EIIAIIDEII-tllEUWS
NIEUWS
uit de kerken
Overdenking
Eerste van twee Bachconcerten
in Sommelsdijk
VIDEO-MIDDAG
Buurtver. 'West'
uit de
Heilige Schrift
7 II"
HET
,KIJK VENSTER
Rozegeur en
maneschijn?!?
OPHALEN OUD PAPIER
VERVOLGVERHAAL
2e Blad
VRIJDAG 31 JANUARI 1997
No. 6573
Blik op kerk "yP
en samenleving Cj
- Abortus opnieuw in discussie
- Te ver of niet ver genoeg
- Een vluclitweg?
Nu de discussie rondom de abortus op
nieuw is opgelaaid heeft dat z'n weerslag
op dag-, week-, en kerkbladen. ledere
commentator en opinievormer voelt zich
aan z'n standje verplicht om er z'n licht
over te laten schijnen, maar het is natuur
lijk moeilijk om nog iets nieuws te beden
ken, dat niet ook al door anderen gezegd
of geschreven is. Verwacht u dus niet van
mij dat ik ook nog mijn steentje bijdraag,
daarvoor kunt u elders beter terecht.
De aanleiding kan bekend zijn. De
VARA onthulde dat er met de regels, in
de wet vastgesteld, een loopje wordt ge
nomen. De noodsituatie waarin de vrouw
moet verkeren wordt heel ruim uitge
legd. Een geplande vakantie, een kleine
handicap aan het verwachte kind, het
verkeerde geslacht, zelfs een regenbui
kan het motief voor een abortus zijn. De
klant is koning!
De minister van volksgezondheid gooide
nog wat olie op het vuur door begrip te
tonen voor moeders die een abortus aan
vragen omdat het wéér een meisje is, ter
wijl het een jongen moest zijn. Later
heeft mevrouw Borst dat, onder druk van
de publieke opinie, weer wat genuan
ceerd en afgezwakt. Maar intussen was
de storm opgestoken, omdat velen zich
gingen afvragen: kan dat nu allemaal in
Nederland?
Er zal nu wel wat aan de wet gesleuteld
worden, of er zal misschien wat beter
gekeken worden of de wet wordt nage
leefd. In ieder geval kunnen we van te
voren wel uitrekenen hoe eventuele nieu
we bepalingen zullen worden ontvangen.
Voor de een zal het niet ver genoeg gaan,
want die wil abortus vrijgeven. En voor
de ander zal het juist te ver zijn, want die
wil abortus categorisch verbieden. We
hebben nu eenmaal te doen met een plu
riforme samenleving.
Aan de rechterzijde van de Gerefor
meerde Gezindte is ineens een opmerke
lijke eensgezindheid te constateren wan
neer het aankomt op verzet tegen abortus
en ook euthanasie... Terwijl kerken en
richtingen elkaar om andere zaken voort
durend in de haren vliegen.
Ik werd dan ook getroffen door een op
merking die ds. J. Maasland te Bameveld
(voorheen te Middelhamis) maakte tij
den zijn lezing voor de predikantencon
ferentie, begin januari. Hij suggereerde
dat we bij ethische kwesties als abortus
en euthanasie met elkaar een soort
vluchtweg inslaan om het eigen onver
mogen te ontlopen wanneer bijvoorbeeld
het doorgeven van de Gereformeerde Tra
ditie aan de orde is.
Hij zal daar zo ongeveer mee bedoeld
hebben dat we als kerken te weinig weer
stand bieden aan de ontkerstening van de
samenleving, eigenlijk geen adequaat
antwoord hebben op de levensvragen
van de moderne mens, en daarom onze
verontwaardiging lucht geven in deze
zaken waarover wij het in ieder geval
met elkaar eens zijn.
Ik moet zeggen: voor mij was het een
doordenkertje. Kort gezegd: waarom
kunnen we elkaar vinden op het terrein
van de ethiek, en niet op dat van de dog
matiek en de kerk? Wie het weet mag het
zeggen.
Waarnemer
Dit is het thema van de
moedergroepbijeenkomsten
van La Leche League. We gaan
het hebben over borstvoeding geven in
de eerste weken.
Aandachtspunten die aan de orde komen
zijn:
- Wat kun je allemaal verwachten
met borstvoeding.
- Ben je extra vermoeid?
- Als de baby niet meewerkt!
- Dit kun je er zelf aan doen!
Een ieder die belangstelling heeft voor
het geven voor borstvoeding is van harte
welkom.
De bijeenkomsten zijn op woensdag 5
februari in Sommelsdijk, Nachtegaal
straat 10; en in Ouddorp op dinsdag
11 februari, Molentienden 102. De
avonden beginnen om 20.00 uur tot
22.00 uur. Graag tot ziens.
Voor hulp en/of meer informatie kunt u
bellen met Carla van Gils, tel. (0187)
631716 of Anneke Akershoeli, tel.
(0187) 682999.
Wij verhuren ook de electrische kolf.
De Plaatselijke Commissie Welzijns
werk voor Ouderen te Oude Tonge, orga
niseert op woensdag 19 februari 1997
a.s. een video-middag.
Er wordt die middag een video gedraaid
van gejaagd door de wind.
De middag kan bezocht worden door per
sonen vanaf 55 jaar en ouder en bestemd
voor personen vanuit Oostflakkee.
De middag begint om 13.00 uur en de
zaal is open vanaf 12.30 uur.
De koffie en thee staat klaar en de kosten
zijn 1,00 per persoon.
De middag vindt plaats in het Info-Cen-
trum, Bemhardstraat 27.
Opgave is niet nodig, alleen zij voor wie
de afstand te ver is en opgehaald willen
worden moeten dit even melden op tel.
641344 tijdens de kantooruren.
Komt u gerust kijken, het verplicht u tot
niets en u zit lekker warm. Tot ziens op
19 februari 1997 a.s.
NED. HERV. KERK
Beroepen
te Kierden G. van Meijeren te Meeuwen;
te 't Harde (2e predikantsplaats) J. J. W.
Mouthaan te Bodegraven; te Papendrecht
C. van Vliet te Aalst (Gld.); te Enschede
C. G. J. de Jong, eervol ontheven, wo
nende te Ede; te Oude Tonge G. C. de
Jong te Sliedrecht; te Streefkerk P. Mo
lenaar te Woudenberg.
Aangenomen
naar Rockanje W. van den Hul te Oud-
Loosdrecht.
Bedankt
voor Nieuw-Vennep (toez.) D. van Duij-
venbode te Nieuwendijk; voor Lemele
A. J. Verbeek te Gorredijk.
GEREF. KERKEN
Beroepen
te Laren (SoW) als ziekenhuispastor
Gooi-Noord F. J. van Ree te Hilversum,
die dit beroep heeft aangenomen; te
Laren (SoW) (part-time) als geestelijk
verzorger van verpleeghuis De Stichtse
Hof M. A. Lamain, kandidaat te Amster
dam, die dit beroep heeft aangenomen;
te Oldenzaal (part-time) drs. J. Bos te
Almelo (part-time), die dit beroep heeft
aangenomen.
GEREF. KERKEN VRIJGEMAAKT
Aangenomen
naar Rijnsburg P. L. Storm te Temeuzen,
die bedankte voor Dronten (wijk Zuid);
naar Emmen F. J. Bijzet te Mariënberg.
Stationsweg 16
3241 EA Middelharnis
Tel. (0187)487173
Fax (0187) 48 78 05
U heeft problemen met uw aangifte inkomstenbelasting?
Bel ons en wij lossen het op
NED. GEREF. KERKEN
Beroepen
te Bunschoten-Spakenburg E. A. W.
Mouissie, 1.1. predikant te Carambei (Bra
zilië), wonende te Amersfoort.
CHR. GEREF. KERKEN
Tweetal
te Utrecht-West P. D. J. Buijs te Veenen-
daal (Pniëlkerk) en J. Westerink te Bun
schoten.
Beroepen
te Huizen J. Plantinga te Groningen.
Beroepen
te Dordrecht W. Visscher te Amersfoort;
te Alblasserdam J. W. Verweij te
Rijssen.
Bedankt
voor Arnhem C. G. Vreugdenhil te Lely
stad; voor Rilland-Bath A. Bac te Bode
graven; voor Middelburg-Zuid A. B. van
der Heiden Utrecht; voor Poortugaal A.
F. Honkoop te Wageningen; voor 's-
Gravenzande P. Mulder te Capelle aan
den IJssel/Middelwatering.
DIRKSLAND
Op 6 februari zal in de Victoriahal te
Dirksland een GELD-BINGO worden
georganiseerd door Buurtvereniging
'West'. Er zullen 8 rondes en 1 Super-
ronde worden gespeeld.
De Victoriahal aan de Philipshoofjesweg
te Dirksland opent haar deuren om 19.30
uur. En de Bingo start om 20.00 uur. Dit
keer staat Buurtvereniging 'West' garant
voor een klinkend prijzenpakket.
Dus kom allemaal, voor een gezellige
avond en wie weet... voor een van de
vele klinkende prijzen.
Graag tot ziens op donderdag 6 februari.
GOEDEREEDE
De Stichting Koninklijke Fanfare Apollo
te Goedereede haalt zaterdag weer oud
papier op in Goedereede, Havenhoofd en
in de Oostdijk. Wij verzoeken u of u het
oud papier vanaf 8.30 uur goed gebun
deld buiten wil zetten.
Een ding weet ik, dat ik blind was
en nu zie. (Johannes 9:25b)
Dit overbekende woord van de blindge
borene, klinkt als een jubel. Het klimt als
het ware uit zijn hart omhoog, nu hij hier
staat voor de Joodse Raad, om zich te
verantwoorden over de weldaad, die hij
van de Heere Jezus ontvangen heeft.
Het is eigenlijk te dwaas om over te
spreken: je verantwoorden over een wel
daad, die je ontving.
Maar ja, die knappe mannen, die daar
zaten en die geroepen waren om het volk
te leiden in geestelijke zaken, legden het
er op toe, om die eenvoudige man zo ver
te krijgen, dat hij de persoon van de
Heere Jezus Christus bij zijn genezing
zou uitschakelen.
Zij verklaren dan ook, dat zij als geeste
lijke leidslieden zeker weten, dat de
Heere Jezus een zondaar is.
En het is voor hen vanzelfsprekend, dat
als zij, mannen van het vak, een uit
spraak doen over de Heere Jezus
Christus of over de Bijbel, dan moeten
die eenvoudigen, die de Wet toch niet
kennen, maar zwijgen.
Maar die blindgeborene is het daar hele
maal niet mee eens.
Die twistende raadsheren kunnen hem
door al hun verklaringen niet aan het
wankelen brengen. Hij heeft de macht
van de Heiland in zijn leven ervaren. En
al moet hij dan het antwoord op hun
bedenkingen schuldig blijven, toch geeft
hij niet toe.
Hij staat daar midden in een kring van
vijanden met de rotsvaste belijdenis: Een
ding weet ik, dat ik blind was en nu zie.
Gelukkig de mens, die dit weten mag in
geestelijk opzicht. Wanneer we om ons
heen zien, dan mogen we opmerken, dat
onze tijd gekenmerkt wordt door het
streven om alles te weten.
En wat dat betreft heeft de wetenschap
de laatste jaren een geweldige vlucht
genomen.
Ja en wie niet wil achterblijven, die is
wel verplicht om al zijn kracht in te
spannen en al zijn tijd hieraan te beste
den. Ik wil daarvan geen kwaad woord
zeggen, want het is goed om ook in die
dingen bezig te zijn.
Maar de Heere Jezus spreekt over dat
ene, dat nodig is, en wat wordt dat toch
veel gemist. Hij spreekt over het zoeken
van het Koninkrijk van God in de aller
eerste plaats. Juist die kennis is onmis
baar. Wat heb ik er aan, waimeer ik aan
het eind van mijn leven precies kan ver
tellen, hoe de namen der sterren zijn, of
dat ik met u kan spreken over de gehei
men van de diepte van de zee. Zou mij
dat rust geven?
Zou ik daarmee kunnen sterven?
Wat geeft het mij, warmeer ik alle kennis
van de wereld bezat en had dit ene niet?
Waar zou dan mijn hoop, mijn zaligheid
en heerlijkheid zijn? Zou dat niet ver
schrikkelijk zijn?
En geloof me maar gerust, wat komen
we juist daar de belijdenis van deze man
weinig tegen. Een ding weet ik, dat ik
blind was en nu zie.
Welgelukzalig de mens, die dit als de
blindgeborene zeggen kan. Een ding
weet üc, dat ik in de duisternis wandelde,
maar dat Hij het licht deed opgaan in
mijn ziel.
Daarom gaat het nu in het leven van u en
jou en mij.
Toen we het Kerstfeest mochten vieren
hebben we gehoord: het volk dat in duis
ternis wandelt, zal een groot licht zien.
Daar moet het ons om gaan. En dan is
het heel duidelijk: wij zijn mensen van
de duisternis. En we hebben de duister
nis liever gehad dan het Licht.
Hij de Heere Jezus Christus is het Licht.
En nu bid ik u van harte toe, dat de Hei
lige Geest het ons leren gaat, dat wij
dood zijn in zonden en misdaden, maar
dat in Hem nu het leven te vinden is. Dat
we een biddend en afhankelijk leven
zouden kennen, waar we worstelen bij de
Heere om genade en ontferming. Totdat
ook in ons hart de belijdenis geboren
wordt: Een ding weet ik, dat ik in mezelf
een onheilige verloren zondaar ben, maar
dat het Kind van Bethlehem, de Man van
smarten, mijn Middelaar is.
Een ding weet ik, dat waar aan mijn kant
alles verloren was. Hij me heeft aange
raakt met Zijn genade.
Een ding weet ik, dat ik blind was en dat
ik nu zie, de heerlijkheid Gods. Die heer
lijkheid, waar heel de Kerk eenmaal mag
en zal binnengaan.
Zalig als je zo Christus mag kennen.
En wanneer we nog blind zijn, laat ons
dan roepen met die andere blinde, Barti-
meüs: Heere ontferm u over mij, opdat ik
ziende mag worden. AS
Op D.V. zaterdag 8 februari aan
staande hoopt organist Paul Kie
viet het eerste concert in een serie
van twee te verzorgen. Beide orgel-
bespelingen cirkelen rond het
thema 'Johann Sebastian Bach'.
Dit concert vindt plaats rond het
prachtige Meere-orgel in de Her
vormde Kerk in Sommelsdijk. Het
tweede, op D.V. zaterdag 15 maart,
wordt gegeven op het grote Leef-
lang-orgel in de Hervormde Kerk
te Middelharnis. Het Sommels-
dijkse concert heeft als inhoud het
wat kleinere werk van zowel Bach
als de generatie(s) na hem. In Mid
delharnis staat vooral het meer
monumentale werk van de groot
meester centraal. U wordt bij deze
alvast voor beide concerten uitge
nodigd!
In dit artikel geven we een korte toelich
ting op het Sommeisdijkse programma.
Uitgevoerd worden onder meer de com
plete 'Acht kleintjes', of, wat officiëler,
de Acht kleine Praludien und Fugen.
Al geruime tijd breken de musicologen
zich het hoofd over de vraag of deze
stukken nu wel of niet van Bach afkom
stig zijn.
Wel begrijpelijk, want juist het meest
bekende handschrift, dat wordt bewaard
in de staatsbibliotheek in Berlijn, heeft in
de titelaanduiding achter de naam J. S.
Bach een vraagteken staan! Intussen
genieten we als orgelspelers intens van
deze fraaie collectie muziek. En ach, stel
dat ze inderdaad door Bachs beste leer
ling Johann Ludwig Krebs zijn gecom
poneerd, dan nog zijn ze zeer de moeite
waard als fijne speelmuziek. Tip: neem
gerust uw of jouw exemplaar van de
'Acht kleintjes' mee om tijdens het con
cert mee te lezen!
Minder bekend, maar van grote klasse
zijn de Vier Duetten uit het 'Dritter Theil
der Clavierübung' (ook wel de Grote Or-
gelmis genoemd). Dat 'Dritter Theil'
wordt gevormd door een serie monu
mentale koraalbewerkingen, omlijst door
de grote Preludium en Fuga Es-Dur. De
vier Duetten zijn uiterst subtiele, fijnzin
nige stukken, zeer knap gecomponeerd
maar bovendien uitermate fraai.
Het koraalvoorspel 'Der Tag ist hin,
mein Jesu bei mir bleibe' is, in tegen
stelling tot de hierboven genoemde stuk
ken, niet van Bach. Het vloeide uit de
ganzeveer van Johann Christoph Oley
(1738-1789), die als 11-jarige jongeman
overigens nog wel les van hem heeft ge
had. Direkt herkent u de melodie van
'onze' Psalm 8. In het 18e eeuwse Duits
land kreeg de Geneefse psalmmelodie de
tekst van dit avondlied mee. Oley's be
werking is van een serene rust en een
voud.
Van een opgewekt karakter zijn de drie
bewerkingen die Johann Ludwig Krebs
(zie boven) schreef over het bekende
'Jesu, meine Freude'. Ze komen voor in
zijn Clavierübung, waarin hij van een
dertiental liederen steeds drie stukken
schrijft: een vrije inleiding, een koraalbe
werking en een koraalzetting. Originele,
frisse muziek, die een goed beeld geeft
van de manier waarop Krebs in zijn tijd
de traditie voortzet: beïnvloed door leer
meester Bach, mèt een forse scheut laat
18e eeuwse galante stijl. Dat maakt deze
muziek juist zo interessant: heel de stijl-
ontwikkelinge van die tijd komt er in
mee.
Tenslotte: op een geheel onverwachte
manier kwam organist Paul Kieviet in
het bezit van composities van de onbe
kende Johann Gottfried Krebs (1741-
1814), zoon van J. L., en als zodanig een
muzikale 'kleinzoon' van Bach. Eén van
de nazaten uit de Krebs-familie woont
namelijk in een klein Zeeuws dorpje.
Deze Krebs verzamelt naarstig allerlei
Krebs-muziek, en dan vooral de onbe
kende. Van deze J. G. Krebs hoort u het
Divertimento 'Die Freude'. Onbekom
merde speelmuziek, die doet denken aan
de grote componisten van die tijd, zoals
Haydn en Mozart. Interessant is hier
uiteraard de vergelijking met de bewer
kingen van zijn vader Johann Ludwig
over het lied 'Jesu, meine Freude', die
we even daarvoor hebben gehoord!
Samenvattend: een Bach-concert waarin
een heel stuk ontwikkeling na Bach mee
klinkt. Het is eigenlijk overbodig, maar
toch: niet alleen de prachtige muziek,
maar ook het orgel draagt in niet geringe
mate bij tot het welslagen van dit con
cert.
Hartelijk welkom... Het concert begint
om 20.00 uur. De toegang is gratis, wel
is er een collecte aan de uitgang.
inn^nnt^^
-25-
Al haar vragen bleven zonder oplossing!
„Toe Gree, kijk dan, daar!" en Em, onge
duldig, dat haar zuster op haar praten geen
antwoord geeft, streelt met haar kleine
hand Greets bleke wang.
Greet kijkt op.
Ja, daar komt een meisje, wat verlegen,
onzeker voortstappend op het haar blijk
baar onbekende wegje. Eensklaps uit ze een kreet
van blijdschap en snelt in een drafje op Gréet toe,
terwijl ze juicht:
„Gree, o Gree, dag Gree!"
En ze vliegt Greet om de hals.
Greet herkent tot haar grote verwondering in de
onverwachte gast Emmy Barends.
Ze laat haar naaiwerk vallen en kust de kleine harte
lijk op het voorhoofd.
De andere Em staat verwonderd, half jaloers het
vreemde toneeltje gade te slaan.
Greet merkt het.
„Kijk Em", zegt ze tegen haar zusje, „dit is nu de
andere Emmy, waar ik je weleens van verteld heb",
en onder het spreken haalt ze haar naar zich toe.
De twee Emmy's kijken elkaar verwonderd aan.
Greet weet ze wel elkaar nader te brengen.
„Is ditje zusje, Gree, waar je me van verteld hebt?"
vraagt de andere op haar beurt, terwijl ze heel ver
trouwelijk haar hand op haar naamgenootjes schou
der legt.
„Ja", zegt Greet, „dat is ze".
„Maar", valt Emmy Barends ineens uit, „zeg Gree,
waarom kom je nu nooit meer bij ons naaien? Er
komt nu elke week een andere, maar daar houd ik
niet van hoor. Die praat haast nooit tegen me en ze
kan helemaal niet vertellen, o Gree!" valt ze zich
zelf weer in de rede, „toe, vertel nu weer eens van
de Heere Jezus, of van Jozef. Kee doet het ook wel
eens, als we aan het wandelen zijn, maar die kan het
lang zo mooi niet. Doe je het, Gree? Ja?" en ze vleit
haar krullebol tegen Greets borst en kijkt haar met
de blauwe ogen vriendelijk smekend aan.
Greet antwoordt niet dadelijk.
„Toe Gree", dringt de kleine nogmaals aan, „och,
asjeblieft, doe het dan. De heb al zo lang op je ge
wacht en je kwam maar niet, ik had er heus verdriet
van. En hoor eens, Gree, mijn gebedje dat je me
geleerd heb, ken ik nog. Moe niet. Maar ik had het
goed onthouden en ik mocht het van Moe toch elke
avond opzeggen, vóór ik naar bed ga. Waarom zou
Moe het niet bidden Gree? En Pa?"
„De weet het niet, Em; maar ken jij het nog, ja?"
„Helemaal Gree; maar toe, nu moet je vertellen;
heel even maar, doe je het?"
„Zeg eens Em", antwoordt Greet, „hoe kom je
eigenlijk hier?"
„Dat weet ik niet, Gree".
„Weet je dat niet?" vraagt Greet hoogst verwon
derd.
„Nee, want ik was met Keetje een eind het strand
opgegaan en Kee ging een beetje praten met een
ander meisje en toen gingen ze zitten op een duin en
toen ging ik een beetje lopen spelen en ik zag Kee
niet meer, en ineens was ik hier op dit paadje en zag
ik jullie zitten, o Gree, wat een lief huisje, daar je in
woont. Is je moeder thuis?"
Het komt er alles achter elkaar uit; zo echt kinder
lijk, dat Greet niet kan nalaten te glimlachen. Bij de
laatste vraag van de kleine praatster krijgt haar
gezicht een ernstiger uitdrukking en ze antwoordt
zacht:
„Nee Em, Moeder is niet meer thuis. Moeder is in
de hemel".
„Daar?" vraagt het kleine meisje, en ze wijst met
haar vinger omhoog naar de blauwe lucht. „Bij de
Heere Jezus?"
,Ja", zegt Greet.
„Hoor eens Em, je moet teruggaan hoor, want Kee
zal ongerust zijn en niet weten, waar je zit. Ben je al
lang weg?"
„Al een hele tijd, want ik was zo moe en het was zo
warm tussen het duin en ik ben eerst een beetje
gaan zitten en ik heb gedroomd ook".
„Gedroomd, hier in de duinen?"
„Ja heus, op zo'n mooi, stil plekje. En toen ik wak
ker werd, ben ik hierheen gekomen".
„Nu", zegt Greet, „dan zal Kee wel heel ongerust
over je wezen en je moe en pa misschien ook wel.
Kom, laat ik je maar gauw terugbrengen hé?"
„Hè nee", en de teleurstelling is heel duidelijk op
het lieve gezichtje te lezen; „eerst nog even vertel
len hé Gree? Toe, héél even maar!"
„Goed dan", beslist Gree, „maar even hoor. En dan
breng ik je weg".
Nauwelijks is dat afgesproken, of Em Barends zet
zich op een laag bankje aan Greets voeten en wacht
met een hoog-emstig gezichtje, de handen op de
knieën gevouwen en de ogen onafgewend naar
Greet gericht. Emmy Harmsma neemt naast haar
plaats en legt vertrouwelijk haar arm om haar nicht
jes hals.
En Greet moet vertellen.
Ze doet het zo eenvoudig als ze het kan.
Ze vertelt van het dochtertje van Jaïrus.
Onafgebroken staart Emmy haar aan en luistert vol
spanning, heel vertrouwelijk tegen Em aangeleund.
Greet heeft haar volle aandacht bij die twee.
En de kleinen hebben nergens oog of oor voor, dan
voor Greets vertelling.
„Toen kwam er", vertelt Greet, „een man tussen al
het volk door naar Jaïrus. Hij zei stilletjes tegen
hem, dat hij maar niet meer vragen moest of de
Heere Jezus mee wou gaan om zijn dochtertje te ge
nezen, want dat het meisje al dood was.
„Em!" klonk opeens een harde stem.
Het is Emmy of ze in eens in een andere wereld
wordt verplaatst.
Alle drie wenden het hoofd om naar de kant, waar
de stem gehoord wordt.
Daar staat op enige afstand, met boos gezicht, mijn
heer Barends.
Dreigend kijken zijn ogen Emmy, en dan weer
Greet aan.
„Kom hier Em, dadelijk!" en hij stampt vol ergernis
op de grond.
Hij kan het niet verdragen, dat zijn kind, zijn doch
tertje zich bevindt in het gezelschap van dat schooi
ersvolk.
Zijn trots wordt er door gekwetst. Werd hij niet
door die Steven beledigd? Hadden ze hem niet
hooghartig de aalmoes teruggestuurd, die hij hun
had geschonken?
Zeker, hij was blij, dat hij Em terugzag. Hij had er
lang genoeg naar gezocht; maar dat hij ze in dit
gezelschap aantrof, was hem meer dan ergerlijk.
„Kom Em, kom dan!"
Zijn stem klinkt boos en onvriendelijk.
„O pa", roept Em, „hier is nu eindelijk Greet! De
heb ze gevonden. En ze vertelt juist zo mooi, pa,
mag ik nog even.
„Zul je komen, ogenblikkelijk!" en er is zulk een
dreigende klank in zijn stem, dat Em er van beeft.
„Laat dat kind los, laat ze lös, daar hóór je niet.
Kom hier!"...
„Gauw, Em ga maar gauw", zegt Greet met ge
smoorde stem. Ze voelt de belediging, die er in dit
dringend roepen ligt, zeer goed.
Emmy's gezichtje is heel bleek geworden. Een paar
dikke tranen springen haar in de ogen.
Werktuigelijk gaat ze op haar vader toe.
(wordt vervolgd)
GEREF. GEMEENTEN
DE BETERE WONINGINRICHTING SINDS 1920
Zandpad 36 Middelharnis Tei. (0187) 482784
