EIIAtlDEtl-niEUWS
Overdenking
Ach lieve tijd - Zeeland
liKÉiMi
Nationale
ploegwedstrijd
te Numansdorp
Yvonne Tanis exposeert
in't Blaeuwe Huus;
'Strand, zee en lucht'
'Muziekschool
in 'notedop'
uit de
Heilige Schrift
Aanvang repetities
Chr. Mannenkoor
'Jubilate Deo'
HET
.^UkVENSTER
Gezegende in de dienst
des Heeren
VERVOLGVERHAAL
2e Blad
VRIJDAG 5 SEPTEMBER 1997
No. 6634
Blik op kerk -^
en samenleving tj
- Prinses Diana
- De schuldigen?
- Een mythe
- Niets nieuws
Niemand zal me hopelijk kwalijk nemen
wanneer we deze keer wat over de gren
zen heenkijken. De schok die het droevi
ge bericht over Prinses Diana zondag
morgen teweegbracht werkt nog na en
zal wellicht nog wekenlang het nieuws
beheersen.
In 1981 trouwde Diana Spencer met de
Engelse kroonprins Charles. Het was een
sprookjeshuwelijk waarvan,miljoenen
mensen op de hele wereld getuige waren.
Het prinselijk paar bleef in de belangstel
ling, ook toen het huwelijk ontspoorde
en tenslotte ontbonden werd. En nu de
hoofdrolspeelster in de nacht van zater
dag op zondag samen met haar zoveelste
vriend als gevolg van een verkeersonge
luk aan haar einde kwam, nog maar 36
jaar oud, is het sprookje in een tragedie
geëindigd.
Het was opvallend dat zovelen meteen
de beschuldigende vinger opstaken naar
de journalisten van de boulevardpers, die
door een wilde achtervolging het onge
luk hebben veroorzaakt. Zelfs zó, dat
hier en daar werd opgemerkt dat prinses
Diana door het journaille is vermoord.
En natuurlijk kunnen we weinig goede
woorden hebben voor de brutaliteit van
de fotografen die zelfs na het ongeluk
plaatjes schoten inplaats van de helpende
hand te bieden...
Laten we echter niet vergeten dat het
slachtoffer zelf de boulevardpers nooit
heeft geschuwd en dikwijls het initiatief
heeft genomen om in de publiciteit te
komen en haar grieven tegen het Engelse
koningshuis openbaar te maken. Het is
opmerkelijk dat de krachten die zij zelf
heeft opgeroepen, nu min of meer de
oorzaak zijn geworden van haar dood.
De Prinses van Wales heeft zich na haar
stukgelopen huwelijk ingezet voor hu
manitair werk, en wilde dat weten ook!
Zij maakte zich populair bij de onderkant
van de samenleving, bij gehandicapten,
homofielen en aidspatiënten. En de laat
ste weken was zij aktief in de strijd tegen
landmijnen in Bosnië.
Door dit alles heeft zij zich in de harten
van miljoenen mensen een plaats weten
te veroveren, een plaats die zij deelde
met twee andere vorstelijke personen,
die ook op een tragische manier aan hun
einde gekomen zijn: Koningin Astrid
van België in 1936, en Prinses Gracia
van Monaco in 1982. Diana zal daardoor
als een mythe voortleven, en dat zal haar
vele romantische avontuurtjes overscha
duwen.
Opmerkelijk is ook dat, hoewel zij en
Prinses Charles officieel gescheiden zijn,
de begrafenis en alles daarom heen gere
geld werd vanuit Buckingham Palace. En
dat, terwijl Diana de laatste tijd bepaald
niet vleiend heeft gesproken over de
Britse koninklijke familie... We moeten
daarbij wel in aanmerking nemen dat zij,
ondanks de scheiding, toch de moeder
was van de toekomstige troonopvolger.
In ieder geval is het allemaal een gewel
dige slag voor het Huis van Windsor, dat
toch al een stuk populariteit verloren
had.
Laten we overigens niet doen alsof vor
stelijke schandaaltjes op het terrein van
huwelijk en sexualiteit alleen van déze
tijd zijn. De Anglicaanse Kerk dankt
haar ontstaan aan het feit dat Koning
Hendrik VIII zich in 1532 liet scheiden
van Catharina van Arragon om te kunnen
trouwen met zijn hofdame Anna Boleyn.
Koning Edward VII hield er in het begin
van deze eeuw openlijk een minnares op
na. En Edward VIII liet in 1936 de kroon
schieten voor zijn huwelijk met de ge
scheiden Amerikaase Mrs. Simpson.
Het enige verschil met vroeger is dat de
dingen zich toen meer in het geheim af
speelden, terwijl vandaag de hele wereld
-letterlijk- meekijkt.
Waarnemer
Op 12 en 13 september vinden
voor de 45e maal de nationale
ploegkampioenschappen plaats in
het Zuid-Hollandse Numansdorp
op het bedrijf Ambachtsheerlijk-
heid Cromstrijen. Uit het hele land
zullen 96 ploegers in zes verschil
lende categorieën van start gaan
om de titel nationaal kampioen in
de wacht te slepen. Ook zullen eni
ge prominente ploegers hun kunste
vertonen zoals de Limburger Meu-
wissen die al op meerdere wereld
kampioenschappen geploegd heeft.
Voor de deelnemers is er vanaf donder
dag de gelegenheid om te oefenen. Vrij
dag dient elke deelnemer zich in te
schrijven en om 13.10 uur is de start van
de nationale ploegwedstrijd. Aan het
eind van de dag wordt de uitslag bekend
gemaakt van de voorrondes. Zaterdag zal
de beslissing vallen wie uiteindelijk 's
lands beste ploeger zal zijn. Voor de ech
te trekkerchauffeurs is er gelegenheid om
hun kunsten via een trekkerbehendig-
heidswedstrijd te tonen.
Naast het wedstrijdploegen zijn er ook
nog andere aiiracties. Zo toont de Mac-
Cormick-club Nederland tientallen oude
tractoren en een spannende Micro-Pul-
ling wedstrijd voor alle enthousiaste
fans.
De Duitse grondbewerkingsspecialist
Lemken laat tijdens een demonstratie
onder andere zien hoe verschillende
ploeglichamen op dezelfde grond ver
schillende ploegresultaten weergeven.
Ook worden er nog verschillende grond-
bewerkingsmachines op het veld ge
toond. Lemken zal voor de eerste maal
de nieuwe pneumatische zaaimachine
Solitair in Nederland in de praktijk laten
zien.
Het strand, de zee en de lucht van Oud-
dorp hebben Yvonne Tanis altijd geïn
spireerd. Ruimte, geur en verfrissing
brengt zij met behulp van verschillende
materialen tot uitdrukking in o.a. foto's
en aquarellen. VVV Ouddorp nodigt
iedereen van harte uit de eerste expositie
van het prachtige werk van Yvonne
Tanis te komen bekijken in 't Blaeuwe
Huus aan de Bosweg 2 in Ouddorp.
Het VVV-kantoor is geopend van maan
dag t'm vrijdag van 8.30 tot 12.00 uur en
13.00 tot 17.00 uur en op zaterdag van
8.30 tot 12.00 uur en van 13.00 tot 16.00
uur.
In Renesse en Dirksland wordt
gestart met muzieklessen voor
(kerk)orgel, piano, maar verder
ook voor 'algemeen vormende
muzieklessen'. De orgellessen in
Renesse worden gegeven op het
prachtige 19e eeuwse Oberlinger-
orgel in de Jacobuskerk.
Men kan kiezen uit verschillende soorten
muziekonderwijs. Het instrumentale
onderwijs bestaat uit orgelles, eventueel
op kerkorgel, of pianoles. Er wordt
steeds evenveel nadruk gelegd op de
muzikale ontwikkeling als ook op de
technische. Zowel beginners als gevor
derden kunnen terecht. Ook worden
groepslessen 'algemene muzikale vor
ming' gegeven: hier leert u de eerste
beginselen van het muziekonderwijs. De
groepsgrootte wordt beperkt tot ongeveer
vijf leerlingen, zowel kinderen als oude
ren kunnen deelnemen. Lessen in solfège
kunt u ook krijgen, solfège betreft de
algehele ontwikkeling van het gehoor.
Onderdelen hierbij zijn bijvoorbeeld het
van blad leren zingen of een kort melo
dietje noteren. Deze lessen zijn vooral
nuttig voor mensen die op een koor zit
ten maar meer van het notenschrift wil
len weten, of als u graag uw stem ont
wikkelt en/of uw gehoor wilt verbeteren.
Tevens kunt u les krijgen in de muziek
theorie. Ook wanneer u eenvoudige stuk
jes wilt componeren of improviseren
kunt u terecht. De lessen worden steeds
afgestemd op het nivo van de leerling, en
natuurlijk is een combinatie van lessen
mogelijk.
De lessen worden gegeven door Sietse
van Wijgerden. Hij is afgestudeerd als
docerend en uitvoerend musicus, als
kerkmusicus en als muziekwetenschap
per. Hij heeft een lange ervaring in het
geven van privélessen, en hij is regelma
tig te horen als actief musicus in het con
cert-circuit. De kosten bedragen f20.-
/22.50 per half uur voor privé-lessen, en
f5,- per half uur voor groepslessen,
indien voldoende deelname. Wanneer u
vragen heeft kunt, geheel vrijblijvend,
bellen naar: 0187-601 605.
Gaat u maar rustig
slapen. Wij verhuizen
uw meubelen als eieren.
flakkee verhuizingen b.v.
Alzo bleef de ark Gods bij het
huisgezin van Obed-Edom, in zijn
huis, drie maanden; en de HEERE
zegende het huis van Obed-Edom,
en alles, wat hij had.
(1 Kron. 13:14)
We zien hier in dit gedeelte dat de
HEERE Zijn zegen overduidelijk geeft
aan allen, die in Zijn wegen wandelen.
Zo heeft Hij het gedaan bij Obed-Edom,
wiens godsvrucht uitkwam in zijn eer
bied voor het heilige en zo doet Hij dat
nog tot op de dag van vandaag toe want,
Hij is en blijft eeuwig dezelfde.
Het zal u niet onbekend zijn dat de ark
des Heeren, nadat deze uit het land der
Filistijnen is teruggekeerd, twintig jaar in
het huis van Abinadab heeft gestaan.
Deze heeft daar gestaan totdat het in
Davids hart kwam om haar op te voeren
naar leruzalem. Maar toen de ark op een
nieuwe wagen naar leruzalem zou wor
den gebracht, struikelden de runderen die
de wagen trokken ter hoogte van
Nachon's dorsvloer en werd de feestelij
ke opgang van de ark des Heeren naar
Jeruzalem gestaakt. De oorzaak daarvan
was dat de toom des Heeren tegen Uzza
ontstak en hem doodde omdat hij de ark
als teken van Gods heilige tegenwoor
digheid met zijn blote handen had aange
raakt daar deze van de wagen dreigde te
vallen. Deze gebeurtenis was er de oor
zaak van dat David de ark des Heeren
liet brengen in het huis van Obed-Edom.
Deze man die een Leviet was, stamde af
uit "de kinderen van Korach"(l Kron.
26:8). Hij wordt ook een Gethiet
genoemd omdat hij uit Gath-Rimmon
(Jozua 21:24) afkomstig was. Als nako
meling van Korach behoorde hij tot een
familie, die met eer bekend stond onder
Gods volk omdat de kinderen van
Korach niet met hun vader zijn omgeko
men (Num. 26:11) omdat zij met hem
niet tegen de Heere en Mozes hebben
gerebelleerd. Daarom hebben zij hun
plaats behouden bij het altaar, om er de
priesters tot hulp te zijn bij de bediening
van hun ambt, en later werden zij aange
steld voor de begeleiding van de muziek
en de zang bij de dienst des Heeren.
Aan deze eenvoudige dienaar van het
heiligdom heeft David, in dat droeve uur
toen hij de opgang van de ark naar
Jeruzalem heeft moeten staken, de ark
des Heeren toevertrouwd. Mocht David
dan bevreesd zijn om de ark des Heeren
nog verder met zich mee te nemen, deze
godvruchtige man was echter niet
bevreesd om de deur van zijn huis er
voor open te zetten. Hij heeft met een
ontroert hart dat heilige in zijn huis geno
men. Het was bij hem welkom en geloof
maar gerust dat het hem een eer geweest
is om dit kostelijk pand in zijn woning te
mogen ontvangen. Ongetwijfeld zal hij
het de beste plaats gegeven hebben in
zijn huis.
Daar stond dan de met goud overtrokken
kist van sittimhout met daar bovenop het
gouden verzoendeksel en de nedergebo-
gen engelengestalten die als het ware
begerig zijn om in te zien hoe het moge
lijk is dat de Heilige kan wonen bij een
zondig mens. Daar stond de ark met
onder het verzoendeksel de heilige wet
des Heeren en de staf van Aaron, die
gebloeid had, en het kruikje met manna.
Wat zal Obed-Edom het zijn gezin op het
hart gebonden hebben en streng bevolen
hebben om zich met eerbied te gedragen
tegenover deze hoge gast. Heel zijn huis
zal er van doordrongen zijn geweest dat
hen een heilige eerbied paste daar de
Heere Zelf Zijn intrek genomen had
onder hun dak. Een welkomer gast was
er in hun huis niet denkbaar. Heel het
gezin heeft er een diep besef van gehad
van de Heilige God in hun midden tegen
woordig was. Drie maanden slechts, is de
ark in hun midden geweest maar die
korte tijd was voldoende om de liefde
van Obed-Edom voor de heiligheid des
Heeren aan het licht te brengen. Maar in
deze tijd werd het heel het volk duidelijk,
tot in het paleis van David toe, dat des
Heeren toom was afgekeerd.
"En de HEERE zegende Obed-Edom, en
alles wat hij had." Hij zegende hem in
alle dingen. Op alle terreinen van het
leven. Waar dat o.a. in openbaar geko
men is kunnen wij elders lezen in Gods
Woord. We zien dat in allerlei functies
welke hij mag gaan bekleden. Eerst was
hij slechts portier en deurwachter van het
heiligdom. Maar als de ark des Heeren
weer wordt opgevoerd naar Jeruzalem
wordt hij met anderen genoemd onder
degenen die met luiten en harpen, de
Heere loven en prijzen. En wat zal Obed-
Edom de godvrezende zangers als
Heman en Ethan (1 Kron. 15:19) met de
harp (1 Kron. 15:21) hebben begeleid
toen de poorten van Jerazalem geopend
werden voor de ark des Heeren toen zij
het uitzongen van zielevreugd: "Heft uw
hoofden op, gij poorten, ja, heft op, gij
eeuwige deuren, opdat de Koning der ere
inga!"
Maar de Heere heeft ook het nageslacht
van Obed-Edom rijk gezegend.(l Kron.
26:5). Hij heeft het ganse huis van deze
godvrezende man gezegend en dat staat
dan wel in schril contrast met David's
vrouw Michal, de dochter van Saul, die
David verachtte van wege zijn vreugde
om de opvoering van de ark. Obed-Edom
werd gezegend met een talrijk nageslacht
en Michal had geen kind tot de dag van
haar dood toe.
Obed-Edom werd door de Heere geze
gend in alles wat hij had. Dezelfde hand
die Uzza doodde heeft hem rijk geze
gend. Hij ging hem geestelijk en ook
maatschappelijk heel goed. Opvallend
goed. God was met hem en daarom was
zijn leven vol van de gunstbewijzen van
de Heere.
Ook nu geeft de Heere naar Zijn belofte
Zijn zegen aan een ieder die in Zijn
wegen wandelt. Aan hen, voor wie de
dienst des Heeren gelijk voor Obed-
Edom een liefdedienst geworden is en bij
wie datzelfde liefdevuur mag branden op
het altaar van het hart. Zij mogen het ook
nu nog een talrijk nageslacht ervaren als
een zegen van de Heere al spreekt de
geest van deze eeuw er van als van een
last. Maar degenen die een zelfde geloof
deelachtig mogen zijn als Obed-Edom,
mogen het ook ondervinden dat de Heere
voor hen zorgt. Die trouwe zorg van de
Heere als een onveranderlijk verbonds
god is veel rijker dan al wat de wereld
biedt. "De zegen des HEEREN, die
maakt rijk; en Hij voegt er geen smart
bij."
Melissant
J.G. Blom
Aflevering 11Twintig eeuwen Zeeuwen en hun onderwijs
Het heeft iets van die Amerikaanse
droom, van krantenjongen tot miljo
nair, dat verhaal van Abraham Ga
land. Van gebedelde centen betaalde
hij zijn eerste lessen om te eindigen als
hoofdingenieur van Rijkswaterstaat.
Geen wonder dat het nieuwe nummer
van de bekende serie Ach Lieve Tijd
met deze geschiedenis opent. Deze af
levering is namelijk helemaal gewijd
aan het onderwijs in de provincie
Zeeland.
Het is een belangwekkende tekst gewor
den vol wetenswaardigheden en anekdo
ten. Vanaf de Middeleeuwen wordt de
ontwikkeling van het onderwijs gevolgd.
Oorspronkelijk stond dit vrijwel uitslui
tend onder kerkelijke leiding, maar na
1300 neemt de burgerlijke overheid het
roer in handen. Zo stichtte Zierikzee al in
1304 een school, terwijl een eeuw later
Goes dat recht van de graaf van Holland
en Zeeland kocht. Later kwamen er ook
in de dorpen meer en meer scholen.
Het onderwijs was er uiterst summier en
perkte zich tot lezen, schrijven en reke
nen, met de nadmk op het eerste. In die
tijd gingen meisjes nog niet naar school.
Een meisje had toch niets aan die kennis,
zo werd er geredeneerd. Ook werd wel
(kerkelijke) zang beoefend, zodat de
leerlingen een bijdrage aan liturgische
hoogtepunten konden leveren.
Als voorbereiding op een universitaire
studie werden er in grotere steden La
tijnse scholen opgericht, een schooltype
dat wij nu gymnasium zouden noemen.
Overigens moesten Zeeuwse studenten
voor de afronding van hun studie naar
Keulen of Leuven en later Leiden of
Utrecht, want een universiteit is er in
Zeeland nooit gekomen ondanks ver
schillende pogingen daartoe.
Met lesgeven alleen verdiende hij meest
al te weinig om van rond te komen. Bij
klussen was dan ook bittere noodzaak.
Ronduit komisch zijn de verhalen over
de manier waarop schoolmeesters hun
inkomen bij elkaar probeerden te schar
relen als voorzanger of koster, of als
doodgraver of timmerman.
Naast de Latijnse scholen kwamen er op
den duur zogenaamde Franse scholen.
Daar was het onderwijs meer praktisch
en op de handel gericht. Kennis van de
Franse taal en boekhouden waren daar
natuurlijk onontbeerlijk. Dit was de oer
vorm van wat later de h.b.s. en nog later
de havo zou worden.
De tekst neemt ons dan via schoolstrijd
en verbeterde onderwijswetgeving mee
naar onze eigentijdse basisscholen, om te
eindigen bij de Hogeschool Zeeland.
Mede dankzij de tientallen illustraties en
de vaak verbluffend fraaie historische
Het bestuur van het Chr. Mannenkoor
'Jubilate Deo' uit Ouddorp nodigt haar
leden uit D.V. zaterdag 6 september
1997 de eerste repetitie na de zomerva
kantie weer bij te wonen. Na een dmkke
afsluiting van het eerste gedeelte van het
jaar is de tijd weer aangebroken om te
starten met de repetities.
Nieuwe leden zijn natuurlijk ook van
harte welkom. Het koor repeteert weke
lijks zaterdags in het Ned. Herv. Vereni
gingsgebouw 'Eben-Haëzer' aan de
Preekhillaan 3 te Ouddorp. De avond
vangt aan om 17.45 uur met een kopje
koffie, waarna de repetities van 18.00 tot
19.30 uur worden gehouden.
Het koor staat onder leiding van Jan Be-
zuijen uit Ouddorp. Onder zijn leiding
worden psalmen, gezangen, overige gees
telijke en vaderlandse liederen ingestu
deerd. Schroom niet om eens te komen
luisteren of mee te zingen.
Voor nadere informatie kunt u altijd
even bellen met de voorzitter of secreta
ris van het koor, tel. (0187) 492501 of
683196. We zien u graag in Eben-Haë
zer.
foto's is dit een heel boeiende en infor
matieve aflevering geworden.
De volgende aflevering van 'Ach Lieve
Tijd - Zeeland' heeft als titel 'Twintig
eeuwen Zeeuwen en hun vissers' en ver
schijnt medio september.
WÊM
-55-
Paul liet zich willoos meevoeren. Jelle
haalde zelf de glazen. „Drink op, Paul!"
zei hij. „Waarom ben je niet naar Mo-
kum gegaan?"
Bij stukjes en beetjes kreeg hij het er uit.
Het was een kort en uiterst simpel ver
haal, banaal eigenlijk, en het zou afsto
tend hebben gewerkt, als hij zijn vriend
niet zo goed had gekend. In het hotel had
die middag een brief van Ruth op hem liggen
wachten: Een kattebelletje van nog geen vijf
regels. Paul hoefde niet meer te komen; het was
doelloos, nu zij had begrepen, dat hij toch niet van
plan was de Maatschappij vaarwel te zeggen en
zich weer in de hoofdstad te vestigen.
- Afgelopen, ging het door Jelle heen. - Gelukkig
eigenlijk... En nu kon hij er niet toe komen naar
Amsterdam te gaan... Hij wilde zijn zinnen even
verzetten, en toen is hij doorgezakt.
Hij dacht na. Het leek hem niet goed. Paul dit
week-end hier te laten, in de vervelende sfeer van
Westeroord, maar de moeilijkheid was, dat hij zelf
geen mimte had thuis. Met vier logé's was het al
behelpen, en hij had ook liever niet dat zijn ouders
en schoonouders Paul in deze toestand zagen. Kei
zer? De herbergier was iemand met begrip, en hij
was beslist geen kletskous ook. Titus? Hun ver
houding tot de predikant had zich de laatste maan
den tot een vriendschap ontwikkeld, die bepaald
niet oppervlakkig was te noemen, en het stond wel
vast, dat men in de pastorie begrip voor de situatie
zou hebben en graag wilde helpen.
- De zal wel zien, dacht hij. - In elk geval neem ik
hem mee... Hij moet nu niet in de steek gelaten
worden...
Paul zat met het hoofd in de handen te soezen.
„Een ogenblikje!" zei Jelle. „Ik ben zo terug!"
Hij liep naar het buffet en vroeg naar de telefoon.
De kastelein wees met het hoofd naar een deur
schuin achter zich. Zijn gezicht stond geërgerd.
Jelle belde het hotel op en vroeg naar Spijker. Die
was gelukkig nog niet naar bed. Terwijl hij wacht
te, hield hij door het mitje in de deur Paul scherp
in het oog.
„Hallo!" zei de boormeester. „Dijkstra?" Heb je
hem gevonden?" „Ja", antwoordde Jelle. „Wil je
me een plezier doen?"
„Zeg het maar!"
„Ga dan even naar die garage in de Meeuwenlaan
en huur een auto voor me. En wil je die dan hier
brengen?" Hij noemde het adres. „Ik neem hem
mee, zie je? Maar ik laat hem hier liever niet
alleen zitten, want dan begint hij misschien weer.
De kastelein is zo'n smeerkees, die iedereen pro
beert vol te gieten!"
„Ik kom", zei Spijker flegmatiek.
Jelle legde de hoorn neer. Hij dacht even na en
vroeg toen Titus' nummer aan. „Maar vlug!" zei
hij tot de telefoniste. „Maakt u er maar een ijlge-
sprek van".
Hij bleef bij het toestel staan. Nog geen vijf minu
ten later wist hij, dat de pastorie geen gehoor gaf.
Het was precies tien minuten na middernacht, toen
dokter Hogeboom zijn duimen onder de okseltjes
van de baby haalde en met een wrikkende bewe
ging de partus voltooide. „Een zoon, kinderen!"
zei hij opgewekt, terwijl hij een paar kletsende tik
ken tegen de besmeurde billetjes gaf. Meteen gaf
Jan Keizer zijn eerste schreeuw.
Edith bracht snel de bandjes aan. Hogeboom keek
goedkeurend toe. „Schaar, zuster!" zei hij toen, de
hand uitstekend.
Hij werkte snel door en hield even later het kindje
omhoog. Hij draaide het rond en bekeek het van
alle kanten. Hij gromde tevreden, toen hij het aan
Edith gaf. „Knap werk, hoor meid!" zei hij tot
Zwaantje, toen hij zich weer over haar boog.
Zwaantje hield de ogen gesloten. Er parelde zweet
op haar voorhoofd. Toen Edith de baby bij haar
legde, sloeg zij de oogleden op. Haar mond begon
te bloeien in een geheimzinnige lach. Hogeboom
ging zijn handen wassen. Met zijn elleboog gaf hij
Toontje, die naast de wastafel tegen de wand leun
de, een por tegen de schouder. „Schiet op!" grin
nikte hij. „Ben jij nou een vent? Dat krijgt me daar
een stamhouder en dan weet hij niets beters te
doen dan snotteren!"
Het was waar, maar Toontje kon er niets aan doen.
Hij duwde zijn vuisten tegen zijn ogen, doch ze
werden nat van tranen. „Verdorie!" stotterde hij,
„verdorieo, verdorie
„Driemaal lijkt me vaak genoeg!" lachte Edith.
„Zou je Jan nu maar niet eens gauw bekijken? Een
knaap van mim acht pond! En ik vind, dat Zwaan
tje best een zoen verdiend heeft!"
Ineens schoot Toontje als een pijl uit de boog naar
het bed. Edith liep naar de wastafel, en Hoge-
boomscheen al zijn aandacht nodig te hebben voor
zijn instrumenten. Toen hij zijn tas gepakt had,
plaatste Edith de wieg naast het bed en legde de
baby erin.
Hogeboom gaf Zwaantje een hand. Gefelici
teerd!" zei hij. „Nu is het toch een jongen, hè?"
„Dat kan me niets schelen", zei Zwaantje geluk
kig.
„Je hebt in elk geval je zondagskindje!" merkte
Edith op.
„O zo!" zei Zwaantje triomfantelijk.
Hogeboom greep Toontje bij de arm en nam hem
mee de kamer uit. ,,Ga jij eens even naar die
prachtige kelder van je", zei hij, toen ze op de
gang stonden, „en haal een fles van de beste cog
nac die je hebt!"
„Martell", begon Toontje op te dreunen, „Bisquits,
Mouton, Chateau Paulet, Hennessy..." Hij begon
bepaald weer de oude te worden.
„Wandelende drankcatalogus!" schold de dokter.
„Moet ik dat weten? De beste, zei ik!"
Toontje rende naar de kelder en Hogeboom ver
dween in de keuken. Jan Biersteker en Marie Prak-
ke zaten er bij de tafel. Ze vlogen overeind toen hij
binnenkwam. „Is... is het gebeurd?" vroeg Toon
tjes schoonvader.
„Je hebt een kleinzoon", zei de dokter. „En alles is
prachtig in orde!"
Jan Biersteker herademde. „Mogen we even kij
ken?" vroeg hij.
„Straks, als mevrouw van de dominee klaar is met
de kraamvrouw". Hij wendde zich tot Marie.
,,Geef me eens twee eieren", zei hij, ,,en een
schudbeker!"
Toen Toontje binnenkwam, met een stoffige fles
in de hand, stond hij fluitend de eieren te klutsen.
Hij was nog steeds in hemdsmouwen, en maakte
de indruk van een goedige huisvader, die zijn
vrouw een handje helpt. Hij nam de fles van Toon
tje over en klakte goedkeurend met de tong, toen
hij het etiket zag. „Prima!" zei hij. „Openmaken!"
Toontje klemde de fles tussen de knieën. Hij
manoeuvreerde met de kurketrekker en er klonk
een zwakke knal. Hogeboom hield de geopende
fles even onder zijn neus. Hij snoof diep en sloot
zijn ogen. „En dan te denken", zei hij verontwaar
digd, ,,dat er barbaren zijn, die zoiets kostelijks
drinken!" Toen goot hij de eieren in een soepkop
en voegde er een flinke scheut cognac aan toe.
„Nu mogen jullie even naar de kraamvrouw", zei
hij, Marie de kop in de handen duwend. ,,Maar
niet te lang hoor! Als zij dit opgedronken heeft,
verdwijnen jullie als de weerga, want zij moet sla
pen! En niet uit die kop snoepen, onderweg!"
(wordt vervolgd)
^BIKSIDE Middelhamis Hellevoetsluis Zierikzee Oud-Beijerland
VSHUIZBiS Tel. (0187)482188 Tel. (0181) 320016 Tel. (0111)413163 Tel. (0186)613624
Lfci
.aa.»i..-«^.^ .v.v^~w
