EHIVHDEt1-f1IEmi/5 Paas-zang- en orgelavond h Verzorgenden 'de Vliedberg' in 'klederdracht' Spurgeon-boeken voor evangelisatiedoeleinden Schippersechtpaar v. d. Gaag-van Lenten 50 jaar getrouwd Schotejil-resultaten Staalunie Zwemgala Damvereniging 'Denk en Zet' Concert Nieuwe Kerk te Zierikzee Dam- en Schaakver. 'Dirksland' Paasbijeenkomst in Vroonlande 2e Blad DINSDAG 25 MAART 1997 No. 6588 De 'Jannetje' in de haven van Dirksland D.V. zal het op 9 april 1997 50 jaar geleden zijn dat Jannetje van Lenten (Jans, voor familie en vrienden) uit Dirksland in het huwelijk trad met Pieter van der Gaag, toen nog schip per van de 'Nooit Volmaakt'. Al spoe dig kochten zij een ander schip, een zogenaamde 'Hagenaar', die - uiter aard - 'Jannetje' werd gedoopt. Op bijgaande foto een vertrouwd beeld; de 'Jannetje' had haar domicilie in Dirks land, ook toen de 'Hagenaar' werd ver vangen door een fraaie 'Klipper'. Overi gens wisten deze schepen met vader Piet of moeder Jans aan het roer ook de ande re flakkeese havens wel te vinden. Voor al in de nazomer als er volop graan te vervoeren was naar de meelfabriek in Rotterdam. Pieter van der Gaag, afkomstig uit Delft, tijdens de strenge winter van 1962-1963 had voor zijn huwelijk al zo'n 7 vaar- jaren erop zitten. Samen hebben ze nog ongeveer 25 jaar gevaren. Toen zij in december 1972 definitief 'aan de wal' gingen was het aantal opvarenden uitge breid tot acht. De echtelieden wonen nu nog steeds op hetzelfde adres in Hoog vliet. Ze genieten beiden een redelijk goede gezondheid. Het gouden huwelijksjubileum zal D.V. op 9 april gevierd worden met hun gezin, familie en vrienden (zie de advertentie elders in deze krant). Geheel in stijl hoopt het bruidspaar met kinderen en kleinkinderen D.V. op 9 juli 1997 een dag te gaan varen. Voor dit latere tijdstip is gekozen omdat dan hun dochter en schoonzon met hun kinderen terug hopen te zijn uit Indonesië. Het bruidspaar zij een behouden vaart gewenst! D.V. maandag 31 maart 1997 (Tweede Paasdag) zal in de Grote- of St. Laurens- kerk in Rotterdam een grote koor- en samenzangavond worden gehouden waaraan hopen mee te werken de Chr. gem. Zangvereniging 'Jubilate Deo', het Jongerenkoor 'Jubilate Deo' en het jon gerenkoor 'Vox Jubilans' uit Waddinx- veen. Dirigent van deze koren is de bekende organisf pianist Jan Mulder. Naast koorzang is er ruime plaats voor samenzang van bekende Paasliederen. Aan het concert werken naast Jan Mul der die aan het hoofdorgel de samenzang zal begeleiden en enkele orgelsoli- improvisaties zal verzorgen, ook een drietal trompettisten mee, nl. Christine van der Aart-Segers, Herman Drost en Henk-Jan Drost. De organist André de Jager zal aan het koororgel de koorzang begeleiden. Toegangsbewijzen 's avonds aan de kerk verkrijgbaar. Aanvang 20.00 uur. Op vrijdag 4 april a.s. wordt in de Nieu we Kerk te Zierikzee een bijzonder con cert gegeven. Het programma wordt ver zorgd door het Hongaarse koor 'Maróthi György Pedagógus Kórus' o.l.v. Mihaly Kéry en door de Chr. Oratorium Vereni ging 'Middelhamis' o.l.v. Rinus Verha- ge. Het orgel wordt bespeeld door Wim Diepenhorst. Het concert begint om 20.15 uur. De entreeprijs bedraagt 7,50; scholie ren en 65-plussers betalen 5,()0. Uitslagen van 17 maart 1997 Dammen, afdeling 1: G. Smits - M. van 't Geloof2 - O Afdeling 2: H. de Munck - W. Nieuwland2 - O A. van Rossum - K. de Jong1 -1 M. Poortvliet - C. v. d. KroonO - 2 A. Los - W. Stolk2 - O Zaterdag 22 maart jl. heeft zwem- club de Schotejil met 4 junioren- zwemmers deelgenomen aan het Staal Unie Zwemgala te Dordrecht. 1\issen 'kanonnen' als o.a. Marcel Wouda, Stefan Aartsen, Ron Dek ker, Wilma van Hofwegen, Michel le Smith, Angela Postma, Kirsten Vlieghuis en Madeion Baans, moesten de Schotejillers Willemijn Veltman, Michel de Gelder, Lau rens van der Valk en Leander Noordijk hun prestaties leveren. Ook deze keer werden er weer per soonlijke records gezwommen. Michel de Gelder zwom op de 100 m wisselslag een nieuw persoonlijk record, tevens clubrecord in een tijd van 1.15.74. Later verbeterde dezelfde Michiel de Gelder zijn 50 m schoolslag tot 0.38.13, opnieuw een clubrecord. Laurens van der Valk zwom eveneens twee persoonlijke records. Eerst op de 100 m rugslag in een tijd van 1.16.14, en later ook nog op de 100 m wisselslag in een tijd van 1.19.10. Leander Noordijk, tenslotte, verbeterde zijn eigen clubrecord op de 50 m vrije slag naar 0.28.03. De uitslag: Willemijn Veltman: 100 m schoolslag 1.33.80; 100 m vrije slag 1.14.23; 100 m wisselslag 1.23.95; 50 m vrije slag 0.33.7. Michiel de Gelder: 100 m vlinderslag 1.14.99; 100 m schoolslag 1.21.94; 100 m wisselslag 1.15.74 PR CR; 50 m schoolslag 0.38.13 PR CR. Laurens van der Valk: 100 m rugslag 1.16.16 PR; 100 m vrije slag 1.08.48; 100 m wisselslag 1.19.10 PR; 50 m rug slag 0.35.00; 50 m vrije slag 0.30.33. Leander Noordijk: 100 m rugslag 1.10.22; 100 m vrije slag 1.03.24; 50 m vlinderslag 0.31.31; 50 m vrije slag 0.28.03 PR -I- CR. Morgen, woensdag 26 maart 1997 orga niseert het Vroonlande-koor 'Onder Ons' een paasbijeenkomst. Deze avond wordt gehouden in de recreatiezaal en begint om 19.00 uur. Het koor dat onder leiding staat van de dirigent/pianist Jaap Hollaar, zingt bekende paasliederen. Ook is er veel samenzang en enkele declamaties. Een ieder die belangstelling heeft wordt uitgenodigd voor deze afwisselende avond in de Vroonlande te Dirksland. Uitslagen 10 maart 1997 Afdeling 1: J. van Hoorn - C. Polder1 -1 H. Verolme-C. Spee1 -1 I. Mackloet -1. KoeseO - 3 H. Koese - A. VerolmeO - 3 Afdeling 2: .T. Lodder-M. KlinkO - 3 G. Zaaijer- A. KnapeO - 3 Uitslagen 17 maart 1997 Afdeling 1: H. Koese -1. Mackloet3 - O C. Spee - J. A. DekkerO - 3 Afdeling 3: J. Nagtegaal - T. Staal.....1 -1 H. Schellevis- J. Nagtegaal1 -1 Bekerronde: H. Schellevis- J. Holleman1 -1 K. Nipius-H. Noordijk1 - 1 R. Jacobs - P. van BrusselO - 3 H. Schellevis- T. Staal3 - O Op 13 maart jl. was er in zorgcentrum 'De Vliedberg' te Ouddorp een feestavond georganiseerd voor de bewoners in het kader van het 25-jarig bestaan. Deze avond werd door het personeel zelf verzorgd en dat is er best vrolijk toege gaan. Zij speelden diverse sketches en zongen bekende Nederlandse liederen, wat voor iedereen zeer herkenbaar was. Het personeel was in grote getale in klederdracht gekleed zoals te zien is op bovenstaande foto. Boekbespreking Reformatorisch Nederland kent heel wat uitgevers van stichtelijke boeken. Het aantal nieuwe uitgaven dat jaar lijks op de markt verschijnt, beloopt dan ook wel enkele honderden. De uit gever van de boekjes die ik bij dezen wil aankondigen, is echter een heel bij zondere. Hij levert nieuw-vertaalde preken van Spurgeon zonder enig winstoogmerk. Althans niet ten behoe ve van zichzelf. Misschien las of hoor de u al van hem: Pieter Boekhout te Scherpenlsse - een gedreven twintiger die niets liever wil dan dat velen het evangelie van Gods genade horen en tot kennis der waarheid komen. Voor het kleine bedrag van 4,50 levert uitgeverij Boekhout prekenbundels van Ch.H.Spurgeon aan evangelisatie-stich tingen. Het ligt in de bedoeling dat dezen de boekjes verkopen voor 10. De winst komt zodoende het werk van de evange lisatie ten goede. Maar de boekjes kun nen niet slechts aan de eigen achterban worden verkocht, ze lenen zich door hun inhoud vooral voor gratis verstrekking als evangelisatiemateriaal. En de lage prijs maakt dat ook mogelijk. Stichtingen die hiervan gebruik maken, zijn onder andere: de Spaans Evangelische Zen ding, de Stichting Gave (werkzaam onder asielzoekers), de Stichting In de Rechte Straat (o.a. te Tongeren), Evan gelisatie Oost-Vlaanderen (te Gent) en de Stichting Wegwijzer (werkzaam in Almere). Inmiddels verschenen twee uitgaafjes. In een kleurige omslag en elk met circa 120 pagina's tekst. Elke aflevering is gewijd aan een bepaald thema, aan de hand van enkele preken van de bekende negentien de eeuwse prediker uit Engeland. De tot heden verschenen titels: De Bijbel - efin kracht van God tot zaligheid en Het gezin - een rots in de woestijn. In het eerstgenoemde (met een Woord vooraf van dr.C.A.van der Sluijs te Rotterdam) is een zevental preken opgenomen, die alle spreken over de betekenis van het Woord van God voor het persoonlijke geestelijke leven. Spurgeon had zelf de kracht van Gods Woord in zijn leven ervaren. Hij was gegrepen door de bood schap van de Bijbel. Hij wist dat de HEERE met name de dwaasheid van de prediking wil gebruiken om zondaren zalig te maken. Daarom worstelde hij in zijn bediening ook om het hart van zijn hoorders. Als een gegrepene van Gods wege zocht hij zondaren in dezelfde greep te krijgen en te vangen in het net van het Evangelie. Dat blijkt ook uit de inhoud van de predikaties die in deze eerste bundel zijn opgenomen. De tweede is dus gewijd aan het gezin. Hierin schreef ds. P. den Butter te Mid delhamis een inleidend en aanbevelend woord. Hij citeert daar uit een (overigens niet in deze bundel opgenomen) preek over Gen.7 van Spurgeon. Enkele woor den daaruit: "De HEERE zei: 'Ga gij en uw ganse huis in de ark'. Hoe goed is de HEERE om ook aan onze kinderen te denken! Dat Hij ons wil zaligmaken, o, we zouden Hem daar altijd voor moeten prijzen! Maar dat Hij ook een woord heeft voor onze vrouw, een woord voor onze zoon en een woord voor onze doch ter, wat een overvloedige genade is dat! Ga gij en uw ganse huis in de ark. Alle maal!". Spurgeon had dikwijls aandacht voor de kinderen onder zijn gehoor. Het bijbels onderwijs aan hen had zijn grote belangstelling. Bekend is bijvoorbeeld zijn preek voor de zondagsschoolonder wijzers over het mosterdzaad. Ook in dit bundeltje is een preek gewijd aan het onderwijs op de zondagsschool; de tekst is Psalm 34 vers 12: "Komt gij kinderen, hoort naar mij. Ik zal u des HEEREN vreze leren". Enkele andere preken heten: 'De zegen van een christelijk gezin' (over Markus 1:29-33) en 'Kinde ren zijn de opvolgers van hun ouders' (over Psalm 45:17). Charles Haddon Spurgeon (1834-1892) wordt wel de prins der predikers genoemd. Hij had uitnemende preekga- ven ontvangen. Zijn stijl is sprankelend en heel direct. En hij ontleende zijn les sen zowel voor het geestelijke als voor het dagelijkse leven rechtstreeks uit de Heilige Schrift. Door zijn preken - zowel tijdens als na zijn leven - is hij voor velen tot een eeuwige zegen geworden. Nog steeds is het de moeite waard daar van kennis te nemen. Vandaar een hartelijke aanbeveling om een abonnement op deze serie boekjes te nemen. Voor de prijs behoeft u het niet te laten. Het ligt in de bedoeling dat er elk kwartaal een aflevering verschijnt. Bij inschrijving zijn de kosten f.10 per stuk. Voor meer informatie en bestellingen: uitgeverij Boekhout te Scherpenlsse; telefoon 0166 663805 of bij de plaatselij ke boekhandel. JMJ K „Dat was dan niet zo mooi, Gabe!" Gabe schudde mistroostig het hoofd. „Nee. Een hoop geld naar de maan en nog last van mijn voeten bovendien". Hij stak zijn pruim weer in de mond. „Ze hebben hier geen keus", zei hij. „Snap je? Geen keus. De betere lui, zoals mevrouw van de dokter bijvoorbeeld, kopen hun schoenen en een massa andere dingen in Westeroord". Hij stond op en grinnikte. „Kun jij je voorstellen, dat mevrouw van de dokter in het ondergoed loopt, dat Smalbil verkoopt? In de tuin van de dokter zag ik de vorige week toch iets aan de lijn hangen... nou!"Hij klakte als een kenner met de tong. Toontje kon het zich heel goed voorstellen - ook Zwaantje kocht veel dingen in Westeroord - maar hij liet dit niet blijken. Hij haalde onnozel de schou ders op. „De heb er nog nooit op gelet, wat bij de dokter aan de lijn hangt", zei hij, „en het kan me eigenlijk niets schelen ook". Zwaantje had inmiddels de tafel afgeruimd. Zij stond nu in de keuken, rood van het ingehouden lachen. Waar Toontje heen wilde was haar nog niet helemaal duidelijk, maar dat er een bedoeling achter zijn praatje met Gabe stak, liet zich gemakkelijk raden. Zij luisterde eensklaps scherp. „Ja", hoorde zij Gabe zeggen, in antwoord op een vraag van Toontje, die zij niet had verstaan, „een dubbeltje per pakje is niet zo erg veel, als je er ver voor lopen moet, maar dat gebeurt niet zo vaak. Kijk, dit is voorde dokter en dit voor Smalbil. Ze hebben alle bei de krant ook, dus dat gaat in één moeite. Maar soms moet ik naar Strakke, achter het Pastoorsbos en die heeft de krant niet... Nou ja, er valt daar meestal wel iets voor me af, en soms houd ik zo'n pakje ook vast, als ik er de volgende dag met de olie heen moet". De kamerdeur sloeg dicht, en zij hoorde hen niet meer. Ze waren naar de gelagkamer gegaan. Zij liep naar het woonvertrek, om het kopje te halen waaruit Gabe gedronken had, en zij was diep genoeg in gedachten, om zelfs de vieze vlek op het schoteltje niet te zien. Dat de dokter nooit in de herberg kwam, tenzij er iemand ziek was, vond zij begrijpelijk, maar de ma- nufacturier was er elke dinsdagavond, als de zang vereniging 'Kunst en Vriendschap', waarin hij als bas zong, in de zaal achter de gelagkamer repeteer de. Als hij iets nodig had, waarom kocht hij het dan niet bij hen? Zij hadden toch ook zoiets als een slijt- vergunning? Zij wist dit zeker, sinds zij haar vader, lang geleden al, eens had gevraagd waarvoor de deur aan de zijkant van de herberg toch eigenlijk was gemaakt - de deur, die vlak bij het buffet uit kwam, maar die steeds op slot was. Had die deur er altijd gezeten, en was zij vroeger wel in gebruik geweest? Of was de herberg eens, in de tijd toen zij nog niet geboren was. Had die deur er altijd geze ten, en was zij vroeger wel in gebruik geweest? Of was de herberg eens, in de tijd toen zij nog niet ge boren was, misschien verbouwd? Haar vader had haar toen uitgelegd dat die deur er móest zijn, in verband met de bepalingen voor de slijtvergunning. Zij herinnerde zich dit nu ineens, door de pakjes die Gabe moest wegbrengen. Haar gedachten gingen opnieuw naar Smalbil. Zij was er een beetje verwonderd over, dat de manufac- turier gedistilleerd had besteld, al begreep zij dan zelf niet al te goed waarom. Zij had hem wel eens een borrel zien drinken, in de pauze van de zangre petitie, maar toch nooit meer dan één. Zij wist dit zeker, want zij hielp op dinsdagavond altijd bedie nen in de pauze. Maar dat Smalbil iets in huis wilde hebben, kwam haar vreemd voor. Hij leek haar geen man daarvoor, hoewel zij niet zou kunnen verklaren waarom. Smalbil was een geboren en getogen Oostvener, en nogal eigenzinnig en bekrompen. Hij was een man van de oude stempel, hoewel hij nog vrij jong moest zijn. Hij had een dochter van zestien, die de huishouding deed, sinds hij, twee jaar geleden, we duwnaar was geworden. Zijn vrouw was een stille, lijdzame figuur geweest, die haast schichtig aan zij zijde had geleefd. Het was in Oosterveen geen ge heim, dat Smalbil thuis een tiran was, die nooit te genspraak duldde. Ook zijn dochter scheen een wandelend getuigenis van zijn tirannieke geest. Martha wa een stil, nogal bleek meisje, dat men zel den meer had zien lachen, sinds zij de plaats van haar moeder thuis had ingenomen, na een jaar bij de notaris in Westeroord te hebben gediend. Smalbil was een verwoerd jager, maar hij was bijna steeds alleen in het veld. Vrienden had hij niet veel, hoe wel ook geen uitgesproken vijanden. Doch hij was stellig niet populair. Het kon natuurlijk ook zijn, dat de manufacturier voor de een of andere gelegenheid iets in huis moest hebben, overwoog Zwaantje. Maar waarom bestelde hij het dan in Westeroord? Voor haar huwelijk zou zij hierover nauwelijks hebben gedacht - bijster veel belangstelling had zij nooit voor de herberg gehad, en zij vond het heel prettig, dat Toontje het direcht met haar eens was geweest, toen zij, enige weken voor hun trouwdag, had ge zegd, dat zij liever niet achter het buffet stond - maar nu plaagde haar het gebeurde van vanavond toch. Dit kwam natuurlijk, doordat het Toontje ook niet onberoerd had gelaten, dacht zij met een glim lach. Nee, Zwaantje hield er helemaal niet van zich zelf iets wijs te maken. In de keuken was nu alles klaar. Zij ging naar de huiskamer en stond een ogenblik besluiteloos. Wat zou zij doen, lezen of handwerken? Of zou zij de trui opzetten, die zij voor de komende winter voor Toontje wilde breien? In de gelagkamer kon het niet druk zijn; zij hoorde vrijwel niets. Even verliet zij het woonvertrek en stak de gang over. Zij opende de deur en keek naar binnen. Toontje zat met haar vader en nog een drie tal mannen aan de ronde tafel. Zij voerden een rus tig gesprek. Zij lachte hem toe, en hij knipoogde vrolijk. Daarna sloot zij de deur weer en ging terug naar de kamer. Zij zette zich bij het open venster. Het was helemaal niet koud, maar er hing toch al iets van het najaar in de lucht. Zij had 's morgens de eerste, gele lindebla deren van de stoep geveegd. Zij nam een boek, maar het verhaal boeide haar niet. De gedachte aan het pakje voor Smalbil liet haar nog steeds niet los. Haar gezicht werd opnieuw strak, toen zij er aan dacht, dat het toch eigenlijk te gek was om hier pakjes aan te nemen, die de men sen bij een slijterij in Westeroord hadden besteld. Maar toen kwam er plotseling een andere gedachte in haar op. De herinnering aan de woorden van Gabe, over het wasgoed aan de lijn in de min van het doktershuis, deed haar even glimlachen, maar had Gabe de spijker eigenlijk niet precies op de kop geslagen? Hij had gezegd, dat er in Oosterveen geen keuze was... Hadden zij hun uitzet voor het huwelijk ook niet elders aangeschaft? Ze hadden zelfs Westeroord laten liggen, en waren er nog ver der voor op reis geweest. Wat hadden ze toen een prachtdag gehad. Maar wat had zij, zover haar her innering terugging, eigenlijk bij Smalbil gekocht? Kleinigheden, zoals garen en band, en soms wat ondergoed voor haar vader, die wel van dikke, warme spullen hield. Zij was misschien een keer of vier bij de manufacturier geweest, vóór haar huwe lijk, wel te verstaan, en daarna helemaal niet meer. (wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1997 | | pagina 3