EIUVriDEII-IIIEUWS
z/
Overdenking
uit de
Heilige Schrift
VERSTOPPING?
Massale jongerenkoorzang
met orgelimprovisaties in Zierikzee!
HET
KIJKVENSTER
Geef u op voor
de cursus reanimatie
Winterse maaltijd
in Ooitgensplaat
OPHALEN OUD PAPIER
oitiE amEi
Waarop bouwt u?
VERVOLGVERHAAL
2e Blad
VRIJDAG 9 JANUARI 1998
No. 66691
Blik op kerk
en samenleving
- Kersttoespraak
- Zinloos geweld
- Machteloos
Het is al een traditie zolang zij aan het
bewind is, dat Hare Majesteit de Konin
gin zich op Eerste Kerstdag, 's middags
om 1 uur, via een radio-toespraak richt
tot ons volk. En er zullen weinig Kerst
dagen voorbijgegaan zijn waarop ik niet
naar haar heb geluisterd. Hoe gaat het op
zo'n dag, waarop je gezellig thuis zit?
Na de kerkdienst drink je wat uitgebreid
koffie, voor de maaltijd neem je nog een
glaasje, en dan stem je de radio af - het
doet er niet toe op welke zender, want op
alle vijf is de bekende rustige stem te be
luisteren.
Zoals ieder jaar werd ook ditmaal de
Kersttoespraak van alle kanten becom
mentarieerd. Vanuit de Gereformeerde
Gezindte wordt er dan meestal een kriti
sche toon aangeslagen. Het eigenlijke
Kerstgebeuren komt er immers altijd wat
magertjes af. De feestdagen worden ge
zet in het kader van de vrede, het licht,
de betere verhoudingen tussen mensen
en volken. Kortom, de horizontale lijn is
duidelijker dan de verticale.
We kunnen de critici daarin meestal geen
ongelijk geven, al had ik afgelopen Kerst
het gevoel dat de Kerstboodschap iets
helderder doorklonk dan anders het
geval was. De Koningin stelde reeds aan
het begin dat God in Christus deze we
reld nabij gekomen is, en later kwam zij
daar met andere woorden nog eens op
terug. Vergeleken met vroegere toespra
ken, die meer op de humanistische leest
waren geschoeid, gaf dit me toch reden
tot dankbaarheid.
Hoofdmoot van de Kersttoespraak was
dat wij mensen door onze vertechniseer-
de en vermaterialiseerde samenleving ar
mer en eenzamer zijn geworden. Ook gaf
Hare Majesteit ruime aandacht aan het
toenemende zinloze geweld, waarbij zij
ongetwijfeld gevallen als Leeuwarden en
Tilburg in gedachten heeft gehad, waar
twee jongen mensen zonder aanleiding
werden doodgeschopt of geslagen. Het is
een goede zaak wanneer er opgeroepen
wordt tot meer verdraagzaamheid in
onze samenleving, zeker wanneer dat
gebeurt door de Koningin, die toch altijd
met meer gezag spreekt dan bijvoorbeeld
een minister of een commissaris van
politie. En bij het overgrote deel van ons
voUc hebben haar woorden zeker instem
ming gevonden.
Het is dan wel schrijnend te horen hoe
een week later, rondom de jaarwisseling,
overal opnieuw golven van zinloos ge
weld moeten worden geconstateerd. On
danks alle waarschuwingen was er toch
weer een dode en vielen er diverse ge
wonden als gevolg van vuurwerk. En
dan waren er op verschillende plaatsen
jongeren die zo agressief waren dat de
politie zich moest terugtrekken om erger
te voorkomen.
Het is triest dat de autoriteiten min of
meer moeten toegeven machteloos te
staan tegenover zulke uitbarstingen van
geweld. Het geroep om een mentaliteits
verandering heeft kennelijk niet het no
dige effect. De uiteindelijke oorzaak is
dat we als volk en overheid het Woord
hebben losgelaten en dat komt ons duur
te staan. Waarnemer
u^S.
v^-n^.
Deze vraag- en antwoord-rubriek staat geheel ten dienste van de lezer
die er kosteloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied
kunt u sturen aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8, 3240 AA
Middelharnis, met in de linkerbovenhoek 'Vragen-rubriek' vermeld.
De vragen worden door deskundigen beantwoord en zullen binnen
enkele weken na de inzending compleet met antwoord in deze rubriek
worden gepubliceerd.
OE GRONO IlSGEmaPT
Mijn kinderen hebben ei op de heugafelt-
tegels van de vloerbedekking gemorst en
ingetrapt. Hoe kan ik dat er uit krijgen?
Antwoord: Neem die besmeurde te-
gel(s) er uit, maak ze goed nat onder de
kraan en boen die kleiplek(ken) met een
kleine borstel. De klei lost in water op en
kan na enkele minuten boenen verdwe
nen zijn.
MEGEUmiC» HCHOEIi'El
Zijn er naast de klompen met stro beter
buigzame warme winterschoenen voor
een fanatieke vegetariër die geen leer
wenst?
Antwoord: Er is in de schoenenzaken
zoveel schoeisel van diverse kunststoffen
èn van natuurlijke weefsels als katoen,
linnen, touw, vlas enz. verkrijgbaar, dat
u echt niet op klompen de wintermaan
den door moet!
KOOKBOEK GEZOCHT
Ik ben al jaren op zoek naar het Kook
boek 'Koken van A-Z'In de winkel is
het niet meer te koop. Ik heb naar de uit
gever M &P BV in Weert geschreven, zij
reageren niet. Hoe zou ik toch aan dit
boek kunnen komen?
Antwoord: Het begeerde boek is nog
wel degelijk te koop. U kunt het in elke
boekhandel laten bestellen als zij het niet
in voorraad hebben. Het boek is uitgege
ven door Inmerc, het kost 7,95, het
ISBN is 9066111550.
ill FDfC GEZOCHT
Jaren geleden heb ik een apparaat ge
kocht bij de firma Medic in Oldenzaal.
De firma is daar niet meer gevestigd,
kunt u voor mij het nieuwe adres achter
halen?
Antwoord: Dat konden wij. Het nieuwe
adres luidt: Medic BV, Postbus 95, 5120
AB Gilze-Rijen, tel. (01161) 45 99 99.
Wie helpt bij hartstilstand?
die in Ouddorp gegeven wordt
Als u morgen getuige bent van een hart
stilstand, wilt u dan hulpeloos toeschou
wer zijn of geoefend hulpverlener?
Reanimatie is ^levensreddend. Maar kan
niet uit een boekje geleerd worden. Geeft
u op voor een praktische cursus die ge
middeld zo'n 4 tot 6 uur duurt.
Toelatingseisen zijn er niet. En zo'n cur
sus is natuurlijk vooral belangrijk voor
familieleden van hartpatiënten, maar ook
voor brandweer, politie, portiers, sport-
trainers, winkelpersoneel, mensen van
het openbaar vervoer etc.
Meer weten? Informeer bij de plaatselij
ke Vrienden van de Hartstichting:
Mevr. v. d. Wende, tel. (0187) 681811.
Dinsdag 20 januari wordt er een winterse
maaltijd georganiseerd in 't Centrum in
Ooitgensplaat. Daar staat erwtensoep op
het menu. U kunt zich aanmelden bij
mevr. Huijer, tel. 631676. De maaltijden
beginnen om 12.00 uur. De kosten be
dragen ƒ6,- per persoon.
STELLEND AM
Op D.V. zaterdag 10 januari hopen wij
namens de financiële commissie van het
open Hervormd Jeugdwerk oud papier
op te halen. Wij beginnen om 9.00 uur
op de Molenkade, Nieuweweg en de
Schoolstraat. Wilt u het goed gebundeld
en tijdig gereed zetten? Geen karton. Bij
voorbaat dank.
Mijn pianolerares heeft op de vleugel
een beeldengroep staan met drie apen,
die de voorpoten voor de oren, de ogen
en hun bek houden. Zij zegt dat ze be
doelen: „Horen, zien en zwijgen"maar
waarom wordt dat uitgebeeld door
apen? Komt die groep uit het buiten
land?
Antwoord: De oorspronkelijke beelden
groep bevindt zich in een shintotempel te
Nikko op het Japanse eiland Honsjoe,
waar men vertrouwd is met apen. De
diertjes daar met (in de juiste volgorde)
de voorpootjes voor de ogen, de handjes
op de oren, en de handen tezamen ge
spreid voor de bek, beelden een Japanse
levenswijsheid uit, namelijk: kijk niet
naar kwaad, luister niet naar kwaadspre
kerij, en spreek zelf geen kwaad over
anderen. Dat is hier vrij vertaald met
'horen, zien en zwijgen', maar dat heeft
toch niet de zelfde betekenis. Bovendien
klopt dan de volgorde niet. De beelden
groep is herhaaldelijk door diverse kun
stenaars en in verschillende stijlen geco-
pieerd. Alhoewel de aapjes grif verkocht
werden en veel families ze kennen,
wordt er helaas nog altijd kwaad gespro
ken over anderen.
KBOnmG^EGEl
Uit opa's erfenis kwamen oude brieven
en in één daarvan vond ik een blokje van
vier blauwgroene postzegels met klein
portretje van vermoedelijk de jonge Wil-
helmina, met waarde-aanduiding één
gulden. Ze zijn ongebruikt. Zouden zulke
zegels nu nog iets waard zijn?
Antwoord: U zond de zegels mee en
daardoor konden wij nagaan, dat het om
de échte Kroningszegels ging, uitge
bracht op 6 september 1898 (met lijntan-
ding 11% X 11 uit vijf rijen van 5 zegels).
De oplage daarvan bedroeg slechts
152.695 stuks zonder watermerk, vol
gens een ontwerp van prof R. Stang. Uw
vondst is inmiddels minstens 2.500,-
waard. Vraag er eens een bod op van
kapitaalkrachtige verzamelaars die op
tentoonstellingen te vinden zijn. Vraag
dan het hoogste bod.
"Een iegelijk dan, die deze mijn
woorden hoort en dezelve doet,
die zal Ik vergelijken bij een voor
zichtig man.En een iegelijk, die
deze mijne woorden hoort en
dezelve niet doet, die zal bij een
dwaze man vergeleken worden.
(Mattheüs 7:24-27)
De Heere Jezus stelt in deze toepassing
op de door Hem uitgesproken Bergrede,
twee soorten van mensen tegenover
elkander. Er zijn mensen, die Zijn
Woord horen en doen, mar er zijn er ook,
die ze wel horen, maar ze niet doen.
Hoorders, die daders zijn en hoorders,
die géén daders zijn.
Deze twee soorten van hoorders (ze zijn
er ook heden nog), worden vergeleken
bij twee bouwers, die beiden een huis
bouwen, de een op de rots, de ander op
zand. Het zijn dus beiden bouwers. Ze
bouwen allebei een huis.
Nu kom het bij het bouwen van een huis
aan op de fundering! Het fundament
beslist over de soliditeit van het bouw
werk. Een gebouw kan schoon zijn en
imponeren door zijn hoogte, als de 'stor
men' komen en de 'slagregens' neerval
len, dan beslist niet de bovenbouw, maar
de vastheid van het fundament.
Welnu, de 'dwaze' bouwer let daar niet
op. Het is hem erom te doen, spoedig de
hoogte in te gaan, spoedig klaar te zijn.
De 'wijze' bouwer daarentegen, graaft
eerst tot hij de hechte ondergrond vindt
om daarop te bouwen.
Lukas maakt ons dit duidelijk, als hij
zegt: „Hij groef en verdiepte". Hij weet,
dat alleen op de onder het zand gelegen
rotsgrond, betrouwbaar bouwen mogelijk
is.
Dat was moeilijk werk. Dat vereiste in-
spaiming. Maar ook een zeer noodzake
lijk werk, zal het huis als storm en slag
regens komen, niet spoedig in elkaar
zakken en tot een ruïne worden.
Waarop bouwt u en bouw jij het huis van
uw zaligheid?
Dat is de vraag, die in deze gelijkenis tot
ons komt!
Het is de vraag naar het fundament. Het
is een belangrijke vraag, want ook in het
geestelijke beslist niet de bovenbouw,
maar het fundament. Het huis van uw
hoop kan uitwendig schoon zijn: vroom
heid, godsdienstigheid, kerkgang, ver
stand van de waarheid... wat een ge
bouw!
Maar... wat is de grond van uw ver
wachting, wat is het ^ndament?
Het Woord van God zegt ons, dat er
maar één fundament is voor het gebouw
van onze zaligheid: Jezus Christus en
Die gekruisigd.
„Niemand", zegt Paulus in 1 Korinthe
3:11, „kan een ander fundament leggen,
dan hetgeen gelegd is, Jezus Christus".
Jezus Christus en Zijn verlossingswerk is
het enige goede en vaste f jndament.
Als het gebouw van uw heil niet op deze
vaste grond is gebouwd, dan zal dat ge
bouw, hoe schoon ook, eenmaal vallen.
Alles wat niet uit Hem is, al waren het
uw meest dierbare geestelijke ervarin
gen, is zand, waarop deugdelijke bouw
niet mogelijk is.
Het goede fundament ligt in de diepte. In
de diepte van schuldbesef en boetvaar
digheid. In de diepte van het verbroken
hart en de verslagen geest; van de inner
lijke droefheid van het hart over de
zonde, waar het beleden wordt: „In mij is
geen grond voor de eeuwigheid", om in
Christus' zoen- en kruisverdiensten te
vinden de vaste grond van ons behoud.
Alleen in die diepte is plaats voor het
fundament Christus.
Waarop bouwt u?
Toets u aan de twee bouwers.
De ene was het beeld van de hoorder van
het Woord zonder meer, de ander van de
dader van het Woord.
Zijt ge enkel een hoorder van het Woord
of een dader?
Met nadruk wijst de Heere Jezus in deze
gelijkenis op het doen. „Niet die daar
zeggen: „Heere, Heere, maar die doen de
wil Mijns Vaders, Die in de hemelen is".
We kunnen rechtzinnig zijn als de beste,
en toch het Woord van God niet betrach
ten. Het komt in ons leven aan op de
waarachtige gehoorzaamheid aan het
Woord, die zich in daden bewijst.
Is er die gehoorzaamheid in uw leven?
Een teder wandelen voor Gods aange
zicht en een betrachten van zijn gebo
den?
Dan mogen de winden waaien, de slagre
gens aanstormen op het huis van uw
zaligheid, het zal wel zeer geschud wor
den, maar blijven staan.
En dat niet door uw verdiensten, maar
door de verdiensten van Hem, Die in
oneindige liefde u eerst heeft liefgehad
en u bracht tot wederliefde.
„Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons
eerst heeft liefgehad".
En ziende op uw vele struikelingen, zal
uw leven staan in het teken van het ge
bed:
,,Och, of wij Uw geboón volbrachten,
Gena, o hoogste Majesteit.
Gun door 't geloof in Christus krachten.
Om die te doen uit dankbaarheid"
B.
H.H.
Last van
Bel Larissa: (ois?) 47 0124
apPEionoGEitn
Hoe kun je appels van de laatste oogst 't
beste drogen?
Antwoord: Snijd de appels in schijven
en leg die in een oven, ingesteld op 60
70 °C. Houd de deur op een kier zodat de
waterdamp kan ontsnappen en keer de
schijven enkele malen. Haal de plaat
eruit zodra de appels goed droog zijn.
Bewaar uw voorraad in goed sluitende
blikken trommels of dichtgeknoopt folie
dat geschikt is voor levensmiddelen.
MlWm HOEST
Hoe krijg ik roestvlekken uit een beige
wollen mantel?
Antwoord: Als het goede kwaliteit wol
is: bettend met puur citroensap.
UERKOOPPHlh' HUIS
Mag je zelfde verkoopprijs van een huis
bepalen als je dit van een familielid wilt
kopen, of moet je het eerst laten taxeren?
Antwoord: U beiden bent geheel vrij in
het bepalen van de verkoopprijs. Alleen
moet er wel sprake zijn van een reële
waarde, zou u het huis namelijk ver
onder de marktwaarde verkopen dan zou
de nooit slapende Inspecteur van de Be
lastingen het verschil tussen de markt
waarde en de verkoopprijs als een schen
king kunnen zien. Er is dan schenkings
recht verschuldigd. Wilt u toch de waar
de van het huis door een deskundige la
ten bepalen, dan kunt u hiervoor een
makelaar in onroerende zaken inschake
len.
Op zaterdag 17 januari aanstaande zal er
een speciale muziekavond in de grote
kerk te Zierikzee worden georganiseerd.
Er is een doel aan verbonden, namenlijk
opvang voor thuis- en daklozen. Stich
ting Ontmoeting houdt zich al enige
jaren bezig met deze hulp.
In de eerste plaats werkt het jongeren
koor 'Con Amore' uit Melissant mee aan
deze avond. De leiding van dit koor is in
handen van de jonge dirigent Willem
Arie den Hertog uit Dirksland. Kooror
ganist van deze avond is Ron van Om
men. Het jongerenkoor bestaat nog maar
2 jaar en is uitgegroeid naar zo'n kleine
100 enthousiaste leden.
Op deze avond zullen de 100 jongeren
een zeer aansprekend en afwisselend re
pertoire ten gehore brengen. Het is voor
het eerst dat dit jongerenkoor optreedt op
Schouwen-Duiveland.
Op deze avond zal gastorganist Peter
Wildeman uit Tholen zijn meest ge
vraagde improvisaties ten gehore bren
gen. Dus deze avond bestaat uit 50%
koorzang en 50% orgelimprovisaties
door Peter Wildeman met veel samen
zang.
Wildeman studeerde bij o.a. Bonefaas
(orgel). De Cock (piano), het Jonk (koor-
direktie) en aan de Schumann-Akademie.
Hiernaast nam Wildeman tientallen
CD's/MC's op.
Ook bladmuziek en koorwerken compo
neerde hij. Naast deze werkzaamheden is
hij dirigent van een aantal forse koren en
maakte diverse concertreizen naar het
buitenland. Zijn eigen improvisaties ken
merken zich door een veelkleurigheid
aan registraties en variaties en door een
lichtvoetig spel.
Wildeman bespeelde het majestueuze
Kam-orgel reeds in december toen hij
met zijn kinderkoren daar een concert
gaf.
Naast dit muzikale gedeelte zal er wor
den gecollecteerd voor de stichting Ont
moeting. Stichting Ontmoeting is een
christelijk opvangcentrum voor Thuis- en
Daklozen in Nederland. Daarom organi
seert de stichting veel van dit soort avon
den om de mensen er bewust van te
maken wat de nood is van deze mensen.
Een bezoek aan deze avond brengen is
meer dan de moeite waard. De aanvang
is om 19.45 uur en de toegang is ƒ7,50
volwassenen en -12/65-1- 5,-. Een ieder
is van harte welkom!
-24-
Maar verkeer je in die grijze tussenstaat,
waarin ik het genoegen heb mij te bevin
den, dan ga je over dè vrouw filosoferen.
Stel je gerust, ik zal dat nu niet doen. De
hoofdzaak, is of je je kunt voorstellen
wat ik bedoel".
Balder stond op en ging langzaam over
de donkere deel naar de keuken. Omdat
Gijsbert vermoedde wat het doel was van
de schuifelende tocht, verwonderde hij zich niet
Balder, nadat deze was teruggekeerd, een paar
slokken uit een fles te horen nemen. Hoewel het
gemompel van Balder overging in een vlug ge
fluister, kon Gijsbert hem woord voor woord ver
staan.
„De ben er altijd verbaasd over, dat er zoveel soor
ten mensen schijnen te zijn, maar dat er in werke
lijkheid maar twee soorten bestaan. Je hebt men
sen, die maar stomweg doorleven en nooit hun
hersenen en hun hart gebruiken - gesteld al dat ze
ze hebben - en er zijn mensen, die over alle din
gen hun gedachten laten gaan. Ik behoor tot de
eerste soort: ik heb mijn motor, en ik praat wat
met enkele verstandige boeren, en ik lach om de
stomme - en dus lach ik vaak. Maar Barend Ver
sloot behoort tot de tweede soort, en jij ook, dat
hoorde ik uit je woorden. Ik ken er nog zo enke
len: mijn vrouw, die nooit het kind zal hebben
waar zij naar verlangt en die zich daarom een ge
vloekte voelt - eindeloos kan zij praten over
zegen en vloek, en vloek en zegen, je kunt je dat
niet voorstellen -. en geen moeder houdt zo van
haar kind, als zij houdt van hét kind. En dan is
daar Charles Bevingk van Het Paradijs, die het
komend voorjaar gaat trouwen - die is ook aange
tast, hij zit soms uren met mijn vrouw te praten, en
ik geloof, dat hij nu al meer verlangt naar het kind
dat hij eens hebben zal, dan naar zijn vrouw.Jul
lie zijn de besten, jullie hebben lief met je ziel of
met je lichaam, of met beide, hoor, de koe komt
overeind, Gijsbert, het wordt haai- tijd - jullie zijn
kwetsbaar, en alleen de kwetsbaren tellen mee in
het leven maar ik niet; als ik nog eens verlang,
zoals deze nacht, dan veriang ik alleen maar terug,
terug. Ik breng hier de nacht door omdat die de
boerderij van mijn vader moest zijn - en ik waak
bij een koe, en help haar straks als het kalf komt,
en dan ga ik naar binnen en buig mij over in de
bedstee en vertel zacht, dat het goed ging en mijn
vader vraagt wat voor kalf het is en mijn moeder
zegt; ga maar gauw naar bed, je zult wel koud
geworden zijn, jongen. Kom, Gijsbert, we moeten
licht maken en het dier helpen".
Gijsbert stond op. Zijn hand, die Balders hand
greep, trilde licht. „Als de kwetsbaren meetellen",
zei hij, „tellen de gekwetsten in de eerste plaats
mee".
Balder zei niets meer. Hij keerde zich om en liep
naar het kleine lichtpunt om de lamp hoger te
draaien.
Toen Rina het wagentje het erf op hoorde komen,
liep ze vlug naar buiten. Haar vader, die uit de stal
kwam, begon dadelijk het paard uit te spannen.
Rina hielp vrouw Van Bemmel uitstappen, waarna
ze samen naar binnen gingen, naar de kamer waar
de kachel brandde en de warme stoof klaarstond.
Rina pakte de mantel van de boerin aan, schoof de
stoel met de ronde leuning nog wat dichter bij de
kachel en schonk dan voor de boerin en voor Van
Bemmel, die handen wrijvend was binnengeko
men en nu al steunende bezig was zijn schoenen
uit te trekken, de gloeiend hete koffie in de ronde
kommen.
„Begint u al wat bij te komen?" vroeg ze. ,,Het
was guur weer om zo'n lange reis met het wagen
tje te maken. Ent u niet door en door koud gewor
den?"
„Ik was al koud toen ik instapte in de stad", zei
vrouw Van Bemmel.
„Het was daarginds, in het gesticht bedoel ik, toch
lekker warm", vond Van Bemmel. „Ja, ja", zei de
boerin nadenkend. „Dat geloof ik ook wel, h et
was er wel warm, ja".
De boer dronk haastig zijn koffie en ging naar de
slaapkamer om zich te verkleden. Rina liep naar
het raam alsof er buiten iets was dat haar aandacht
trok. Ze wist niet of ze iets moest vragen, nu al, of
dat ze er beter aan deed tot morgen te wachten.
Toen ze het wagentje vanmorgen had zien wegrij
den, had ze er een ogenblik aangedacht, dat ze
mee had willen gaan.
Ze stond weer bij de tafel en vroeg: „En hoe
maakte Hannes het?"
„Goed", zei de boerin. „Hij zag er goed uit. Ze
verzorgen hem best. Dat viel me erg mee. We zijn
een kwartier bij hem geweest, in een kamertje
waar ook een verpleger zat. Hannes ging ook zit
ten, zijn ellebogen op zijn knieën, zijn hoofd in de
handen..."
„Zoals hij altijd zat".
„Ja, daar, aan de andere kant van de kachel. En ik
vertelde hem, dat de koeien op stal stonden, en van
de kalveren en telkens vroeg ik hem iets, maar hij
zei geen woord. Ook toen ik hem van jou begon te
vertellen, bleef hij zwijgen. Hier was hij ook uren
aaneen stil. Maar als je hem iets vroeg, gaf hij toch
•meestal antwoord. Of je zei hem, dat hij iets moest
doen en dan deed hij het. Alleen toen we weggin
gen en al bij de deur waren, stond hij op, kwam
naar ons toe (ik dacht al, dat hij met ons mee wilde
gaan) en zei met een zware mannenstem, die ik
bijna niet herkende - hij praatte immers altijd met
zo'n lichte, hoge jongensstem -: „De lucht wordt
donker, bliksem!" Mijn man, die al half in de gang
stond, heeft het niet eens goed gehoord en ik
geloof, dat de oppasser hem een standje gaf omdat
hij een lelijk woord had gezegd. Op de terugweg
heb ik er maar aldoor aan zitten denken, wat hij
toch bedoeld kan hebben. Zou die geschiedenis
van de zomer hem nog steeds door het hoofd spo
ken? „De lucht wordt donker, bliksem". Denk jij
ook niet, dat het dat geweest kan zijn?"
„Ja", knikte Rina. „Misschien wel. Je had het wel
eens meer, dat hij iets zei dat je eerst niet begreep.
Terwijl het later tot je doordrong, dat hij het had
over iets dat een half jaar of een jaar geleden ge
beurd was. Was de lucht al donker, toen hij het
zei?"
„Nee, nee, dat is het 'm juist. Ik heb dadelijk toen
we buiten kwamen naar de lucht gekeken. De zon
scheen zelfs; eerst later is de lucht betrokken. Er
zou wel sneeuw komen, dacht mijn man. Och, wat
ben ik moe, Rina, mijn hoofd is zo moe".
Rina dekte de tafel en sneed het brood. Wat later
zaten ze met z'n vieren aan tafel en aten. Alles
keek gewoon, onder het eten werd nooit veel ge
sproken. Soms keek Rina naar de boerin en ze zag
hoe zij geleden had onder het bezoek aan Hannes.
Het beklemmende gevoel, dat de woorden van de
jongen in Rina had gewekt, groeide in de stilte.
Het leek of die woorden een vreemd, vaag onheil
in zich besloten hielden. Ook toen zij bezig was in
de keuken het vaatwerk in de kast te bergen, wilde
de onbestemde angst niet wijken. Tot ze plotseling
met een schaal in haar handen tussen de pompbak
en de kast bleef staan. Haar lippen prevelden een
paar woorden. Ze had, evenals haar vader, van
jongstaf de gewoonte gehad haar blijdschap en
haar droefheid en alle dingen die haar bezwaarden
aan God te vertellen; ze had, onbewust bijna, ge
weten dat ook nu dit verlossende ogenblik zou
komen. (wordt vervolgd)
jy*
X'
