EIÜVIIDEII-lilEIJWS
Nieuwe CD
Een heel apart Monument
Dirkslandse lezingen
HJ
Nieuwe cursus
van 'Laudate Deum'
uit Ridderkerk
Bingo Buurtver. ^West'
+16 J.V. 'De Zaaier'
HORTENiltt'i' DROGEN
itffF N//rs' muai
o.l.v. Willem Arie den Hertog
Orgel: Ron van Ommen
Bariton: Henk Dijkhuizen
Vleugel: Gezinus Veldman
Deze schitterende CD met de titel
'Schenk mij uw vree' is opgenomen in
de Stephanuskerk in Hasselt. Het eindre
sultaat is in één woord; 'geweldig'.
Het koor kenmerkt zich door een gevoe
lige vertolking van de muziek en een
heldere, zuivere koorklank.
De bekende pianist Gezinus Veldman,
die u al diverse malen op Flakkee heeft
kunnen beluisteren, maakt het geheel af.
Een greep uit het gezongen repertoire op
de CD: Psalm 25, 26, 54, 51, bekende
melodieën van o.a. Jacobs Ladder, Nooit
meer Nacht, Toccata van Driffil en
bekende gezangen zoals Jezus leeft in
eeuwigheid. Heer nu d'avond nadert.
Hoog om hoog, naast de gezongen liede
ren kunt u ook nog diverse instrumentale
intermezzo's beluisteren. Kortom de
moeite waard.
EEfi SElGliCH
GEiCtilEOENmEilE
Autobedrijf Jan van Dijk
OmHOKEN mGElillEMEN
SlEKEllGE TUINUaiENOEN
school voor mode en
vormgeving
Hoe verkoop je een huis als het
onze met de deftige aanduiding:
monument? „Ja", zegt mijn man:
„dat zou ili ook wel eens willen we
ten". Sinds wij - zeker niet over,
één nacht ijs - tot het besluit 'ver
koop' kwamen, enkele makelaars
uitnodigden voor een taxatie, er
daarvan weer één selecteerden met
het juiste oog voor dit toch wel heel
aparte pand, was de kogel door de
kerk en kwamen de 'Te koop' bil
jetten voor onze ramen te hangen.
3e Blad
VRIJDAG 11 SEPTEMBER 1998
No. 6737
'*^^«i
Deze vraag- en antwoordrubriek staat geheel ten dienste van de lezer
die er kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied
kunt u sturen aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8,3240 AA Mid-
delharnis, met in de linkerbovenhoekVragenrubriek' vermeld. De vra
gen worden door deskundigen beantwoord en zullen binnen enkele
weken na de inzending compleet met antwoord in deze rubriek worden
gepubliceerd.
Hoe kan ik het beste mijn mooie horten
sia's drogen? Ik heb het al op diverse
manieren geprobeerd, zonder succes.
Antwoord: Hortensia' s kunnen niet op de
normale wijze als vele andere bloemen en
planten op een droge plaats hangend en
later tussen vloeipapier of de bladen van
een boek met ouderwetse ruw houthou-
dend papier gedroogd worden, maar ver
gen een aparte behandeling. Knip ze af als
ze fris en op hun mooist zijn en leg ze in
een vrieskist. De bloemen moeten wel
goed droog zijn! Haal ze er uit als ze stijf
bevroren zijn en bestrijk of bespuit ze dan
takje voor takje met blanke celluloselak.
Het aldus gevormde laagje maakt het de
planten onmogelijk nog water af te geven,
zodat ze niet indrogen. Tevens zijn ze dan
gevrijwaard tegen de inwerking van bac
teriën en schimmelsporen. U kunt de hor
tensia's of andere bloemen uit de diep
vries zelfs voorzichtig in een vaas zetten.
In mijn bezit is een 4-stemmig liedboek uit
1923 van Hazeu. Wie was Hazeu? Zou
iemand belangstelling voor dit liedboek
hebben
Antwoord: Johannes Cornells Hazeu
werd in 1754 te Schoonhoven geboren en
overleed in 1835 te Haarlem. Hij was
boekverkoper en -drukker, maar is vooral
bekend geworden door de vele stichtelij
ke boeken die hij schreef en de stichtelij
ke liederen die van zijn hand verschenen.
Het merkwaardige is, dat hij in zijn tijd
door tal van 'echte' dichters niet voor vol
werd aangezien, maar dat die lieden ver
geten zijn, terwijl Hazeu's verzen het tot
in onze tijd uitgehouden hebben. En dich
ten kon hij. Hij berijmde o.m. de Heidel-
berger Catechismus in 52 gezangen
(1790), maakte 'Gezangen op de geboor
te, respectievelijk het lijden en sterven en
verheerlijking van Jezus Christus' (1794)
en berijmde zelfs de Psalmen opnieuw. Er
zijn tientallen bundels en boeken door
Hazeu samengesteld. D. van der Reyden
verzorgde de bijbehorende muziek. Een
aantal van die bundels is echter na 1950
niet meer herdrukt. In onze tijd is de be
langstelling voor zijn werk tanende,
omdat er inmiddels meer belangstelling is
uitgegaan naar de moderne religieuze lie
deren en de zg. negro-spirituals, die vaak
de (wrange) actualiteit behandelen en
daardoor meer diepgang kregen. Hazeu
was een kind van zijn tijd, en dat is heel
duidelijk de tijd vóór de Afscheiding.
Mogelijk kunt u het boek verkopen aan
een tweedehands boekwinkel. Maar mis
schien heeft een medelezer(es) van deze
rubriek belangstelling voor dit liedboek.
Hij/zij kan contact opnemen met de re
dactie.
De CD is opgenomen door de firma STH
uit Hoevelaken en een gedeelte van de
opbrengst is bestemd voor evangelisatie
werk in Amsterdam.
Binnen enkele weken is ze overal in de
christelijke boekhandel e.d. verkrijgbaar,
wilt u voor deze tijd al een CD bestellen,
dan kan dat natuurlijk ook. U krijgt hem
dan binnen enkele dagen thuis opge
stuurd. De verkoopprijs bedraagt
39 90 U kunt telefonisch bestellen bij
fam.'A. van 't Zelfde, tel. (055) 5428117.
Waarom is destijds eigenlijk de staat Bel
gië ontstaan?
Antwoord: De vorming van de staat Bel
gië heeft een lange voorgeschiedenis.
Voor een korte samenvatting is het vol
gende van belang. Nadat keizer Karel V
de noordoostelijke provincies en tenslotte
in 1543 ook Gelderland onderworpen had,
was het gebied van 'De 17 Verenigde Pro
vinciën' min of meer één geheel. Het om
vatte ongeveer het huidige Nederland met
België en Luxemburg, maar de grenzen
weken vooral in het zuiden sterk af van de
huidige. Na de troonsafstand van Karel V
en tijdens het bewind van Philips II begon
de opstand tegen Spanje onder leiding van
Willem van Oranje. De komst van Alva
leidde tot de tachtigjarige oorlog. Het
grootste deel van de bevolking wilde de
gehate Spaanse bloedraad, bezettingstroe
pen en zware belastingen kwijt, maar in
1585 begon na de val van Antwerpen en
de sluiting van de Scheldemonding door
de geuzen de feitelijke scheiding van
noord en zuid. In 1598 droeg Philips II de
macht over de Zuidelijke Nederlanden
over aan zijn dochter Isabella en haar echt
genoot Albrecht van Oostenrijk. Het ge
volg daarvan was, dat deze scheiding bij
de Vrede van Munster in 1648 definitief
bevestigd werd. Het noordelijk deel van
de grote provincie Brabant en een deel van
Limburg kwamen met Zeeuws-Vlaande-
ren bij de Republiek der Zeven Provin
ciën, maar het zuiden hield een Spaanse
bezetting. In 1713 kwamen de Zuidelijke
Nederlanden onder Oostenrijks bestuur en
werd door de Oostenrijkse keizer een gou
verneur-generaal aangesteld over het ge
bied dat er ongeveer ais het huidige Bel
gië uitzat. Dit omvatte toen reeds een aan
tal Nederlandstalige en een aantal Frans
talige provincies. U weet, dat Napoleon
ons land bij Frankrijk inlijfde, maar na de
bevrijding besloten de overwinnaars tij
dens het Wener Congres in 1814, dat er
biereen sterke 'bufferstaat' moest worden
gevormd om de Franse legers voortaan
beter te kunnen weerstaan. Daartoe wer
den de noordelijke en zuidelijke provin
cies herenigd. De bevolking in het zuiden
was echter al spoedig ontevreden over
diverse maatregelen van koning Willem 1
en kwam in 1830 in opstand. Het Franse
deel van Luxemburg sloot zich aan bij
België. De Belgen wilden ook Zeeuws-
Vlaanderen en delen van Noord-Brabant
en Limburg inlijven, maar na bemiddeling
van de grote mogendheden werden de
definitieve grenzen bepaald. Die kregen
de huidige vorm, omdat ons leger en de
opstandelingen elk zoveel mogelijk ter
rein bezet hielden. Door vroegere verove
ringen en huwelijken hadden de provin
ciegrenzen overigens al een grillig ver
loop. Het hertogdom Limburg bleef tot
1866 lid van de Duitse Bond. Het (vrijwel
gehalveerde) Groothertogdom Luxem
burg was tot de dood van koning Willem
III in een Personele Unie verbonden met
ons vorstenhuis.
Een werkgroep van de Hervormde ge
meente van Dirksland organiseert het ko
mende winterseizoen een aantal lezingen
in het kader van de gemeente-opbouw.
Verschillende onderwerpen zullen daar
bij aan bod komen. Onder meer zal aan
dacht gegeven worden aan kwesties als
kinder- en volwassendoop, de verhou
ding kerk en Israël en bijbelvertalingen.
Deze lezingen zijn voor alle geïnteres
seerden, ook van buiten de Hervormde
gemeente, toegankelijk. De toegang is
gratis, wel zal ter bestrijding van de on
kosten een uitgangscollecte worden ge
houden.
Het is de bedoeling dat elke twee maan
den een lezing wordt gehouden. De inlei
ding zal beurtelings worden verzorgd
door ds. M. J. Paul en een gastspreker.
De lezingen worden gehouden in het ge
meentecentrum 'Onder de Wiek' aan de
Ring te Dirksland. Aanvangstijd is 19.45
uur en omstreeks 22.00 uur zal worden
afgerond. Uiteraard zal er ruime gelegen
heid bestaan voor het stellen van vragen
aan de inleider.
De eerste lezing wordt gehouden op
D.V. dinsdag 22 september 1998 en zal
worden verzorgd door ds. M. J. Paul. Het
onderwerp van deze avond luidt: betere
zorg rondom het levenseinde.
Op dinsdag 17 november 1998 vindt de
tweede lezing plaats. Dr. W. Verboom
uit Waddinxveen zal dan een inleiding
verzorgen over de doop.
Voor vragen over de lezingen kunt u
zich wenden tot de navolgende leden van
de werkgroep: T. Abbo, tel. 609070 of
A.Dubbeld, tel. 603198.
OFFICIEEL DEALER
Brielle Spijkenisse
Slagveld 19 Kelvinweg13
Tel. (0181413777 Tel. (0181624900
Honda-dealer voor de Z-Hollandse eilanden
Wat moet ik doen om van ontstoken nagel
riemen af te komen Ik heb al van alles
geprobeerd: zaljjes, soda enz. Dit alles
helpt maar tijdelijk.
Antwoord: Een chronische ontsteking
van de nagelriem, een paronychium, komt
nogal eens voor. Wanneer dit niet met een
eenvoudige behandeling overgaat, zoals
uw huisarts reeds heeft toegepast, is het
verstandig een dermatoloog te raadple
gen. Het eerste wat dan nodig is, is de ver
wekker van de ontsteking vast te stellen.
Het kan een gewone bacterie zijn, of een
specifieke bacterie of zelfs een schimmel.
De zogenaamde Candida infectie is vaak
de oorzaak. Voorts is het verstandig na te
gaan of deze verwekker ook elders op of
in het lichaam voorkomt, waardoor u zich
zelf steeds opnieuw infecteert, bijvoor
beeld door krabben. Ook kan suikerziekte
mede oorzaak van deze aandoening zijn,
dus dat moet ook worden nagekeken.
Wanneer de oorzaak bekend is kan wor
den nagegaan voor welk antibioticum hij
gevoelig is en zo kan dan de oorzaak wor
den bestreden.
Sinds een paar maanden lopern er twee
egeltjes 's avonds over mijn grasveld.
Kunt u me zeggen wanneer egels in win
terslaap gaan en voor hoelang?
Antwoord: Het begin van de winterslaap
wordt veroorzaakt door een combinatie
van inwendige (voornamelijk hormonale)
en uitwendige (zoals temperatuur en dag-
lengte) factoren. De egel gaat zijn winter
kwartier opzoeken in de late herfst, in
november. Zijn bedstede bestaat uit een
van boven afgedekt nest van bladeren. In
maart keert hij dan weer tot het rijk der
wakkeren terug. De winterslaap is het ver
schijnsel dat dieren in staat stelt een voor
hen ongunstig jaargetijde door te komen.
Ademhaling en bloedsomloop zijn dan
sterk verminderd doordat ze in een bewe
gingloze, inactieve toestand verkeren.
Hun lichaamstemperatuur neemt dan on
geveer die van de omgeving aan. Treft u
bijvoorbeeld in december nog een egeltje
aan in uw tuin dan is er iets mis gegaan. U
kunt het beste het beestje naar de plaatse
lijke egelopvangt of Dierenbescherming
brengen omdat hij anders de winter niet
zal overleven.
OUDDORP - Lenie Meijer start binnen
kort met de nieuwe cursussen. Nast de
cursus naailes voor beginners en gevor
derden, kunt u ook les krijgen in pa-
troontekenen en de kneepjes cursus.
Er is ook de mogelijkheid om een oplei
ding tot coupeuse te volgen. Ook het
afgelopen jaar hebben er 2 cursisten exa
men gedaan in Utrecht. Zij zijn met zeer
goede cijfers geslaagd, en hebben hun
certificaat behaald voor patroontekenen
en realisatie.
Voor vrijblijvende informatie kan men
kontakt opnemen met Lenie Meijer, tele
foon (0187) 682810 (ik hoop aanwezig
te zijn op de cursus-markt in Middelhar-
nis).
Op 17 september zal in de Victoriahal te
Dirksland een BINGO worden georgani
seerd door Buurtvereniging 'West'. Er
zullen 8 rondes en 1 Superronde worden
gespeeld.
De Victoriahal aan de Philipshoofjesweg
te Dirksland opent haar deuren om 19.30
uur. En de Bingo start om 20.00 uur. Dit
keer staat Buurtvereniging 'West' garant
voor een klinkend prijzenpakket.
Dus kom allemaal, voor een gezellige
avond en wie weet... voor een van de
vele klinkende prijzen.
Bij Buurtvereniging 'West' gaat overi
gens niemand teleurgesteld naar huis,
want... iedere deelnemer heeft altijd
prijs.
Op D.V. zaterdag 12 september houdt de
16 Jeugdvereniging van de Ger. Ge
meente van Dirksland de eerste J.V.-
avond van het nieuwe seizoen.
Op onze J.V.-avonden komen wij als jon
geren bij elkaar om bezig te zijn met de
Bijbel en daarnaa.st contacten te leggen.
Deze eerste avond zal ouderling B. Kooy
een inleiding houden.
Kom gerust eens kijken, zodat jij ook
een bijdrage kunt leveren,aan een fijne
J.V.-avond. Schroom niet..., maar kom
zaterdagavond om acht uur naar Reho-
both.
Ik zeg dit in 't meervoud, want 't blijft
een raar groot huis, met 't zicht op Goe-
rees Markt aan de voorkant en met een
eindeloze rij ramen in de Pieterstraat.
Dus drie biljetten! Voorkamer, opkamer,
keuken.
Vanaf dat moment, 31 mei, voelen wij
ons zelf ook 'te koop'. Vanaf dat
moment keken er niet honderd, nee mis
schien wel vijfhonderd (laag geschat)
mensen naar binnen, 't Was even wen
nen, 't Is een schattig oud huis (echt),
maar precies een etalage met al die
ramen. Twintig meter van de keuken tot
en met de voorkamer. Wat eigenlijk pre
cies al die mooie oude panden op de
Markt en aan weerszijden van de Haven
verbergen achter hun fraaie frontgevel:
voorkamer, tussen- of opkamer, keuken,
daarachter de bijkeuken, opzij met een
lange gang, dat laat ons huis zien in alle
openheid, al deze vertrekken liggen aan
de straatkant. Groter dan de huizen aan
de Markt en Haven is 't dus in wezen
niet. Wel opener. Gekscherend zeggen
wij wel eens: een mooie 17/18e eeuwse
dame, die niets te verbergen heeft. Maar
jawel, in de plooien van haar kleed
wonen en leven nog wel steeds: wij. Het
begon ermee, dat mijn man op zijn
geliefde bankje voor het raam in de
voorkamer zijn krantje zat te lezen:
,,Kijk, daar zit een man. Hij leest de
krant". Ik in de opkamer: ,,Kijk een
vrouw, ze heeft haar been op een stoel".
Proost! Ja, ik was net aan mijn knie ge
opereerd.
Maar dat was nog niets... o nee. Wat er
nog volgde aan commentaar en aan dolle
vragen en opmerkingen, opgetekend via
onze onderdeur in de keuken - zo gezel
lig die bovendeur met mooi weer open,
dat is warempel een bloemlezing gewor
den, thema: Monument in de aanbie
ding".
Na 25 keer:Mevrouw, wat een schat
tig klein huisje is dit, hoeveel moet dat
kosten?" en ik maar geduldig, „maar dit
is alleen onze woonkeuken, de rest van 't
huis hoort er wel bij hoor". ,,0 ja, tot aan
die deur". „Nee, mevrouw, mijnheer, tot
aan de Markt". „Tot aan de Markt? Maar
dat is onfatsoenlijk!" Hing ik een briefje
onderaan onze verkoopbiljetten: „Pieter
straat 2, en Pieterstraat 4 vormen samen
één woonhuis. Niet afzonderlijk te
koop". Dat hielp, maar het ongeloof
bleef.
In onze opkamer onschuldig een broodje
etend tussen de middag, deurtje open in
de keuken naast ons, verbaasden wij ons.
,,Dat kan natuurlijk nooit, zulke grote
huizen bestaan niet". „Daar wonen geen
mensen in, dat is een museum". ,,Maar
ik zie toch iemand lopen binnen". ,,Dat
is een suppoost". ,,Dat is een vergissing.
Pieterstraat 2 en 4, dat is veel te groot!
Dat moet natuurlijk 4 en 6 zijn" (6 is ook
een klein huisje). „Kijk, zie je wel: dat is
te koop, twee kleine huisjes". Hup, onze
buurtjes Annet en Laurens waren nu ook
in de verkoop!
,,'t Is tot aan die deur (halverwege) want
een huis heeft nooit twee deuren". Hup,
ons halletje plus voorkamer vallen af.
„Zie je die boekenkast? 't Is een biblio
theek". ,,Zou je binnendoor naar voren
kunnen? Nee, ze lopen natuurlijk buiten
om". ,,'t Is van die verzamelwinkel de
Verzaamelarij, ze mogen daar alleen hun
antieke spullen verkopen. Dat huis is
helemaal niet van die mensen". Hup,
weg huis, weg antieke spulletjes van ons.
Zovéél mensen willen ons huis zien, van
top tot teen. „Echt, we zijn heel serieus
geïnteresseerd". Wat zijn we nu toch blij
met onze makelaar, 't Vergt een wande
ling van toch zeker een dik uur om alle
kamers over nog eens twee verdiepingen
te bekijken en dan nog de hele oude kel
der met regenput en groengeglazuurde
plavuisjes, de patiotuin met de Toren op
de achtergrond. Drie keer 'stinken" wij
erin, die mensen lijken zo aardig, zo
intens geïnteresseerd, beschaafd enz. We
laten ze alles zien, met alle verhalen
eromheen. En dan... horen we nooit
meer iets van ze! Dat is zo ontmoedi
gend. We zijn er abrupt mee gestopt,
laten nu alles alleen nog aan de makelaar
over. Ook hij kampt met vreemde figu
ren. Zoals deze. Een man stopt op een
middag voor ons huis, met grote passen
beent hij van de open keukendeur tot aan
de Markt, hij voelt aan 't metselwerk tus
sen de gele ijsselsteentjes, hij leest 't bil
jet, pakt dan resoluut een zaktelefoon te
voorschijn en belt middenin de Pieter
straat de Makelaar op. 't Is mooi weer,
middaguur, rondom iedereen thuis. „Jan
zeg, ik zie hier een mooi pand hoek Pie
terstraat Goedereede, 't lijkt me wel wat.
Wat is de inhoud? 950 m'. Zo, een flink
pand. En die tuin, is dat wat?" „Mooi,
zendt u mij maar de gegevens, dit is mijn
adres. Ik kom zaterdag kijken met mijn
vrouw".
,,Nou..." dachten wij, „dat wordt wat".
Alle deurtjes barsten open, in de Pieter-
slraat, alle buurtjes, links, rechts, tegen
over ons: ..Dieke! Kees!" ,,Die komen
hier vast wonen, zouden 't leuke mensen
Aldi
na die
zijn? Anders moeten jul
lie 't tegenhouden hoor!"
En nu stuit ik meteen
op een heet hangijzer.
Namelijk op het dierba
re van een heel lief oud
huis, waar je 35 jaar in
gewoond hebt.
Die heel speciale per
soonlijke elementen,
die er aangebracht zijn
en die een huis zo
'eigen' maken. Mijn
man heeft daar 't oog
voor en de gouden han
den. Mijn ouders woon
den in Veere in een
prachtig oud havenhuis
uit 1564, waar nog
nooit iets in verknoeid
of veranderd was.
Die Zeeuwse boogjes in
de deuren van de muur-
kasten daar en de tus-
sendeurtjes, die hoge
schouw en nog zoveel
meer dingen, paste hij
toe in ons huis hier.
De plavuizen in de keu
ken en de hal zijn 17e
eeuws en komen uit de
kleine huisjes (zoals
hier in 't Torenslop)
rondom de toren in Den
Briel.
We zochten er stad en
land naar af.
De levensboompjes von
den we in 't antiekwinkel
tje van Rob Louis. In de kamers boven
zijn ook kleine schouwtjes met een vuur-
plaat van plavuizen en daarop dan een
oud kacheltje. Zo bouw je iets moois op,
't wordt je dierbaar en je gaat het afstaan.
Al dat handwerk van mijn man, 't gaat
mij heel erg aan 't hart, mijn man is daar
zelf vrij wat nuchterder over. ,,Zo ver
koopt 't beter en dan heb ik er toch iets
mee bereikt".
Maar ik hoop héél erg, dat hier mensen
zullen komen wonen met datzelfde
gevoel voor oude bouwstijlen als wij,
met 't oog, 't hart en ook 't respect voor
de details van vroeger, van de leefwijze
van zoveel generaties voor ons in dit
huis.
En gezien onze hechte gemeenschap in
de Pieterstraat, moeten het ook nog aar
dige mensen zijn! ,,En met een dikke
portemonnee", zegt mijn echtgenoot om
de wensen even compleet te maken.
En daar stuit ik weer op zo'n heet hangij
zer, want een huis als dit heeft niet alleen
zijn eigen stijl, het heeft ook zijn prijs.
Alleen de restauratie al onder auspiciën
van monumentenzorg heeft ons een
smak geld gekost. Er zijn mensen die
denken, datje 't cadeau kreeg. Nu, dat is
een sprookje. De subsidie van Gemeente,
Rijk en Provincie is een basisbedrag,
precies goed en doorslaggevend om je
over de streep te trekken. Dat was voor
een huis als dit 165.000,-. Een heel be
drag, en we zijn daar nog altijd dankbaar
voor. Maar de hele rest moet je zelf fi
nancieren.
Je huis wordt er wel weer voor eeuwen
mee gered, want: de hele achtergevel
ging eruit, werd weer opnieuw gemetseld
(tuinkant), de binnengevel (dragend)
kreeg een ijzeren T-balk, met hout
omkleed. Twee nieuwe daken (Pieter
straat 2 en Pieterstraat 4), twee nieuwe
houten overkappingen, twee nieuwe
schoorstenen. Dat alleen al! De ramen
werden vernieuwd in de oude trant, met
kleine ruiten. Een nieuw raam erbij in de
'pijpenla' voorkamer. De tuin werd aan
gelegd in terrazzostijl. De bokkige inde
ling van de kamers beneden werd onder
architectuur veranderd in een heel mooi
plaatje van achter tot voor vanuit de
woonkeuken kijk je nu in de verte (20
meter) op de Markt.
Wij waren nog een vrij jong stel mensen
met helemaal niet een enorm kapitaal zó
bij de hand. Wat hebben wij daarvoor
gewerkt met z'n tweeën. Niet voor niets
zat ik 30 jaar in 't onderwijs. Dat was
een hele klus met vier kinderen, die ook
je aandacht vroegen en verzorgd moesten
worden. Een man, die bijna continue in
't buitenland zat voor Rijkswaterstaat
(ijzerhoudende steensoortsupply voor de
drempel in de Oosterschelde: Noorwe
gen, Zweden, Finland, Hebriden, Frank
rijk, Duitsland). Zelfs nog naar Bangla
Desh voor beteugeling van de Ganges.
Zo ver weg was toen onze Pappa voor
ons!
't Viel echt niet altijd mee, voor mij dan
weer, om half acht 's morgens je in de
auto te hijsen (behalve voor de school in
Goedereede, kinderen achterin (netjes
aangekleed, schoon, ontbeten). Toen 'k
begon was Rogier nog maar drie jaar!)
Mensen zeiden dan soms tegen mij: „Je
vindt 't heerlijk hè, altijd maar erop uit".
Ik dacht: Jullie moesten eens weten".
Als dan 's morgens de zon zo gezellig in
de voorkamer scheen, goud had ik
ervoor gegeven eens heerlijk een dagje
thuis te mogen blijven!
Maar samen kies je ergens voor: dit huis
met al zijn consequenties óf gewoon in
een rijtjeshuis, zo begonnen wij eens in
Stellendam. zomer 1963. We kozen voor
dit.
Samen in 't weekend 't huishouden
doen, stofzuigen, kinderen uitgebreid
badderen (leidingen kwamen dan onder
stroom te staan!) wassen, strijken. Kort
om: zwoegen. De stoute meiden op een
moment naar kostschool. Duur, maar wij
ouders wensten niet het loodje te leggen
voor uitdagend en zo afmattend puberaal
gedrag!
'e ramen in de Pieterstraat. En ja,
tweede deur gaat 't echt nog door!
Toen Klara van Kommer de Brommer
mij in 't huishouden kwarn helpen (en zo
goed zelfstandig werkend, ik was er
immers niet overdag) was dat voor mij
een geschenk uit de hemel.
Kijk, en dat zit allemaal in dit huis ver
ankerd, 't Heeft wel zijn prijs zodoende.
Overigens heb ik wel van de nood een
deugd gemaakt en altijd met ontzettend
veel plezier les gegeven. Oud-leerlingen
over 't hele eiland zullen zich vast geen
zuurpruim van een juffrouw herinneren!
Hoe liep het nu af met die voortvarende
heer met zijn zaktelefoon zo 'loud and
clear' bij de hand in de Pieterstraat,
vraagt u zich wellicht af.
De Pieterstraat had reeds commentaar op
zijn 'bekakte' spraak, zijn te jeugdige
geruite broek en zijn volstrekt negeren
van de mensen om hem heen. „Als'ie z'n
portemonnee maar bij zich heeft", zei
mijn man, een beetje plagend.
Wij ontvingen ze vriendelijk, met koffie
en Goereese krakelingen. Een heel jonge
enthousiaste vrouw, man neutraal. Wij
lieten onze correcte, vriendelijke en des
kundige makelaar zijn werk doen zonder
ons ermee te bemoeien. In 't inleidende
gesprek wat we bij de koffie hadden,
leek 't de man tegen te vallen, dat 't
beneden binnen ook onder monumenten
zorg viel qua indeling. „Dan viel er niets
meer te herindelen", zei hij. „Zo", dach
ten wij, Mijn intuïtie bij mensen is als
steeds heel sterk. Ik zag de breekijzertjes
en sloophamertjes al in zijn ogen.
,,Een projectontwikkelaar", dacht ik,
hoeveel appartementen haal je uit dit
huis? Voordelig apart te verhuren of te
verkopen straks".
De makelaar bevestigde dat de vrouw
enthousiast was over 't huis boven, over
de twee verdiepingen aldaar vol verrass
ingen. O.a. de twee badkamers, 't gewel
dige uitzicht op de Markt. De man liep 't
hele huis te herindelen.
Consequenties! Doet zo'n man nu een
prachtig bod, wat doe je dan? Ik zag
onze hele prachtige - maar ouderwetse -
keuken al onder de slopershamers ver
dwijnen. De opkamer met zijn hoge
schouw met 17e eeuwse blauwe tegel
tjes, krak, krak, plof! Want al verander je
die (beschermde) indeling niet, je kunt
vrijelijk dat hele 'plaatje' zo wegbreken.
Dat zag ik ook gebeuren met 't huis van
mijn ouders uit 1564 in Veere.
Eeuwenoude eiken wanden, twee verdie
pingen hoog, werden er zo uitgesloopt.
Kostbaar cultuurgoed als het ware, onno
dig vernietigd. Hier schoot monumenten
zorg tekort.
Wij hielden ons hart vast. En zie, je bent
een fatsoenlijk of een onfatsoenlijk
mens. Dat ondervond de makelaar ook,
die daar toch een heel stuk van zijn tijd
er zeer veel aandacht aan geschonken
had. Deze man liet niets, maar dan ook
niets meer van zich horen.
Tja, nu is ons huis dus nog steeds niet
verkocht... maar wat zouden we 't
eigenlijk afschuwelijk gevonden hebben
't aan zo iemand verkocht te hebben. „Je
moet er later niet meer aan denken, wat
ze er mee doen, als je er eenmaal uit
bent", zei mijn man. Heel verstandig.
Maar toch, en hier eindig ik mee, zou 't
me vanbinnen zoveel vrede geven, een
blij gevoel, eenmaal in 't 's Heer Hen
drikspark in Goes, als hier mensen kwa
men te wonen met 't zelfde gevoel en
respect voor dit oude huis. Een huis,
waar je gelukkig in kan zijn. Mogen zij
dat ook ondervinden, zoals wij, eens dus.
Moge die wensen binnen niet al te lange
tijd in vervulling gaan. Ons nieuwe huis,
vijfde etage, dichterbij de wolken, wacht
ons in de zomer van 1999.
Onze herinneringen aan hier gaan met
ons mee. Niet alleen die aan 't dierbare
huis, maar zeker ook aan zovele Goe-
reeërs, ons even dierbaar geworden. Dit
was dan een stukje van ons leven met als
thema 'Monument". What 's in a name...
.Allen vriendelijk gegroet,
Dieke Schippers-Vaarzon Morel
Goedereede
