EiüvriDEn-riiEuws
BINGO,
Overdenking
Koorconcert
Vanaf Flakkee
met de bus mee!
uit de
Heilige Schrift
Er is hoop
Gratis fietspuzzeltocht
met bezoek aan
agrarische bedrijven
Jongeren knappen
weeshuis op in Italië
HET
.KIJKVENSTER
Amsterdammertjes
op de Markt (2)
Nut en Genoegen
Uitslag jeugdviswedstrijd
van HV Krammer
te Zlerlkzee
VERVOLGVERHAAL
Vrouwvolk aan boord
2e Blad
VRIJDAG 10 JULI 1998
No. 6719
Blik op kerk "^Z
en samenleving tj
- Te lichte straffen?
- Enkele voorbeelden
- Opvoeding of vergelding
Zijn de straffen in Nederland te licht?
Dat wordt in ieder geval dikwijls be
weerd. Op verjaardagsvisites en andere
gezellige avondjes. Allicht komt dan de
criminaliteit een keer aan de orde. En
dan worden er kreten geslaakt als: „Ach,
voor een moord krijg je toch maar een
paar jaar. Ze verklaren iemand zomaar
verminderd toerekeningsvatbaar. En bin
nen de kortste keren lopen gevaarlijke
criminelen weer vrij rond".
Dat mag natuurlijk helemaal niet gezegd
worden. Want we zijn niet bevoegd te
oordelen over de rechterlijke macht. En
we weten niet van de achtergronden en
de motieven. We kennen de ins en outs
niet. Praat maar eens met een jurist en hij
zal het wel aan uw verstand brengen.
Dat neemt niet weg dat een gewoon
mens zo z'n vragen kan hebben. Ik zet
zomaar een paar zaken op een rijtje.
Wie kent in Nederland niet de naam van
Patrick Kluivert? Vooral in deze weken
van de WK is die naam op ieders lippen.
Hij heeft een aanrijding met dodelijke
afloop op z'n naam staan, vervolgens
een groepsverkrachting, en tenslotte een
rel met de politie. Maar hij wordt als een
nationale held vereerd, vooral na het
doelpunt dat hij maakte in de wedstrijd
tussen Nederland en Argentinië- En hij
krijgt een schadevergoeding van 42 mille
voor de kosten die hij heeft gemaakt
voor rechtsbijstand, omdat hij als ver
dachte was aangemerkt, terwijl het niet
tot een proces is gekomen.
Dan is er het geval-Marco Bakker. Deze
bekende zanger reed vorig jaar onder in
vloed van alcohol een vrouw dood, een
moeder van twee kinderen. De rechter
was van mening dat hij een flinke straf
moest opleggen, anders zou de gedachte
kunnen postvatten dat bekende personen
er gemakkelijk afkwamen. Wat was die
flinke straf? 240 uur dienstverlening...
Dat zal wel betekenen rommel opruimen
in een park en koffie schenken in een
bejaardentehuis.
De Haagse verpleger, die in het huwelijk
trad met de 94-jarige weduwe, en haar
vervolgens van het leven beroofde, is
vrijgesproken. Weliswaar is hij veroor
deeld voor diefstal van eigendommen
van bejaarden, maar die straf had hij in
voorarrest al uitgezeten, zodat hij meteen
op vrije voeten werd gesteld.
Tenslotte: de pensionhoudster in het
Friese Anjum. Twee moorden waarvoor
de officier 15 jaar had geëist. Uitspraak:
acht jaar, want deze intelligente vrouw,
met een academische opleiding moet als
verminderd toerekeningsvatbaar worden
beschouwd... Haar advocaat eiste zelfs
vrijspraak, bij gebrek aan bewijs.
Ik geef geen commentaar, ik krab alleen
weleens achter mijn oren. Wat moet je
nog doen in Nederland om voor een aan
tal jaren achter de tralies te verdwijnen?
Is het begrijpelijk dat het rechtsgevoel
van vele mensen deuken oploopt?
Boze tongen beweren dat de meeste
rechters tot D'66 behoren, de partij die
tegenstander is van al te zware straffen.
Nu zal het waar zijn dat de meeste crimi
nelen niet beter worden van jarenlange
opsluiting. Tenslotte moeten straffen ook
een zekere opvoedende waarde hebben.
■Maar is een straf ook niet een sanctie,
een vergelding voor het aangerichte
kwaad? Van dat laatste merken we
helaas niet veel...
Waarnemer
Verbetering
Het ingezonden stuk van Frits P. R. Selle
in Eilanden-Nieuws van vrijdag 3 juli jl.
is correct op één onderdeel na!
Hij heeft het mis als hij schrijft: 'De
paaltjes zijn te herkennen aan de drie
kruisen uit het stadswapen, welke staan
voor; Heldhaftig, Vastberaden en Barm
hartig'.
Het huidige stadswapen is te danken aan
een besluit van Koningin Wilhelmina.
U moet het oude stadswapen dus zien als
het huidige zonder onderschrift. En dan
zijn de drie kruisen zgn. Sint Andries-
kruisen, welke van meet af aan door de
stad Amsterdam in het stadswapen wer
den gevoerd.
Het Sint Andries (Andreas) kruis ver
wijst naar de marteldood van de apostel
Andreas, de broer van Petrus. Hij was
eerst een volgeling van Johannes de Do
per, later van Jezus. Volgens de overle
vering werd hij in Griekenland gedood
aan een kruis met schuingeplaatste bal-
Bingo, Nut en Genoegen van de Oud-
dorpsche Konijnen en Pluimvee Fok
kersvereniging organiseert vanaf donder
dag 16 juli a.s haar eerste gezellige bin
goavond, voor jong en oud, van dit sei
zoen. In het prijzenpakket is aan iedereen
gedacht, van luxe tot huishoudelijk in
vele varianten. Speelgoed en strandarti-
kelen zijn ook van de partij. Er worden
acht ronden en 16 superronden gespeeld.
Als u met een volle kaart de eerste prijs
wint, mag u uitzoeken. In de superron
den wordt er gespeeld om waardebonnen
en een goed gevulde boodschappen-
mand. Na deze bingoavond volgen er
nog vijf. Elke week donderdagavond, zes
weken achter elkaar wordt er om 20.00
uur gestart in M.F.G gebouw "Dorp-
stienden" bij het centrum van Ouddorp.
U bent welkom vanaf 19.30 uur. Met uw
aanwezigheid helpt u de vereniging in
zijn voortbestaan. Op deze manier kan in
december weer een mooie tentoonstel
ling van kleindieren in vele rassen en
kleurslagen voor het publiek worden
georganiseerd.
Op zaterdag 18 juli a.s. organiseert de
P.R. commissie Landbouw een fietspuz
zeltocht. Tijdens deze tocht kunt u een
bezoek brengen aan diverse agrarische
bedrijven. Op bijna al deze bedrijven
krijgt u een hapje en drankje aangebo
den. Een lunchpakket moet u zelf mee
nemen.
Het is een tocht van 30 km door de pol
ders van Flakkee. De start is tussen 10
en 12 uur op het industrieterrein 'De
Tram' te Nieuwe Tonge.
De Fa. Van Rijn heeft zijn parkeerplaats
beschikbaar gesteld voor de start. Deel
name is gratis.
U bent allen van harte welkom op zater
dag 18 juli a.s. aan de start van een
gezellige en leerzame fietspuzzeltocht.
VVV Ouddorp organiseert wegens groot
succes ook dit jaar weer bustochten naar
verschillende bestemmingen:
Donderdag 16 juli naar Brugge a
29,50 p.p.
Woensdag 22 juli naar Amsterdam a
27,50 p.p.
Vrijdag 7 augustus naar Alkmaar
kaasmarkt a 27,50.
Donderdag 13 augustus naar Gent a
27,50 p.p.
Zaterdag 5 september naar Rotterdam
(Wereldhavendagen) a 15,- p.p.
Donderdag 8 oktober naar de Femina
(Rotterdam incl. entree) a 29,- p.p.
De opstapplaatsen zijn bij Recreatiecen
trum 'De Staver' te Middelhamis en het
VVV-kantoor te Ouddorp.
Voor inlichtingen over vertrektijden en
reserveringen: VVV Ouddorp aan Zee,
Bosweg 2, tel. (0187) 68 17 89 en VVV/
ANWB Overflakkee, Kade 9, tel. (0187)
484870.
ken, dat naar hem, Andrieskruis, ge
noemd wordt. Hij is de beschermheilige
van Rusland en Schotland.
De link die Frits legt, is dus onjuist.
Dirksland, 7juli 1998
H. L. van Kampenhout
Sommelsdijk/Driebergen - Een op
knapbeurt aan het weeshuis Casa
Materna in Napels. Dat is het doel dat
een groep jongeren zichzelf heeft
gesteld. De groep is op 7 juli begonnen
aan een werkvakantie van 15 dagen,
georganiseerd door de stichting Youth
for Christ. Ook Dirk-Jan van Rossum
(18) uit Sommelsdijk is in het team
aan de slag gegaan.
De situatie voor weeshuizen in Italië is al
jaren penibel. Er is steeds minder geld
beschikbaar voor het opknappen van
weeshuizen. Kinderen worden door de
overheid steeds meer in pleeggezinnen
geplaatst. Dit heeft tot gevolg dat er in
Casa Materna minder kinderen intern
verblijven. Daardoor ontvangt het wees
huis minder subsidie. Door de hulp van
de groep uit Nederland kan een deel van
het huis in een betere staat worden
gebracht. Daarnaast blijft er tijd over om
met de kinderen van het weeshuis te spe
len.
De groep wordt uitgezonden via Project
Serve, de afdeling diaconale werkvakan
ties van de stichting Youth for Christ.
Jaarlijks gaan er zo'n 250 jongeren in de
leeftijd van 16 tot 30 jaar de wereld over
via Project Serve. Dit project laat nu al
tien jaar zien hoe jongeren hun steentje
kunnen bijdragen aan de noodhulp in
wereld, zowel ver als dichtbij. De Project
Serve-groepen zijn meestal niet groter
dan 10 tot 12 personen. Ze staan onder
leiding van getrainde reisleiders, die
vaak al in het land zelf zijn geweest. De
trend van de afgelopen jaren is dat grote
(al bestaande) groepen zich aanmelden.
Project Serve zorgt dan voor de reislei
ders en de praktische organisatie
Geloofd zij de God en Vader van
onze Heere Jezus Christus, Die
naar Zijn grote barmhartigheid
ons heeft wedergeboren, tot een
levende hoop, door de opstanding
van Jezus Christus uit de doden.
(1 Petrus 1:3)
Mensen met hoop
Christenen zijn mensen met hoop. Dat is
echt een voorrecht. Want er zijn heel
veel mensen die eigenlijk geen hoop
hebben. Veel mensen hopen op dingen,
waar je uiteindelijk ook niet veel mee
opschiet. Aan bepaalde mensen kun je
het zelfs zien. Ze hebben in feite niets,
geen hoop. Maar een christen wel.
We zien uit naar de wederkomst, de brui
loft, het Koninkrijk. Petrus zegt het zo:
we hebben een 'erfenis' (v.4). Het is als
een tegoed op de bank, dat ouders voor
hun kind hebben neergezet. Zo wordt
daar in de heerlijkheid, voor u die gelooft
in Christus, de erfenis bewaard. Het
wordt door de Heere Zelf bewaard.
Niemand kan het wegnemen. Het kan ons
niet meer afgenomen worden. Het blijft
zijn waarde houden. Dat is onze hoop.
Hoop op een levende Heere
Sommige mensen zullen tegen ons zeg
gen: 'Is dat geen zoethoudertje? Geloof
dat je nu niet alleen omdat je nu eenmaal
iets wil hebben om naar uit te kijken?' Ik
begrijp wel dat mensen die de Heere niet
kennen dat zo vragen. Maar het is toch
anders. Wat we hopen dat is er al. Dat is
zeker. Want Christus is opgestaan. Er is
iets gebeurd, waar we niet meer achter
terug kunnen. Toen de Heere Jezus
terugkeerde uit het graf, is alles veran
derd. Toen kon iedereen zien dat de
Heere de zonden weggedaan had. Hij
had duidelijk genoeg betaald. De heilige
God was niet toornig meer. En iedereen
kon zien dat het leven er was. Want de
Levensvorst was er.
Alleen al aan Petrus kun je zien hoe
zeker dit is. Hij was niet zo'n held. Toen
het er op aan kwam durfde hij niet voor
zijn geloof uit te komen toen Jezus
berecht werd. Hij durfde het niet. Maar
toen korte tijd later de Heere opstond uit
de dood, werd Petrus anders. Hij is
gehoorzaam geworden. En hij is volgens
zeggen in 64 n. C. als martelaar gestor
ven. Als zo'n bang mens, uiteindelijk zo
blij, zo vol hoop is, dat hij er zijn leven
voor geeft, dan moet hij heel zeker zijn
van wat hij had gezien. Christus is opge
staan.
Wedergeboren
En daar is voor u en mij ook alles begon
nen. Daar heeft de Heere Jezus de kracht
ontvangen om aan u of aan mij die hoop
te geven. Vanaf dat moment kan Hij de
Heilige Geest zenden.
En de Heilige Geest maakt ons nieuw.
Het wordt op een opvallende manier
gezegd: 'De Vader heeft ons wedergebo
ren tot een levende hoop door de opstan
ding'. Het is wel duidelijk dat God dat
doet. Een kind laat zichzelf niet geboren
worden. Een kind dat geboren is kan
alleen maar later het gaan beseffen en
gaan danken dat het mag leven. Danken
voor het leven.
Wij zijn van onszelf kinderen van de
toom. En de Vader maakt ons tot kinde
ren van de hoop. Hij geeft ons dat wij
met al onze zonden tot Hem mogen
komen en vergeving ontvangen. Hij
maakt ons nieuw. Ons hart wordt veran
derd. Zo leert Hij ons het Woord aanne
men. Dat is Zijn werk. Hij maakt ons
nieuw door de kracht van de Heilige
Geest.
Vraag er maar om. Of de Heere u wil
lostrekken van dode hoop. En vraag of
de Heere u ook wil vernieuwen tot die
echte hoop die Hij geeft.
Hoop die levend blijft
Of haalt u de lofprijzing niet? Zit u te
diep weggezakt in het dal van verdriet?
Zijn de zorgen te groot? Is het geloof te
mat? Soms kun je er alleen al bang voor
zijn: als ik het maar volhoud, als mijn
hoop maar sterk genoeg is.
Daar weet Petrus overigens ook wel van
(v.6). Hij schrijft deze brief aan gemeen
ten die nog niet in echte vervolging zijn,
maar ze hebben het al wel heel moeilijk
en er dreigen vervolgingen. Mooi eigen
lijk dat deze apostel dit mag schrijven.
Iedereen in de kerk weet natuurlijk dat
juist hij zo zwak en zo bang was
geweest. En hij kan nu schrijven over het
lijden en de droefheid. Aan hem kunnen
we juist zien dat God zo'n mens als
Petrus zulke hoop kan geven en zo kan
leren leven.
En misschien zijn er sommigen hier die
nu op dit moment lijden. Lijden door
smart. Lijden door pijn. En verzocht
worden door het kruis in hun leven.
Petrus wijst erop dat we niet zomaar
hoop hebben. Maar we hebben een
levende hoop. Levende hoop, dat is niet
alleen 'de hoop op het leven'. Dus wat
we hopen, dat is er echt, dat is het leven
door Christus, helemaal toekomstmu
ziek. Maar 'levende hoop' is ook, dat de
hoop in ons hart levend blijft. Dat we dus
blijven hopen. Dat in ons het vuur niet
wordt gedoofd. De vlam moet blijven
branden. Dat wij ook werkelijk ernaar uit
blijven zien. Dat wij het volhouden om
omhoog te blijven zien. De Heere is echt
niet zo dat Hij ons nu iets heel moois
beloofd en dan zegt: verder moet u maar
zien hoe u er komt. Nee, Hij gaat mee.
Niet alleen de schat wordt bewaard. Wij
worden bewaard, door de kracht van
God. Misschien houd ik het een moment
niet vol. Petrus hield het ook niet vol.
Dat was wel erg. Maar de Heere kwam
wel met vergeving en nieuwe hoop.
Zo wil Hij ons door het lijden heen voe
ren naar de heerlijkheid. Zo wil Hij ons
door de moeite heen laten zien. Zo kan
dat vreemde gebeuren dat de hoop over
wint. Zo mag toch de lofprijzing klinken.
'Geloofd zij de God en Vader van onze
Heere Jezus Christus.'
Wezep
ds. J. het Lam.
Gehouden op 4 juli 1998
Groep A (tot 13 jaar):
1. Amoud Weesie173 cm.
2. Anne Volwerk111 cm.
3. David Snoeck77 cm.
4. Berend Klooster73 cm.
5. Christian van Dongen56 cm.
6. Marin Weesie53 cm.
7. Jelle Vreeswijk45 cm.
8. Ardjan van Groningen19 cm.
9. JacoWolfert17 cm.
10. DirkBouter15 cm.
11. Jan Willem Hage14 cm.
Groep B (tot 13 t/m 17 jaar):
1. Cornells Bakker100 cm.
2. Wim Albrechts77 cm.
3. John Kieviet60 cm.
4. Kenny Sneyers19 cm.
5. Arend v. d. Veer12 cm.
Helaas hebben de overige deelnemers
geen vis gevangen.
De volgende jeugdviswedstrijd wordt
gehouden donderdagavond 16 juli a.s.,
ook weer in de haven van Middelhamis
aan de zijde van de Oost Havendijk, te
genover Hemesseroord/Zuidwester.
Inschrijving vindt tegen betaling van
2,50 plaats aan de waterkant tussen
17.30 en 18.00 uur. Er wordt gevist van
18.00 tot 20.00 uur.
Zorg dus dat je op tijd bent om in te
schrijven. Aas en voer wordt weer gratis
verstrekt.
Voor meer inlichtingen kun je bellen
naar:
Dhr. J. Kieviet, tel. (0187) 48 53 75
Dhr. T. v. d. Poel, tel. (0187) 65 24 92
Op D.V. zaterdag 18 juli hoopt de
Christelijke Oratorium Vereniging
'Middelhamis' een concert te ver
zorgen in de Grote- of Nieuwe
Kerk te Zierikzee. Aan dit concert
werken mee de sopraan Marijke
Nieuwenweg en de organist Wim
Diepenhorst. De algehele leiding is
in handen van dirigent Rinus Ver-
hage.
De aanvang is 20.00 uur en de toegangs
prijzen zijn (inclusief een consumptie in
de pauze) 10,- voor volwassenen en
7,50 voor scholieren en 65-plussers.
Kinderen tot en met 12 jaar mogen gratis
naar binnen. Het concert wordt georgani
seerd door de orgelcommissie van de
Stichting Oude Zeeuwse Kerken, de eige
naresse van de Nieuwe kerk.
De uitvoerenden hebben voor u een
prachtig zomeravondprogramma samen
gesteld met 'highlights' uit de Duitse en
Engelse romantische kerkmuziek. Zo
wordt de avond begonnen met het altijd
weer indrukwekkende "Hor mein Bitten'
voor sopraan, koor en orgel van Men
delssohn en om het programma een
mooie architectuur te geven wordt het
concert ook afgesloten met een composi
tie van Mendelssohn. Door dezelfde be
zetting wordt dan de cantate 'Wer nur
den lieben Gott lasst walten' uitgevoerd.
Voor wat er tussen deze boekdelen tot
klinken komt volstaan we met een glo
baal overzicht. We noemen u het motet
'Wachet auf' van J. C. F. Bach, de ant
hems 'Blessed be the God and Father' en
'I was glad' van resp. Wesley en Parry,
het 'Magnificat and Nunc Dimittis' van
Stanford, twee aria's van Cornelius voor
sopraan-solo en koraalvoorspelen van
Brahms en een Praeludium en Fuga van
Mendelssohn voor orgelsolo.
De C.O.V. 'Middelhamis' werd in 1961
opgericht door Arie Keijzer. Het koor
telt ongeveer 60 leden en kent vergele
ken met andere koren een gunstige leef
tijdsopbouw. Voor het repertoire wordt
geput uit de rijke schat van de kerkmu
ziek van alle eeuwen, waarbij de nadruk
valt op de 18e en 19e eeuw. Per jaar
worden minstens twee uitvoeringen ge
geven: in januari van dit jaar werd nog
samen met vocale solisten (waaronder
Marijke Nieuwenweg) en het Randstede
lijk Begeleidings Orkest de Messiah van
Handel uitgevoerd.
Marijke Nieuwenweg en Rinus Verhage
studeerden beiden aan het Rotterdams
Conservatorium. Na deze studie volgden
zij nog interpretatiecursussen en zijn
inmiddels al weer geruime tijd actief als
docent en als concertgever.
Drs. Wim Diepenhorst studeerde muziek
wetenschappen te Utrecht en studeerde
orgel aan het Amsterdams Conservato
rium, een studie waarvoor hij vorig jaar
"cum laude' slaagde. Momenteel is hij
werkzaam als assistent-orgeldocent aan
het Amsterdams Conservatorium en als
redacteur bij de uitgave van de grote Ne
derlandse orgel-encyclopedie.
De concertgevers en de organisatie
hopen op een heel fijne muzikale avond
en nodigen u van harte uit om samen met
hen te genieten van al deze prachtige
muziek die in de fraaie acoustiek van de
kerk en met het indrukwekkende Kam-
en-van-der-Meulen-orgel alles mee
heeft.
K. Norel
-31 -
Deze fraaie schoener was hun onbe-
zwaarde eigendom en er stond daarenbo
ven nog een stevig saldo op de bank. Zij
was zeer dankbaar dat ze uit de financië
le zorgen waren. Maar hoe stond het met
het Koninkrijk?...
De preek was uit. Harkema dankte.
Heere God, laten wij allen zoekers
mogen zijn van het Koninkrijk, ons niet
te zeer bekommerend om aardse zaken, omdat wij
weten dat aan wie U zoekt die anderen dingen toe
geworpen worden.
Bij het einde van de dienst veranderde de scheeps-
kerk onmiddellijk in een koffiekamer, waar Geesje
koffie schonk en Janna Groninger koek ronddeel
de. De jongens rookten sigaretten, die in de ooriog
sterk in zwang gekomen waren, en Harkema en
Johannes staken ieder een sigaar op in plaats van
hun pijpje, omdat het zondag was.
Die middag werd de sloep gestreken en zwaar
bezet met jongelui. Zij roeiden naar de haven voor
een wandeling door de stad. De ouders bleven aan
boord.
Johannes en Harkema spraken over de vaart, die
zo druk was als geen van beiden ooit beleefd had.
Zij hoefden nooit naar vracht te zoeken. Ook Har
kema niet, ofschoon die het met zijn kof nog altijd
enkel op de zeilen deed, daar hij geen geld had
voor het kopen van een motor. Van de concurren
tie van de stoomboten, waarvoor Johannes destijds
zo gewaarschuwd had, en die vóór de oorlog hard
geweest was, had hij geen hinder meer.
„Nu niet", zei Johannes, „maar er komen andere
tijden".
„Vanzelf', beaamde Harkema. „Het gaat bij de
schipperij altijd zoals in Jozefs droom: na zeven
vette jaren zeven magere. Och, dan zal de Heere
ook weer voor ons zorgen".
Johannes vond dat Harkema soms wat te lijdelijk
was. „Je moest je kof verkopen", ried hij.
Harkema schrok van die raad. De kof verkopen?
Hij was er aan gehecht en hij verdiende redelijk
zijn brood met het oude schip.
„Nu nog! Als de magere jaren komen niet meer.
Dan is het onherroepelijk afgelopen met de zeil-
vaart". Harkema trok aan zijn sigaar. Hij kon
moeilijk scheiden van zijn goede oude scheepje.
En tien jaar geleden had Johannes immers hetzelf
de gezegd en desniettegenstaande was het goed
gegaan. Johannes was ook een profeet, die brood
at. „Kom", zei hij, „laten we over wat anders pra
ten. Dit past niet na de preek".
's Avonds stonden Riek en Johannes bij de ver
schansing van hun schip. De zon ging onder achter
het slot; het water van de Sont was spiegelglad.
Uit Kalmar naderde de sloep met het jonge volk.
De riemen plasten.
„Kijk!" wees Riek. „Hiddo en Janna zitten naast
elkaar".
„Is het wat met die twee?" vroeg Johannes.
„Ik denk dat het wat wordt".
Johannes mompelde iets binnensmonds.
„Ben jij er op tegen?" vroeg zij. „Janna is bijde
hand en degelijk en ze komt uit een goed nest".
„Uit een kaal nest", zei Johannes. „Als dat stel
trouwt en opeen schip gezet moet worden, draai ik
er voor op, want Harkema heeft geen rooie cent".
Het was maanden later. De Wilhelmina was naar
Lulea geweest en weer terug naar Nederiand. Zij
had ook in de Ierse Zee gevaren. Thans voer ze in
het Kattegat, van Aarhus op weg naar Gothenburg.
Het was buiig weer: een dikke wind met vlagen,
en veel zeegang. Hiddo had wacht. Toen na een
regenbui het zicht opklaarde, ontwaarde hij een
schip vooruit. Hij tuurde er lang naar door de kij
ker. Het was een kof en hij meende ook te weten
welke kof.
„Houd achter die schuit aan", zei hij tot Geert, die
aan het roer stond.
„Ay, ay, stuurman".
Hiddo zette opnieuw de kijker voor de ogen. Hij
werd er hoe langer hoe vaster van overtuigd dat de
kof voor hen De Vrouw Aaltje was.
,,Hij zeilt twee streken buiten onze koers, stuur
man", waarschuwde Geert.
Hiddo floot zachtjes tussen de tanden. Was De
Vrouw Aaltje niet op weg naar Gothenburg? ,,Kan
niet schelen", zei hij tot Geert. ,,Er achter aan!"
De kof ging nog iets Westelijker. Hij was nu al
vier streken buiten de koers, die de Wilhelmina
eigenlijk moest varen. Het was wel zeker dat hij
het Skager Rak in wilde en het was ook zeker dat
zij de kof niet zouden inhalen vóór ze dwars van
Gothenburg waren. Dat zou althans niet lukken
wanneer ze bleven zeilen zoals nu, op de motor en
met weinig doek. Als alle zeilen bijstonden, zou
het waarschijnlijk wel gelukken.
Hiddo keek zee en lucht aan. De bries uit het
Westzuidwesten was nog aangewakkerd en er
stonden koppen op de kim. Het was geen weer om
veel zeil te voeren, maar als ze het zetten, zou de
schoener zeker hard gaan lopen. Wellicht konden
ze de kof dan praaien vóór zij stuurboord uit
moesten naar Gothenburg.
„De topzeilen bij!" beval hij aan de matrozen, ter
wijl hij het roer van Geert overnam, opdat die mee
kon werken aan de zeilen.
Geert keek vreemd op. Bij weer als dit voerde
kapitein Wigboldus nooit veel zeil. Hij wees naar
de koppen in het Westen. ,,Zit daar geen sneer
wind in, stuurman?"
Hiddo deed smalend.
„De kapitein.begon Geert.
heb de wacht", zei Hiddo fors. Topzeilen
bijl-
Toen voerden de matrozen de order uit en het
hielp. De schoener sneed, zwaar buizend, door het
water. Boven de boeg stonden telkens wolken
schuim en de zeeën rolden tot aan het achterschip.
Toen de bui loskwam, stonden de zeilen gespan
nen als ballons, dook het lijboord telkens diep in
zee en kraakten de masten. Maar de schoener
vloog er over en de afstand tot de kof kromp snel.
Hiddo wist nu zeker dat hun vooriegger De Vrouw
Aaltje was. Hij zag ook een paar figuren op het
dek, te vaag om te herkennen, maar het kon zijn
dat Janna er bij was. Zij hadden ginds de Wilhel
mina natuurlijk ook al lang herkend. Nog eens
door de kijker turend geloofde hij stellig dat hij
een meisje op het dek ontwaarde. Dan wist Janna
dat hij op snelle vleugels naderde.
Daar dook Johannes uit de roef op. Zijn haar was
ongekamd. Hij was wakker geworden uit zijn mid
dagslaapje door het harde stoten op de golven en
aan de zware slagzij, die de schoener telkens
maakte, had hij gemerkt dat er wat aan de hand
was. En nu zag hij dat alles bijstond in een zware
bui.
Hiddo schrok toen hij zijn vader zag. Hij probeer
de de bui, die hem van die kant dreigde, af te wen
den. „Hij doet het maar best, vindt u niet? Wij
lopen ruim tien mijl".
Doch Johannes liet zich niet vangen. „Wat beteke
nen die streken?" vroeg hij dreigend.
Hiddo had Janna willen ontmoeten met volle zei
len als een trotse overwinnaar. Maar het kon
anders ook. Hij had toch feitelijk al zijn doel
bereikt, want ze waren vlak achter De Vrouw Aal
tje. Ook onder klein zeil haalden ze nu de kof wel
in.
(wordt vervolgd)
