EIÜVI1DEI1-I1IEUW5
Overdenking
vfAspuy
Goereese schaatser succesvol
in marathonklassieker
C.P.B. 'Goeree'
uit de
Heilige Schrift
Middelharnis is waterleiding-
breuken in Kon. Julianaweg te
Sommelsdijk beu
LEGO-MIDDAG
HET
,KIJKVENSTER
Open huis Albeda
College Oude Tonge
Een vaste Burcht
VERVOLGVERHAAL
2e Blad
VRIJDAG 17 JANUARI 1997
No. 6569
Blik op kerk -^P
en samenleving ij
- Een moeilijke opgave
- Een onchristelijk leven
- Onze taak en roeping
Er ligt een brief voor me, die de redaktie
aan me doorstuurde, en waarvan ik
eigenlijk niet weet wat ik ermee aan
moet. Hij werd geschreven naar aanlei
ding van plaatselijke toestanden en mis
standen, waarvan ik niet, of althans
slechts zeer oppervlakkig op de hoogte
ben, en waarover ik dus ook niet be
voegd ben te oordelen. Mijn correspon
dente merkt tussen de regels door op:
„Daar schrijft u niet over". Wanneer dat
bedoeld is als een stil verwijt, dan is dat
niet terecht, want ik kijk wel uit om te
schrijven over zaken waarvan ik het
rechte verhaal niet weet. Er staat nu als
gevolg van de lichte dooi water op het
ijs, maar ook als het vriest is het altijd
nog gevaarlijk zich op glad ijs te bege
ven...
De - in het oog van de schrijfster - loca
le misstanden waren voor haar aanlei
ding om haar hart te luchten over men
sen, laat ik maar zeggen, bij wie leer en
leven met elkaar in strijd zijn. Zij slaakte
kreten als: „Stemmig gekleed slaan ze je
met de bijbel om de oren". En: „Houd ze
in de gaten, want 's zondags in de kerk
zitten ze al klaar te maken wie ze 's
maandags een poot kunnen uittrekken".
Enzovoorts.
Als buitenstaander kan ik uiteraard niet
beoordelen wat daarvan waar is. De men
sen van wie het gezegd wordt zijn me to
taal onbekend, en ik zou me bezondigen
door op een afstand over hen te oordelen.
Natuurlijk weet ik best dat die mensen
bestaan, niet alleen op 'het eiland', maar
in alle tijden en plaatsen. Mensen die,
zoals onze Catechismus zegt, 'onder een
christelijke naam een onchristelijk leven
leiden'. Mensen die in de leer heel recht
zinnig zijn, en precies kunnen vertellen
wat wel en wat niet door de beugel kan,
terwijl hun eigen leven daarmee in strijd
is. Zo'n leven is zeker niet tot eer van de
Heere, en het is ook een anti-reclame
voor de kerk en het geloof, want anderen
zeggen: „Als dat het is, dan hoeft het
voor mij niet". Daar zullen we het gauw
over eens zijn.
Nu moeten we, denk ik, voor één ding
oppassen, namelijk dat we ons niet bo
ven zulke mensen verheffen. De Parizeer
uit de gelijkenis stond vóór in de tempel
God te danken dat hij niet was zoals die
tollenaar.
Maar het gevaar is levensgroot dat wij
God gaan danken dat we niet zijn zoals
die vrome Parizeer... En dan zijn we op
precies dezelfde plek aangeland.
Het is onze plicht, wanneer de gelegen
heid zich voordoet, onze naaste in alle
liefde te wijzen op een levenspraktijk,
die in strijd is met het Woord. En ook
om voor hem te bidden dat hij van zijn
verkeerde weg terugkomt. En daarbij
onszelf niet te vergeten, want als de
Heere ons er niet voor bewaart, zijn we
In staat om ons aan dezelfde en nog veel
grotere zonden schuldig te maken.
Waarnemer
Eerste plaats bij de veteranen!
Zaterdag 11 januari werd in Zeven
huizen een wedstrijd over 123.5 km
gereden op de Rottemeren, hier start
ten de Nederlandse marathontoppers
in een wedstrijd over 13 ronden van
bijna 10 km. Er kwamen ongeveer 90
schaatsers aan de start, waaronder
Sieb Kuiper.
Om 7.00 uur vertrek met schaatsmaat
Pop Fontaine uit Haamstede, winnaar bij
de veteranen van de eerder verreden
marathon in Sluis, een uur in de auto
naar Zevenhuizen,^presentielijst tekenen
en omkleden in het zwembad aan de
Rottemeren.
Om 8.30 uur meldt zich Sieb's baas, dis-
triktbeheerder Bert Verver van de Ver
eniging Natuurmonumenten, hij zal deze
wedstrijd de verzorging op zich nemen,
een goede verzorging is tijdens zo'n wed
strijd een must zegt Kuiper, eten en drin
ken houden je op de been tijdens deze
wedstrijden, die ruim drie uur duren, als
je de verzorging overslaat is het gedaan,
je moet eten en drinken voordat je honger
of dorst krijgt, zoniet dan ontmoet je
onherroepelijk de man met de hamer.
De verzorging is dus zeer belangrijk en
vindt plaats op een door de organisatie
aangegeven plaats langs het parcours,
hier worden tijdens het rijden de etens-
zakjes door de verzorger aangegeven,
een kunst op zich, je ziet dit tijdens de
wedstrijd herhaaldelijk misgaan, men
grijpt mis of het hengsel breekt, allemaal
facetten die meespelen.
Voor de start nog een warming-up, lopen
en rekken om de spieren op bedrijfstem-
peratuur te brengen.
Om 9.15 uur worden de rijders wegge
schoten en meteen wordt er een hoog
tempo gereden, dit is volgens Kuiper ris
kant, je weet nog niet waar de scheuren
op het traject in het ijs zitten, enorm ge
concentreerd schaatsen dus, je ziet tij
dens de eerste ronde dan ook veel rijders
onderuit gaan.
Er wordt door de A-rijders meteen flink
aan de boom geschud, zodat er al snel
deelnemers moeten lossen, na 5 ronden
rijdt Sieb nog als enige veteraan in de
kopgroep, maar ook hij moet eraan ge
loven, hij rijdt met z'n linkerschaats in
een scheur, schiet helemaal door de
sneeuwrand uit de baan en kan het te
nauwernood op de been houden, de
inspanning die daarna geleverd moet
worden om een gat van 40 meter met de
kopgroep te overbruggen, kost zoveel
kracht, dat hij na nog 500 meter aanslui
ting te hebben gehad de kopgroep moet
laten gaan.
Door op de achtervolgende groep te
wachten herstelde Kuiper weer voldoen
de om goed mee te kunnen, in deze
groep bevonden zich de veteranen Rob
bert Kamperman, Jan Wessels, Egbert
Vossebelt en schaatsmaat Fop Fontaine,
tot aan het eind van de wedstrijd werd er
in de groep strijd geleverd en van de eer
ste 35 rijders bleven er uiteindelijk 15
over die met elkaar de finale ingingen.
Kuiper sprintte,naar vermogen en werd
derde van de groep, maar liet de andere
veteranen achter zich.
Al 124 jaar een begrip
op Goeree-Overflakkee.
Op D.V. donderdag 23 januari a.s. hopen
we onze eerste vergadering in 1997 te
houden. Aanvang 20.00 uur in vereni
gingsgebouw 'Oostdam' te Goedereede.
Deze avond hebben we in ons midden
Stichting 'de Wilde Ganzen'. In het kort
hierover wat informatie.
Sinds 1957 vragen de Wilde Ganzen
iedere zondag aandacht voor een pro
bleem ergens in de wereld. In een minuut
wordt dit probleem uitgelegd, waarna
een bijdrage wordt gevraagd. De Wilde
Ganzen zijn in al die jaren vrijwel overal
ter wereld neergestreken om snel nood te
lenigen, om zo het lot van onze mede
mens te verbeteren.
U kunt hiervoor een gift overmaken op
giro 40.000 van de Wilde Ganzen in Hil
versum. Bij voorbaat dank.
Dan nog een mededeling: Op 24 januari
van lO.TO tot 21.00 uur en 25 januari van
10.00 tot 16.00 uur houdt kunsthandel/
lijstenmakerij 'de Waallijsten' en 'Dirk
van Beest Keramiek' een expositie in
'Dorpstienden', te Ouddorp. Talloze mo
gelijkheden in kleur, vorm, lijst e.d. wor
den hier tentoongesteld. Toegang gratis.
U bent van harte welkom.
Bestuur C.P.B. 'Goeree'
J. Klepper-Breeman, secr.
Het Albeda College houdt op don
derdag 30 januari a.s. vanaf 19.00
uur het jaarlijkse 'Open Huis' in
het schoolgebouw aan de Mercu-
riuslaan 16 te Oude Tonge. De
school is gelegen achter het bussta
tion en is daarom vanuit alle rich
tingen gemakkelijk te bereiken.
Het Albeda College werkt als regionaal
opleidingencentrum actief mee aan de
ontwikkeling van de regio. De leerling
kan kiezen voor een economische oplei
ding of voor een opleiding sociaal peda
gogisch werk.
Een economische opleiding kan op ver
schillende niveaus worden gevolgd. Er is
een basisberoepsopleiding (voorheen
kmbo), een vakopleiding en middenka
der/specialistenopleiding (voorheen
meao). De opleidingsduur varieert van 2
tot 4 jaar.
De leerstof is verdeeld in leerblokken
(modulen) die samen een certificaat vor
men. Indien alle certificaten zijn behaald
komt de leerling in aanmerking voor het
diploma. Dit diploma biedt een uitste-
,,God is ons een toevlucht en
sterkte, Hij is krachtelijk bevonden
een hulp in de benauwdheden.
Daarom zullen wij niet vrezen.
(Psalm 46:2 en 3a)
Volgens sommige uitleggers is de histo
rische achtergrond van psalm 46 de in
vasie van Sanherib in het jaar 701 voor
Christus. Op wondere wijze werd Jeruza
lem gered uit de greep van deze Assy-
rische koning (2 Koningen 18 en 19).
Anderen menen, dat men deze psalm in
breder perspectief moet zien. Het gaat
volgens hen niet alleen over de bevrij
ding van Jeruzalem. Veel meer moet
men denken aan een wereldcatastrophe.
Er wordt heengewezen naar het wereld
einde.
Hoe dit zij.in deze psalm staat centraal
de nabijheid van God. De Heere verlaat
de Zijnen nooit. Het is samen te vatten in
één naam: 'Immanuel' 'God met
ons').
Een naam die ook gegeven wordt aan de
Heere Jezus Christus, in Wie God met
ons is.
De kerkhervormer Maarten Luther is in
zijn leven door diepe geestelijke afgron
den gegaan. Strijd en aanvechting waren
hem bekende zaken.
Voor hem is psalm 46 van grote waarde
geweest. Vele malen heeft hij uit dit lied
troost en kracht geput.
Melanchton vertelt, dat Luther in moei
lijke dagen vaak tot hem zei: „Philippus,
laten wij de 46ste psalm zingen".
Zo sprak deze psalm hem aan, dat ze
hem inspireerde tot zijn zo bekende en
veel gezongen lied:
„Een vaste Burcht is onze God,
een Toevlucht voor de Zijnen"
Er is in psalm 46 heel wat in beweging.
De aarde wordt verplaatst; bergen komen
daverend in zee terecht; wateren zijn ge
weldig in beroering (verzen 3 en 4). Heel
de schepping schijnt met groot geweld te
bezwijken. Ook de volkeren roeren zich
heftig: „De heidenen raasden, de konink
rijken bewogen zich" (vers 7).
Geweldige beweging en groot rumoer.
Ontzagwekkend! Angstaanjagend! Wie
zou niet vrezen?
En dan staat er, wonderlijk genoeg; „Wij
zullen niet vrezen".
De grondtoon van dit lied is niet angst en
verslagenheid, maar een vast vertrou
wen!
Waarom vreest de dichter van psalm 46
niet? Wel, hij mag getuigen: „God is ons
een toevlucht en sterkte. Hij is krachte
lijk bevonden een hulp in benauwdhe
den. „Daarom zullen wij niet vrezen".
Dit vertrouwen is een geloofsvertrouwen
in het hart van de dichter gewerkt.
Dit geloofsvertrouwen hier bedoeld, is
zo groot, dat het de vrees uitdrijft. Zelfs
al zou de aarde van plaats veranderen en
de bergen worden opgetild en midden in
de zee gezet, dan nog zou de dichter niet
vrezen. Deze God, Die Toevlucht en
Sterkte is, mag hij aanbidden als zijn
God. Hij is de Heere de God van het
Verbond, de God van Jacob. Dat is de
God, Die met Jacob worstelde en hem
zegende. De God Die genadig wil zijn
voor ieder, die bij Hem zijn heil zoekt
temidden van alles wat tegen hem is Hij
is een Toevlucht en Sterkte en daarom is
Hij een hulp in benauwdheden. Hij wil
voor ons zijn de vaste Burcht, waarheen
we mogen vluchten met al onze zorgen
voor de tijd en voor de eeuwigheid.
In alle onzekerheid en angst voor wat in
de toekomst gebeuren kan... er is een
Schuilplaats!
Door God de Vader gegeven in de Heere
.Tezus Christus. Hij is die Schuilplaats.
Reeds Jesaja profeteerde van Hem: „En
die Man zal zijn als een verberging tegen
de wind en een schuilplaats tegen de
vloed..."
Allen die geloven hebben in Hem een
verberging. Ook voor de rechtvaardige
toorn van God tegen de zonde zijn ze
geborgen in de gerechtigheid van Chris
tus. Voor allen die hun heil in Christus
zoeken, geldt: de Heere is ons een toe
vlucht en sterkte.
Een vaste Burcht is onze God.
Hij is krachtelijk bevonden een hulp in
benauwdheden.
In deze veilige Vesting toevlucht vinden,
betekent niet een kalm en rustig leven
leiden.
„Het leven is geen vrede alhier,
geen wapenstilstand vragen.
Het leven is een strijdperk. Een ware
gelovige is geroepen tot de strijd.
„Strijdt om in te gaan!" Dat is meer dan
kerkelijk activisme.
Dat is een strijd op leven en dood.
Een strijd tegen Satan, wereld en eigen
vlees.
Reeds toen wij werden gedoopt is voor
ons gebeden dat wij zouden: „vromelijk
tegen de zonde, de duivel en zijn ganse
rijk strijden en overwinnen mogen.
Maar het ging niet van overwinning tot
overwiiming. Veeleer van nederlaag naar
nederlaag. We werden teruggeslagen, we
liepen verwondingen op.
We leerden, dat in ons geen kracht is tot
de strijd.
En we leerden bidden:
„Verlos ons uit des bozen macht.
Bescherm en sterk ons door uw kracht;
Wij zijn toch zwak, zijn sterkte is groot,
Dus zijn we elk ogenblik in nood;
Hier komt nog vlees en wereld bij.
Ai, sterk ons dan en maak ons vrij"
Maar we mochten ook met Luther zin
gen: „Ons staat een sterke Held terzij.
Want deze God, Die een Toevlucht is, is
ook een Sterkte. Hij is krachtelijk bevon
den een hulp in benauwdheden.
Eens komt aan die strijd een einde.
Dan komt er vrede.
De storm is dan uitgewoed.
Dan blijft over de stilte. De rust voor het
volk van God.
Gelukkig de mens, die met zijn zonde en
schuld, met zijn angsten en zorgen mag
schuilen bij Hem, Die een Toevlucht is
van geslacht tot geslacht.
Het komt er op aan, deze God te kennen,
de God van Jacob, de Immanuel.
Is Hij door het geloof reeds uw God?
In deze Toevlucht en Sterkte, deze Hulp
en hoog Vertrek, kan een mens schuilen
en er van zingen:
„De Heer'de God der legerscharen.
Is met ons, hoedt ons in gevaren;
De Heer'de God van Jacobs zaad.
Is ons een burcht, een toeverlaat"
B.
H.H.
kend perspectief voor een goede maat
schappelijke positie.
In het schooljaar 1997/1998 start de op
leiding Sociaal Pedagogisch Werker.
Deze opleiding is gericht op het begelei
den van mensen die (tijdelijk) meer be
scherming of hulp nodig hebben.
Het werkterrein van een Sociaal Pedago
gisch Werker kan heel breed zijn; hij/zij
zou kunnen gaan werken bij een instituut
voor lichamelijk en/of verstandelijk ge
handicapten, maar ook een basisschool
kan tot het werkterrein behoren.
Ook bij deze opleiding is de leerstof ver
deeld in modulen. Er wordt veel tijd in
geruimd voor de zogenaamde beroeps
praktijkvorming, omdat juist in de prak
tijk goed wordt geleerd wat er bij dit
werk komt kijken.
van o.a. orgels
piano's
vleugel
versterking, etc.
Sammelsdijk
Telefoon 0187-482024
Verhuur in de meest brede zin!
Middelharnis. Onlangs werd de
Koningin Julianaweg te Sommels
dijk voor de zoveelste maal gekon-
fronteerd met een waterleiding-
breuk. De weg is enige tijd afgeslo
ten geweest voor alle verkeer.
Maandagavond werd de kwestie
aangeroerd tijdens de rondvraag
in de commissie algemene be
stuurszaken. Het moet nu maar
eens voorgoed afgelopen zijn met
de breuken want een en ander ver
oorzaakt veel schade en overlast.
Daar waren de commissieleden het
allen mee eens.
De heer Hutink (CDA) vroeg of de
gemeente nu eens geen maatregelen kan
nemen tegen het steeds opnieuw sprin
gen van de transportleiding in de Kon.
Julianaweg. Wethouder Slootweg be
aamde dat dit een uiterst vervelende
kwestie is. Inmiddels heeft er een
gesprek plaats gevonden tussen de
gemeente en de Delta Nutsbedrijven.
Afgesproken is dat de waterleidingbuis
een fundering van beton zal gaan krij
gen. Het probleem wordt namelijk ver
oorzaakt door het verzakken van de
transportleiding. Daardoor ontstaan de
breuken. Met het aanbrengen van een
fundering van beton denkt men een
afdoende oplossing te hebben bereikt.
Bovendien gaf Slootweg aan, dat de weg
door de diverse breuken ondermijnd is.
Dit zal opgelost gaan worden door, mid
dels te boren gaten in het wegdek, vloei
baar beton te injekteren zodat de funde
ring van de weg weer wordt hersteld.
Volgens Slootweg is dit een heel norma
le oplossing in dergelijke gevallen en
wordt dit vaak toegepast. „Het blijkt
goed te werken!" De kosten zijn voor
rekening van Delta Nutsbedrijven.
SOMMELSDIJK
Op woensdag 22 januari wordt er een
lego-middag georganiseerd in wijkge-
bouw 'de Zwaluw', Sperwer 5 te Som
melsdijk.
Het is voor kinderen van 4 tot 12 jaar.
De tijd is van 2 tot 4 uur. Er zijn weer
mooie prijzen te winnen. De kosten zijn
voor leden 1,00 en voor niet-leden
1,25. Neem je vriendje of vriendinnetje
gezellig mee! Tot ziens in 'De Zwaluw'.
DOOR DONKERE DAGEN
Nu hoorde hij ze vóór, straks weer échter
zich; 't was alsof een heel cordon van
belagers rondom hem was getrokken.
Het angstzweet stond hem op het voor
hoofd, en, in weerwil van de gure Noord
wester, had hij het heet, benauwend heet.
Hij liep maar steeds voort; zonder pozen,
totdat eindelijk de krachten hem geheel
begaven; de weg scheen heel afgelegen; geen
enkel geluid trof zijn oor. Daar rees aan de zijde
van de weg een donker gevaarte op; het bleek een
onbewoond huisje; geen lichtstraal kwam uit de
gesloten blinden en het venster boven de deur was
door steenworpen van baldadige jongens geheel
verbrijzeld. Steven zocht de zijde, waar hij eniger
mate tegen de wind was beschut en liet zich daar
neervallen.
Hij kon niet meer. Geleund tegen de ruwe muur
joegen hem allerlei schriktonelen door de geest en
indien zijn benen hem de dienst niet hadden ge
weigerd, was hij stellig weer opgestaan en voort-
gevlucht.
Maar hij moest blijven zitten in verschrikkelijke
eenzaamheid. Nog kon hij het zich niet indenken,
wat eigenlijk was gebeurd, maar één ding stond
met beangstigende zekerheid voor hem vast: hij
was een moordenaar. En bij de wroeging over het
bedreven kwaad, kwam de vrees voor ontdekking,
voor vervolging. Zijn verhitte verbeelding toonde
hem de geopende gevangenis, de schande der ver
oordeling. Het hamerde in zijn hoofd, het joeg
door zijn polsen; alles warrelde in zijn ontsteld
brein door elkaar: Bram, Bronders, Greet, grootva
der, oom Barends; en elke voorstelling was even
schrikwekkend; beschuldigend. Het stormde in
zijn hersens; het tuimelde en wielde alles door
elkaar; het was hem, alsof hij zich in een grote fa
briek bevond, met veel machines in volle werking,
waar alles bonsde, schudde, trilde, stampte, en ter
wijl hij een gevoel had, als werd hij door die dui
zenden raderen heen en weer geworpen, dreunde
door al dat zoevend gegons een doffe galm: moor
denaar, moordenaar.
Het bewustzijn verliet hem.
Toen hij weer bij kennis kwam en de ogen
opsloeg, zag hij boven zich enkele sterren, die nog
slechts een flauwe glans gaven, terwijl in het oos
ten de kim rood was gekleurd.
Op eenmaal stond alles hem weer voor de geest.
Wat te beginnen? Terug naar huis, was onmoge
lijk. Maar waar dan heen? Zonder geld, zonder
voedsel. Brandende tranen ontsprongen zijn ogen;
rijkelijk stroomden ze. Zijn zonde stond hem in
schrikkelijke helderheid voor de geest; heel zijn
verkeerd gedrag van de laatste maanden. Bidden?
Nee, hij had er de moed niet toe. Hij voelde zich
diep ellendig en verlaten. Hij moest het maar alles
opkroppen. En zijn misdaad werd een loden ge
wicht, dat zijn ziel drukte, dat zijn gebed verhin
derde; een slagboom, die hem scheidde van Greet,
van Em, van grootvader, van heel zijn vroeger
leven, van God!
Ja, van God!
In eigen kracht had hij gestaan, gestreden. Niet
pès, maar reeds maanden achtereen. Zijn zonden
verbloemd, allerminst beleden; voor zuster en
grootvader niet, voor God niet. De gedachte om te
bidden, zoals hij het vroeger vaak hartelijk kon
doen, was hem vreemd geworden; daar was een
scheiding gekomen tussen God en zijn ziel: de
scheidsmuur van onbeleden schuld! Hij had er
zich overheen gewerkt, meer en meer; zich ver
trouwd gemaakt met de gedachte, om door voor
beeldig gedrag, door nauwgezette plichtsbetrach
ting de smet weg te wissen, die hij op zichzelf, op
vaders en moeders nagedachtenis wierp; zichzelf
in eigen oog te reinigen van de blaam, die hem
dekte. Want in het diepst van zijn ziel verachtte hij
zichzelf om zijn lafheid, om zijn onstandvastig
heid. Hij zou die overwinnen, zich kloek tonen en
sterk en welhaast zou zelfs de herinnering aan zijn
verkeerd gedrag verdwijnen. Steven had gedaan
als velen: hij bouwde zich een huis van zèlfvolma-
king, en het stortte ineen als een kaartenhuis, toen
maar even de storm van hartstocht opstak!
De gedachte aan schuldbelijden was hem vreemd
geworden; zó kon hij niet tot God naderen. En nu
dan? Al zijn strijd in eigen kracht was uitgelopen
op een smadelijke, schandelijke nederlaag en het
pad, waarop hij de overwinning meende tegemoet
te gaan, had hem gevoerd in een afgrond van jam
mer! Kon hij dan nu het hart omhoog heffen tot
God? Kon de bede om vergiffenis rijzen uit dit
hart? Nee, deze zonde was te groot, dan dat ze
hem vergeven werd.
En alléén zat hij daar met zijn loodzwaar leed. Hij
scheen in die enkele nacht jaren ouder geworden.
Hij voelde zich diep ellendig. Nergens veilig. Zon
der hulp. Verstoten van de mensen. Gescheiden
van God.
De schrik, de vrees overmeesterde hem opnieuw.
Hij tastte in de zak, werktuiglijk; zijn hand raakte
de beitel aan; hij trok hem te voorschijn; er kleefde
bloed aan. En opnieuw stond het schrikbaar
visioen hem voor de geest., dat hem huiveren
deed, dat hem schichtig de ogen deed opslaan en
schuwspiedend deed rondblikken. Achter het huis
liep een sloot, hij slingerde zijn wapen, dat zijn
aanklager zou kunnen worden, er in. Maar hij was
daarmee niet van de drukkende last bevrijd, die
hem neerboog; o, kon hij zó van zich afslingeren
zijn angst, zijn wroeging!
De natuur was na de stormachtige nacht weer tot
rust gekomen. Heerlijk gloeide het purper op uit
de kim en kleine vederwolkjes, hoger aan de
hemel, bloosden in warme zonnestreling.
De stille majesteit van de voorjaarsmorgen oefen
de op de moede zwerven weinig invloed uit; ze
vormde een schril contrast met zijn eigen onrust en
gejaagdheid.
Hij ging naar de slootkant en bette zich de klop
pende slapen met het koele nat; hij streek de ver
warde haren glad. Waar was hij? Achter zich, in
het Westen, bemerkte hij de vage lijn van de dui
nen; hij was er op aanmerkelijke afstand van ver
wijderd. Hij moest dus voort, naar het oosten; de
zon tegemoet. Vóór hem uit liep een grintweg, ta
melijk breed, midden door de lage polderlanden,
telkens gekruist door smallere, die er rechthoekig
op stonden.
Moest hij niet voort?
Zou men hem zoeken? Hem achtervolgden? Ze
ker; hij had geen tijd te verliezen; verder moest hij,
altijd verder. Hij sneed van een knotwilg een dikke
stok; hij had behoefte te leunen; zijn benen wei
gerden bijna den dienst; het was de angst niet
slechts, die ze zwaar maakten; hij voelde zich uit
geput door honger en dorst. In zijn zak vond hij
enige centen; het was het luttele zakgeld, dat
Greet, de goede, trouwe zuster hem elke zaterdag
avond had opgedrongen.
Zou hij straks het wagen in ginds dorp een broodje
te kopen, zou het niet al te gevaarlijk zijn? Werk
tuiglijk liep hij maar voort, zich reppend zo veel
hij kon. De zon was er al hoger gestegen en op de
weg vertoonden zich telkens groepjes arbeiders,
die zich naar de arbeid begaven. Als hij in hun na
bijheid kwam, minderde hij zijn spoed, om geen
argwaan te wekken en toch keek menigeen ter-
sluiks om, wanneer men hem voorbij was; zo
schuw was zijn blik, zo vreemd zijn gelaatsuit
drukking, (wordt vervolgd)
Jviweliers Opticiens
ZUindpad 2--» - 3241 Ci.X IVlIddelhnrnU. f 0IH70-82S67
Gediplomeerd opticien, horlogemaker,
juwelier en diamond grading.
Wij verzorgen voor u alle reparaties op het
gebied van gouden en zilveren sieraden,
uurwerken, graveren, brillen, oogmeting enz.
