EIIAIIDEfl-IHEUWa
Raad Oostflakkee maakte werk
van bespreking Voorjaarsnota
Geen succes voor Hakkeese ploegen
op gew. brandweerwedstrijd te Stellendam
Dirksland behaalt
vierde prijs
op gew. wedstrijd
Massale koor- en
samenzangavond
in Brielle
Kompas herovert
wisselbeker
Concert door 30 organisten
te Sommelsdijk
Verkoping te Ouddorp
2e Blad
DINSDAG 17 JUNI 1997
No. 6611
't Zijn dikwijls van die geleerde lui die
stellingen poneren, maar raadslid Jan
van der Mast (PvdA Oostflakkee)
heeft 't hen donderdagavond allemaal
verbakken: „de kosten voor de groen
voorziening gaan alle perken te bui
ten", zei hij en is dat niet een stelling
die een literaire ereprijs verdient?
De bemerking van dhr. v. d. Mast was
onderdeel van de beschouwing van zijn
fractie op de Voorjaarsnota, een tussen
tijdse informatie hoe de uitgaven zich
verhouden tot dat wat was begroot,
't Leek reuze mee te vallen, er moest wat
bijstelling plaatsvinden waardoor de nog
beschikbare post Onvoorziene met
ƒ32.000,- moest worden verminderd
waardoor er nog ƒ38.000,- reserve res
teert, voldoende, vinden B W, voor de
restvan 1997.
Alle fracties hebben een beschouwing op
de nota losgelaten en dat heeft 's voorzit
ters grootst mogelijke instemming, het
beleid kan nu door de raad worden (bij)-
gestuurd, vindt hij, maar zover is het
donderdagavond niet gekomen.
Beleidswijzigingen werden vanuit de
raad niet voorgesteld, men nam slechts
kennis en dat kon ook moeilijk meer zijn
omdat van komende ontwikkelingen de
kosten nog niet te overzien zijn. 't Zal de
raad zéker niet verweten kunnen worden
niet met elkaar in gesprek te zijn geble
ven, donderdagavond was er dat gesprek,
urenlang.Soms zat er wat vreugdevols
tussen, er gloort meer dan ooit de hoop
op een fietspad langs de Schaapsweg.
„Op een redelijke termijn komt er actie",
heeft weth. Andries laten weten en de
raad veerde op, want de roep om een
fietspad aldaar laat zich al jaren horen, 't
Heeft iets te maken met het (nodig ge
worden) rooien van een bomenrij waar
door een fietspad zou kunnen worden
aangelegd. Het Waterschap is bezig met
het denkwerk.
In allerlei varianten ging het - andermaal
- over 'Binnenhof', 't Gaat beter met het
Werkvoorzieningsschap, maar het leed is
allerminst al geleden, toch ook hier
spoortjes van goede hoop. De vier ge
meenten zouden al - op 10 juni - tot een
afspraak zijn gekomen over de sanering
van de door 'Binnenhof' aangegane
geldleningen, maar nieuwe gezichtspun
ten hebben tot uitstel geleid.
Dhr. P. V. d. Ree (VVD) had in zijn be
schouwing nog wel gezegd dat de Ge
meenten de geldleningen op zo kort
mogelijke termijn moeten overnemen,
maar de 'afgrijselijk dure' leningen ver
vallen in het jaar 2002 en in 2004 vervalt
een groot deel van de wachtgeldverplich
tingen wat structureel een half miljoen
verlichting per jaar zal gaan betekenen.
Tot die jaren behoeft het Werkvoorzie
ningsschap nog financiële steun van de
gemeenten, maar daarna zou het, aldus
verlicht, misschien op eigen benen kun
nen staan.
Het zou Oostflakkee ook niet mogelijk
zijn de kosten van sanering uit de reserve
te putten. Daar is ook al voor 'Binnen
hof' zoveel uit geput dat het vrij te beste
den deel daarvan is geslonken tot slechts
ƒ865.000,-.
BUURTAGENT
Ook over het functioneren van de buurt-
agent, de 'gebiedsgebonden politie-me-
dewerker' was de raad niet zo vreselijk
enthousiast. De man, of vrouw zelf ook
niet trouwens, want zélfs ontbreekt het
hem/haar aan de gelegenheid op een oir-
bare plek een sanitaire behoefte te
doen...
Het lijkt de voorz. overigens wel goed te
werken dat steeds dezelfde politieman of
-vrouw in de wijk wordt gezien.
Het hondepoepprobleem zou op heel
Goeree-Overflakkee in één veeg kunnen
worden opgelost als alle vier de gemeen
ten zouden ingaan op het aanbod van het
Werkvoorzieningsschap. Voor een be
drag van 21.000,- per jaar, per ge
meente, neemt het 'Binnenhof' een hon-
dendrollenzuiger in gebruik, maar niet
alle gemeenten zijn geïnteresseerd zodat
de actie niet door zal kunnen gaan. Het
speet weth. Andries dat 'een voortdurend
probleem' zal blijven voortbestaan.
Dhr. Breeman (SGP) zou zo'n drollen
vanger wel aan 't werk willen hebben,
betaald door de hondenbezitters, stelde
hij voor conform het uitgangspunt dat de
vervuiler betaalt; een tientje bij de hon
denbelasting moet kunnen.
Recreatieve ontwikkeling
Het wil niet vlotten met het recreatie
project Oude Tonge, „de onderhandelin
gen verlopen uiterst moeizaam", zegt het
College erover. Het is ook de situatie op
de markt die de ontwikkelingen frus
treert, vindt weth. Andries.
Ook de raad was met nogal wat zorg be
zet: „de gemeente loopt vrij veel risico",
liet dhr. C. L. M. de Wit in z'n beschou
wing horen. „Had maar naar de SGP ge
luisterd en had er maar nooit aan begon
nen", volstond SGP-vertegenwoordiger
dhr. C. Breeman.
De Provinciale herindeling werd weer
besproken al is er niks meer aan te wijzi
gen, stelde de voorz. burg. Van Pelt vast.
Met ingang van het jaar 2000 wordt Goe
ree-Overflakkee bij Zeeland gevoegd,
dat was allang zo beklonken. De voorz.
rekent erop dat dat metterdaad door zal
gaan al kent ook hij zijn twijfels. Kamer
leden die zich op een dag positief hebben
uitgesproken nemen 's avonds in een
radio-interview het 'dan maar niet' in de
mond als het tegenstreven van de ge
meente Rotterdam bekend wordt.
Brandweerkazerne
Er komt - heel waarschijnlijk - in de
Plaat een nieuwe brandweerkazerne aan
het begin van het dorp. Enkele, slechts 2
of 4, volkstuintjes komen erdoor te ver
vallen, maar de huurders daarvan kunnen
aan een vervangend plekje geholpen
worden.
De voorz. was niet zo gevoelig voor het
argument dat de omwonenden steeds
door de sirene van de vertrekkende blus-
auto zullen worden opgeschrikt, dat zal
bij elke plaats van vestiging het geval
zijn; er zal een zorgvuldige overweging
plaatsvinden, zegde de voorz. toe.
Stationsweg
In het verloop van de vergadering werd
besloten tot reconstructie van de Sta
tionsweg te Oude Tonge, Alle zijwegen
zullen een directe aansluiting op de Sta
tionsweg krijgen en er zullen maatrege
len worden getroffen om de snelheid te
verminderen.
Er werd voor de reconstructie een crediet
van 700.000,- beschikbaar gesteld; van
de Provincie is een subsidie tot de helft
van dit bedrag te verwachten.
Met het beplantingsplan zal een bedrag
van 100.000,- gemoeid zijn.
Absent
De vergadering werd door drie raadsle
den verzuimd, dhr. de Vries en weth.
Maliepaard wegens vakantie, mevr. Van
Rossum was op werkbezoek in Thailand.
DIRKSLAND - De brandweer
heeft afgelopen zaterdag deelgeno
men aan de gewestelijke brand
weerwedstrijd in de klasse 2 te Uit
hoorn (Noord-Holland). Het korps
behaalde een vierde plaats. Hoewel
het resultaat beslist niet onverdien
stelijk is, is het helaas te laag voor
deelname aan de Landelijke wed
strijden.
De wedstrijd werd gespeeld in een loods
van een staalconstructiebedrijf. Twee
werknemers van het bedrijf waren bij de
brand betrokken. Eén ervan was in
beschonken staat nog aan het werk, niet
bewust dat het slechts op korte afstand
van hem behoorlijk brandde. De andere
werknemer kwam de aanrijdende blus-
groepen al direct tegemoet, zodra men in
de buurt van de loods kwam. Deze per
soon kon de bevelvoerder vertellen hoe
het pand er binnen uitzag en welke
gevaarlijke situaties zouden kunnen ont
staan. Al gauw werd duidelijk dat zich in
het pand een ringleiding met acetyleen
en zuurstof bevond, welke moest worden
afgesloten. De dronken werknemer kon
zonder inzet van een straal naar buiten
worden gehaald en nadat de GGD had
vastgesteld dat de persoon niets man
keerde, moest hij worden overgegeven
aan de politie. Achter in het voorste
gedeelte van de loods, tegen de wand op
een galerij, werd brand geconstateerd.
Bij een goede verkenning kon worden
waargenomen dat de brand was doorge
slagen naar een daar achter gelegen
bedrijfsruimte. Met twee stralen lage-
druk moest de brand worden ingesloten
en geblust.
Van de Flakkeese brandweerploegen
speelde alleen Dirksland te Uithoorn. De
uitslag was in het kort:
1. 's Gravendeel1232 pnt.
2. B.N. International1228 pnt.
3. Krimpen a/d Ussel1194 pnt.
4. Dirksland1178 pnt.
12. Klundert980 pnt.
Op zaterdag 21 juni 1997 zal er in de St.
Catharijnekerk van Brielle een grote
koor- en samenzangavond worden ge
houden. Aan deze avond werken mee het
Int. Evangelisatiekoor uit Zuidland,
Kerkkoor 'Groote Lindt' uit Zwijndrecht
en Hervormd Kerkkoor uit Sliedrecht.
Naast deze 3 gemengde koren werken er
ook 2 mannenkoren aan deze avond mee
te weten: Chr. Mannenkoor 'Rotterdam-
Vreewijk en het Chr. Regionaal Mannen
koor Sola Fide uit Schoonhoven.
De koor- en samenzang staat op deze
avond o.l.v. de dirigent Peter Overduin.
Het orgel zal door de bekende organist/
pianist André van Vliet worden be
speeld.
Naast koorzang en een orgelsolo zal er
ook samenzang zijn van bekende liede
ren. Aanvang 20.00 uur.Kerk open:
19.30 uur. Toegangsprijs 5,- p.p.
Inl.: (078) 6818260.
p.V. aanstaande vrijdag 21 juni, zullen
in totaal zo'n 30 organisten gezamenlijk
een orgelbespeling verzorgen op het
monumentale Meere-orgel in de Her
vormde kerk te Sommelsdijk.
Het programma dat ten gehore wordt ge
bracht is bijzonder afwisselend: u hoort,
naast een keur aan korte, fraaie barok-
stukjes ook een heel aantal grote orgel-
werken uit verscheidene stijlperioden.
Ook zal een aantal eigen composities
hun eerste uitvoering beleven, gespeeld
door de componisten zelf.
Het betreft de jaarlijkse presentatie naar
buiten van kerkorgelleerlingen van do
cent Paul Kieviet.
Voor de deelnemers aan de ene kant best
wel spannend, aan de andere kant het be
haaglijke gevoel, te musiceren op je ver
trouwde plek waar je wekelijks les hebt.
Voor u en jou een hartelijke uitnodiging
te komen luisteren. Een avond als deze
geeft op toch wel een speciale manier
iets weer van Flakkee als orgelgebied.
In de pauze wordt koffie en fris geschon
ken. De toegang is vrij, al is er bij de uit
gang wel een collecte i.v.m. de kosten.
Sommelsdijk heeft trouwens een heel
mooi orgel in een sfeervolle ruimte!
Meer informatie over dit concert stond in
het 'Eilanden-Nieuws', vorige week.
Tijdens de jaarlijkse schoolzwem-
wedstrijden van de gemeente Goe-
dereede heeft de Nederlands Her
vormde basisschool 'Het Kompas'
uit Stellendam de wisselbeker her
overd. De begeerde wisselbeker
was een jaar lang in handen ge
weest van de openbare basisschool
'Het Stellegors' uil Stellendam.
Het was een prachtige dag om school-
zwemwedstrijden te houden die 10e juni
1997. De zon had het buitenbad van
zwemcomplex 't Zuiderdiep al vroeg in
de zon gezet. Het water was 25 graden
warm en er stond bijna geen wind. Rond
negen uur kwamen de eerste schoolkin
deren met de bus aan bij het zwembad.
Om half tien was de start gepland. De
juryleden van z.c. 'De Stelle' zouden het
druk krijgen. Maar liefst 530 kinderen
stonden voor deze wedstrijd opgesteld.
In twee gedeeltes van ieder ongeveer 70
series zou deze klus worden geklaard.
De kinderen hadden er goed zin in.
Iedereen stond zijn of haar klasgenoten
luidkeels aan te moedigen. Zij deden dit
zo hard dat in Stellendam zelf de mensen
konden horen dat er wedstrijden waren.
Nadat de kinderen van de groepen 6, 7
en 8 hadden gezwommen kon de tussen
stand na de eerste helft worden opge
maakt. Hierin stond 'Het Stellegors'
slechts twee punten achter op 'Het Kom
pas', terwijl 'De Westhoek' en 'Eben-
Haëzer' op geringe achterstand volgden.
Het beloofde dus ook 's middags een
spannende strijd te worden.
Na de middagpauze was het de beurt aan
de groepen 3, 4 en 5. Wie zou uiteinde
lijk de grootste beker krijgen, welke
meesters en juffen zouden er na de prijs
uitreiking in het water worden gegooid?
Om drie uur was het zover. De einduit
slag was bekend. Bedrijfsleider van het
zwembad en tevens scheidsrechter voor
deze dag W. J. Hansen kon de uitslag be
kend maken. Op de zesde plaats was
geëindigd 'Buuten de Poorte' met 123
punten, de vijfde plaats was voor 'Zo-
merland' met 130 punten, de vierde
plaats voor 'Eben-Haëzer' met 156 pun
ten. Op de derde plaats stond 'De West
hoek' met 166 punten, en met slechts 1
punt meer op de tweede plaats 'Het Stel
legors' met 167 punten. De winnaar van
deze dag was 'Het Kompas' met 192
punten.
Het korps van Ooltgensplaat heeft de slachtoffers gered, de branden geblust
en is bezig met het inpakken
STELLENDAM - Afgelopen zaterdag
waren elf brandweerploegen te gast
bij het Stellendamse korps. Ter gele
genheid van het 50-jarig bestaan van
de blusgroep, trad deze als gastheer op
bij de gewestelijke wedstrijd in de
klasse TAS. De ploegen van Ouddorp
en Ooltgensplaat slaagden als enige
Flakkeese deelnemers er niet in, zich
te plaatsen voor deelname aan de Lan
delijke wedstrijden.
De wedstrijd werd gespeeld aan boord
van een kotter die lag afgemeerd in de
binnenhaven. Bij de elektromotor van de
UK 36 was brand ontstaan, die doorge
slagen was naar een daarboven gelegen
ruimte, aan de achterzijde van de stuur
hut. De schipper wachtte de brandweer
vol ongeduld op en vertelde aan de spuit
gasten dat zijn zoontje én een monteur
vermist werden. Hij kon ook precies ver
tellen hoe de kotter er van binnen uitzag.
Met twee stralen hogedruk moest de
brand bij de motor en de doorslag in de
stuurhut bedwongen worden. Bij inzet
van de straal in de stuurhut kwam men
het zoontje van de schipper tegen, die
daarop onmiddellijk in veiligheid kon
worden gebracht.
Nadat de brand onder controle was, kon
de redding van de monteur ter hand wor
den genomen, die zich in de machineka
mer bevond.
Het was een 'pittige' wedstrijd. Boven
dien zal het voor veel korpsen geen
regelmatige kost zijnbrand aan boord
van een schip. Het korps van Stellendam
had echter bijna geen mooiere locatie
kunnen bedenken! Veel ploegen zullen
nog lang terug denken aan de wedstrijd
aan boord van de UK 36 in de binnenha
ven van Stellendam.
De (verkorte) uitslag was als volgt:
1. Maasdam1220 pnt.
2. Meerkerk1216 pnt.
8. Ouddorp1124 pnt.
10. Ooltgensplaat1076 pnt.
11. Zoetermeer1030 pnt.
De eerste twee ploegen zijn gerechtigd
tot deelname aan de Landelijke wedstrijd
TAS te Zaanstad op 20 september a.s.
Onder toeziend oog van de jury bevestigen twee Ouddorpse spuitgasten de reddingsvesten.
Geen dagelijks werk!
Na deze prijsuitreiking gingen er dus
verschillende leerkrachten gekleed te
water. Maar gezien de temperatuur von
den zij dit niet zo heel erg.
Al met al kon iedereen terugzien op een
geslaagd zwemfeest.
De medailleverdeling was als volgt:
goud zilver brons
Het Kompas 4 3 3
Het Stellegors 2 2 2
Buuten de Poorte 2 1
Zomerland 2 1
Eben-Haëzer 1 5 3
De Westhoek 1 2 2
De zendingskrans 'Dorcas' te Ouddorp
hoopt D.V. woensdag 18 juni a.s. haar
verkoping te houden.
Er is weer van alles te koop, o.a. hand
werk, cake, koekjes, brokken, schoon
maakartikelen enz. Ook is er een boeken-
tafel aanwezig.
Het verenigingsgebouw 'Eben-Haëzer',
Preekhillaan 3 is geopend van 's mor
gens 9.30 uur tot 's middags 16.30 uur.
De opbrengst is t.b.v. de Mbuma-zen-
ding. Wilt u ons werk steunen, kom dan
deze dag even kijken. U bent hartelijk
welkom.
-33-
Jelle voelde zich koud worden. Het ge
zicht van Paul bleef onbewogen. Hij wees
haar op de kaart aan waar de hoorplaats
zou komen, maar zij wierp er amper een
blik op. Zij zette haar handtekening al,
toen Paul nog aan het woord was. Ze
waren nog geen tien minuten binnen ge
weest, toen zij hen weer uifliet.
In de auto keken ze elkaar eens aan. Paul
haalde de schouders op. Zwijgend reden ze naar het
hotel.
Bij hun terugkeer naar Oosterveen regende het dat
het goot. Jelle zat met de journalist achterin. Ze
hadden een geanimeerd gesprek, en hij keek ver
baasd op, toen hij Paul ineens tot de chauffeur hoor
de zeggen, dat hij moest stoppen. Ze hadden nog
een kilometer of acht voor de boeg.
Aan de kant van de weg zag hij dominee Suurhof,
de nieuwe predikant van Oosterveen, staan, met de
fiets aan de hand. Hij bleek een lekke band te heb
ben. Of hij misschien kon meerijden? Zijn fiets
zette hij dan wel in die boerderij daar. Hij zag er
wel niet tegenop te lopen, ar met dit weer was dat
geen pretje, en zijn regenjas was nu al bijna door
weekt.
Paul was uitgestapt. „Natuurlijk nemen we u mee,
dominee!" zei hij. Hij mat de forse gestalte van de
predikant en lachte. „Misschien wilt u dan voorin
gaan zitten? De heb minder ruimte nodig dan u!"
Ook de chauffeur had zijn plaats verlaten. „Uw fiets
kan wel mee, dominee", verklaarde hij. „Ik heb een
flinke bagageruimte en een paar stevige touwen".
Toen ze verder reden, was de fiets achter aan de
auto vastgesjord. De klep van de bagageruimte
stond half open, en de wielen staken er aan weers
zijden uit. Maar het ging. Ze zetten de predikant
voor zijn huis af. De fiets wilde de chauffeur bij
Piet Zorgdrager afladen. O, moest dominee de fiets
eigenlijk weer gebruiken, vanmiddag? Goed, hij
zou zeggen dat er haast bij was.
Het afscheid was joviaal. „Komen jullie nog gauw
eens een avondje pralen?" nodigde de predikant
Jelle en Paul uit. Hij lachte even. „Gezellig roddelen
over de grote stad, met haar verderfelijke sfeer?"
Paul knikte. „Heel graag!" zei hij.
Jelle stak een duim op, en de predikant maakte
hetzelfde gebaar. Ze grinnikten tegen elkaar als
twee kwajongens.
„Okido!" zei Jelle. „En dan eindigen we, net als
de vorige keer, met de bekentenis, dat we het nog
steeds niet helemaal zonder die grote stad kunnen
stellen, omdat we er nog altijd met één been in
staan. Goed?"
„Afgesproken!" zei de predikant. „Jullie bellen
vooraf wel even?"
„Allicht, dominee! Groeten thuis!"
Ze wuifden tegen elkaar toen de auto wegreed.
HOOFDSTUK 6
Titus Suurhof bleef nog een ogenblik op de
weg staan en keek de wagen van de Maat
schappij na. Toen hij zich omdraaide en het
pad naar de voordeur van de pastorie opliep, open
de Edith, zijn vrouw, een der vensters van de
erker. „Wat ben je nat, jongen!" zei zij bezorgd.
„En waar is je fiets? Je hebt toch geen ongeluk
gehad?"
Hij haastte zich haar gerust te stellen. „Nee, hoor!
Ik had pech met een band. Een auto van de Maat
schappij heeft me meegenomen. Je moet de groe
ten hebben van Dijkstra en Breukers. Ze zouden
gauw weer eens een avond komen".
„Gezellig! Maar kom nu gauw binnen, wil je?
Straks vat je nog kou in die regen!"
Hij lachte. De verpleegster in Edith verioochende
zich nooit. Sinds hij een jaar in een Goois sanatori
um had moeten kuren, was zij altijd erg bezorgd
gebleven.
In de hal kwam zij hem tegemoet. Zij kuste hem
en nam zijn jas van hem over. Met zijn gewone
slordigheid, wilde hij die natuurlijk weer zomaar
aan de lus aan de kapstok hangen. „En ga nu even
naar boven", zei zij, „en trek een andere broek aan
en droge sokken".
Hij protesteerde niet. Hij wist, dat het toch niet
zou helpen.
In hun slaapvertrek verkleedde hij zich haastig.
Een beetje huiverig was hij toch wel, bekende hij
zichzelf, maar toen hij een blik in de spiegel
wierp, grijnsde hij. - Ziehier dominee Titus Suur
hof, oud vierendertig, een boom van een vent, met
brede schouders en, eerlijk gezegd, een beginnend
buikje. Al grijzend aan de slapen. Een klein beetje
neiging tot kaalheid, maar dat stond hem niet eens
zo gek. Handen als kolenschoppen. Gelukkig ge
trouwd. Een dochter van acht jaar, die Ansje heette
- een naam, waarin, naar wel eens werd beweerd,
een letter vergeten was. Er had nog een H voor
moeten staan, omdat zij meer op een jongen dan
op een meisje leek. Met poppen spelen vond zij
wel aardig, maar zij had een uitgesproken zwak
voor slootjespringen en in bomen klimmen.
En hijzelf? Een doordrijver en soms een heel klein
beetje een duivel, als hij zijn zin niet kon krijgen
in de gemeente. Volgens de opvattingen van een
aantal leden, te modem.
„De kerk is het Leger des Heils niet, dominee!" En
hij: „Nee, daar zijn we helaas niet moedig genoeg
voor! We denken, dat we er al zijn, als we elke
zondag maar braafjes naar de preek luisteren! O,
wat zijn we toch flink! Laten we toch vooral de
buiten-kerkelijken met afgewend hoofd voorbij
gaan, de heidenen! Denken jullie eigenlijk, dat ik
een ambtenaar ben, die op vaste uren voor zijn
salaris werkt? Een vent van de belasting of zo? Of
van de gasfabriek?" Dat was in zijn vorige ge
meente geweest. Oei oei, wat had er toen wat ge
zwaaid!
Hij liep naar zijn studeerkamer, om naar de haard
te kijken. Hij had die helemaal afgesloten, voor hij
vanmorgen wegging. Ja, een beetje koud had hij
het toch wel. Hij trok de regelaar helemaal uit. Het
was hier nauwelijks vijftig graden - en dan die
regen. Dat maakte Edith steeds weer bezorgd. Dat
jaar sanatorium ook!
Maar het was juist door zijn ziekte, dat hij haar
had leren kennen. Het was tussen hen begonnen in
Amsterdam, in dat huis aan de Amstel, die gekke,
grote kast! Het stond in de bocht naar de Munt,
niet ver van de Halve Maansteeg. Hij was er gaan
wonen, toen hij uit Hengelo kwam, en zou gaan
studeren op kosten van een bejaarde tante, die hem
ook had opgevoed. Zijn ouders had hij nooit ge
kend.
Twee jaar ging het goed. Toen gebeurde er iets
naars met effecten; hij had nooit helemaal begre
pen hoe het in elkaar zat, maar met zijn toelage
was het in elk geval afgelopen. Hij had nog vol
doende geld om het leven een maand of twee te
rekken. Toen was het eindeloze gesukkel van het
ene baantje naar het andere begonnen. Een tijdje
werken en dan weer studeren, tot het geld op was.
Daarna weer werken. Hij zóu er komen! En hulp
aanvaardde hij niet; hij wilde het zelf doen nu...
Tot het spaak was gelopen.
Hij woonde helemaal bovenin dat huis. Hij had
een kleine kamer, met ernaast een hokje, dat tot
keuken diende; als hij daarin stond, was het pre
cies vol. Hij leefde als een kluizenaar en werkte
als een ezel.
(wordt vervolgd)
