EIIIVI1DEI1-I1IEUW5
Overdenking
Bloemschikken
uit de
Heilige Schrift
HET
:^IJkVENSTER
Een gevende Christus
Geslaagd
Oostflakkees concert
VERVOLGVERHAAL
t
2e Blad
VRIJDAG 18 OKTOBER 1996
No. 6545
Blik op kerk "yP
en samenleving ij
- Ongelukken
- De oorzaak
- Hier en nu
Het is me het jaartje wel, wat de rampen
en de ongelukken betreft. Afgelopen zo
mer stortte bij Eindhoven een Hercules
neer. Een paar weken geleden bij Den
Helder een Dakota. Vorige week veron
gelukte een bus met toeristen in Turkije.
En daarmee is de lijst nog niet compleet,
afgezien van de ongelukken die dagelijks
plaatsvinden op de Nederlandse wegen.
De tijd gaat snel en we zijn het dikwijls
ook weer gauw vergeten. Het schokken
de nieuws wordt enkele dagen later weer
overvleugeld door andere berichten die
een plaats krijgen op de voorpagina's
van de kranten. Maar laten we niet on
derschatten het leed en het verdriet dat in
gezinnen en families gekomen is, waar
men minder snel kan overgaan tot de
orde van de dag.
Wat bij dergelijke rampen altijd weer
opvalt is de verwondering bij mensen dat
zoiets heeft kunnen gebeuren. Nog voor
dat een onderzoek kan worden ingesteld
staat er een legertje van journalisten ge
reed om de verantwoordelijke instanties
te bevragen naar de oorzaak. In de vra
gen proef je dan meestal iets van onbe
grip. Hoe kan een dergelijk ongeluk in
onze tijd, waarin de veiligheidsmaatrege
len toch optimaal zijn, vóórkomen? Dat
alle materiaal aan slijtage onderhevig is,
dat er altijd wel ergens een constructie
foutje kan zitten, of dat er een menselijke
fout in het spel kan zijn - het wordt
blijkbaar uitgesloten geacht. Bij de ramp
in Eindhoven wordt gedacht aan een
zwerm spreeuwen, waarvan er één of
meer in een vliegtuigmotor terechtgeko
men zijn. Er is op dat vliegveld zelfs een
man aangesteld die voortdurend de vo
gels verjaagt. Maar dan nóg komt onver
mijdelijk de vraag of dat dan in dit geval
niet gebeurd is.
Calamiteiten passen gewoon niet in het
leven van mensen die helemaal ingesteld
zijn op dit leven en bij wie dit leven en
het genot daarvan op geen enkele wijze
mag worden bedreigd. En achteraf is
men weken en maanden bezig met de
vraag of de hulpverlening toch niet te
kort geschoten is. En helemaal aan het
eind komt dan de eis tot schadevergoe
ding, met getouwtrek over de hoogte van
het uit te keren bedrag. Blijkbaar moet
geld dan nog een beetje de onherstelbare
schade compenseren.
Het zijn allemaal symptomen van een
bestaan dat gericht is op het hier en nu.
De psalmdichter spreekt over mensen die
'geen deel dan in dit leven wachten'. En
uit dit leven, dat toch maar zo kort is,
moet dan gehaald worden wat er uit te
halen valt.
En alle risico's moeten zoveel mogelijk
uitgebannen worden.
Het is triest wanneer de blik niet meer
verder reikt dan de grenzen van dit le
ven. Maar helaas geldt dat niet alleen
voor zogenaamde mensen van de we
reld...
Waarnemer
Deze vraag- en antwoord-rubriek staat geheel ten dienste van de lezer
die er kosteloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied
kunt u sturen aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8, 3240 AA
Middelharnis, met in de linkerbovenhoek 'Vragen-rubriek' vermeld.
De vragen worden door deskundigen beantwoord en zullen binnen
enkele weken na de inzending compleet met antwoord in deze rubriek
worden gepubliceerd.
Mf/T f Itf 6E0!
Tot onze schrik vonden we deze kleine
kriebelbeestjes tussen de lakens. Ze be
zorgden ons veel jeuk. Wat is dit voor
ongedierte?
Antwoord: Wij hebben hier te maken
met vogelmijten (Dermanyssus gullinae)
d.w.z. uiterst kleine parasieten die leven
van vogelbloed. Ze zijn vaak te vinden in
vogelnesten, kippenhokken, de schach
ten van veren, en na opsluiting van vo
gels ook in hun kooien. Verlaten vogels
hun nest, dan kruipt het achtergebleven
ongedierte wel eens tussen de betimme
ring van het dak door een huis binnen,
op zoek naar nieuwe 'gastvrouwen'. In
dat geval is het zaak de vogelnesten on
der de paimen en aan de dakrand te (la
ten) verwijderen. Plekken vogelpoep ver
raden hun aanwezigheid wel. Verder
kunt u grote schoonmaak houden op zol
der en aangrenzende slaapkamers. In te
genstelling tot de grotere schurftmijt
léunnen de vogelmijten de mensen niet
steken, omdat deze huid te sterk is, maar
ze proberen het wel en veroorzaken soms
ondraaglijke jeuk. Als u ze in uw vogel
kooi aantreft, dan moet u die èn de naas
te omgeving daarvan grondig met heet
water schoonmaken. Blijf daarna gere
geld stofzuigen in huis, omdat er nog een
aantal parasieten tussen het verenpak van
de vogels en elders kan huizen die nog
eitjes zullen leggen, die later uitkomen.
Een goede vogelhandel kan u aan bestrij
dingsmiddelen tegen deze mijt en evt.
andere parasieten helpen.
VEdCULO SLIK
Ingesloten een gouden munt van 1 D.
Wat is die waard?
Antwoord: U gaat er van uit, dat dit een
gouden dollar moet zijn, gezien de D.
Jammer voor u, maar de gouden dollar
zag er echt als een muntstuk uit en niet
als een stukje blik zonder landsnaam of
jaartal enz. Dit is duidelijk een speelpen-
ning of fiche. De waarde is te verwaarlo
zen, daar fiches nauwelijks verzameld
worden. Er is weinig belangstelling voor.
herstofferen meubels
't lange uus
SOMMELSDUK
In samenwerking met bloemsierkunst
'Bastiaan' organiseert wijkvereniging
'De Zwaluw' weer een cursus bloem
schikken. Deze cursus bestaat uit 3 avon
den en de data zijn: 5-19 november en 3
december. De kosten liggen tussen de
ƒ20,- en ƒ25,- inclusief een kopje kof
fie. De avonden beginnen om 20.00 uur.
U kunt zich tot 1 november opgeven bij
Ellen Breure, tel. 483781 of bij Anne-
marie Knape, tel. 485945.
Tevens organiseren wij op 12 november
een avond om een kruidenpot te maken.
De deelname aan deze avond is beperkt,
dus wilt u hier aan meedoen dan moet u
zich snel opgeven bij een van bovenge-
noemden. Dit kan tot 9 november. Deze
avond begint om 19.30 uur.
Tot ziens bij 'De Zwaluw', Sperwer 5,
Sommelsdijk.
CfilEKi VÊnNOKLEEO
Op Kreta kochten wij een wandkleed met
Griekse wijnschaal of cyclix. Het stelt
een scheepje voor, waarvan de mast een
bloeiende boom is. Weet u iets van de
geschiedenis daarvan?
Antwoord: Dit is een zeer bekend mo
tief uit de volkskunst, bestaande uit een
vermenging van oudgriekse en christelij
ke gedachten. De cyclix (gesloten kring
loop) is wel oudgrieks, maar de levens
boom daarin getuigt van het geloof in
Christus. Vandaar dat dit motief voor
komt in diverse vormen van kerkelijke
kunst. Prof. dr. Th. Höhner schreef al
over Alt-Griechenlands Themen in der
Kirchlichen Kunst (Stuttgart, 1898) en
dr. Hans Friedethal volgde met Wand-
malerei und Wandkleider des spaten
Mittealters (Beriin, 1923). Deze boeken
zijn misschien nog antiquarisch verkrijg
baar.
mNDELEND OP lHEG
Mogen deelnemers aan wandeltochten
wel op openbare wegen lopen en zichzelf
tussen het verkeer in gevaar begeven?
Antwoord: Bij èlle wandeltochten en
marsen zijn organisatoren en deelnemers
gebonden aan vele voorschriften wat be
treft hun gedrag op de weg. Voor dgl.
wandelevenementen moet precies als
voor wielerwedstrijden, autorally's en
puzzelritten vergunning worden aange-
vracht bij B W, en als de tocht over de
gemeentegrenzen voert, bij Gedeputeer
de Staten der provincie. Met de politie
moet vooraf overeenstemming zijn be
reikt over datum, tijd, en de te volgen
route, maar bijvoorbeeld ook over de
wijze van verlichting bij avond. Hoofd
zaak is, dat niemand in gevaar mag ko
men.
Want ook de Zoon des mensen is
niet gekomen om gediend te wor
den, maar om te dienen en Zijn
ziel te geven tot een rantsoen voor
velen. (Markus 10:45)
Dienen en geven, dat zijn woorden die
wel in de Bijbel hun plaats hebben, maar
niet of nauwelijks in deze wereld. Het
zijn werkwoorden, waarover veel ge
sproken wordt, maar die weinig beoe
fend worden. Wij houden ons liever met
andere woorden bezig zoals: halen, heb
ben en houden.
In die werkwoorden kunnen we ons veel
beter vinden, zij laten ons zien wat er
leeft in ons binnenste in dat hart van u en
jou en mij, dat met God en de naaste van
nature niet rekenen wil. Aan dienen ont
trekken we ons en voor geven zijn we
vaak niet thuis. Wij hebben het te druk
met andere dingen. We willen altijd
maar weer meer. Daar is deze wereld vol
van, sinds de val in het Paradijs.
Maar nu is er EEN, die de woorden die
nen en geven gebruikt om daarmee Zijn
leven en levensdoel aan te duiden.
De Heere Jezus Christus, de Zoon des
mensen is gekomen om te dienen en te
geven.
Over dat dienen hebben we de vorige
keer al iets gezegd. Mag ik het vandaag
zo zeggen: Heel Zijn dienen was er op
gericht om te geven. Hij moet geven!
Hij geeft aan de Vader en Hij geeft aan
zondaren.
Hij is de Knecht van God, van Wie Je-
saja gezongen heeft. Hij is gekomen als
de grote Dienaar van God. Hij dient als
Priester voor Gods aangezicht. Beter dan
enige priester dient Hij en Hij geeft wat
Aaron niet geven kon. Daarom is Hij
Hogepriester van eeuwigheid. Hij stelt
Zijn ziel tot een schuldoffer. Daarin
vindt Zijn dienen haar hoogtepunt. De
Knecht des Heeren moet Zichzelf offe
ren. Zich geheel overgeven. Daartoe
heeft de Vader Hem geroepen, en Hij...
Hij heeft Zich vrijwillig gegeven.
Zo gaat Hij Zijn weg door KanaSn,
voortgedreven naar Zijn dood, die voor
anderen het leven betekent.
Hij wist van eeuwigheid wat er gebeuren
moesL Hij wist wat er geschreven stond
in het Woord. Er moest betaald en inge
lost worden. Daartoe was Hij gekomen.
Hij had het immers gezegd: Laat Mij o
Vader gaan en betalen, laat Mij mezelf
mogen geven tot verlossing. 7jo werd Hij
voortgedreven naar Golgoüia.
Daarvan spreekt ook deze tekst. We
horen hier als het ware de bazuin Gods,
die het jaar van het welbehagen des
Heeren uitroept. Eeuwenlang moest de
Kerk leven van de beloften Gods. Ze
hebben verlangd en uitgezien naar de
vervulling. Ze hebben het elkaar voorge
zegd: als Hij komt, dan zal het goed wor
den en zijn.
Nu wordt het verkondigd: Christus zegt
het zelf: Daartoe ben ik gekomen. De ba
zuin klinkt: God heeft beloofd. Hij zou
Zichzelf een Lam ten brandoffer voor
zien. Welnu dat Lam Gods is gekomen.
Dat was ook nodig, want onze tekst
spreekt van zondenood en zondeschuld.
Het woord rantsoen heeft alles met nood
te maken. Een rantsoen is het losgeld,
dat nodig is om een slaaf vrij te kopen.
Hier nog meer: het spreekt van de los
prijs, die betaald moet worden voor een
verbeurd en verzondigd leven. Wanneer
iemand schuldig is en de dood verdiend
heeft, is zijn lot beslist. Tenzij de schuld
eiser genoegen neemt met losprijs. Dat is
het rantsoen, dat betaald moet worden
om een doodschuldige vrijuit te laten
gaan.
Zo tekent de Heere de nood van ons
leven. Hij is gekomen om die prijs te be
talen. Om ter dood veroordeelden het
leven te geven. Is het al waar geworden
voor u, dat u de dood verdiend heeft. De
wet zegt: betaal wat je schuldig bent. En
je geweten klaagt je aan. Je moet belij
den: Heere het is recht en U bent recht
vaardig. Daar komt een roep naar om
hoog: Heere bevrijd mijn ziel. Is er een
losgeld? Wie zal dat rantsoen voldoen.
Alle offers kunnen de schuld niet betalen
en al het bloed van de offerdieren wassen
de zonde niet weg. Heere is er dan nog
een middel? Is dat uw en jouw levens
vraag? Zie dan hier het antwoord.
Zie Hem gaan naar Golgotha. Hij buigt
Zijn rug onder de last, die niemand dra
gen kan. Hij draagt de toom Gods tegen
de zonde van het ganse menselijke ge
slacht. Waar alles te kort schiet, komt
Hij. Hij stort Zijn bloed uit voor Gods
aangezicht. Hij geeft Zich volkomen tot
in de dood toe. Hij betaalt de prijs, die
nodig is om zondaren zalig te maken. Hij
buigt onder het recht van God en stilt
Zijn toom. Dat is het wonder van Gods
liefde. Dat is diende liefde en gevende
liefde, die zichzelf niet zoekt. Dat is de
liefde van Christus die alle verstand te
boven gaat. De liefde van de Vader, die
Hem schenkt om zondaren zalig te ma
ken. En nu kunnen we dit alleen door het
geloof in verwondering aanbidden.
Christus geeft Zijn ziel voor vijanden,
voor verloren mensen, van wie niets te
verwachten valt. Weet u al, dat u een vij
and bent van de Heere, of heeft u het nog
steeds zo goed met uzelf getroffen? Moet
er voor u betaald worden, of heeft u de
handen nog vol met eigen werk? Pas
toch op, we weten dat niet ieder eenmaal
zal ingaan in de heerlijkheid. Alleen zij,
die vastgelopen zijn onder het oordeel en
de dood verdiend hebben, mogen hier de
ruimte zien. Hij heeft Zichzelf gegeven
voor zulken.
Bij Hem is dat nieuwe leven, in Hem
worden ze aangenomen tot kinderen. Zij
vormen een grote schare, die niemand
tellen kan. Zijn offer, het is genoeg voor
de grootste der zondaren. God was in
Christus, de wereld met Zichzelf verzoe
nende.
Mag ik u vragen: kennen wij, u en jij en
ik Hem al als onze Borg en Middelaar?
Zijn bloed reinigt van alle zonden. Maar
weet ook dit: buiten Christus is er geen
offer voor de zonde.
Daarom bid ik u: laat u met God verzoe
nen en rust niet, voordat u het in het ge
loof mag belijden: de straf, die mij de
vrede aanbrengt was op Hem en door
Zijn striemen is mij genezing geworden.
H.
A.S.
Ecostroom. Schoon en onuitputtelijk.
Afgelopen zaterdag 12 oktober werd het
traditionele concert in een goed gevulde
Gmtterswei te Oude Tonge uitgevoerd.
Het fanfare-oikest Voorait had de orga
nisatie van deze zeer geslaagde avond,
die elk jaar in een andere dorpskern
plaatsvindt.
De avond werd geopend door de voorzit
ter H. F. Braber van het Fanfare-orkest
Voomit. Hij hield een korte toespraak en
heette namens alle deelnemers het pu
bliek welkom.
Daarna kreeg de wethouder van cultuur,
de heer Maliepaard het woord en sprak
lovende woorden over de orkesten uit.
Daarna nam de Muziekvereniging U.D.I.
uit Ooltgensplaat o.l.v. P. van Putten de
opening voor haar rekening. Na het op
treden van U.D.I. was het de beurt aan
E.M.M, o.l.v. Ivo Kouwenhoven uit Den
Bommel die de ingestudeerde stukken
voor deelname aan het Federatief con
cours in Hapert op 16 november a.s.
voor het talrijke publiek uitvoerde.
De orkesten hadden allemaal een behoor
lijke voorbereiding getroffen en voerden
de werken met veel inzet uit.
Na de pauze nam het Fanfare-orkest
Vooruit de werken door o.l.v. Truus
Migchielsen die zij uitvoeren op het Fe
deratief concours op 9 november a.s. te
Numansdorp.
Het publiek waardeerde zeer de opvoe
ring van alle aanwezige korpsen en be
loonde hun met een luid applaus. Al met
al een afsluiting door UDI en Vooruit
met het toepasselijke Give us Peace van
Ted Huggens.
Henny Scholten
DORP IN HET
OUDELAND
-76-
„Ze ziet er slecht uut," zegt ze tegen de
jongkerel.
Gerrit kijkt haar verbeten aan. „Laat
Bram met heur naar de beste dokter
gaan, die er in het land is," zegt hij snel.
De oude vrouw kijkt verwilderd op.
„Wat bedoel ie, Genit?" „Net wat ik zeg,
maar doe het vlug, voor het te late is."
Aaltje slikt en speurend zoekt ze het gespannen
gelaat van de jongkerel af. Dan knikt ze verdrietig.
„Ik snap het, Gerrit. Het zal gebeuren, zo gauw
meugelijk."
Het lijkt alsof de mg van de magere, vrouw wat
gebogen is als ze wegrijdt. En ze gaan niet naar de
stad, maar regelrecht temg naar de boerderij.
Natuurlijk weet Heringa reeds wat zijn vrouw
gedaan heeft en hij zit dan ook al breeduit in de
keuken te wachten.
Maar nog voor hij een woord kan zeggen, neemt
de vrouw hem kordaat bij de arm en voert hem
mee, de deftige voorkamer in.
„Veur ie wat te zeggen hebt, Bart, luuster ie eerst
naar mie," zegt ze kortaf. Ze legt haar omslagdoek
af en trekt even aan de kneepjesmuts. „Luustert,
Bart, wie moeten met Janneke zo gauw as maar
kan naar de dokter toe. Ze is neet in orde, dat
weten wie beide. Maar het is veul amstiger as wie
denken. Gerrit heeft een gezichte gehad over
heur."
Meer woorden zijn niet nodig. Geen woord van
protest komt er nog over de lippen van de stroeve
boer. Het is voor mekaar en nog geen dag later
gaat Bram met zijn jonge vrouw en zijn vader de
lange reis ondernemen naar Groningen, want daar
wonen de beste dokters uit het land.
HOOFDSTUK 17
Zandwierde is vol van geluk. Zelden heeft het
oude heidedorp zoveel reden gehad om feest
te vieren, zelden heeft men elkaar zo vaak
de hand gereikt
Want men heeft gewonnen. De rechtvaardigheids-
gevoelens van het volk hebben bevrediging gevon
den.
De grootste stijfkop van het dorp - ja, wie had dat
noe verwacht van diejen Gerrit Silvius, dat leek
toch zo'n nette jongen - de grootste stijfkop heeft
het hoofd gebogen en trouwt morgen aan de dag
met Annegien van Hendrikus Kromnagel.
Ja, wat er nou precies is gebeurd, weet men
natuurlijk niet. E>e een vertelt zus en de ander ver
telt zo, maar feit is dat ze morgen zullen gaan trou
wen. Jawel, in ht gemeentehuis in de stad, dat wil
len ze het liefste. Nou ja, zo belangrijk is een
huwelijk nou ook weer niet. Als men de borrel er
maar om krijgt.
Nou, en die krijgt men, daar staat Hendrikus borg
voor, die lust hem zelf veel te graag.
De dominee schijnt nog niet helemaal content te
wezen. Nou ja, bij een bmiloft moet er altijd een
huilen, dat is een oud, bekend gezegde. Laat het
dan nou de dominee maar wezen.
Trouwens, de dominee is hier toch de langste tijd
geweest. Een paar weken geleden kwamen er van
die mensen in deftige zwarte pakken en hoge hoe
den op. „Toeheurders," zei Frans Sandberg, die
voor dit geval zijn kerk in de stad vergat.
En jawel, dezelfde week nog wist Driek in het café
te vertellen dat de dominee een beroep had gekre
gen uit het Zeeuwse.
Men gist en men gist. Zol hie gaan of neet?
Net in die dagen was doomnee 'n avend op bezoek
geweest bie Hendrikus. Hie wol nog effen de zaak
rondmaken dat Gerrit en Annegien in het openbaar
in de karke schuld zouden belleden, want o o, daar
is de doomnee zo gek op.
Maar Hendrikus, ook neet van gisteren, die werd
toch zo kwaad, die heeft de doomnee met sien
olderling, ie weet wel, Hendrik van Kniep ant gat,
ook zo'n zedenprediker - vrogger moest hiezelf
trouwen, die huichelaar - pardoes de deur uutzet.
„En komt bie mie neet weer, ans ga ik naar de
kerk van Frans Sandberg, heur."
„Dan kunnen de kinderen, die uit dit huwelijk
geboren worden niet gedoopt worden," zee de
doomnee, terwijl hie zien slipjas rechttrok.
„Dat zullen wie dan wel 'ns zien," sprak Hendri
kus dreigend, en ondanks het donkerte, waar
Hendrikus heilig ontzag voor heeft, is hij toch naar
het dorp getrokken.
Hij heeft Driek zijn nood geklaagd en Driek zorgt
wel dat het verhaal bekend wordt in het dorp.
En zie, dat wonderlijke heidevolk, dat eerst bloed
wilde zien, is nu helemaal bijgetrokken. Niemand
praat nog over die vreemde daad van Gerrit
Silvius, niemand praat over het zachtmoedige
Annegien, dat zich als een kat verweerde toen de
kletspraatjes over haar hoofd heenrolden, men is
woedend op de dominee.
Hoe durft ie, hie is tenslotte maar 'n vreumde!
Waar bemoeit hie zich met?
En dezelfde week neemt dominee het beroep naar
het 2^euwse aan. Men fluistert dat hij zo bang as
de dood is veur het volk van Zandwierde.
Gerrit Silvius wordt weer aangeroepen als het volk
naar de herberg trekt. En hij gaat graag mee. Hij
geniet van de stoere verhalen, die er gedaan wor
den boven de jeneverfles.
Klaas Kromnagel is nog steeds niet naar Holland
vertrokken en hij gaat ook niet meer. Hij heeft
werk gevonden bij een boer, verder de heide op.
En elke avond komt hij moe en bezweet naar huis,
strekt zijn lange benen onder de armoedige tafel
van zijn vader en eet zijn pannekoeken.
Daarna trekt hij naar het dorp of naar het andere
doip, want daar heeft hij een meidje gevonden.
Stientje en de molenaar zijn reeds enige weken
getrouwd. Ze wonen bij de molen, tevreden en
elkaar welgezind. De molenaar heeft zich van een
heel beste kant laten zien.
Op de avond van zijn trouwen kwam hij de her
berg binnen, zette een grote fles jenever op de tafel
en sprak: „Drinkt hem maar leug, mensen." En
toen verdween hij weer.
Nou, men heeft hem wel leeggedronken. Driek
had een slechte avond, maar och, de fles was ten
slotte bij hem gekocht, dus hij had de centen al
binnen.
Men heeft uit volle borst gezongen, men heeft
geproost op die slimme molenaar, die een vrouw
nam die in verwachting was, want dan hoeft hie
het zelf ook neet meer te doen.
Geert van Boksejan is ook weer van de partij, ten
minste zo vaak als Minke het goedvindt dat hij
naar het café gaat. Hij heeft zijn excuses aangebo
den aan Gerrit, ook van dat... nou ja, ie snapt het
wel, maar iederene zat erover te praten en dan
kletst ie zo met Och, en die'mep op het oge,
nou ja, er kunt arger dingen gebeuren, neetwaar?
En ze zijn weer de beste vrienden.
Het wroet nog wel eens in het gevoelige hart van
Silvius, zo gauw kan hij alles niet vergeten. Soms
voelt hij de redeloze drift in zich omhoogbmisen
als hij hen ziet lachen en praten, maar hij bedwingt
zich, wetend dat het zo beter is. Het volk vergeet
en dat is beter dan dat hij niet vergeet. Maar als hij
een tijd tussen het jongvolk in zit en de verhalen
hoort, dan is hij blij dat hij er weer bijhoort. Want
alleen zitten in zijn huisje is een verschrikking.
(wordt vervolgd)
•^^•i
vakwerk in de mooiste
meubelstoffen
binnenhuisadviseurs
havenpark 28
zierlkzee
0111 413727
Dat kan met Ecostroom. Voor een paar gulden
per maand extra. Het energiebedrijf wijst u
graag de weg. Deelnemen? Bel gratis 06 - 0159. ^costro°^
Ecostroom is een nieuw product van uw energiebedrijf.
