EIIAIIDEII-IIIEIJWS
Overdenking
TAALPRAATJE
uit de
Heilige Schrift
HET
,KIJKVENSTER
Sinterklaasje, kom maar
binnen met je knecht...
Oliebollenaktie 'Advendo'
een huis
verkopen...
Makelaar Tamboer
onm loumn
nouHwo
Een genadige
geloofswetenschap
Plattelandsvrouwen
Goeree/Ouddorp
2e Blad
VRIJDAG 10 NOVEMBER 1995
No. 6451
Blik op kerk ^^P
en samenleving Ij
- Een nieuw volksgericht
- Selectieve verontwaardiging
Vroeger beschikten we over een probaat
middel om iemand af te straffen: het
volksgericht. Werden bijvoorbeeld een
man en een vrouw getrappeerd op over
spel, dan werden ze op een gegeven mo
ment uit hun huis gehaald en op een
wagen gezet en vervolgens het dorp
rondgereden, onder gejuich en gejoel van
de menigte. Uiteraard ging daar een pre
ventieve werking van uit.
Wie kwaad in de zin had bedacht zich
van tevoren wel enige malen uit vrees
dat hij publiekelijk rekenschap moest af
leggen.
Natuurlijk waren dat Middel-eeuwse
methoden, die overigens lang stand
gehouden hebben. Voor zover mijn her
innering reikt had het laatste volksge
richt plaats, enkele tientallen jaren gele
den in Staphorst.
Maar nu is het volksgericht terug! De
parlementaire enquêtecommissie ver
hoort de betrokkenen in het openbaar en
zet vervolgens de schuldigen aan de
schandpaal, ten aanschouwe van heel
t.v.-kijkend Nederland. En - farizeïs-
tisch als we zijn - steken we allen onze
beschuldigende vingers uit en slaken we
kreten over zoveel ongerechtigheid.
De nationale verontwaardiging steeg ten
top toen bekend werd dat met procureur-
generaal Van Randwijk een afvloeiings
regeling was getroffen. Nou ja, minister
Sorgdrager is ook wel wat royaal ge
weest. De hoge ambtenaar die tenslotte
de laan uit moet omdat hij onvoldoende
heeft gefunktioneerd, krijgt zeven jaar
salaris uitbetaald en nog een gouden
handdruk van een half miljoen. Ietsje
minder was ook nog aardig geweest. En
als Winnie niet bijna smekend had ge
vraagd om een motie van vertrouwen,
dan had het haar misschien wel de minis
teriële kop gekost.
Ik hoop dat niemand het me kwalijk
neemt, maar op mij komt het allemaal
een beetje hypocriet over. We leven in
een land waar niet op enkele miljoenen
gekeken wordt als het gaat om subsidie
aan kunst van twijfelachtig allooi. Waar
jarenlang ontwikkelingssamenwerking
een bodemloze put was. Waar vooral
niet mocht worden getornd aan de socia
le uitkeringen, terwijl op grote schaal
steunfraude werd gepleegd. Waar - naar
ik me hebt laten vertellen - medewer
kers aan radio en t.v. weggepromoveerd
werden met enorme bedragen als 'gou
den handdruk'.
Over dat alles werd nimmer een kik ge
geven. Maar nu het een hoge ambtenaar
betreft, die weliswaar heeft gefaald, maar
toch een respektabele staat van dienst
achter de rug heeft, nu staat heel Neder
land, van Rodeschool tot Sas van Gent,
op z'n achterste benen. Over selektieve
verontwaardiging gesproken.
Waarnemer
Deze vraag- en antwoord-rubriek staat geheel ten dienste van de lezer
die er kosteloos gebruik van kan maken. Uw vragen op velerlei gebied
kunt u sturen aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Postbus 8, 3240 AA
Middelharnis, met in de linkerbovenhoek 'Vragen-rubriek' vermeld.
De vragen worden door deskundigen beantwoord en zullen binnen
enkele weken na de inzending compleet met antwoord in deze rubriek
worden gepubliceerd.
In Zwitserland zag ik het edelwijsje
bloeien. Dat mochten we niet plukken.
Het is hier wel te koop. Mag het wel
geïmporteerd worden?
Antwoord: De Edelweiss (niet edelwijs
je, want weiss is Duits voor wit) is in
vele landen een beschermde wilde plant
en mag daar niet geplukt worden. Dit om
te voorkómen dat deze zeldzame Leonto-
podium, die voor een aantal bergbeklim
mers een statussymbool werd, er hele
maal wordt uitgeroeid. Er is echter wel
een sterkere, veredelde soort bij de bloe
menwinkels en tuincentra te koop. Niet
alleen in Zwitserland, maar ook in ons
land, want juist die sterke Edelweiss is
hier in Aalsmeer gekweekt en wordt nu
in grote hoeveelheden naar bergstreken
in het buitenland geëxporteerd, zodat dit
Nederlandse plantje daar aan de toeristen
kan worden verkocht (en trots mee naar
huis wordt genomen!). Als u onze
Edelweiss in uw rotstuintje zet, zorg dan
voor een zonnig plekje en kalkrijke
ondergrond met wat gruis van natuur
steen. Het bloeit hier in juni/juli, maar
gezien ons klimaat eerder grijs dan zil
verwit, zoals die welke u in de bergen
vond.
OC DRIE RRmS
Ik vaag me af, waarom de mensen
'Horen, zien en zwijgen' zeggen bij inge
sloten afbeeldingen van drie aapjes,
want horen en zien doe je niet met de
handen óp de oren en de ogen! Waar
komt dit beeld vandaan?
Antwoord: De oorspronkelijke beelden
groep met drie aapjes bevindt zich in een
shinto-tempel te Nikko op het Japanse
eiland Honsjoe. Eén heeft de voorpootjes
voor de ogen, de tweede houdt ze op de
oren en de derde voor de open bek. Zij
beelden een oude Japanse levenswijsheid
uit, namelijk: zie geen kwaad (in de bete
kenis: zoek geen boze bedoeling ergens
achter), hoor geen kwaad (d.w.z. luister
niet naar roddelpraat) en spreek zélf geen
kwaad. Die aardige groep aapjes is her
haaldelijk gekopieerd en ook nagebootst
door minder goede kunstenaars die het
origineel nooit zelf aanschouwden, maar
iets dergelijks maakten. Toen er van die
uitbeeldingen in West-Europa in de han
del kwamen, werd er door onwetende
verkopers gesproken over Guido
Gezelle's dichtregels 'Horen, zien en
zwijgen doet vrede en rust krijgen', maar
die dichter bedoelde feitelijk: let scherp
op wat er te zien en te koop is, geef geen
Woont u in Dirksland en wilt u bezoek
aan huis van de goede Sint en twee van
zijn knechten.dat kan!
Op 4 december de gehele avond en op 5
December na 21.00 uur.
Heeft u interesse, bel dan voor meer
informatie naar mevrouw R. Berger, tel.
502187.
OOLTGENSPLAAT
Op woensdag 15 november a.s. zal de
gemengde zangvereniging 'Advendo'
wederom een oliebollenaktie organiseren
ten behoeve van het kledingfonds.
Deze heerlijke oer-hollandse versnape
ringen zullen huis-aan-huis te koop wor
den aangeboden, maar zijn ook 's mor
gens al verkrijgbaar naast het postkan
toor in de Pieter Biggestraat te Ooltgens-
plaat.
met optimaal resultaat
Tel. (0187) 483477
Verzorgende beroepen
Goeree-Overflakkee
Op D.V. donderdag 30 november 1995
wordt een avond belegd voor werkers in
de verzorgende beroepen in het vereni
gingsgebouw van de Geref. Gem. te
Dirksland. De heer G. van de Brenk
hoopt dan te spreken over 'Werken in de
gezondheidszorg/stress?
Aanvang 19.30 uur.
Iedereen is hartelijk welkom.
ruchtbaarheid aan eigen vindingen en
bevindingen, dan komje verder in het
leven dan door er van alles uit te flappen
wat je hebt opgemerkt en uitgedacht.
Itf.O.
Hoe verklaart u het, dat je in Frankrijk
N.O. van ons Noord-Oost ziet staan en
dat ze dan Noord-West blijken te bedoe
len?
Antwoord: Ter voorkoming van dgl.
misverstanden is het wel noodzakelijk
een aantal lessen in het Frans te nemen,
nu u met dat scheepvaartbedrijf uit
Marseille in zee gaat. Het Franse woord
Nord voor ons noord geeft weliswaar
geen problemen, maar ons oost wordt in
die taal vertaald met Est, en ons west is
daar Ouest. Noord-Oost wordt dan afge
kort tot N.E., maar ons Noord-West is in
het Frans Nord-Ouest, dus op het kom
pas N.O.
Hoe kan ik de vies geworden traptouwen
schoonmaken die al eeuwen voor hou
vast langs de trappen in ons oude huis
bungelen?
Antwoord: Zulke traptouwen bevatten
veel vet, huidschilfers en vuil van de
ontelbare handen die er langs gleden. U
kunt ze het beste met de hand wassen in
een warm sop van vloeibare zeep. Het
touw kan dan krimpen, maar dat kan
geen bezwaar zijn omdat het door de
jaren heen is uitgerekt.
Soms zijn walnoten moeilijk te pellen.
Weet u daar raad op?
Antwoord: Zulke noten kunt u beter
éérst een paar dagen in koud water leg
gen. Ze zijn dan gemakkelijker te pellen
en smaken weer vers.
„Want wij weten dat zo ons aardse
huis dezes tabernakels gebroken
wordt wij een gebouw van God
hebben, een huis niet met handen
gemaakt, maar eeuwig in de heme
len". (2Korinthe5:l)
„Naakt ben ik uit mijner moeders buik
gekomen en naakt zal ik daarhenen we
derkeren", zo heeft Job gesproken toen
hem alles in zijn leven was ontnomen.
Naakt zijn we in de wereld gekomen en
naakt moeten we er ook weer uit.
Ja erger nog, we moeten er weer uit als
naakte zondaren, als kinderen des tooms,
tenzij... ja tenzij er een wonder ge
beurt... tenzij wij van nieuws geboren
worden door het werk van Gods Geest.
En uit genade ook mogen weten van die
mantel der gerechtigheid, die Christus
heeft voor ons geweven aan het vloek-
hout der schande en waarmee we onze
zonden en schuld bedekt mogen weten
voor het aangezicht van God in de weg
van het geloof. Door het geloof recht
vaardig voor God.
En zie op grond daarvan mag en zal er
ook een thuiskomen zijn bij de Heere,
waarvan de apostel Paulus door het ge
loof heerlijk mag getuigen in onze tekst.
„Want wij weten". Twee dingen weet
Paulus door genade.
Ten eerste dat zijn lichaam gebroken
wordt, dat hij moet sterven. Ja en dat is
genade als een mens dat weet en er ook
bij leven mag, evenals Paulus. Hij heeft
immers gezegd: „De sterf alle dagen".
Maar ten tweede mag hij ook weten, dat
hij dan een gebouw bij God heeft, eeu
wig in de hemelen en dat met allen die
een even dierbaar geloof deelachtig zijn
geworden. We moeten sterven of zoals
onze tekst het zegt: „ons aardse huis
dezes tabernakels wordt gebroken". Dat
wil zeggen dat ons lichaam gebroken
wordt. Wij hebben het niet te breken!
Wij mogen het zelf niet in onze handen
nemen om het te breken! Nee het wordt
gebroken. Het is ons gezet (door God)
éénmaal te sterven en daarna het oordeel
(Hebr. 9).
Maar het is ook een voortdurend gebro
ken worden. Het doopformulier zegt het
zo: „het leven hetwelk toch niet anders is
dan een gestadige dood". Dat is de ernst
van alle dag!
Ons lichaam wordt hier ook een 'huis'
genoemd en dat gebeurt vanwege de
schoonheid, zoals de Heere het kunstig
geschapen heeft, maar tevens is het een
'aards' huis d.w.z. vergankelijk, broos en
teer, ja aan de dood onderworpen als
straf op de zonde en dat door eigen
schuld.
Het woord 'tabernakel' herinnert ons aan
de tabernakel in de woestijn. Zo is onze
levensgang. Verstaat u dat? Een tent in
de woestijn. Dat hebben wij ervan ge
maakt!
En wat is een tent? Met een flinke storm
mist het alle vastheid, het heeft geen fun
dament. Wat is dan een mens in zich
zelf? Ach, zoals Psalm 103 het zegt:
„Gelijk het gras is ons kortstondig leven,
gelijk een bloem die in het veld verheven
wel sierlijk pronkt maar kracht'loos is en
teer" en waar tenslotte van geldt: „Men
kent en vindt haar standplaats zelfs niet
meer". Wat een gedachte!
Maar luister, want nu mag Paulus door
genade verder zien met het oog van het
geloof en wordt hij getroost bij het zien
van de rijkdom van de goddelijke genade
en zegt vervolgens: „wij een gebouw van
God hebben, een huis niet met handen
gemaakt, maar eeuwig in de hemelen".
Van dat Godsghebouw geldt dat het een
vast fundament heeft, want dat funda
ment is Christus! En Hij heeft dat ge
bouw, die erfenis, verworven door Zijn
verzoenend lijden en sterven.
Hij is er ook de Weg naar toe en Hij is
ook de Deur waardoor een ellendig en
arm volk inzichzelf, hongerend en dor
stig naar de gerechtigheid, binnen geleid
zal worden.
O, een schoon gebouw is het, dat de
Heere bereid heeft in Christus en waar
Gods Geest plaats voor komt te bereiden
in het hart van zondaren en zondaressen.
In dat Godshuis met zijn vele woningen
zal alles vol zijn van de liefde.
Daar mag hier wel eens iets van beleefd
worderï, hoewel er dan nog wel eens op
zien is tegen de dood. Het is immers ook
de laatste vijand, maar o, hoe kan de
Heere stervensgenade schenken zodat
een ziel zich gedragen mag weten door
de doodsjordaan om voor eeuwig te mo
gen rusten in dat eeuwige Godsgebouw.
Dan is de dood een afsterven van de zon
den en een doorgang tot het eeuwige le
ven, om daar dan eeuwig te mogen zin
gen ter ere Gods. „Ik zal eeuwig zingen
van Gods goedertierenheen".
En dat alles is maar geen inbeelding.
Hoor maar wat de apostel getuigt.
Hij zegt niet: Wij wensen of denken,
maar: „Wij weten".
En dat kan en mag hij getuigen vanuit de
kennis van Christus en door de Heilige
Geest (vs. 5).
Hij heeft het leven aangebracht en de
onverderfelijkheid.
Zo zal dat Godsgebouw naar Zijn ge
maakt bestek in eeuwigheid verrijzen.
Daar zal de ziel verlost van het lichaam
der zonde de genieting krijgen van Gods
ongestoorde gemeenschap en het aardse
lichaam afgebroken tot in de groeve der
vertering zal ter heerlijkmaking worden
opgewekt, opgebouwd om met de ziel
verenigd in volkomenheid de God aller
genade te dienen.
O welk een vooruitzicht! En wie Hem
need'rig valt te voet zal van Hem zijn of
haar wegen leren.
Hij zal leiden 't zacht gemoed
In het effen recht des Heeren.
Wie Hem need'rig valt te voet.
Zal van Hem zijn wegen leren.
(Psalm 25:4)
Ouddorp
R. Veldman
SCHADUW
Op Oudejaarsavond wordt het lid van
Rhijnvis Feith 'uren, dagen, maanden,
jaren, vliegen als een schaduw heen' op
talrijke plaatsen uit volle borst gezongen.
Rhijnvis Feith was een Nederlands let
terkundige, geboren in 1753 te Zwolle en
overleden in dezelfde plaats op zijn land
goed Boschwijk in 1824. Hij was enige
tijd burgemeester van Zwolle en verte
genwoordiger van de sentimentele rich
ting in onze letterkunde. Hij schreef veel
leerdichten en lyrische poëzie.
Hoewel het lied suggereert dat een scha
duw snel wegvliegt, is dat lang niet altijd
het geval, getuige de zegswijze het ach
tervolgt hem als zijn schaduw'. De bete
kenis daarvan is: er is geen ontkomen
aan. Vandaar de uitdrukking 'tegen zijn
eigen schaduw vechten'. Tegen een inge
beelde of denkbeeldige tegenstander
strijden.
In dat verband is het verhaal van de man,
die na het genot van een fikse borrel
dacht dat iemand hem hinderlijk volgde,
zich omdraaide om zijn eigen schaduw te
lijf te gaan en onschadelijk te maken,
niet van humor ontbloot.
Iemands schaduw leidde zelfs tot de titel
van een zeer bekende song 'Me and my
shadow'.
Een andere bekende zegswijze luidt 'niet
in iemands schaduw kunnen staan'. Zo
wel in figuurlijke als letterlijke betekenis
gebezigd. Meestal in vergelijkingen
waarin sprake is van prestaties op geeste
lijk of sportief niveau. Hij is geen schijn
of schaduw van zijn voorganger.
Diezelfde gedachte speelt mee in de uit
drukking 'iemand in de schaduw stellen'.
Dat betekent iemand sterk overtreffen.
Vergelijk in de rechtspraak: er is geen
schijn of schaduw van bewijs. Dat leidt
dan meestal tot vrijspraak, omdat er geen
enkele aanduiding is die veroordeling
zou rechtvaardigen.
Uit de Bijbel is de spreuk afkomstig 'de
schaduw, het dal des doods'. Psalm 23
vers 4: „Al ging ik ook in een dal der
schaduwen des doods, ik zou geen
kwaad vrezen".
In enkele gevallen, thans verouderd,
noemde men de weerspiegeling van een
voorwerp in het water ook de schaduw.
In de Deugden Spreuken van Baardt
stond 'Esopus' Hond, die op een smalle
vlonder stond, en had een vlezig been,
waarvan de schaduw in 't water scheen'.
Petrus Baardt, geboren te Franeker in
1590, beschreef in de Friese taal het boe
renleven.
Van de samenstellingen noemen we in
de eerste plaats schaduwzijde, meestal in
figuurlijke betekenis gebruikt. Elke ver
andering, al houdt die verbetering in,
heeft ook een schaduwzijde. Verder
schaduwrijk, vooral gezegd van grote
loofbomen, zoals beuken. Bilderdijk: 'de
adem van de herfst ontblaert de schaduw
rijke boomen'.
Het werkwoord schaduwen komt voor in
de politiek en bij de politie: iemand laten
schaduwen. Al de gedragingen van een
verdacht persoon, een spion, zorgvuldig
nagaan.
Een modem woord dat sinds de laatste
decennia in zwang kwam is schaduwka
binet, waarin op alle ministersposten een
'vervanger' wordt gekozen. Een duide
lijk bewijs dat de taal niet dood is maar
leeft.
Datzelfde geldt voor ogenschaduw, veel
gebruikt als opmaak bij de vrouwen, al
bestaat dat woord alweer wat langer.
Tenslotte schaduwbeeld. Een aardig kin
derspel was, vooral vroeger, aan de hand
van bewegingen, overgebracht op een
De Nederlandse Bond van Platte
landsvrouwen Goeree/Ouddorp
houdt haar volgende afdelingsbij
eenkomst op woensdag 15 novem
ber in het verenigingsgebouw 'Oost
dam' te Goedereede.
Niet zoals aangekondigd iets over huid
verzorging, maar een onderwerp wat
zeker voor velen zeer interessant kan
zijn. De heer H. Vissering, apotheker in
Ouddorp, zal ons iets vertellen en aan de
hand van dia's iets laten zien wat er zoal
in de apotheek gebeurt. Een soort kijkje
achter de schermen.
Waarom moeten assistentes een oplei
ding hebben? Wat komt erbij kijken
voordat een recept wordt afgeleverd?
Verder zelf proberen een zetpil te gieten,
een capsule te vullen of een crème in een
tube te krijgen.
Kortom, genoeg om een bijzonder leuke
avond te krijgen. De avond begint om
20.00 uur en belangstellenden zijn van
harte welkom.
wit doek, een uitgebeeld ambacht te
raden. Het kreeg de naam 'stomme am-
bachtje spelen'.
Ook de schrijver Havank (het pseudo
niem voor Hans van Kallen) maakte tot
de hoofdpersoon in zijn vele detective-
boeken 'de schaduw'. En Lucky Luke
kon sneller schieten dan zijn schaduw.
We besluiten met een uitspraak van
Euripides. 'Wat is een oude man anders
dan een stem en een schaduw?' Als toe
gift een Chinees spreekwoord: 'Men
meet de torens naar hun schaduw en de
groten naar hun benijders'.
„Ja, ik ken het van de school. Het is o zo
mooi. Niet verzoend met de zonde en
voor de werkelijkheid niet opzij gegaan,
zo bewees Guido Gezelle zichzelf en de
wereld te kennen".
Dan is het een tijdje stil.
„Hoe staat uw man nu als geestelijke
tegenover de bezetter, mevrouw?" vraagt
Lien.
„Hoe komt u daarbij, om dat zo ineens te vragen?"
„Het is voor mij zo een zwaar probleem, en omdat
ik begrepen heb dat uw man predikant was, daar
om wilde ik u dit eens vragen".
Jlij is erg tegen het tieren en schelden en het ver
wensen. De Heere moet ons van de bezetter ver
lossen, door Zijn genade, belijdt hij.
Het joodse: de vijand zult gij haten, heeft Jezus
omgezet in: Bidt voor degene die u geweld aan
doen en die u vervolgen. Als er een Duitse soldaat
hier gewond aan de kant van de weg ligt te smach
ten naar water, mag u niet en ik niet, mag niemand
hem voorbij gaan en zeggen: lig jij daar maar!
Daarom, tegenover het principe van de haat, stelt
de christen de liefde".
„Maar als ik zie hoe zij in Rotterdam tekeer ge
gaan zijn en zoals u weet in Amsterdam, dan wil
mij begrip er niet aan. Haten en nog eens haten,
kan ik ze".
„Maar wat bedoelt dan het woord des Heeren dat
een andere moraal stelt, dan de moraal van ons
boze hart. Gods Woord zegt ons zo duidelijk:
„Maar ik zeg u: hebt uwe vijanden lief; zegent ze,
die u vervloeken".
Ik weet niet of u christelijk bent opgevoed; dit wil
niet zeggen, dat uw hart vernieuwd is, maar dan
kunt u toch weten dat de Heere Christus ons zo te
leven beveelt. De tijdelijke dingen worden dan ge
zien in eeuwigheidslicht. Blijven we een ogenblik
bij die gewonde Duitse soldaat.
U zult hem voorbijlopen, hem met afschuw aan
zien, ik ook, als ilc de stem van mijn hart volg.
Maar zie, Gods Geest heeft in die vreemde soldaat
genade verheerlijkt, hoe dan te denken over uw
handeling?"
Ja", zegt Lien, „dat wordt moeilijk, mevrouw".
„Neen, toch niet. Jezus heeft het eenvoudig voor
gesteld. Willen we Zijn geboden bewaren of de
stem van ons eigen boze hart volgen? Het gaat er
maar om, wat is Gods eis. Niet wat naar mijn ge
voel het beste is, mar hoe is de wet van het
koninkrijk Gods. En vragen met Paulus: Heere,
wat wilt gij dat ik doen zal? Vandaag zijn zij de
beste vaderlanders, die het hardst kunnen schelden
op de Duitsers, maar als ze zelf in de perikelen zit
ten verraden ze spoedig al hun geheimen.
Opdat gij, zo zegt Christus, moogt zijn kinderen
uw Vaders, Die in de hemelen is; Want hij doet
Zijn zon opgaan over bozen en goeden en Hij re
geert over rechtvaardigen en onrechtvaardigen".
„Het is waar, mevrouw. De Leer van Christus is
een andere, dan die van ons. Zijn liefde gaat over
vijanden. Zijn liefde is goddelijk. Maar onze liefde
zoekt uitsluitend zichzelf. Nu zie ik het ook heel
duidelijk. En het Woord heeft gelijk. Wij volgen
van nature onze eigen wegen en hebben geen
christelijke naastenliefde. En toch blijven er vra
gen te over".
„Dat zal zo blijven''.
„Ik denk aan het lied van Debora: Gezegend zij
boven de vrouwen Jaël, de huisvrouw van Heber,
de Keniet; gezegend zij ze boven de vrouwen in de
tent.
Water eiste hij, melk gaf zij; in een heren schaal
bracht zij boter.
Haar hand sloeg zij aan de nagel en haar rechter
hand aan de hamer der arbeidslieden; en zij klopte
Sisera; en streek zijn hoofd af, als zij zijn slaap
had doornageld en doorgedrongen. Tussen haar
voeten kromde hij zich, viel heen, lag daar neer;
tussen haar voeten kromde hij zich; hij viel; alwaar
hij zich kromde, daar lag hij geheel geschonden".
Verbaasd hoort mevrouw Lien het stuk uit
Richteren 5 opzeggen.
„Hoe ken je dat zo?"
„Ik heb eens het hele hoofdstuk, het lied van
Debora, van buiten geleerd. Ik vond het zulk m
proza. Er komen lyrische momenten in voor".
„Inderdaad, het is een dichterlijke ontboezeming
van verheven aard. Trouwens het is ook door Gods
Geest ingegeven. De lof van de Allerhoogste
wordt er in bezongen; maar nu de strekking ervan
voor onze tijd?"
„Ik heb teveel gezien, mevrouw. Als ik de oude
mannetjes bij ons tegen de muur zie vallen van de
honger en ellende en ik hoor de kinderen bij mijn
buurman 's avonds huilen en de moeders radeloos
hun mannen raadplegen, dan zou ik willen dat
samen heel ons volk op eenmaal al die Duitsers
met de moed van Jaël bekampten. Want toch was
er moed voor nodig zo te handelen, zoals zij ge
daan heeft.
Ja, ik zou willen helpen, mevrouw, als het ooit zo
ver kwam".
Lien heeft haar hart uitgesproken. Haar gezicht
gloeit van opwinding.
„Ik wil best weten dat mijn vingers wel eens
gejeukt hebben!" „Is 't toch waar, juffrouw?"
„Het is niet anders! Of het Gods wil zo is? Dat
weet ik niet! Misschien niet".
„De Heere Jezus heeft dit niet gewild. Toen Hij op
aarde was, was Palestina bezet gebied, maar nooit
heeft hij in deze richting gesproken. Zelfs sprak
hij: Geef de Keizer wat van de Keizer is! Dat wil
zeggen: Gehoorzaam hem in de plicht die hij u op
legt".
„De Heere Jezus had een geestelijk en geen poli
tiek werk te volbrengen, mevrouw".
„Maar de aangehaalde woorden zeggen voor het
wereldlijke ook genoeg zou ik zeggen".
„Och ja, mevrouw, u gaat dagelijks met uw man
om, die predikant is. En een dominee heeft een
overgegeven leven aan God. Hij denkt geestelijk,
ook over zijn vijanden. Hij beziet de mensen allen
gelijk, als mensen die Jezus moeten kennen, als de
Zaligmaker van hun ziel".
De vreemde domineese glimlacht over de aardige
typering van het meisje.
„Dus u gelooft toch ook dat het beter is, lief te
hebben dan te haten.
„De liefde is uit God en de haat is uit ons", zegt
Lien.
„Zo, meent u dat?"
„Ja, al zal de hele wereld bloeden en ondergaan.
Dit is en blijft altijd het werk van mensen. Als
mijn vinger bloedt, komt het, dat ik mij erin gesne
den heb. Ik geloof als de mensen stuk voor stuk
het gebod om God lief te hebben boven alles en de
naaste als zichzelf, beleefden, er geen oorlog en
geen doodslag wezen zou. Het één sluit toch het
ander uit. Als vader en moeder elkaar hartelijk be
minnen, zal alles in het gezin daarvan getuigen,
mar heeft hij konnekties buitenshuis dan zal de
ban erop liggen en de vrede er niet zijn. U vindt
mij misschien wat wijs, maar zo zie ik het".
„Juffrouw, ik ben het roerend met u eens, in de
grondslag denken wij gelijk. U hebt ook in de
moeitevolle dagen levenswijsheid opgedaan. Men
sen leren kennen, de reakties beschouwd en vóór
alles kent u de zin der Schrift. En daar gaat het
om. Want als wij de dingen gaan beschouwen,
geredeneerd uit ons verstand, dan komen we tot
heel andere konklusies.
(wordt vervolgd)
NVM
MKfBJJR
