EHAIIDEII-IIIEÜWS
Rode Kruis afdeling Stellendam
viert 50 jarig jubileum
OPROEP...
Wie schrijft er mee
van en over Flakkee'
DELTA behaalt over 1996
een winst van 26 miljoen gulden
MIX VEKANSJE NAER CANADA (4)
VRUDAG 18 APRIL 1997
No. 6595
Mevr. Verhoeve ontvangt legpenning van Nederlandse Rode Kruis voor haar 'tomeloze inzet'
STELLENDAM - De afdeling Stel
lendam van het Nederlandse Rode
Kruis bestaat 50 jaar. Op 25 maart
1947 werd de afdeling op initiatief
van de heer de Goede en dokter
Kreling opgericht. Men startte met
183 leden. Naast de initiatiefne
mers namen in het bestuur Mevr.
L. Verhoeve, zuster Jansen en dhr.
de Jager zitting. Zaterdagmiddag
werd in de Chr. MAVO 'Spectrum'
een receptie gehouden, die door
velen werd bezocht. De heer de
Goede, inmiddels al jaren elders
woonachtig, was ook voor de gele
genheid naar Stellendam gekomen.
Voorzitter Noorthoek mocht tij
dens deze bijeenkomst het nog
steeds trouwe lid van het eerste
uur mevr. Verhoeve, de legpenning
van het Nederlandse Rode Kruis
overhandigen.
'Voor uw tomeloze inzet 1947-1997' is
de tekst die de legpenning siert. Mevr.
Verhoeve heeft jarenlang als penning-
meesteresse in het bestuur gefungeerd.
"En ze was van de oude stempel", zo
vertelde Noorthoek. Bij iedere uitgave
werd door haar nut en noodzaak onder
zocht. Het was mede door haar toedoen
vond hij, dat de afdeling nu nog steeds
financieel gezond genoemd kan worden.
Toen zij 25 jaar bij het Rode Kruis was
heeft ze de medaille van verdienste in het
zilver ontvangen. In 1978 moest zij haar
bestuursfunktie wegens het bereiken van
de 65-jarige leeftijd neerleggen. Ze ont
ving toen op voordracht van de afdeling,
een Koninklijke onderscheiding. Nu de
afdeling het 50 jarig jubileum mocht vie
ren, was het voor Mevr. Verhoeve eigen
lijk 'dubbel' feest. Noorthoek stelde haar
inzet als voorbeeld voor vele jongeren in
Stellendam. Ondanks haar 83 jarige leef
tijd is bezoekt ze nog steeds trouw de
wekelijkse oefenavond, "k' Heb het
altijd met plezier gedaan", gaf ze als
kommentaar.
Begrip
Burgemeester Sinke feliciteerde de afde
ling met het jubileum en Mevr. Verhoe
ve met haar huldiging. Aan 50 jaar Rode
Kruis in Stellendam ligt een hele
geschiedenis ten grondslag. De burge
meester wees erop dat na de oorlog vele
aktiviteiten ontstonden. Zo ook de afde
ling Rode Kruis in Stellendam. "De eer
ste grote krachtproef was de ramp in
1953. Welk een drama voltrok zich toen
in het zuidwesten van Nederland. De
afdeling stond klaar voor de medemens.
Men heeft zich uitstekend geweerd."
Sinke wist dat het Rode Kruis in Stellen
dam een begrip is. De hulp aan de mede
mens zal zeker noodzakelijk blijven. De
afdeling heeft zich al die jaren voor die
medemens ingezet en zal dat ook in het
toekomende doen, verzekerde hij. Als
blijk van waardering voor het goede
werk wat de afdeling doet, overhandigde
hij aan voorzitter Noorthoek een cheque
ter waarde van 1.000,-.
Oprichting
Voorzitter Noorthoek en penningmeester
Grootenboer, betrokken bij de afdeling
vanaf resp. 1954 en 1968 vertelden in
een eerder gesprek iets over het ontstaan
van het Stellendamse Rode Kruis en over
het werk wat wordt verricht. Grooten
boer was een treffende gelijkenis opge
vallen. In 1863 werd het Internationale
Rode Kruis opgericht door Henry
Dunant en Florence Nigtegale. Vier jaar
later zag het Nederlandse Rode Kruis het
levenslicht door de inzet van dokter Bas
ting en Koning Willem III. Het duurde
tot 1947 toen in Stellendam een afdeling
werd opgericht op initiatief van de
Goede en dokter Kreling. Steeds valt de
combinatie van sociale bewogenheid met
het medische vakgebied op. Volgens
beide bestuursleden zal ongetwijfeld het
werk wat het Rode Kruis tijdens de oor
log heeft gedaan, mede aanleiding zijn
geweest voor het ontstaan van de Stel
lendamse afdeling. De mensen zijn daar
door meer bewust geworden van de
noodzaak van een dergelijke organisatie.
Al vrij gauw na de oprichting beschikte
de afdeling over een Rode Kruis Kolon-
ne. Deze bestaat uit leden van de afde
ling die na een opleiding E.H.B.O. ver
der gaan met een cursus waarin men de
elementaire werkzaamheden van het
Rode Kruis wordt bijgebracht. Daarna
volgen nog diverse aanvullende cursus
sen en is men bovendien verplicht de
herhalingsavonden te bezoeken. Noort
hoek en Grootenboer zijn best 'wat trots'
dat in het hele bestaan van de afdeling er
ook steeds een kolonne is geweest.
Bovendien heeft men sinds enkele jaren
een eigen kaderinstructrice die ook uit de
Stellendamse gelederen afkomstig is.
Vakantieprogramma
Het Rode Kruis doet echter meer. De
afdeling mag zich gelukkig prijzen met
een zeer aktieve Weifair groep. Deze
bestaat uit vrijwilligers die hulp bieden
aan mensen binnen het werkgebied van
de afdeling. Bovendien verricht men ook
vrijwilligerswerk in de Vliedberg. Het
werk wat door hen wordt verricht, geniet
veel waardering. Ook heeft de afdeling
een bloeiende Jeugd Rode Kruis (JRK).
Jongeren vanaf groep 8 van de basis
school zijn welkom. Ze ontvangen een
elementaire basiscursus op het gebied
van de E.H.B.O.. Men tracht deze jeug
digen mettertijd door te laten stromen
naar de Kolonne. Het hebben van een
JRK is belangrijk geeft Noorthoek aan.
"We merken dat het steeds moeilijker
wordt om mensen bij het werk van het
Rode Kruis te betrekken. We hechten
dan ook grote waarde aan het stimuleren
van het JRK, want.... wie de jeugd heeft,
heeft de toekomst."
Voor het vakantieprogramma van het
Rode Kruis lopen veel leden 'steeds
weer warm'. Al jaren geven vele vrijwil
ligers, sommige zelfs enkele keren per
Je partner verliezen en dan.
Twee jaar geleden is mijn partner bij een
verkeersongeval om het leven gekomen.
Je wereld staat op z'n kop, er is niets
meer hetzelfde, je komt in een mallemo
len terecht waarvan je het begin en het
einde niet kan zien.
Er gaat zoveel door je heen, je hebt zo
veel vragen, maar waar kan je ermee
naar toe?
Nu twee jaar later staat mijn leven weer
enigszins op de rails, met vallen en op-
DELTA Nutsbedrijven heeft het jaar
1996 afgesloten met een positief resul
taat van bijna 26 miljoen gulden. Dat is
een minder goed resultaat dan in 1995
toen werd uitgekomen op 49,5 miljoen
gulden. Echter bij de goedkeuring van de
jaarrekening 1995 hebben de aandeel
houders besloten uit de winst over 1995
9 miljoen gulden terug te geven aan de
kleinverbruikers en 0,5 miljoen gulden te
bestemmen voor Groene Stroom. Deze
twee bedragen zijn verwerkt in de jaarre
kening 1996. Zonder deze bijzondere
posten zou het resultaat 9,5 miljoen gul
den hoger zijn geweest en zijn uitgeko
men op 35,5 miljoen gulden. Een veria-
ging van het resultaat van 14 miljoen
gulden ten opzichte van 1995.
Het operationele resultaat in de nutsacti-
viteiten is met 8 miljoen gulden toegeno
men. Dit is enerzijds toe te schrijven aan
hogere omzetten en anderzijds aan een
toegenomen kostenbeheersing, die mede
het gevolg is van synergie-effecten. Met
name de omzetten elektriciteit (8,3%) en
gas (16,8%) waren beduidend hoger,
vooral als gevolg van de strenge winter
perioden. De omzetstijgingen van water
(1,9%) en signaallevering (6,5%) waren
wat bescheidener.
Het resultaat op deelnemingen laat op
nieuw een stijgende lijn zien, terwijl ook
de financiële baten en lasten als gevolg
van de goede financiële positie van het be
drijf zich verder positief hebben ontwik
keld. Dit heeft geleid tot een additionele
opbrengst van 10 miljoen gulden.
Daar tegenover staat dat de betaalde
goodwill op deelnemingen van ruim 30
miljoen gulden ten laste van het resultaat
is gebracht. Het betreft vooral de finan
ciële deelnemingen van 25% in Verbrug
ge Terminals BV, Verstraeten en Ver
brugge Milieubeheer BV en Verstraeten
en Verbrugge BV. De deelnemingen in
beide milieubedrijven zullen binnen drie
jaar worden uitgebreid tot 50%.
DELTA hanteert het beginsel dat imma
teriële activa, waartoe ook goodwill be
hoort, niet worden geactiveerd. Deze is
daarom geheel ten laste van het resultaat
over 1996 afgeboekt.
De tarieven voor de kleinverbruiker zijn
in 1996, tenminste voor zover het door
DELTA te beïnvloeden bestanddelen be
treft, gelijk gebleven. De kleinverbruiker
heeft in 1996 alleen de invloed gemerkt
van ontwikkelingen in de brandstofprij
zen en de invoering van de energiebelas
ting.
Stijging van de inkoopkosten, voorzover
geen brandstof, en de algemene kosten
stijging door inflatie zijn opnieuw niet
doorberekend.
Van de winst van 26 miljoen gulden
wordt ongeveer 800.000 gulden als divi
dend uitgekeerd aan de aandeelhouders.
De dan resterende winst wordt toege
voegd aan de algemene reserve.
jaar, hun spontane medewerking aan een
vakantieweek voor mensen met een han
dicap, die door het Rode Kruis worden
georganiseerd. Het is mogelijk een week
een boottocht met de 'Henry Dunant' te
maken. Ook zijn er tehuizen in Rheden
en Wezep en sinds kort in Arnhem. In
laatstgenoemde, de 'Paardestal' te Am-
hem, is het mogelijk met het hele gezin
de vakantieweek door te brengen. Het
tehuis 'Mappa Mondo' in Wezep is spe
ciaal voor kinderen met een ernstige
ziekte.
Volgens Grootenboer zijn de vrijwilli
gers van de afdeling ieder jaar weer
'laaiend enthousiast' om hun medemens
op deze wijze te kunnen helpen. Zo zijn
er verschillende bij die de kolonne als
zodanig verlaten hebben, maar toch ieder
jaar weer gaan helpen bij één of meerde
re vakantieweken, hoewel het over het
algemeen best een behoorlijke inspan
ning vergt. Daarnaast vertelt Grooten
boer, worden er door het Rode Kruis ook
bijzondere weken georganiseerd. Zo is er
twee keer per jaar een week voor mensen
in een terminale toestand. Ook wordt er
twee keer per jaar een vakantieweek
gehouden voor mensen die besmet zijn
met het HIV virus.
Bloeddonor
De afdeling houdt zich ook bezig met het
verzorgen van de bloedafname. In 1950
is de Stellendamse afdeling begonnen
met 66 bloeddonoren. Toen kon men 1
keer per jaar bloed geven. Nu is dit
inmiddels twee keer per jaar geworden.
Het aantal donoren is uitgegroeid tot
rond de tweehonderd personen. Grooten
boer vertelt dat ook de administratie er
omheen een enorme verandering heeft
ondergaan. Vroeger zat men avonden
oproepen te tikken, die daarna nog moes
ten worden rondgebracht. Op de avond
van het bloed geven moest alles exact
worden bijgehouden en ochdan klop
te er ondanks alle zorgvuldigheid wel
eens iets niet. Uren zoeken was het
gevolg. De komst van de computer
bracht hierin veel verlichting. Alle
oproepen worden nu 'kant en klaar' aan
geleverd. Ook de afhandeling van de
administratie verloopt nu stukken een
voudiger. De afdeling mag zich verheu
gen op een trouwe kern bloeddonoren.
Sommigen hebben zeker 40 keer bloed
gegeven. Gelet op het aantal inwoners
van Stellendam kunnen het er echter veel
meer zijn, vinden beide bestuursleden.
Reisje
De Rode Kruis afdeling Stellendam heeft
op dit moment zo'n 650 leden. Middels
een aktie wil men in dit jubileumjaar het
staan en verder vechten (want dat is het
vaak).
Maar ik heb nog steeds veel vragen (over
nu en over de toekomst) en ik wil graag
ervaringen met andere delen.
Bc ben dus op zoek naar mensen die op
jonge leeftijd hun partner verloren heb
ben, die ooic vragen hebben en die erva
ringen willen delen met iemand die zon
der uitleg weet waar je het over hebt.
Het is niet de bedoeling dat het een the
rapeutische bijeenkomst wordt, maar
meer een aantal keren per jaar bij elkaar
komen en contacten leggen zodat je
iemand kan bellen als je daar behoefte
aan hebt.
Als je belangstelling hebt voor deze
groep, neem dan contact op met:
Buro Slachtofferhulp G.O.
Telefoon 484916
Bereikbaar op maandag-, woensdag- en
vrijdagmorgen van 10.00 tot 13.00 uur.
Schriftelijk via het postadres: Postbus
273, 3240 AG Middelhamis.
De eerste bijeenkomst zal plaatsvinden
op zaterdag 24 mei a.s. in het Buro
Slachtofferhulp G.O.
Over ongeveer anderhalve week is het
weer Koninginnedag. Zoals voorgaande
jaren wordt dit weer een fantastisch
spektakel met o.a. een spectaculaire
stormbaan, een hindernisbaan, een par-
courspel en een zeephelling zoals we nog
nooit hebben gehad. Reden genoeg om je
snel op te geven, want vol is vol.
Je kunt je opgeven bij Joop, (0187)
485782.
De kosten voor deze zeskamp zijn 7,50
per persoon. De zeskamp begint om
13.00 uur en wordt gehouden op het ter
rein aan de Edison in Middelharnis.
Ook 's avonds nodigen we iedereen weer
uit, want dan hebben we een film in de
Hoeksteen.
aantal leden gaan uitbreiden, daarbij ook
de collecte voor het Rode Kruis en de
bloedplasma-avonden onder de aandacht
brengend. Vijftig jaar Rode Kruis in
Stellendam. Noorthoek geeft aan dat er
gelukkig veel vreugde mocht zijn in al
die jaren. Echter moest helaas ook
afscheid genomen worden van trouwe
leden die de vereniging zijn ontvallen.
De afdeling verzorgt ook ieder jaar een
ouderenreisje. Begonnen in 1960 met
een bezoek aan de bouwput is dit reisje
uitgegroeid tot een echte dagreis met
bestemmingen in heel Nederland. Als
hoogtepunt noemt Grootenboer wel de
deelname aan de bejaardendefile's in
1968 voor H.M. Koningin Juliana en in
1980 voor inmiddels prinses Juliana. De
reisjes genieten veel belangstelling en
zijn reuze gezellig. Zo heeft de afdeling
in al die vijftig jaar op vele terreinen zich
ingezet voor de medemens. Rode Kruis
ontstond voor hulp in oorlogstijd, maar
heeft zeker ook een zeer belangrijke
funktie in de hulpverlening aan de mede
mens in vredestijd. Ook bij het Rode
Kruis staan veranderingen 'voor de
deur'. De Stellendamse afdeling zal wat
er ook wijzigt, zich blijven inzetten voor
de medemens en hoopt dit nog héél lang
te mogen en te kuimen blijven doen.
Een adveftentie
in Eilanden-NieuwfS
heeft altijd succes..!
De zaeterdagaevend wier rustig thuus deurgebrocht, in de
naevend was nog werm genog om buten te zitten.
D'n oaren dag (zondag) gienge Piet in Merie saeme naer
de kerke, naer den lengelsen dienst in de ouwelui pasten
op de kinders, in ze hadde de kofje klaer in 't eten an de
kook toen ze weer thuus kwamme.
's Middegs zou den dienst in 't Hollands weze in toen gie
nge ze mit z'n allen, Corrie mocht deze keer tussen opa in
oma in zitte, in 't kleintje wier in een apart kaemertje ge-
brocht, waer al mear kleine kinders wazze, in waer een
paer jonge meisjes d'r op passende.
D'r zat een groat raem in an de voorkante mit een apart
soort glas. Je kon wel van binnen uut naer buten kieke,
mar neit van buten naer binnen, in deur de luidspreker
konne ze oak naer de preek luustere, tenminsten as de
kleintjes d'r eige mak hieuwe!
Een hoap diengen wazze voor Aeren in Kee healemaele
vreemd, mar toch niet zo dat ze d'r eige niet op d'r gemak
konne voele.
's Maendags was 't oak in Canada wasdag, mar dat was
wel een beetje oares as dat Kee gewend was, want toen ze
opkwamme had Merie d'r earste droaisel al an de lijn
hange, in 't tweede wier gewasse twint dat ze zatte te
eten. Noe had Kee thuus oak wel een wasmesien, mar
toch niet zo modem as Merie had, want je zette alles mar
an mit de knoppen, in varder had je d'r gien omkieken
nae, totdat ut stoppende in toen was het klaer om opge-
hange te worren, of as 't regende dan gieng ut d'n droager
in. Kee hielp Merie mit 't goed op te vouwen, in Aeren
had Piet wat geholpe in 't hof, in zo was oak dezen dag
weer omgevloge.
's Aevens wier d'r plannen gemaekt om den oaren dag
een daegje naer 't Stanley Park te gaen in Vancouver. Dat
was oak een niet al te lange rit, in daer was van alles
volop te zieën.
Een dierentuun, Rozetunen in treinritjes in nog wel meer!
Vooral niet te vergeten het aquarium. Den anderen
ochend ree ze dan dwors deur de stad d'r naertoe, omdat
het nog vroeg was was 't nog niet zo dmk.
Om in 't park te kommen kostende niks. Parkeerrumte
was t'r oak voldoende in an een stalletje dronke ze eerst
een bakje koffie. In toen gienge ze an de wandel. De kin-
derwaegen was meegekomme, opgevouwe in d'n bak van
de auto, in d'n kleinen sliep zodrae ze gienge loape. In zo
liepe ze dan op d'r gemak alles te bekieken. Corrie had
natuurlijk de meeste lol in d'n dierentuun, bie de omtters,
iesbearen, in oak de kangoeroes, d'r wazze d'r een paer
die d'r kleintje in de zak bie d'r droege.
Toen ze bie de aepen kwamme zei Aeren tegen Kee:
,,Kiek, volgens de geleerde dan binne dat noe je voorou-
wers". Mar Kee had d'r antwoord klaer: „Jae, noe je 't
zeit zou dat best kenne, as ik goed nae joe kieke, dan hei
je d'r wel wat van weg!" Toen zei Aeren mar niks meer!
Mar de kleine Corrie genoot geweldig vooral toen een
eekhoorn de ooljeneutjes uut d'r hand opat. In mit de
jonge geitjes in biggetjes kon ze oak naer hartelust solle.
Ze hadde d'r eten weer meegebrocht, in ze vonde een tae-
fel in de schaduw, in ze bleve nog pasjes zitte in Corrie
dee twint een dutje op een deken in 't gras. In waer ze
zatte hadd eze oak nog een moai uutzicht over 't waeter.
Toen hoa ze tenslotte oak 't aquarium nog bekeke in dat
vonde Aeren in Kee oak de moeite waerd. D'r wazze oak
nog pinquins van de Zuudpool, mar Piet zei dat die d'r
steeds minder wazze. In de bearen in iesbearen wazze te
mottig om d'r kop op te lichten.
Al mit al was ut een vermoeienden dag in wier het weer
tied om nae huus te gaen.
Piet had z'n fototoestel meegebrocht in hie had oak op
deze dag weer heal wat plaetjes geknipt, in dat vonde
Aeren in Kee wel leuk.
Aeren zei nog: „Zo'n dieng zou 'kl oak wel wille hoa".
„Wel", zeit Piet, ,,waerom koap je d'r dan geen".
,,Zo'n dieren hoefje niet te hoan om mee te beginnen, in
die maeke toch behoarlijke goeie foto's". ,,Best", zeit
Aeren, „dan zalle men daer merge es nae gae kieke".
Toen ze op 't punt stienge om naer huus te gaen had Kee
Aeren nog in z'n oare gefluusterd, dat ze niet wou hoa dat
Merie nog eten gieng koke, dus zouwe ze wel erges gae
ete. Piet die zou wel een goed plekje wete.
In dat gedae, ze stoppende onderweg bie een gezellig res
taurantje, in hadde ze een goed mael voor een schappelij
ke pries, die Aeren van Kee mos betaele, in zo kwamme
ze wel moe mar toch voldaen thuus, want het was een
heel moaien dag geweest.
D'n anderen dag bleve ze meest thuus, behalve dan dat
Piet mit de ouwelui naer de wienkel gieng om een foto
toestel te koapen.
't Was een groat wienkelcentrum (in Canada in Amerika
noeme ze dat een mail) waerin veul wienkels van alles in
nog wat te koap was, in Kee in Aeren keke d'r oagen uut.
Ze wazze wel gewend dat d'r op Flakkee oak zelfbedie-
ningszaeken wazze, ar zoas hier hadde ze toch nog noait
gezieje.
„Hier zou je oak wel een daegje deur kenne brienge", zeit
Aeren. „Nou daer is wel doewen an oor", zei Piet. „As ut
us een dag regent of zo".
Mar Aeren had z'n fototoestel, in omdat d'r in die Mali
oak een bank was had un impesant nog mar een paer rei-
schecks gewisseld, want hie had toch wel al gemerkt dat
je zonder geld niet veul beginne kon.
Thuus gekomme, mos eerst ut fototoestel ingewijd worre,
in de earste plaetjes wazze natuurlijk van de kinders, de
kleinkinders, in van 't huus. Ze hadde oak nog wat
ansichtkaerten gekocht om naer de famieljie in Holland te
stieren. In die zelfde weke gienge ze oak nog een daegje
naer Lynden, een moai stadje in Amerika, net over de
grens.
Bie de grens gekomme moste Aeren in Kee d'r paspoort
laete zieje, in de man vroeg een paer diengen an Piet, in
ze wiere een good time toegewenst. Toen ze van de doua
ne weg reê zei Marie: ,,Zo moeder, noe bei je in
Amerika".
Mar ze vonde Lynden een moai plekje, in onderweg
hadde ze al veul postbussen zieje stae mit Hollandse nae-
men d'r op, in de meeste inweuners wazze dan oak wel
van Hollandse ofkomst, mar ze zouwe al gauw uutvinde
dat d'r mar weinig mensen meer wazze die Hollands
konne spreke in verstae.
D'r stieng een groate meule midden in 't durp, mar van
binnen bleek ut un restaurant te wezen. Binnen in de
huusjes was t'r nog een wienkelstraetje gebouwd com
pleet mit un gragje in een bmggetje d'r over heen, in de
goudvissen zwomme in 't waeter. Óp d'n boam zag Aeren
een hoap geld legge, centen, stuvers, dubbeltjes in kwart
jes. „Waer doewe ze dat noe voor", vroeg Aeren an z'n
zeune. „Dat kenne die goudvissen toch niet vrete?" Mar
Piet wist te vertellen dat dat gedae wordt om te helpen het
onderhoud te bekostigen, dat wordt veul gedae hier. D'r
was een souvenierwienkel waer alles natuurlijk smoordier
was, in ze hao d'r dan oak niks gekocht.
De Hollandse bakkerieje verkocht tompoezen in roamho-
rens, in ut restaurant hadde ze een Hollands middegmael,
snert mit een worstje.
Aeren had dien dag z'n eerste filmpje volgedroaid, in
voor ze naer huus gienge zouwe ze 't nog even ofgeve om
't laete ontwikkelen, in dan zou 't den anderen dag klaer
weze.
„Nou", zeit Kee, ,,ik bin wel benieuwd wat je d'r van ge
maekt heit".
Den oaren ochend binne ze thuus gebleve, in Aeren heit
Piet wat geholpe in 't hof.
Wat aerpels uutgedae in op dat lapje weer wat postelein
gezaoid. Die groente was in Canada nog vriewel onbe
kend, mar Piet had z'n zaed van een Hollandse zaedteler
in Ontario.
De boanen gienge oak al mooi opschiete, dus daer kon
moeder dan an helpe mit 't wecken.
De foto's viele niet tegen voor een beginnelieng, alleen
eên was d'r bie daer stieng Kee zonder hoad op. „Bel, bel,
zo kan ik ut oak nog wel oor". Mar Piet zei dat ut best
leêre zou, want hie lei z'n vaoder nog us uut dat un datge
ne wat un d'r op wou hoa, eerst mos kieke dat dat in dat
gele raempje passende, in oak dat 'n beter niet tegen de
zunne in mos neme want dat gieng meestal niet goed.
Mar afijn, d'r was een weekje verbiegegae, in de mensjes
hadde d'r toch wel van genote, al vond Kee wel dat al dat
reizen in trekken toch wel vermoeiend was.
De volgende zondag zou het dan zo weze, dat d'n kleinen
gedoapt wier, in Kee zou et in de kerke brienge. Merie
had alles uutgeleid hoe of dat hier gieng, in d'r wazze nog
2 kinders meer om gedoapt te worren, in Merie had al mit
de andere twee ofgesproke, dat ze moeder wel zoue helpe
as ut noadig weze zou.
In dan zei Piet, hoa men nog un verrassieng dan gae m'n
kommede weke een paer daegen nae 't eiland, dat is naer
Vancouver Eiland, in dan oak een daegje naer de
Butchand Gardens. Dat binnen tunen die waereldberoemd
binne. Dan zouwe ze in een Motel slaepe, iets wat voor
Aeren in Kee healemaele vreemd was.
's Zaeterdags gienge ze mit z'n allen nog om boodschap
pen, in Aeren kon niet naelaete om in de supermarkt oak
een carretje te pakken in egen Kee te zeggen: „Alia groat-
je, noe zalle wiele oak es op z'n Canadees shoppe!"
In zo pakkende ze dan oak 't êên in oare, een paer krente-
broadjes, en hammetje, een pak kermenoadjes, in nog een
paer diengetjes. Ut wier netjes voor z'n ingepakt, in hie
kreeg een briefje waerop alles stieng, in de pries, ut meis
je douwende op een paer knoppen, in toen was alles opge
teld, in as un 't gewille had dan hadde ze alles nog voor
z'n bie de auto gebrocht oak, mar dat was niet noadig.
Thuus gavve ze 't vanzelf alles an Merie, in die zei nog
dat dat noe niet noadig geweest was.
De aoren dag was ut oak weer prachtig weer, in na 't eten
wier de jonge zeune angekleêd om mee te gaen ter kerke.
(wordt vervolgd)
S. Bal, Chilliwack
3e Blad
CX2
Voorzitter Noorthoek overhandigt aan mevrouw L. Verhoeve de legpenning
van het Nederlandse Rode Kruis
