EIIIVtlDEn-IIIEUWS
Zomerse
klassiekers
in Ouddorp
Overdenking
uit de
Heilige Schrift
Pulje tegen snurken
Schurvelingen
wandeling in
Ouddorp
HET
,g[JkVENSTER
IsdataUes?
2e Blad
VRUDAG 12 JULI 1996
No. 6517
Blik op kerk
en samenleving cL/
- De verzuiling
- Samenwerking
- Nog geen eenheid
Wie het Reformatorisch Dagblad leest
heeft de laatste weken kennis kunnen
nemen van de wijze waarop de rechter
zijde van de Gereformeerde Gezindte
"verzuild" is. Op allerlei terrein heeft
men, vooral na de oorlog, de krachten
gebundeld. In de politiek, in de journalis
tiek, bij het onderwijs, in demedisch-eti-
sche sector, enzovoort, enzovoort. Soms
zijn er wel drie of vier organisaties die
allen hetzelfde doel nastreven. Wanneer
ze met elkaar worden geconfronteerd,
dan zeggen de woordvoerders uit één
mond dat het eigenlijk teveel van het
goede is, dat er onderling hoegenaamd
geen verschillen zijn, dat men ook op
diverse terreinen wel bereid is tot samen
werking, maar dat samengaan nog niet in
het verschiet ligt.
Toch zijn er gebieden waarop die samen
leving gestalte heeft gekregen. Dan den
ken we allereerst aan het reformatorisch
onderwijs, waarin mensen uit verschil
lende kerken met elkaar samenwerken.
Een bijzonder staaltje van die samenwer
king zien we ook bij het Gereformeerd
Psychiatrisch Ziekenhuis, dat indertijd
werd opgericht door mensen van de
Vrijgemaakt Gereformeerde Kerken en
van de Gereformeerde Gemeenten, twee
kerken die je nu niet ineens bij elkaar
zou zoeken...
Interkerkelijke samenwerking is er ook
sinds jaar en dag bij de S.G.P., en later
ook bij de R.P.F. Zelfs gaan reformatori-
schen en evangelischen samen in de
Evangelische Omroep. En laten we het
genoemde Reformatorisch Dagblad niet
vergeten, dat zijn lezers telt onder
Hervormden en Oud-Gereformeerden, en
zelfs onder de evangelischen.... Hoewel
het natuurlijk veel stuurmanskunst van
de redactie vraagt om tussen alle kerke
lijke klippen door te zeilen.
Op kerkelijk terrein liggen kennelijk de
meeste voetangels en klemmen. Zelfs
betrekkelijk kleine kerken hebben er de
grootste moeite mee, elkaar te (h)erken-
nen en een stapje dichter bij elkaar te
komen. Ik denk nu aan de stroeve ver
houdingen tussen Vrijgemaakt Gerefor
meerden, Nederlands Gereformeerden en
Christelijke Gereformeerden. De Vrij
gemaakte Synode van Berkel, die deze
zomer langdurig vergadert, is er een
bewijs van. Toch lijkt het me een wolkje
als een mans hand dat uitgerekend déze
synode de deur op een kier gezet heeft
voor de Chr. Ger. broeders en zusters.
Voorheen waren de Vrijgemaakten er
een beetje berucht om dat ze zichzelf
beschouwden als de enig ware kerk,
maar thans hebben ze ook de Chr. Ger.
Kerken betiteld als "een andere ware
kerk van Christus".
Ten aanzien van de Nederlandse
Gereformeerden zeggen ze dat minder
gemakkelijk. Ten eerste omdat deze ker
ken uit hen zijn voortgekomen bij de
scheuring van 1967. Maar ook omdat de
Nederlandse Gereformeerden een soepe
ler houding aannemen tegenover het
gezag van de Heilige Schrift en de bin
ding aan de Gereformeerde Belijdenis
geschriften.
Er zal nog veel water door onze
Nederlandse rivieren stromen voordat er
meer eenheid komt tussen kerken die
overigens dezelfde belijdenis hebben.
Waarnemer
Op woensdagavond 17 juli a.s. organi
seert de Werkgroep Missionaire Ge
meente van de Ouddorpse Gereformeer
de Kerk een zgn. schurvelingentocht
door het fraaie Ouddorpse landschap.
Start vanaf de Gereformeerde Kerk
(ingang Dorpstienden) om 19.00 uur.
Voor vertrek worden de deelnemers in
groepen ingedeeld, welke daarna onder
leiding van ter plekke bekend zijnde
natuurgidsen beginnen aan een interes
sante natuurwandeling van circa 2 uur.
Onderweg wordt er tekst en uitleg gege
ven over de aanwezige flora en fauna.
Men wordt langs verscholen akkertjes en
terreinen geleid waar verder niemand
toegang heeft om de natuur zo ongerept
mogelijk te houden.
Het is verstandig om goed schoeisel te
dragen en kleding aan te passen aan de
weersomstandigheden. Het voorhanden
hebben van een verrekijker kan van
belang zijn. Kinderen mogen mee onder
begeleiding van ouderen.
Bij terugkomst staat er in de kerk een
geurige kop koffie of een glaasje fris
drank klaar en is er gelegenheid om nog
wat na te praten.
De deelname is gratis. Bij de uitgang van
de kerk staat een bus; een kleine bijdrage
ter bestrijding van de kosten wordt zeer
op prijs gesteld.
Iedereen wordt van harte uitgenodigd
deel te nemen!
Recreatiegebied de Punt met
openbaar vervoer bereikbaar
Vanaf heden is recreatiegebied de Punt
van Goeree (aan de Brouwersdam, bij
Ouddorp) bereikbaar met ZWN-bus 104.
Deze bus rijdt tussen Vlissingen en
Spijkenisse. De ZWN heeft in samen
werking met Rijkswaterstaat bushaltes
gemaakt bij de toegangsweg naar Bezoe
kerscentrum de Grevelingen.
Het strand en de ligweides van de Punt
aan het Grevelingenmeer, het natuurge
bied met wandelroutes, het restaurant, de
rondvaartboort en het perron van het
Rijdend Tram Museum zijn nu beter
bereikbaar voor mensen die gebruik wil
len maken van het openbaar vervoer.
P.V. De Combinatie
Bovenstaande postduivenvereniging nam
op 6 juli deel aan een wedvlucht vanuit
Chateauroux. Afstand 578 km. In con
cours waren 181 duiven die om 07.30 uur
met ZW wind gelost werden.
De eerste duif arriveerde om 15.06.31 uur
en haalde een snelheid van 1265.71
m.p.min. De gedetailleerde uitslag luidt:
C. Dubbeld 1, 2, 10, 11, 12, 21, 23, 26,
30, 35, 38; I. Koese en Zn. 3, 7, 14, 25,
28, 43,45; C. van 't Veer 4,5,15, 32; M.
de Blok 6, 20, 29; ,W. I. Peeman 8, 18,
19, 34; D. Vroegindewey en Zn. 9, 22,
31; A. Verwers 13; Gebr. Vroegindeweij
16, 39; C. Polder 17, 33; Mevr. Dubbeld
24,27, 42; W. de Vos 36, 37; G. Verburg
40,44;C.v.d.Weide41.
Op D.V. dinsdag 16 juli, aanvang
20.00 uur, verzorgen Herien Wieringa
(mezzo-sopraan) en Marjo Boom
(piano) een avond vol echte- en semie-
klassieke muziek in het gebouw van de
Doopsgezinde Gemeente, Dorpstien
den 3 te Ouddorp. De organisatie
berust bij de Stichting Kerkconcerten
"Goeree-Overflakkee" en de toegangs
prijs is 15,--; voor scholieren, CJP-
en 65+kaarthouders 10,--.
De prachtige ruimte van de Doops
gezinde kerk is uitstekend geschikt voor
een concert met zang en piano, liever
gezegd zang en vleugel. Om het de con
certgevers en de luisteraars zoveel moge
lijk naar de zin te maken, met een opti
maal geluid, heeft de Stichting Kerk
concerten met behulp van een bijdrage
van AGO Automaterialen B.V. gezorgd
voor een heuse concertvleugel.
Voor de pauze kunt u genieten van
prachtige liederen en composities voor
piano-solo van componisten als Fauré,
Chopin, Albéniz en Schönberg, Deze
hoogstaande klassieke muziek wordt na
de pauze "ingeruild" voor wellicht wat
lager staande klassiekers uit de Musical
wereld. Hoog en laag zijn echter nogal
relatieve begrippen, waarbij het weleens
zo voor u zou kunnen zijn, dat laag beter
in het gehoor ligt dan hoog. Na de pauze
dan de semi-klassiekers van o.a.
Bernstein, Beeftinck, Sondheim, Ie
Grand en Rodgers. Gekozen is voor een
selectie uit musicals als "Peter Pan",
"Carousel" en West Side Story".
Herien Wieringa en Marjo Boom stu
deerden beide aan het Rotterdams
Conservatorium en zijn woonachtig en
^yerkzaam op Goeree-Overflakkee.
Herien Wieringa studeerde zowel klas
sieke- als lichte muziek en volgde ook
masterclasses voor deze beide richtingen.
Ze zong al in diverse produkties en geeft
recitals en kerkconcerten. Verder geeft
zij zanglessen, stemvorming en expressie
en is ze artistiek- en zakelijk leidster van
door haarzelf opgerichte closeharmony-
en dansgroepen. In 1995 produceerden
Herien Wieringa en Marjo Boom de CD
"Recital en Exhibition".
Marjo Boom studeerde piano bij Lily
van Spengen en Istvan Hajdu. Naast de
diploma's Docerend Musicus en
Uitvoerend Musicus behaalde zij ook de
aantekening kamermuziek. In het buiten
land studeerde zij verder bij Vlado
Perlemuter, die zelf nog les heeft gekre-
'Want gelijk zij waren in de dagen
voor de zondvloed, etende en
drinkende, trouwende en ten
huwelijk uitgevende, tot de dag
toe, in welke Noach in de ark ging,
en bekenden het niet, totdat de
zondvloed kwam en hen allen
wegnam; alzo zal ook zijn de
toekomst van de Zoon des
mensen.'
(Matth. 24:38-39)
Wij beleven een tijd met veel verande
ringen. Wat de toekomst brengen zal?
De mensheid weet het niet. De Heere
Jezus vertelt ons wel iets over de toe
komst. Dan heeft Hij het niet over
wetenschap en techniek en over mense
lijke prestaties. Hij vertelt dat Hij terug
zal komen.
Ark
Dan zal het zijn als in de dagen van
Noach. Deze Noach kreeg van God een
boodschap: 'Bouw een ark, want Ik ga
straks de aarde onder water zetten, waar
door iedereen zal verdrinken. Maar in dat
schip ben je veilig.' Toen ging Noach
aan het wérk en tegen zijn medemensen
sprak hij over de goddelijke boodschap:
'God is vertoornd over alle goddeloos
heid. Hij gaat deze wereld straffen met
een zondvloed. Maar er is redding moge
lijk. Wie straks in de ark zit, zal blijven
leven!Maar de mensen lachten erom en
spotten ermee. Ze gingen door met hun
eigen bezigheden. Ze beschouwden
Noach als een zonderling.
Eten en drinken
Wat waren hun bezigheden? De Heere
zegt: eten en drinken, trouwen en ten
huwelijk geven. We kijken verbaasd op:
Dat is toch heel gewoon? Daar kun je
toch geen kwaad woord van zeggen?
Het is een zegen van God als wij elke
dag weer te eten en te drinken hebben.
Velen in deze wereld sterven van honger
en dorst, maar wij hebben eten en drin
ken. En het huwelijk? Dat is nog een
instelling uit het Paradijs. God heeft
Adam en Eva gemaakt tot man en
vrouw, opdat ze elkaar tot hulp zouden
zijn. Opdat binnen de bescherming van
het huwelijk kinderen geboren zouden
worden. Het huwelijk is een goddelijke
instelling. Dus vragen we ons af: Wat
bedoelt de Heere Jezus?
Bekenden het niet
De Heiland zegt: Hier gingen ze mee
door tot de dag dat Noach in de ark ging.
Ze bekenden het niet, d.w.z.: ze erken
den de boodschap van Noach niet, totdat
de zondvloed kwam. En toen was het te
laat. Dus: ze waren volop bezig met alle
maal geoorloofde bezigheden. Maar ze
waren ongehoorzaam aan het woord van
Noach. Ze geloofden niet in het oordeel
en gericht. Het zou allemaal zo'n vaart
niet lopen.
Dat bedoelt de Heere: kort voor de
wederkomst zal het net zo zijn. De men
sen zullen hun eigen bezigheden hebben
(eten, drinken, trouwen), maar dat is dan
ook alles. Hun gedachten zijn helemaal
vervuld met het leven hier en nu. 'Laat
ons eten en drinken en vrolijk zijn'.
Op het eerste gezicht lijkt het mee te val
len. Want de Heere zou veel erger din
gen kunnen noemen: haat en nijd, moord
en doodslag, opstand tegen het gezag,
goddeloosheid, enz. In onze tijd bijv. dat
velen het huwelijk als iets overbodigs
zien en de sexualiteit buiten het huwelijk
wensen te beleven. Doch daar spreekt
Hij nu niet over. Maar het droevige is,
dat er voor de mensen niets belangrijkers
is dan eten en drinken, trouweni en wer
ken. En ondertussen is men doof voor de
boodschap van Gods woord.
Zo tekent Christus ons de tijd waarin Hij
terug zal komen op de wolken des
hemels. Daardoor komt het ook dicht bij
ons. Want wij proberen netjes te leven.
We proberen te doen wat de Heere van
ons vraagt. We passen op, dat we geen
openbare zonden bedrijven. We willen
een eerlijk stuk brood eten, we veroorde
len luiheid en begeren het huwelijk in
ere te houden.
Welnu dat is goed, en aangenaam bij
God. Maar: is dat alles?
Werken
Het gebeurt maar al te vaak, dat wij
volop bezig zijn met eten en drinken,
huwelijk en werk, en daarmee stop!
Zeker, we gaan nog een keer naar de
kerk... We doen heus wel wat aan de
godsdienst... We lezen heus wel eens uit
de Bijbel... Maar toch, als we de uren tel
len: 8, 12, soms wel 16 uur per dag bezig
met werk. Dag in dag uit bezig zijn met
werken, werken en nog eens werken.
Steeds bezig een bestaan op te bouwen.
De dienst van God komt in het gedrang.
Hij krijgt heus wel een uurtje op zondag,
maar niet veel meer. Daar hebben we
gewoon geen tijd voor. Jongeren hebben
een vakantiebaantje - niets op tegen.
Maar het neemt toch de hoogste plaats
niet in? Geld verdienen, nog meer geld...
Daar begint het bederf. Daar is precies
aan de hand wat de Heere Jezus vertelt:
allemaal geoorloofde bezigheden. Maar
het wordt een probleem als dat alles is.
Weetu, in 1 Kor. 10:31 staat: 'Hetzij dan
dat gijlieden eet, hetzij dat gij drinkt,
hetzij dat gij iets anders doet, doet het al
ter ere Gods'.
Vreze des Heeren
Als de vreze des Heeren ons leven door
trekt, dan zullen we eten en drinken niet
meer als het belangrijkste doel van ons
leven zien. Dan neemt ook het huwelijk
niet meer de hoogste plaats in. Dan zien
we ook het betrekkelijke van ons werk.
Het is vergeefs om van 's morgens vroeg
tot 's avonds laat te zwoegen. Daarvoor
is de mens niet geschapen. De mens heeft
God te verheerlijken als hoogste doel!
Lezer, laat zo het dagelijkse leven
betrokken zijn op de dienst des Heeren.
Maak regelmatig tijd vrij om de Heere te
dienen. Dat is het belangrijkste. Draag
dit ook over op anderen, met name naar
de kinderen.
Ark van behoud
Wat zal van ons bezig-zijn overblijven
als Jezus terugkomt? Dan moeten we
onze bezittingen achterlaten. Dan komt
het erop aan, dat we Hem persoonlijk
kennen als onze Borg en Zaligmaker. In
Hem is er behoud. De Heere heeft Noach
en zijn gezin bewaard in de zondvloed
door de ark.
Als Christus wederkomt, zal het net zijn
als in de dagen van Noach: velen zullen
hun dagelijkse werkzaamheden hebben
en niet gericht zijn op Gods woord. Maar
zoals Noach en zijn gezin zullen er ook
zijn. Deze mensen zullen net zo goed
eten en drinken, trouwen en werken,
maar ze doen het toch anders, want ze
weten: er komt een eind aan deze bede
ling.
Verschil
Als de Heere terugkomt, wat zegt u dan?
'Hosanna, gezegend Hij die komt in de
naam des Heeren?' Blij verrast? Zoals
ineens iemand voor de deur kan staan:
welkom! Of zijn al onze plannen door
kruist? Kwam het ons helemaal niet uit?
Wij wilden zo graag eerst nog dit en
eerst nog dat... Zullen we roepen
'Bergen valt op ons, heuvelen bedekt
ons?' Wat zal onze reactie zijn?
Waakt!
Hoe kunnen we dan gereed zijn? Hoe
weten we dat de Heere ons zal aannemen
bij Zijn terugkomst? Vs. 42 zegt: Waakt!
D.W.Z.: sta op de uitkijk. Dat betekent
dat we het Woord Gods serieus nemen.
Dat we die woorden geloven en ter harte
nemen. Dan houden we er rekening mee
dat de Rechter van hemel en aarde ons
ter verantwoording zal roepen. En we
houden er rekening mee dat we van nam-
re voor God niet kunnen bestaan.
We mogen de Heere bidden om genade
op grond van het volbrachte werk van
Zijn Zoon en ook vragen of dat die gena
de in ons leven tot uiting mag komen.
Voor de gelovigen is de wederkomst een
dag om naar uit te zien: 'Kom Heere
Jezus, kom haastig'.
Waken is dan niet zo'n grote opgave.
Want als het hart vol is van Hem, dan
denk je veel aan Hem, dan richt je je op
Zijn terugkomst. Dat is het enige heils-
feit dat nog in de toekomst ligt. Dat zal
ons heil volmaken.
Dirksland
M.J. Paul
gen van niemand minder dan Maurice
Ravel. Zij werkte o.a. mee aan een
Gaudeamus-projekt o.l.v. Willem Noske.
Naast het geven van concerten zowel
solistisch als in kamermuziekverband is
zij druk bezig met een bloeiende privé-
lespraktijk.
De organisatie verwacht een fijn zomer
avondconcert en hoopt u daarbij te
mogen ontmoeten.
STELLEND AM
OUD PAPIER Op D.V. zaterdag 13
juli hopen wij namens de financiële com
missie van het Open Hervormd Jeugd
werk oud papier op te halen. Wij begin
nen om 9.00 uur op de Molenkade,
Nieuweweg en Schoolstraat. Wilt u het
goed gebundeld en tijdig gereed zetten?
Geen karton. Bij voorbaat dank.
In augustus geen ophalen van oud papier.
Gaat u maar rustig
slapen. Wij verhuizen
uw meubelen als eieren.
flakkee verhuizingen b.v.
Er zijn al de gekste dingen bedacht tegen
snurken, tot klemmetjes toe. Totdat een
Franse huisarts opperde dat snurken
komt door een te droog neusslijmvlies.
Hij schijnt gelijk te hebben want door
vóór het slapen gaan de neusholten van
een pufje vocht te voorzien wordt 80%
van alle snurkers het zwijgen opgelegd.
Het neusverstuivertje bevat een oplos
sing van allerlei natuurlijke stoffen die
overeenkomen met het neusslijmvlies.
Zo wordt uitdroging voorkomen. Het is
daarom volkomen onschadelijk. Alleen
de naam is wat moeilijk uit te spreken:
Homeoronfnyl.
Homeoronfnyl werkt bij de meeste neus-
snurkers. Alleen keelsriurkers zullen nog
even geduld moeten hebben tot,de vol
gende ontdekking. Verkrijgbaar bij elke
drogist en apotheek, 17,95.
-48-
Gerrit piekert voor zich uit. De dominee
heeft een mooie preek gehad voor de
kerstavond. Ja, hie had geliek, er bent
een hoop mensen eenzaam op zulleke
avonden. Hie moet maar denken an Ger-
rit Sillevius, allene in sien huussien, an
Treeske van boer Heringa, die zich vol
komen over voelt in de grote boerderij
bij heur ouders en heur broer en schoonzuster. Ja
ja, de dominee heeft geliek, das vaste.
En in deze eenzame uren prakkezeert Gerrit weer
zoals hij de laatste tijd niet meer heeft gepiekerd.
De dood van moeder Silvius en de trouwerij van
Janneke beletten hem in zekere zin zich op te slui
ten in zijn wereldje van zelfmedelijden. Daarvoor
was hij te veel met de realiteit verbonden. Maar
nu, op deze intieme Kerstavond, nu heeft hij daar
weer volop de gelegenheid voor.
Hij heeft wat opgewarmde koffie op de kachel
staan en kijkt om zich heen, de armoedige keuken
rond. Een statieportret van vader en moeder, vlak
voordat vader stierf.
Zeg va, denkt hij plotseling, was ie nou soms ook
zo allene, met oen prakkezaties, zoveul, dat ie er
soms een zere kop van kregen? Of heb ie altied
moeder bie oen gehad?
Maar de mond van de man op de foto blijft een
gesloten mond met een vage poging tot een glim
lach er overheen.
Ik heb de leste tied vrij normaal geleefd, va, peinst
Gerrit verder. Geen last van zwarte gedachten of
zo, zelfs moeders overheden kwam veur mie onbe
kend. En daar ben ik bliede om.
Er klinkt een licht geraas buiten en Gerrit merkt
het niet. Pas als het gesmijt met deuren tot hem
doordringt, veert hij overeind. De stem van Geert
van Boksejan klinkt helder en ver langs de huizen
en meer stemmen klinken op in het donker.
Wie is er dood? denkt Gerrit wild. Hij vliegt naaï
buiten, schiet in zijn klompen en roept gedempt
om Geert.
„Een peerd op hol geslagen", roept een stem van
de weg, die langs het dorp voert, en met schrik
trekt men zich terug. Een paard op hol geslagen.
Het paard van wie? Welk zinnig mens gaat op
kerstavond uit rijden?
Maar nu, een paard op hol, en iedereen vliegt naar
buiten.
Geert Mulders staat op het erfje van Silvius en
roept: „Hold hem, Hendrik, ik kom eran". En weg
rent hij, de duisternis in. Als Gerrit bij de plaats
kom waar hij zonet Geert heeft gezien, is deze al
weg.
Hijgend kijkt hij om zich heen. Hij begrijpt niet
wat er zo gauw gebeurt, een paard op hol! Welk
paard, wie is de menner?
En vooral wie is dan de drieste rijder, die er op
kerstavond op uit durft te gaan?
Er klinkt geroep, een schreeuw van pijn klinkt op
en ineens is daar iedereen.
Gerrit staat verdwaasd op zijn erf in de felle kou,
die bijt en prikt door zijn dunne overhemd heen.
Hij voelt het ineens en rillend loopt hij terug naar
zijn warme kachel. Het paard is tot stilstand ge
bracht, het volk zal zich wel over de roekeloze rij
der ontfermen.
Hij is al bij de deur als de kreet weerklinkt:
„Treeske van boer Heringa".
Met een ruk blijft hij staan. Treeske, is Treeske de
roekeloze rijdster geweest? Hij keert op zijn schre
den terug en loopt naar de groep mensen, die zich
verzamelt bij de deur van moeder Belt. Ja, het is
Treeske, het is de koude, hoogmoedige Treeske.
„Wat doe ie hier in dit kolde weer en nog wel op
kerstavond?" hoort hij de stem van moeder Belt.
„Ie vraagt om muulijkheden, kind".
„Bc kan heel goed op mezelf passen", zegt Treeske
meteen, en het klinkt even groots als altijd, maar
zowel Gerrit als de anderen horen de trillende
angst, die er nog in ligt. Ze trilt op haar benen, dat
kleine Treeske. „Ze zal toch weer terug moeten
naar huus", oppert Hendrik van Botterdiene, die
samen met Geert van Boksejan het krasse staaltje
heeft uitgehaald om het paard tot stilstand te dwin
gen. Niemand denkt eraan om hen ervoor te be
danken. Geen mens staat erbij stil dat die twee een
knap staaltje hebben uitgehaald door dat dolle
paard te bedwingen.
Ja, ze moet weer naar huis, de boer en zijn vrouw
zullen ongetwijfeld nu al in de zorgen zitten over
haar verdwijnen, maar wie zal daar even over de
heide rijden in het donker en dat op kerstavond?
Gerrit denkt daar niet eens aan. „Ik zal heur effen
wegbrengen", zegt hij spontaan.
Men ziet hem dankbaar aan. Gelukkig, nou hoeft
Hendrik tenminste de heide niet over. Een paard
tot stilstand brengen, goed, dat is nog dèt. Maar
daar die heide over bij nacht en ontij, nee, als Ger
rit dat zou willen doen, dan zou hij hem daar dank
baar voor wezen.
Ook Geert zucht van opluchting. Gelukkig, het
was net zo gezellig thuis en hij voelde er niets
voor om de koude in te trekken met dat grootse
wicht van Heringa. Laat die opofferende Gerrit
maar rijden, hoor. Gerrit is altijd al veel te vrien
delijk geweest voor haar. Ze kon alleen komen; als
het aan Geert lag, ging ze ook alleen terug.
Maar het is opgelost: Gerrit brengt haar terug.
Gerrit spoedt zich naar huis om zijn duffelse jas
aan te trekken. Treeske staat rillend achter hem en
ineens zegt hij medelijdend: „Komt er maar effen
in, ie bent zo koud".
En zie, men verwacht alom dat ze zal zeggen: „De
wacht hier wel buiten", maar nee, ze stapt naar
binnen en gaat huiverend bij het brandende fornuis
zitten, waarop de opgewarmde koffie van Gerrit
pruttelt. „Ook een koppie?" vraagt Gerrit onhan
dig, en het dringt tot hem door dat ze hier is, hier
in zijn huis, door een vreemd en bizar toeval. Maar
dat moet zo wezen, daar twijfelt Gerrit niet aan.
En in dit leven is het leven nog lang geen pretje,
dus een mens heeft wel eens een gebeurtenis nodig
waarop hij lang kan teren. Gerrit is ervan over
tuigd dat er op deze kerstavond, die zo vreemd en
zo eenzaam voor hem begon, nog een blijde en ge
lukkige gebeurtenis zal plaats hebben.
Ze knikt van ja op zijn onhandige vraag. Ze wil
koffie, en Gerrit slikt even als hij denkt aan de
oude gebarsten kommen, die nog in de kast staan.
Zorgvuldig zoekt hij er eentje uit, die niet zo veel
kerfjes en barsten vertoont als de andere.
Ja.ik.eh.ik ben maar 'n kerel allene", ver
ontschuldigt hij zich, en hij ziet haar kortaf knik
ken. Zijn verwarring neemt toe en door zijn
vreemde geknutsel gaat de koffie met een brede
gulp langs de kom.
„O, nemt mie neet kwalijk", stamelt hij, en haastig
veegt hij de koffie weg met de vaatdoek, die hij
ergens vandaan tovert uit de diepe kast.
Ze knikt voor de derde keer en neemt de koffie-
kom in haar handen. Kijk, ze beven nog, die hand
jes, die nog nooit huishoudelijk werk hebben ge
daan.
Die blanke handjes, die zo mooi zijn, niet zoals de
handen van Janneke en die van Minke en al die
andere wichten hier uit het dorp. Die kinderen
werken al vanaf hun tiende jaar. Dat heeft Treeske
nooit gekend. Treeske ging met vakantie, zoals dat
heet, Treeske ging er tussenuit als het werk aan de
vrouw kwam.
(wordt vervolgd)
V«/B{KBilDE Middelhamis Hellevoetsluis Zierikzee Oud-Beijerland
VÉRHÜIZB^ Tel. (0187) 482188 Tel. (0181) 320016 Tel. (0111) 413163 Tel. (0186) 613624
