen John drie dagen later weer vertrok, was hij redelijk
tevreden. De nieuwelingen hadden niet geklaagd. Zij
waren al aan 't werk gegaan. Het scheen dat zij te talrijk
waren om de eenzaamheid te sterk te voelen. Althans
gedurende de zomer zou het wel gaan, vermoedde hij. Hij
had echter nog zorg om Joost. Een uitbarsting had zich
niet voorgedaan, maar de jonge weduwnaar bleef schuw
en meed de mensen, en gisteravond had hij hem weer
gevonden, zittend bij het graf.
In augustus reisde John weer naar de Bulkley vallei. Hij
had nieuwe aanvragen uit Nederland gekregen. Zijn doel
was thans om uit te zoeken, waar hij deze mensen plaat
sen moest en tevens om zich te vergewissen hoe het ging
met de kolonisten, die hij van 't voorjaar naar de hill ge
bracht had. Clarence had geschreven dat 't schikte. Br
waren flinke lui bij. De Blanksma's stonden hem bijzon
der aan. Net zo'n gezin als vroeger ons gezin, schreef
Clarence, te groot en te druk om last van eenzaamheid te
hebben. Een goed seizoen had ertoe bijgedragen om al de
nieuwelingen te doen wennen. Ze hadden weinig last van
nachtvorsten gehad en een mooie zomer. Op John z'n
vraag hoe het met Joost was, had Clarence geantwoord:
Niet veel verandering; nog altijd vreemd. Over hem bleef
John bezorgd.
Tijdens de reis naar de Bulkley vallei regende het zo
hard, dat John de heuvels langs de lijn niet zien kon. 7-elfs
de rivier, die vlak langs de spoorweg stroomde, ging ver
scholen achter een grijs gordijn van water. De conducteur
moest John vertellen dat ze bij Barrett waren.
(wordt vervolgd)
OFFICIEEL DEALER
Brielle
Slagveld 19
Tel. (0181) 413777
Spijkenisse
Kelvlnweg13
Tel. (0181)624900
Honda-dealer voor de Z-Hollandse eilanden
Nieuws
