EHIVHDEt1-f1IEmi/5
Paas-zang-
en orgelavond
h
Verzorgenden 'de Vliedberg' in 'klederdracht'
Spurgeon-boeken voor evangelisatiedoeleinden
Schippersechtpaar v. d. Gaag-van Lenten
50 jaar getrouwd
Schotejil-resultaten
Staalunie Zwemgala
Damvereniging
'Denk en Zet'
Concert Nieuwe Kerk
te Zierikzee
Dam- en Schaakver. 'Dirksland'
Paasbijeenkomst
in Vroonlande
2e Blad
DINSDAG 25 MAART 1997
No. 6588
De 'Jannetje' in de haven van Dirksland
D.V. zal het op 9 april 1997 50 jaar
geleden zijn dat Jannetje van Lenten
(Jans, voor familie en vrienden) uit
Dirksland in het huwelijk trad met
Pieter van der Gaag, toen nog schip
per van de 'Nooit Volmaakt'. Al spoe
dig kochten zij een ander schip, een
zogenaamde 'Hagenaar', die - uiter
aard - 'Jannetje' werd gedoopt.
Op bijgaande foto een vertrouwd beeld;
de 'Jannetje' had haar domicilie in Dirks
land, ook toen de 'Hagenaar' werd ver
vangen door een fraaie 'Klipper'. Overi
gens wisten deze schepen met vader Piet
of moeder Jans aan het roer ook de ande
re flakkeese havens wel te vinden. Voor
al in de nazomer als er volop graan te
vervoeren was naar de meelfabriek in
Rotterdam.
Pieter van der Gaag, afkomstig uit Delft,
tijdens de strenge winter van 1962-1963
had voor zijn huwelijk al zo'n 7 vaar-
jaren erop zitten. Samen hebben ze nog
ongeveer 25 jaar gevaren. Toen zij in
december 1972 definitief 'aan de wal'
gingen was het aantal opvarenden uitge
breid tot acht. De echtelieden wonen nu
nog steeds op hetzelfde adres in Hoog
vliet. Ze genieten beiden een redelijk
goede gezondheid.
Het gouden huwelijksjubileum zal D.V.
op 9 april gevierd worden met hun gezin,
familie en vrienden (zie de advertentie
elders in deze krant).
Geheel in stijl hoopt het bruidspaar met
kinderen en kleinkinderen D.V. op 9 juli
1997 een dag te gaan varen. Voor dit
latere tijdstip is gekozen omdat dan hun
dochter en schoonzon met hun kinderen
terug hopen te zijn uit Indonesië.
Het bruidspaar zij een behouden vaart
gewenst!
D.V. maandag 31 maart 1997 (Tweede
Paasdag) zal in de Grote- of St. Laurens-
kerk in Rotterdam een grote koor- en
samenzangavond worden gehouden
waaraan hopen mee te werken de Chr.
gem. Zangvereniging 'Jubilate Deo', het
Jongerenkoor 'Jubilate Deo' en het jon
gerenkoor 'Vox Jubilans' uit Waddinx-
veen.
Dirigent van deze koren is de bekende
organisf pianist Jan Mulder.
Naast koorzang is er ruime plaats voor
samenzang van bekende Paasliederen.
Aan het concert werken naast Jan Mul
der die aan het hoofdorgel de samenzang
zal begeleiden en enkele orgelsoli-
improvisaties zal verzorgen, ook een
drietal trompettisten mee, nl. Christine
van der Aart-Segers, Herman Drost en
Henk-Jan Drost. De organist André de
Jager zal aan het koororgel de koorzang
begeleiden.
Toegangsbewijzen 's avonds aan de kerk
verkrijgbaar. Aanvang 20.00 uur.
Op vrijdag 4 april a.s. wordt in de Nieu
we Kerk te Zierikzee een bijzonder con
cert gegeven. Het programma wordt ver
zorgd door het Hongaarse koor 'Maróthi
György Pedagógus Kórus' o.l.v. Mihaly
Kéry en door de Chr. Oratorium Vereni
ging 'Middelhamis' o.l.v. Rinus Verha-
ge. Het orgel wordt bespeeld door Wim
Diepenhorst.
Het concert begint om 20.15 uur.
De entreeprijs bedraagt 7,50; scholie
ren en 65-plussers betalen 5,()0.
Uitslagen van 17 maart 1997
Dammen, afdeling 1:
G. Smits - M. van 't Geloof2 - O
Afdeling 2:
H. de Munck - W. Nieuwland2 - O
A. van Rossum - K. de Jong1 -1
M. Poortvliet - C. v. d. KroonO - 2
A. Los - W. Stolk2 - O
Zaterdag 22 maart jl. heeft zwem-
club de Schotejil met 4 junioren-
zwemmers deelgenomen aan het
Staal Unie Zwemgala te Dordrecht.
1\issen 'kanonnen' als o.a. Marcel
Wouda, Stefan Aartsen, Ron Dek
ker, Wilma van Hofwegen, Michel
le Smith, Angela Postma, Kirsten
Vlieghuis en Madeion Baans,
moesten de Schotejillers Willemijn
Veltman, Michel de Gelder, Lau
rens van der Valk en Leander
Noordijk hun prestaties leveren.
Ook deze keer werden er weer per
soonlijke records gezwommen.
Michel de Gelder zwom op de 100 m
wisselslag een nieuw persoonlijk record,
tevens clubrecord in een tijd van 1.15.74.
Later verbeterde dezelfde Michiel de
Gelder zijn 50 m schoolslag tot 0.38.13,
opnieuw een clubrecord.
Laurens van der Valk zwom eveneens
twee persoonlijke records. Eerst op de
100 m rugslag in een tijd van 1.16.14, en
later ook nog op de 100 m wisselslag in
een tijd van 1.19.10.
Leander Noordijk, tenslotte, verbeterde
zijn eigen clubrecord op de 50 m vrije
slag naar 0.28.03.
De uitslag:
Willemijn Veltman: 100 m schoolslag
1.33.80; 100 m vrije slag 1.14.23; 100 m
wisselslag 1.23.95; 50 m vrije slag 0.33.7.
Michiel de Gelder: 100 m vlinderslag
1.14.99; 100 m schoolslag 1.21.94; 100
m wisselslag 1.15.74 PR CR; 50 m
schoolslag 0.38.13 PR CR.
Laurens van der Valk: 100 m rugslag
1.16.16 PR; 100 m vrije slag 1.08.48;
100 m wisselslag 1.19.10 PR; 50 m rug
slag 0.35.00; 50 m vrije slag 0.30.33.
Leander Noordijk: 100 m rugslag
1.10.22; 100 m vrije slag 1.03.24; 50 m
vlinderslag 0.31.31; 50 m vrije slag
0.28.03 PR -I- CR.
Morgen, woensdag 26 maart 1997 orga
niseert het Vroonlande-koor 'Onder Ons'
een paasbijeenkomst. Deze avond wordt
gehouden in de recreatiezaal en begint
om 19.00 uur. Het koor dat onder leiding
staat van de dirigent/pianist Jaap Hollaar,
zingt bekende paasliederen. Ook is er
veel samenzang en enkele declamaties.
Een ieder die belangstelling heeft wordt
uitgenodigd voor deze afwisselende
avond in de Vroonlande te Dirksland.
Uitslagen 10 maart 1997
Afdeling 1:
J. van Hoorn - C. Polder1 -1
H. Verolme-C. Spee1 -1
I. Mackloet -1. KoeseO - 3
H. Koese - A. VerolmeO - 3
Afdeling 2:
.T. Lodder-M. KlinkO - 3
G. Zaaijer- A. KnapeO - 3
Uitslagen 17 maart 1997
Afdeling 1:
H. Koese -1. Mackloet3 - O
C. Spee - J. A. DekkerO - 3
Afdeling 3:
J. Nagtegaal - T. Staal.....1 -1
H. Schellevis- J. Nagtegaal1 -1
Bekerronde:
H. Schellevis- J. Holleman1 -1
K. Nipius-H. Noordijk1 - 1
R. Jacobs - P. van BrusselO - 3
H. Schellevis- T. Staal3 - O
Op 13 maart jl. was er in zorgcentrum 'De Vliedberg' te Ouddorp een feestavond georganiseerd voor de bewoners in
het kader van het 25-jarig bestaan. Deze avond werd door het personeel zelf verzorgd en dat is er best vrolijk toege
gaan. Zij speelden diverse sketches en zongen bekende Nederlandse liederen, wat voor iedereen zeer herkenbaar was.
Het personeel was in grote getale in klederdracht gekleed zoals te zien is op bovenstaande foto.
Boekbespreking
Reformatorisch Nederland kent heel
wat uitgevers van stichtelijke boeken.
Het aantal nieuwe uitgaven dat jaar
lijks op de markt verschijnt, beloopt
dan ook wel enkele honderden. De uit
gever van de boekjes die ik bij dezen
wil aankondigen, is echter een heel bij
zondere. Hij levert nieuw-vertaalde
preken van Spurgeon zonder enig
winstoogmerk. Althans niet ten behoe
ve van zichzelf. Misschien las of hoor
de u al van hem: Pieter Boekhout te
Scherpenlsse - een gedreven twintiger
die niets liever wil dan dat velen het
evangelie van Gods genade horen en
tot kennis der waarheid komen.
Voor het kleine bedrag van 4,50 levert
uitgeverij Boekhout prekenbundels van
Ch.H.Spurgeon aan evangelisatie-stich
tingen. Het ligt in de bedoeling dat dezen
de boekjes verkopen voor 10. De winst
komt zodoende het werk van de evange
lisatie ten goede. Maar de boekjes kun
nen niet slechts aan de eigen achterban
worden verkocht, ze lenen zich door hun
inhoud vooral voor gratis verstrekking
als evangelisatiemateriaal. En de lage
prijs maakt dat ook mogelijk. Stichtingen
die hiervan gebruik maken, zijn onder
andere: de Spaans Evangelische Zen
ding, de Stichting Gave (werkzaam
onder asielzoekers), de Stichting In de
Rechte Straat (o.a. te Tongeren), Evan
gelisatie Oost-Vlaanderen (te Gent) en
de Stichting Wegwijzer (werkzaam in
Almere).
Inmiddels verschenen twee uitgaafjes. In
een kleurige omslag en elk met circa 120
pagina's tekst. Elke aflevering is gewijd
aan een bepaald thema, aan de hand van
enkele preken van de bekende negentien
de eeuwse prediker uit Engeland. De tot
heden verschenen titels: De Bijbel - efin
kracht van God tot zaligheid en Het
gezin - een rots in de woestijn. In het
eerstgenoemde (met een Woord vooraf
van dr.C.A.van der Sluijs te Rotterdam)
is een zevental preken opgenomen, die
alle spreken over de betekenis van het
Woord van God voor het persoonlijke
geestelijke leven. Spurgeon had zelf de
kracht van Gods Woord in zijn leven
ervaren. Hij was gegrepen door de bood
schap van de Bijbel. Hij wist dat de
HEERE met name de dwaasheid van de
prediking wil gebruiken om zondaren
zalig te maken. Daarom worstelde hij in
zijn bediening ook om het hart van zijn
hoorders. Als een gegrepene van Gods
wege zocht hij zondaren in dezelfde
greep te krijgen en te vangen in het net
van het Evangelie. Dat blijkt ook uit de
inhoud van de predikaties die in deze
eerste bundel zijn opgenomen.
De tweede is dus gewijd aan het gezin.
Hierin schreef ds. P. den Butter te Mid
delhamis een inleidend en aanbevelend
woord. Hij citeert daar uit een (overigens
niet in deze bundel opgenomen) preek
over Gen.7 van Spurgeon. Enkele woor
den daaruit: "De HEERE zei: 'Ga gij en
uw ganse huis in de ark'. Hoe goed is de
HEERE om ook aan onze kinderen te
denken! Dat Hij ons wil zaligmaken, o,
we zouden Hem daar altijd voor moeten
prijzen! Maar dat Hij ook een woord
heeft voor onze vrouw, een woord voor
onze zoon en een woord voor onze doch
ter, wat een overvloedige genade is dat!
Ga gij en uw ganse huis in de ark. Alle
maal!". Spurgeon had dikwijls aandacht
voor de kinderen onder zijn gehoor. Het
bijbels onderwijs aan hen had zijn grote
belangstelling. Bekend is bijvoorbeeld
zijn preek voor de zondagsschoolonder
wijzers over het mosterdzaad. Ook in dit
bundeltje is een preek gewijd aan het
onderwijs op de zondagsschool; de tekst
is Psalm 34 vers 12: "Komt gij kinderen,
hoort naar mij. Ik zal u des HEEREN
vreze leren". Enkele andere preken
heten: 'De zegen van een christelijk
gezin' (over Markus 1:29-33) en 'Kinde
ren zijn de opvolgers van hun ouders'
(over Psalm 45:17).
Charles Haddon Spurgeon (1834-1892)
wordt wel de prins der predikers
genoemd. Hij had uitnemende preekga-
ven ontvangen. Zijn stijl is sprankelend
en heel direct. En hij ontleende zijn les
sen zowel voor het geestelijke als voor
het dagelijkse leven rechtstreeks uit de
Heilige Schrift. Door zijn preken - zowel
tijdens als na zijn leven - is hij voor
velen tot een eeuwige zegen geworden.
Nog steeds is het de moeite waard daar
van kennis te nemen.
Vandaar een hartelijke aanbeveling om
een abonnement op deze serie boekjes te
nemen. Voor de prijs behoeft u het niet te
laten. Het ligt in de bedoeling dat er elk
kwartaal een aflevering verschijnt. Bij
inschrijving zijn de kosten f.10 per stuk.
Voor meer informatie en bestellingen:
uitgeverij Boekhout te Scherpenlsse;
telefoon 0166 663805 of bij de plaatselij
ke boekhandel. JMJ K
„Dat was dan niet zo mooi, Gabe!"
Gabe schudde mistroostig het hoofd.
„Nee. Een hoop geld naar de maan en nog
last van mijn voeten bovendien".
Hij stak zijn pruim weer in de mond. „Ze
hebben hier geen keus", zei hij. „Snap je?
Geen keus. De betere lui, zoals mevrouw
van de dokter bijvoorbeeld, kopen hun
schoenen en een massa andere dingen in
Westeroord". Hij stond op en grinnikte. „Kun jij je
voorstellen, dat mevrouw van de dokter in het
ondergoed loopt, dat Smalbil verkoopt? In de tuin
van de dokter zag ik de vorige week toch iets aan de
lijn hangen... nou!"Hij klakte als een kenner met
de tong.
Toontje kon het zich heel goed voorstellen - ook
Zwaantje kocht veel dingen in Westeroord - maar
hij liet dit niet blijken. Hij haalde onnozel de schou
ders op. „De heb er nog nooit op gelet, wat bij de
dokter aan de lijn hangt", zei hij, „en het kan me
eigenlijk niets schelen ook".
Zwaantje had inmiddels de tafel afgeruimd. Zij
stond nu in de keuken, rood van het ingehouden
lachen. Waar Toontje heen wilde was haar nog niet
helemaal duidelijk, maar dat er een bedoeling achter
zijn praatje met Gabe stak, liet zich gemakkelijk
raden.
Zij luisterde eensklaps scherp. „Ja", hoorde zij
Gabe zeggen, in antwoord op een vraag van
Toontje, die zij niet had verstaan, „een dubbeltje
per pakje is niet zo erg veel, als je er ver voor lopen
moet, maar dat gebeurt niet zo vaak. Kijk, dit is
voorde dokter en dit voor Smalbil. Ze hebben alle
bei de krant ook, dus dat gaat in één moeite. Maar
soms moet ik naar Strakke, achter het Pastoorsbos
en die heeft de krant niet... Nou ja, er valt daar
meestal wel iets voor me af, en soms houd ik zo'n
pakje ook vast, als ik er de volgende dag met de olie
heen moet".
De kamerdeur sloeg dicht, en zij hoorde hen niet
meer. Ze waren naar de gelagkamer gegaan. Zij liep
naar het woonvertrek, om het kopje te halen waaruit
Gabe gedronken had, en zij was diep genoeg in
gedachten, om zelfs de vieze vlek op het schoteltje
niet te zien.
Dat de dokter nooit in de herberg kwam, tenzij er
iemand ziek was, vond zij begrijpelijk, maar de ma-
nufacturier was er elke dinsdagavond, als de zang
vereniging 'Kunst en Vriendschap', waarin hij als
bas zong, in de zaal achter de gelagkamer repeteer
de. Als hij iets nodig had, waarom kocht hij het dan
niet bij hen? Zij hadden toch ook zoiets als een slijt-
vergunning? Zij wist dit zeker, sinds zij haar vader,
lang geleden al, eens had gevraagd waarvoor de
deur aan de zijkant van de herberg toch eigenlijk
was gemaakt - de deur, die vlak bij het buffet uit
kwam, maar die steeds op slot was. Had die deur er
altijd gezeten, en was zij vroeger wel in gebruik
geweest? Of was de herberg eens, in de tijd toen zij
nog niet geboren was. Had die deur er altijd geze
ten, en was zij vroeger wel in gebruik geweest? Of
was de herberg eens, in de tijd toen zij nog niet ge
boren was, misschien verbouwd? Haar vader had
haar toen uitgelegd dat die deur er móest zijn, in
verband met de bepalingen voor de slijtvergunning.
Zij herinnerde zich dit nu ineens, door de pakjes die
Gabe moest wegbrengen.
Haar gedachten gingen opnieuw naar Smalbil. Zij
was er een beetje verwonderd over, dat de manufac-
turier gedistilleerd had besteld, al begreep zij dan
zelf niet al te goed waarom. Zij had hem wel eens
een borrel zien drinken, in de pauze van de zangre
petitie, maar toch nooit meer dan één. Zij wist dit
zeker, want zij hielp op dinsdagavond altijd bedie
nen in de pauze.
Maar dat Smalbil iets in huis wilde hebben, kwam
haar vreemd voor. Hij leek haar geen man daarvoor,
hoewel zij niet zou kunnen verklaren waarom.
Smalbil was een geboren en getogen Oostvener, en
nogal eigenzinnig en bekrompen. Hij was een man
van de oude stempel, hoewel hij nog vrij jong
moest zijn. Hij had een dochter van zestien, die de
huishouding deed, sinds hij, twee jaar geleden, we
duwnaar was geworden. Zijn vrouw was een stille,
lijdzame figuur geweest, die haast schichtig aan zij
zijde had geleefd. Het was in Oosterveen geen ge
heim, dat Smalbil thuis een tiran was, die nooit te
genspraak duldde. Ook zijn dochter scheen een
wandelend getuigenis van zijn tirannieke geest.
Martha wa een stil, nogal bleek meisje, dat men zel
den meer had zien lachen, sinds zij de plaats van
haar moeder thuis had ingenomen, na een jaar bij de
notaris in Westeroord te hebben gediend. Smalbil
was een verwoerd jager, maar hij was bijna steeds
alleen in het veld. Vrienden had hij niet veel, hoe
wel ook geen uitgesproken vijanden. Doch hij was
stellig niet populair.
Het kon natuurlijk ook zijn, dat de manufacturier
voor de een of andere gelegenheid iets in huis
moest hebben, overwoog Zwaantje. Maar waarom
bestelde hij het dan in Westeroord? Voor haar
huwelijk zou zij hierover nauwelijks hebben
gedacht - bijster veel belangstelling had zij nooit
voor de herberg gehad, en zij vond het heel prettig,
dat Toontje het direcht met haar eens was geweest,
toen zij, enige weken voor hun trouwdag, had ge
zegd, dat zij liever niet achter het buffet stond -
maar nu plaagde haar het gebeurde van vanavond
toch. Dit kwam natuurlijk, doordat het Toontje ook
niet onberoerd had gelaten, dacht zij met een glim
lach. Nee, Zwaantje hield er helemaal niet van zich
zelf iets wijs te maken.
In de keuken was nu alles klaar. Zij ging naar de
huiskamer en stond een ogenblik besluiteloos. Wat
zou zij doen, lezen of handwerken? Of zou zij de
trui opzetten, die zij voor de komende winter voor
Toontje wilde breien?
In de gelagkamer kon het niet druk zijn; zij hoorde
vrijwel niets. Even verliet zij het woonvertrek en
stak de gang over. Zij opende de deur en keek naar
binnen. Toontje zat met haar vader en nog een drie
tal mannen aan de ronde tafel. Zij voerden een rus
tig gesprek. Zij lachte hem toe, en hij knipoogde
vrolijk. Daarna sloot zij de deur weer en ging terug
naar de kamer.
Zij zette zich bij het open venster. Het was helemaal
niet koud, maar er hing toch al iets van het najaar in
de lucht. Zij had 's morgens de eerste, gele lindebla
deren van de stoep geveegd.
Zij nam een boek, maar het verhaal boeide haar
niet. De gedachte aan het pakje voor Smalbil liet
haar nog steeds niet los. Haar gezicht werd opnieuw
strak, toen zij er aan dacht, dat het toch eigenlijk te
gek was om hier pakjes aan te nemen, die de men
sen bij een slijterij in Westeroord hadden besteld.
Maar toen kwam er plotseling een andere gedachte
in haar op. De herinnering aan de woorden van
Gabe, over het wasgoed aan de lijn in de min van
het doktershuis, deed haar even glimlachen, maar
had Gabe de spijker eigenlijk niet precies op de kop
geslagen? Hij had gezegd, dat er in Oosterveen
geen keuze was... Hadden zij hun uitzet voor het
huwelijk ook niet elders aangeschaft? Ze hadden
zelfs Westeroord laten liggen, en waren er nog ver
der voor op reis geweest. Wat hadden ze toen een
prachtdag gehad. Maar wat had zij, zover haar her
innering terugging, eigenlijk bij Smalbil gekocht?
Kleinigheden, zoals garen en band, en soms wat
ondergoed voor haar vader, die wel van dikke,
warme spullen hield. Zij was misschien een keer of
vier bij de manufacturier geweest, vóór haar huwe
lijk, wel te verstaan, en daarna helemaal niet meer.
(wordt vervolgd)