EiüvriDEri-iiiEmi/s
Ach lieve tijd - Zeeland
ijjjSJiiinfl
Raad Oostflakkee zoekt de vervuiler
van havenslib Ooitgensplaat
Christelijke
ogeschoo
en dan graag meebetalen.
Verkoopmorgen
D.V. 21 maart
C.P.B. afd. 'Goeree'
Voorjaarsconcert
in Ouddorp
De Zeemanspot,
de GO 55 en de Marine
ZENDINGSAVOND
Uitslag zoutwaterwedstrijd
'De Viscromte'
Cursus Geestelijke Vorming
2e Blad
DINSDAG 17 MAART 1998
No. 6688
Aflevering 18: Twintig eeuwen Zeeuwen en hun boeren
De zojuist verschenen achttiende afle
vering van 'Ach Lieve Tijd - Zeeland'
begint met de avonturen van de En-
gejsman George Bedford, die in febru
ari 1623 illegaal in Vlissingen aan wal
klom na een zware overtocht over het
Kanaal. Hij was op zoek naar mee
krap, een gewas waar Zeeland tot ver
in het buitenland bekend om was ge
worden. Uit de wortels van de mee
krap werd een stof gewonnen waar
mee textiel geverfd kon worden, en
ook in Engeland was daar grote vraag
naar. Het is Bedford wel gelukt een
aantal plantjes naar Engeland over te
brengen, maar het is er nooit wat ge
worden. Korte tijd later werd er een
wet aangenomen waarin de uitvoer
van meekrapplanten en - gereed
schappen werd verboden.
In de tijd dat Bedford Zeeland bezocht
om de geheimen van de meekrapteelt te
achterhalen, stond de landbouw er op een
hoog peil. De opbrengsten behoorden
toentertijd tot de hoogste in Noord-West-
Europa. Dat was niet altijd zo. Pas rond
het jaar 1300 werden de akkers zo be
bouwd dat er meer vanaf kwam dan de
boeren zelf konden gebruiken. In de eeu
wen daarvoor waren boeren ook nog vis
ser en jager, om de karige opbrengsten
van het land aan te vullen.
In de eeuwen na 1300 werd het een druk
te van belang op het Zeeuwse platteland.
Vanaf het vroege voorjaar werd er druk
geploegd, gezaaid en gewied. Eigenlijk
was het alleen in de winter wat rustiger.
Boeren, grote knechten, tweede knech
ten, derde knechten, vaste en losse arbei
ders: gezamenlijk werd er hard gewerkt.
Op de meeste boerderijen hielpen mei
den de boerin met haar werk: koeien
melken, botermaken, eierrapen, enzo
voort. Stonden de boerinnen in de rest
van Nederland het daarmee verdiende
geld aan hun man af, in Zeeland was het
gebruikelijk dat zij het geld zelf beheer
de.
1845 was voor de Zeeuwen een ramp
jaar. Honderden stierven de hongerdood
omdat een onbekende ziekte grote scha
de aanbracht aan de aardappeloogst.
Grote aantallen landarbeiders werden
door de beroerde omstandigheden ge
dwongen te emigreren.
Met de grote boeren ging het in die tijd
juist heel goed. Zij verbouwden nauwe
lijks aardappels, maar vooral graan. Die
oogsten waren wel goed, de prijzen
waren hoog en zij verdienden dus goud
geld.
De invoer van kunstmest en de komst
van zuivelfabriekjes aan het begin van
deze eeuw brachten de boerinnen weinig
goeds.
Koeien werden in die tijd niet zozeer
voor de melk gehouden als wel voor de
mest en als boter voortaan in fabrieken
gemaakt kon worden, viel er voor de
boerinnen niet veel meer te verdienen.
Ook hadden de nieuwe ontwikkelingen
grote gevolgen voor de 'ontmenging'
van de landbouw in Zeeland. Niet langer
werd er én graan verbouwd én boter ge
maakt én liepen er varkens, koeien en
paarden rond. Boeren gingen zich toeleg
gen op een bepaalde specialisatie; de
koeien verdwenen bijvoorbeeld omdat de,
boer zich voortaan stortte op de teelt van
granen of suikerbieten.
Nieuwe machines maakten recordoog-
sten mogelijk: tegenwoordig wordt er
wel acht keer zoveel graan geoogst als
een eeuw geleden.
De alweer 18"= aflevering van 'Ach Lieve
Tijd - Zeeland' is een rijk en gevarieerd
nummer geworden. Foto's van boeren,
boerderijen, een wonderknol, bijenhou
ders, affiches, thuisslacht, de fruitfee van
1957 en nog veel meer geven het verhaal
een grote extra waarde.
De volgende aflevering van 'Ach Lieve
Tijd - Zeeland' heeft als titel 'Twintig
eeuwen Zeeuwen en hun wereldreizi
gers' en verschijnt medio april.
OOLTGENSPLAAT
van 9.00-12.00 uur in 'Elthato'
u/jij kunt komen sjoelen, lollies en enve
loppen trekken, knikkers tellen, poffertjes
eten; inschrijven naar mooie prijzen; alle
maal beschikbaar gesteld door de plaatse
lijke ondernemers. Er is heerlijke koffie
en limonade met cake, etc.
De opbrengst is voor het HGJB-project
'Van de straat' voor de jongeren in Addis
Abeda (Ethiopië).
Beste leden,
De jaarvergadering ligt weer achter ons,
een nieuwe periode ligt weer voor ons.
De maand maart staat in het teken van het
Paasfeest. Mevrouw Vermaat, bij velen
onder ons niet onbekend, zal voor ons een
lezing houden over het 'lijden, sterven, en
de opstanding van onze Heere Jezus Chris
tus'.
Daarom hopen wij elkaar op D.V. 26
maart a.s. om 20.00 uur in het vereni
gingsgebouw 'Oostdam', Jongkoenstraat
1 te Goedereede te ontmoeten. U, die deze
avond eens kennis wil komen maken, is
van harte welkom.
U allen een goede avond toegewenst en
een tot ziens.
Op zaterdag 21 maart a.s. zal Brassband
'Concordia' haar jaarlijkse voorjaarscon
cert geven.
Onder leiding van hun nieuwe dirigent
Dick van Oijen zal 'Concordia' een geva
rieerd programma ten gehore brengen.
Muziek van onder andere ABBA, en uit de
musical 'Miss Saigon' en andere populai
re werken zullen ten gehore worden ge
bracht, maar ook het verplichte werk voor
het concours zal worden vertolkt. Het
belooft een boeiende muzikale avond te
worden.
Tevens zal ook het jeugdensemble van
'Concordia' een optreden verzorgen.
Dus komt allen deze avond naar het
M.F.G. 'De Dorpstienden' te Ouddorp.
Mocht er jeugd geïnteresseerd zijn in de
blaasmuziek en een instrument willen
bespelen, dan is deze avond een mooie
gelegenheid om kennis te maken met dit
fenomeen.
De avond begint om 19.30 uur en de zaal
is om 19.00 uur open. Voor de prijs hoeft
u het niet te laten, want de toegang is gra
tis.
Het is dit jaar nog rustig geweest voor de
Stellendamse reddingboot, maar deze
week moest ze kort achter elkaar twee
keer uitvaren; was het vrijdag 13 maart
met ambulancepersoneel, nog geen dag
later, op zaterdag 14 maart om halfzeven
's morgens, voor de Marine. De Eurokot
ter GO 55 had een projectiel van onbe
kende oorsprong opgevist. Om dat oor
logstuig onschadelijk te maken moesten
mensen van de EOD van de Marine naar
het vaartuig gebracht worden. Daarvoor
werd door de Kustwachtpost Ouddorp de
bemanning van De Zeemanspot gealar
meerd.
De marinemensen werden aan boord ge
nomen en half in het Slijkgat overgezet op
het vissersschip, waar het projectiel werd
gedemonteerd. De reddingboot bleef in de
buurt, terwijl de GO 55 naar de thuisha
ven voer. De marinemensen voeren aan
boord van de kotter terug naar de haven
van Stellendam en namen het oorlogstuig
mee naar Den Helder.
Maatschappelijk Werk en
Dienstverlening*
Sociaal Pedagogische
Hulpverlening*
Leraar Basisonderwijs
Journalistiek en
Voorlichting (ESJ)
Personeel en Arbeid
Godsdienst-Pastoraal werk'
Verpleegkunde*
Vrijdag 3 april
van 16.00 tot 20.00 uur
principieel de juiste keuze!
Niet vanwege onderling gekrakeel - gelukkig maar, bijna bij 't scheiden
van de markt - maar door de aanwezigheid van verontreiniging in het
havenslib van Ooitgensplaat, is donderdagavond nog wat venijn geslopen
in de staart van de toen gehouden raadsvergadering. De raad zit er lelijk
mee, want de haven is aan een baggerbeurt toe. Nog vóór de zomer, wil de
pittoreske haven in de kern van Ooitgensplaat tenminste bereikbaar blij
ven...
De raadsvoorzitter - burgemeester Van
Pelt - was de vergadering monter begon
nen: „een week na de dag der democratie
ziet iedereen er weer redelijk glunderend
uit", meende hij vast te kunnen stellen:
„Op één na", zo tekende de heer C. L. M.
de Wit (CDA) aan en hij bedoelde zich
zelf. De heer De Wit zag z'n zetel verlo
ren gaan en op 9 april neemt hij afscheid.
Op de publieke tribune al de twee RPF
nieuwkomers in de raad die de sfeer alvast
kwamen proeven.
Er passeerden serieuze-, zowel als 'onzin
nige' zaken, dat laatste vond tenminste de
heer P. v. d. Ree (VVD) van de vast te stel
len wijziging van de Algemene Plaatselij
ke Verordening.
„Een onzinnige zaak", vond de heer v. d.
Ree het dat zich, bij de Vereniging Neder
landse Gemeenten, zóveel mensen bezig
houden zó'n papierwinkel te creëren waar
niemand ooit nog naar omkijkt; „ze zou
den beter parkeerwacht kunnen worden
bij Albert Heijn in Oude Tonge", vond hij
van de samenstellers.
Maar toch, de gewijzigde Verordening zal
effectief kunnen zijn wanneer zich pro
blemen voordoen. Een mogelijk probleem
werd door de heer De Vries (VLO) aan
gezwengeld, midden in een woonwijk in
Ooitgensplaat lijkt een soort fokbedrijf
voor knaagdieren te zijn ontstaan. Door
het ISGO wordt een en ander onderzocht.
Het lijkt geen ideale situatie, zo werd,
door de voorzitter bij voorbaat veronder
steld. Onderzocht wordt of de fokkerij
hobbymatig- of beroepsmatig wordt ge
dreven en of er milieuvoorwaarden ge
steld moeten worden.
De raad stelde de wijziging vast, de beide
VVD fractieleden verklaarden zich - lou
ter om het protest - tegen, hoe onverstan
dig dat ook door de voorzitter werd gevon
den. Immers zou bij niet vaststelling de
vroegere APV in werking blijven. De raad
was wijzer en stemde in.
Baggerbeurt
Maar liefst 343.800,- werd gevoteerd
voor het uitbaggeren van de haven van
Ooitgensplaat. Het moge het credo van de
Overheid zijn dat de vervuiler betaalt,
maar de vervuiler van het Plaatse haven
slib is niet aan te wijzen. Het zou meerde
re veroorzakers kunnen hebben, dacht de
heer v. d. Ree, het sediment van het Kram
mer/Volkerak zou als gevolg van de aan
leg van de Philipsdam meer verontreinigd
kunnen zijn, en in dat geval had de heer
V. d. Ree ook zorg om de bodem van het
strandje! Het leek hem goed terwille van
de volksgezondheid daarnaar een onder
zoek in te stellen.
De haven van Oude Tonge loopt overi
gens dezelfde risico's als die van Ooit
gensplaat, maar Rijkswaterstaat zal zich
niet licht op haar verantwoordelijkheid
aan laten spreken.
Het was wethouder Andries bekend dat
het water dat in de haven binnenkomt zou
kunnen worden 'afgezeefd' om aldus de
herkomst van de verontreiniging vast te
kunnen stellen, maar ook al zou daaruit de
(mede) verantwoordelijkheid van RWS
blijken dan zegt dat nog niets over een
eventueel toe te kennen bijdrage.
De havens moeten toegankelijk blijven,
daarvan is de raad overtuigd, „de haven
hoort zo karakteristiek in ons dorp", waar
deerde mevrouw Van Rossum (CDA). Bij
de baggerbeurt die zo mogelijk nog vóór
de zomer zal worden uitgevoerd wordt iets
meer weggehaald dan strikt nodig zou
zijn, maar dat zal de termijn tot een vol
gende beurt kunnen verlengen.
Gedenkteken
Voor de gevallen oud-Indiëgangers uit de
gemeente zal een gedenkteken worden ge
plaatst op de begraafplaats te Oude Tonge.
Door de Vereniging Oud-Militairen Indië-
gangers (VOMI) is dat geïnitieerd.
De (5) omgekomenen zijn in Indië begra
ven en hun graven kunnen i.v.m. de
afstand dan ook nauwelijks door nabe
staanden worden bezocht. Het gedenkte
ken wordt een soort 'vervangend graf',
een plaats om elk van de geblevenen te
gedenken. De begraafplaats te Oude
Tonge is gekozen omdat in die woonplaats
geen oorlogsmonument aanwezig is.
De Oranjevereniging Ooitgensplaat had
het gedenkteken liever gewild bij het oor
logsmonument in Ooitgensplaat, waar elk
jaar de herdenking van de bevrijding
plaats vindt, maar de raad bewilligde in
plaatsing te Oude Tonge.
Het verbaasde de heer v. d. Ree, „een
plaats die uit het zicht ligt", zo verbaasde
hij zich, maar zo'n plek wordt juist verko
zen om daar in stilte en in afzondering te
kunnen herdenken. Een plaats van afzon
dering, zoals een begraafplaats, lijkt dan
geschikter dan een plaats waar veel bewe
ging is.
Diefstal
De raad mopperde geducht over de opge
legde deelname aan de sanering van de
financiële positie van de gemeente Den
Haag. In de ingekomen stukken trof de
raad een protestbrief daartegen van de
gemeente Loon op Zand en een ledenbrief
van de Vereniging Nederlandse Gemeen
ten. B&W lieten weten eigener beweging
ook al een schrijven aan de Minister te
hebben gericht.
„De Nederlandse gemeenten moeten Den
Haag aan dik een miljard helpen", ver
baasde zich de heer v. d. Mast; tot het jaar
2004 betaalt elke gemeente daaraan mee;
Oostflakkee zal het 80.000,- a 90.000,-
per jaar gaan kosten.
De heer C. L. M. de Wit sprak de beschul
diging dat van de gemeenten diefsad
wordt gepleegd nét niet uit maar hij bezig
de wel de terminilogie: „'t Is makkelijk
geven van een ander", mopperde hij.
Het lijkt overigens wel legitiem te zijn dat
voor het financieel saneren van een art. 12
gemeente uit het gemeentefonds geput
wordt; er zal dan ook niet aan te ontkomen
zijn.
Voetgangers-
en fietsveerdiensten
De raad werd het beschikbaar stellen van een
garantiesubsidie gevraagd - van 15.000,-
- voor het exploiteren door particulieren,
van een tweetal voetgangers- en fietsveer
diensten op het Krammer-Volkerak tussen
Oostflakkee en West-Brabant Voor de
bebording zal ƒ5000,- nodig zijn; ook dat
werd gevraagd beschikbaar te stellen.
Een zal varen vanuit de haven van Ooit
gensplaat, de Galathesehaven en Dintel-
oord, en een ander tussen Oude Tonge en
het Beneden Sas bij Steenbergen.
Het is NB het Bureau voor Toerisme Zee
land dat de vraag om garantiesubsidie
heeft gesteld: „Een Zeeuws bureau, aan
Zuid Hollandse gemeenten over een ver
binding naar Noord Brabant", verbaasde
zich de heer v. d. Ree.
De raad vond de pontjes overigens wel
passen in de ontwikkeling zoals die in het
kader van het TRAPGO (Toeristisch
Recreatief Actieplan Goeree-Overflak-
kee) wordt voorgestaan, en bewilligde in
het verzoek. De raad stemde in, minus de
SGP fractie om principiële reden, omdat
een van de veren ook op zondag zal varen.
De zondag lijkt voor de ondernemer juist
de meest lucratieve dag te zullen zijn en
dat spijt de SGP fractieleden zeer, „er kan
geen zegen op rusten".
„Een leuk initiatief', vond bijv. mevr.
Van Rossum, en ze hoopt dat het slaagt,
anderzijds heeft ze ook haar vragen, over
de haalbaarheid en over de veiligheid,-
want het Krammer-Volkerak is een zeer
druk bevaren water.
De heer De Vries, en anderen met hem,
hoopt dat het bij een eenmalige opstart-
subsidie blijft en dat de ondernemer er niet
van uitgaat dat de gemeente Oostflakkee
jaarlijks met de knip gereed staat.
De zoutwaterwedstrijd gehouden op
zaterdag 14 maart met 33 deelnemers
leverde 70 vissen op met een totaallengte
van 23,66 meter.
1. C. Westdijk215 cm.
2. J. van Lenten193 cm.
3. N. Bazen171 cm.
4. W. Melissant159 cm.
5. A. Schaaf136 cm.
6. H. Maan128 cm.
7. P. Zoon101 cm.
8. Landman101 cm.
9. P. van Nimwegen100 cm.
10. M. Aartsen99 cm.
11. A. van Heukelen96 cm.
12. J. Jordaan76 cm.
13. C. Jordaan71 cm.
14. T. Pijl67 cm.
15. J. Mastenbroek64 cm.
MIDDELHARNIS
De zendingskommissie der Gerefor
meerde Gemeente belegt op D.V.
woensdag 18 maart een zendings
avond in het verenigingsgebouw bij
de kerk aan de Chr. de Vrieslaan.
Zendingswerker M. Nijsse, met ver
lof in Nederland, hoopt iets van zijn
werk in Guinee te vertellen en te laten
zien.
De aanvang is om 19.30 uur. Ieder is
hartelijk welkom.
De volgende zoutwaterwedstrijd is op 28
maart. Inschrijven 10.30 tot 11.00 uur in
de kantine.
Op D.V. maandag 23 maart hoopt Prof. Dr
H. G. L. Peels uit Apeldoorn te spreken
over het onderwerp: 'Hoe moeten wij de
Bijbel uitleggen'. Aanvang 19.45 uur.
Plaats: Hervormd Verenigingsgebouw 'De
Hoeksteen', Ring te Middelhamis. Op
deze laatste avond van dit cursusjaar
hopen wij velen in 'De Hoeksteen' te
mogen ontmoeten. De Stuurgroep
TRAMWEG 33 OUDE TONGE
En hier moest Rina ook zijn. Natuur
lijk, hij wist nu wel, dat hij de eerste
dagen dat hij thuis was aanhoudend
naar haar had lopen zoeken, zonder
zich haar naam te herinneren, zelfs
zonder rechtstreeks aan haar te denken.
Maar nu wist hij het zeker: Rina was er
niet meer. Rina was weg. En hij wilde
haar zien, en haar stem horen, haar helpen. En
zij moest hèm helpen. Zou hij het aan zijn moe
der vragen waar zij was? Nee, nee, dat moest hij
niet doen, dan zou ze wel eens boos op hem
kunnen worden.
Hoe meer hij aan haar dacht, hoe meer hij begon
te verlangen bij haar te zijn. Een paar dagen
later schoot hem te binnen, dat Rina altijd
samen met Bergman kwam en wegging.
Nu kwam Bergman altijd alleen. En toen viel
hem op, dat Bergman altijd de andere kant
opging, en van de andere kant naar de boerderij
kwam. Zou Bergman ook bij Rina wonen? Als
hij - hij kletste zijn handen ineen van plezier
toen hij hier aan dacht - als hij dus wist waar
Bergman heenging, zou hij bij Rina kunnen
komen. Na een paar dagen had hij reeds ontdekt,
dat Bergman eerst een eindje langs de Achter-
dijk reed en dan linksaf ging. En dan moest daar
ergens een boerderij zijn, én nog een huis. Op
een mistige morgen stond hij bij de dam voor
zich uit te staren, toen plotseling vanuit de mist
een bakkersknecht op zijn fiets te voorschijn
kwam. Hij stond er nog toen de bakker weer van
het erf kwam en luidruchtig groetend wegreed.
Hannes groette niet terug; hij keek hem enkel
opmerkzaam na; het kwam uit zoals hij gedacht
had: ineens was de fietser verdwenen. Als hij zo
snel verdwijnt, dacht Hannes, kan ik ook ver
dwijnen. Niemand zal er dan erg in hebben, dat
ik weg ben, want ze kunnen mij niet zien. Ik ga
lopen, en als ik dan vind waar Bergman woont,
vind ik Rina misschien ook.
Bij de eerste zijweg sloeg hij linksaf; hij haastte
zich voort met grote, ongelijke stappen. Hij
haastte zich niet omdat hij bang was, dat zijn
vlucht ontdekt zou worden, maar enkel omdat
zijn gedachten nu geheel vervuld waren van
Rina. Hij had haar zolang niet gezien. Ze zou
wel lachen als ze hem nu ineens zag; hij wist
nog, dat hij zelf zweeg als zij lachte, om beter te
kunnen luisteren. Hij was zo vervuld van verlan
gen naar haar lach, dat hij niet merkte, dat hij
hijgde van het harde lopen.
Maar toen stond hij plotseling stil. De weg hield
op. Er waren twee ander wegen. Eén ging naar
rechts, de ander naar links. Er stonden veel hoge
bomen; en er lagen veel bladeren, de hele weg
was er mee bedekt. Hier kon Rina niet zijn,
want dan zouden al die bladeren er niet liggen.
Hij keek naar links; daar, tussen de bomen door,
zag hij een boerderij liggen. Zijn voeten liepen
alweer; en daar zag hij, naast de boerderij, nog
een huisje. Hier moest het dus zijn, het kon niet
anders.
Hij liep het erf op en opende de achterdeur; daar
er niemand op de deel was, ging hij verder. Dat
moest de deur naar de keuken zijn; misschien
was ze daar. Hij zou de deur maar voorzichtig
openen, anders zou ze kunnen schrikken. Hij
deed een stap en stond in de keuken. Daar! Daar
was ze. Rina! Bij het fornuis stond ze, en ze
keek om. Maar waarom schrok ze nu toch?
Had hij nu toch nog te luid gedaan? Of schrok
ze van hèm? Maar waarom? Hij schrok toch ook
niet van haar?
Hij richtte zich triomfantelijk op. Want hij had
haar dan toch gevonden. Ze was het. Dat zag hij
aan haar ogen en de krulletjes die om haar voor
hoofd sprongen. Hij moest haar nu gaan zeggen,
dat ze weer thuis moest komen. Hij deed een
paar stappen in haar richting. „Kom mee", zei
hij, „naar huis; ik weet de weg".
Ze zei enkele woorden, die hij niet begreep,
maar ze lachte niet, ze week een stap terug, in
de richting van een deur. Ze wilde van hem weg
gaan, maar nu hij haar gevonden had, mocht ze
niet weg. Hij zou haar vóór zijn, en dan zou ze
lachten omdat hij zo slim was.
Hij sprong plotseling op haar toe, maar ze was
al bij de kamerdeur. Toen hij in de kamer kwam,
stond ze aan de andere kant van de tafel, vlak bij
het raam. Bedremmeld bleef hij in de open deur
staan. Nu praatte ze weer, en nu verstond hij wat
ze zei. Moest hij Gijsbert gaan opzoeken om
koffie te komen drinken? Maar hij kende Gijs
bert toch niet? Hoe zou hij hem dan kunnen vin
den? En plotseling keek hij woedend om zich
heen. Had Gijsbert haar hier gebracht? Dan was
het zijn schuld, dat zij niet meer thuis was. Dan
zou hij die Gijsbert...! Want dan was het ook
diens schuld, dat Rina niet meer lachte.
Achter zich hoorde hij de deur opengaan, maar
hij had er geen aandacht voor, want hij zag waar
hij al die tijd naar verlangd had: Rina lachte! En
ze kwam de kamer in, naar hem toe.
„Ga je mee?" zei ze. „Dan gaan we beginnen. Ik
zal harken, en dan help jij me wel om de blade
ren in de mand te rapen".
Hij keerde zich om en zag de man, die straks bij
het hek had gestaan. Wat deed die man hier op
de boerderij? Maar het was zeker niet erg, want
Rina lachte ook tegen hem.
Ze zei: „Hannes is gekomen om mij te helpen,
Gijsbert. Wil jij even de hark en de mand voor
ons uit de schuur halen?"
's Avonds waren Gijsbert en Rina samen in de
schuur. Gijsbert vulde de ruif van het veulen
voor de nacht en Rina stond bij de kleine werk
bank. Toen hij klaar was en bij haar kwam, zei
ze: ,,Hoe komen die potjes met verf hier te
staan?"
Gijsbert lachte: „Dat was het eerste geheim, dat
ik voor je had". Hij vertelde wat hij van plan
was ge-weest te doen. „Toen ik vanmorgen bin
nenkwam en ontdekte, dat Hannes bij je was,
schrok ik. En toen wist ik meteen weer goed, dat
wij niet in, maar naast Het Paradijs woonden.
En daarom is het misschien maar beter de naam
niet te veranderen".
„Ja", zei Rina. „Laat die naam maar zo staan. Ik
zou niet eens blij geweest zijn met de verande
ring, want die naam hoorde bij alles wat ik de
laatste maanden over ons samen gedacht en
gedroomd heb".
Gijsbert sloot de deur en dicht bijeen liepen ze
samen over het donkere erf. Ze gingen de
warme stal binnen; over de deel viel een baan
licht door de openstaande deur van de keuken.
EINDE
*(ook in deeltijd)
(doorlopend programma)
Afhankelijk van je vooropleiding kun je bij de meeste
opleidingen je studieduur aanztenlijlc verkorten
Vraag informatie aan en/of kom naar het Open Huis
Info: Postbus 80, 5710 BB Ede. Tel: 0318-596300, http://wwwche.nl. Bezoek: Oude kerkweg 100, Ede.
TELEFOON (0187) 64 18 42 Fax 64 35 95
