EIIAIIDEII-tllEUWS
mM
eK^ca[o[fói(sfesQQs:
Wie schrijft er mee
van en over Flakkee?
Hietoriech etraatmeublMr mMMéhamlem
ISGO verbetert haar
grofvuil-service
SVR-kampeerboeren
houden open huis in Roosendaal
VOGELBEURS
SCHAKEL-KLUB
Uitslag verloting De Hoop
de juiste
taxatie...
Makelaar Tamboer
en geven gratis vakanties weg
'Jeugd-stuif-in-Stellendam'
VERHAELTJES IN BIENAEMEN
3e Blad
VRUDAG 19 JANUARI 1996
No. 6470
Naast voorwerpen vormt ook
groenvoorziening een belangrijl(
element bij de aankleding van een
bepaald gebied. De beroemdste
bomen van Middelharnis en mis
schien wel van Nederland zijn te
zien op het schilderij "Het Laantje
van Middelharnis" uit 1689.
Beplanting
Als we oude kaarten en foto's bekijken,
constateren we, dat de beplanting rond
om het kerkgebouw het meest bepalend
was voor het dorp. De kerk werd omge
ven door een kerkgracht, een ringvormi
ge straat en een krans van woningen
afgewisseld door zogenaamde dorps
boerderijen. Op het kerkhof stonden
enige honderden bomen en ook de kerk
gracht en Ring werden begeleid door één
of meer kransen van opgaand geboomte.
Te zamen met de kerk bepaalde de
boomkrans met de kerkgracht het aspect
van de Ring. De bomen, die hoog boven
de omgevende bebouwing uitgroeiden,
markeerden de kerkring reeds van verre
en gaven het kerkgebouw beschutting
tegen de stormwinden. De beplanting
was eenvoudig van opzet en bestond
voornamelijk uit bomen, zoals platanen,
essen en iepen horen op het kerkhof.
Pogingen tot verfraaiing door het
aanbrengen van coniferen en andere sier-
heesters of vaste planten, hebben vrijwel
steeds een averechts effect. Zij passen
moeilijk in het wat nuchtere, onopge
smukte karakter van de stedebouwkundi-
ge aanleg aldus de Plancommissie
Flakkee in 1958. In aansluiting op de
Ring werd ook de Voorstraat geflan
keerd door flink opgaand geboomte,
waaronder de linde. Tegenwoordig tref
fen we - mede door de Watersnoodramp
van 1953 - in Middelharnis weinig
monumentale bomen aan. Ook fraai aan
gelegde parken en plantsoenen moeten
we missen in Middelharnis. Vroeger was
er de prachtige tuin van de familie Van
Weel, in 1892 verkocht aan de heer P.L.
Slis en in 1925 door de dames Slis
geschonken aan de gemeente. Deze hui
dige "Gemeentetuin" bevat niets meer
van zijn vroegere schoonheid. Het prieel
tje is reeds vele jaren geleden gesloopt
en van het ooit zo fraai uitgevoerde hek
werk onder de Oostdijk werden de res
tanten in de jaren tachtig verwijderd. Op
het Vingerling treffen we nog een fraai
houtgesneden bank. Een geschenk van
"W.V. Flacquee aan Gerard Wijnhoff
Op 2 maart 1795 werd er vóór het raad
huis een zogenaamde "Vrijheidsboom"
geplant, dit om de komst van de fransen
te vieren. Het zinnebeeld van de
"Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap"
kostte slechts 5,25. Eigenlijk was het
niet meer dan een gewone paal, die met
bloemen, groen en linten werd versierd.
Op verschillende plaatsen in Nederland
werden zulke "bomen" opgericht, maar
waarom plantte men geen echte boom
Tijdens dit gebeuren heerste er grote
vreugde. Een muziekkorps van 13 man
speelde vrolijke wijsjes ter begeleiding
van hen, die rond de boom dansten. De
franse soldaten keken diep in het glaasje,
waarna het op een grote vechtpartij uit
liep. De "Vrijheidsboom" zal geen lang
leven beschoren zijn geweest, daar de
Menheersenaers al spoedig een vijandige
houding aannamen tegenover de fransen.
In het kroningsjaar van Koningin
Wilhelmina (1898) verschenen op ver
scheidene plaatsen in den lande zoge
naamde "Wilhelminabomen", zo ook te
Middelharnis. Op 31 augustus van dat
jaar pootten de leerlingen van de klas
"Meer Uitgebreid Lager Onderwijs" -
namens alle leerlingen van de openbare
lagere school - een "Wilhelminaboom"
op de Kaai. Het was een lindeboom,
waaraan een loden koker zat bevestigd
met daarin een oorkonde. De boom stond
naar alle waarschijnlijkheid op de heul
vóór "'t Hoagerhuus" en zal met de
bouw van de kledingszaak van Nipius
(thans ABN-AMRO) aan het eind van de
jaren twintig zijn verwijderd. De namen
van de leerlingen die de boom hadden
gepoot: L.W. Bakker, J. Brinkman, M.
M. en P. C. van den Broek, D. en K. J.
de Graaff, G. W. de Koning, A. C. Kolff,
E. J. C. Kuiper, G. van Leeuwen, J. van
der Meer, C., L. en L. A. Meijer, J.
Peeman, F. en M. Reevers, H. J. Rurink,
T. Schoonejongen en A. van den Tol.
Niet ver van de Wilhelminaboom stond
de meest tot de verbeelding sprekende
oude boom: de zogenaamde "Boam van
Tine". Deze boom stond vóór het huisje
van de weduwe Tine Krijtenberg-van der
Linde op de Oostdijk - eigenlijk eind
Voorstraat. Deze boom werd in het mid
den van de jaren zestig verwijderd. De
holle boom was in het laatst met ijzeren
platen "tochtvrij" gemaakt. Hij overleef
de een iepeziekte en een binnenbrandje.
In de Tweede Wereldoorlog kon men in
de holte van de boom voorwerpen ver
stoppen voor de bezetters. Bij het verwij
deren van de boom kwam een ijzeren
hekje tevoorschijn, dat helemaal zat
ingegroeid. Op de plaats van de oude
boom werd op zaterdag 28 oktober 1967
een jonge koningslinde geplant. Het
oude huisje van Tine was na een restau
ratie in 1960 in gebruik genomen door
het Rode Kruis. De linde werd als sym
bool van de Rode Kruis-gedachte
geplant door de joodse dierenarts M.A.
Levi, die het 1700-ste lid van de plaatse
lijke afdeling van het Rode Kruis was.
Voorzitter Mr. L.J. den Hollander noem
de het ook een boom van vrede, zoals er
bomen worden geplant in het
"Vredeswoud" te Israël.
Gedenktekens
Nederland is geen land van een gedenk
tekens, althans niet tot in de vorige
eeuw. We blijven dan ook ver achter bij
de zuidelijk gelegen europese landen. De
herdenkingspyramide van Lucas
Slotemaker uit 1821 dient dan ook - van
wege zijn ouderdom - gerekend te wor
den tot een uniek object. Dit gedenkte
ken werd opgericht door .de plaatselijke
afdeling van de Maatschappij tot Nut van
't Algemeen. De heb hierover reeds eer
der het een en ander gepubliceerd. Dit
gedenkteken staat op het kerkhof, het
zijn onze begraafplaatsen waar de meeste
gedenktekens staan. Ook de historie en
bezienswaardigheden van de begraaf
plaatsen heb ik reeds uitvoerig beschre
ven.
Aan de Hoflaan op het Louis Bouw
meesterplein staat het algemeen oorlogs
monument. Hier vindt jaarlijks de doden
herdenking plaats. Het monument is een
ontwerp van Ir. M.C.A. Meischke uit
Rotterdam. Als tekst is op het gedeukte-
ken vermeld:
De branding brak,
De watervloeden keerden.
De vredesduif vond eind'lijk holte
voor haar voet
En bracht in vest en veld de lang
begeerde
Olijftak fris omzoomd met nieuw'
oranjegloed.
De karakteristieke boam van Tine; let u ook eens op het verkeersbord!
Het kofjekokertje,
het 'zeuntje' van Middelharnis.
Het gedenkteken werd in 1952 vervaar
digd in opdracht van het Comité Vre-
desgedenkteken Middelharnis. In eerste
instantie was het idee om een monument
op te richten in het talud van het Zand
pad. Hiertegen werd door de Commissie
van Advies voor Oorlogs- of Vredes-
gedenktekens in de provincie Zuid-
Holland bezwaar gemaakt. Zij vonden
onder meer de situatering niet echt
gelukkig: Het monument zou wor
den geplaatst in het talud van een dijk
met een onrustige architectonisch minder
geslaagde straatwand als achtergrond. In
dit geval is dat van des te meer betekenis
daar de draadfiguur een ijle luchtige ach
tergrond eist. Het gebruik van ijzer als
materiaal voor dit onderdeel van het
monument moet worden ontraden, het
dient uit brons te worden vervaardigd.
De voorstelling is voorts niet erg duide
lijk voor de beschouwer. Het denkbeeld
om de luchtige draadfiguur op een zware
en daarenboven slecht gevormde zuil te
plaatsen is h.i. beslist verkeerd Dit
monument moest de wederopbouw van
Goeree-Overflakkee symboliseren. De
lokatie was gekozen omdat de dijk het
centrale punt van het dorp is. Uitein
delijk heeft men gekozen voor een sober
ontwerp hetwelk werd geplaatst op het
Louis Bouwmeesterplein, dit overigens
zonder medeweten en tot ongenoegen
van de voornoemde Commissie. Op 14
april 1953 verleende de Minister van
Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen
goedkeuring aan het ontwerp van het
reeds geplaatste oorlogsgedenkteken.
Ondanks de kritiek die er detijds op was,
moet ik constateren, dat er regelmatig
(vrijwel dagelijks) mensen stil staan bij
het monument, en dat was toch eigenlijk
de bedoeling. Het plaatselijk Comité
Vredesgedenkteken heeft dus haar doel
stelling bereikt.
Op 9 december 1944 werden op het
havenhoofd van Middelharnis in het
geheim zeven Armeniërs gefusilleerd en
begraven. Zij waren tijdens een vlucht
poging naar het iimiiddels bevrijde deel
van Nederland opgepakt. De stoffelijke
resten van de slachtoffers zijn in 1948
herbegraven op het Russische kerkhof te
Amersfoort. Vele jaren later werd op de
plaats van de executie een gedenksteen
geplaatst.
Een gedenkteken dat eigenlijk niet in
deze serie thuishoort, omdat het pas in
1971 werd opgericht, maar wat ik niet
graag zou willen vergeten, is het beeldje
van "Het Kofjekokertje" op de hoek van
het Vingerling. In 1970 werd een comité
gevormd met als doel, het oprichten van
een standbeeld ter nagedachtenis van de
vissers van Middelharnis. Men koos voor
het jongste bemaimingslid van de sloe
pen; het Kofjekokertje. Op een leeftijd
van om en de nabij de tien jaar ging dit
jochie mee naar zee. Zo'n reis duurde
vaak enige maanden en men voer soms
wel tot aan Usland. Aan boord moest het
Kofjekokertje koffie zetten, de kok assi
steren en andere klusjes opknappen. Ook
moest hij helpen bij het uitzetten en
inhalen van de beug. Een beug was een
hele lange lijn, waaraan zijlijntjes (sneu
en) waren bevestigd. Aan deze haakjes
werd het aas gedaan; dit was een enorme
klus. Het Kofjekokertje werd ook wel
"zeuntje" genoemd. Hij werd bijgestaan
door zijn zogenaamde zeevader, veelal
een oudere man, die een oogje in het zeil
hield. De meeste Kofjekokertjes werden
later matroos of zelfs schipper.
Er werd in 1970 een beroep gedaan op
de Menheersenaers om dit initiatief
financieel te ondersteunen, en al spoedig
stroomde het geld binnen. Reeds op 26
juni 1971 kon de toenmalige Minister
Zaterdag D.V. 20 januari, zal er weer
eens een podiumgroep in ons midden
zijn. En wel de podiumgroep 'Collage'
uit Gouda. Ze hebben een bijna avond
vullend programma voor ons in petto.
Door middel van een toneelstuk willen
ze, ook jou, aanzetten om na te denken
over het geloof, e.d.
We hopen op een gezellige avond, waar
in je niet alleen hoeft te kijken en luiste
ren, maar ook in de pauze kunt bijpraten
met je vrienden.
De deuren van 'de Hoeksteen' staan om
19.30 uur al voor je open, en om 20.00
uur begint het programma. Weet dat je
welkom bent! En breng je vrienden mee.
De uitslag van de najaarsloterij van Fan
fare-orkest De Hoop uit Stellendam is als
volgt:
Ie prijs nr. 2491; 2e prijs nr. 2499; 3e
prijs nr. 2484; 4e prijs nr. 1091; 5e prijs
nr. 1822; 6e prijs nr. 2704; 7e prijs nr.
2919; 8e prijs nr. 2916; 9e prijs nr. 2696;
10e prijs nr. 2114; 11e prijs nr. 1311.
Voor informatie kunt u zich richten tot
Janneke Jelier, tel. 493774.
Alle kopers en verkopers hartelijk dank.
MIDDELHARNIS - Met ingang
van 1 januari jl. heeft het Interge
meentelijk Samenwerkingsver
band Goeree-Overflakkee voor het
melden van het grofvuil een apart
telefoonnummer ingesteld. De in
woners van de gemeenten Dirks-
land, Middelharnis en Oostflakkee
kunnen 's morgens van 8.30 tot
10.30 uur op het telefoonnummer
487711 het op te halen grofvuil
aanmelden bij het ISGO. Voor
klachten over het grofvuil kan men
onder hetzelfde grofvuiltelefoon-
nummer bij het ISGO terecht.
Service
De telefoon op het ISGO staat niet stil en
vooral op maandag en dinsdag wordt het
ISGO heel vaak gebeld voor het aamnel-
den van grof vuil. Om de centrale tele
foon te ontlasten, de relaties beter en
sneller te woord te kunnen staan en tege
lijkertijd de grofvuil-service te verbete
ren heeft het ISGO vanaf 1 januari jl. een
apart grofvuilnummer ingesteld.
Woensdag grofvuil ophaaldag
Het grof huisvuil wordt op woensdag op
gehaald. Elke morgen van half negen tot
half elf kunnen de inwoners van de ge
meenten Dirksland, Middelharnis en Oost
flakkee via het speciale grofvuil-nummer
487711 hun grofvuil aanmelden. Per
keer mag maximaal 1,5 tot 2 kuub grof
vuil aangeboden worden. Ook oud ijzer,
oude koelkasten e.d. kunnen de inwoners
van deze gemeenten bij het ISGO aan
melden. De inwoners van de gemeente
Goedereede kunnen hiervoor naar het
eigen gemeentekantoor bellen: tel.
491500 tst. 163. E" fj
Eigen bijdrage
Elke dinsdag worden alle aanmeldingen
van die week verzameld en doorgegeven
aan de inzamelaar. Voor het ophalen van
het grofvuil wordt van de inwoners van
de gemeente Dirksland en Middelharnis
een bijdrage van ƒ30,- gevraagd. Daar
naast kunnen de inwoners het eigen grof
vuil ook op het regionale overslagstation
aan de Johannispolderseweg in Middel
harnis aanbieden. Daar weegt men het
grofvuil en afhankelijk van het gewicht
wordt een bedrag in rekening gebracht.
Klachten
Voor klachten en opmerkingen over het
ophalen van het grofvuil (en de groene
of grijze containers door BFI) kunt u
onder het bovengenoemde telefoonnum
mer ook bij het ISGO aan de Langeweg
74 in Middelharnis terecht.
in het doolhof van prijskaartjes
Tel. (0187)48 3477
van Verkeer en Waterstaat, drs. J.A.
Bakker,, het beeldje in aanwezigheid van
vele oud-vissers onthullen. Het beeldje is
ontworpen en gemaakt door Pieter de
Monchy uit Amstelveen. Het
Kofjekokertje is niet zomaar een beeldje
van een ventje, nee, het is een postume
hulde aan het vroegere vissersgeslacht.
Hij staat daar fier op zijn sokkel en kijkt
de haven uit richting de zee; de zee die
gaf en de zee die nam. Thans is het
Kofjekokertje een niet meer weg te den
ken stukje Middelharnis geworden.
Ik wil deze serie over historisch straat
meubilair afsluiten, en hoe kan je dat
beter doen, dan met het Kofjekokertje,
ons eigen "zeuntje".
Middelharnis
Jan Both
Aanstaande zaterdag 20 januari
organiseert de Stichting Vrije Re
creatie (Kamperen bij de Boer) een
unieke vakantiebeurs in het Sport
en Evenementencentrum 'Leys-
dream' te Roosendaal. Op deze
beurs, waarvan de entree geheel
gratis is, geven zo'n honderd vijftig
boeren en boerinnen uit binnen- en
buitenland, eigenaren van bij de
Stichting Vrije Recreatie aangeslo
ten boerencampings, recreanten de
kans kennis te maken met de mo
gelijkheden van het kamperen of
logeren bij de boer.
25 jaar voorvechter
voor vrije recreatie
Het is voor het negende achtereenvol
gende jaar dat de SVR dergelijke beur
zen organiseert en elk jaar kwamen er
weer meer bezoekers om hun licht op te
steken over deze vorm van recreatie,
waarvoor in 1970 door de SVR het start
sein werd gegeven.
In dat jaar begon namelijk in Meerkerk
de strijd voor vrije recreatie, die uitein
delijk leidde tot legalisering van het
Kamperen bij de Boer.
De in het najaar van 1995 tot stand geko
men Wet op de Openluchtrecreatie staat
boeren en particuliere grondbezitters toe
maximaal tien en in het hoogseizoen vijf
tien kampeermiddelen op het erf te plaat
sen.
Voorproefje van een heerlijke
vakantie op het platteland
Door deze wet krijgen weer meer recre
anten de gelegenheid hun vakantie door
te brengen op rustige en betaalbare boe
rencampings.
Door middel van een viertal SVR-
Vakantiebeurzen (20 januari Roosendaal,
27 januari Eist, 3 februari Dronten en 17
februari Amstelveen) kunnen belangstel
lenden (recreanten in het algemeen, doch
kampeerders in het bijzonder) hun kam-
peerboer of -boerin uitzoeken en zo vast
een voorproefje nemen van een heerlijke
vakantie op het platteland.
Succes leidt tot
ongezonde imitatie
Het succes van de Stichting Vrije Recre
atie - begonnen met een handjevol kam-
peerboeren en inmiddels uitgegroeid tot
een organisatie met ruim 1200 deelne
mers (Icampeerboeren) en ruim zeventig
duizend donateurgezinnen (200.000 re
creanten) - werd door andere organisa
ties gretig aangegrepen om zich ook op
de recreatiemarkt te storten. Volgens de
SVR doen zij dit evenwel met geheel
andere bedoelingen: „in tegenstelling tot
de ideële instelling van de SVR-kam
peerboeren streven die anderen louter
commerciële doelen na, hetgeen zeker
niet in het belang van de recreant is; een
vluchtige vergelijking van de tarieven is
daar voldoende bewijs van", zo laat de
SVR weten.
Kans op een gratis vakantie
Op de SVR-Vakantiebeurs kunnen be
langstellenden dit zelf konstateren en zich
laten voorlichten over het Kamperen bij
de Boer in het algemeen en de werkwijze
van de SVR en haar deelnemers in het
bijzonder. Honderdvijftig boeren en -boe
rinnen presenteren hun camping en geven
gratis vakanties weg voor de 1000e,
1500e, 2000e, 2500e en 3000e bezoeker.
Op de centrale stand van de organiseren
de Stichting wordt alle informatie gege
ven over deze vorm van recreatie, terwijl
in een aparte hoek de SVR-promotiefilm
wordt vertoond en door het bestuur speci
fieke vragen worden beantwoord.
Daarom kan ook voor boeren en particu
liere grondbezitters, die hun grond en
opstallen meer rendabel willen maken,
een bezoek aan deze beurs zeer interes
sant zijn. De toegang tot de beurs, die van
10 tot 16 uur wordt gehouden, is voor
iedereen gratis en donateurs (of zij die
zich tijdens de beurs als donateur aanmel
den) kunnen een voorproefje nemen op
de boerengastvrijheid: hen wordt een gra
tis kopje koffie aangeboden.
Voor nadere informatie over het kam
peren bij de boer of over deze beur
zen: Stichting Vrije Recreatie, Meer
kerk. Telefoon (0183) 35.2741/2742/
2743.
Op zaterdag 20 januari a.s. houdt de
Eerste Flakkeese Vogel Vereniging weer
een vogelbeurs in het Dienstencentrum
aan de Doetinchemsestraat 27 te Middel
harnis. Iedereen is welkom van 13.30 tot
16.30 uur. Er is een handelaar aanwezig.
Toegang gratis!
STELLENDAM
De Schakelklub hoopt a.s. zaterdag D.V.
20 januari weer bijeen te komen. Op het
programma staat een strandwandeling.
We hopen dat alle jongeren weer komen,
en zouden het fijn vinden als we ook
eens wat nieuwe personen mochten ont
moeten. Ben je geïnteresseerd, kom dan
naar de Schuur. We beginnen om 19.30
uur, maar de Schuur is om 19.00 uur al
open. Tot ziens op de klub.
'Jeugd-stuif-in-Stellendam' presenteert
zaterdagavond 20 januari film 'Free
Willy II'. Toegang gratis, vanaf 19.30
uur is 'De Schuur', open, start 20.00 uur.
Iedereen vanaf 15 jaar van harte welkom.
As ik bie opoe kwam dan kon ze zó over vroeger vertelle. Geboren in getoge in
Nieuwe Tonge, gieng ze nae de laegere schole op de boerderieje waerke, as
dienstmeisje. Eén van die verhaeltjes gieng over kaemers schoanmaeke. D'r lag
zeil op de vloere mit un klêêd erop. Mit un goeie beurt wier h't klêêd geklopt in
h't zeil gedweild, mar mit een geweune beurt, mos ze h't klêêd anvege mit
handveger in blik. Dan h't klêêd opslaen tot de taefel in onder h't klêêd anvege.
Noe had ze al un paer kêêr un riesdaelder gevonde onder 't klêêd, ze ware aarm
thuus in un groat gezin in voor un riesdaelder kon je toen un tas vol böschap-
pen koape. Dus zeit ze tegen de vrouw, „as ik weer un riesdaelder vind dan
neem ik tie mee naer huus". Noait gêên riesdaelder mêêr gezien hé.
Opa kwam uut Ouwe Tonge in toen mien groatouwers getrouwd ware gienge
ze daer oak weune. Opa waarkte toen bie boer Foase. Oak mun oom heit 'r ±40
jaar gewaarkt. In opoe is 't er baekster geweest.
H't is nu un héle tied laeter (opa waarkte toen niet mêêr) dat ik mit mun voader
op hut land an 't waark was, vlak bie de stee van F. Toen we even uut zatte te
blaezen keek ik zo de weg us langs. De zag dat 'r wat gebeurd was vlak bie de
stee van F. De zaag: „kiek vaoder, daer is iemand angereje". Vaoder zei nog:
„misschien un hond of zo". De zaag, nee ik dienk dat hut opa is die gaet altied
om deze tied om meUc. Vaoder schrok zo dat ie zun fiets liet staen in mit un
paer stieve bêênen ging loape. De dur achteran. Toen we bie stee kwamme, lag
opa daer op de weg. Ze hoa'm op un ladder naer birmen gedroge. In wat ik nog
niet vergete bin is dat opoe naer stee mog komme tot opa naer huus vervoerd
kon worre, want hie had un zwaere hersenschudding.
Opoe van moeders kant, daer kon je wel us om lache. Mun oom weunde nog
bie opoe thuus. In as ze vroeger weggienge dan hienge ze de sleutel an de
muur. Op un middag zei opoe tegen m'n oom. De gae wat booschappen doen.
As je oak nog weggaet dan hang je de deur mar an de muur. Jae zei mun oom,
dan kenne ze dur allemael in. Oom had as bienaem Olie. Op un kêêr liep 'n in
de Ring. Hie kwam daer langs un boekwienkel. H't wienkelmeisje was net de
butenboel an 't doen, dur kwamme un waegen mit kolen angereje. Die verloor
wat kolen op straet, vlakbie de wienkel. Mun oom zeit tegen het meisje: „Moj
je ze niet opraepe?"
Ze zeit: „nee, want we stoke olie". Toen ze dur aarg in kreeg wist ze niet hoe
gauw ze binnen mos komme. Kiek daer kan je om lache, dat is un bienaem
gebruke zonder aerg.
Zelf zat ik toen ik zo'n jaer of acht was op straete te speulen. De buvrouw had
as bienaem Bok. De zat net te ziengen (mijn vader heeft 2 bokjes, 2 bokjes zon
der staart). Toen de buvrouw op haoge poaten naer mun moeder toekwam. In
begon af te speulen dat mun moeder dat ingestoke had, mar m'n moeder wist
naarges van in ik wist niet wat ik fout gedaen had. Dat was minder leuk hé?
De kreeg as kind de bienaem van mun vaoder mee in mun broer die van opa.
H't is of d'r noe nie mêêr zoveul bienaemen binne. As ik dit zo neerschrief, dan
dienk ik wat is ut allemael lang geleje.
Mevr. M. v. N. uut Ouwe Tonge
NVM
UAKEIMR
DE BETERE WONINGINRICHTING SINDS 1920
Zandpad 36 Middelharnis Tel. (0187) 482784
innn 1^ 1^
