Eiland-burgemeesters te velde In memoriam Jans de Reus m^mmmm kievit warmte autoschade 1^ r Ma0 1 wecken r r n r AANGEPASTE KERKDIENST KEES DÖRR 0187 - 48 26 09 DE ERA MAKELAAR LAAT UW HUIS ALLE HOEKEN VAN NEDERLAND ZIEN. AM^MINNAARD ^^^VASTGOED torels. |£lSO9002 Kiek, kiek tonnen aan gewicht onder aan D'n Diek! E S S E L I N K Imabo maakt het waar Voordrachten in het dialect in Eben-Haëzerschool Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond KWARTAALABONNEMENT 15,00 JAARABONNEMENT 58,- Advertentieprijs 41 cent per mm; bij kontrakt speciaal tarief. Giro 167930-Bank: Rabo Middelhamis, rek.no. 34.20.01.108 14 oktober 1998 DE ERA MAKELAAR MAAKT'T WAAR! instattatiebedrijf Visser Visser Goeree-Overflakkee B.V. Voor de koop of verkoop van uw woning Taxatie nodig, uw woning verkopen, een woning aankopen, bel ons! Fonk Makelaardij 71e Jaargang VRUDAG 23 OKTOBER 1998 No. 6749 POSTBUS 8 - 3240 AA MIDDELHARNIS Redaktie en administratie: Langeweg 13, Sommelsdijk. Tel. (0187) 47 1020. Hoofdredakteur: A. J. Grinwis, tel. (0187) 483392. FAX (0187) 485736 CHR. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN In alle onopvallendheid was Jannetje de Reus in Goedereede een heel apar te persoonlijkheid, iemand aan wie wij nog graag éénmaal onze warme aandacht wijden. Zo stil ging Jans haar eigen gang, zo onopgemerkt haast, daar beneden aan 't Melkdijkje. Een wereldje apart. „Een voud is het kenmerk van het ware", 't is een mooi gezegde, maar wij staan er niet dagelijks bij stil. Toch, hoe treffend was dit gezegde nu juist op Jans van toepassing. Zo maar rustig bezig in haar eigen be- doeninkje, zonder zich veel met anderen te bemoeien, wars van opsmuk of grote woorden, was ze zo zorgzaam in wat ze zich tot taak gesteld had. 'Mij spreekt de blomme een taele' van Guido Gezelle, de Vlaamse priester- dichter, die altijd in zijn kloostertuin te vinden was, had ook haar lijfspreuk kunnen zijn: „Mij is het cruydt beleefd Mij groet het altemaele Wat God geschapen heeft". Haar prachtige keurig-preciese groen- tentuin, haar keukenhofmooie bloemen tuin met op de achtergrond de weelderig bloeiende - en rijkelijk dragende - fruit bomen, het was een plaatje op zich. Wat Jans daar gemaakt had, dat was werke lijk een klein paradijsje. Bij al haar gezwoeg in 't hof vanaf 's morgens vier uur, moet zij toch ook zeer genoten heb ben van die vroege ochtend in 't eerste licht, met alle geuren, zo tussen haar bloemen en planten. Dan had zij ook haar legsels eendenei- eren opzij van haar huis, waar zij zo trots op was. Als de jonge eendjes dan uitkwamen, hoe behoedde en koesterde zij die, of 't haar eigen kroost was! Met hoeveel toewijding zag ik haar ook gebroken kleine pootjes spalken met een luciferhoutje. Al*; die beestjes dan weer eens op de havenkant gesmeten waren door al te doldrieste vreugdevaar ten van motorbootjes in Goerees haven. Haar grote strijd! Op haar verzoek schreef ik toen over 'Het hondenleven van een eendenmoeder in Goerees Haven' in deze krant. Ze was er enorm mee begaan. De ware Jans liet zij naar buiten toe niet zo gemakkelijk zien. De onafhankelijke, zelfs wat ontoegankelijke Jans vond zij een prima imago: „Met gin mens wat te schaften", je hoeft dan immers ook nooit wat uit te leggen, toch? In wezen was zij een heel lieve vrouw met een groot en warm hart. Maar om dat te weten te komen, moest je haar toch eerst heel wat beter leren kennen. Wat ze liet zien was een stoere vrouw, hard ook voor zichzelf spittend en mes tend als een kerel in haar grote tuin en „a 'k nie kan slaepe dan mar om drie uur, dan doe 'k nog 's wat hee?" Vrien delijk pratend tegen haar trouwe grijze poes, maar wie wist dat? Wij kenden haar in Goeree met stoere mannenlaar- zen aan, in een stevig bonker jasje ach ter haar immens zware bakfiets vol verse groenten uit eigen tuin, die zij dan uitventte. Maar.Jans kon nog zoveel meer. Als zeilenmaakster heb ik haar leren ken nen, lang geleden alweer, 't was in de jaren zestig. Wij kampeerden elk jaar met onze kinderen, meest in Frankrijk. Plat op de vloer met koken op primus sen en eten op een zitkussentje. Maar nu had mijn man een mooie nieuwe zoge naamde 'varkenskar' gekocht en daarin vakken gemaakt voor alle kampeerarti- kelen. Tenten, lampen, haringen, matrasjes, slaapzakken. Aan de 'kont' van de kar een uitklapbare keuken voor mij. 't Gasstel in 't midden, pannen en leeftocht (aardappels, suiker, meel, boter en zout) links en rechts in kastjes. Prachtig, 't beviel opperbest. Als de kin deren hun tentjes opzetten en Pa de grote tent, maakte moeders eten klaar. Eén ding, 't was in de open lucht en 't wil met kamperen toch echt ook wel eens regenen! Wat nu. Een soort tunnel tent voor én de keuken en een lange tafel met stoelen voor zes personen om aan te eten (en spelletjes 's avonds) zou de oplossing zijn. Maar wie kan dat, zoiets geïmproviseerds? Ik vroeg 't rondom in Goeree. „Gao naer Jans, die kan dat", zeiden de mensen. En zo is 't gekomen. Jans bekeek de tekeningen en zag er wel wat in. Ze vroeg honderd uit, heel deskundig, noteerde maten, 't aan tal stokken, de aanhechting met de kar. Goedereede, oktober 1998 de 'voordeur', een dichtritsbare flap. „Tjonge, wat snapt ze 't goed, koppie, koppie, koppie", dacht ik. „En dan graag van stevig zeildoek", zei ik. „Jae, wa doch je, rotzooi lever ik niet", zei Jans. Zo was Jans, rechtuit, geen poes pas. Enfin, in een hechte samenwerking bakte ze me daar een tent, die precies aan zijn doel beantwoordde. Ruim twin tigjaar hebben we daarmee gekampeerd in alle hoeken en gaten van Frankrijk, later ook verder tot aan Tsjecho-Slowa- kije toe. In soms de verschrikkelijkste onweren, waarbij de potten en pannen in 't rond vlogen en we de stokken moesten vasthouden om de boel over eind te houden tegen de valwinden. Rondom ons gingen er tenten tegen de vlakte, Jans' tent bleef overeind als een blok graniet. Wat onze kinderen de kreet deed slaken: „Wat Jans kan, kan Jans alleen!" En dat schreven wij haar ook op kaarten overal vandaan. Daar glunderde ze van. Van 't restant van die tent naaiden we zelf nog een zonneluifel voor onze cara van later. Zo sterk was dat zeildoek. Ze was héél stil een beetje trots op haar 'baksel'. Over baksels gesproken; Toen ik haar met Sinterklaas een gezellige surprise deed toekomen, verraste ze ons weer met een boterletter, zelf gebakken, zo heerlijk als wij zelden geproefd had den. Een wondermens. „Je hebt gouden handen Jans", zei ik op een keer, „weet je dat wel?" „Onzin", zei ze natuurlijk meteen, een mens kan aolles, a 't 'n mar wil". „Jae", zei ze, „joe doet 't met dit - ze wees op m'n hoofd - en ikke met dat" - haar handen. „Niet helemaal", zei ik, „als je iets goed wil doen, dan doe je 't met je hoofd, je hart én je handen. Maar je hebt gelijk, je wil staat voorop, je moet 't willen om iets te kunnen". Dan lachte ze haar verlegen lachje. ,,]op en 'k'::-..innen goed ouwehoeren saeme hee?" zei ze dan. ,,Dat komt omdat we geen van beien een blad voor de mond nemen", zei ik, „dat werkt nog het beste". Maar die wil hè, wat was die sterk bij Jans aanwezig. Wat een beresterk mens moet ze toch geweest zijn, dat geploeter zo vroeg in dat hof en dan achter die loodzware bakfiets plus nog haar zeil makersopdrachten achter dat machien. Petje af.Totdat je merkt en ook Jans merkte dat, dat je ouder wordt. Je krach ten nemen af, je wil nog zo hevig, maar dit kan je niet meer en dat gaat niet meer. Je wordt stijf, je wordt stram. Tegen ouderdom ben je zo weerloos. „Je moet ermee leren leven", was niet Jans' devies, zeker ook niet het mijne. Dat is passief de dingen over je heen laten komen. Nee, „je moet ermee leren omgaan, doen wat je kan, zo lang je 't nog kan". Totdat je er bij neervalt. Nu, en dat deed Jans letterlijk. Tot buurman Jan van Wijk haar zo vond. Wat een bovenste beste buurtjes heeft Jans daar nog aan gehad, wat een zegen op je oude dag. Dat mag ik eigenlijk niet eens zeggen, want Jans wilde niet 'oud' wor den. Het werd nu toch de Vliedberg, niet eens zolang, vanaf half mei. In 't zie kenhuis in Dirksland - enkele dagen - overleed zij, nog onverwacht in feite voor haar familie, voor ons. Jans was 'op'. Nog eens 28 zijn? Jans was zó opnieuw begonnen, met alle lef en alle moed, die ze altijd in zich had. Maar 82 en dan niets meer kunnen? Gaan vegeteren? Dat moet voor Jans een verschrikking geweest zijn. De illusie was voorbij. Toch: de illusie van een heel goed, wei- besteed leven. Met haar laatste wilskracht heeft ze zich overgegeven, dan kun je alleen nog maar respect hebben en denken aan de zegen, voor haar, dat ze zo waardig heeft kunnen heengaan. Lieve, goeie Jans, wil ik tot slot zeggen: „Je hebt je plekje op aarde en je naam - de Reus - zo welverdiend en alle eer aan gedaan. Je was een bijzonder mens. Rust zacht. Ik ben blij je gekend te hebben". Dieke Schippers-Vaarzen Morel P.S. Eén wens had Jans: Om haar kleine jonge eendjes in Goerees' haven te beschermen en te behoeden, het vlot weer terug in de Haven, zoals vroeger. Een soort 'vluchtplek' voor de eenden. Misschien dat de gemeente daar nog eens voor zou kunnen zorgen? Aardig zou dat zijn, ter harer ere! Op zondag 25 oktober 1998 is er weer een interkerkelijke kerkdienst voor verstande lijk gehandicapten in de Gereformeerde kerk te Middeiharnis, waarin hoopt voor te gaan ds. H. Out. De aanvang van deze dienst is om kwart vóór drie. U bent van harte welkom en uw aanwezigheid wordt op prijs gesteld. let huis dat u te koop aanbiedt, is misschien heel interessant voor iemand aan de andere kant van het land. Verkoopt u via de ERA makelaar, dan kunnen kopers uit heel Nederland die naar uw woonplaats willen verhuizen via hun plaatselijke ERA makelaar over uwf huis geïnformeerd worden En hoe meer potentiële kopers voor uw woning, des te groter de kans op een hogere opbrengst. Makelaardij (0187) 47 02 72 Beneden Zandpad 13a, 3241 GA Middeiharnis Gas - Water - Warmte Zuidweg 2, Ouddorp, Tel. (0187) 68 21 01 ------ REGISTERACCOUNTANTS Middeiharnis Barendrecint Tel. (0187) 489143 Tei. (0180) 642111 VOOR BEELD EN GELUID FOTO - VIDEO - STUDIO - REPORTAGE - FOTOGRAFIE ^^H ^^3 P^H ^^^^V czi czi cn czi a ^^1 czi en izu cm d} CU tzn czi OUDDORP-Weststraat35-Tetetoon 10187) 681612/Fax 683734 RENESSE - Printshop - Hogazoom 172 - Telefoon (0111) 462400 JJ-W.B Mi'iM a Doetinchemsestraof 32-34, 3241 AA Middeiharnis Tel. (0187)48 2606 Heel triest was het, maar zo nu De 3 eilandelijke burgemeesters en hun waarnemend collega, loco-burgemeester G. Slootweg van Middeihar nis, hebben zich woensdagmiddag eendrachtig op de nog immer doordrenkte Flakkeese akkers gewaagd. Dat bleek najaar 1998 geen opwekkend uitje, in een omge ving die als rampgebied is aangemerkt. Dat was overigens de aanleiding van het bezoek, daartoe genodigd door de bestuurderen van de W.L.T.O. De heren burgemeesters hebben deze middag de zorg van de land bouwers én - eenmaal te velde - een nadrukkelijk forse stortbui over zich heen gekregen; dat gaf het meest realisti sche beeld dat zich denken liet, zo werd die hoosbui groot moedig doorleefd. Op 13 en 14 september werd in één etmaal zo'n 140 mm hemelwater over de akkers uitgestort en ook in de weken daarna is nog veel neerslag gevallen. De producten staan nog - rottend - op de akkers en per dag wordt de kans klei ner dat er nog wat van kan worden binnen gehaald. In de Dirkslandse burgemeesterskamer waar werd verza meld, heeft WLTO-voorzitter Koos de Wit het scenario weergegeven, zo'n drieduizend ha verdronken aardappelen, 886 ha uien, meer dan honderd ha spruiten en koeiepeen, samen een gigantische strop die zeker vijftig miljoen zal blijken te bedragen, „'t Is alles blubber", zo heeft WLTO- vice-voorzitter Arie Struik de misère samengevat. Het enige lichtpunt is de vergoeding die de getroffen agrariërs uit de en dan kon er toch een lachje af Overheidsbeurs is toegezegd. De heer De Wit verklaarde zich 'ontzettend blij' en 'zeer, zeer erkentelijk' voor dat gebaar dat de ernstigste financiële nood zal lenigen. Veel meer lijkt de vergoeding 9.000,- voor een ha aard appelen) niet te zullen betekenen, aldus het eerste het beste geluid uit de praktijk, en beluisterd in de praktijk. Meerdere bedrijven zullen tekort komen met de door de taxateurs genomen normbedragen zoals dat van ƒ9.180,- voor de ha Agria aardappelen terwijl de opbrengst daarvan zeker zo'n 12.000,- zou bedragen. 'Veel te laag' noemt deze landbouwer dan ook de normbedragen die worden gehanteerd. Het maakt dat het eigen risicobedrag van 10.000,- per bedrijf in werkelijkheid vele malen over schreden kan worden. Zorg is er ook over de vraag hoe het verder gaan zal, ook dat houdt - aldus de heer De Wit - de spanning 'bedrukt', de zorg is dat de schade niet tot dit seizoen beperkt zal blij ven maar zich ook volgend jaar aan zal dienen in doorwas van die enkele goeie aardappelen die op het veld achterble ven. Actueel is daarom de vraag wanneer de verdronken producten toch nog kunnen worden gerooid of dat ze dood zullen vriezen. Ook de wintertarwe zou moeten worden gezaaid, een scala van onzekerheden, maar ook deze land bouwer eindigde niet in mineur. „We prijzen ons gelukkig dat er in ieder geval een schadevergoeding komt", was ook zijn conclusie. Centrale verwarming Gasinstallaties Luchtbehandeling Waterinstallaties Meet-en regelsystemen Sanitair Service en onderhoud Lood- en zinkwerk Oostdijk 49 - Sommelsdijk E-mail: info@kievitwarmte.nl. Aanstaande zaterdag, 24 oktober, grote Truckershow in Middeiharnis. Om 14.00 uur zullen de vrachtwagens vertrekken vanaf de Huygens op het 1 Industrieterrein, naar het Diekhuusplein, aan het Beneden Zandpad. i Voor de kinderen staat er vanaf 13.30 uur een grote truck waar ze spelletjes in mogen doen. Ter verhoging van de feestvreugde treedt de Bommelband op en zal Radio Flakkee aanwezig zijn. Een deskundige jury zal de mooiste truck beoordelen naar leeftijd in twee catego- riën. De organisatie is in handen van de Mid denstandsvereniging en de Chauffeurs vereniging. KEMfl CERTIFICATE 36570 Langeweg 38 Nieuwe Tonge Tel. 0187-651396 Molenweg 28 Telefoon: 0187 475400 Fax: 0187 484210 Middeiharnis Openingstijden: ma t/m vrij: 8.00-12.00 13.00-17.00 vrij: 19.00-21.00 za: 9.00-12.00 Irene Stmijk, beëdigd makelaar/taxateur Voorstraat 44, 3245 BH Sommelsdijk Tel. [0187148 72 72 i tfttifffftf i^OTU M9^ |MM ^iHt» ^«m ^1»^'jijfanft |f^ i i I i i i i S i i 3 s GOEDEREEDE-HA VENHOOFD Vrijdag 6 november hoopt Pau Heer schap ons het een en ander in het dialect te verhalen. Zijn bijzondere manier van vertellen zal zeker jong en oud boeien. Daarom nodigen we u hartelijk uit om onder het genot van een kop koffie met ons mee te luisteren. De school bestaat volgend jaar 75 jaar. Om dit heugelijke feit te vieren hebben we nog wat finan ciën nodig. De opbrengst van deze avond is dan ook hier voor bestemd. De kaarten kosten 5,- en zijn donder dag 29, vrijdag 30 en zaterdag 31 okto ber telefonisch te bestellen bij Karin Tanis, tel. 492737 of Sanneke de Vries, tel. 492776, of op de avond zelf, in de school, maar u weet vol is vol! De aanvang is 8 uur. Allen hartelijk wel kom. Eben-Haëzerschool, Goedereede-Havenhoofd

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1998 | | pagina 1