EIUVriDEII-IIIEUiai
NIEUWS
uit de kerken
Actie
Jolin Stegers
uit de
Heilige Schrift
Pubbel-expositi^
in ^Pe Bon^ercl^
g^n^^
KimiEi VOOR Kimaoos
e@n huis
verkopen,..
3e Blad
VRIIDAG 2 AUGUSTUS 1996
N0.6S23
HET
,KIJkVENSTER
Blik op kerk 'y?
en samenleving Cj
-r Een demonstratie voor de sabbat
- Het voorbeeld van Nehemia
- Niet door kracht
De voorpagina van de krant van maan
dag werd gesierd door een ongelooflijke
massa zwarte hoeden. Het ging om een
demonstratie van tienduizenden ortho
doxe joden in Jeruzalem, die opnieuw
protesteerden tegen het verkeer op de
sabbat door een van de belangrijkste
straten van Jeruzalem. Volgens de politie
waren 150.000 orthodoxe joden de straat
opgegaan. Ze eisten van de regering dat
de grote verkeerswegen door Jeruzalem
op de sabbat gesloten worden. Evenals
vorige zaterdagen werden automobilisten
en politie-agenten bekogeld met stenen
en eieren. De eerste keren was de politie
nogal hardhandig opgetreden, maar deze
keer had ze zich meer terughoudend op
gesteld.
De berichten over de protestbeweging
van de orthodoxe joden vervulden me
wel met enige verbazing. Wanneer je
vindt dat de sabbat ontheiligd wordt door
het verkeer, is het dan wèl geoorioofd de
deelnemers aan dat verkeer te bekogelen
met stenen en eieren? Is dat middel niet
erger dan de kwaal?
Misschien hebben zij die opkomen voor
de heiliging van de sabbat het voorbeeld
van Nehemia voor ogen gehad. Toen na
de ballingschap de teruggekeerde joden
de hand lichtten met het sabbatsgebod
trad Nehemia op als reformator. De ver
kopers.van vis en andere eetwaren moes
ten maken dat ze wegkwamen en de
poorten werden gesloten. Toen de markt-
kooplui de nacht doorbrachten tegenover
de muur kregen ze van Nehemia te ho
ren: „Zo gij het weder doet zal ik de
hand aan u slaan". En, zo vertelt hij, van
die tijd af kwamen ze niet op de sabbat-
Inmiddels is Israël een seculiere staat
geworden en Jeruzalem een moderne
stad. De orthodoxen zijn vèr in de min
derheid en kunnen dat maar moeilijk ver
kroppen.
Misschien hopen ze voor hun opvattin
gen meer steun te verkrijgen nu Néthan-
jahoe aan het bewind is gekomen, die om
een meerderheid in het parlement te heb
ben, aangewezen is op de steun van de
kleine orthodoxe partijen. Maar het is te
vrezen dat in dat geval de tegenstellingen
alleen maar verscherpt zullen worden.
Nu afgezien van het feit dat de oud-testa-
mentische sabbat z'n vervulling gevon
den heeft in Christus, is de handhaving
van Gods wet toch nimmer met geweld
af te dwingen. Om ons te beperken tot
onze eigen situatie, we kunnen bedroefd
zijn om de ontheiliging van de rustdag,
maar dat geeft ons nog geen vrijbrief om
bijvoorbeeld het verkeer te blokkeren.
We mogen op bijbelse gronden tegen
abortus zijn, maar dat wil nog niet zeg
gen dat we - om maar iets te noemen -
brand zouden stichten in een abortuskli
niek. En we mogen onze bezwaren heb
ben tegen de leer van de Roomse kerk,
maar daarom maken we nog niet, zoals
destijds ds. Taverne deed, scène om een
rooms-katholieke dienst te verstoren.
Van al deze dingen geldt: „Niet door
kracht, noch door geweld..."
Waarnemer
Deze vraag- en antwoord-rubriek staat gejieel ten ijienste van de lezer
die er kosteloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied
kunt u sturen aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8, 3240 AA
Middelharnis, met in de linkerbovenhoek 'Vragen-rubriek' vermeld.
De vragen worden door deskundigen beantwoord en zullen binnen
enkele weken na de inzending compleet met antwoord in deze rubriek
worden gepubliceerd.
DE LfUGENSaaON
Op de markt kocht ik een aardig boekje
met de avonturen van Baron von Miinch-
hausen. Wie schreef en verzon die mal
ligheid?
Antwoord: U denkt misschien dat die
baron een verzonnen figuur is, zoals
Faus, Gulliver, Prikkebeen, Don Qui-
chotte en Tijl Uilenspiegel, maar er heeft
werkelijk een Duitse landjonker Karl
Friedrich Hieronymus von Münchhausen
geleefd met de titel Freiherr. Hij werd op
11 mei 1720 in Bodenwerder a.d. Weser
geboren en overleed aldaar op 22 febru
ari 1797, diende als officier in het Rus
sische leger en kon na 1750 stil gaan
leven en zijn belevenissen gaan vertel
len. Dat deed hij zo smakelijk, dat de
schrijver Rudolf Erich Raspe een aantal
verzonnen verhalen met alle dwaze de
tails optekende. Raspe schreef een boek
over het ontstaan van de Aarde en de
eerste romantische ballade 'Hermin und
Gunilde' maar kon met zijn wijdlopige
gedichten het zout in de pap niet verdie
nen. Hij pleegde verduisteringen om in
leven te blijven en vluchtte uiteindelijk
naar Engeland. Omdat hij in geldnood
zat, heeft hij daar blijkbaar zeer snel zijn
bundel over de snoevende Baron von
Münchhausen geschreven. Juist doordat
hij zich niet meer stoorde aan de over
dreven literaire zwier, maar de Baron
zélf kort en bondig aan het woord liet,
zoals deze destijds zijn reis-, jacht- en
oorlogsavonturen aan zijn gasten placht
te vertellen, werd het anonieme bundeltje
aan de overkant van de haringvijver een
succes. De Engelse adel heeft enkele
eeuwen van 'Baron Münchhausen's nar
rative of his marvellous travels and cam-
paings in Russia' uit 1786 genoten. Het
succes drong door tot onze oosterburen,
waar de dichter G. A. Burger het werk
vertaalde en onder de titel 'Wunderbare
Reisen zu Wasser und zu Lande, Feld-
züge und lustige Abenteuer des Freiherm
von Münchhausen' uitbracht. Weldra ver-
De maand augustus is dit jaar in Thee
tuin 'de Bongerd' te Herkingen voor
twee oude bekenden gereserveerd:
Eugenie Stinis-Degenaar (1951) stelt
een zestal bronzen ten toon in de krui
dentuin. Zij exposeerde al eerder in de
theetuin met haar fijnzinnige mens-figu
ren en abstracte vormen, maar dat is
alweer enige jaren geleden, zodat haar
werk voor vele bezoekers nieuw zal zijn.
Voor wie er al eerder kennis mee maak
ten zal het ongetwijfeld een gewaardeerd
weer-zien zijn.
Dit laatste geldt zeker ook vpor de ande
re exposant Aris Roskam (1947). Hij
vormt éen vrijwel jaarlijks terugkerend
fenoineen in de zomertentoonstellingen
van 'De Bongerd'. Geen wonder, want
zijn onuitputtelijke en ongebreidelde fan
tasie, die zich humoristisgh uit in zowel
schilderingen als objecten en plastieken,
zorgt ieder jaar voor verrassingen. Ook
nu heeft hij weer allerlei nieuwe variaties
op zijn originele thema's.
Deze dubbel-expositie is te zien geduren
de de gehele maand augustus 1996 in
Theetuin 'De Bongerd', Molendijk 65,
Herkingen. Geopend: dagelijks (behalve
donderdag) van 10.30 tot 21.30 uur.
Al 124 jaar een begrip
op Goeree-Overflakkee.
Rust
Gelijk een beest dat afdaalt in de
valleien heeft de Geest des Heeren
hen rust gegeven.
(Jesaja 63:14a)
Rust! Wat een woord in deze jachtige en
enerverende tijd! Als je van 's morgens
vroeg tot 's avonds laat in de weer bent
geweest en je zit 's avonds in je luie
stoel, dan zeg je: hè, eindelijk rust. En na
een drukke werkweek denken we: er
breekt gelukkig weer een rustdag aan.
Rust. Dat zoeken velen van ons in deze
weken. Dat még ook. De boog kan niet
altijd gespannen zijn. We worden soms
zo opgeslokt door het werk. We leven
allemaal zo gejaagd. Een zegen is het, er
even afstand van te mogen nemen. Om
op adem te komen. Om nieuwe krachten
op te doen. Wat is dat eigenlijk, rust? Al
leen maar niets doen? Alleen maar lui
zijn? Nee, dat is de rust niet. Althans niet
in de Bijbel. Toen de Heere hemel en
aarde gemaakt had heeft Hij op de
zevende dag van al Zijn werken gerust.
Niet omdat Hij moe was. De Schepper
van de einden der aarde wordt immers
moede noch mat? Maar om Zich te ver
blijden in Zijn vyerk. Dat is rust. Je doel
bereiken. Tot je bestemming komen.
Daar hebben we het beeld: gelijk een
beest dat afdaalt in de valleien.
Het volk Juda zit in Babel, in balling
schap. Maar God gaat Zijn volk verlos
sen. Hoe zal Hij dat doen? Precies zoals
Hij het verlost heeft uit Egypte, zoals Hij
het gebracht heeft in Kanaan. Gelijk een
beest dat afdaalt in de valleien.
U ziet in gedachten de oosterse trekos
voor de ploeg. Een zwaar, vermoeiend
werk. En naanitate de dag heter wordt,
wordt de arbeid voor de ossen zwaarder.
Moeilijker iwordt hun gang; hijgender
hun ademhaling. Maar ook aan een lange
werkdag komt een einde. De taak is vol
bracht. De boer houdt de ossen stil,
neemt het juk van hen af. Daar gaan ze,
van de heuvels af naar beneden. Afda
lend in de valleien, zoekend naar het
malse gras, naar het koele water.
Maar denkt u nu niet dat dat gemakkelij
ker gaat. Want zelfs nadat het juk is
afgenomen laten ossen zich niet zómaar
leiden. Dan nóg zijn ze dwars en weder-
strevig. Dan nóg moeten ze geleid wor
den. Daarmee is de geschiedenis van het
volk Israël getekend. De Heere brengt
dat volk naar de rust. Maar dat volk
denkt iedere keer dat de Heere het naar
de ondergang voert. Net als die trekos.
Weerbarstig en ongehoorzaam. Vrees
achtig en wantrouwend. Op weg naar
Kanaan en aldoor denken dat de Heere
de weg niet weet.
Is het misschien ook uw geschiedenis?
Uitgeleid uit het diensthuis, bewaard
voor alle gevaren op de weg. Geleid van
de ene rustplaats naar de andere. En toch
altijd maar de Heere wantrouwen. Altijd
maar mopperen over Zijn leiding... Hoe
komt dat volk ooit in het beloofde land,
in het Kanaan der rust? Wel, de Geest
des Heeren leidt. Gelijk een beest dat af
daalt in de valleien heeft de Geest des
Heeren hen rust gegeven.
Maar... heeft Mozes het volk dan niet
geleid door de woestijn? Heeft Jozua het
volk niet gebracht in het land der rust?
Jawel, maar ook deze leiders werden
geleid door de Geest des Heeren. De
Geest bediende Zich van deze mannen
om Zijn volk te brengen in de rust.
Het was al de Geest des Heeren Die het
mm
volk in Egypte zo onrustig niaökte.,^,
dat de Israëlieten tot God,^iigèn/oe{seh
om v'eriossing. En toch - wat hebben ze
zich na die tijd nog verzet tegéa.die lei
ding. Ze dachten altijd d^t zij bet goed^
deden en dat de Heere het verkeerd deed.
Maar de Geest trok Zich niet teryg. Hij*
rustte niet voordat Hij het volk had ge
bracht in de rust.
Is daarin misschien ook uw beeld gete
kend? U woonde in Egypte, in het land
der dienstbaarheid. Maar u zag het niet,
U merkte het niet. U was een slaaf, maar
u voelde zich vrij.
Totdat de Geest uw ogen opende. Totdat
u het zag: ik ben zwart door de dienst
baarheid. Ik loop onder het slavenjuk. En
toen klonk uw geschrei op naar de he
mel. Toen was het: rust noch vrede
wordt gevonden om mijn zonden in mijn
beenderen, dag of nacht.
Totdat de Geest uw ogen opende voor
Hem Die zegt: Komt herwaarts tot Mij
allen die vermoeid en belast zijt en De zal
u rust geven.
Waar wordt die rust gevonden? Niet op
de hoogten van de zelfvoldaanheid, maar
in het dal van de ootmoed. Daarheen
brengt de Geest ons, iedere keer weer.
Want niets is er waar ik in kan rusten
dan in het volbrachte Middelaarswerk.
Déér wordt de rust geschonken.
Kent u die rust? Hét is fijn een poosje te
mogen uitrusten, ontspanning te hebben.
Maar we leven in een onrustige wereld
en we hebben een onrustig hart- Ons hart
is onrustig in ons, totdat het rust vinden
in U, o God.
Dan gaat het van rustplaats tot rustplaats.
Tot de Geest ons voorgoed brengt in het
land der rust. Zalig die door die Geest
worden geleid. Zalig zijn de doden die in
de Heere sterven. Ja, zegt de Geest, op
dat zij rusten van hun arbeid. Want er
blijft een rust over voor het volk van
God.
v.G.
scheen het in alle moderne talen. Gustav
Doré maakte voor de Franse editie de
prachtige tekeningen die nu nog menige
uitgave met verhalen van 'de Leugen
baron' sieren.
Ik plantte een klimroos onder een zuid
muur, maar die klimt niet. Hoe kan ik 'm
zo goed mogelijk over de stenen leiden?
Antwoord: U dacht misschien dat klim-
rozen klimplanten waren, maar dat zijn
ze niet, want ze hebben geen hechtwor-
tels en ranken. Maak daarom een lat
werk in V- of W-vorm, verf dat groen of
wit, en bevestig dat eerst op de gewenste
plaats. De smalle latjes iunnen 2 3
meter lang zijn. Haal band voor het op-
binden bij een tuincentrum of neem stro
ken van een stevige stof. Gebruik nooit
touw of ijzerdraad, want dit snoert de
groeiende takken later in en beschadigt
ze. Buig dan de takken van uw roos
voorzichtig in de juiste righting en bind
ze in V- of W-vorm losjes aan de latten.
Een klimroos heeft 3 jaar nodig om tot
volledige bloei te komen.
M OE OVEN
Ik deed saucijzenbroodjes in de magne
tron, maar ze werden akelig slap en on
eetbaar. Hoe krijg ik ze goed in een
elektrische oven?
Antwoord: U bewaart ze in de diep
vries. Eerst uw oven voorverwarmen tot
200°. Dan de saucijzenbroodjes er in
doen en 25 a 30 minuten verhitten.
HOEZEN KUiSEN
Hoe kan ik hoezen van de kussens op de
bank wassen?
Antwoord: Met de hand in een lauw
sop van een wolwasmiddel. Héél goed
naspoelen en niet helemaal laten drogen,
maar nog een beetje vochtig om de kus
sens doen, dan komen ze beter in model
en rekken beter mee.
NED. HERV. KERK
Beroepen
te Lexmond W. P. Emaus te IJzendoom,
die dit beroep heeft aangenomen; te
Delft, Waalse gemeente (pseudo-combi-
nafie met Haarlem) (part-time) T. P.
Wiersum, kandidaat te Middelharnis, die
dit beroep heeft aangenomen; te Tiende
veen-Nieuw Balinge F. J. K. van Santen,
kandidaat te Woudenberg.
Aangenomen
naar Vriezenveen (buitengewone wijk-
gemeente Beth-el) J. D. Heikamp te Ga
meren.
Bedankt
voor Besoyen G. van Meijeren te Meeu
wen; voor Amstelveen-Buitenveldert
(buitengewone wijkgemeente) en voor
Leerdam H. Schipaanboord te Waddinx-
veen.
Toegelaten tot de evangeliebediening
en beroepbaar
W. Lob, Essenburgsingel 134-A, 3022
EL Rotterdam.
GEREF. KERKEN
Beroepen
te Zoetermeer t.b.v. de geestelijke ver
zorging in verzorgingstehuis 't Seghe
Waert drs. M. Ockhuysen, wonende te
Mijdrecht, die dit beroep heeft aangeno
men; te Zoetermeer als gevangenispre
dikant drs. N. P. Wisse te Scheveningen
(geestelijk verzorger van de inrichtingen
van het Ministerie van Justitie) (part
time), die dit beroep heeft aangenomen;
te Scheemda drs. ing. J. van der Goot te
Duisburg-Ruhrort (Did.), die dit beroep
heeft aangenomen; te Heerjansdam
(beiden part-time) R. Silvis en G. Silvis-
Andringa, beiden kandidaat te Kampen.
Aangenomen
naar Lopik (beiden part-time) B. Ridder
te Grijpskerke (Zld.) en S. Ridder-van
Meggelen, kand. te Grijpskerke (Zld.).
GEREF. KERKEN VRIJGEMAAKT
Aangenomen
naar Loppersum i.c.m. Westeremden Th.
J. Havinga, missionair predikant te As
sen-Zuid, die bedankte voor Rotterdam-
Delfshaven.
CHR. GEREF. KERKEN
Benoemd
als toerustingspredikant voor het zen
dingsgebied Zambezia in Mozambique J.
van 't Spijker te Zwijndrecht; als zen
dingspredikant in dienst van Die Gere
formeerde Kerk van Kwandbele (Z. Afr.)
drs. W. van 't Spijker te Stadskanaal, die
deze benoeming heeft aangenomen.
Beroepen
te Lynden (USA) G. J. van Aalst te Rid
derkerk.
OUDDORP
OPHALEN OUD PAPIER
I.v.m. de schoolvakanties halen wij in de
maand augustus geen oud papier op.
Indien u uw oud papier geen twee maan
den kunt opbergen, wordt u in de gele
genheid gesteld het zelf in de container
te brengen.
Bij de gymzaal van de chr. school staat
in de week van 5 t/m 9 augustus een con
tainer.
D.V. zaterdag 7 september komen wij
weer langs.
Zet uw oud papier goed zichtbaar en
goed gebundeld aan de straat.
De opbrengst van de maand juni was
1.951,-. Hartelijk dank hiervoor.
School met de Bijbel,
Kon. Beatrix
met optimaal resultaat
Makelaar Tamboer
Tel. (0187)483477
Op dinsdag 30 juli werd de beman
ning van de John Stegers om 14.00
uur opgeroepen in verband met
een gestrand jacht bij het Quak-
jesstrand in Hèllevoetsluis.
Het betrof het jacht 'Annita' uit Rotter
dam met ligplaats Hèllevoetsluis. Het
was gestolen vanuit de Heliushaven.
De politieboot F16 ontdekte het ge
strande scheepje en alarmeerde de
kustwacht, die de Stellendamse red-
dingboot opriep. Er was uiteraard nie
mand meer aan boord van het gestran
de jachtje.
De John Stegers kon het niet vlot krij
gen en daarom werd de 'Ocean 5' uit
Den Bommel er bij geroepen.
Deze heeft het scheepje vlot getrokken
en weer in de Heliushaven bij de recht
matige eigenaar afgeleverd. Die wist
overigens nog niet eens dat zijn jachtje
was gestolen.
De politie stelt een verder onderzoek
De John Stegers was om ongeveer
16.30 uur weer terug in de haven van
Stellendam.
-54-
Ik as nije veurzitter van het mezijk, ik
wol 'n paar woorden spreken. Doomnee,
ie gaat ons verlaten en daarum willen
wie oe in memoriam doen. Ie waren een
goeje veurzitter van de mezijk, ie hebt
veul veur onze harremenie gedaan, wie
zult dat neet vergeten, as wie er nog an
denkt. De hoop dat het oe in oen toeko
mende plaatse goed zal gaan, veul plijzier met de
harremenie aldaar en netuurlijk ook met oe, doom-
neesmevrouw enne... en... en noe weet ik neet
meer".
Ze schaterden het uit. Het verhaal is bekend, we
kenlang is het verteld door Zandwierde en ze lach
ten er nog om, maar het is altijd mooi om het Hen-
drikus te horen vertellen.
Hendrikus zet zich weer voor een nieuw verhaal,
maar dan wordt het stil.
Een auto stopt vpqr de deur eji iedereen weet wat
dat betekent.
„Hold oen gemak", beyeelt Hendrikus. „Denk er-
um, ie weet van i^iks".
„Nee va", zeggen de kinderen gehoorzaam.
De rijksen bonzen op de deur en ineens klinkt het:
„Is Silvius hier?"
Gerrit stommelt haastig naar voren. ,Ja ja, hier
ben ik".
„Meekomen, we willen je spreken".
Gerrit neemt afscheid en zijn ogen kijken gerust
stellend in die van Hendrikus.
Hold oe stark, denk an Geert, zeggen de ogen van
Hendrikus.
Gerrit lacht, dan draait hij zich om en volgt de
rijksen.
Het portier van de auto wordt geopend. „Stap in,
Silvius".
Gerrit stapt met knikkende knieën in. Hij, in die
auto? Daar heeft zelfs Bram nog nooit in gezeten.
Hij legt zijn hand op de pet als ze wegrijden al is
hij bang dat die weg zal waaien. Gerrit voelt een
weeë pijn in zijn maag, hij is misselijk van het
schokken. Maar de opper rijdt regelrecht naar het
café van Driek.
Dan pas mag Gerrit uitstappen. Met wankele stap
pen gaat hij naar de deur, die Driek al haastig open
gooit. Bezorgd kijkt hij Gerrit aan, maar die haalt
de schouders op.
De rijksen vallen neer op een stoel en ook Gerrit
kan gaan zitten.
„Je bent zeker verwonderd dat wij je ophalen op
de eerste kerstdag?" vraagt Jansen.
Gerrit knikt.
„Wij hebben de vermoedelijke moordenaar van
Harmen Veenstra". -
De §chrik vliegt Gerrit in de keel. Hebben ze Geert
te pakken, of is het bluf? Hij ziet hen na^ hemkij.-
keij., Hold oen gemak, ze kunt niks weten!
„O", zegt hij kalm. Slechts voor-zijn.vrienden is
de spanning te horen, die in zijn, stpm doorklinkt]
Drie hoort hel meteen, maar de rijksen niet.
„Wij vonden dit achter de molen, van Harmen
Veenstra".
Gerrit kijkt verdwaasd op. Er ligt een handschoen
voor hem op tafel, een mooie zijden handschoen.
Niemand in het dorp draagt zulke handschoenen.
Hier stopt men de knuisten wat dieper in de zak als
het koud is. Maar zulke dingen, die koop je alleen
maar in de stad. Ze zijn te duur voor het volk van
Zandwierde.
„Nou?" vraagt hij.
„Dat is een handschoen, Silvius".
„Dat zie 'k, maar ze bent neet van mie".
„Wie heeft zulke handschoenen in het dorp?"
„Gien mense. Veur zulke prullen geven wie de
centen neet uut".
„Harmen heeft ze ook niet?"
„Ik heb nooit in sien klerenkaste gekeken", zegt
Gerrit stroef
Ook Driek zit wat verwonderd naar de handschoen
te kijken.
De rijksen zijn verslagen. Nu niet door de onwil
van het volk, maar door zijn werkelijke onwetend
heid.
Ze drinken hun koffie en gaan dan huns weegs.
Gerrit voelt ineens dat ze niet meer terug zullen
keren.
„Wie heeft er nou zulke dingen?" vraagt hij zich
af, maar dan zegt Driek zacht: „Ik ken er maar
ene, die zulke dingen draagt: Treeske van boer He
ringa".
HOOFDSTUK 12
Tweede kerstdag is zo mogelijk nog miezeri
ger dan de eerste. De regen slaat peer op de
heide en op het dorp. De vorst komt de
grond uitzetten. Het vriest op en de temperatuur is
enkele graden boven nul. Levensgevaarlijk om
buiten de deur te komen. Maar toch gaan Gerrit
Silvius en Driek Munsters over de heide.
De hele avond hebben ze zitten bomen. Wat moe
ten ze doen? Heringa waarschuwen dat de rijksen
misschien zijn dochter verdenken? Hem in onwe
tendheid laten of hem een zware slag" toebrengen
door hem in te lichten?
Ze besluiten het tweede. Dat is niet zo erg als de
mogelijkheid dat ze vandaag of morgen door eigen
argeloosheid de handschoen herkennen en Treeske.
Nee, dat kunnen ze de boer niet aandoen. Een man
als Heringa is als een zegen op deze heide. Als er
de wereld vol van was, zouden we in het paradijs
leven.
Die man kunnen ze niet laten zitten in zijn onwe
tendheid.
Al zou het Treeskes handschoen niet eens zijn, dan
nog is het beter om even overleg te plegen. Als het
alleen om Treeske ging, dan was het niet erg. Dat
trotse Treeske zou mak worden als ze de hand
boeien om had.
Maar om de boer en zijn vrouw, om die kunnen ze
het niet laten, daarom wagen ze hun botten over de
glibberige heide.
„Ast an mie lag, ging ik nou nog terug", verzucht
Gerrit, als ze op honderd meter van de boerderij
staan.
„Niks ervan, deurzetten. As wie straks beuren dat
Treeske in de muulijkhedens zit, dan zeggen wie:
„Hadden wie ons maar neet stille geholdën". Wie
gaan verdan".
'Ze gaan verder. De vrouwe heeft hen al lang ge
zien en haastig roept ze naar Bram: „De deur|ïi
los. Gem't en Driek komt eran".
„Jullie bent neet wies", verwelkomt Bram 1ien.
„Met zulk weer mpet ie bie de kachel blieven".
„Ik heb alleen maar 'n fomuus", zegt Driek met
een schuin lachje.
„Ach, loop rond, ie", lacht Bram. ,JCom op, bin
nen ist lekker warm".
Hij merkt niet dat de twee aarzelend blijven staan.
Moeten wie nou of neet? Wie zegt dat de rieksen
terugkomt? Is het neet een smerige streek van die
luu? Misschien hebt ze die handschoen helemale
neet achter de molen gevonden!
Maar dan loopt Driek resoluut verder en Gerrit
volgt hem.
Heringa zit de krant te lezen, hij is al dagen oud,
maar dat mag niet hinderen. Die man uit het wes
ten mocht dan beweren dat de wereld hier dichtge
plakt is met krantepapier, maar Driek vertelde hem
precies: „Ken ie de olde Aalders?"
„Nee", zei die man.
(wordt vervolgd)
Juweliers Opticiens
Zandpna 2-^ - 3Z^\ OX Mlddelharni». v 0IB70-S25A7
Gediplomeerd opticien, horlogemaker,
juwelier en diamond grading.
Wij verzorgen voor u alle reparaties op het
gebied van gouden en zilveren sieraden,
uurwerken, graveren, brillen, oogmeting enz.
GEREF. GEMEENTEN
in.
