Examen
perikelen
MobilD
Oud-Middelharnisse in Rotterdam
60 jaar getrouwd
Ouddorps strand wordt
elke dag schoongemaakt
Soms wel 15 ton per dag
Rally Formula
Garage Knöps B.V.
Dodelijk verongelukt
in loofklapper
'Extra lampnl$f&
in Merkkleding
Ramoco b.v.
Vakantiebelevenissen...
(II)
Schurvelingen tocht
in Ouddorp
Win midweek Port Zelande
VRIJDAG 11 AUGUSTUS 1995
No. 6425
POSTBUS 8 - 3240 AA MIDDELHARNIS
Redaktie en administratie: Langeweg 13, Sommelsdijk. Tel. (01870) 82629.
Hoofdredakteur: A. J. Grinwis, tel. (01870) 8 33 92. FAX (01870) 85736
CHR. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond
KWARTAALABONNEMENT 14,25 JAARABONNEMENT 55-
Advertentieprijs 40 cent per mm; bij kontrakt speciaal tarief.
Giro 167930- Bank: Rabo Middeihamis, rek.no. 34.20.01.108
In de politiek is een interessante, maar
ook fundamentele discussie aangezwen
geld. Er zijn Kamervragen gesteld over
de examens biologie. Waarom wordt de
evolutieleer niet centraal schriftelijk
geëxamineerd?, zo luiden de vragen.
Zo'n alles dominerende theorie behoort
centraal in onze kennis te staan, die druk
je niet weg in het hoekje van de school
onderzoeken, zo lijkt men te betogen.
Dat het een onderwerp voor de schoolon
derzoeken is, komt omdat er nog altijd -
gelukkig - scholen zijn die de evolutie
leer niet als maatgevend doceren. Zij
hebben een ander uitgangspunt: God
heeft de hemel en de aarde geschapen.
Wat wij aan ontwikkelingen in de natuur
zien, is te vangen onder de naam micro
evolutie (kleine ontwikkeling), maar zal
nooit leiden tot soortveranderingen zoals
de theorie van de macro-evolutie die
leert. Trouwens, zo wordt op die scholen
betoogd: ook de tijdschalen die de evolu
tieleer hanteert, zijn discutabel. Er zijn
alternatieven voor. Wij willen de evolu
tieleer dus wel doceren, maar dan in het
kritische kader van: is het echte natuur
wetenschap, of filosofie? Is de gehan
teerde methode juist? Welke alternatie
ven zijn er? Waar overschreidt deze
theorie de grenzen van de biologie of
geologie?
Je kunt er dus zeer serieus mee bezig
zijn, al 'geloof' je er niet in. Nee, zeggen
de Kamervragenstellers, zo'n belangrijke
theorie hoort in het centraal schriftelijk
thuis. Uit hun voorbeelden blijkt dat zij
het verschil tussen micro- en macro-evo
lutie niet zo goed onderkennen. Verder
vinden ze het kennelijk niet erg dat die
belangrijke theorie, meer dan op het
schoolonderzoek een onderwerp met
standaardantwoorden wordt, netjes vol
gens het boekje te leren.
We zijn over het algemeen gezagsge
trouw, zeker als het gaat om het gezag
van de wetenschap. Rationeel als we
zijn, hebben we een heilig ontzag voor
wat de cijfers zeggen. Zo hebben we ons
de laatste anderhalve eeuw neergelegd
bij het feit dat de wetenschap ons precies
wist te vertellen hoe de aarde en het
leven is ontstaan. Bij ons geen verzet
tegen de evolutieleer, bij ons geen
comités tot verwijdering van die weten
schap uit de schoolboeken.
De wetenschap vertelt ons... Dat die
wetenschap meestal door het filter van
de popularisator tot ons komt, houdt ons
nauwelijks bezig. Dat iemand die popu
lair over zijn vak wil schrijven een boei
ender betoog kan opbouwen door te stel
len dat iets gebeurd is, dan dat hij alle
mitsen en maren opsomt, laat zich raden.
En zo lijkt alsof de moderne wetenschap
het pleit gewonnen heeft en het nu wel
vaststaat dat de Bijbel op dit gebied op
zijn hoogst als een dichteriijk boek mag
worden gezien.
Want dat is gebeurd. Door de struktuur
van de Nederlandse maatschappij in zui
len, bleef de evolutieleer als leidend
principe eigenlijk lang onderhuids aan
wezig. Erg genoeg is het mede door de
wijze waarop de Vrije Universiteit een
synthese tussen geloof en wetenschap
verwoordde, een algemeen geaccepteer
de maatschappijvisie geworden.
Want, als we het over de evoluüe als
principe voor de verklaring van het ont
staan van de aarde en het leven hebben,
moeten we ver over de grenzen van de
biologie kijken. De evolutietheorie is
geen puur biologische theorie. Zelfs geen
puur natuurwetenschappelijke. Wie deze
theorie uitwerkt, stuit op de vragen naar
de oorsprong van de mens. Dat is vanaf
het begin onderkend.
De veronderstellingen over het ontstaan
van de aarde en van de soorten hield en
houdt niet op bij de mens. Integendeel,
de evolutie veronderstelt de mens als
schakel in dat proces. Dus geen schep
pende God, dus geen beelddrager, geen
rentmeesterschap. De mens is uit de
aarde aards, en heeft het vermogen ont
wikkeld (nee, niet gekregen) om zijn
eigen soortontwikkeling te sturen.
Wie stuurt, weet wat links en rechts is.
Met andere woorden hij weet, of zoekt
de weg. Nog anders gezegd: je hebt
geleerd te sturen. Het christendom heeft
de normen daarvoor altijd ontleend aan
de Bijbel. Wat nu veranderd is, is dat de
mens als schakel in het evolutieproces
dat normenpatroon vervangen heeft voor
eigen norm en waarden. Die worden ont
wikkeld op grond van wat we noemen
het maatschappelijk draagvlak, of wat
wij mensenrechten noemen of het niet-
discriminatiebeginsel. Normen die naar
hun aard tijdgebonden en situatiegebon
den zijn. Zij kunnen lang standhouden,
maar ook snel weer veranderen. En evo
lutionaire termen: het recht van de sterk
ste norm zegeviert. Joegoslavië laat zien
hoe dat óók op het slagveld kan zijn.
Een tweede aspect van het evolutionaire
wereldbeeld is dat de mens God als
Schepper en Onderhouder heeft afge
zworen. In feite past alleen nog maar een
eigen gemaakte god. Religie is een tus
senstap in een ontwikkelingsproces van
bindende krachten naar individualisme
met de bereidheid zich aan 'logische'
regels te binden. Religie is een fase van
gemeenschappelijke zekerheid vinden, in
onzekere tijden.
Duidelijk zal zijn dat een hiernamaals
niet past in dit concept. De evolutionist
ziet de mens uit de aarde aards. Stof dat
tot stof wederkeert. Logisch dat dan
steeds makkelijker gedacht kan worden
over het begin en het einde van het
leven. Dat dat ondergebracht wordt bij
de categorie: zelf over beslissen.
Natuuriijk valt of staat onze maatschap
pij niet met het al dan niet centraal exa
mineren van de evolutiegedachte. In een
commentaar van NRG Handelsblad werd
wel gesteld dat deze paarse regering nu
een prachtig onderwerp heeft om te
tonen dat ze onder het juk van het CDA
uit is. Geen der partijen hoeft nu een
compromis te sluiten.
Waarmee eens temeer bevestigd wordt
dat het gaat om het verder uitroeien van
de invloed van het christendom op het
publieke leven.
Het wordt tijd dat de kerken eens wakker
worden.
Het wordt tijd dat de gevaren van dit
soort ontwikkelingen worden onderkend.
Dat loopt uit op (opgedrongen) keuzes.
Ook zonder dat ze vervolgd worden,
kunnen christenen in een isolement
terechtkomen.
De vraag gaat nijpen of zij zich daarvoor
over hebben.
RENAULT-dealer
Middelharnis
Telefoon (01870) 8 22 22
De in Ouderkerk aan den IJssel
geboren Cornelis Zuiddam was
nog maar 19 toen hij, begin derti
ger jaren, al z'n eigen schip bezat.
Geboren schipper was 'ie, gewend
de ogen altijd goed de kost te geven
en zo deed Iiij toen hij in 1931 in de
Rotterdamse Hoogstraat passa
gierde. Daar laveerde de in Mid
delharnis geboren Elisabeth Esse-
bagger tussen al het voetvolk door,
maar de jonge schipper kreeg haar
scherp op het netvlies.
Ooit had 'ie haar eerder gezien, wist 'ie,
ergens op een plek waar hij z'n 'Risico'
had afgemeerd. Schippersdochter was ze,
jongste uit het gezin van schipper
Hannes Essebagger die, evenals z'n
vader, in Middelharnis beurtschipper
was geweest maar, toen ze 8 was, voor
de vrije vaart had gekozen. Elisabeth zat
in de derde klas van de openbare school
in Menheerse toen ze haar geboorteplaats
verliet en ruilde voor het leven van een
schipperskind op de 'Nova Cura', de
'nieuwe zorg'.
We zeiden 't al, schipper Zuiddam had
een scherpe blik: „een aardig vrouwtje
voor op m'n schip", heeft hij bij de ont
moeting gedacht, maar 't zou pas na een
verkeringstijd van 4 jaar zijn dat de
schippersdochter haar intrek nam op de
'Risico' van haar echtgenoot, want 't is
wat geworden tussen die twee en 't is
nóg wat, want 18 augustus zijn ze 60 jaar
getrouwd.
In huize 'Avondrust' aan het rustige
Rotterdamse Nudenoord, genieten ze van
de oude dag, zij 85 en hij bijna 85, bei
den nog goed gezond en vitaal, al
gebruikt dhr. Zuiddam een kruk bij het
lopen. In 1949 is 't geweest dat in de
Rotterdamse haven z'n lijf werd geman
geld tussen de luikenkap van z'n eigen
schip en de romp van een zeeschip, 't
Zou haast z'n leven hebben gekost, maar
hij is er boven opgekomen, zoals ze
samen wel meer overleefden. Hun schip
werd in de oorlog in Rotterdam gebom
bardeerd, kreeg een voltreffer in de
machinekamer, maar gelukig waren geen
van beiden aan boord; driehonderd meter
verder werd de motor teruggevonden, zo
hevig was de klap geweest. Of die keer
dat ze uit de haven van Medemblik voe
ren en ze buiten in moeilijkheden kwa
men terwilj er geen weg terug was.
Ze overdenken hun leven in dankbaar
heid. Uit het huwelijk werden vijf kinde
ren geboren van wie er twee schipper
zijn geworden en nog varen, „'k Zou
best nog 'es een reisje mee willen
maken', zegt de 85-jarige diamanten
bruid, maar ze is dan ook altijd een
Flakkeese 'haai-baai' geweest, zo wordt
ze door haar man geprezen.
Nee, ze hebben 't niet gedacht dat ze
samen zo gezond en zo oud zouden
mogen worden.
Wanneer u hen geluk wilt wensen; hun
adres: fam. C. Zuiddam, Nudenoord 218,
Huize Avondrust, 3079 ZM Rotterdam.
De strand^choonmakers, klaar voor de aktie.
't Mag zo zijn dat het strand bij uitstek de plaats is
waar zaken worden afgelegd, voor kleding geldt
dat vooral, niét echter voor slechte gewoontes. Die
worden zorgvuldig in stand gehouden en blijven
eigen aan velen van hen die zich zo zorgeloos zon
nebaden...
Gelukkig maar dat de gemeentebestuurders van Goederee-
de die dagelijks duizenden op hun stranden weten, met een
aantal smeerpoetsen rekening houden. Elke dag, zaterdags
zelfs tweemaal omdat het zondags wordt nagelaten, wordt
het strand door vier jongemannen, scholieren nog, schoon
gemaakt en dat geeft het viertal handen vol werk. 's
Morgens om half zeven wordt begonnen bij de Kwade
Hoek en 't is al middag eer de ploeg en de begeleidende
traktor met aanhanger het eindpunt Brouwersdam heeft
bereikt.
En passant zijn dan honderdtwintig papierbakken geleegd
en is er zwerfvuil opgeraapt, bekertjes, sappakken, flessen
en blikjes, fruitschillen, papieren en plastic zakken, doorge
zakte strandstoelen en kapotgewaaide parasols enz. enz.,
soms 35 ton in twee dagen.
'Een gigantische berg afval' noemen de verzamelaars. Tot
dusver hebben ze er nog niks waardevols in gevonden;
geen horloges of portemonnees, alleen maar rommel dat
werd achtergelaten of door de zee op het strand werd
gespoeld.
En toch... dankzij de zorg van het gemeentebestuur vinden
de strandgasten elke dag weer een schoon strand, dankzij
de inzet van mensen en materieel. De verzamelaars schat
ten dat ze elk dagelijks zo'n zeventien kilometer afleggen,
best vermoeiend maar anderzijds vinden ze ook plezier in
hun werk. En maken ze 's ochtends vroeg wel 'es iemand
wakker die aan 't nachtelijk strand in slaap gevallen was.
De wonderen zijn echt de wereld
nog niet uit! Deze dinsdag 8 augus
tus vertelde ik u, dat ons geliefde
gebloemde strandtentje zomaar
floep! van 't ene op 't andere mo
ment verdwenen was bij de blok-
kendam op 't strand bij de Brou
wersdam. Bij een barbecue, die
plaats vond precies om 't hoekje.
Wie schetst mijn verbazing toen ik van
morgen (9 augustus) opgebeld werd door
een mevrouw uit Dirksland, die spontaan
zei: „Mevrouw Schippers, wij hebben
uw tentje, we dachten dat het zomaar
achtergelaten was en we zagen niemand
meer (nee, de familie zat om de hoek!)
en we dachten, 't is nog een goed tentje,
dus we nemen 't maar mee. Toen ik uw
stukje las, schaamde ik me diep.
Nu, wat was ik blij! „Ik vind 't ontzet
tend lief, dat u me belt", zei ik. „U had 't
ook stil kunnen houden."
Er sprak toch een oprecht brokje eerlijk
heid uit deze reaktie, dat doet een mens
goed.
„Ik wist precies hoe u zich gevoeld moet
hebben", aldus de Dirkslandse mevrouw,
„want mijn zoon zette vorige week ook
daar op dat strand ons Amerikaanse
legertentje op, bovenop 't duin. Hij ging
zwemmen met zijn vriendje en keerde
terug naar de duintop. U begrijpt 't al: 't
tentje was weg... Je gelooft 't eerst
niet.en dan voel je je zo bedrogen hè?"
Wat zou 't leuk zijn als ook de zoon van
deze mevrouw zijn geliefde tentje weer
terug zou krijgen, 't Moet toch geen pret
tig gevoel zijn te bivakkeren in een ten
tje, dat helemaal niet van jou is...
wetend dat deze jongen dat heel erg mist.
Wat ben ik blij met 't grenzeloze ver
trouwen van kleinzoon Jasper: „Oma
Didi, misschien zetten ze het daar wel
weer neer!"
Nu hebben we het werkelijk terug en nog
wel op Jaspers verjaardag, een leuker
kado kun je toch niet verzinnen?
Dieke Schippers-Vaarzen Morel
iHA
Op woensdagavond 16 augustus a.s.
wordt vanuit de Gereformeerde Kerk te
Ouddorp een tweede natuurwandeling
van dit zomerseizoen gemaakt. Onder
leiding van deskundige gidsen bezoekt
men de allemooiste plekjes van het fraaie
landschap, gelegen tussen schurvelingen
en verscholen tussen braambossen en
ander struweel.
De deelnemers krijgen op een professio
nele manier tekst en uitleg over de aan
wezige flora en fauna.
Men wordt naar plaatsen gebracht die
men anders niet mag betreden. Redenen
waarom deze wandeltochten de afgelo
pen jaren sterk in populariteit zijn toege
nomen.
Geadviseerd wordt om goed schoeisel te
dragen en kleding aan te passen aan de
weersomstandigheden. Met een verrekij
ker zijn soms meer dingen goed te bekij
ken. Kinderen mogen mee onder begelei
ding van ouderen.
Het vertrek is om 19.00 uur vanaf de
kerk (ingang Dorpstienden) en duurt
ongeveer 2 uur. Bij terugkomst staat er
in de kerk een geurige kop koffie klaar
of een glaasje frisdrank en is er gelegen
heid om nog wat na te praten.
De deelname is gratis. Bij de uitgang van
de kerk staat een bus; een kleine bijdrage
ter bestrijding van de kosten wordt zeer
op prijs gesteld.
Iedereen wordt van harte uitgenodigd
deel te nemen!
Drukwerk nodig?
Drukkerij Gebr. de Waal
SOMMELSDIJK
kan het U leveren!
De 55-jarige (gehuwde) J. W. van
Gammeren uit Strijen, werknemen van
aardappelhandel L. P. Kruythoff uit die
plaats, is dinsdagmiddag gruwelijk om
het leven gekomen toen hij met z'n
bovenlichaam in het roterende gedeelte
terecht kwam van de loofklapper waar
mee hij werkte op een aardappelperceel
te Dirksland. De arbeidsinspektie pro
beert duidelijkheid te krijgen in de toe
dracht van het ongeluk; het slachtoffer
lijkt vanaf z'n rijdende tractor een han
deling aan de loofklapper te hebben wil
len verrichten die fataal is afgelopen; hij
kwam tussen de roterende messen terecht
waarbij niemand meer in kon grijpen.
Het ongeluk werd pas ontdekt toen het
gerij aan het eind van het perceel in de
sloot reed en daar tot stilstand kwam.
Het bleek voor de gealarmeerde brand
weer niet mogelijk ter plekke het ver
minkte stoffelijk overschot te bergen,
waarom de apparatuur naar de brand
weerkazerne werd overgebracht alwaar
de berging plaatsvond.
OUDDORP
Haal, voordat u uw vakantie in Ouddorp
e.o. staart, eerst een souvenirsticker van
de Kop van Goeree bij VVV-Ouddorp en
plak deze op uw auto, caravan of kam
peerwagen! Wekelijks gaat één van de
VVV-medewerksters op pad met foto
toestel. Mogelijk wordt uw auto met
kenteken, mits de Kop van Goeree-sti-
cker duidelijk zichtbaar is, door haar
gefotografeerd. Onder één van de gefoto
grafeerde kentekens wordt een midweek
op het recreatiepark Gran Dorado Port
Zelande verloot!
Belangstellenden kunnen deze wedstrijd
sticker tegen 2,- verkrijgen bij VVV
Ouddorp. De aktie loopt nog t/m septem
ber 1995. VVV Ouddorp, Bosweg 2,
3253 XA Ouddorp; geopend ma t/m za
van 8.30- 17.00 uur.
voor Goeree-Overflakkee
Verkoop Service (01871) 1662
Verkoop na 17.00 uur: C. Breen, (01878) 2496
VOOR BEELD EN GELUID
FOTO - VIDEO - STUDIO - REPORTAGE - FOTOGRAFIE
OUDDORP- Weststraal 35- Telefoon (01878) 1612/Fax 3734
RENESSE - Phnlshop - Hogezoom 172 - Teleloon (01116) 2400
SOMMELSDIJK -Weslkrakeelslraal B - Telefoon (01B70) 66841
