EIIAI1DEI1-I1IEUW5
:z/
Bazar in De Samaritaan
Overdenking
Augustus 1995 op twee na
warmste van de eeuw
wmi^^^M
uit de
Heilige Schrift
pimpernel
Nationale
Speculaasdag
HET
KIJKVENSTER
Politiemannenkoor
en Oosterlands Fanfare
in de kerk te Dreischor
een huis M
verkopen... n^
Niet beschaamd
VERVOLGVERHAAL
2e Blad
VRIJDAG 22 SEPTEMBER 1995
No. 6437
Blik op kerk
en samenlevin
- Windstilte
- Mythen ontzenuwd
- Geen opgelegde eenheid
Het is al een hele tijd stil rondom het
Samen-op-Wegproces. Dat kan ook bijna
niet anders. De standpunten liggen van
weerszijden tamelijk vast en men is ook
van eikaars visie op de hoogte. Op den
duur ontkomt men er niet aan, telkens
dezelfde argumenten pro en contra naar
voren te brengen.
Op 10 oktober is er een trio-synode, een
gezamenlijke vergadering van de Her
vormde, de Gereformeerde en de Luther
se, Synode. Dan zal onder meer officieel
beslist worden over de samenwerking
tussen de kerkelijke bureau's, als ik het
even simpel mag stellen. De voorstan
ders van SoW hadden de drie arbeidsor
ganisaties alvast maar willen fuseren,
maar dat zit er voorlopig niet in. Waar
schijnlijk zal men niet verder durven
gaan dan een vérgaande vorm van
samenwerking, onder supervisie van de
drie moderamina. Met dit voorstel al
thans wil men de impasse doorbreken.
In deze windstilte viel me een artikel op
in het blad Woord en Dienst van 1 sep
tember jl., waarin ds. H. Veldhuizen en
Dr. J. Roelevink afrekenen met een aan
tal 'mythen' in het SoW-proces. Lange
tijd, zo betogen ze aan het begin, mocht
men eigenlijk geen kritische vragen stel
len, want dan werd men meteen verdacht
van kwade trouw. Maar inmiddels zijn
deze kritische vragen toch wel begrepen,
en heeft men er serieus over nagedacht.
Het eerste misverstand is dat het proces
onomkeerbaar zou zijn. Bij sommigen
leidde dat tot blind optimisme, bij ande
ren tot apathie. Maar inmiddels is wel
duidelijk geworden dat er op de ambtelij
ke vergaderingen formeel nog geen en
kele beslissing is genomen.
Vervolgens waren velen van mening dat
de beslissing kon worden genomen door
een dubbele synode, met de gewone
meerderheid. Maar inmiddels heeft de
Hervormde Synode zich uitgesproken
voor een tweederde meerderheid.
Een andere poging om de zaak door te
drukken was het medegevoel met het
'personeel' van de kerk. De mensen van
het bureau zouden slechts gediend zijn
met een snelle fusie van de diensten.
Echter, deze hebben zelf uitgesproken
dat ze alleen maar duidelijkheid wensen
ten aanzien van hun eigen positie.
En om niet meer te noemen, er is nu ook
niemand meer die gelooft dat alleen de
Gereformeerde Bond dwarsligt, want
over de hele breedte van de kerk leeft het
verzet tegen SoW.
Dit waren slechts enkele 'mythen' die
door Ds. Veldhuizen en Dr. Roelevink
werden ontzenuwd. Ze noemen er meer,
maar daarvoor ontbreekt ons de ruimte.
Terwille daarvan heb ik een en ander ook
met eigen woorden samengevat.
Het is goed dat deze dingen nu maar
eens openlijk worden gezegd. Want, zo
zeggen ze aan het slot van het artikel,
„eenheid kan niet worden opgelegd aan
een grondvlak dat er niet aan toe is".
Het is te hopen dat de synoden dat ook
zullen beseffen.
Waarnemer
Het laatste weekend van september
(volgende week dus) is traditie ge
trouw het bazarweekend voor het
verpleeghuis De Samaritaan, waar
aan al vele maanden hard aan ge
werkt is en waar door velen naar
uitgekeken wordt staat weer voor
de deur. De grote bazar in het ver
pleeghuis is intussen een begrip ge
worden. Duizenden bezoekers we
ten elk jaar weer met mooie spul
len thuis te komen, gewonnen of
gewoon gekocht.
Ook dit jaar is de bazar weer groots op
gezet en zijn er aktiviteiten voor jong en
oud. Een grote trekpleister is natuurlijk
de rommel- en boekenmarkt. Er zijn
weer heel wat zolders leeggeruimd en
kunnen nog leeggeruimd worden want
tot op het laatst kunnen nog spullen ge
bracht worden.
Op de rommelmarkt natuurlijk veel oude
spulletjes uit grootmoeders tijd maar bij
het advertentiespel zult u alleen maar
nieuwe prijzen tegen komen. Dankzij de
steun van de bedrijven binnen en buiten
Goeree-Overflakkee is het gelukt om
weer mooie prijzen achter de hand te
hebben voor het advertentiespel maar
ook voor vele andere aktiviteiten zoals
o.a. het schieten en blik gooien.
De voorbereidingen van de bazar gebeurt
in en buiten De Samaritaan. De bloe-
menkraam staat helemaal vol met kleuri
ge stukjes en de droogboeketten zullen
ook zeker weer op veel belangstelling
kunnen rekenen. Niet alleen aan de bloe
men is hard gewerkt ook voor de kraam
met eigengemaakte kaarten is veel werk
verzet. Sieraden worden er verkocht en
natuurlijk ook de produkten die de bewo
ners van De Samaritaan gemaakt hebben.
Het is bijna teveel om op te noemen. Het
verpleeghuis is even onherkenbaar ge
worden. Dit kom.t ook grotendeels door
de aankleding met de tekeningen en
werkstukken die de scholen gemaakt
hebben. Hier zijn weer mooie prijzen
mee te verdienen en alle kinderen zijn
natuurlijk nieuwsgierig of zij in de prij
zen gevallen zijn.
Voor de kinderen zijn er bijzondere akti
viteiten zoals de grote kinderhoek met
het ballenbad, zaterdags kan er weer
volop gereden worden over het parcours
van Veilig Verkeer Nederland en zijn de
pony's er weer van de manege. Durven
ze niet op de pony dan kan er altijd nog
een keer een ritje met de huifkar gemaakt
worden.
De etenswaren nemen altijd een bijzon
dere plaats in binnen de bazar. De grote
trekpleister op zaterdag is natuurlijk de
verkoop van vis. De vissers uit Goede-
reede hebben alle medewerking weer
toegezegd en weten zich verzekerd van
een groot aantal visliefhebbers.
Oliebollen zijn er altijd en ook altijd
even lekker. Net bij de uitgang zorgt
men er wel voor dat u nog een zak mee
kunt nemen voor thuis. Over lekker ge
sproken... De advokaat, de ijskraam,
koek en fruit enz. Ook voor de 'lekkere
trek' wordt gezorgd.
In de hal van De Samaritaan staan de
poppen van Judith Briars, deze bazar is
er weer een prachtige pop van haar die te
*o/? zaterdag 30 september
De stichting Musi Voca geeft haar
laatste concert van het seizoen
1995 op zaterdag 30 september in
de Nederlands Hervormde Kerk te
Dreischor.
Aan dit concert werken mee het Politie
Mannenkoor Zeeland en Oosterlands
Fanfare.
Het concert, dat zeker de moeite waard is
om te komen beluisteren, begint om
20.00 uur. De entree bedraagt 7,50;
voor donateurs echter 5,00.
met optimaal resultaat
Makelaar Tamboer
Tel. (01870)8 34 77
winnen is als u tenminste de naam van
de pop weet te raden.
De huisomroep Radio Rogos zal de be
zoekers zeker stimuleren voor het aan
vragen van een verzoekplaat voor de
luisteraars en ook kunt u meedoen naar
het raden van geluiden. Heel veel aktivi
teiten dus en nu hebben we ze nog niet
eens allemaal opgenoemd...
Niet alleen overdag is het de moeite
waard maar ook 's nachts wordt er
gewerkt om zoveel mogelijk geld bijeen
te krijgen. De sportieve paalzitters gaan
er weer een nachVje extra voor zitten en
dat moet natuurlijk wel wat opleveren.
Van vrijdag op zaterdag en zaterdag
overdag kunt u ze sponsoren en aanmoe
digen om de ogen open te houden. Ook
's nachts zullen er lekkere dingen te ver
krijgen zijn rondom de vijver.
Zaterdag zijn er bovendien de old-timers
van de Peugeot 404 club. Deze oersterke
oudjes hebben het nodige achter de rug
en zijn allemaal even mooi gerestau
reerd. Wilt u ze van dichtbij bekijken of
zelfs een ritje maken dan bent u zaterdag
welkom.
Het zal weer een hele drukte worden met
veel geroezemoes en natuurlijk ook mu
ziek want vrijdagmiddag tussen drie en
vijf en vrijdagavond tussen zeven en
negen zult u vast en zeker de muziek
groep Speelgoed ontdekken die oude
muziek uil diverse landen ten gehore zal
brengen.
Op een bazarmarkt met zo'n gemoedelijk
sfeertje hoort natuurlijk ook lekkere ont
spannende muziek. Een echte ouderwet
se accordeonist zal zeker aan deze sfeer
meewerken. Op zaterdag is hij te gast en
zal zo hier en daar onverwacht zijn mu
ziek laten horen.
Het wordt dus weer een echt traditioneel
bazarweekend in De Samaritaan met veel
leuke aktiviteiten, veel mooie prijzen,
enorm veel 'rommel', gezellige muziek
en men hoopt natuurlijk op een grote op
brengst voor de welzijnszorg van het
verpleeghuis.
De opbrengst komt dirckt ten goede aan
de bewoners, want vele aktiviteiten bin
nen en buitenshuis voor de bewoners
worden hiervan bekostigd. Daarom is elk
dubbeltje, elk kwartje belangrijk, want
door al die dubbeltjes en kwartjes kan
men de bewoners van De Samaritaan
heel gerichte aktiviteiten aanbieden. Of
dit nu aktiviteiten zijn met twee bewo
ners of met een zaal vol. Het is beiden
even belangrijk.
BAZAR IN DE SAMARITAAN:
Vrijdag 29 september
10.00 tot 21.00 uur.
Zaterdag 30 september
10.00 tot 16.00 uur
(I Petrus 2:6)
Waarop bouwen wij ons geluk? Als we
werkelijk gelukkig willen zijn, dan moe
ten we een heel hechte grondslag heb
ben, waarop het huis van ons leven veilig
kan staan. Als de grondslag niet stevig
is, dan kan ons levenshuis heel makke
lijk instorten en blijft er niets van over.
Waarop bouwen wij? Er is zandgrond en
er is rotsgrond. Waarop hebben wij ons
leven gebouwd, en is dat een goede
grond?
De Bijbel Iaat ons niet in het onzekere.
God Zelf heeft een uitverkoren en kost
bare hoeksteen gelegd in Sion. Die hoek
steen is Jezus Christus. Op Hem kan ge
bouwd worden.
Op Christus kunnen we ons levenshuis
bouwen in de zekerheid dat het dan voor
altijd stevig en vast staat. Op Christus
bouwen geeft de zekerheid dat de grond
ons niet onder de voeten weggeslagen
kan worden. Op Jezus Christus bouwen
wil zeggen: in Hem geloven.
Wie op Jezus zijn geloof bouwt, die zal
niet beschaamd uitkomen. Beschaamd
worden, dat wil zeggen: denken behou
den te zijn en dan merken verloren te
gaan. Dat is verschrikkelijk, en de apos
tel Petrus waarschuwt daar tegen in dit
hoofdstuk. Voor de gelovigen geldt dat
zij niet beschaamd uitkomen als zij op
Christus bouwen.
Maar voor de ongelovigen geldt: De
steen, die de bouwlieden verworpen had
den, die is geworden tot een hoeksteen
en een steen des aanstoots en een rots der
ergernis, voor hen, die zich daaraan, in
hun ongehoorzaamheid aan het woord
stoten.
Het is dus zo dat Jezus Christus voor ons
een rots des behouds is, een grondslag,
waarop we eeuwig kunnen staan, of
anders is Hij voor ons een rots der erger
nis, een steen des aanstoots, waar we ons
van afwenden in ergernis, met als gevolg
dat we naast de vaste grond komen te
staan en geen houvast hebben. Wie in
Christus gelooft, die heeft de vaste grond
gevonden, maar wie aan Christus voor
bijgaat, zich aan Hem ergert, die heeft
geen enkel houvast, nu niet en ook in de
toekomst niet.
Nu zegt de apostel Petrus dat niet om het
verder aan ons over te laten. Hij zegt niet
dat we nu zelf maar moeten zien wat we
doen. Nee, Petrus dringt er bij ons sterk
op aan om de goede keus te doen. Petrus
zegt dan: en komt tot Hem, de levende
steen, en laat u ook zelf als levende ste
nen gebruiken voor de bouw van een
geestelijk huis.
Van deze uitnodiging is de Bijbel vol.
Jesaja roept alle einden der aarde op, om
zich tot God te wenden en behouden te
worden. De Heere Jezus nodigt alle ver
moeiden en belasten om tot Hem te
komen en rust te vinden.
Ook tot ons allen komt steeds weer de
nodiging om tot Jezus Christus te komen
en heel ons leven op Hem te bouwen,
opdat we niet beschaamd worden, maar
eenmaal in Zijn heerlijkheid mogen bin
nengaan.
Sommelsdijk
J. Willemsen
Laatste fietsvlaggetjes
verkrijgbaar op
gemeentedag in Middelharnis
Zaterdag 23 september wordt onder het
thema Verkeer en Vervoer de landelijke
gemeentedag gehouden.
Op Goeree-Overflakkee zijn de vier ge
meenten samen met andere organisaties
op het gebied van verkeersveiligheid
aktief binnen de Regionale Projektgroep
Verkeersveiligheid Goeree-Overtlakkee
(RPVGO). De projektgroep is daarom
a.s. zaterdag ook aanwezig in het ge
meentehuis van Middelharnis. Zij zal de
bezoekers graag informeren over alle ak
tiviteiten van de projektgroep en ver
koopt op deze dag de laatste oranje vlag
getjes van dit jaar met succes gehouden
aktie Fietsvlag.
Op de gemeentedag 23 september a.s.
worden de laatste vlaggetjes voor de be
kende aktieprijs van 2,50 verkocht en
sluit de projektgroep de aktie Fietsvlag
1995 af. Naast de fietvlaggetjes staat de
projektgroep zaterdag alle geïnteresseer
den graag te woord om hen iets te vertel
len over de aktiviteiten van de RPVGO.
tuinontwerpburo
hoveniersbedriif b\L^-
V ^Verrassende
23 september 1995:
bij Banketbakkerij van Helden
Aan het einde van de zomer komt
de nieuwe oogst amandelen in ons
land. Daarom hebben de banket
bakkers, verenigd in de Nederland
se Banketbakkers Ondernemers
Vereniging (NBOV), de komst van
de verse amandelen aangegrepen
om elk jaar een 'Nationale Specu
laasdag' te organiseren. De eerste
is op zaterdag 23 september en zal
op Flakkee door Banketbakkerij
Van Helden te Middelharnis wor
den ondersteund.
Speculaas is een typisch Nederlands pro-
dukt, dat in jarenlange traditie gebakken
met bijzondere kruiden en in speciale
Weerpraatje:
(door Jan Versteegt)
De afgelopen augustusmaand heeft geruime tijd geaasd op een gouden plak. Lange
tijd zag het er naar uit dat de oogstmaand de koploper 1975 naar het tweede plan zou
verwijzen. Het lukte niet, dat werd veroorzaakt door een verslapping in de warmte-
produktie gedurende de laatste week. Daardoor kon ook augustus 1947 op een hoger
niveau blijven. Er bleef niet meer over dan een bronzen medaille.
De maand werd zeer warm, zeer 'zonnig en ook uitermate droog. De gemiddelde et-
maaltemperatuur kwam in De Bilt uit op 19.7 graden, daarmee bleven 1975 (19.9) en
1947 (19.8) voor. In het tijdvak 1 tot en met 26 augustus steeg het kwik in De Bilt
dagelijks boven de 20 graden. Op 17 dagen werd het zelfs 25 graden of warmer. Vijf
maal werd de tropische grens van 30 graden beriekt of overschreden. Gemiddeld telt
augustus op ons landelijk instituut 19 dagen met een temperatuur van 20 graden, zes
zomerse dagen van 25 graden of meer en slechts één tropische dag.
De warmte was er voor verantwoordelijk dat de temperatuur van het zeewater flink
steeg. Rond 20 augustus was de temperatuur opgelopen tot 21 graden, het Usselmeer
kende een waarde van 23 graden. Dat leidde er toe dat er op het warme water van het
Usselmeer al op de 14de enkele waterhoosjes werden gesignaleerd.
De maand augustus was uitermate zonnig. Landelijk werden er 277 uren zonneschijn
geregistreerd, tegen 187 normaal. De Bilt scoorde 281 uur, daarmee werd het de op
twee na zonnigste augustus van de eeuw. Nog meer uren maakte de warmtebron in
1947 (313 uur) en in 1975 (293 uur). Valkenburg bij Leiden was het zonnigste sta
tion, daar werden 300 uur op de klokken gezet. Maastricht kreeg echter slechts 251
uur zon.
Er heerste in augustus op veel plaatsen, met name in het zuiden en zuidoosten van het
land, een ernstige droogte. Dat werd nog versterkt door de aanhoudende zonneschijn
en een soms stevig waaiende oostenwind. Neerslag viel er nauwelijks.
De Bilt kende een periode van 28 dagen op rij, waarin er geen meetbare neerslag kon
worden bijgeschreven in de boeken. Gemiddeld over het land viel 29 mm, tegen 69
normaal. In het uiterste zuiden van Limburg werd slechts 10 mm opgevangen, op een
amateurstation in Wychen niet meer dan 3 mm, in Tiel 5 mm.
De zomer van 1995 heeft, net als augustus, een bronzen plak in de wacht gesleept.
Samen met 1983 werd een derde plaats veroverd, waarbij 1976 en 1947 onaantastbaar
bleven. Vooral de magere start in juni en de koelere eindfase in augustus hebben ertoe
geleid dat de afgelopen zomer geen serieuze aanval heeft kunnen ondernemen op de
twee ereplaatsen. Toch zijn er wel een tweetal succesjes geboekt. De 'hoogzomer', de
periode 1 juli tot en met 31 augustus, werd de warmste sinds tenminste 1706. Wat het
aantal warmtepunten betreft werd 1976 voorbijgestreefd. De Bilt kreeg 169 punten,
een tweede plaats. Warmtepunten worden verdiend als het etmaalgemiddelde boven
de 18 graden stijgt. Een gemiddelde van 20 graden levert 2 punten op. Het jaar 1947
scoorde in totaal 222 punten en staat eenzaam aan kop.
platte vormen, een ware traktatie is. In
vroegere dagen werden speciale poppen,
de vrijers en vrijsters, vooral rond smter-
klaas gebakken. In de volksmond ook
wel 'sinterklaaskoek' genoemd. Maar nu
we veel sneller over de nieuwe oogst
amandelen kunnen beschikken, kunnen
we al veel eerder van dit heerlijk pro-
dukt genieten. Het bijzondere aan het
spekulaas produkt is de verwerking van
een speciale kruidensamenstelling: het
speculaaskruid. In de juiste verhouding
zitten daar maar liefst vijf specerijen in:
coriander, kaneel, kruidnagel, nootmus
kaat en cardamon. Dat laatste is op sa-
fraan na het' duurste kruid. Natuurlijk
verwerkt de banketbakker voor de echte
.speculaas de beste ingrediënten. Zo be
reidt ook Banketbakkerij Van Helden
pure amandelspijs voor gevulde specu
laas. Deze onweerstaanbare lekkernij
wordt gemaakt van gemalen amandelen,
gecombineerd met citroenrasp, suiker en
verse eieren.
Ter ere van de eerste 'Nationale Specu
laasdag' introduceert Banketbakkerij
Van Helden naast het bestaande assorti
ment niet alleen een speculaascake, maar
zullen ook voor het eerst 'speculiefjes'
verkrijgbaar zijn. Dit zijn hartvormige
koekjes van speculaas produkten tijdens
de 'Nationale Speculaasdag' te proeven
zijn bij Banketbakkerij Van Helden te
Middelharnis.
-18-
Mota wijst naar de grote koppel spreeu
wen, die boven het Hoogkalse bos, dan
als een donker scherm en dan weer als
een licht scherm hun zwenkbeweging
maken.
,,Ze maken zich gereed voor de grote
trek", vertelt Jan Telker.
„Maar dat ze nu al willen gaan naar war
mere oorden. Het is hier nog zo best
voor ze, zou je zeggen". „Dat is het instinkt. Ze
weten dat het straks herfst wordt met stormweer
enzovoort. En daarom willen ze tijdig in het ande
re gebied zijn".
„Mooi is dat allemaal", zegt Mota en hij draagt
ijverig stenen aan.
„Ja, daar zijn veel mooie dingen, maar je moet oog
voor hebben".
„Dat is zo".
„Je weet dat er staat in de Bijbel: „De hemelen
vertellen Gods eer en het uitspansel verkondigt
Zijner handen werk. Daar moest een mens meer op
letten. Hij heeft alles schoon gemaakt op Zijn tijd.
En nu mag de mens ervan genieten".
„Daarom vergat ik om stenen te brengen..."
Jan Telker kijkt verwonderd op.
„Als dat waar is, vind ik het verzuik niet zo erg",
zegt hij.
„En het is zo.zegt Mota eenvoudig.
„Geef dan maar stenen, dan kan ik ook weer ver
der".
Mota draagt nu weer ijverig stenen aan. Hij vindt
Jan Telker een aardige man. Daarom vergeet hij
spoedig dat de bouw van deze kamertjes nog
onverwacht aan de orde kwam. Nu is dit alles hem
welkom.
De kantelende spreeuwenwolk is weggedreven en
Mota peinst er over hoe het kan zijn, dat de vogels
zich niet vergissen, door bijvoorbeeld midden in
de zomer al weg te trekken, maar dat ze altijd in
een bepaalde tijd in het najaar Hollands weiden en
bossen veriaten om te gaan naar lieflijker oorden.
„Het zal wel een domme vraag zijn, Telker, maar
hoe weten de vogels dat het weer de tijd is om
naar warmer oorden te vertrekken?"
Jan Telker kijkt op, alsof hij zeggen wil: „Hè,
denk je nog steeds over dit onderwerp?" ,,Ik kan
niet anders denken of ze moeten er erg in hebben
dat de dagen gaan korten. En dat hebben de jonge
zowel als de oude vogels toch op de één of andere
manier in de gaten".
„En niet alleen de spreeuwen weten het, ook de
mezen en vinken!"
„Ja, en de zwaluwen en de eenden en de kraaien",
vult de oude metselaar aan.
„Maar wat ik zo'n wonder vind, is, dat ze zo goed
de weg weten!"
„Ja, ik geloof dat ze net zo zeker hun koers via de
vaste windstreken bepalen, als een zeeman die
volgt naar uitwijzen van zijn kompas".
„En ik heb wel eens gehoord, dat ze nooit over zee
gaan, maar altijd over land".
„Volgens degenen", die het weten kunnen door
nauwkeurig onderzoek, vliegt de Europese ooie
vaar in hoofdzaak langs twee routes naar zijn win
terkwartier. De ene route is over Turkije, Syrië,
Israël en Egypte naar Afrika en de andere moet
noodzakelijk de Straat van Gibraltar over om daar
te komen".
„Dus waar de zee het smalst is".
„Ja, want de trekkers vermijden de zee. Maar bij
Gibraltar kunnen ze, als ze hoog vliegen, er mis
schien wel overheen kijken".
Jan Telker heeft de laatste steen in zijn hand. Mota
ziet het nog net op tijd. Op een holletje gaat hij
naar de steenhoop en haalt er een arm vol.
„Ja, dat scheelde niet veel of je had op me moeten
brommen", lacht Mota.
„Ik brom niet zo gauw".
„Ja, dat zeg je nu wel.maar ik had maar eens te
laat moeten komen".
Over de hele lengte legt Mota nu hier en daar een
stapeltje stenen. En de tonnen vult hij gedeeltelijk
met specie.
„Lekker spulletje, vind je ook niet?"
„Ja zeker".
Het valt Mota op, dat de oude metselaar voorliefde
voor specie aan de dag legt. En eigenlijk ook geen
wonder, want zonder specie zou hij heel weinig
kunnen uitrichten. Wat moet een weideboer begin
nen zonder koeien? En iemand die van studeren
houd wat zou hij moeten beginnen zonder boeken?
„We zijn zover, dat we het raam erin moeten zet
ten. Kun jij een paar latten opzoeken?"
„Een paar latten.Ik zal het aan moeder vragen".
„Een hamer en spijkers heb ik zelf wel".
Mota loopt naar de tuin.
„Moeder, een paar latten voor Telker... om het
raam vast te zetten".
„Een paar latten! Die heb ik niet, jongen".
„Die moeten er toch zijn; anders kan hij niet ver
der".
„Ja, dat begrijp ik ook! Weet je wat! We zullen er
een paar bonestaken uittrekken".
„Twee van de sterkste, dat kan best".
Mota voegt de daad bij het woord. Gelijk met de
staak komen de wortels van de pronkbonen mee
uit de grond.
„Schuif de ranken er maar af Kijk eens aan, die
zijn sterk genoeg!"
Met twee bonestaken gewapend gaat Mota naar
het nieuwe bouwsel.
„Kan dit Telker?"
„Heel best, jong!"
Jan Telker vat het gereedstaande raam op en zet
het op de muur.
„Hou jij het even vast, dan zal ik het recht zetten".
Op de vensterbank legt hij het waterpas.
„Hier moet hij een tikkeltje omhoog komen.
Wacht, ik zal er iets specie onder doen. Dan staat
het raam zuiver horizontaal".
De ene bonestaak wordt op het raam geslagen.
„Ga jij even op de ladder staan en sla hem aan het
huis vast, Mota".
Mota pakt de hamer over en wacht op de ladder op
het sein van Telker. Als deze zijn paslood heeft
uitgehangen zegt hij na even passen: „Maken!"
Met een paar slagen heeft Mota de spijker in het
dak getimmerd. Nu kunnen ze weer verder. Het
kleine raam voor de slaapkamer komt straks aan
de beurt.
Als ze een poosje hebben gewerkt komt moeder
Petwas met een presenteerblaadje, waarop een
paar koppen geurige thee staan te dampen.
„Kijk eens, jullie zult wel weer een bakje lusten".
Jan Telker lacht en puffend zet hij zich met de ene
knie op de grond.
„Ik ben nooit getrouwd geweest, maar het heeft
me altijd nog gespeten. Vrouwen kun je eigenlijk
niet missen".
„Nou klets je maar wat, Jan".
„Het is waar wat ik je zeg. Heerlijk, zo'n bakje
thee".
„Hoe is dat dan gekomen, dat je nooit getrouwd
bent?" vraagt Mota verwonderd. „De jongen hoort
toch het meisje te vragen?"
„Hoor die jongen eens", lacht moeder Petwas.
„Dat kan ik jullie gauw vertellen. Ik ben er niet
aan toe gekomen. Ik denk, dat ik teveel in mijn
werk ben opgegaan".
„Dan is het maar goed, dat je niet getrouwd bent.
{wordt vervolgd)
Jan Deugtstraat 15, Herkingen, Tel. 0187-669420
