Kraamzorg de Eilanden
bestaat 50 jaar!
Kraamzorg de Eilanden
gaat werken
met een nieuw logo
Ned. Herv. Kerk te Middelharnis
voorzien van nieuw leien dalt
Kringloopmarkt
in Ouddorp
Maatregelen genomen om duivenoverlast te beperken
2e Blad
DINSDAG 10 JUNI 1997
No. 6609
Vanaf 1 juni jl. bestaat Kraamzorg
de Eilanden, de grootste kraam
zorgorganisatie in deze regio, 50
jaar! Een lieugelijk feit, waarvoor
zij haar (oude en nieuwe) cliënten,
doorverwijzers en relaties via deze
krant heel hartelijk wil bedanken!
Hun vertrouwen, dat zij al die
jaren aan de kraamzorgorganisa
ties hebben geschonken, heeft het
mogelijk gemaakt dat dit bijzonde
rejubileum gevierd kan worden.
Het komende jaar zullen er verschillende
aktiviteiten rondom het 50-jarig bestaan
worden georganiseerd. Zo zal er onder
andere:
t.z.t. een Open Dag plaatsvinden voor
alle cliënten, doorverwijzers en overi
ge relaties (incl. een foto-tentoonstel
ling rond 50 jaar kraamzorg in deze
regio).
volop aandacht worden besteed aan
het 50-jarig bestaan tijdens de volgen
de beurzen:
1. de Gezondheidsmarkt te Spijkenis-
se op zaterdag 21 juni a.s.
2. de Meerlingendag te Rotterdam op
zaterdag 13 september a.s. en
3. de Zwangerschapsbeurs nieuwe
stijl (gecombineerd met de Peu-
ter/Kleuter-informatiemarkt) op
zaterdag 27 september a.s. te Helle-
voetsluis.
kunnen alle doorverwijzers en mede
werkers volgend jaar rekenen op een
feestelijke afsluiting van dit 50-jarig
bestaan.
Geïnteresseerden
Oud-cliënten en oud-medewerkers, als
mede geïnteresseerden, die op de hoogte
gehouden willen worden van deze aktivi
teiten, worden verzocht zich telefonisch
aan te melden bij het secretariaat via
(0181)391451.
Huidige cliënten, doorverwijzers en rela
ties worden de komende tijd op de hoog
te gehouden via mailings en berichten in
deze krant.
Foto-materiaal
voor foto-tentoonstelling
Om de geplande foto-tentoonstelling
mogelijk te maken en om de feestelijkhe
den extra onder de aandacht te kunnen
brengen, is Kraamzorg de Eilanden op
zoek naar interessant, oud foto- en illus
tratiemateriaal, dat de kraamzorg van de
afgelopen 50 jaar goed weergeeft. Ook
1 juni jl. was het zover! Vanaf die
datum is Kraamzorg de Eilanden, de
grootste kraamzorgorganisatie in deze
regio (met 5.000 verzorgingen per
jaar en 300 medewerkers in dienst),
overgegaan op een nieuw logo.
Dit nieuwe logo is een gevolg van hun
keuze om zich, onafhankelijk van de pro
vinciale organisatie Kraamzorg Neder
land, verder te professionaliseren. En
daarbij hoort een nieuw logo!
Het oude logo heeft flink bijgedragen tot
een grote naamsbekendheid. Het logo
verandert nu, maar de naam Kraamzorg
de Eilanden blijft!
Wat blijft er nog meer?
- flexibele kraamzorg, gebaseerd op de
persoonlijke zorgbehoefte van de
klant
- keuze uit verschillende zorgpakketten
- 24-uurs bereikbaarheid 7 dagen per
week
- gegarandeerde assistentie bij de beval
ling
- garantie van zorg voor moeder en
baby
- telefonische aanmelding
- een 0800-informatielijn voor alle vra
gen op het gebied van zwangerschap,
geboorte en kraamperiode
- maandelijkse informatie-bijeenkom
sten over de kraamzorg in de gehele
regio
- een telefonisch intake-gesprek door
een van de medewerkers t.b.v. per
soonlijke adviezen
- kraamzorg door een door de overheid
erkende kraamzorgorganisatie, wat
inhoudt dat er moet worden voldaan
aan een groot aantal kwaliteitseisen,
waaronder deskundigheid (kwaliteits
wetgeving)
- kraamzorg door gediplomeerde
kraamverzorgenden die hun deskun
digheid hebben verworven door een
combinatie van opleiding, professio
nele begeleiding en werkervaring in
tal van gezinnen (die bovendien regel
matig bijgeschoold worden)
- kraamzorg die door regelmatig over
leg is afgestemd op verloskundigen,
huisartsen, ziekenhuizen, zorgverze
keraars en overige relaties op het
gebied van de zwangerschap en beval
ling (waardoor de kraamzorgorganisa
tie op de hoogte blijft van de nieuwste
ontwikkelingen).
Het werkgebied van Kraamzorg de
Eilanden bestaat uit Albrandswaard, Ba-
rendrecht. Beverwaard, Dordrecht, Goe-
ree-Overfiakkee, Heerjansdam, Hendrik-
Ido-Ambacht, Hoeksche Waard, Hoog
vliet, Rotterdam-Zuid, Rozenburg, Rid
derkerk, Voome-Putten en Zwijndrecht.
Voor meer informatie kan kontakt wor
den opgenomen met Els Barendregt (PR/
Marketing) via telefoonnummer (0181)
391440.
Het verschil
leuke anecdotes over de kraamzorg in de
afgelopen 50 jaar zijn meer dan welkom!
Mocht u over dergelijk materiaal be
schikken, dan wordt u verzocht kontakt
op te nemen met Els Barendregt (PR/
Marketing) via telefoonnummer (0181)
391447.
Zaterdag 21 juni a.s. hoopt de
Doopsgezinde Gemeente Ouddorp
haar jaarlijkse kringloopmarkt te
houden. Deze kringloopmarkt be
gint om 09.00 uur en zal duren tot
15.30 uur.
Wat kunt u zoal verwachten?
Op het parkeerterrein aan de Dorpstien-
den zullen diverse kraampjes staan met
een keur van artikelen. Om maar wat te
noemen: Boeken (oude en nieuwe),
antiek en curiosa, mooie handwerkpro-
dukten, zelfgebakken koekjes, kleding,
een ruime keus aan planten en plantjes,
fruit, speelgoed, artikelen uit de 'Derde
Wereld', glaswerk, en natuurlijk... twee
dehands spullen te kust en te keur. En,
terwijl u rustig rondkijkt en rondloopt
kunt u uw auto laten wassen!
Uiteraard wordt de inwendige mens niet
vergeten. Moe van het slenteren? Een
kop koffie met overheerlijke cake, limo
nade, poffertjes, oliebollen, en uiteraard
gebakken en gerookte vis, het is er alle
maal!
Ook de kinderen worden niet vergeten.
Wat te denken van een poppenkast, de
scoutinggroep 'Jan Joosten' is er, Men-
no's Jump Inn zal een bijdrage leveren,
de kinderen kunnen geschminkt worden,
er is een grabbelton, enveloppen trekken,
kortom, te veel om op te noemen.
Redenen genoeg om 21 juni naar de
Dorpstienden te komen.
U BENT VAN HARTE WELKOM!
MIDDELHARNIS - De laatste
hand wordt gelegd aan de restau
ratie van het dak van het Neder
lands Hervormde kerkgebouw.
Alle leien zijn vervangen door
nieuwe. Tevens zijn hier en daar de
goten vernieuwd en zijn herstel
werkzaamheden verricht aan het
voegwerk van de muren. De totale
kosten bedragen rond de ƒ700.000,-.
In de loop van juni zal de opleve
ring plaats vinden.
Nadat het Nederlands Hervormde kerk
gebouw in 1948 was afgebrand, werd het
bij de wederopbouw voorzien van een
nieuw leien dak. De laatste jaren bleek
echter bij de jaarlijkse inspectie door de
Monumenten Wacht, dat de kwaliteit van
het bijna 50 jaar oude leien dak sterk
achteruit ging. Hiervan werd melding
gemaakt bij de kerkvoogdij. De leien
waren geschilferd, poreus en bros en ook
de bevestiging vertoonde gebreken.
Bovendien werden er vochtplekken aan
het dakbeschot gesignaleerd. Een en
ander was voor de kerkvoogdij reden om
de noodzakelijke, maar omvangrijke res
tauratie met voortvarendheid aan te pak
ken.
Architect A. van der Zwan, welke veel
ervaring heeft op het gebied van restau
ratie van monumenten, werd gevraagd
een plan van aanpak te maken en het
werk voorts te begeleiden. Twintig
december vorig jaar vond de aanbeste
ding plaats. Uit de drie uitgenodigde lei
dekker bedrijven werd aan Jobse B.V.
lei- lood en koperwerk het karwei -als
laagste inschrijver- gegund. Daar het
voegwerk van de muren ook hier en daar
slecht was, besloot men dit direct te her
stellen. Hiervoor werd de firma Huur
man als onderaannemer ingeschakeld.
Leien
Jobse B.V. is een bekend bedrijf met
vee! ervaring in de restauratie van daken.
Het dak van de kerk van Middelharnis
wordt voorzien van een leien dak, welke
op een ambachtelijke wijze wordt
geconstrueerd. De dikte van de leien
varieert van 4 mm tot 8 mm dikte. De
dunste leien liggen bij de nok. De dikte
loopt op naarmate men lager komt. In
een gesprek met president kerkvoogd, de
heer K. van de Ketterij en de uitvoerder
van de firma Jobse, vertelde laatstge
noemde dat de kwaliteit van het oude
leien dak zeer slecht was. Bovendien
bleek de noordzijde slechter te zijn als de
rest.
Volgens de uitvoerder is dit verklaar
baar, daar het een feit is, dat hoe eerder
een lei droogt, hoe beter het is. De zon
'laat zich weinig aan de noordkant van
het kerkgebouw zien', dus gaan door de
loop der jaren de leien aan die zijde ster
ker in kwaliteit achteruit, dan op de rest
van het dak. De nieuwe leien zijn van
een zeer goede kwaliteit. Niet voor niets
wordt een levensduur van 80 jaar gega
randeerd. De leien zijn afkomstig uit
Wales in Engeland. Van de verschillen
de landen die leien kunnen leveren, zijn
de leien uit Wales de meest geliefde,
daar ze zonder meer de beste zijn. Ze
worden in mijnen gedolven. Daarna wor
den de brokken op maat gezaagd en ver
volgens gespleten. De leien ondergaan
diverse keuringen alvorens ze gebruikt
mogen worden.
Dakrail
Als eerste bedrijf in Nederland gebruikt
Jobse B.V. sinds kort de zgn. dakrail.
Om het dak te kunnen beklimmen wor
den normaliter ladderhaken aangebracht.
Jobse heeft in samenwerking met Rijks
waterstaat een nieuwe methode ontwik
keld, welke zowel door de Monumenten
zorg als door de Arbodienst is goedge
keurd. Over de 'kale' nok worden roest
vast stalen beugels aangebracht. Deze
vallen voor het grootste gedeelte onder
de leien en het lood. Het ondereind van
de beugel is zo geconstrueerd dat het
boven op het leien dak valt. Daaraan
wordt de zgn. rail bevestigd. Aan de rail
zitten op korte afstand van elkaar verwij
derd haken waaraan een lijn bevestigd
kan worden.
De gebruikte methode is zeker net zo
veilig als de bekende ladderhaken, maar
is veel minder ontsierend. Vanaf de
grond is de rail zelfs nauwelijks waar
neembaar. Bij de restauratie van het dak
van de Nieuwe Kerk te Middelburg werd
als eerste de rail toegepast. Besloten
werd ook het kerkgebouw van Middel
harnis van een dergelijke rail te voorzien.
Duivenwering
Het leien dak is helemaal vernieuwd.
Ook de daken van de doopkamer, de
consistorie en de toegangsportalen zijn
van nieuwe leien voorzien. Waar nodig
zijn de goten vernieuwd. Zo zijn de zin
ken goten van de doopkamer en de con
sistorie vervangen door koperen. Het
voegwerk van de muren was ook op
sommige plaatsen erg slecht. Daar het
hele gebouw toch in de steigers werd
gezet, besloot men dit gelijk aan te pak
ken.
Al jaren kampt de kerk met een geweldi
ge overlast van de uitwerpselen van dui
ven. Het kerkedak is een uiterst geliefde
plaats voor deze vogels. De naaste
omgeving van het kerkgebouw weet dit
maar al te goed. Regelmatig moeten vol
gens de heer Van de Ketterij de toegang
spaden naar het gebouw geschuurd wor
den. Het is niet alleen vies, maar het is
nog gevaarlijk ook, daar het door de
glibberigheid, valpartijen kan veroorza
ken. Afdoende maatregelen blijken niet
zo eenvoudig. Besloten werd om, nu het
dak toch werd vernieuwd, een zgn. dui
venwering aan te brengen. Deze bestaat
uit roestvast stalen pennen die op korte
afstand van elkaar in een kunstofdrager
op de nokken van de kerk en alle aan
bouwen staan. Hopelijk worden de dui
ven hiermee geweerd. Door meerdere
kerkvoogdijen van de gemeente is er een
dringend beroep gedaan op het gemeen
tebestuur, om maatregelen te nemen met
betrekking tot de overlast van de duiven
op de torens. Ook de kerkvoogdij van
Middelhamis hoopt van ganser harte dat
de gemeente iets gaat doen aan de dui
venoverlast op de toren. Anders zal het
eigen initiatief nog niet leiden tot de
gewenste vermindering van de klachten.
Kosten
Op 17 februari 1997 werd met de restau
ratie begonnen. In de loop van juni zal
het worden opgeleverd. Een enorme klus
die ook de nodige kosten met zich mee
brengt. Hoewel het grootste gedeelte
wordt gesubsidieerd, betekent het ook
voor de kerkelijke gemeente een behoor
lijke financiële inspanning. 10% van de
kosten is voor de kerkelijke gemeente.
Echter de subsidie van het Rijk (80%)
wordt over een periode van vijf jaar uit
gekeerd. De eerste termijn komt in 1998
en de laatste zal in 2002 uitbetaald wor
den. De voorfinanciering is dus ook voor
rekening van de kerkelijke gemeente. De
provincie draagt 10% in de kosten bij.
De kosten mogen dan aanzienlijk zijn,
het resultaat mag er echter ook zijn. De
kerk van Middelhamis ziet er, mede door
het nieuwe leien dak, weer 'piekfijn' uit!
De manufacturier keek venijnig naar
Mooiman uit Zwartevelde, terwijl dit alle
maal door hem heen ging. Ook al een, die
bezig was er in vliegen! Hij siste het de
schoonzoon van Strakke eensklaps recht
in het gezicht. Maar verwonderen deed
het hem niet, zei hij; wat kon je tenslotte
verwachten van een vreemde eend in de
bijt? Wat kon het iemand uit Zwartevelde
schelen, dat Oosterveen van de kaart was wegge
vaagd, zolang hij er zijn brood maar verdiende? En
wat interesseerden hem de ideeën van zijn schoon
vader?
Mooiman uit Zwartevelde wilde hem antwoorden,
maar hij kwam er niet toe. Er was een luid tumult
ontstaan, bij Smalbils bewering, dat het dorp van de
kaart was weggevaagd. Kom nou! Hij moest het
niet tè gek maken! Weggevaagd! Kwamen hier niet
steeds meer mensen uit andere plaatsen kijken,
omdat Oosterveen zo bekend begon te worden?
Grote groepen bezoekers werden door meneer Dijk
stra rondgeleid! Die mensen leerden van hun dorp,
hoe belangrijk het was voor ons land. Ja, belangrijk!
En dan durfde Smalbil zomaar eventjes beweren,
dat ze helemaal niet meer bestonden? Kom nou!
Smalbil glimlachte medelijdend. Hij moest er het
hoofd zelfs van schudden, zo beklagenswaardig
vond hij hen. Hoe dom waren ze eigenlijk! Hadden
ze dan werkelijk geen ogen in hun hoofd? Of had
den ze misschien niet leren lezen? Wat - toch wel?
Dan was het hern een raadsel, dat ze niet begrepen,
wat hij bedoelde! In drommen waren ze uitgelopen,
toen die eerste pomp was geplaatst, op het land van
Berend Luk. Nu kwamen ze dagelijks langs ettelij
ke ja-knikkers en boortorens. Was het hun dan nog
nooit opgevallen, dat elke hoorplaats was gemerkt
met een letter en een nummer? Nee natuurlijk!
Ho ho! Nu moest Smalbil zich toch niet te veel mui
zenissen in het hoofd halen. Natuurlijk hadden ze
dat gezien! Een nummer, precies - en daarvoor een
letter. De letter W.
Smalbils ogen werden rond. Wel wel, ze vielen hem
nog mee! Maar hadden ze er wel eens bij stilge
staan, dat dezelfde letter ook op de hoorplaatsen in
de gemeente Westeroord voorkwam? En hadden ze
geen oren om te luisteren? Wisten ze niet, dat die
van Westeroord in hun vuistje lachten, omdat ze
Oosterveen nu toch hadden opgeslokt, zoals ze
vroeger altijd hadden voorspeld? Oosterveen - maar
de beginletter van Westeroord stond op hun hoor
plaatsen! En durfden ze nu nog beweren, dat hij,
Smalbil, ongelijk had, wanneer hij zei dat de Maat
schappij Oosterveen had doodgedrukt? Op de kaart
van de Maatschappij bestonden ze eenvoudig niet
meer! De Maatschappij kende alleen maar het boor-
district Westeroord, en daar viel Oosterveen óók
onder! Al hadden ze hier dan drie hoorplaatsen,
tegen Westeroord één.
Daar werden ze toch even stil van. Ja, Smalbil had
eigenlijk wel een beetje gelijk. Het was hun niet
zozeer opgevallen; dat kwam misschien wel, door
dat de gebeurtenissen elkaar de laatste tijd zo snel
opvolgden. Maar nee, het was toch niet in orde, dat
die W op de hoorplaatsen in hun gemeente stond.
Dat behoorde een O te zijn, de O van Oosterveen.
Wat deksel, de last hadden ze wel; die was voor hen
eigenlijk nog aanzienlijk erger dan voor de mensen
in Westeroord! En hadden die de meeste voordelen
al niet?
Ook deze avond werd er weer heel slecht gezongen
na de pauze. De dirigent moest herhaaldelijk aftik
ken. Het werd eerst beter, toen hij had gedreigd dat
hij het bijltje er bij zou neerleggen, als ze op deze
wijze doorgingen.
Jelle Dijkstra en Paul Breukers waren de eersten,
die het ontdekten. Toen ze op een morgen, in de
personeelsbus van de Maatschappij, Oosterveen
binnenreden, zagen ze hem tegelijkertijd. Bij hoor
plaats zeven was de W met rode verf weggewerkt.
Er boven stond nu een O.
Jelle vroeg de chauffeur te stoppen en hen uit te
laten. De verandering was nogal in haast aange
bracht en daardoor slordig. Er was danig met verf
gemorst, maar dat veranderde niets aan het feit. Ze
vroegen zich af, of men nu eerst had ontdekt wat de
W betekende, of dat men het al eerder had geweten,
maar rustig had gewacht tot zich de kans voor deze
wijze van protesteren voordeed. Tot voor enkele
dagen hadden er geen posten bij de hoorplaatsen ge
staan, maar die waren ingetrokken, omdat er nog
nooit iets was gebeurd en de Maatschappij de be
volking tenvolle vertrouwde.
Ze begaven zich snel naar de barak en brachten de
terreinchef op de hoogte. Men bekeek de zaak van
alle kanten en kwam tot het besluit, voorlopig af te
wachten. Bij een controlerit, die men langs alle
hoorplaatsen maakte, bleek dat het niet overal was
gebeurd. De Maatschappij beperkte zich er toe de
zaak weer in orde te brengen. Posten werden niet
geplaatst.
De volgende morgen waren weer bij enkele hoor
plaatsen de letters veranderd. Men deed, alsof men
het niet had ontdekt en liet het zo. De volgende
nacht bleken de opposanten opnieuw aan het werk
te zijn geweest, en de daarop volgende eveneens.
Na een langdurig overleg met burgemeester Lui-
tingh, die de geschiedenis ernstiger opvatte dan de
Maatschappij, nam men toen een radicale maatregel
en voerde de verandering zelf door.
De gespannen stemming in de gemeente zakte
meteen. Het enige gevolg was nu nog, dat in Wes
teroord een vechtpartij voor een der scholen ont
stond tussen leerlingen uit het plaatsje zelf en die uit
Oosterveen. Er sneuvelden een paar miten, want de
voornaamste wapens waren stenen, en de kinderen
uit Oosterveen vochten met zoveel verbittering, dat
ze, hoewel ze numeriek ver in de minderheid waren,
toch als overwinnaars van het slagveld kwamen.
Een paar dagen bleef het bij de school nog onrustig,
maar toen raakte ook dat weer in het vergeetboek.
En het werk van de Maatschappij greep maar om
zich heen. Er werden steeds meer boringen verricht;
er werden wegen aangelegd, en ook het aantal
barakken breidde zich snel uit. Op verschillende
plaatsen waren verzamelstations gebouwd, en men
was druk bezig met het aanleggen van een onder
gronds buizennet. En ruim een jaar, nadat Jelle
Dijkstra zijn eerste lezing in Oosterveen had gehou
den, doken de eerste geruchten op over het plan van
de Maatschappij een groot kantoor in de nabijheid
van het dorp te laten bouwen. Er schenen ook plan
nen te zijn voor woningen, en men noemde zelfs
een kleuterschool.
Men was nu ook begonnen werkkrachten uit de oor
spronkelijke bevolking aan te trekken. Er waren die
winter slechts zeventien werklozen in de gemeente,
en daarbij was niet één landarbeider. De Maat
schappij kon mensen voor grondwerk gebruiken, en
de lonen waren zodanig, dat menigeen in een half
jaar harder vooruitging dan vroeger in een jaar.
De eerste, die voor de Maatschappij begon te wer
ken, was Albert Doekes. Dat kwam zo. Er was op
een morgen al heel vroeg beroering in het dorp;
auto's reden af en aan met materialen en technisch
personeel, en alles spoedde zich naar de hoorplaats
op een stuk land, dat door de oude Bijvoet aan
Lammert Korsjes was veipacht. Dit perceel grensde
aan het kleine erf van Geertje Doekes.
Er was op die hoorplaats iets gebeurd. Een verbin
ding in de pomp was losgeraakt; de olie welde als
zwarte stroop uit een gapend gat. (wordt vervolgd)
