Een gezellige, echt
Hollandse plassentocht!
APK
KEURING
NODIG?
Studieclub Groente
en Bloemzaadteelt
'Eiland Tholen'
Regelmatig je eigen bloeddruk opmeten
de best denkbare preventie
Twee jubilarissen bij koor 'Jubilate'
Wie schrijft er mee
van en over Flakkee?
TOYOTA
Lied op
het eiland Qoeree
Damver. ENEO'52
Dam- en schaakver.
'Dirksland'
L
Makelaar Tamboer
Open ochtend voor vrouwen
DE SCHOLE OFGEBROKE
Biz. 2
EILANDEN-NIEUWS
VRÏTDAG 16 FEBRUARI 1996
„Pa, gae je merrege mee, een scha-
etstochtje maeke an de overkante",
vroeg men oudste zeune Rinus? 't
Was maendagochtend, dus het viel
me wel een beetje rauw op het dak,
mar hie wist, dat ik die sport graeg
beoefende.
Nae es achter m'n flienke oaren ge-
krauwd te hao, zei ik jao. Als 't mar niet
te veul kilometertjes binne, brompraette
ik.
In feite steng ik te springen in men
klompen, zo'n zin had ik er in. „Mar wie
gaen er nog mêêr mee", vroeg ik?
„Mun kollega uut Menheerse, Jaop-Jan
de Vos, een rieër van formaat", zeid tie.
Toch had ik nog wat bedienkingen, heul-
lie twee: jonge vaanters, in ikke bienae
van Drees.
Noe bin ik, al zaagge ik hetzelf, niet voor
êên gat te vangen. Dus toog ik 's mid-
degs naer onze prachtige durpsiesbaene,
om daer wat rondjes te draoien.
Ik had een hortje geliek op gereeje mit
Adri Visbeen, in nae een praetje was die
gaeme bereid om mit ons mee te gaen.
Ik was blieë, dat hie als vuuftiger mee-
gieng, dan warre wielle mêêr an mekaore
gewaegt.
Bovendien zouë zun omezaaggers, An
dre en Adriaan oak meegaen.
Zodoende hadde we dus een moai ploeg-
je van zes man.
Diensdag-'s ochtens, tussen acht in ne
gen ure, vertrokken we goedsmoeds naer
de Nieuwkoopse plassen. Die laagge in
de buurt van Bodegraven,
't Was mieters koud in dur stoeng een
straffe wind, mar daer maark je in de
auto niks van. Mar straks ee!
Zo rond tien ure kwamme we onder
Nieuwkoop in restorant "De Ziende' an.
Die uutspanning leid an de Plasse.
Alle zesse hoa we êêrst een hêêrlek bakje
leut (koffie) genome mit een knots van
een appelpunte mit daer bovenop een zêê
van roam. Hêêrlek!
„Dur mot spek voor 't gerêêl zitte, als je
an een zwaer stik waark begint", zeie
vroeger de ouwe maansen!
Noe kon je twcê ofstanden rieë: êên van
dertig in êên van 60 kilometer.
Adri in ikke hadde ons voorgenome om
ut mar bie dertig te laete. André,
Adriaan, Jaop-Jan in Rinus zouwe de 60
km. pikke.
Inmiddels was 't zunnetje lekker gaen
schiene, m hoewel de wind straf bleef,
was het alles bie mekaore genome prach-
teg helder vriesweer.
Bovendien hadde wiele de stemming dur
goed in, was de sfeer rond in op de bacne
opperbest, in zodoende warre alle \oot-
waerden anwezig om vol moed te begin
nen.
Vanzelfsprekend nam de jeugd de kop,
in daer het ies goed hard was gleeje we
lekker.
Wat me opviel was, dat bienae alle
maansen op de baene opgewekt in
vriendelek warre.
Er wier deurloapend gegroet, in bemoe
digende kreten ontbrakke niet.
In 't mot me toch van 't harte maansen,
wat hao we toch een moai landje. We
schaetsten al sliengerend tussen riet in
akkermaelshout of griendhout deur een
schitterend naetuurgebied.
't Viel nie op, dat er gêên ü^oep wier ge-
maekt, mar dat ieder zun bekertje in
plestiekjes keurig in zun rugzak of bak
ken goaide.
Dat was geweun een hêêl veraedemende
gewaerwording.
„Zo ken het toch oak nog", docht ik.
Óndertusse warre we lekker opgeschote.
't Gieng eigenlek te hard, in dat hadde
Adri in ik bietieds deur.
,,Die jonge kaerels gaen voor ongs te
hard; dat houwe wielle noait vol!"
Dus toen we bie de inmiddels derde kon-
trole-post kwamme, hao we ofgesproke,
dat de jonges mar in der cige tempo
moste verder trekke in dat wielle wat
rustiger achteran kwamme.
In dat was een wies besluut.
Toen Adri in ik nae een hêêriek in ge-
liekmaetig gangetje bie stempelpost
vuuve ankwamme, hadde we er ongeveer
27 km opzitte. 't Was toen twaolf ure, in
lienks ofgaende, was het nog 3 km. naer
het eindpunt van de 30 km tocht.
Rechts anhouwe betekende nog ruum 30
slopende km voor de boeg om de 60 te
ronden.
„Adri", zei ik, „we waege ut, we pikke
de zestig".
Hie was er direkt voor te vinde.
'k Mot er êêrlekheidshalve bie zaagge,
dat we op de toerkaerte gezieje hadde,
dat er vaarderop nog mêêr Restorantjes
stonge.
Dus zou ut niet lukke, dan most Rinus
ons nae een lefoontje, mar komme op-
haele vanaf het eindpunt. Slim ee!
Mar, hadde we ofgesproke, êêr het zo-
vaorre zou komme, most êêrst de tonge
wel op 't vestje hange. Stoer ee!
Dus toen we een hêêrleke komme suu-
kelaodemelk mit een gevulde koeke op
hadde, binne we saeme an de twêêde
helft begonne.
In het bleef de moeite waerd.
Wat hao ik genote van die prachtige nae-
tuur. Je mot wete, dat we noe deur een
netuur-reservaat mochte rieje waer de
boaten zeumers niet magge komme.
's Zeumers mag je de veugels niet store,
begriep je.
In zo swieberden we steeds wat vermoei
der wordend van post naer post. Als je
dan weer een stempeltje had, was je zo
groas als een bezem.
Bovendien kon je daer teute mit
iederéén, waer je naest gieng zitte om
wat op verhael te komme.
Want 't gekke is, dat maansen mit de
lezers onder lotgenoten worre, alle
schroom over boord goaje, in je mit me
kaore de leukste gesprekken kan voere.
Oh jao, ik bin êên kcêr onderuut gegaen.
We moste onder een bruggetje deur-
duuke, in ik deed dat een beetje te hard.
Men vrouwe zou zaagge. „Je bint een
beetje te roekeloas.
'k Had oak nog een leuk gesprek mit een
mevrouw aargens uut den lande. Ze
vroeg of ze men toerkaerte even mocht
bekieke.
An de spraek te hoaren binne juulle
zeker Zeeuwen, viste ze. ,,Zo vaorre is ut
nog niet", zei ik.
Oh ja, zei ze, ik heb gelezen, dat jullie
voormalig eiland in de aanbieding is?
Noe jae, zei ik, zo aarg is 't noe oak weer
neit, mar 't zal wel naer den laegsten in-
schriever gaen.
„Dat laatste begrijp ik niet", zei ze.
„Over dat niet bcgriepen hoef je niet in
te zitten, mevrouw", zei ik, „want zelfs
onze burgemeesters mit de raedsleden
wete niet wat ze dur mee anmotte".
In als ze ut begriepe, dan is ut te laete.
„Dan zou ik mar Zeeuw blijven", zei ze,
in bie zoveul logika zweeg ik (spraeke-
loas).
Nae dit verhelderend gesprek binnen
deze twêê Zuudhollandse-Zêcuwen mit
nieuwe moed verder gegaen.
't Weer bleef prachtig, de omgeving
eveneens, alleen nammc onze krachten
een tikkeltje of.
We zatte noe zo ongeveer op de 42 km,
mar bie ieder stop bleven wc wat langer
uutrustc.
Toch zagge we het echt nog wel zitte, in
dus sloegen we onze bccnen nog steeds
ferm uut.
Nae een uurtje zonk ik naest Adri op een
fraai-uutzicht biedende wallekante.
De meest bont uutgcdoste schaetsfiguren
zie je dan an je voorbie trekke. Kick daer
us, riep Adri, daer komt de êên of aore
space-shuttel-figuur an.
't Was een ongeloaflek modern uutgc
doste schaetsartiest. Hie had een deur
een pette overhuufde bivak op; daerbie
ieseleke oarkleppen in dit kopwerk wier
voltoaid deur een monster van een zun-
nebril. Verder had ie bêênkappen in een
als een regenboog kleurend in blienkend
schaetspak an in daeronder waerempel
oak nog een paer schaet.sen.
„Die maekt zeker reklamc voor de mo
derne kunst", zei men maot, „want van
Automobielbedrijf
Flakkee B.V.
Dorpsweg 28
3245 VC SOMMELSDIJK
Tel. (0187)48 44 66
schaetsen zal zo niet veul terechtkom-
me".
Dat is noe juust zo leuk van zo'n evene
ment: Je ziet ze in der boezeroen mit van
die ouwersetse deurloapers onder (niet
veul) in van die glitterfiguren als voor
noemd.
Toch kan ik van zukke diengen echt
geniete.
Zo gienge we op de voorleste post an.
Toen we daer gestempeld hadde, in bo
vendien gevroge hadde, hoe vaorre ut
nog was, krege we te hoaren, dat mit een
kilometer of vuuve 't wel bekeke zou
weze.
Toen wier ut echt link! Ik had, net als
een echte hardrieër aldcur mit mun han
den op mun rik gereeë, mar noe mosten
ze los.
Adrie, die ruum 10 jaer jonger is, mar
van de aore kante minder ervaring had
dan ik, heit toen steeds mêêr de kop ge
nome.
't Was toch mar goed, dat we met zun
beien warre.
Nae, naer ongze gevoelens, lange tied,
zagge we, helaes verkeerd voorgelicht,
de zogenaemdc voor ons leste kontrolc-
post.
Mit een voldacn in overmoedig gebaer
reikten wielle onze stempelkacrten an, in
toen die menheer ze terug gaf, zeië wiel
le. „In ntx; graeg de medailles".
In wat dienk je, wat die lollegerd zei?
Dan mot je 6 km. verderop weze, want
daer bin je begonne.
Ik keek naer Adri, in hie naer mien in
De studieclub voor Groente- en
Bloemzaadteelt 'Eiland Tholen'
hoopt volgende week donderdag 22
februari zijn algemene ledenverga
dering te houden, 's avonds om
half acht in 'de Wellevaete', Hoen
dersweg 133 te Sint Annaland.
Omdat de Groente- en Bloemzaadteelt
ook op Gocrcc-Overnakkec beoefend
wordt kan het aanbevelenswaardig zijn
van Flakkeese zijde contact met de
TTioolse vereniging te hebben. Het be
stuur is in elk geval welgemcKd.
Niet over de rcsulaten van het seizoen
'95, dat kenmerkte zich dcxir klimatolo
gische extremen met dientengevolge een
niet altijd even rooskleurige afloop, maar
de vooruitzichten voor het seizoen '96
worden gunstig genoemd.
Onder het motto 'samen sterk de toe
komst tegemoet' wenst het bestuur de
leden een voorspoedig en productief
nieuw zaadteeltjaar toe.
Het jaarverslag 1995 is voor telers stellig
heel interessant en zeker zal dat ook gel
den vcxir de inleiding, die op de leden
vergadering wordt gehouden door dhr. F.
Das, medewerker van de Plantenziekte-
kundige dienst te Roosendaal, over het
onderwerp 'levenswijze en bestrijding
van meeldauw in de bloemzaadteelt'.
Het correspondentie-adres van de vereni
ging is: dhr. L. Bijnagte, Molenstraat
17, 4694 BG Scherpenisse, tel. (0166)
662181.
Stress, roken, te weinig lichaamsbeweging, te veel
zout, alcohol... We weten het allemaal wel, maar pas
als er iets helemaal fout gaat ga je naar de dokter.
Vaak blijkt dan dat je bloeddruk ongemerkt veel te
hoog is opgelopen, en hoe lang je met die tijdbom
hebt rondgelopen zal niemand ooit weten.
Dit overkomt tienduizenden Nederlanders, elk jaar opnieuw,
en de gevolgen stemmen niet vrolijk. Heel erg veel narigheid
en ernstig leed kan simpel voorkomen worden.
Zelf je eigen bloeddruk opmeten is eenvoudig, pijnloos, snel
en betrouwbaar. Inventum/Bodyfit heeft met haar type BC200
een model op de markt gebracht dat volkomen automatisch
zijn werk doet, zelfs het oppompen van de manchet gaat van
zelf.
Hij onthoudt de vorige meting, het display geeft met duidelijke
cijfers zowel de bovendruk als de onderdruk aan en ook de
polsslag is direct afleesbaar.
Met een goed beeld van uw eigen bloeddruk voorkomt u een
hoop ellende, leeft u langer en gezonder en zelfs uw huisarts
zal er blij mee zijn.
De handleiding is helder en duidelijk. Adviesprijs 189,95.
Halfautomatisch model BCIOO adviesprijs 139,95.
Meer weten? Bel Inventum, telefoon (0318) 542222. Daar
weten ze er alles van en vertellen ze je het meest dichtbij zijn
de verkooppunt.
binnen toen wat ontgoocheld ofgedrope.
Hie wenste ons, ik docht geniepig be
leefd, nog een voorspoedige reis. Toch
binne we wel gesloge, mar niet versloge
dapper an de leste etappe begonne.
De natuur wier wat minder moai, de
baene wat stroever, de inzet wat grimme-
ger; mar de wil om ut te haelen, bleef.
Al 'motte we de leste meters kruupe, we
zulle die jonge kaerels in oak laeter onze
wederhelften laete zieë, dat we nog mee
kenne komme.
AUêên de gedachte, dat Rinus mit zun
kornuiten al lang in brêêd achter een
hêêrluke kop soep zatte, deed onze spie
ren spannen in onze tanden knarsen.
In êêrluk maansen, die leste loadjes, die
warre zwaer.
In toch hao we dapper zwierend in op
zicht hêêlemaele niet moe, ons einddoel
bereikt.
Toch was ik zo blieë, dat ik mun iesmus-
te meters hoag opgoaide, zodat de om
standers verschrikt mar begriepend opke-
ke. „Bin je blieë, opoa", vroegen ze.
In dat was ik, toen ik glunderend de 60
km medaille in ontvangst mocht neme,
in Adri niet minder.
We zagge Rinus mit zun maots al in 't
Restorant zitte, genietend van een hêêr
lek glas waarme wien.
Wielle roeften de iesers uut (daer knap je
van op), in hao toen êêrst een hêêrleke
kop snert naer binnen gewerkt,
't Klinkt meschien wat groas, mar ik
docht, dat de jongkaerels mit enige be
wondering naer ons keke; omdat die
oudjes ut em toch mar gelapt hadde.
Want heullie warre oak blieë, toen ze
weliswaer drie kwartier êêrder warre an-
gekomme.
Toen we nog een hortje gezelleg mit me
kaore gebabbeld hao, binne we mit een
loom mar voldaen gevoel op huus ange-
gaen. Zodoende warre we voor donker
binnen.
Toen ik binnen stapte, vroeg mun vrou
we, of alles nog heel was. In oak van
heur kreeg ik een kostelek bord ertesoep.
„Hoe heid ut gesmackt", vroeg ze. Hêêr
lek", zei ik, in een beetje ondeugend daer
achteran: „Bienae net zo lekker als in
Nieuwkoop".
Dankbaer, dat ik dit nog in gezondheid
mocht volbrienge, die ik jullie mun har-
teleke schaetsgroeten.
Gerard Struuk, Melissant,
februaori 1996
„o. lokkend land
van
wolken, wind
en
water,
van
polders, dijken.
duin en strand:
hoe groot is
mijne min:
ik lief u
nu
al meer dan
tachtig jaren.
ben nog niet
aan
het eind!"
D.H.
D.T.
in het doolhof van prijskaartjes
de juiste
taxatie... invm
Tel. (0187)483477
MELISSANT
Uitslagen van 12 februari
Bekerronde: A-poule
J. Looy - B. Visbeen0-2
C. Visbeen - J. Non2-0
B-poule
H. Visbeen - B. van Engen2-0
Afdeling 2
G. J. v.d. Wal - H. van Heukelen1-1
H. de Geus - B. Grcwtenboer0-2
B. v.d. Spaan - P. Kom1-1
Stand bijgewerkt tot 12 februari
Afdeling l
H. Visbeen10-14
C. Visbeen10-13
B. van Engen12-13
B. Visbeen10-12
J. Looy8-10
A. het Jonk11- 9
T. Goedegebuur11- 6
A. J. Doom10- 5
Afdeling 2
M. Wiegel11-17
B. v.d. Spaan10-16
P. Kom12-15
J.Non12-15
H. van Heukelen11-12
G. J. van der Wal11-12
B. Grootenboer..11-11
H. de Geus13- 5
T. de Geus13- 1
OOLTGENSPLAAT - Donderdagavond, een 'gewone' wekelijkse repeti
tie van deChr. gemengde zangvereniging 'Jubilate' onder leiding van
dirigente Hannie van Nispen-Franken. Toch was er deze avond iets bij
zonders aan de hand. Februari 1956 werd het koor opgericht en vanaf
die tijd zingen twee leden, te weten mevrouw A. de Vos-Troost en de heer
L. D. Wouters, hun partijtje mee.
„Wat gaet er noe gebeure", zei de nietsvermoedende mevrouw De Vos, toen in de
pauze haar man en enkele familieleden in 'Elthato' binnenstapten. Dit werd al spoe
dig duidelijk toen haar zoon, de voorzitter Peter de Vos, het woord nam. Het bestuur
van het koor wilde dit heugelijke feit dat twee leden al veertig jaar lang lid zijn, niet
zomaar voorbij laten gaan en beiden deze avond in het zonnetje zetten. Hiervoor was
de heer J. Bestman in ons midden, die na de voorzitter het woord kreeg.
„Namens de Koninklijke Christelijke Zangersbond, afdeling Rotterdam, ben ik graag
naar Ooltgensplaat gekomen om namens de Bond twee leden van uw koor van harte
geluk te wensen. U bent beide zeer trouwe leden in het bezoeken van de repetities
maar dat niet alleen, ook bij alle andere aktiviteiten, zangavonden etc. was u altijd
aktief. Ook in het bestuur heeft u beide een steentje bijgedragen. Mevrouw De Vos
was bestuurslid van 1964-1970 en de heer Wouters vanaf 1976 penningmeester. Van
harte wens ik u toe dat de Heere u nog vele jaren schenkt om samen te zingen tot eer
van Hem."
De heer Bestman was niet met lege handen gekomen, beiden mochten een oorkonde
ontvangen en de bondsinsigne; de heer Wouters in de vorm van een reverspeld en
mevrouw De Vos een ketting met hangertje. Namens het bestuur van 'Jubilate' over
handigde Jannekc de Vos de twee jubilarissen een fraai boeket bloemen. Gerepeteerd
werd er deze avond niet meer, wel was er voor alle aanwezigen koffie met gebak.
'Van hart tot hart'
Gastspreekster is Berty Richardson, me
dewerkster EO Vrouw Zijn.
Mevr. Richardson zal ingaan op het
thema: 'Van hart tot hart'.
Na de inleiding is er gelegenheid tot het
stellen en benantwoorden van vragen.
Door wie georganiseerd?
De Doopsgezinde-Kerngroep 'Van
vrouw tot vrouw'.
Waar?
In de ontmoetingsruimte van de Doops
gezinde gemeente, Dorpstienden 3 te
Ouddorp.
Wanneer?
Woensdag 28 februari 1996 van 9.30 tot
11.00 uur. Kerk open: 9.00 uur.
Muzikale medewerking:
Arja Cranendonk en Jeanet Boers. Kin
deroppas is aanwezig.
Uitslagen van 12 februari
Beker
D. Keuvelaar - K. de Jonguitgest.
P. v.d. Groef-C. van Prooyen0-2
M. van 't Geloof- H. Keuvelaar0-2
G. Smits - H. Koppelman0-2
Afdeling 2 beker
Joh. Wolfert - M. Vijfhuizen2-0
W. Stolk - A. Vijfhuizen2-0
Competitie
C. van Welie - J. Stolk1-1
W. Nieuwland - J. v.d. Groef1-1
J. Vijfhuizen - C. v.d. Kroon1-1
H. de Munck - A. Los2-0
M. Poortvliet - J. Knops1-1
SCHAKEN
W. Zorge - J. de Jong0-1
A. van Leeuwen - D. Wolfert0-1
mm
vice weke kwam ik weer us in Meneerse. In daer zag ik dat ze de U.L.O.-
schole hadde ofgebroke. Ik had wel in de krante geleze dat dat zou gebeure
mar as je 't ziet doet ut Je wel wat.
Ik ha dur vuuf jaer opgegaen. In de éérste klasse bluuve zitte. Daer tilde je niet
an, daer bléve dur achttien zitte in de klasse. Mar toen ik zag dat mun ouwe
schole tegen de vlakte was docht ik ineens an ut volgende. Je weet nog wel dat
tur in Meneerse un gasfebriek stong. Op un gegeven moment was dat aok ach-
terhaeld in krege mun aerdgas. De gasfebriek mos weg. Oak die hoage puupe
mos valle. Dat mos op un middug gebeure, om vier uure, 't had in de krante ge-
staen. In wat was noe ut geval, wiele hadde net die dag lange schoole tot kwart
over vierc. Nog gevröóge of dammun eerder weg mochte. Nee dus. Ik gelöve
dat toen meneer de Fockert dur nog was. Affijn dat doet tur niet toe, wiele
mochte niet gae kieke. Mar 't gelok was mit oens, wiele hadde les in un'klasse
boven, precies an de kante dammun de gaspuupe konde zieje. De les begon,
wiele steeds kieke netuurluk. Op dun duu kreeg die leraer ut oak in de gaten.
Hie vroeg: „Jongens waarom kijken julüe steeds naar buiten, wat is er te zien?"
Hie keek oak us, mar niks bezoenders netuurlijk. Wiele zeije wat tur zou motte
gebeure, mar hie geloafde ut niet. „Opletten en niet meer naar buiten kijken, bij
de les blijven". Wiele netuurlijk stiekum kieke. Op un gegeven oagenblik'be
gon die puupe te roaken. Die leraer zag ut in zei: „Jongens kijk die schoorsteen
rookt, hij is zelfs nog in gebruik. Hoe komen jullie aan de onzin". Jae wiele
konne niks zaage, we gienge an oens eige twuufele. De leraer gieng onver-
stoorbaer deur mit les geve. Ik geloave dattun Cats hiette. In die tied had je
zQvel verschillende leraers. Affijn de les gieng deur. In opeens riep tur een kei
hard deur de klasse... „Hie 's weg...!"
AUemaele kieke, in jae, de gaspuupe was verdwene. Gêên maans had um zieje
valle. Un tumult brak los in de klasse. „Zieje wel meneer!" Jae, toen mos de
man aok toegeve dat ut waer was.
Och, hie kwam van de overkante, je kon de man niet kwaeluk neme dattun dur
niet veul van wist. Van les geven is tur niet veul meer gekomme. Dat weet ik
niet goed meer. Mun vacxler was wel weze kieke, die vertelde 's aevens hoe ut
gegaen was. Ze hadde de gaspuupe an de oenderkante uut gehakt, in toen
gestut. Ze hadde precies uutgerekend waer un mos valle. Toen ze kla'er wazze
hadde ze ut stuthout angestokc, dat was de roak die wiele zagge. Toen ut hout
verbrand was, viel de puupe vanzaaluf.
Daer mos ik an dienke toen ik voorbie mun ouwe schoole ree. Noe staet tur un
schitterend nieuw gebouw. Die ouwe schole was trouwuns oak nog mar 37 jaer
oud oor. Ik docht zo, zou dit nieuwe gebouw noe oak al weer over 37 jaer of
gebroke worre? Wal gaet dat toch in 't leven. Un ouwe dichter in de middel
eeuwen zei us: „Alles slijt door de tijd". AoUes vergaet, mar êên dieng bluuft
m dat IS ut Woord van God. Dat houdt stand in eeuwigheid. Dadde mun daer
noe mar vastigheid in magge vinde aolemaele. Toen oenze klasse van schoole
gieng zei ut toenmaelege hoofd, de heer Westland: „Jongens, nu mag je alles
vergeten, maar één ding niet, Gods Woord geeft vastheid in je leven wat er
ook met jullie zal gebeuren". In dat hoop ik voor allen, van vroeger in noe Oak
voor de leerl lengen van de nieuwe Prins Maurits! In voor het personeel netuur
luk. Ik las dat de heer Arensman oak naer de Prins Maurits gaet Joe was tur
volgens mien oak bie Kees, misschien weet je 't nog wel. Ut beste op ie ouwe
Un ouwe Flakkeeënaer
nieuwe schole.
