EIIIVtlDEII-niEUWS
7e Meester Dekker solistenconcours
Overdenking
Verzoi^de vakantieweek voor ouderen.
Chr. gem. streekkoor
'Vox Humana'
opent de deuren
Jeugd-stuif-in-
Stellendam
uit de
Heilige Schrift
Damvereniging
HET
.KIJkVENSTER
Veilig achter het bloed
flakkee verhuizingen b.v.
'Ernst Nut en Ontspanning
'52' te Melissant
VERVOLGVERHAAL
2e Blad
VRIJDAG 21 FEBRUARI 1997
No. 6579
Blik op kerk "y?
en samenleving Cj
- De Keursteen
- Bedenkingen
Weleens van de Keursteen gehoord? Ja
wel, die komt voor in de brief die Jo
hannes op Patmos moest schrijven aan
de gemeente van Pergamus in Klein-
Azië (Openb. 2:17): „Ik zal hem geven
een witte keursteen, en op de keursteen
een nieuwe naam geschreven, die nie
mand kent dan die hem ontvangt".
Maar sinds kort kennen we in Nederland
ook een stichting die de naam Keursteen
draagt. De oprichters daarvan, de heren
Van Hoeven en Van Kleef, maakten zich
zorgen over de geldwerving binnen de
Gereformeerde Gezindte. Er zijn tegen
woordig ontzaglijk veel 'goede doelen'
die onze aandacht, en vooral ons geld
vragen.
En er zit nogal wat (zwart?) geld onder
onze mensen, en laten we onszelf niet op
de schouder kloppen, maar als het nodig
is zijn we niet te beroerd om diep in de
buidel te tasten.
Maar - en dat is de zorg van bovenge
noemde heren - komt al dat geld wel
goed terecht? Wordt het op de juiste
wijze beheerd? Blijft er niet te veel aan
de beruchte strijkstok hangen? En is
daarop wel voldoende controle? De ge
schiedenis met de Zeeuwse rusthuizen
ligt ons allemaal nog vers in het geheu
gen, en blijkbaar beschikken de heren
over nog meer informatie dat het hier en
daar weleens misgaat. Kortom, ze von
den dat ze er iets aan moesten doen.
Bij het eerste horen van zo'n bericht
denk je: Dat is nu eens een goed initia
tief! Binnen de Gereformeerde Gezindte
heerst soms zo'n sfeertje van 'ons kent
ons' en vaak hebben we een blind ver
trouwen in elkaar. Elke stichting of ver
eniging heeft wel een comité van aanbe
veling, en reeksen klinkende namen,
vooral van bekende dominees moeten er
borg voor staan dat alles bona fide is.
Maar helaas leert de praktijk soms
anders en waarom zou er dan geen con
trole op mogen worden uitgeoefend?
Maar als je er langer over gaat denken -
zo is het althans mij vergaan - komen er
toch wat bedenkingen. In de eerste plaats
omdat er al een instantie bestaat die de
geldwerving controleert, het Centraal
Bureau Fondsenwerving. Wanneer deze
inzage heeft gehad in de boeken en alles
is in orde bevonden, dan wordt het Keur
merk uitgereikt. Mag men deze ter zake
kundige en onafhankelijke mensen niet
vertrouwen?
Bovendien is de Stichting Keursteen
voornemens op een nogal rigoreuze
wijze te werk te gaan. Ze vragen gewoon
de stukken op en wie daarop niet ingaat
komt op de zwarte lijst te staan. Maar
heeft het bestuur van een organisatie niet
het recht inzage te weigeren? Maakt dat
de werkwijze meteen verdacht?
Kortom, de heren Van Hoeven en Van
Kleef zullen het ongetwijfeld goed be
doelen. Maar ik denk dat de meeste
stichtingen in onze sektor zich toch nog
wel een paar keer zullen bedenken voor
dat ze met hen in zee gaan.
Waarnemer
In januari jl. ging het Chr. gem. streek
koor 'Vox Humana' van start. Het koor
is opgericht met als doel koor- en samen-
zangavonden te gaan verzorgen waarbij
ook bejaardentehuizen niet vergeten mo
gen worden. Het repertoire bestaat dan
ook voor een groot deel uit psalmen,
geestelijke- en vaderlandse liederen.
Het koor staat onder leiding van Jan Ka-
paan.
Op D.V. 24 februari a.s. organiseert het
koor een open zangavond waar kennis
gemaakt kan worden met het koor.
Dirigent Jan Kapaan: „Ik heb hier te ma
ken met een enüiousiaste groep zangers.
Daarbij is het belangrijk dat ook jonge
ren de weg naar het koor gevonden heb
ben. Het is de bedoeling om medio dit
jaar een presentatie-zangavond te hou
den. Daarom is het juist nu het goede
moment om mee te komen repeteren.
Zoals gezegd zijn ook jongeren van harte
welkom".
De koorrepetities worden gehouden op
maandagavond van 20.00 tot 22.00 uur
in het verenigingsgebouw 'Vita Nova' in
Sommelsdijk.
Alle zangers en zangeressen, van harte
welkom.
'Jeugd-stuif-in-Stellendam' organiseert
zaterdagavond 22 februari 1997 lucht
buks schieten en zandkaarten maken.
Toegang gratis, zaal open 19.00 uur,
aanvang 19.30 uur.
Iedereen vanaf 15 jaar is van harte wel
kom in 'De Schuur', Bosschieterstraat,
Stellendam.
Nieuws De Hoop
Op zaterdag 15 februari jl. werd in de
Chr. MAVO te Stellendam het 7e
Meester Dekker solistenconcours ge
houden. Gezien de goede ervaringen
van vorig jaar had het bestuur beslo
ten ook dit jaar weer een 'open' con
cours te houden. Vooral (jeugdige)
muzikanten uit Goedereede en Oud-
dorp hebben van deze mogelijkheid
gebruik gemaakt. Niettemin waren
veruit de meeste deelnemers afkomstig
van Fanfare-orkest De Hoop, organi
sator van dit evenement.
Met 33 optredens had de jury, bestaande
uit Hans Hardonk, Arie Stolk en Hugo
Verweij, de (muzikale) handen meer dan
vol. Ook pianist en begeleider Wim Soe-
ters moest vrijwel de gehele dag aan de
bak, hetgeen hij met verve deed. Door
Radio Goeree Lokaal werden opnames
gemaakt, welke zullen worden uitgezon
den op donderdagavond 27 februari a.s.
van 22.00 tot 23.00 uur.
Wiimaar van de Meester Dekker Trofee
werd Marieke Grootenboer op altsax, die
een sonate van Paul Hindemith vertolkte
met als noviteit een gesproken dialoog
tussen solist en pianist, welke deel uit
maakte van het stuk.
De uitslag:
Basisklasse: winnares: Hanneke Akers-
hoek (euphonium) 96,5 pnt; Marleen van
Lenten (bugel) 90 pnt; Lejan van Splun-
ter (trombone) 89,5 pnt; Robin Voorend
en Michel van Oostenbrugge (slagwerk
duo) 89 pnt; Dianne Bolle (trompet) 88,5
pnt; Marisca Breen (cornet) 87,5 pnt;
Marieke van Splunter (althoorn) 87,5
pnt; Koos van der Spaan (cornet) 87 pnt;
Robin Voorend (slagwerk) 85,5 pnt;
Sander Mierop (bariton) 85,5 pnt;
Marina Koppenol (trompet) 84,5 pnt;
Michel van Oostenbrugge (slagwerk) 84
pnt; Dorien Akershoek (althoom) 84 pnt;
Hanneke van der Wende (bugel) 82,5
pnt; Gerard Wolfert (trompet) 81,5 pnt.
Middenklasse: winnaar: Eelco Blanken
(klarinet) 106 pnt; Viktor Moricz (esbas)
104,5 pnt; Hendrika Klink (altsax) 96,5
pnt; Jasper Voorend (trompet) 95 pnt;
Liesbeth Westhoeve (trompet) 93 pnt;
Monika Bechtum (altsax) 92 pnt; Marjan
Struijk (bugel) 89 pnt; Frank van Leer-
sum (trombone) 88 pnt; Erik Akershoek
(escomet) 87 pnt; Francien van der Laan
(bugel) 85 pnt; Jan van de Vooren (trom
pet) 83 pnt; Gerben Willers (bugel) 81
pnt.
Afdeling ensembles top: winnaars: Ma
rion Pieterse en Marieke Grootenboer
(altsax) 105 pnt; Jasper Voorend en Leon
Klink (trompet) 96,5 pnt; Viktor Moricz
(esbas), John Breur (besbas) en Mario
Troost (euphonium) 93 pnt.
Topklasse: winnares Meester Dekker tro
fee: Marieke Grootenboer (altsax) 108,5
pnt; Mario Troost (euphonium) 105 pnt;
Leon Klink (trompet) 103,5 pnt.
Try-out in verband met
topconcours
Op zaterdag 1 maart a.s. geeft Fanfare
orkest De Hoop een concert in de Chr.
MAVO 'Het Spectrum' aan de School
straat te Stellendam. De aanvang is 20.00
uur en de toegang is gratis. Deze avond
moet worden gezien als voorbereiding van
de vereniging op de deelname aan het
KNF-topconcours, dat op zaterdag 15
maart zal plaatsvinden in Arnhem. Het is al
weer voor de vijftiende keer (in zeventien
jaar tijd) dat De Hoop zich zal gaan men
gen in de strijd om de landstitel (welke
reeds werd gewoimen in 1983 en 1989).
Als verplicht werk zal worden uitgevoerd
het pas uitgebrachte werk Composition
VIII van Leon Vliex. Het werk is geba
seerd op de schilderijen van Kandinsky
en zoals diens abstracte uitingen op het
doek is ook het muziek: razend moeilijke
wervelende passages, waar in vliegende
vaart een waterval van muzieknoten naar
beneden stort, maar ook verstilde koraal
achtige melodieën. Verder geeft de com
ponist zelf toe beïnvloed te zijn door
Hardy Mertens en Philip Sparke, voor
wie hij grote bewondering heeft. Het
werk valt in ieder geval bij orkestleden in
de smaak, het publiek kan er kennis van
nemen op 1 maart in de MAVO te Stel
lendam. Als inspeelwerk heeft dirigent
Arie Stolk gekozen voor I Pini della Via
Appia (uit Pini di Roma) van Ottorino
Respighi.
Busreis naar Arnhem
Voor personen die interesse hebben in
het meemaken van de kampioenswed
strijd te Arnhem bestaat de mogelijkheid
een plaats te reserveren in een van de
bussen. Omdat het optreden in de mor
genuren zal plaatsvinden vertrekken de
bussen reeds om 7.00 uur vanaf de Chr.
MAVO te Stellendam.
Wie interesse heeft wordt verzocht con
tact op te nemen met Janneke Jelier, tel.
493774. Het aantal nog beschikbare
plaatsen is overigens vrij beperkt.
„Wannneer Ik het bloed zie,
zal Ik ulieden voorbijgaan"
(Exodus 12:13b)
Wat riep Johannes de Doper uit, toen hij
daar aan de Jordaan de Heere Jezus zag
aankomen? Hij riep vol verwondering
uit: „Zie het Lam Gods, dat de zonde der
wereld wegneemt". Wat hebben deze
woorden ons veel te zeggen, vooral nu in
de lijdensweken. We worden opgeroepen
in het geloof te zien op het Lam Gods,
Gods Zoon, Die Zijn bloed heeft gestort,
om verloren zondaren te redden. Dat ge
lovig zien op het Lam Gods dat is: „Hem
ontdekken als je persoonlijke Borg en
Zaligmaker".
Dat wil de Heere werken door Zijn Geest
en Woord. Gelukkig dat de Heere dat
doet, want anders dan blijven onze ogen
blind voor Hem. Zo wil de Heere plaats
maken in ons hart voor Zijn Zoon. De
tekst uit Gods Woord die we willen
overdenken, verplaatst ons naar de plaats
waar de prediking van het Lam is begon
nen. Die plaats is Egypte. Daar in het
land Gosen moesten de Israëlieten zwoe
gen in slavernij. Daar bij de tichelovens
werd het volk des Heeren onderdrukt. En
die onderdrukking werd hoe langer hoe
zwaarder. Maar de Heere heeft de nood
van Zijn volk gezien. Hij heeft hun
noodgeschrei gehoord.
Zo is dan nu de tiende plaag aanstaande.
Dit gericht, want dat was het, zou het
gehele land treffen. De Heere doet het
echter niet onverwacht. Hij kondigt het
aan. Dat doet Hij met het oog op Israël,
Zijn volk dat anders zou omkomen en
door de dood getroffen worden. Zij
waren immers niet beter dan de Egyp-
tenaren. Alleen genade zal hen redden
van de dood.
Ik zal uitgaan door het midden van
Egypte, zegt de Heere en Ik zal gericht
oefenen aan het land Egypte. Maar hoe
zal dat nu met Israël gaan? Zij zitten
immers midden in dat land. Zal hen dan
ook dit gericht moeten treffen? Ja, waar
om de Egyptenaren wel en de Israëlieten
niet?
Dit volk heeft toch niets voor op ande
ren? Ze waren toch ook verloren Adams-
kinderen, die de Heere vaarwel hadden
gezegd? Mensen die vanwege hun zonde
de eeuwige dood hebben verdiend. Maar
nu is dit het onbegrijpelijke wonder; de
Heere gaat een onderscheid maken. Een
onderscheid waar het eigenlijk niet is.
Hij gaat een scheidslijn trekken, aan de
ene kant van die lijn is het 'leven' en aan
de andere kant de 'dood'. De Heere
maakt voor Zijn volk een afzondering,
terwijl zij even grote straf verdiend heb
ben. Die afzondering zal moeten staan in
het teken van het bloed van het Lam.
In dat teken alleen is er bevrijding en
voorbijgaan van de verderf-engel.
Uit genade alleen wijst de Heere het
middel ter ontkoming aan. Dit middel
wat Israël in Egypte moet redden van het
gericht: 'Het is een lam'. Een lam? Ja,
een lam. Hoe kan nu zo'n zwak lam
Gods toom te niet doen? Voor ons onbe
grijpelijk. Maar het is door de Heere uit
gedacht. Hij doet het. Hij beschikt het.
Het gaat helemaal van Hem uit.
Alleen een lam, dat zijn bloed geeft, zal
de toom van God te niet doen, want dat
is het; het lam moet geslacht worden!
Het lam is pascha. Dit woord betekent
voorbijgaan; sparend voorbijgaan. En
alleen dan zou het gericht, de engel des
verderfs, voorbijgaan, als het bloed van
het lam gezien werd aan de bovendorpel
en de beide zijposten van de deur.
Het bloed van het geslachte lam moest
ervan getuigen, dat ook Israël het straf
gericht dat over Egypteland gaat, heeft
verdiend, maar dat het afgewend wordt
op het lam.
Die rode streep bloed aan de deur sprak
van die ander, van het lam dat geslacht
was. Elk huis in Israël is gedekt door het
bloed tegen het gericht.
Zo begint de prediking van het bloed, dat
redding verschaft, want straks zal ieder
jaar het Pascha gevierd moeten worden.
Later in de tabernakel en weer later in
Jemzalem stroomt het bloed van de dui
zenden lammeren als teken van verlos
sing. En waar wezen deze offers heen, en
door Wie kregen al deze offers pas hun
diepste betekenis? Alleen door het Lam
Gods. Gods eniggeboren Zoon, de Heere
Jezus Christus. Hij alleen is het ware
Paaslam. Het Lam Gods in Christus ver
schenen, beantwoordt geheel aan dat lam
in de huizen van Israël.
Ook Gods Zoon moest geslacht worden.
Daar staan wij nu in deze lijdensweken
bij stil. Voor wie moest dat gebeuren?
Precies eender als in Egypte, om mensen
te redden die het gericht verdiend heb
ben. De Heilige Geest wil ons hieraan
ontdekken om plaats te maken voor het
Lam Gods. In het geloof leert de Heere
schuilen achter het bloed van Christus.
Het ware geloof verlaat zich op Gods be
lofte, die spreekt van redding voor verlo
ren mensen. Zo zaten ook de Israëlieten
achter hun met bloed geverfde deuren.
Ze mochten niet naar buiten gaan om te
kijken of het bloed wel helpen zou. Ze
moesten het geheel aan het bloed overla
ten. Waarom? Omdat de Heere het be
loofd had: „Wanneer Lc het bloed zie, zal
Ik ulieden voorbijgaan". Het ware geloof
verlaat zich op Gods beloften. Staat u in
dit geloof? Leerde u door Gods genade
schuilen achter het bloed van Christus?
Zo ja, volhardt daar dan in, want wie
volharden zal tot het einde, die zal zalig
worden. Maar zo niet, haast u om uws
levens wil. Want wie hier niet wil weten
van het bloed van het Lam, zal straks te
maken krijgen met de toom van het Lam,
Want Hij zal weder komen om te oorde
len de levenden en de doden. Als het
bloed van Christus waarde voor ons
heeft gekregen, dan is er ook in ons hart
de lust om het Lam Gods te volgen. Dan
werkt de kracht van Christus' bloed door
in een leven der heiliging. Dan is er de
strijd tegen de zonde tot de laatste snik
toe.
Maar de overwinning is zeker, want het
Lam heeft overwonnen. Johannes op
Patmos hoorde degenen, die hebben
leren schuilen achter het bloed van
Christus, zingen, een nieuw lied. Een
lied ter ere van het Lam- Wat is de
inhoud van dit lied? Dit: „Gij hebt ons
Gode gekocht met Uw bloed". Zult ook
u straks dit lied meezingen?
Sommelsdijk
G. Mulder
Lokaal Ouderenwerk 'Middelharnis' in samenwerking met het reis
bureau van Rabobank Middelharnis, biedt 50 plussers een geheel ver
zorgde 7-daagse vakantieweek met excursies van 24 t/m 30 mei 1997
voor de prijs van ƒ799,- p.p. inklusief de reis-annuleringsverzekering.
Er gaat een reisleidster uit Middelharnis mee om (gewenste) persoonlijke aandacht
aan de groepsleden te geven zodat ook mensen met lichte zorgbehoefte meekurmen.
In een flink aanbod 1-persoonskamers is voorzien.
De volledig verzorgde reis met diverse excursies verblijft in het Tulip Inn Brinkhotel
te Zuidlaren (Drenthe) op basis van volpension. De excursies gaan naar Menkema-
borg, Groningen, Zeven Marken, Rolde en Noorderdierenpark Emmen. Ook de avon
den in het hotel worden aangenaam verzorgd met recreatieprogramma's.
Het hotel is voorzien van liften. De kamers hebben allen douche en toilet, radio, tele
foon en kleuren-TV. U wordt ontvangen met een welkomstdrankje, er is koffieservi
ce, bar/café met open haard en TV, biljartkamer, fietsenverhuur, buitenterras op 't
zuiden, sauna en solarium en men gebmikt ontbijt en lunchbuffet terwijl het hotel
geroemd wordt om de diners.
Deze vakantieweek wordt uitgevoerd door de touroperator OAD en er wordt gereisd
per Tourist Class Bus.
Vanaf heden kunt u reserveren bij het Lokaal Ouderenwerk Middelharnis, telefoon
483366 en ook meer informatie krijgen.
K/
Gaat u maar rustig
slapen. Wij verhuizen
uw meubelen als eieren.
Uitslagen 17 februari
Beker A PouUe
A. Doom-C. VisbeenO - 2
B. Grootenboer - J. LooyO - 2
M. Wiegel - B. v. d. Spaan ....1 -1/2-0
P. Kom - L Non2 - O
Beker B PouUe
H. van Heukelen - H. de Geus2 - O
L. Blokland - B. Visbeenuitg.
T. de Geus - A. het Jonk..O - 2
T. Goedegebuur- H. VisbeenO - 2
Stand t/m 17 februari 1997
Afdeling 1:
1. B. Visbeen11 -15
2. A. het Jonk13-15
3. H. Visbeen13-15
4. A. Doom11 -14
5. LLooij11 - 14
6. C. Visbeen13 -13
7. T. Goedegebuur15- 8
8. B. V. d. Spaan13 - 6
Afdeling 2:
1. L. Blokland13 - 26
2. J.Non14- 17
3. M. Wiegel14- 16
4. B. Grootenboer12-14
5. H. van Heukelen12 - 14
6. P. Kom14- 11
7. H. de Geus12- 4
8. T. de Geus..13- 2
HOOFDSTUK 1
Er is nogal wat over te doen geweest,
destijds, toen Toontje Keizer, het
smidsknechtje uit Westeroord,
begon te vrijen om Zwaantje Biersteker,
de enige nog ongetrouwde dochter van de
kastelein van 'De Koene Jager', de oude
herberg, die op de Brink van het dorpje
Oosterveen stond. Sindsdien is hier veel veranderd.
Rond het dorp zijn woonwijken gebouwd; daar
staan nu keurige huizen, met mime, lichte kamers
en een tuin rondom, voor de mensen van de
Oliemaatschappij. Van de herberg is nog slechts de
naam overgebleven, sedert de slopershamers de
oude muren hebben omvergehaald, en timmerlieden
en metselaars, uit Zwolle en nog verder, op dezelfde
plek een hotel met zestien kamers en twee badka
mers hebben doen verrijzen. En zelfs die naam is
eigenlijk niet meer juist, nu tot ver in de omtrek
boortorens en oliepompen zijn geplaatst, en de
bedrijvigheid van de Maatschappij het wild heeft
verontrust, zodat niet meer zo druk in de omgeving
wordt gejaagd als vroeger. Wel klinken er in het
najaar nog schoten, maar deze worden gelost door
mensen uit het dorp, en zelfs zij bezoeken 'De
Koene Jager' niet meer na afloop van de jacht,
omdat ze zich daar, in de diepe, behaaglijke fau
teuils, vreemdelingen voelen. En als ze terugkeren
uit het veld, drinken ze hun borrel in het kleine
kroegje van Willem Heerkens, die er vroeger om
bekend stond, dat hij er niet bang voor was water bij
de jenever te doen. Maar dat hadden ze hem gauw
afgeleerd!
Willems kroegje ligt helemaal aan het Oosteinde, op
een steenworp afstand van de Duitse grens. Ze zitten
daar dan in de gelagkamer op de harde, houten stoe
len; de buit ligt aan hun voeten op de plankenvloer,
waarop ze hun sigareneindjes mogen uittrappen, en
ze spuwen hun stralen tabakssap precies in de drie
kante bakken, die onder de tafeltjes staan. Bij het
binnenkomen zijn ze meestal zwijgzaam, maar na
het derde of vierde glas komen de jachtverhalen van
vroeger los - van vroeger, toen alles nog heel
anders was, en toen hier echte heren uit andere pro
vincies kwamen jagen! Weet Willem nog wel, hoe
het hele dorp op de kop stond, toen Piet Zorgdrager
op één middag zesenveertig hazen neerlegde? En
van die bok, waar die stinkend-rijke notaris uit Gro
ningen dagenlang op loerde, en die hem toen voor
de neus werd weggeschoten door Pieter Kaster-
mans, schele Pieter, die een jaar later stomdronken
achter de boerderij van Daems in de sloot liep, en
jammerlijk verdronk? En weet Willem nog wel.
Willem Heerkens knikt onveranderlijk bij hun
woorden, zwijgend, want hij is nooit erg praterig
geweest. Hij geeft hun altijd gelijk, ook als hun han
den wel eens wat erg ver vaneengaan, wanneer ze
de afmetingen van een bijna geschoten wild aange
ven. Want het gaat Willem goed, sinds Toontje Kei
zer zijn hotel bouwde; dat hotel met een echte eet
zaal en een chic café, waar de notabelen van Oos
terveen en de stadse heren en dames van de Maat
schappij worden bediend door een kelner in rok. In
het kroegje van Willem, waar de jenever zo slap
was, zat bijna nooit meer iemand, tot het Toontje in
het hoofd sloeg met dat hotel, waarmee hij zijn
vaste klanten van vroeger verjoeg. En Willem ont
ving deze eenvoudigen met vreugde...
Toon Keizer voelde geen verdriet, toen zijn laatste,
oude klanten zich niet meer lieten zien. Zijn
schoonvader ging het aan het hart, maar hem kon
het weinig schelen. De meesten waren eigenlijk al
weggebleven voor hij pogingen aanwendde, om
werkelijkheid te maken van zijn droom - het hotel -
maar hun plaatsen waren, reeds voor hun vertrek, al
min of meer ingenomen door de mensen van de
Maatschappij, en door diegenen uit het dorp, die
met de Maatschappij meegroeiden.
Het was een geleidelijke verschuiving geweest,
die Toontje geen schade had berokkend en ook
geen innerlijke pijn. Want hij was immers niet
van hier?
Hij was niet van hier, nee, en niemand heeft in het
begin ooit goed begrepen, wat de knappe Zwaantje
Biersteker eigenlijk in de schriele Toontje Keizer
zag, dat kleine mannetje, met het muizengezichtje
en het hoge stemmetje. Ook haar vader begreep
het niet, en Zwaantje werd eensklaps een zorgen
kind, toen de eerste vechtpartij om haar ontstond
tussen Toontje en de bijna tweemaal zo grote
Hendrik Mants.
Tot ieders verbazing werd die vechtpartij door
Toontje gewormen. Dat gebeurde op een zaterdag
avond in het najaar, toen Toontje voor het eerst
binnen de muren van 'De Koene Jager' verscheen.
Het was er druk; de oudere mannen zaten op hun
vaste plaats, aan de ronde tafel, en de jongeren
zaten bij de ramen. Een paar speelden luidruchtig
biljart. Hendrik Mants leunde tegen de toog.
Zwaantje stond naast haar vader en spoelde gla
zen. Zij had de hele avond al iets afwezigs, en haar
blik ging haast voortdurend verstolen naar de klok
en van de klok naar de deur. Dit was Hendrik, die
al maandenlang werk van haar maakte, niet ont
gaan. Hij stond zich te ergeren, omdat zij hem
bijna niet scheen te zien en hem nauwelijks ant
woord gaf, als hij het woord tot haar richtte.
Ook haar vader was het opgevallen, dat zij niet
met haar gedachten bij haar werk was. Hij had
haar al enige keren moeten aanstoten, om haar op
de gebruikte glazen attent te maken, als zij die had
vergeten en weer op haar stoel was gaan zitten met
haar handwerkje. Wat dat wicht toch wel mocht
hebben? vroeg Jan Biersteker zich af. Er kwam de
laatste weken bijna geen woord uit, en soms kon
zij zo stil zitten glimlachen, dat het wel leek alsof
zij niet goed meer bij haar verstand was.
De kastelein kreeg Toontje in de gaten, doordat hij
zich tot Zwaantje wendde. Hij wilde haar zeggen
dat zij even moest opletten; het bier sloeg uit, en
hij moest naar de kelder om een nieuw vat aan te
slaan. De kraan rochelde, en het schuim spatte
rond.
Jan draaide zich naar zijn dochter toe, maar verder
bracht hij het niet. Zwaantje had een kleur tot ach
ter haar oren, en zij staarde met wijdopen ogen
naar de deur. Hij volgde haar blik. Op de drempel
zag hij een klein, min ventje staan, dat plezierig
lachend naar Zwaantje knikte. Het ventje sloot de
deur en kwam met kwieke pasjes nader.
Jan Biersteker wendde zich opnieuw naar zijn
dochter. Zij hield de blik nu neergeslagen, en haar
handen tastten onzeker naar de doek en de glazen.
- Die twee zien elkaar niet voor het eerst, dacht
Jan. - Maar hoe kan dat?
Hij draaide zich om naar de glazen opstand achter
zich, en nam een sigaar uit het kistje. Hij beet er
de punt af en verwijderde het bandje. Vervolgens
stak hij haar aan. En toen hoorde hij een hoog,
vriendelijk stemmetje: Goedenavond allemaal!
Zo, Zwaantje! Hoe staat het leven, wicht?"
De kastelein kreeg een schok. Hij wierp de afge
brande lucifer met kracht in de asbak. Toen de
blauwe rookwolk voor zijn ogen was opgetrokken,
keek hij in een smal, vriendelijk gezicht, waarin
een paar heel lichtblauwe ogen vrolijk blonken.
„Een jonge borrel, alsjeblieft", zei het ventje. Toen
richtte hij zich weer tot Zwaantje. „Nou, Zwaan
tje? Zeg eens wat?"
(wordt vervolgd)
iVU'
K,^BiKBIDE Middelharnis Hellevoetsluis
VBiHlHZBiS Tel. (0187) 482188 Tei. (0181)320016
Zierikzee Oud-Beijerland
Tel. (0111) 413163 Tel. (0186)613624
