EIIIVtlDEII-rilEUWS
Overdenking
NIEUWS
Foto Tour
uit de
Heilige Schrift
Een graf bij de weg
uit de kerken
Wedstrijdvissers
opgelet
TORENCONCERT
Mee op excursie
over Neeltje Jans
TORENCONCERT
GOEDEREEDE
HET
,KIJKVENSTER
„Eilanden-nieuws"
Goedereede
VERVOLGVERHAAL
Vrouwvolk aan boord
Op reis en thuis
Gaat u maar rustig
slapen. Wij verhuizen
uw meubelen als eieren.
flakkee verhuizingen b.v.
telt duizenden abonnees
en wordt op Goeree-Overflakkee
zo goed als
huis-aan-huis gelezen!
www.elvege.nl
door Trompettist en Beiaardier
Juweliers - opticiens (wo)
Zandpad 2-4. 3241 GX Middelharnis
Register
Vakbekwaam
Opticien
Kwaliteit en service onder een dak.
K. Norel
2e Blad
VRIJDAG 14 AGUSTUS 1998
No. 6729
Blik op kerk ^^y
en samenleving cj
- Gay Games
- Goddeloosheid
- Waar bleven de kerken?
Een week lang werd het nieuws beheerst
door de Gay Games in Amsterdam, de
grote sportmanifestatie van homo's en
lesbiennes. In allerlei toonaarden werd
de hoofdstad geprezen om haar gastvrij
heid, en burgemeester Schelto Patijn om
zijn optreden als een soort beschermva-
der van de homoparen uit de gehele
wereld. In Trouw (10 aug.) wordt hij
zelfs genoemd als "heilige op de Roze-
kalender". Dat de directeur van de spelen
intussen van zijn functie moest worden
ontheven omdat hij een financieel wan
beleid heeft gevoerd, schijnt de pret niet
te mogen drukken, evenmin als het feit
dat de gemeente Amsterdam een strop
heeft van vijf miljoen. Op een begroting
van zoveel miljard is dat immers maar
een schijntje...?
Wie er af en toe iets van zag, aan foto's
in de krant, of aan beelden op het Jour
naal, moeten de haren te berge zijn gere
zen. Wat een golf van goddeloosheid en
wetteloosheid waardoor onze hoofdstad
wordt overspoeld... Wat een land, waarin
dat allemaal kan. Zonden die in de bijbel
onomwonden worden bestempeld als
gruwelen in Gods oog, uitgeleefd en aan
geprezen. En spelen, gestimuleerd en
gesubsidieerd door de overheid.
Natuurlijk wil niemand terug naar de
eeuwen die achter ons liggen, waarin op
het praktiseren van homofilie de dood
straf stond. Bovendien kent de geschie
denis tal van voorbeelden van mensen
die ten onrechte van deze praktijken wer
den beschuldigd en soms ten onrechte
gevonnist. En we bedoelen zeker ook
niet, medemensen die "anders zijn" en
een zware strijd hebben te voeren tegen
die andere geaardheid in een kwaad dag
licht te stellen. Maar dat is nog iets
anders dan de zonde etaleren en propage
ren.
Wat mij het meest benauwt is nog de
houding van de kerken. Waar hoorden
we nu een woord van protest tegen dit
God-onterend gebeuren? Zelfs de kerken
in Amsterdam die nog bijbelgetrouw
willen zijn schijnt het hele evenement
wat voorbijgegaan te zijn. Een actie als
van Doorenbos, hoe goed bedoeld ook,
werkt volgens mij alleen maar averechts.
Dat wordt een bezienswaardigheid, zoals
wijlen Pater Koopmans dat werd op het
Binnenhof in zijn eenzame strijd tegen
abortus.
Het lijkt wel alsof heel Nederland - om
het met een woord van de profeten te
zeggen - bevangen is door een geest van
diepe slaap. Wie durft er nog alarm te
slaan?
Waarnemer
P.S.:
Nog even iets van een heel andere aard.
Van een lezer uit Nieuwe-Tonge ontvin
gen we een knipsel uit de Libelle (31-07-
98) waarin het Inhuldigingslied van
Koningin Wilhelmina uit 1898 werd
geciteerd. Daarin zouden de regels "Heil
U, telg op Nassau's troon. Heil U,
zeeg'ne God Uw kroon" vervangen zijn
door de woorden "Heil U, ruist door
Hollands tuin. Heil U, jub'len strand en
duin". Ik kan niet beoordelen of dat juist
is, want de tekst van bedoeld lied is mij
niet bekend. Als het waar is, is het de
zoveelste poging om de Naam van God
uit te wissen
Kj/BIKENDE Middelhamis Hellevoetsluis Zierikzee Oud-Beijerland
VBiHUIZHiS Tel. (0187) 482188 Tel. (0181)320016 Tel. (0111)413163 Tel. (0186)613624
De witviswedstrijd van 22 augustus
wordt niet in de haven van Dirksland
gevist, maar aan het Haringvliet.
Wedstrijdcommissie
"VISCROMTE"
Aanstaande zaterdag 15 augustus zal het
duo Jan Bezuijen (beiaard) en Jacco Groe
nendijk (trompet) wederom een concert
verzorgen. Eerder al speelden zij een con
cert op 11 juli in deze unieke samenstel
ling, bij mooi weer is dit concert in het
gehele dorp te beluisteren. Maar u kunt
ook de toren beklimmen en een kijkje
nemen op de klokkezolder om de musici
aan het werk te zien en van het mooie uit
zicht te genieten. Het repertoire dat zij
spelen is zeer gevarieerd en bevat zowel
klassieke als populaire muziek. En nu de
uitbreiding van het carillon een feit wordt,
zijn de muzikale mogelijkheden in de toe
komst alleen maar groter.
Het concert begint om 16.00 uur en pro
gramma's zijn gratis verkrijgbaar bij de
mgang van de toren.
De geschiedenis
Neeltje Jans, het voormalig werkeiland
in de monding van de Oosterschelde, is
de afgelopen jaren omgevormd tot een
steeds levendiger natuurgebied!
Van oorsprong was Neeltje Jans alleen
een zandplaat. Tijdens de bouw van de
stormvloedkering in de Oosterschelde
werd deze plaat opgehoogd en omge
vormd tot werkeiland - de basis, van
waaruit de stormvloedkering met de pij-
lerdam gestalte kreeg. Al die jaren werd
Neeltje Jans "bevolkt" door allerlei
zware bulldozers en overig werkverkeer.
Neeltje Jans nu
Sinds 1986, toen het werk aan de storm
vloedkering klaar was, is Neeltje Jans
weer een stukje natuur. In eerste instantie
was het nog een stuk landschap, dat door
mensenhanden vormgegeven was. In de
loop van de jaren vormde de natuur het
landschap steeds meer. Zo hebben de
vereniging Het Zeeuwse Landschap en
de vereniging Natuurmonumenten samen
gezorgd voor een deel, waarin de ont
wikkeling van de duinen zijn gang kan
gaan, een ander deel kreeg "vogeleiland"
als benaming, maar er is ook een deel
waar een permanente tentoonstelling is
ingericht over Neeltje Jans zelf. Niet te
vergeten: een tunneltje, met daarin
geschilderde vogels en de bijbehorende
vogelgeluiden, verbindt de oost- en west
kant van het werkeiland met elkaar.
Voor iedereen, maar speciaal voor de
kinderen, is een bezoek aan Waterland
Neeltje Jans natuurlijk een belevenis!
Vaar- en wandelexcursie
Wat Neeltje Jans allemaal te bieden heeft
kunt u ontdekken tijdens één van de
excursies, die georganiseerd worden. Zo
kunt u mee op 20 en 27 augustus van
II.00 tot 16.00 uur vanuit Zierikzee. Met
de "Friesland" - een grote, overdekte
boot, die aan het begin van de jachthaven
ligt in Zierikzee - vaart u over de Ooster
schelde naar Neeltje Jans. Een gids ver
telt uitgebreid over zowel de Ooster
schelde als over de ontwikkelingen op
Neeltje Jans. De kosten bedragen 27,50
per volwassene en 17,50 per kind t.m.
12 jaar. Voor een gezin zijn de kosten
maximaal 75,--. Opgave vooraf via
telef. nr. 010 - 26.50.296 is noodzakelijk.
Wandelen met een gids
Wie geen gelegenheid heeft om een dag
op stap te gaan, kan mee met een wande
lexcursie op 25 augustus om 19.00 uur.
Voor deelname aan deze excursie is aan
melding vooraf niet noodzakelijk, het
startpunt van deze excursie is de (betaal
de) parkeerplaats van WaterLand Neeltje
Jans, bij het bord van de Natuurorganisa
ties. De kosten voor deelname aan deze
excursie zijn: 7,50 voor niet-leden;
5,-- voor leden; kinderen t.m. 12 jaar
betalen 2,50. Mensen in een rolstoel
kunnen gebruik maken van een verhard
pad.
Met een eigen groep op excursie
Wie met een groep vrienden of een ver
eniging op excursie wil op Neeltje Jans
kan daarover afspraken maken met:
mevrouw Sloof, tel. 0113 - 69.54.31.
Ook bestaat de mogelijkheid speciale
kinderexcursies te houden.
Neeltje Jans is het waard om ontdekt te
worden!
En Jakob richtte een gedenkte
ken op boven haar graf.
Gen. 3520a.
Het is een vreugdevolle dag voor Jacob
als hij bij Bethel zijn gelofte de Heere
betaalt, die hij Hem beloofd had, toen hij
vluchtend voor zijn broer Ezau, op weg
was naar Paddan-Aram.
Omringt door de zijnen neemt hij zijn
oliekruikje en giet hij de olie over de
steen die hij de Heere gewijd heeft. Tot
twee keer toe is de Heere daar aan Jakob
verschenen en heeft Hij die plaats voor
hem tot een huis Gods gemaakt. Tot
twee keer toe heeft de Heere hem daar
kennelijk zijn nabijheid getoond. Nu hij
hier voor de tweede keer is, en de Heere
hem weer een talrijk nageslacht belooft,
noemt Jakob deze plaats weer opnieuw
Bethel. Jakob's hart vloeit hier over van
dankbaarheid als de Heere hem hier
opnieuw Zijn trouwe gunst betoont. De
moeite en het verdriet dat hij in zijn
leven zo menigmaal heeft ondervonden,
schijnt nu voorbij te zijn. Weldra meent
hij zijn tent te zullen opslaan naast die
van zijn oude blinde vader en zullen zij
met elkaar nog een gelukkige tijd kunnen
beleven.
Maar het kan in ons leven soms zo
geheel anders gaan dan wij denken. Een
paar dagen zijn er voorbij gegaan sinds
Jakob in Bethel een gedenksteen heeft
opgericht, als zijn huis opnieuw bijeen
geroepen wordt. Maar nu is het niet om
feest te vieren. Deze keer stijgt er geen
danklied op naar de hemel, maar wel een
bitter geschrei. Weer wordt er een
gedenkteken opgericht, maar deze keer is
het een grafsteen. Geen olie wordt er
over uitgegoten maar bevochtigt met tra
nen want Jakob heeft hier zijn meest
geliefde vrouw Rachel moeten begraven.
Zij is gestorven nadat ze een zoon ter
wereld heeft gebracht. Eens heeft ze in
haar opstandigheid tot Jakob gezegd:
"Geef mij kinderen! of indien niet, zo
ben ik dood." En nu geeft de Heere haar
een kind maar dat kost haar het leven.
Het baat haar niet al noemt ze hem in
haar bittere smart "Benoni", ze heeft een
zoon gekregen maar de vervulling van
die wens brengt haar de dood.
Graven langs de weg. Hoeveel van onze
lezers weten er niet van. Grote graven en
soms moeten er ook kleine graven wor
den gedolven. Ze moeten soms zomaar
ineens gedolven worden terwijl wij
zoveel van het leven verwachten. Terwijl
wij zoveel plannen hebben voor de toe
komst komt de roepstem tot ons: sta stil,
voor ge verder gaat, graaf eerst een graf
voor een de uwen. Wat komt dat soms
onverwacht en ongedacht. Zo ging het
ook bij vader Jakob. Hij was op weg naar
Bethlehem en verheugde zich op een
gelukkige tijd, maar onderweg moest hij
zijn geliefde vrouw begraven.
Wij houden er misschien ook wel te wei
nig rekening mee dat er maar een schre
de is tussen ons en de dood. Hoe schoon
de zon ook moge schijnen, duistere wol
ken kunnen haar glans van het ene op het
andere moment wegnemen. En als dat in
ons leven gebeurt, hoe zullen wij dat dan
dragen? Als genade ons vreemd is kun
nen we zo opstandig zijn.
Het is door genade als we in een weg van
tegenspoed en kruis de Heere niet van
onrecht beschuldigen. Als we dan met
Job aan Gods kant mogen vallen en kun
nen zeggen: "De HEERE heeft gegeven,
en de HEERE heeft genomen; de Naam
des HEEREN zij geloofd!"
Daar is Jakob ook geen vreemdeling van
want bij Rachels graf noemt hij het kind
dat Rachel Benoni heeft genoemd:
Benjamin. Niet "zoon der smarten" maar
"zoon van mijn rechterhand" zal zijn
naam zijn. Door de beproeving heen,
komt zijn geloof hier heerlijk openbaar.
In Bethel heeft Jakob het verbond ver
nieuwd. Daar heeft hij de vreemde goden
weggedaan en de oorsierselen begraven.
En dan zou je denken dat de Heere hem
daar rijkelijk om zal zegenen. Maar de
Heere neemt Rachel weg, het dierbaarste
dat Jakob heeft..
Maar Jakob noemt zijn kind niet
"Benoni" alsof de Heere hem onrecht
heeft aangedaan maar "Benjamin" want
ook dit kind is hem door de voorzienig
heid Gods geschonken. Jakob kan de
Heere niet van onrecht beschuldigen als
hij bij het graf staat van zijn geliefde
vrouw. Hij weet dat de Heere recht is in
al Zijn weg en werk en dat het hem daar
om niet past om Hem ook maar iets
ongerijmds toe te schrijven. Als hij terug
ziet op zijn leven dan weet dat hij ner
gens recht op heeft.
Het geloof dat God Zijn Vader is in
Christus, is de fontein waaruit zijn
onderworpenheid ontspringt. Hij onder
werpt zich niet uit lijdelijkheid omdat hij
er niets tegen kan doen maar omdat hij
de ondersteunende genade van de Heere
mag ondervinden. Omdat hij de nabij
heid van de Heere in zijn verdriet mag
ondervinden. Daarom kan hij het met
Habakuk zeggen: "Alhoewel de vijge
boom niet bloeien zal, en geen vrucht
aan den wijnstok zijn zal, dat het werk
des olijfbooms liegen zal, en de velden
geen spijze voortbrengen; dat men de
kudde uit de kooi afscheuren zal, en dat
er geen rund in de stallingen wezen zal;
Zo zal ik nochtans in den HEERE van
vreugde opspringen, ik zal mij verheugen
in den God mijns heils."
Smart en rouw is ons aller deel maar
kunnen wij het ook zo dragen? Dat kun
nen wij alleen als we het eigendom van
Christus geworden zijn.
Melissant
Ds. J. G. Blom
NED. HERV. KERK
Beroepen
te Dirksland, N. Nooriander te Noordhom
en Saaksum; te Driesum, W. Peene, kan
didaat uit Arnemuiden.
Aangenomen
naar 't Harde (tweede predikantsplaats), J.
van Doom te Strijen
Bedankt
voor Hollandscheveld, J. B. Kamp te Val
kenburg (Z.H.); voor Wijnjewoude, F. J.
van Harten, kandidaat uit Steenwijk.
Beroepbaar gesteld
J. G. van Loon te Ouddorp.
CHR. GEREF. KERKEN
Aangenomen
naar Den Helder, H. Fahner te Lutten.
>fi
GEREF. GEMEENTEN
Bedankt
voor Alblasserdam, W. Visscher te
Amersfoort.
18-70
Volgende week dinsdagavond 18
augustus, wordt in de toren van Goe
dereede het tweede zomeravondcon
cert georganiseerd door de Stichting
Kerkconcerten Goeree-Overflakkee.
Het belooft in deze historische
ambiance een bijzonder concert te
worden. U kunt vooraf (vanaf 19.45
uur) en halverwege het concert
genieten van een beiaardbespeling
door de vaste beiaardier van de
toren van Goedereede, Jan Bezuijen.
Hij zal op de prachtige beiaard wer
ken vertolken van Bor, Mozart,
Schumann, en faure. De kruidentuin
naast de toren vormt een ideale luis-
terplaats.
De ruimte onder in de toren vormt mede
vanwege de akoestiek een ideale omge
ving voor de uitvoering van kamermu
ziek. Hier zullen de musici Albert Moer
man en Lucie van Oortmerssen een con
cert geven op clavecimbel en fluit. Zij
hebben een aantrekkelijk programma
samengesteld met composities van J.S.
Bach, J.L. Krebs, J.J. Froberger en F.W.
Riedt. Op zijn eigen door de clavecim-
belbouwer Bom gebouwde instrument
zal Albert Moerman de vooral bij orga
nisten bekende partita diverse sopra il
Corale "O Gott du frommer Gott" BWV
767 vertolken.
Lucie van Oortmerssen studeerde fluit
aan het Rotterdams Conservatorium bij
Raymond Delmoye. In 1978 behaalde zij
haar onderwijsakte B en twee jaar later
het einddiploma solospel. Zij maakte
enkele jaren deel uit van het Nationaal
Jeugdorkest. Zij treedt regelmatig solis
tisch op in verschillende kamermuziek-
ensembles. Samen met haar echtgenoot
Albert Moerman vormt zij een fluit-
orgelduo. In dit verband geven zij con
certen door het hele land en voor de
radio. Daarnaast maakt zij deel uit van
het Erasmus Fluitkwartet.
Albert Moerman studeerde aan het Rot
terdamse Conservatorium hoofdvak
orgel en piano bij Andre Verwoerd en
Elly Salome. In 1978 behaalde hij zijn
onderwijsakte B en het einddiploma
solospel orgel. Hij volgde interpretatie
cursussen bij Piet Kee, Marie-Claire
Alain en Luigi F. Tagliavini. In 1979
was hij prijswinnaar op het internationa
le orgelconcours te Brugge. Vanaf 1980
heeft hij gedurende 2 jaar bij Marie-Clai
re Alain te Parijs gestudeerd. Albert
Moerman is organist van het historische
kerkje van 't Woudt. Hij geeft regelma
tig concerten door het gehele land en
voor de radio.
De aanvang van het concert is 19.45 uur
(beiaard). De toegangsprijs is 10,00.
Houders van CJP en 65-i- pas betalen
7,50.
-41-
Het klonk warm en zonder een zweem
van jaloezie of stckeligheid, ofschoon
Harkema terdege wist dat Johannes eerst
op het huwelijk tegen was geweest.
Johannes moest toen ook wat zeggen.
Hij maakte er niet veel van. In het
publiek te spreken lag hem niet. Na ccn
paar woorden in het algemeen liep hij
echter op Janna toe, drukte haar wami de
hand en zei: „Ik hoop dat jij gelukkig wordt met
Hiddo op die schuit".
Janna bloosde bij die handdruk. Zij was tot dusver
door haar aanstaande schoonvader altijd koel beje
gend. Thans voor het eerst had zij de indruk dat zij
welkom was. Hiddo's ogen, waarin een zekere
spanning was geweest, die bij de hartelijke toe
spraak van Harkema nog niet wilde wijken, klaar
den op. Zijn vader was goed jegens Janna. Dan
kon het hem niet schelen dat hij zctkapitcin moest
worden.
Riek zag en hoorde het met vreugde. Tot dusver
had ze altijd zorg gehad, hoe dankbaar ze ook was
dat Johannes Hiddo en Janna aan een schip hielp.
Ze had de gedachte niet van zich kunnen afzetten
dat hij het alles voor zichzelf deed. Dit schip laten
bouwen en in de vaart laten brengen, daar zag hij
voordeel in. Hiddo kapitein maken, hij kon nooit
beter krijgen.
Tegenover die voordelen nam hij Janna op de
koop toe als schoondochter. Deze ge-dachte had
nieuw voedsel gekregen toen hij er op stond dat zij
de fles tegen de boeg van het nieuwe schip verbrij
zelen zou, en van haar aandrang dat Janna het zou
doen, niets weten wilde. Maar thans was hij recht
hartelijk tegen Janna. En zij had ook gemerkt dat
hij aangedaan was toen Harkema van 's Hccren
zegen sprak. Het draaide bij Johannes toch niet
enkel om het geld, durfde zij hopen. Misschien
zocht hij toch wel het Koninkrijk.
Zij gingen het kantoortje uit. De platte schouw
bracht het gezelschap over het Diep. Hiddo en
Janna stonden hand in hand achter op de schouw.
Daar lag de Juliana, groot en rustig, na haar wilde
sprong in hel water. Zij zagen naar hun schip niet
trots en nicl vcrkingcn.
Toen de Juliana bijna klaar was, moest Hiddo
een bemanning zoeken. Hij had er niet veel
moeite mee, want er heerste nog steeds slap
te in de vaart en het scheepsvolk bood zichzelf wel
aan. Voor machinedrijver nam hij een jonge Fries,
die op een motorboot van de binnenvaart gevaren
had; voor vol-matroos een stevige zeeman met
ervaring in de kustvaart; als lichtmatroos een aar
dig kereltje van zestien, die voor het eerst het zee
gat uit zou, en wiens vader had gevraagd of de
kapitein en zijn vrouw een oogje op de jongen wil
den houden, vooral in vrccnuic havens. Alleen met
een stuurman was Hiddo nog niet klaar. Zijn vader
had gezegd: ,,Kijk uit, wie je daarvoor neemt:
liefst één wat jonger dan jij, anders heb jij als jong
kapitein niet zo gemakkelijk overwicht, en ook een
vent, die aan de jongens een goed en geen sicchi
voorbeeld geeft". Er hadden zich enkelen aange
boden, maar Hiddo vond de ccn te oud en van ilc
ander beviel hem het uitzicht niet.
Toen Hiddo op een middag aan boord was om toe
te zien te zien bij het stellen van de motor, liep hij.
uit de machinekamer komend, een jongeman tegen
het lijf. „Hé, Lubbert!" riep hij uit. Het was de
matroos van de Mathilde. Hiddo vond hel aardig
dat zijn oude makker belangstelling toonde voor
zijn schip en liet hem alles /icn. Daarna dacht hij
dat Lubbert wel weer gaan /ou, maar die bleet tal
men en toen hij op het laatst probeerde hein af Ie
schepen door te zeggen thit hü nog het een en
ander met de werfbaas iiiocsi bespreken, kwam
Lubbert wat stuntelig met ccn ver/ock voor ilc
tiag. dat hem niet gciiiakkchjk ;itging. Zij hadden
het vroeger goed samen kunnen vinden; hij zou
graag weer met Hiddo willen varen als dat kon.
Zou hij niet; kunnen monsteren op de Juliana?
„Ik ben al klaar met mijn matrozen", antwoordde
Hiddo, en hij was daar heimelijk blij om, want
Lubbert was wel een goed zeeman, maar iemand,
die het bij het passagieren zo bont maakte, had hij
niet graag aan boord, en zeker niet, nu Janna mee
ging varen.
„Ik heb mijn stuumiansrang", zei Lubbert.
„Verdraaid! Dan heb jij goed je best gedaan, sinds
wij elkaar voor het laatst gesproken hebben".
Hiddo herinnerde zich dat die ontmoeting in het
ziekenhuis geweest was.
,,Zou ik..." vroeg Lubbert hakkelend. „Zou ik...
hier stuumian mogen worden?"
Hiddo gaf niet dadelijk antwoord. De bezwaren,
die zijn vader had genoemd, drukten allebei op
Lubbert. Hij was iets ouder en hij zou - tenminste
als hij nog zo was als vroeger - een slecht voor
beeld geven aan de jongens. Maar was Lubbert
nog de oude schuinsniarcheerder? In het hospitaal
had hij duchtig spijt getoond dat hij zo had
geleefd. Nu ja, in het hospitaal. Toen moest het
eind de last dragen. Maar na zijn ziekte had hij in
elk geval flink aangepakt: anders kon hij nu geen
stuurman zijn. Hij wilde stellig goed. Maar een
vos verliest zijn haren wel. doch niet zijn streken.
Het risico was grool. Hen vent als Lubben kon
hem allerhande lasl bezorgen. Hij neigde er toe
hem at'te wij/cn. ..Nee. Lubbert, jö..."
()p dat moment trol hem een vreemde blik van
l.iihbert. Ze v\as met hiiter. maar v\el diep teleiir-
gesteid. l-'n toen stond Hiddo een gesprek \oor de
geest, ilat /ij samen geluid hadden in hei vooron
dei \.iii de schoener, waar 1 ubheit /lek te kooi
lag, nadat hij op de wacht bij het Fehmarn vuur-
schip het opgegeven had. Hij had de jongen wat
willen opbeuren, maar Lubbert had zijn overkropt
gemoed gelucht over dat meisje, dat hem afge
schreven had, en gezegd dat nette meisjes altijd
Jan de Zeeman op de keien gooiden, zoals de nette
mensen hem altijd met de nek aankeken. En wat
kon je dan anders doen dan naar de meisjes van de
vlakte te gaan? Hiddo was toen - hij wist zelf niet
hoe hij er bij kwam - een beetje vroom geworden.
Hij had gezegd dat God een zeeman toch niet in de
steek liet. Mooie smoesjes", had Lubbert ge
schamperd. En had hij toen geen smoesjes ver
kocht als hij nu zijn makker op de keien staan liet?
Deed hij dan niet hetzelfde als dat nette meisje, dat
haar zeeman afschreef? En zou Lubbert, als hij
hem nu afstootte, zich niet opnieuw vergooien
gaan, zoals hij zich toen had vergooid?
„Hoeveel reizen heb je al gemaakt als stuumian?"
vroeg hij, om een beslissing nog wat uit te stellen.
.,Ik ben verleden week geslaagd voor mijn exa
men, kapitein". Het 'kapitein' klonk Hiddo uit die
mond vreemd in de oren.
,,Als stuumian zul je een ander voorbeeld moeten
geven aan de jongens dan je vroeger ais matroos
gegeven hebt. Lubbert"".
..Ik hoop dat ik dat kan. kapitein"", zei Lubbert
bescheiden.
Hiddo zat er mee. Hü wou Lubbert wel graag hel
pen. Maar als het weer mis ging?,.. Hij krabde
zich op hel hoofd, waar het hem jeukte. ..Ik neem
je", /ei hij. eindelijk besloten. En als hij nog
getwijfeld hati oi' hij wei goed beslist had. tlan met
meer loen hij de dankbaarheitl in Lubherls osjen
/ag en in /ijn \asie handdruk voekle.
(worill vervoli;(l)
