Overdenking
^Sjkvenster
uit de
Heilige Schrift
Jubilerende coöperatie
Cosun steunt goede doelen
Aantal kandidaten voor
waterschapsverkiezingen
Gezamenlijke actie voor
vrijlating van christenen
in Vietnam
HET
Wekelijks gasverbruik
Verslag Openbare
vergadering SGS 'Husai'
in Zuid-en
deel Noord-Holland bekend
Damvereniging 'Ernst Nut en
Ontspanning '52' te Melissant
OPHALEN OUD PAPIER
VERVOLGVERHAAL
Blik op kerk ^^Z
en samenleving Ij
- De Bijlmer-enquête
- Beter laat dan nooit
- Politieke onverschilligheid
„De beste soap-serie die ik in jaren gezien
heb". Met deze kwalificatie werd door een
columnist de Bijlmer-enquête aangeduid.
Het is ook boeiend en spannend, elke dag
weer een aflevering van het vraag- en ant-
woordspel. Scherp en bits geformuleerde
vragen, en soms ontwijkende, nietszeggen
de antwoorden. En functionarissen die zich
de details niet meer kunnen herinneren en
elkaar tegenspreken.
Het Journaal en de actualiteitenrubrieken
zenden het dagelijks uit en de kranten wij
den er nogeens hele pagina's aan. We krij
gen er gewoon niet genoeg van.
Het is wel een beschamende vertoning, dat
meer dan zes jaar na de berucht geworden
ramp met het El-Al-vliegtuig de onderste
steen alsnog boven moet komen.
Al het gespeculeer over de lading, over de
uitzonderingspositie die Israël op Schiphol
zou hebben, over de gezondheidsklachten
van hen die direct bij de ramp betrokken
waren, en nog zoveel meer, is jarenlang sys
tematisch afgedaan als 'bakerpraatjes' en nu
is men eindelijk zo ver gekomen dat men er
niet langer omheen kan. Beter laat dan nooit
natuurlijk, maar toch... We houden er een
bittere nasmaak aan over.
De grote vraag is welke politieke conse
quenties een en ander zal hebben. Want
sinds Paars aan de macht is zijn politieke
blunders - als we het willen geloven - uit
gesloten. En wanneer er echt fouten zijn
gemaakt, dan wordt de zaak met een enkele
verontschuldiging afgedaan. Niet ten on
rechte spreekt men van een 'sorry-democra-
tie'. Kennelijk heeft de paarse coalitie afge
sproken dat men elkaar onder geen beding
laat vallen. Maar het zal bij de huidige stand
van zaken toch moeilijk worden de verant
woordelijke ministers vrijuit te laten gaan.
Door al deze verwikkelingen is de politieke
betrokkenheid in ons land bijna tot het nul
punt gedaald. De interesse was toch al niet
zo groot meer: burgers krijgen de indruk dat
ze daar in Den Haag toch doen waar ze zin
in hebben... Maar met twee verkiezingen in
het vooruitzicht die zich anders toch al in
een matige belangstelling mogen verheugen
- de Provinciale Staten en het Europese
Parlement - zal het meeleven, naar te vre
zen is, nog verder afkalven. Verkiezingsbij
eenkomsten trekken geen publiek meer, en
het ledenaantal van de diverse politieke par
tijen loopt sterk terug. Het is te verwachten
dat een minimaal aantal kiezers van z'n
recht om te stemmen gebruik zal maken.
Toch is dat alles bij elkaar een zorgelijke
ontwikkeling. Het heeft namelijk alles te
maken met de gezagscrisis die op velerlei
terrein te constateren valt.
Gezag is niet langer vanzelfsprekend, het is
sterk afhankelijk van de man of de vrouw
die het uitoefent. En doen ze het in de ogen
van de burgers niet goed, dan worden ze af
gestraft doordat de mensen laten merken
aan dat gezag geen boodschap te hebben.
Het gaat in de politiek ook veel minder dan
voorheen om beginselen, er wordt gekeken
naar de personen. Dat gaat lijken op Ameri
kaanse toestanden. Om een voetbalterm te
gebruiken: spelen op de man in plaats van
op de bal...
Waarnemer
Een cheque van vijfduizend gulden.
Dat cadeau kreeg de Stichting Zuid
wester te Middelharnis aangeboden
door de jubilerende coöperatie Co
sun. De cheque werd woensdagavond
10 februari aan een vertegenwoordi
ger van de stichting aangeboden door
het bestuur van de kring Zuid-Hol
landse Eilanden. Het doel van de
Stichting Zuidwester is het opvangen
en begeleiden van verstandelijk ge
handicapten in de regio. Nieuw is de
opvang van gehandicapten op de
zorgboerderij van de familie Boü-
man.
Coöperatie Cosun viert dit jaar haar hon
derdste verjaardag met onder meer een
schenking van in totaal negentigduizend
gulden aan goede doelen. De achttien
kringbesturen van de coöperatie hebben elk
vijfduizend gulden te vergeven aan zelfge
kozen doelen in hun omgeving.
In veel gevallen gaat de schenking naar
zorgboerderijen, ontspanningsactiviteiten
voor gehandicapten, streekmusea en regio
nale, cultuurhistorische verenigingen. Met
deze jubileumactie wil Cosun haar maat
schappelijke betrokkenheid onderstrepen.
Cosun is een internationale groep van on
dernemingen, actief in de productie en mar
keting van ingrediënten voor de voedings
middelenindustrie. De werkmaatschappijen
produceren onder andere: suiker (Suiker
Unie), suikerspecialiteiten (Sucrea), kool
hydraatderivaten (Sensus), groente- en
fruitproducten (SVZ en Jonker Fris), spece
rijen en sauzen (Unifine), zaaizaden (Ad-
vanta), champignoncompost (Theeuwen) en
alcohol (Nedalco).
De geconsolideerde omzet van ruim twee
miljard gulden per jaar wordt gerealiseerd
door 4.300 medewerkers in binnen- en bui
tenland. De coöperatie telt ongeveer veer
tienduizend leden, boeren die onder meer
suikerbieten telen.
Suiker Unie verwerkt deze suikerbieten in
haar productievestigingen in Groningen,
Puttershoek en Dinteloord.
van gezinnen in het
stookseizoen 1998/1999
Geldend voor
de provincie Zuid-Holland
Verbruiken van 8-2 t/m 14-2-'99
Na de opening door de voorzitter sprak Ir.
Houtman over het werk van de Provinciale
Staten. Er zijn drie gradaties aan te wijzen
in de Overheid: Regering, Provinciale Sta
ten en de Gemeente.
De Overheid is Gods dienares; dit feit komt
(of hoort te komen) tot uitdrukking in de
bevordering van de goede orde tussen de
mensen en in de bevordering van Gods eer.
In tegenstelling tot de massa is voor de
SGP de overheid de regering van Neder
land en niet het Europese Parlement.
Het werk van de Provincie spitst zich
ondermeer toe op de structurering van een
goed werk- en leefklimaat voor de inwoners
in de toekomst waarbij de SGP wil rekenen
met de mensen en hun achtergrond en niet
met aantallen (geld).
Heel belangrijk is de samenwerking met de
gemeente en het Rijk. Verder is het erg
belangrijk om het gebied waar je verant
woordelijk voor bent te kunnen overzien
zowel als Statenlid als Gemeenteraadslid
om zo goed op de hoogte te kunnen zijn
met wat er zoal plaatsvind; dit met betrek
king tot herindeling.
Gezien het grote belang van de Provinciale
Staten voor de vorming van de Eerste
Kamer willen we iedereen oproepen om 3
maart a.s. uw Staatkundig Gereformeerde
Stem uit te brengen. Elke Stem Telt!!
Voor de verkiezingen
van elf Zuid-Hollandse
en één Noord-Hollands
waterschap hebben zich
791 personen kandidaat
gesteld. Het aantal vrou
wen hierbij bedraagt
107. Zij gaan in april de
strijd aan om een plaats te behalen uit de
385 beschikbare zetels. Voor de categorie
ingezetenen (alle inwoners boven de 18
jaar) zijn in totaal 405 kandidaten, waarvan
64 vrouwen, voor 146 beschikbare zetels.
Voor de categorie gebouwd (eigenaren
onroerend goed, zoals woningen) zijn 236
kandidaten, waaronder 34 vrouwen, voor
126 beschikbare zetels.
Bij de categorie ongebouwd zien we 99
kandidaten, zeven vrouwen, voor 87 be
schikbare zetels. Bij vier waterschappen
vinden in deze categorie geen verkiezingen
plaats omdat het aantal kandidaten overeen
komt met het aantal beschikbare zetels.
Voor bedrijfsgebouwd geldt hetzelfde. Ook
hierbij zien wij dat bij de waterkwaliteits
beheerder Delfland (vijf zetels) geen ver
kiezingen behoeven te worden gehouden
terwijl Rijnland en het Zuiveringsschap
Hollandse Eilanden en Waarden wel ver
kiezingen houden. Voor Rijnland zijn vier
kandidaten op drie zetels en voor het Zuive
ringsschap acht kandidaten voor zes zetels.
Bij Schieland wordt komende week duide
lijk of verkiezingen voor deze categorie
noodzakelijk zijn.
Op dinsdag 9 februari zal het hoofdstembu
reau bijeen komen om de kandidatenlijst
definitief vast te stellen. Een andere belang
rijke taak voor dit hoofdstembureau is vast
te stellen wie als eerste, per categorie, op
het stembiljet vermeld wordt. De eerstge
noemde wordt bepaald door loting waarna
de overige kandidaten op alfabetische volg
orde volgen.
Maandag 15 februari
Afdeling 1:
T. Goedegebuur - B. VisbeenO - 2
H. Visbeen-C. Visbeen1 - 1
A. Doom-A. het Jonk1 - 1
Afdeling 2:
J. Non - H. van HeukelenO - 2
T. de Geus - J. KoppelmanO - 2
H. de Geus - A. VisbeenO - 2
De Zoon des mensen verhoogd
"En gelijk Mozes de slag in de
woestijn verhoogd heeft, alzo
moet de Zoon des mensen ver
hoogd worden, opdat een ieder
die in Hem gelooft, niet verder-
ve, maar het eeuwige leven
hebbe". (Joh.3:14-15)
Goed beschouwd zijn deze woorden een
antwoord aan Nicodémus. De Heere Jezus
heeft nachtelijk bezoek gekregen. Nee,
geen ongewenst bezoek. Voor zoekende
mensen staat hij ieder moment van de dag
klaar. Zelfs in de nacht. Het gesprek ging
over de wedergeboorte. Nicodémus be
greep er weinig van. Eerst vatte hij het let
terlijk op. Later ging hij verstaan dat Chris
tus het Geestelijk bedoelde. Maar hoe?
„Hoe kunnen deze dingen geschieden?"
(vs. 9). Hoe wordt een mens wederom ge
boren? En hoe wordt Nicodémus wederom
geboren? Wel, zegt de Heere Jezus, door in
het geloof op de Verhoogde Christus te le
ren zien. Want een ieder die in Hem gelooft
heeft het eeuwige leven. Die blijft van het
verderf verschoond.
Nicodémus, thuis in de Schriften als hij
was, heeft direkt geweten waar Jezus op
doelde, „gelijk Mozes de slang..." Dat was
in de woestijn (Num. 21). Israël kwam in
opstand tegen God en tegen Mozes. Het
walgde van het manna, het wonderbrood uit
de hemel. Als straf zond God vurige, dat
wil zeggen giftige slangen. Het wemelde
van de slangen in het tentenkamp. Ze kwa
men onder het tentzeil vandaan. Hun giftige
koppen schoten uit het zand. Vele Israëlie
ten vonden de dood. Anderen lagen dood
ziek op de dood te wachten. Op de schuld
belijdenis gaf de Heere echter uitkomst: een
koperen slang hoog opgeheven op een
stang. Al wie naar de slang keek werd gene
zen. Hoog in de lucht was hij te zien. Tot in
de wijde omtrek. Zelfs voor die doodzieke
man in de achterste tent. Kracht om het
hoofd op te richten of om naar de slang toe
te gaan had hij niet meer. Geen nood, één
blik met zijn koortsige ogen op de slang en
hij was genezen. Zo barmhartig was de
Heere.
„Alzo moet de Zoon des mensen worden
verhoogd". Wat betekent dat? In dit verband
drie dingen: in de eerste plaats moet Hij aan
het kruis verhoogd worden. Nog een paar
jaren en dan zullen ze Hem aan het kruis
nagelen. Als dat gebeurd is dan wordt de
kruispaal opgeheven en vastgezet in de
grond. Daar hangt de Zoon des mensen.
Verhoogd! Tussen hemel en aarde. Hoog op
de kruisheuvel Golgotha. Zie Hem hangen,
tot zonde gemaakt als Hij is. Een Gevloekte,
een Uitgestotene! Voor wie? Voor gebete
nen, voor mensen die hebben kennis ge
maakt met de oude slang uit het paradijs.
Daar komen wij immers vandaan.
Ons leven is door de zonde vergiftigd. We
verkeren in levensgevaar, omdat het leven
niet anders is dan een gestadige dood.
Maar zie, de Zoon des mensen is verhoogd.
Zo moet (een Goddelijk moeten) de schuld
van de zonde betaald worden. Zo wil het de
liefde van de Vader. Hier ziet u God in het
hart. Zijn eniggeboren Zoon heeft Hij ge
geven tot op het vloekhout van Golgotha.
Dit woord is ten diepste een lijdenstekst, al
heel in het begin van het Johannes-evange-
lie.
In de tweede plaats denkt de Heere Christus
ook aan Zijn hemelvaart. Zijn verhoging aan
de rechterhand van de Vader. Golgotha was
geen eindpunt. Dwars door de vernedering
en het lijden heen ging het hemelwaarts. De
Zoon des mensen is nu uitermate verhoogd
(Pil. 2). Gunnen we Hem dat? Als we iets
van die eerste verhoging hebben ontdekt,
dan zeggen we: ja, dat is Hij waard. Het
geloof mag Hem zien. Nee, niet met het
blote oog. Maar met het oog van het geloof:
„wij zien Jezus met heerlijkheid en eer ge
kroond". Eenmaal zal de hele mensheid
Hem zien. Vriend en vijand. Op de dag van
Zijn wederkomst. En ieder mens zal het be
lijden dat Hij de Verhoogde is.
In de derde plaats moet de Zoon des mensen
ook in de prediking verhoogd worden. Wee
degene die Christus verzwijgt. Wee degene
die Hem maar een heel klein stukje optilt,
zodat slechts een enkeling Hem kan zien.
ledereen moet Hem kunnen zien. Net als
eenmaal de slang in de woestijn. Weet u
voor wie Hij met name te zien is? Voor ge
betenen. Voor mensen die dat aan de weet
zijn gekomen. In de prediking wordt Hij
omhoog gehouden. Nee, u behoeft niet te
gaan staan. Als in de kerk de Heilige Doop
bediend wordt dan laten we de kinderen
soms even op de bank staan. Dan kunnen ze
het beter zien. Dat is niet nodig om de ver
hoogde Christus te zien. Voor de meest
schuldige is Hij te zien. Voor de meest van
verre staande. Voor degene die te ziek is om
tot Jezus te gaan. Voor degene die zegt: het
kan nooit. Eén blik op Hem en u bent voor
eeuwig genezen. Bij Hem vindt u alles wat
u nodig hebt.
Hoe dat gaat? Door het geloof „Opdat een
ieder die in Hem gelooft..." En dan is het
kleinste geloof al geloof Al zien we Chris
tus nog maar heel in de verte. Als we maar
de toevlucht nemen tot Hem. Dan is dat ook
een blijk van de wedergeboorte. Dan is er
inderdaad iets met me gebeurd. Vanuit me
zelf kijk ik precies de andere kant uit. Maar
door de levendmakende Geest zie ik op
Hem. Ik kan niet anders. Hij richt mijn oog
op de Verhoogde. Ik ben dodelijk verwond
door de slang. Maar bij Christus word ik
genezen. Hij schenkt me het eeuwige leven.
Geprezen zij de Zoon des mensen, de Ver
hoogde, Die ook tot in eeuwigheid verhoogd
zal zijn. Zo zingt u, door genade, met de
kerk:
,,Hoe groot en schitt'rend is Zijn eer
door 't heil aan Hem bewezen!
Hoe is Zijn roem gerezen.
O alvermogend' Opperheer!
Wat glans, wat majesteit
hebt Gij dien Vorst bereid! (Psalm 21:5)
Nieuwerkerk a.d. IJssel
ds. M. B. van den Akker
De Vereniging van Christenen tegen Ver
volging en Marteling (VVCM-NEDER-
LAND) en Jubilee Campaign Nederland,
een internationale christelijke mensenrech
tenorganisatie die opkomt voor vervolgden,
zijn samen een handtekeningenactie begon
nen voor het vrijlaten van 29 christenen die
behoren tot de Hmong-stam in het oosten
van Vietnam en van vijf andere Vietnamese
christenen. Enkele van de 29 christenen uit
de Hmong-stam werden gearresteerd in
november 1997, de meesten van hen in
1998.
Onder de Vietnamese christenen die gevan
gen zitten is ds. Le Tan Si en zijn vrouw
Doan Thi Diem. die beiden gearresteerd
werden op 2 oktober 1998. Al deze christe
nen werden uitsluitend gearresteerd vanwe
ge het uitdragen van hun geloof of het ver
spreiden van bijbels en christelijke lectuur.
VCVM-NEDERLAND en Jubilee Cam
paign Nederland achten het van belang dat
naast het verzamelen van handtekeningen
onder een verzoek tot vrijlating van de ge
noemde christenen ook zoveel mogelijk
brieven naar Vietnamese autoriteiten ge
stuurd worden met een verzoek om vrijla
ting. Als er veel brieven binnenkomen, kan
dat leiden tot vrijlatingen.
Handtekeningenlijsten en een voorbeeld
brief, met adressen van Vietnamese autori
teiten, kunnen aangevraagd worden bij:
VCVM-NEDERLAND, Postbus 296,
3770 AG Barneveld, tel. (0342) 414479.
MELISSANT
Op D.V. zaterdag 20 februari vanaf 09.00
uur wordt het oud papier weer opgehaald.
Het verzoek aan u is om dit goed gebundeld
aan de straat neer te zetten. Namens de vrij
willigers hartelijk dank.
Verkleumd en met vingers stijf en
gevoelloos van de kou overwoog hij
weer in de schuur te klimmen om daar
het einde van de blizzard af te wach
ten, maar hij bedacht dat Stijntje, als
hij lang uitbleef, hem zou gaan zoe
ken, en zij zou onherroepelijk verdwa
len 'in de sneeuwstorm. Weer vond hij,
tastend langs de muur, het kozijn en
nu greep hij tegelijk de bovenpost. Hij stond in een
zeer hoge sneeuwbank, begreep hij nu, en moest de
ring veel lager zoeken. Al gravend in de sneeuw
vond hij de ring en daaraan het touw. Hij trok het
omhoog en palmde er zich langs voort. Maar zijn
verstijfde vingers konden niet klemmen en hij kon
nauwelijks ademen in de wind, die messcherp in zijn
gezicht sneed en de allerfijnste stuifsneeuw in neus
en ogen blies. Hij struikelde in een hoge bank en
viel. Met moeite kwam hij overeind en strompelend
ging hij verder. Het touw verdween in een derde
bank. Hij hield het vast en groef het op, al waren zijn
handen als bevroren. Hij kon niet verder lopen in de
rulle sneeuw. Daarom kroop hij op zijn knieën ver
der.
Waar was zijn huis toch? De afstand van de schuur
was honderd meter. Die had hij toch al lang afge
legd! Als het touw er niet geweest was, was hij gaan
dwalen, want hij dacht vast dat hij in een verkeerde
richting kroop. Zo waren die boeren dus verdwaald
en in de blizzard gedood.
Daar verdween het touw weer in een hoge bank. Hij
trachtte er overheen te klimmen, maar dit mislukte.
Hij moest scheppen en graven om door de bank heen
te komen. En er kwam geen einde aan dit graven; het
was een sneeuwberg. Hij zag ook nergens zijn wo
ning. Op het laatst stootte hij op hout. Zijn huis! ont
dekte hij. Door het touw geleid vond hij de deur.
Stijntje, doodsongerust, hielp hem binnen. Hij viel in
een stoel neer, uitgeput en door en door verkleumd.
Het huis bood nauwelijks bescherming tegen het
noodweer. De blizzard drong door de houten wanden
heen als licht door glas. De sneeuw stoof door elk
kiertje en lag in hoge richels op de drempel en de
vensterbanken. Het was zó bitter koud, dat de thee in
de kopjes op tafel bevroor, ofschoon het haardvuur.
gedreven door de wind, hoog laaide en de vlammen
naar de schoorsteen sprongen, aangezogen door een
felle trek. De kinderen zaten rillend op een kluitje bij
het vuur, zelfs daar nog koud. Stijntje diende het
verlate avondeten op, doch het was te koud om aan
tafel te zitten. Ze kropen bij het vuur en aten met hun
borden o^de knieën. Hun gezichten werden gebla
kerd doorHe hitte, maar hun ruggen waren koud als
ijs. Onmiddellijk na het eten stopte Trijntje de kinde
ren in bed, nadat ze eerst de sneeuw, die in de bed
den was gestoven, van de dekens had geklopt. Toen
gingen zij en Jan Willem ook ter ruste. Het bed was
de enige plaats, waar men wat warmte kon vinden.
Jan Willem lag te luisteren naar het bulderen, fluiten
en gieren van de storm. Hij maakte zich niet angstig
over huis en hof. Zijn schuur en woning stonden ste
vig. Het vee was op stal en zijn vrouw en kinderen
waren in bed veilig. En de jongens, die niet thuis
waren, zouden ook geen last hebben. De spoorweg
werkers zochten, als er een blizzard dreigde, de klei
ne, stevige blokhutten op, die op gezette afstanden
aan de spoorlijn stonden, en mochten ze toch over
vallen worden door een bui, dan hadden ze wegwij
zers aan de rails en de telegraafdraden. In Red Deer,
zowel ais in Edmonton, bood de stad bescherming.
En het loggingcamp was zo ver weg, daar heerste
deze blizzard niet.
En toch kon hij niet slapen. Nee, deze blizzard deed
zijn kinderen geen kwaad. Maar die andere! Marijtje
stond als meisje alleen in een grote Canadese stad.
Ook Gert en Dirk waren niet meer beschermd door
de stevige omtuining van het gezin. En Cornelis en
Klaas verkeerden in het loggingcamp onder rauw
volk, bijeengestroomd uit alle delen van de wereld.
Zij stonden bloot aan de geest van Canada, waarvoor
Freek Kinders hem eens gewaarschuwd had, en die
hij zelf ook had leren kennen. Het was een geest, die
als een blizzard met groot geweld door dit onmetelij
ke land woei, verblindend, op dwaalwegen voerend,
dodend. En in die blizzard dwaalden zijn kinderen
verstrooid rond. Had hij hiervoor nu het goddelijk
gebod gevolgd: Vervult de aarde? Was hij hiervoor,
net als Abraham, getrokken uit zijn land en maag
schap om te gaan naar het land, dat God hem wijzen
zou?
Jan Willem zweette ondanks de kou. Hoe durfde hij
zich bij Abraham vergelijken? Hij leek veel meer op
Lot. Zoals die de vruchtbare vlakten van Sodom, had
hij Lacombe gekozen, het rijke land der zwarte
aarde. Daar zou hij rijk kunnen worden; een grote
farm voor zich zelf en farms voor ieder van zijn jon
gens. Als hij niet hebzuchtig was geweest, zou hij
Neerlandia gekozen hebben. Maar hij had gedaan als
Lot. En evenals Lot in Sodom raakte hij nu alles
kwijt: zijn bezit, zijn kinderen, zijn God.
Hij had een slechte nacht.
De volgende morgen was de storm bedaard. De stuif
sneeuw zat de slapers in het haar; er lag een laagje
op de dekens, de vloer was wit. Het huis was rondom
ingesneeuwd. Jan Willem, Stijntje en de kinderen
groeven met man en macht om deur en ramen vrij te
krijgen. Vervolgens groeven ze een pad naar de
schuur door de sneeuw, die meters hoog was opge
waaid. Pas na uren was dat klaar. De koeien loeiden,
omdat zij niet op tijd gemolken waren; de kippen
vlogen, razend van de honger, tegen het gaas van
hun hokken op. Jan Willem haastte zich met melken
en voeren.
Met het kerstfeest kwamen de kinderen allen thuis.
Het was voor Stijntje en Jan Willem een grote vreug
de hun hele kroost weer om zich heen te hebben.
Aan tegenslag en nood werd nu niet meer gedacht.
Er was trouwens geen nood voor het ogenblik. De
jongens brachten geld mee.
Zij vierden een blij kerstfeest, waarbij het Jan Wil
lem veel deugd deed dat de kinderen, die weg ge
weest waren, niet slechts genoten van wat moeder
had gebakken en gekookt, maar dat ze ook vol eer
bied luisterden naar het kerstevangelie en naar een
meditatie, die hij voorlas, en met geestdrift de kerst
liederen zongen, waarbij Klaas op het orgel speelde.
Jan Willem was zeer dankbaar, nu zo duidelijk bleek
dat zijn kinderen niet gegrepen waren door de geest
van Canada, zoals hij had gevreesd. Integendeel, in
den vreemde waren ze gegrepen door het verlangen
naar het ouderlijke huis en thans genoten zij van het
familieleven nog intenser dan voorheen. Hij had de
invloed van het huisgezin toch niet overschat. Deze
was zelfs groter dan hij ooit gedacht had. De invloed
van het huisgezin werkte door tot in Edmonton, tot
in de verre bergstreken van Brits-Columbia.
Het slot van het jaar werd voor Jan Willem goed,
niet wat de farm betrof, want deze had nog grotere
verliezen opgeleverd dan tevoren, maar wel voor zijn
gezin. Want Klaas en Cornelis hadden getuigd dat ze
in de eenzaamheid van het loggingcamp hun thuis
erg hadden gemist; en de anderen hadden in dezelfde
geest gesproken. Jan Willems vreugde over dit alles
was zeer groot. Hij getuigde ervan in het gebed aan
het einde van de oudejaarsavond. Terwijl de klok
twaalf uur sloeg, dankte hij voor de zegeningen, die
zij genoten hadden. Zo gingen ze over van het oude
in het nieuwe jaar.
Nieuwjaarsdag viel op zondag. In de vroege morgen
uren bereidde Jan Willem zich voor op de preek, die
iyij 's middags zou lezen. (wordt vervolgd)
Normaal
Streef-
Totaal streef-
jaar-
verbruik
ver
l>ruik
verb
m'
ruik
500
25
12
251
126
600
30
15
301
151
700
35
17
352
176
800
39
20
402
201
900'
44''
22
452
226
1000
49
25
502
251
1100
54
27
553
276
1200
59
30
603
301
1300
64
32
653
327
1400
69
35
703
352
1500
74
37
754
377
1600
79
39
804
402
1700
84
42
854
427
1800
89
44
904
452
1900
94
47
955
477
2000
99
49
1005
502
2200
108
54
1105
553
2400
118
59
1206
603
2600
128
64
1306
653
2800
138
69
1407
703
3000
148
74
1507
754
3500
173
86
1759
879
4000
197
99
2010
1005
4500
222
111
2261
1131
5000
247
123
2512
1256
5500
271
136
2764
1382
6000
296
148
3015
1507
6500
321
160
3266
1633
7000
345
173
3517
1759
7500
370
185
3769
1884
8000
394
197
4020
2010
8500
419
210
4271
2136
9000
444
222
4522
2261
9500
468
234
4774
2387
10000
493
247
5025
2512
Afgelopen week lag de buitentemperatuur ver onder het
normale niveau.
