EIIIVI1DEI1-I1IEUW5
Korfbalbedrijventoernooi 1997
Overdenking
uit de
Heilige Schrift
Sparta-dames nu ook
Districtskampioen
VOGELBEURS
6e Zwaluwloop
HET
.giJKVENSTER
Inschrijving Zuid-Hollandse
schrijversdag van start
De Heere is God
Vrijwillig(st)ers gevraagd!
2e Blad
VRIJDAG 20 JUNI 1997
No. 6612
Blik op kerk ■^P
en samenleving Ij
- De Eurotop
- 'God zij met ons'
- Een laatste restant
In Amsterdam is op het moment dat deze
regels worden geschreven, de Eurotop
aan de gang. Burgemeester Patijn ver
wachtte geen problemen met demon
stranten en betogers die van heinde en
ver waren opgekomen. Nu ja, er zijn wel
een paar honderd arrestaties verricht,
maar dat is op zo'n massa mensen te ver
waarlozen... En als we de demonstran
ten mogen geloven, dan gaf de politie
zelf aanleiding, want ze hadden niets
kwaads in de zin... „Ach", hoorde ik
commissaris Nordholt zeggen, „het zijn
zulke lieverdjes, je zou bijna medelijden
met hen krijgen".
Maar daar wilde ik het eigenlijk niet
over hebben. Wel over een zaak die met
het Verenigd Europa te maken heeft. Ik
bedoel het randschrift op onze munten.
Dat mag bij nader inzien weer, zo werd
vorige week duidelijk. Met name de klei
ne christelijke partijen hebben zich daar
sterk voor gemaakt dat ook de Euro
straks het 'God zij met ons' als rand
schrift krijgt. En daarmee blijft toch één
van de laatste symptomen van een chris
telijke natie gehandhaafd.
Laten we eerlijk zijn, dat randschrift dat
onze munten nu al twee eeuwen dragen,
was allereerst bedoeld om het zogenaam
de 'snoeien' van de munten tegen te
gaan. Maar daarnaast was het toch ook
een zekere vorm van belijden dat de
Heere ook zeggenschap heeft over het
economisch leven. En dat geld op zich
zelf nog niet gelukkig maakt, maar dat
ook in het handelsverkeer aan Zijn zegen
alles gelegen is.
Wanneer we dat bedenken, dan treft het
onaangenaam wanneer we horen dat Dr.
Karel Blei, de onlangs afgetreden secre
taris-generaal van de Ned. Herv. Kerk, in
het openbaar zijn spijt betuigde dat het
randschrift gehandhaafd zal blijven. Het
was nu zo'n goede gelegenheid geweest
om eraf te komen!
Kijk, wanneer dat gezegd wordt door
liberalen en socialisten en door mensen
van D'66, dan kunnen we daar nog be
grip voor hebben. Maar niet wanneer het
komt uit de mond van een man die jaren
lang het 'boegbeeld' is geweest van de
grootste protestantse kerk in ons land.
Toch is het weer niet zo vreemd als het
lijkt. Blei is een onversneden Barthiaan,
en juist de volgelingen van Barth zijn er
allergisch voor, het predicaat christelijk
te gebruiken bij allerlei 'wereldse'
zaken. Men kan immers God niet zomaar
voor al onze karretjes spannen! De Bart-
hianen, die na de oorlog vee! invloed
hadden, hebben dan ook de secularisatie
bevorderd en in vele gevallen toege-
Nu beseft natuurlijk iedereen wel dat het
randschrift op een geldstuk een land nog
niet christelijk maakt. Maar er zijn al
zoveel sporen van onze christelijke sa
menleving uitgewist. We denken aan
allerlei alternatieve leefvormen die het
huwelijk ondermijnen. Aan de nieuwe
wet op de arbeidstijden, waardoor de
zondag hoe langer hoe meer in de knel
komt. Aan de bede uit de Troonrede die
in de zeventiger jaren spoorloos ver
dween en later in afgeslankte vorm
terugkwam. En zo zouden we nog wel
even door kunnen gaan.
Alleen al om die reden mogen we dank
baar zijn wannneer de Nederlandse ver
sie van de Euro het randschrift zou
mogen behouden. Het is één van de laat
ste restanten van het publieke belijden
dat de God van hemel en aarde ook te
maken heeft met het handelsverkeer en
met alle gewone dingen van het dagelijks
leven. Waarnemer
Op 11 oktober vindt in Leiden de Zuid-
Hollandse Schrijversdag plaats, een fes
tival voor iedereen die wel eens iets
schrijft: van dagboeken tot brieven, van
gedichten tot verhalen, van columns tot
toneelstukken. Maar ook lezers en luiste
raars kunnen er hun hart ophalen.
Op het programma staan workshops
schrijven (onder meer poëzie, proza,
smartlappen, toneel, reisverhalen, co
lumns, hoorspel en kinderverhalen), een
dichtersspreekuur met Elly de Waard en
open podia waar dichters, verhalenschrij-
vers en vertellers kunnen voordragen uit
eigen werk.
Op drie themabijeenkomsten wordt in
formatie gegeven over de volgende on
derwerpen: hoe richt ik een dichterspodi-
um op, hoe richt ik een schrijfgroep op
en hoe geef ik een bundel uit in eigen be
heer. En op de Schrijfmarkt kunnen be
zoekers terecht voor informatie over lite
raire tijdschriften, uitgeverijen, schrijf-
cursussen etcetera.
Tot slot staat er een poëtische rondvaart
door de Leidse grachten op het program
ma.
De Zuid-Hollandse Schrijversdag wordt
georganiseerd door KUNSTGEBOUW,
stichting kunst en cultuur Zuid-Holland
en vindt plaats in het Leids Volkshuis
aan de Apothekersdijk te Leiden. Het
programma begint om 10.30 uur en ein
digt rondom 17.00 uur.
De inschrijving voor de Schrijversdag
start al in juni. Het aantal plaatsen op de
workshops is beperkt, belangstellenden
worden daarom verzocht snel te reage
ren.
Nadere informatie en inschrijfformulie
ren kunnen worden aangevraagd bij
KUNSTGEBOUW, stichting kunst en
cultuur Zuid-Holland, Broekmolenweg
16, 2289 BE Rijswijk, (015) 2154515.
Al 125 jaar een begrip
op Goeree-Overflakkee.
Van jaarlijks evenement tot traditie is
de omschrijving, die het best past bij
dit jaarlijks terugkerend toernooi,
waarmee korfljalvereniging Good-Luck
het seizoen afsluit. Dat dit toernooi zich
een vaste plaats heeft verworven in de
voor sportverenigingen traditionele
activiteitenmaand juni, bleek wel uit
het feit dat er zich 19 teams hadden
ingeschreven en er op het veld aan de
Heuvelweg 300 gasten konden worden
verwelkomd.
Het eerste wat de bezoekers zagen had
veel weg van een strijdperk uit de Middel
eeuwen, of anno 1997 een zeer ruim opge
zette camping. Door de minder goede
weervoorspellingen had zowel de organi
satie als diverse deelnemende teams een
verscheidenheid aan tenten neergezet voor
de ploegen rondom de vier speelvelden.
Dit beeld gaf eens te meer aan, dat het hier
ging om het bedrijven van sport in relatie
tot gezelligheid en sociale contacten.
Om klokslag 10.00 uur werd door 8 ploe
gen gelijktijdig de strijd met elkaar aange
boden. Dit alles onder toeziend oog van
wapperende vlaggen van de mede-spon
soren van deze dag: Zwapex, v. d. Boom
gereedschappen, reisburo Fraassen en
Karels automobielbedrijf. Het veiligheids-
gehalte op het door de Rabobank Middel-
harnis geadopteerde veld was wel erg
hoog. Naast de teams van de rabobank en
ZKV streden het politie-team van Goeree-
Overflakkee alsmede de politie van Baren-
drecht en Zuidplein eveneens om de eer.
Het zal ongetwijfeld met het thuisvoor
deel te maken hebben gehad, want de
Rabobank was ongenaakbaar en werd
soeverein poulewinnaar.
Op het veld van plusmarkt Visser, deed de
olympische gedachte: deelname is
belangrijker dan winnen" opgang. Voor
de neutrale toeschouwer was dit niet te
bespeuren gezien het enthousiasme en
grote inzet waarmee werd gestreden. In de
strijd tussen de erven Waminks en plus
markt Visser, waren het de versnaperin
gen die bij het eindsignaal aan de goede
kant van de streep stonden ten opzichte
van de vleesleverancier. Ook Quatier
Latin en Hemesseroord mengden zich in
de strijd, echter niemand kon verhinderen,
dat een team van ouders in deze poule met
de eer ging strijken. Hoe kan het ook
anders, iedere zaterdag langs de lijn kon
nu in praktijk worden gebracht.
Op het veld van het in Oostvoome geves
tigde bedrijf 'Tuinderij Vers' bleek, dat de
volhouder altijd wint. Loodgietersbedrijf
Rijmi is een trouw deelnemer aan het toer
nooi en moest de afgelopen jaren steeds in
andere ploegen hun meerdere erkennen.
Oefening baart dus kunst en met succes
werden de aanvallen van Peachtree/de
Kuyper, Tuinderij Vers, Ouders 2 en
Quatier Latin 2 afgeslagen. Glimmend van
trots werd aan een ieder duidelijk gemaakt
wie de winnaar was in deze poule.
Op het veld van het deurwaarderskantoor
van Kampenhou;t en Groen moest de
winnaar komen uit een team van 'oud'
korfballers, drukkerij Kransse, Tuinderij
Vers 1 en van Kampenhout en Groen.
Zoals het een goed gastheer betaamt liet
van Kampenhout en Groen sportief de
andere teams voorgaan. Getuige de vele
zweetdruppels en aan het eind van de dag
stramme spieren eiste men wel dat de
tegenstanders tot het uiterste gingen. Adel
verplicht en zo kwam het dat de 'oud'
korfballers in deze poule de eerste plaats
voor een ieder wegkaapten.
Hierna verzamelden alle deelnemers zich
op het middenterrein om naar de straf-
worpfinale te kijken tussen de 4 poule
winnaars. Dit was een kolfje naar de hand
van het team van 'oud' korfballers, die
winnaar werd van het toernooi. Tweede
maar eerste als deelnemend bedrijf was de
Rabobank Middelharnis. Een gedeelde
derde plaats was er voor Loodgietersbe
drijf Rijmi en het team van de ouders.
De weergoden waren de korfbalsport
goed gezind en traditiegetrouw konden de
deelnemers zich tegoed doen aan een
voortreffelijke barbecue. Een ieder kon
terug zien op een zeer geslaagde en spor
tieve dag en menig nieuw contract werd al
gelegd voor volgend jaar. Het bleef nog
lang gezellig op het terrein aan de Heuvel
weg.
Als nu het ganse volk dat zag, zo
vielen zij op hun aangezichten en
zeiden: ,,De Heere is God, de
Heere is God".
(1 Koningen 18:39)
Er is heel wat aan voorafgegaan, voordat
het volk kwam tot de belijdenis dat de
Heere God is. Goed beschouwd is het
God Zelf Die hen hiertoe brengt. Want in
het gehele gebeuren dat plaatsvindt op de
Karmel is Hij de handeld Persoon. Het is
op Zijn bevel dat Israël hier gekomen is.
En God Zelf heeft hen voor de keuze ge
plaatst tussen hem de God van het ver
bond en Baal, de afgod van het heiden
dom. Maar nog kwam het niet tot een be
slissing. Nog bleef het volk maar hinken
op twee gedachten. En dat is een onmo
gelijke zaak, toen, maar ook nu in onze
dagen. Want zo'n leven waarin het niet
tot een besliste keuze kan komen bestaat
ten diepste uit het verwerpen van de God
des levens en het navolgen van de goden
van deze wereld.
Maar toch gaat de Heere door met zijn
volk. Hij zal Zelf tonen dat Hij de ge
trouwe is, ondanks de ontrouw en de
weifelachtigheid van de zijnen. Hoe
wordt op de berg Karmel Baal de god
van de vruchtbaarheid niet te schande
gezet. Op het bevel van Elia kiezen de
afgodspriesters een var, slachten het dier,
leggen het op het altaar en roepen hun
god aan, opdat hij het offer zal ontste
ken. „O Baal antwoordt ons". Maar Baal
zwijgt. Ondanks het vurig gebed van zijn
aanbidders, die zich laten opzwepen tot
het uiterste toe. Er is geen stem en geen
antwoorder. En dat is geen wonder.
Want van bedenksels van mensen, ook al
worden die tot goden verheven gaat geen
enkele kracht uit.
Maar dan komt Elia aan de beurt. Hij
herstelt het vernielde altaar, graaft er een
geul omheen, het offerdier wordt ge
slacht en de verdeelde stukken op het
hout gelegd. Dan moet er water worden
gehaald. Twaalf kruiken vol worden over
het offerdier, het hout en het altaar leeg
gegoten. Want overduidelijk moet blij
ken wie God wel is. Als de voorbereidin
gen zijn getroffen nadert de profeet tot
zijn God om zijn gebed op te zenden tot
der troon der genade. En daarbij kan hij
pleiten op het Woord dat God hem heeft
gegeven. Het hoeft geen lang gebed te
zijn. Nog voor Elia uitgesproken is komt
er een antwoord van boven. Drie jaar
lang heeft de Heere vanwege de zonden
van zijn volk gezwegen. Maar nu gaat
Hij spreken op het gebed van zijn
knecht. In alle hevigheid daalt het vuur
op het altaar neer. Het offerdier verteert
en vanwege de hitte verdwijnt het water
in de gleuf om het altaar heen.
Het volk kan het zien hoe de stier wordt
verteerd. En zij staan er nog. Zij zijn niet
getroffen. Want Gods toom is afgewend
op het offerdier. Daarom zijn zij ge
spaard. En er is nog meer. Door het aan
nemen van de offerande is er weer toe
gang tot God. Nee het eerste antwoord
van de hemel is geen water, dat juist zo
nodig is. Maar eerst moet de breuk tus
sen God en het volk worden hersteld.
Eerst moet de schuld worden weggeno
men. En dat gebeurt door het offer. Dat
doet God hier zelf, zonder dat er door
Israël om wordt gevraagd. En pas nu
staat de weg open voor de zegen van
boven die spoedig zal volgen.
Door het aansteken van het altaar toont
de Heere het overduidelijk: Ik ben God
en niemand meer. En daar zegt het volk
vervolgens amen op. Eindelijk doen ze
hun mond open. Na drie jaar zwijgen
gaan ze spreken, aangegrepen door het
wonder komen ze tot een spontane belij
denis. En ze roepen het uit; De Heere is
God, de Heere is God. Nu kunnen ze niet
meer onbewogen toezien. De Baaipries
ters worden gegrepen en naar de beek
Kison gevoerd waar ze worden geslacht.
Buiten het altaar der verzoening houdt er
niets en niemand stand. Daarin is de
Heere radicaal en overduidelijk. Of Hij is
een volkomen God, dan zal Hij zich ook
zo betonen, of Hij is dat niet. Er zij bij
hem maar twee mogelijkheden. Hem die
nen, dat betekent Hem geheel en al die
nen. Hem half dienen dat bestaat niet.
Dat betekent voor Hem niets anders dan
Hem niet dienen.
De vraag die de Heere op de Karmel stelt
en die herhaald wordt tot op de dag van
vandaag is deze: Wie is uw God. Baal,
de God van deze wereld, uw eigen ik, of
de Heere, de God van Israël Die zich
openbaart in Zijn woord. Deze vraag is
beslissend voor tijd en eeuwigheid.
Daarom wil ik deze vraag aan uw hart
leggen, opdat u er een antwoord op
geeft. Wie is uw God? Baal of hoe hij
ook heten mag? Zijn dienst is een ge
makkelijke dienst. De duivel maakt het
ons wel naar de zin. Hij geeft ons goden
van hout en van steen. U mag ze naar uw
eigen ideeën ontwerpen, afgodsbeelden
die zwijgen, maar u wel geheel in beslag
kunnen nemen. U mag zelf bepalen, hoe
u hen wilt dienen. Nooit zullen ze u te
gen spreken. Hun wetten mag u zelf be
palen, het maakt niet uit. Alles vindt de
boze goed, als hij maar gediend wordt.
Nooit zal hij zijn stem verheffen. Baal
zwijgt als het graf en hij brengt u in het
graf. Baal spreekt geen woord. Hij
brengt u geen zegen. Ondanks al uw ver
ering geeft hij u geen antwoord. Ook niet
in de nood. Hij hoort u niet en laat u
staan. Want hij is machteloos.
Hoe lang hinkt u al op twee gedachten,
20 jaar, 30 jaar of 70 jaren al. Dat is toch
zo arm. Zo mist u alles. Enerzijds het
genot van de volle overgave aan de
dienst van de wereld hoe kort die ook is.
En anderzijds de vreugde in de dienst
des Heeren, die eeuwig blijft. Baal
zwijgt, maar de God van Israël heeft ge
sproken. Dat deed Hij op de Karmel en
op Calvaries heuvel.
Veel van het offer op de Karmel wijst
heen naar de meerdere offerande op
Golgotha. Ja daar heeft de Heere gespro
ken en Zijn genade getoond, heerlijker
en rijker dan in de dagen van Elia. Op de
Karmel kon Israël niet zwijgen maar
moest het wel komen tot een belijdenis.
Hoe zouden wij dan kunnen zwijgen als
wij naar Golgotha gaan. Daar ziet u de
meerdere Elia, Jezus Christus de Heere.
In Hem heeft God getoond wie Hij is.
Het vuur van de hemel daalde op Hem
neer. Het offer werd verteerd toen Hij
werd verbrijzeld onder Gods toom.
Wat kan de Heere nog meer doen voor
uw behoud? In Zijn Zoon heeft Hij zijn
toorn gestild om u zijn genade te beto
nen. Hij werd gedood opdat u zou leven
en niet om zou komen in het kwaad.
Waarom hinkt u dan nog op twee ge
dachten? Kom, beklim toch de heuvel
van Golgotha en aanschouw het offer
door God gebracht. Dan kunt u onmoge
lijk nog zwijgen. Dan moet het wel ko
men tot het belijden: de Heere is God.
Elia kon niet betalen voor de zonden van
het volk. Maar Hij, de van God geschon
ken Middelaar betaalt de prijs met het
offer van Zijn bloed. Het ontneemt de
schuld van heel ons zondig bestaan. Als
u hem in het geloof hebt aanschouwd,
dan opent zich uw mond en jubelt het
hart. De Heere is God. En u belijdt: „Hij
daalde tot mij af in Christus de Zoon.
Het vuur dat mij moest treffen viel neer
op Hem. Zo werd de breuk hersteld tus
sen God en mijn ziel". En verlost van de
schuld mag u nu weten: de Heere is voor
eeuwig mijn God.
Sommelsdijk
J. C. den Toom
Volleybal
Vrijdagavond jl. in Rhoon zijn de Spar
ta-dames, na eerst kampioen van de
eilanden te zijn geworden, nu ook dis
trictskampioen geworden. Drie teams
streden om de eer t.w. Fikszo uit Lekker-
kerk, VOIO uit Ridderkerk en Sparta/H
uit Middelharnis.
Er moest per wedstrijd twee sets van 11
minuten worden gespeeld, waarbij geen
time-outs waren toegestaan. De dames
speelden twee maal twee sets tegen
elkaar. Dat alle begin moeilijk is, dat
ervoeren ze in de allereerste set tegen
Fikszo. Niets lukte er in het begin en de
spanning was groot bij de dames, toch
kwamen ze nog op een gelijkspel van 9-9.
Daarna was het Sparta, wat de klok
sloeg, dankzij een gouden speech van
trainer Henk Arink hervonden de dames
zichzelf in het spel, met vooral een
goede service. De volgende set werd ge
wonnen met 18-2. Toen tegenstander
VOIO daarna ook met ruime cijfers werd
verslagen, was de basis gelegd voor het
kampioenschap, dat daarna zonder moei-
Zaterdag 21 juni a.s. houdt de Eerste
Flakkeese Vogel Vereniging weer een
vogelbeurs in het Dienstencentrum aan
de Doetinchemsestraat 27 te Middelhar
nis. Iedereen is welkom van 13.30 tot
16.30 uur. Er is een handelaar aanwezig.
Toegang gratis!
te, met veel inzet werd behaald.
Onverwacht kampioen van het district,
wat niemand had durven hopen, we
dachten, dat we weggeslagen zouden
worden, zei een van de dames.
Nu mogen ze het nog een keer gaan pro
beren voor het NATIONAAL kampioen
schap, dat zal worden gehouden op zater
dag 11 oktober in Utrecht. Dat zien de
mensen meer de eer van het meedoen
dan van het winnen.
Mede dankzij trainer Henk Arink hebben
de dames een goed seizoen achter de rug,
waarbij niets werd verloren, slechts twee
keer een gelijkpel, zowel in de Eilanden
competitie als op het districtskampioen
schap.
Tenslotte de dames die dit resultaat be
haalden: Riet Verolme, Truus de Voogd,
Nel Vis, Els van Es, Diana Tanis, Elly
Koopman en Addy van den Broek.
Op zaterdag 28 juni organiseert wijkver-
eniging 'de Zwaluw' alweer de 6e Zwa
luwloop. Dit jaar gaat het wat anders als
voorafgaande jaren.
Om 10.00 uur is er voor de jeugd tot 12
jaar een loop van 2 km. Je kan je in
schrijven vanaf 9.30 uur in de Zwaluw.
Om 11.00 uur is er de mogelijkheid om
7.5 of 15 km te lopen, daar kunnen
dames en heren zich inschrijven vanaf
10.30 uur.
Iedereen die meegelopen heeft krijgt na
afloop een leuke herinnering.
De kosten die hieraan verbonden zijn,
zijn voor de jeugd 1,50 en voor de vol
wassenen 2,50.
MIDDELHARNIS - Evangelische boek
handel De Korf aan de Westdijk zoekt
enthousiaste vrijwillig(st)ers voor in de
winkel. Wie het leuk vindt om met men
sen om te gaan en van afwisselend en
boeiend vrijwilligerswerk houdt is van
harte welkom. Ervaring is niet vereist.
Voorinfo: tel. 641878.
-34-
Eten deed hij als hij er tijd voor had -
maar dat maakte hij zichzelf wijs. Als er
geen geld was, dan had hij geen tijd om
naar een goedkope gelegenheid te gaan,
en stelde hij zich tevreden met een paar
boterhammen en een glas melk. Hij was
nauwelijks drieëntwintig, toen hij op deze
wijze begon te leven.
In de tweede zomer na de geldelijke klap,
die zijn leven zozeer had veranderd, kreeg hij werk
aan de haven. Hij had ook op een kantoor terecht
gekund, maar het werk achter het Centraal Station
werd beter betaald, en dat punt woog zwaar genoeg
om de doorslag te geven.
Elke avond kwam hij als geradbraakt thuis, met het
vaste voornemen er de volgende dag niet weer heen
te gaan, doch zodra hij maar eenmaal in bed lag,
stapte hij steeds weer van dit voornemen af. De ge
dachte aan het geld, dat hij elke week naar de spaar
bank kon brengen, gaf hiertoe misschien wel de
doorslag. Toch was er ook nog een andere reden.
Gedurende zijn gehele opvoeding was hem reserve
tegenover de arbeiders bijgebracht, en op den duur
had hij niet anders geweten, dan dat dit volkomen
terecht was, maar nu, aan de haven, kreeg hij de
werkelijkheid voor ogen. De mensen, met wie hij
werkte, waren rauwe klanten, en de meesten hadden
het lang niet breed met hun nogal grote gezinnen.
De zorgen hadden hen nog rawer gemaakt, dan ze
in aanleg reeds waren, maar toch merkte hij al
gauw, dat de gedachten, die hij omtrent hen had,
geheel naast de waarheid waren en ontzettend dom.
Zeker, ze aten hun boterhammen met vuile handen;
ze boerden onder het eten, en ze zetten de drinkens-
kruik met koffie al aan de lippen, als hun mond nog
niet leeg was, maar toch wist hij al spoedig, dat
deze mensen de moeite waard waren, vaak zelfs
meer dan velen uit de krijgen, waarin hij was opge
voed. „Met dat jongetje, Titus", had zijn tante eens
gezegd, „mag je niet spelen, hoor! Dat is een arbei
derskind, en geen omgang voor jou! Ze zijn zo vre
selijk onbeschaafd! Vreselijk!" Zij had het laatste
woord lang uitgehaald en zo heftig geknikt, dat haar
wangen hadden gebibberd. En hij had braaf geant
woord; „Ja, tante..."
En nu schaamde hij zich daarvoor. „Ze zijn zo vre
selijk onbeschaafd!" Hij ontdekte, dat dit lang niet
altijd opging; er waren er onder hen, die een niet
geringe mate van innerlijke beschaving bezaten,
maar deze was veelal verdwenen onder de laag
drab, die de maatschappelijke omstandigheden over
hen hadden uitgestort. Wie stak deze mensen een
hand toe? Wie bekommerde zich om hun geestelijk
welzijn? Hoeveel predikanten waren er, die de
moed hadden en over voldoende plichtsgevoel be
schikten om de buurten der ellende in te trekken en
de mouwen op te stropen en aan het werk te gaan?
Hij dacht aan de dominee, die vaak bij zijn tante op
bezoek kwam, en schier eindeloze gesprekken met
haar hield over een bepaald bijbelvers; gesprekken,
waarbij ze elkaar beurtelings gelijk gaven en in de
geestelijke haren vlogen. Maar wat had deze man
ooit gedaan voor de mensen in de sloppen, die hem
zo hard nodig hadden, al begrepen ze dit zelf dan
ook niet?
De mannen aan de haven voelden vanaf de eerste
dag, dat hij niet een der hunnen was, en dat maakte
het voor hem niet gemakkelijker. Hij werd nogal
eens geplaagd met zijn gebrek aan kracht, dat voor
een groot deel ook een gevolg was van een kort aan
goede voeding, en met zijn gemis aan technisch in
zicht, wat de wijze betrof, waarop hij de balen en
kisten moest aanpakken om te kunnen werken met
een minimum aan inspanning. In het begin ergerde
hij zich buitensporig aan hun al, die ze terwille van
zijn beschaafde manieren beslist niet kuisten, maar
al spoedig keek hij er doorheen en kreeg hij bewon
dering voor de wijze, waarop ze naast elkaar kon
den staan, als het er werkelijk op aankwam. Hij had
een dergelijke solidariteit en naastenliefde in zijn
eigen kringen zelden gezien. Tè gauw verdween
daar, met het geld, de achting voor elkaar..Naar
mate hij langer en dapperder volhield, steeg aan de
haven het respect voor hem. Na een dag of tien
namen de plagerijen al af; na drie weken begon men
hem te accepteren, en na een maand gebeurde er
iets, een kleinigheid misschien, maar dan een, waar
door ze hem plotseling begonnen te bewonderen, al
verwierf hij er zich dan tegelijkertijd een bijnaam
mee. Op een middag, tijdens de schafttijd, kwam
een van hen tot de ontdekking, dat zijn drinkens-
kraik leeg was; de kurk was eraf gegaan en de kof
fie er uitgelopen, doordat hij de kraik plat onder de
bank in de schaftkeet had neergelegd. De kruik be
hoorde aan een grote, oersterke kerel, met vuurrood
haar en een stierenek. Natuurlijk werd hij nooit
anders dan de Rooie genoemd.
Zijn gezicht kreeg een trek van verbazing, toen hij
de kruik opnam en aan het lichte gewicht bemerkte,
dat er iets niet in orde was. Het betrok, toen hij zag
dat de kurk ontbrak. En bij de ontdekking, dat er
van de inhoud vrijwel niets meer over was, begon
hij zo liederlijk te vloeken, dat zelfs de anderen er
stil van werden. Titus, die de laatste weken wel het
een en ander had gehoord, werd het tè erg, en hij
sprong overeind. „Hoor eens, Rooie", zei hij zacht,
„wil je me een plezier doen en ophouden? Je treft
hier niet alleen jezelf mee, maar ook een ander!"
Het was een ogenblik erg stil. Toen plantte de
Rooie zich voor hem. „Luister goed, makker", zei
hij. „Wat wil je eigenlijk? Waar bemoei je je mee?
Ik weet niet wat je bent, maar wil je er rekening
mee houden, dat ik zal zeggen en doen wat ik wil?
Ik heb een tijd geleden eens een soort zendeling bij
me thuis gehad, en het had maar een haar gescheeld
of ik had hem de trap afgeschept! Als jij nu ook van
plan bent te gaan zedepreken, zeg het dan meteen!
Dan kan ik je tenminste direct een lel verkopen, en
kom je er misschien niet aan toe.
Titus bood hem zijn eigen kraik aan. „Wij delen",
zei hij.
„En als je me nu beslist een klap wilt geven, wel, je
moet doen, wat je niet laten kunt. Ik doe dat zelf
ook, zie je... Maar dat wil natuurlijk niet zeggen,
dat ik het leuk zal vinden. Daarom vroeg ik je ook,
niet zo te vloeken. De vind dat niet prettig en overi
gens heb je er ook jezelf mee, zoals ik al zei.
„Mezelf?"
„Ja. Bid je wel eens?"
„Wa.wa.wèt?" vroeg de Rooie verbijsterd.
„Ik vroeg, of je wel eens bidt.
De Rooie begon te lachen. „Ben je nou helemaal
gek?" vroeg hij.
„Waaromniet? Geloof je dan niet in God?"
„Nee!"
Titus ging weer op de bank zitten. „Maar je vloekt
wèl!" zei hij. „Wat ben je toch eigenlijk een grote
sufferd, Rooie! Je weet niet eens wat je zegt als je
vloekt!"
Hij zei het heel mstig, en hij keek de man strak aan.
- Gek, dacht hij, - ik ben helemaal niet bang, en
toch kan hij me met één klap middendoor slaan.
Maar de Rooie was te verpletterd om zelfs maar aan
slaan te denken, hoewel het bekend was, dat hij
daarvoor niet al te gauw terugdeinsde. Het was
Titus' blik, die het deed, en de kalmte, waarmee hij
sprak. Hij kon daar niet tegenop.
„Verrek!" zei hij eindelijk, „hij heeft nog gelijk
ook, de snotneus!"
Er ging een bevrijdend gelach op, maar de Rooie
was nog niet klaar.
„Wat ben jij eigenlijk voor een knaap?" vroeg hij.
„Een dominee?" (wordt vervolgd)
't* -l*
-'
Juweliers Opticiens
ZuDdpad 2~* 3241 OX IVlIddelhHrnIs, v 01S7O.82567
Gediplomeerd opticien, horlogemaker,
juwelier en diamond grading.
Wij verzorgen voor u alle reparaties op het
gebied van gouden en zilveren sieraden,
uurwerken, graveren, brillen, oogmeting enz.
