SING-IN
Overdenking
EiyyrfDEif-itiEuws
Schotejil weet niveau op peil te houden
Paaszangavond
Woord Daad
te
uit de
Heilige Schrift
Zelfhulpgroep
Platform tegen Geweld
Vrijmarkt te Ouddorp
HET
.OJKVENSTER
U ligt in een
deuic
Verkoop handwerken
ilüiiilillliü
IHIIIIlBlIllllliiiMi^^
PAGINA 5
Vrijdag 26 maart 199%„
Blik op kerk ^->y
en samenleving Cj
- De veteranenziekte
- Epidemieën in het verleden
- Optimale gezondheid
Lichte paniek, vorige week, toen de eerste
gevallen van de veteranenziekte bekend
werden. Inmiddels zijn er, op het moment
dat ik dit schrijf, zestien mensen aan overle
den, en nog een kleine 200 zijn ziek, waar
van sommige ernstig. Het was al spoedig
duidelijk waar de besmettingshaard lag: alle
slachtoffers hadden een bezoek gebracht
aan de Westfriese Flora in Bovenkarspel.
Eerst werd de bacil gezocht in de spuitende
fontein, maar die bleek zich te bevinden in
hetbubblebad...
Het is bewonderenswaardig hoe snel in
onze tijd de oorzaak van zo'n ziekte kan
worden opgespoord. Tegelijkertijd gaan er
dan weer stemmen op van mensen die van
mening zijn dat de waarschuwing te laat
kwam. Het is altijd gemakkelijk en goed
koop meteen de beschuldigende vinger uit
te steken. Terwijl de medische wetenschap
alles in het werk stelt om de oorzaak te ach
terhalen en pogingen doet om verdere ver
spreiding te voorkómen, zijn er altijd nog
weer mensen die vonden dat het allemaal
nog sneller en effectiever had gekund.
Mijn gedachten gingen terug naar de eeu
wen die achter ons liggen, waarin soms dui
zenden mensen stierven aan epidemieën
waarvan men de oorzaak niet wist. In de
Middeleeuwen was er de beruchte 'zwarte
dood', een soort pestepidemie, die ongeveer
een derde deel van de bevolking van West-
Europa uitroeide. In de tijd van de Repu
bliek lezen we herhaaldelijk van 'kwaadaar
dige koortsen' die locaal en regionaal tal
van slachtoffers maakten. En men wist niet
waar ze vandaan kwamen, men had dus ook
geen middelen om ze te bestrijden.
We hoeven trouwens niet verder terug te
gaan dan naar de vorige eeuw, toen de pok
ken en de cholera telkens de kop opstaken.
De ene dag waren de mensen nog gezond,
de andere dag waren ze er niet meer. En de
gezonden konden niet veel anders doen dan
hopen en bidden dat de ziekte hun deur
voorbij zou gaan. Desondanks werden soms
gezinnen gehalveerd.
Het heeft lang geduurd voordat werd inge
zien dat de pest werd veroorzaakt door rat
ten, die de bacillen droegen, en dat de oor
zaak van de cholera lag in het vervuilde
drinkwater.
En nu is het zo ver dat we denken de ziek
ten onder de knie te hebben, en dan gebeurt
er ineens zoiets als nu in Noord-Holland...
Een symptoom dat de mens met al z'n ken
nen en kunnen uiteindelijk machteloos
staat, en dat het waar is dat 'ziekte en ge
zondheid niet bij geval, maar van Gods
hand ons toekomen".
Wie wil daar nog aan in een samenleving
waarin alles beheersbaar wordt geacht?
Wanneer er in diezelfde week, in hetzelfde
Noord-Holland, in Heer Hugowaard, in een
bejaardenoord een hardnekkige vorm van
schurft uitbreekt, dan horen we geluiden dat
zoiets in onze moderne tijd toch eigenlijk
niet moest kunnen? De medische weten
schap staat garant voor een optimale ge
zondheid, en alles wat die gezondheid be
dreigt is taboe. Maar uiteindelijk is het de
Heere Die regeert!
Waarnemer
Ondanks de verminderde trainingsfacili
teiten, die tot een derde zijn gereduceerd,
is zwemclub de Scliotejil uit Middelhar-
nis toch in staat gebleken om het goede
wedstrijdniveau van de afgelopen weken
te handhaven. Afgelopen zaterdag 20
maart moest worden aangetreden in het
Sportfondsenbad Noord te Rotterdam
voor de uitwisselingsdriekamp met LAC
uit Rotterdam en de Lansingh uit Krim
pen a/d Ussel.
De oogst was deze keer 31 persoonlijke
records en een enorme hoeveelheid ereme
taal. Te weten 9 gouden, 13 zilveren en 9
bronzen medailles. Er werd in 26 zwempro-
gramma's gestart, hetgeen dus betekende
dat in bijna alle nummers één of meer Scho-
tejillers op het podium kwamen.
In de jongste categorie (onder 9 jaar) was
Nicolette Meiaard tot twee keer toe goed
voor een ereplaats. Eerst werd ze 3e op de
50m schoolslag in 1.01.81 en later zwom ze
ook nog naar een zilveren medaille op de
50m rugslag in een tijd van 1.00.41. Wil
liam Weeda zwom bij de jongens tot 9 jaar
met zijn tijd van 0.54.71 op de 50m rugslag
naar een 3e plaats.
Bij de meisjes tot 11 jaar zwom Rhiana van
Kempen op de 50m vrije slag een tijd van
0.36.39, goed voor een gouden medaille.
Op de lOOm rugslag eindigde zij later in
een tijd van 1.39.80 op de 3e plaats. Ted de
Jager (ook onder 11 jaar) verdiende een
gouden medaille door de lOOm rugslag bij
de jongens te winnen in een tijd van
1.32.08. Later op de 50m vrije slag eindigde
hij op de 2e plaats in een tijd van 0.35.92.
Iris Oostdijk won bij de leeftijd tot 13 jaar
onverwacht een gouden medaille op de 50m
schoolslag met een tijd van 0.45.08 en een
zilveren medaille op de lOOm vrije slag in
een tijd van 1.18.48 Leander Jongejan
zwom de lOOm vrije slag voor de jongens
in 1.13.69, goed voor zilver.
Bij de meisjes onder 15 jaar zwom Jolanda
Welleman op de 50m vrije slag de 2e tijd
met 0.33.54 en op de lOOm rugslag zwom
zij de prima tijd van 1.18.76, goed voor een
3e plaats.
Lieske van de Polder won de lOOm school
slag in een tijd van 1.26.46 en wist op de
lOOm rugslag eveneens een gouden medail
le te behalen. Zij manifesteerde zich vooral
als een geduchte rugslagspecialiste door dit
nummer in een clubrecordtijd van 1.11.25
met overmacht te winnen.
Mark Verwijs werd Ie op de lOOm school
slag met een tijd van 1.24.23 bij de jongens
tot 15 jaar en werd verder nog 2e op de 50m
vrije slag in een tijd van 0.30.22. Frank
Zoeteweij veroverde een bronzen medaille
op deze 50m vrije slag met een tijd van
0.30.65. Leon Wegman zwom de 50m vrije
slag in een tijd van 0.32.12.
Maarten Nieuwstraten (onder 17 jaar) werd
op de 50m vrije slag Ie met een tijd van
0.28.91. Op de lOOm rugslag zwom hij een
tijd van 1.13.19, goed voor een 2e plaats.
Bij de dames werd op de lOOra rugslag door
Danielle Hagoort en Jenny Jongejan respec
tievelijk een 2e en 3e plaats behaald met tij
den van 1.20.25 en L22.73. Ook op de 50m
vrije slag werd door de beide dames een zil
veren en bronzen medaille behaald met
resp. tijden van 0.31.42 en 0.31.51.
Jenny Jongejan wist op de lOOm schoolslag
ook nog een zilveren medaille te behalen
met een tijd van 1.28.93.
Bij de heren zwommen Marcel Stolk en
Leander Noordijk zowel de lOOm rugslag
en de lOOm schoolslag. Marcel Stolk werd
op beide nummers 2e met 1.10.82 op de
rugslag en 1.21.35 op de lOOm schoolslag.
Leander Noordijk won afgetekend op zijn
specialiteit, de lOOm rugslag, in een tijd van
1.06.25, waarmee hij behalve de gouden
medaille ook nog een clubrecord verdiende.
Op de lOOm schoolslag eindigde hij met
1.21.61 op een 3e plaats.
De 4x50m wisselslag estafette voor jongens
onder 11 jaar bestaande uit Dion Beukers
(rugslag), Martijn van Hoorn (schoolslag),
Ted de Jager (vlinderslag) en William
Weeda (borstcrawl) wist beslag te leggen
op een 2e plaats met een tijd van 3.01.22.
De mix-estafette bestaande uit: Eveline
Hagoort, Thijs Tromper, Lieske van de Pol
der, Willem Joppe, Jenny Jongejan, Maar
ten Nieuwstraten, Danielle Hagoort en
Leander Noordijk werd tenslotte Ie op de
8x 50m schoolslag in een tijd van 5.27.43.
Het comité van Woord Daad te Schou-
wen-Duiveland organiseert op D.V. 3 april
1999 een paaszangavond in de Nederlandse
Hervormde Kerk te Dreischor. Aanvang
van deze paaszangavond is 19.30 uur.
Medewerkenden zijn het Christelijk ge
mengd Eilandenkoor uit Zierikzee en het
kinderkoor Jedaja uit Nieuwerkerk. Verder
verlenen de instrumentalisten Danielle van
Laar en W. Groenendijk hun medewerking.
Het Christelijk gemengd Eilandenkoor is
nog een vrij jong koor. Het is opgericht in
september 1998 en het telt momenteel 70 a
80 koorleden. Het koor staat onder leiding
van de bekende organist/pianist/dirigent
Peter Wildeman uit Tholen. Elke maandag
avond van 19.45 tot 21.45 uur repeteert het
koor in de Grote Kerk te Zierikzee.
Het kinderkoor Jedaja is ook nog een vrij
jong koor. Het is opgericht in oktober 1997
en staat onder toezicht van de kerkenraad
van de Gereformeerde Gemeente te Nieu
werkerk. Ook dit koor staat onder leiding
van Peter Wildeman. Momenteel telt het
koor ongeveer 60 leden in de leeftijd van 6
t/m 15 jaar. Elke woensdagmiddag van
16.00 tot 17.00 uur komen de kinderen bij
een in verenigingsgebouw Salem om te
repeteren. Zoals de naam van het koor al
weergeeft (Jedaja de Heere lovend), is het
de bedoeling om door middel van Psalmen,
Gezangen en Geestelijke liederen de Heere
te loven. Ondanks het vrij jonge bestaan
van het kinderkoor heeft het al verschillen
de uitvoeringen gegeven en heeft het koor
reeds meegewerkt aan een tweetal CD-op-
names.
Enkele liederen die door bovenstaande
koren ten gehore gebracht zullen worden
zijn: 't Is middernacht en in de hof - Op die
heuvel daarginds - Als ik in gedachten sta
- Heilig Woord van God - De Heer is ver
rezen - De Emmaüsgangers - Jezus leeft in
eeuwigheid. Deze liederen zullen verder
opgeluisterd worden door de dwarsfluitiste
Danielle van Laar en de trompettist W.
Groenendijk. Verder zal het orgel deze
avond bespeeld worden door Bert Roest.
Naast het begeleiden van het Chr. Gem.
Eilandenkoor en de samenzangen zal hij
samen met W. Groenendijk een instrumen
taal intermezzo op orgel en trompet geven.
De kollekte die tijdens de paaszangavond
gehouden zal worden, is bestemd voor het
projekt dat door Woord Daad te Schou-
wen-Duiveland wordt gesteund, namelijk:
'Zeeland helpt Filippijnse jongeren een vak
te leren'. Dit projekt wordt dit jaar door
verschillende Zeeuwse comité's gesteund.
Het is de bedoeling dat de gezamenlijke
Zeeuwse Woord Daad-comité's proberen
om 175.125,- bijeen te brengen om zo
doende het eerste deel van het centrum, de
vakschool voor automonteur, te kunnen
realiseren.
De toegangsprijs voor deze paaszangavond
van Woord Daad is voor volwassenen
5,00 en voor kinderen t/m 12 jaar 2,50.
Gezinnen met meerdere kinderen betalen
maximaal 15,-.
D.V. zaterdag 3 april organiseert het Open
Jeugdwerk Middelhamis/Sommelsdijk een
sing-in. We nodigen jong en oud van harte
uit om mee te komen zingen. De liederen
staan in het teken van Pasen. Het OJW-
combo zorgt voor de muzikale begeleiding.
De Hoeksteen is vanaf 19.30 uur open. Om
20.00 uur beginnen we met het programma.
OOLTGENSPLAAT
Koor- en samenzangavond 'alles
wat adem heeft, love de Heere'
In de Gereformeerde Kerk aan de Zuid-
Achterweg te Ooltgensplaat wordt D.V.
woensdag 31 maart a.s. een zangavond ge
houden die staat in het teken van Passie en
Pasen.
Medewerking verlenen: Jeugdkoor 'Jeho-
shua' o.l.v. Sarita van Steeg, Chr. Gem.
Koor 'Jubilate' o.l.v. Arie van 't Geloof,
orgel Arie Braber. Aanvang 19.30 uur.
Iedereen is van harte welkom.
Hij was veracht en de onwaardigste
onder de mensen; een Man van
smarten. (Jes. 53 3a)
Dat het in het magistrale Jesaja 53 gaat
over Christus en Zijn kruis, staat wel vast.
Profetisch tekent Jesaja Hém ons voor ogen
in Zijn vernedering en verhoging. Het lijkt
wel of hij er getuige van is geweest. Zo
nauwkeurig wordt het beschreven. Hier al
horen we van de verzoening door Christus.
Een geheimenis, alleen verstaan door het
ware geloof.
Immers toen Jezus op aarde kwam, zongen
de engelen Zijn lof, maar de mensen ver
achtten Hem. Hij had niet de natuur van de
engelen, maar van de mensen aangenomen,
maar de mensen verwierpen Hem. Dat is
intussen wat: zondige, ellendige, hulpeloze
mensen verwerpen en versmaden de enige
Verlosser. Hoe dan ook: Hij is gekomen tot
het Zijne, maar de Zijnen hebben Hem niet
aangenomen. En denken wij nu niet dat ons
dat niet aangaat. Werp de gedachte weg, die
u wellicht koestert nameUjk dat wanneer u
Jezus had horen spreken. Zijn wonderen
had zien verrichten, u Hem niet zou hebben
veracht en verworpen. Dat u Hem wel was
gevolgd. Als u dat denkt of zegt geeft u
alleen maar blijk van uw onkunde. De
vooroordelen, die zo nadrukkelijk aan het
licht kw£imen tegen de bediening en de leer
van de Zjiligmaker, zijn niet beperkt geble
ven tot toen en daar. Dat is van alle tijden.
Het zit in de aard van ons mensen. Christus
werd en wordt veracht, gesmaad en gelas
terd.
Toen en nu: geen gedaante noch heerlijk
heid. De Messias werd verwacht. Maar dan
wel een Messias met een aards rijk en met
veel pracht en praal. Jezus van Nazareth?
Daar veel geen eer mee te behalen. Scham
perend klonk het: Is Hij niet de zoon van de
timmerman? Nergens kon Hij Zijn hoofd
neerleggen. Dat verzet en die verachting
werd nog sterker toen Hij verklaarde wie
Hij was: Gods eigen Zoon. Dan schampert
men niet, maar is verontwaardigd: Zijt Gij
meerder dan onze vader Abraham? Wie
maakt Gij Uzelf?
Het spitste zich gaandeweg toe. O zeker,
wie Zijn onderwijs aanvaardde. Zijn hulp
inriep, zij werden zonder uitzondering met
de grootste zorg geleid, onderwezen, ver
troost. Vermoeiden en beladenen nodigde
Hij tot Hem te komen. Om van Hem te leren
zachtmoedig te zijn en nederig van hart.
Rusteloos was Hij bezig. Want Hij was
gekomen om het verlorene te zoeken, te vin
den, te redden. Op Zijn lippen was genade
uitgestort. Mijn zoon, uw zonden zijn u ver
geven. Hij sprak van dat ene verloren
schaap en ging dat na. Hij was bewogen
over Jeruzalem.
Maar Hij ontmaskerde scherp de huichel
achtigheid van de blinde leidslieden, noem
de hen witgepleisterde graven, waarschuw
de het volk voor hen. Dat namen ze niet. Als
de Heere Jezus op de sabbat een zieke genas
ergerden ze zich daar mateloos aan. Het was
een verbreken van de door hen voorgeschre
ven onderhouding van de wet. Daarom kon
Hij niet door God gezonden zijn. En als ze
de waarheid van Zijn wonderen en tekenen
niet konden loochenen, werden deze zaken
toegeschreven aan het werk van de duivel.
Weg met Hem, kruisig Hem!
U verstaat, dat er wel genade voor nodig is,
geloof voor nodig is, om in Jezus de Zalig
maker te zien. O dat verwerpen van de
Christus, hoe we het ook inkleden. Het ver
achten van Hem en van Zijn Evangelie. De
eenvoud en de helderheid ervan stoort alle
wijzen en verstandigen. Voor hen is het dan
ook verborgen. Het is niet van beneden,
maar van boven. Niet van de aarde maar van
de hemel. Het wordt aan de kinderen geo
penbaard. Geweldige zaak, als we de leer
van het kruis verstaan, door het genadewerk
van Gods Geest in het hart. Dat de Geest
ons overtuigt, doet buigen, doet vluchten tot
Christus. Hij leed en stierf en stond op uit
de dood. Schuldbelijdend vluchten tot Hem,
de Kruiskoning. Zalig is Hij die aan Chris
tus niet zal geërgerd worden. Hij is het. Hij
alleen. Hij is de volkomen Zaligmaker voor
allen die in Zijn spoor gaan. Christus gaat
door. Het kruisevangelie wordt verkondigd.
Tot heil en zégen.
Het Evangelie van de Man van smarten.
Aan alle kanten is Hij erdoor omgeven, door
de smart. Hij is het Lam dat ter slachting
wordt geleid. De Evangeliën tekenen het
ons, de gang van de Heere Jezus. Vermoeid
heid, verachting, tegenspraak, lijden. Hoe
vaak sprak Hij daarover. Wellicht zou de
meest sterke persoonlijkheid, als hij zou
weten, welke rampen hem zouden treffen,
moedeloos neerzinken. Maar Jezus had lang
voordat Hij verzoening aanbracht de kosten
o verrekend. Zijn liefde tot de Vader en tot
de Zijnen was zo groot dat Hij volhardde tot
het einde. Maar dat nam niet weg dat alles
wat over Hem kwam, wat Hij moest onder
gaan, een bron van smart was: de onuitspre
kelijke zieleangst, de drinkbeker die de
Vader Hem gaf, de vloek van de wet, de
machten van de duisternis.
Hij de volmaakt Zondeloze, hoe diep moet
Hij getroffen zijn door het verzet, de onge
voeligheid, het ongeloof van hen met wie
Hij dagelijks omging. Ja de hele tijd van
zijn leven op aarde was voor de Heere Jezus
lijden. Hoe groot, dat Hij die weg wilde
gaan. Niet voor Zichzelf, maar voor Zijn
Kerk. Om haar te redden. Om haar te doen
gaan in Zijn spoor. Maar dat is dan wel het
spoor van de vernedering, de zelfverlooche
ning, het kruisdragen. Een andere weg ach
ter Hem is er niet. Reken daarop en reken
daarmee. Ook nu. Als we zien hoezeer de
Naam van de Heere wordt gehoond. Zijn
goedheid misbruikt. Dan zult u wel wat van
diezelfde bewogenheid kennen. En als daar
dan is de smaad en de hoon, is het dan zo
erg om om Christus' wil te lijden? Het mag
zelfs onze roem zijn en alle verlies en lijden
winst. Om - net als Paulus, die het van zijn
Meester had geleerd - alle dingen schade en
drek te achten, bij de uitnemendheid van de
kennis van Christus Jezus onze Heere!
KtK
Het is even schrikken als uw
auto fikse schade oploopt.
Totdat u zich realiseert dat
Van Lint Autoschade de
deuken er rimpelloos uithaalt.
Met de modernste apparatuur
zetten we uw auto weer op het
juiste spoor. Onze spuiterij
heeft een reputatie hoog te
houden en we geven 2 jaar
Focwa garantie op de uit de
kreukels gehaalde autoschade.
Sommelsdijk (0187) 482292
Zierikzee (0111)414794
van Lint autoschade
Maakt het goed!
OOLTGENSPLAAT
De handwerkgroep in Ooltgensplaat houdt
op dinsdag 30 maart a.s. haar jaarlijkse ver
koopmiddag in 't Centrum, Van Weelstraat
10. U kunt er terecht vanaf 13.30 tot 16.00
uur.
Er zijn o.a. paasartikelen, cadeau-artikelen,
mooie pannenlappen, kussens en bloem-
stukjes te koop. Tevens wordt er een verlo
ting gehouden. U bent van harte welkom!
Mensen die in het verleden met ge
weld te maken hebben gehad (pesten,
incest, kindermishandeling, verwaar
lozing, o.a.) leren - niet of pas veel
later - voor zichzelf op te komen.
Omdat zij gedurende lange tijd onder
drukt worden door een ander, als
'ding' zonder waarde behandeld, leren
zij zichzelf waarderen als waardeloos,
onnuttig en teveel. Eigen mogelijkhe
den, emoties, dat wat ze als mens echt
zijn, is niet aan de orde. Onderge
schikt aan de ander en onbekend met
zichzelf, knopen zij nieuwe volwassen
relaties aan die hetzelfde effect heb
ben: onderdrukking en geweld.
„Ik ben in mijn huwelijk jarenlang mishan
deld en voel de gevolgen van de scheiding
nog steeds. In mijn verleden heb ik nooit
geleerd voor mezelf op te komen. Mijn ex-
man had alle macht over mij; ik had geen
eigenwaarde, geen zelfrespect, geen eigen
wil en eigen gevoelens. Niemand van bui
ten - ook mijn familie niet - wist van mijn
ellende. Ik zweeg uit schaamte, omdat ze
me niet zouden geloven of denken dat ik
gek was. Ik voelde me een verrader als ik
zelf naar buiten zou treden.
Toen ik zag hoe mijn man onze zoon zon
der reden een harde klap gaf kwam ik pas
tot besef: „Nu gaat hij mijn kinderen ook
mishandelen!" Toen pas kon ik met een
paar mensen gaan praten, hoewel ik niet
wist hoe ik met de kinderen alleen verder
moest.
Na al die jaren heb ik dat huwelijk nog
steeds niet verwerkt. Daarom wil ik graag
in kontakt komen met andere slachtoffers
op Goeree-Overflakkee. Dan kunnen we sa
men van gedachten wisselen en onze han
den ineen slaan. Soms denk ik dat bij mij
alleen een steekje loszit maar misschien zit
ten er andere slachtoffers wel met hetzelfde
probleem (ik weet haast wel zeker).
De Oranjevereniging Ouddorp organiseert
naast een countrymarkt, ook een vrijmarkt
voor de kinderen. De nadruk ligt dus op: de
kinderen!
Zoals u begrijpt is dit een markt waarop
kinderen hun oude spulletjes kunnen verko
pen, ze krijgen daarvoor van de Oranjever
eniging (kosteloos) een heuse marktkraam.
Als je een plaatsje wilt op deze vrijmarkt
moet je je wel van te voren opgeven. Dit
kan bij A. v. d. Linde, tel. (0187) 682620.
Er zijn ook nog plaatsen op onze country
markt, de artikelen die hierop verkocht
gaan worden mógen te maken hebben met
de countrystijl, maar het is beslist geen
must. Dus heeft u iets te koop, aarzel dan
niet langer maar bespreek nu een kraampje
op het bovengenoemde telefoonnummer.
De kosten die aan het huren van een kraam
pje verbonden zijn is 60,-.
Het Platform 'Tegen Geweld' is een prach
tig initiatief waar ik persoonlijk heel graag
mee wil werken om mezelf en andere
slachtoffers te helpen en misschien te voor
komen dat dit soort geweldsmisdrijven
maar door gaan.
Want wie geeft deze daders het recht om
ons kapot te maken?
Wie helpt ons om onze kinderen op te van
gen die ook beschadigd zijn?
Wie helpt ons om ons leven weer op te pak
ken?
Dat kunnen we samen als er naar ons ge
luisterd wordt.
Het gevoel te hebben echt begrepen te wor
den!"
Het Platform wil deze mensen de mogelijk
heid bieden om in een zelfhulpgroep, met
elkaar, ervaringen uit te wisselen, zichzelf
te leren kennen en eigen-waarde terug te
vinden. Om zichzelf en anderen.
Wie interesse heeft kan zich aanmelden
voor deze groep via het meldpunt van het
Platform 'Tegen Geweld', tel. 484916 of
schrijven naar PostApartnummer 10001,
3240 MA in Middeiharnis.
-102-
,,Ga je gang, maar ik verkoop geen
acre".
Ze gingen de deur uit. Op het achtererf
krioelde het van kinderen, allen half-
bloeden; op de akkers waren enkele
groteren aan het werk. Dad Barrett had
blijkbaar een talrijk kroost verwerkt
bij de Indiaanse vrouwen.
Zij wandelden langs de akkers.
John zag zijn gunstige indruk uit de trein bevestigd.
Het was prima grond, al was hij slecht bewerkt, en
dan vlak bij de spoorlijn! Voor een goede boer als
Clarence stellig zijn zou, een uitgezochte plaats om
te gaan pionieren.
Clarence's geestdrift voor de Bulkley vallei was ech
ter sterk gedaald door de ontmoeting met Barrett.
,,Kan ik Ann bij zo'n kerel brengen?" vroeg hij aan
zijn vader.
„Barrett is een bruut", erkende John. „Als hij nog in
zijn kracht was, zou geen vrouw veilig voor hem
zijn. Maar de man is oud en af; hij kan zich nauwe
lijks bewegen. Als jullie hier op een farm zitten, zul
je hem waarschijnlijk zelden zien. Hij zal jullie niet
eens lastig kunnen vallen. En van deze wereld is wat
moois te maken, Clarence! Hier maak je van een
aarde, woest en ledig, vruchtbaar land. Dit is haast
scheppingswerk. Als ik nog jong was, zou ik hier
graag beginnen".
Toen ze naar het huis terugwandelden, wachtte een
Indiaanse hen op. De maaltijd was gereed. Of ze aan
tafel wilden komen.
Er was gedekt, niet in de keuken, maar in de kamer
en voor vier personen.
Zwaar leunend op de schouder van Mable schuifelde
Barrett naar de tafel. Zij moest hem helpen bij het
volscheppen van zijn bord en bij het snijden van het
koude vlees.
Het maal was overvloedig. Vooral de portie vlees
was groot. Geen wonder dat de oude Barrett door de
jicht geplaagd werd. Er was ook oude Franse wijn.
„Wat zeg je van mijn farm?" vroeg Barrett onder 't
eten.
„Gaat wel", zei John.
,,Gaat wel?" Hij scheen beledigd, ,,'t Is Puike
grond".
,,Maar slecht bewerkt. Kan ook niet anders als je 't
alleen met Indianen doet. Hier moet een goede boer
komen, al was het alleen voor toezicht".
,,Je wilt hém op mijn dak schuiven", veronderstelde
de oude, met zijn duim naar Clarence wijzend.
„Als jij hem hier niet hebben wilt, dan vindt hij best
een andere plaats", antwoordde John bedaard. ,,De
Bulkley vallei is groot genoeg".
Barrett gromde en at slordig.
Na het eten strompelde de oude, weer leunend op
Mable en vloekend van pijn, naar zijn stoel bij het
raam terug. Daar zat hij met zijn rug naar John en
Clarence te mopperen en te grommen op de trein, de
telegraaf en de auto's, die hem zijn rust ontroofden.
Hij wou geen indringers. Als ze kwamen, zou hij ze
laten wegjagen door zijn honden, en anders, hij had
een goed geweer. Daar had hij wel honderd elanden
mee neergelegd. Zijn gegrom ging over in gemum-
mel en toen begon hij opeens te snurken. De jonge
Indiaanse dekte hem met een deken toe.
John en Clarence kregen voor de nacht een goed bed.
De volgende morgen vroeg John aan Barrett of ze
een paar paarden van hem mochten lenen om daarop
verder te gaan.
„Ik leen jullie niks", gromde hij.
„Dan zullen wij een weekje gasten moeten zijn", zei
John. Er ging maar eenmaal in de week een trein.
Barrett rochelde, spuwde op de grond en haalde zijn
zool over de slijm. Toen zei hij opeens tegen Claren
ce: ,,Als jij je op de hill opzouten wilt, daar is een
farm".
,,Wat bedoelt u?" vroeg Clarence.
„Die kun je van me kopen".
Clarence stond verbaasd.
„Ja, ik kom daar niet meer, en die vervloekte India
nen maken er niets van als je ze niet alle dagen op de
vingers kijkt". ,,Waar is die farm?" vroeg John.
Zijn stok wees uit het raam. Daar was een dicht
beboste heuvel.
„Hoe komen we er?" vroeg John.
„Hei, Mable!" schreeuwde Barrett, en toen de Indi
aanse kwam: ,,Laat Arendsoog twee paarden voor
die kerels zadelen en zelf ook meegaan naar de farm
op de hill".
Een kwartier later reed een Indiaan voor John en
Clarence uit om hun de weg te wijzen.
Er was ternauwernood een weg. Het pad slingerde
door zeer dicht bos. Vaak moesten de paarden klau
teren en de ruiters afstijgen, omdat het steil omhoog
ging. Een bruine beer stond midden op het pad en
slofte bij hun nadering weg. Toen ze verder reden,
klonk er opeens een luid gekraak in het bos, dat Cla
rence schrikken deed. ,,Een eland", zei de Indiaan
bedaard.
Na een zware rit kwamen ze aan een open plek in het
bos: de farm. Er had eens graan gegroeid; nu stond
het onkruid er manshoog. Een blokhut was verwor
den tot een bouwval. Clarence stootte tegen de deur,
die uit zijn hengels hing. Daarachter klonk geraas en
uit een raam, waarin noch glas noch spijlen waren,
sprongen twee grijze dieren en huppelden met soepe
le sprongen weg; het waren jakhalzen.
„Wat zegt u ervan?" vroeg Clarence somber aan zijn
vader.
„Een verwaarloosde troep. Kun je verwachten van
Indianen. Maar een goede boer kan er wat van
maken!"
„Zou 't?" vroeg Clarence twijfelend.
„Ja, hier maak je wat van niets. Er is niet mooier!"
John was bepaald geestdriftig.
Maar Barrett! Clarence verkruimelde een handvol
aarde, 't Was puike grond.
„Die komt hier immers niet; je hebt geen steek met
de ouwe kerel uit te staan", zei John op dit bezwaar.
Clarence knikte. Zijn vader had gelijk. Hij keek in
het rond. Het onkruid was met ploegen weg te wer
ken. Het bos rondom was licht; het rooien zou niet al
te zwaar gaan. De hill was echter uiterst eenzaam.
Dacht u dat Ann het hier zou kunnen harden?"
vroeg hij.
John telde dit bezwaar niet licht. Als vrouwen heim
wee kregen, werd het allemaal ellende. En Ann
mocht dan een flinke meid zijn, de eenzaamheid was
hier erg groot en het begin zou hard zijn. „Zou het
niet mogelijk zijn", vroeg hij, ,,dat er een tweede
jong paar met jullie meeging? Dan hebben de vrou
wen gezelschap aan elkaar en het zou voor jou ook
beter zijn, wanneer je samen met een andere jonge
boer de schouders hieronder zou kunnen zetten. Ken
je geen geschikte lui?"
Clarence dacht na. ,,Bill Ploegsma en Jane", zei hij
toen.
„Dat kon wat zijn", vond John. Bill Ploegsma was
een paar jaar geleden met zijn ouders te Lacombe
gekomen. Hij dacht aan trouwen en zocht een farm,
maar er zat weinig geld. Dus moest hij op een
homestead beginnen. Hij had John onlangs om raad
gevraagd en die had hem toen Rocky Mountainhouse
genoemd, doch als hij met Clarence hierheen
wilde...
„Jane is een vriendin van Ann", zei Clarence.
„Nog mooier", meende John, „en ze is een bijdehan
te. Jongen, als jullie dit met z'n vieren aanpakten! Ik
wou warempel wel met jullie mee".
Clarence glimlachte om het enthousiasme van zijn
vader, dat hem ook aanstak. Hij kreeg nu een andere
kijk op de farm.
(wordt vervolgd)
mmmmmmmm
mÊÊÊ
