EIIAIIDEII-tllElJWS
Vakantiebelevenissen
Muziek op schoot
Attentie
jeugd vissers
Honderdduizenden
alleengaanden
niet blij met
vakantie??
Waterwereld ernstig bezorgd over
toelatingsbeleid voor bestrijdingsmiddelen
gezellige kursus
voor ouder en kind
Palingwedstrijd
Viscromte
Wijkgroep 'De Zwaluw' organiseert beginfeest
VERVOLGVERHAAL
2e Blad
DINSDAG 8 AUGUSTUS 1995
No. 6424
De waterleidingbedrijven verenigd
in de VEWIN en de waterschappen
verenigd in de Unie van Water
schappen maken zich ernstig zor
gen over het toelatingsbeleid voor
bestrijdingsmiddelen in Nederland.
Hun zorg richt zich vooral op het
functioneren van het College Toe
lating Bestrijdingsmiddelen (CTB).
Dat College vaart sinds zijn verzelfstan
diging enkele jaren geleden, een koers
die in toenemende mate haaks staat op
de doelstellingen van de rijksoverheid.
Daardoor blijven erkend schadelijke
stoffen langer toegelaten dan nodig en
wenselijk.
De VEWIN.de Unie van Waterschappen
en één van de gedupeerde waterleiding
bedrijven, de N.V. Waterleidingmaat
schappij Oostelijk Gelderland (WOG)
hebben daarom bij de overheid protest
aangetekend tegen de toelating van bent-
razin en daarmee impliciet tegen de
werkwijze van het CTB.
Milieucriteria
Vanaf 1 februari 1995 zijn nieuwe
milieutoelatingseisen voor bestrijdings
middelen van kracht. Het CTB heeft
laten blijken deze nieuwe wettelijke
eisen voorlopig niet te hanteren en laat
bestrijdingsmiddelen toe die niet aan de
milieutoelatingseisen voldoen. Voor
deze stoffen wordt een jarenlange vrij
stelling afgegeven in afwachting van nog
uit te voeren nader onderzoek. Zo heeft
het CTB kortgeleden het nieuwe bestrij
dingsmiddel bentrazin (een mix van de
bestrijdingsmiddelen bentazon en atra-
zin) tot 1 december 1998 toegelaten.
De waterleidingbedrijven en waterschap
pen menen, dat er over de bewuste stof
fen voldoende informatie bekend is om
ze nu al van de markt te weren. Bentazon
wordt veelvuldig in het grondwater aan
getroffen. Zo is bentazon bij de grond
waterwinningen van de WOG op een
diepte van 17 tot 32 meter aangetroffen
in een concentratie van 4 x de norm. De
gehalten aan atrazin in het oppervlakte
water overschrijden systematisch (soms
zelfs tot 140 x!) de norm.
Schade
Waterleidingbedrijven ondervinden
schade van bestrijdingsmiddelen omdat
deze stoffen (of afbraakprodukten daar
van) teruggevonden worden in de bron
nen voor het drinkwater. Dat betekent,
dat er hoge kosten moeten worden
gemaakt om de pesticiden uit het water
te zuiveren. De bedrijven achten het strij
dig met het milieuuitgangspunt dat ver
vuiling moet worden aangepakt bij de
bron. Tevens wordt het principe dat "de
vervuiler betaalt" met voeten getreden.
Waterschappen zijn onder meer verant
woordelijk voor de kwaliteit van het
oppervlaktewater. Veel bestrijdingsmid
delen worden frequent in hoge concen
traties in het oppervlaktewater aangetrof
fen en bedreigen het aquatisch ecosy
steem.
Bezwaar
De waterleidingbedrijven en waterschap
pen hebben hun bezorgdheid geuit in een
brief aan de minister van Landbouw,
Natuurbeheer en Visserij en verzoeken
de minister zich in te spannen de toela
ting van bentrazin ongedaan te maken.
Een kursus van Kruiswerk Zuidhollandse
Eilanden Gezondheidsservice
Binnenkort gaan er diverse kur-
sussen Muziek op Schoot van start
in de regio. Een gezellige leuke
kursus vol liedjes en spelletjes voor
ouder en kind.
Hoe jong kinderen ook zijn, ze zijn alle
maal dol op muziek. Zodra er muziek
klinkt zijn kinderen een en al oor en
reageren vaak met lachen en bewegen.
Kinderen zijn dus dol op muziek, maar
doen ouders daar ook wat mee? Vroeger
werden kinderen nog vaak naar bed
gebracht onder begeleiding van het liedje
'Slaap kindje slaap' of in bad gedaan
met het liedje 'Alle eendjes zwemmen in
het water'. Tegenwoordig wordt hier
nauwelijks meer tijd voor genomen. En
als ouders wel willen zingen kunnen ze
het vaak niet omdat ze zelf zijn opge
groeid met Hilversum 3 en/of de tv.
Voor die ouders die graag gezellig met
hun kind muziek willen maken maar
geen groot repertoire kennen is de kursus
'Muziek op Schoot' bedoeld. Muzikale
kennis of zangtalent is hierbij niet nodig.
Wel de bereidheid samen met je kind te
zingen, spelen, dansen, klanken te ont
dekken, kortom muziek te maken.
Positief effekt
Samen muziek maken is zowel voor
ouder en kind erg gezellig. Daarnaast
versterkt het de band tussen ouder en
kind en het stimuleert de taalontwikke
ling. Al spelend en zingend leert het kind
bepaalde woorden en begrippen. Daar
naast stimuleert het samen muziek
maken het gevoel voor maat en ritme,
het kind leert emoties en fantasie hante
ren en het leert zich concentreren.
Kursus
De kursus bestaat uit 10 lessen van een
half uur en wordt gegeven door een
docente van het conservatorium met een
speciale opleiding. Tijdens de kursus
wordt niet alleen gezongen maar ook
gespeeld. Kringspelletjes, bewegen, lui
steren, improviseren, dansen en muziek
maken met speelgoed en muziekinstru
menten komen allemaal aan de orde.
ledere les wordt er een nieuw liedje of
spelletje behandeld. Ouders krijgen dit
op papier om er thuis mee verder te oefe
nen.
Omdat er in de eerste kinderjaren zoveel
grote verschillen in ontwikkeling zijn,
wordt de kursus gegeven voor vier ver
schillende leeftijdsgroepen van vier
maanden tot vier jaar.
Waar en wanneer
De kursus wordt gehouden in Oude
Tonge op 20 september 1995 tussen 9.00
en 12.00 uur.
De kosten van de hele kursus bedragen
ƒ55,- voor leden en ƒ85,- voor niet-
leden. Hierbij is inbegrepen: stencils met
alle liedjes en spelletjes.
Heeft u interesse?
Neem dan tussen 9.00 en 12.00 uur kon-
takt op met het sekretariaat van
Kruiswerk Zuidhollandse Eilanden
Gezondheidsservice, telefoon 06-
0992299, gratis. Aanmelden kan tot
ongeveer 3 weken voordat de kursus
start.
Uitslag 4 augustus in de haven van
Dirksland, aantal deelnemers 30.
1. B. Jordaan159 cm
2. A. Schaaf153 cm
3. H. Maan136 cm
4. J. Veldhuis134 cm
5. Fr. Veldhuis120 cm
6. W. Melissant113 cm
7. M. Aartsen102 cm
8. J. Witte92 cm
9. R. Rijke79 cm
10. P. Gootjes 78 cm
11. Br. Berkenbosch69 cm
12. J. Jordaan59 cm
13. A. V. Heukelen59 cm
14. C. Westdijk50 cm
15. C. Jordaan41 cm
16. P. van Nimwegen38 cm
17. W. Schaaf36 cm
Ï8. T.Pijl35 cm
19. P. Schaaf31 cm
20. H. van Heukelen27 cm
21. L. Brederveld23 cm
22. J. Mastenbroek23 cm
23. J. Schans19 cm
24. P. Kalle16 cm
6 deelnemers geen vis gevangen.
Uitslag palingwedstrijd van 28 juli
in het Haringvliet van Beheerseen-
heid Goeree-Overflakkee:
J. J. Lugtenburg196 cm
P. Schaaf155 cm
L. Struik155 cm
A. Koole124 cm
W. Goedegebuure121 cm
J. Veldhuis119 cm
J. Witte118 cm
M. Aartsen103 cm
A. Schaaf101 cm
H. Maan97 cm
R. Rijke73 cm
H. Veldhuis67 cm
P. van Nimwegen64 cm
W. Schaaf59 cm
Br. berkenbosch56 cm
W. Melissant56 cm
J. Jordaan48 cm
J. Mastenbroek38 cm
L. Brederveld34 cm
F. V. d. Burgt27 cm
T.Pijl21 cm
4 deelnemers geen vis.
Enige wijzigingen voor de derde wed
strijd op 16 augustus i.v.m. het te laat
thuis komen van de deelnemers.
A. Inschrijven en kantnummers trekken
zal plaats vinden op de visplaats van
de tweede wedstrijd naast het
woonwagenpark te Dirksland
van 16.45 tot 17.30 uur.
B. De wedstrijd wordt gehouden in de
haven van Dirksland.
Prijsuitreiking en verloting zal plaats
vinden in de kantine van de ijsclub te
Melissant.
1.
2.
3.
4.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
Van mevr. Schippers uit Goedereede, van wie we weten dat ze "vaardig" schrijft, ontvingen we ter
plaatsing een brieve dat van haar verontwaardiging blijk geeft over wat haar voor het eerst in
vele vakantiejaren overkomen is, diefstal! Leest u mee:
„'t Is een zeer hete dag deze maandag in juli (de 24e). Blij
zijn wij deze dag op 't strand te kunnen doorbrengen. Wij
kozen voor 't strand aan de Brouwersdam, je hoeft er niet
door de zwarte modder te baggeren alvorens de zee te berei
ken (Noorderstrand) en 't zeewater is hier heel helder. Er
staat een vrij straffe wind recht uit zee. West dus, en we
zegenen ons heerlijke strandtentje (windscherm), 't Dient
daarbij ook als gezellig „huisje" voor kinderen en kleinkin
deren, vriendjes en vriendinnetjes. De kleren en schoenen
liggen daar netjes opgestapeld, de tassen met broodjes,
appeltjes en limonade vinden er hun plaatsje, we picknicken
daar allemaal samen op de grote badhanddoeken, we drogen
er bibberende kinderen af, de natte handdoeken drogen dan
weer op de punten van de stokken.
Mijlen ver uit 't zicht op 't strand of vanuit zee kunnen de
kleine kinderen ons altijd terug vinden, als een baken. Ik
maakte 't namelijk zelf van zeer opvallende stof: donker
blauw met daarop grote felrode oranje bloemen, daartussen
door vele kleinere fel turkoois blauwe bloemetjes. Mijn man
zorgde voor driedelige aluminium stokken, lijnen en harin
gen. Kortom een geliefd pleisterplaatsje op het strand.
Aan de Brouwersdam heb je eerst de kleine baai, 't halve
maanvormige strand, dan de blokkendam (waar de kleine
jongens urenlang krabben, zeesterren en mossels zoeken,
dan is daarachter het grote strand, de vuurtoren in de verte.
Nu, daar brachten wij ons stranddagje door. Tegen zessen
besluiten wij op te breken. De spullen worden netjes inge
pakt en 't tentje gaat keurig opgevouwen in 't tasje.
Juist op dat moment komt er een vriendin van mijn dochter
Cateleine aandraven met verhit gezicht, zó vanuit haar werk
in Rotterdam. Ze heeft vliegensvlug thuis nog even een bar
becue voorbereid en is dolblij ons nog te treffen. Alles zit in
de auto op de dam: het barbecuetoestel, houtskool, spiritus,
saladen in dozen en worstjes vlezen. Haar kinderen waren
al de hele dag bij ons.
Nu, grote pret! 't Strand is nu ook bijna leeg, dus niemand
heeft last van de walmen. Er arriveren nog vrienden - met
kinderen - vanuit hun werk, dat wordt dus frietjes halen op
de dam. Wat een leuk idee van vriendin Hanneke -
„Jongens, heb 't gezellig, ik ga thuis mijn Kees opzoeken",
zeg ik. „'k Laat ons tentje hier, dan zitten jullie fijn
beschut". Ze gaan vlak naast de blokkendam zitten (grote
strand kant). „We zaten daar zo gezellig", vertelt Cateleine
mij later, „maar de wind draaide naar Noord en stond recht
over 't strand. We ontdekten dat aan de andere kant van de
blokkendam helemaal geen wind was, de dam hield alles
tegen. We waren nu met zoveel kinderen, dat 't dringen
werd achter 't tentje met die grote barbecue erbij. Ze hadden
aan die kant veel meer loopruimte. Dus: verhuizen! Een vre
selijk werk met al die spullen. Alles moest één voor één, de
al hete barbecue was 't moeilijkst. Dat duurde even. 't Tentje
stond er nog, dat kwam op 't laatst. Dachten wijToen we
met z'n allen kwamen om het af te breken - vlak om de hoek
van de blokkendam! - toen was het: weg, compleet weg,
met lijnen, stokken en haringen. Fini, dag tentje van vijftien
jaar trouwe dienst. De vrienden barstten in een zenuwachtig
lachen uit, dit kon toch niet. Zonet stond 't er nog. 't Was
allang eb, dus de zee was ver.
Er is een strandcode: als fatsoenlijke mensen jat je niet van
elkaar. Als je gaat zwemmen, doe je je horloge af en stopt
het in je tas. Dat doet iedereen, die niet over een waterproof
beschikt. In dertig jaar werd er nog nooit iets van ons gepikt.
Je kinderen krijgen die fatsoenscode mee. Nooit een schepje
of een emmertje van een ander. En nu hadden tóch andere
mensen zomaar ons tentje meegepikt. En vlug ook! leg dat
maar eens uit, ze waren werkelijk verbijsterd. „Maar 't was
toch van ons, wisten ze dat niet?" „Ja", zei Cateleine, „'t
Was van ons en ze wisten het en toen namen ze 't mee, want
ze dachten, hee, dat is een leuk, handig tentje. Zulke mensen
bestaan ook. - Wat leren die hun kinderen? -
Ze holden nog met z'n allen naar de dam, de kleine, dappere
jochies om daar mensen met ons tentje "verrot" te slaan,
maar die waren reeds ver weg. 't Maakte diepe indruk op de
kinderen. Er is ook een kampeercode: gedraag je fatsoenlijk,
blijf altijd van andermans spullen af. Pikken kan iedereen,
mensen gaan een dagje op stap, alles staat in 't rond, een tent
heeft alleen een rits als slot.
Maar mensen zoals die met 't tentje zijn overal en je kunt je
er niet tegen wapenen, verwacht je ook niet als je zelf niet
zo bent.
„Onze kleine zoon Rogier was destijds zéér geschokt toen
we in Frankrijk op een wilde camping stonden (geen toe
zicht, slechts vertrouwen onder elkaar) toen de buren
(Hollanders) 's morgens om zes uur vertrokken waren met
medeneming van zijn rubberboot (hij was zes!), die gewoon
naast onze tent lag en met mijn man Kees z'n schoenen
(dure). Hij moest in Frankrijk nieuwe schoenen kopen! Had
ze niets vermoedend voor de tentingang neergezet.
„Met weemoed denk ik aan mijn schoenen" zei Kees, „ze
waren goed voor nog wel twee jaar, ik hoop voor ze, dat het
de goede maat was...."
Vertrouwen is goud waard. En zelfs veel meer dan dat.
Laten we 't toch maar blijven houden. Kleinzoon Jasper
heeft dat zelfs nog in zo hoge mate, dat hij zei: „Oma Didi,
misschien zetten ze het daar wel weer neer!"
U ziet dat mevr. Schippers niet in mineur eindigt. Ze doet in
een begeleidend briefje de suggestie een door lezers te vul
len rubriekje over vakantiebelevenissen te beginnen en
inderdaad zou dat heel interessant kunnen zijn. We leggen
het onze lezers graag voor, schrijft u maar, over wat u tij
dens de vakantie zo plezierde of wat u juist verdroot!
SOMMELSDIJK - Op zaterdag 19 augustus is er een beginfeest, geor
ganiseerd bij 'De Zwaluw', met als thema 'De Flintstones in het stenen
tijdperk'.
Het is wel nodig om voor 16 augustus in te schrijven. Het is een hele
dag van half tien tot half acht. Het programma staat in de wijkkrant en
ook op de kabel.
De leeftijd is van 4 tot 12 jaar. Opgeven met een briefje in de bus of per
post naar 'De Zwaluw', Sperwer 5, 3245 VP Sommelsdijk, of per tel.
(01870) 84997. Wel leeftijd erbij vermelden a.u.b.
De kosten zijn 8,- voor leden en 10 - voor niet-leden.
Willen jullie een (oud) t-shirt meebrengen?
Let op ouders: niet opgeven is niet meedoen!!
Als afsluiting worden er ballonnen opgelaten die beschikbaar zijn
gesteld door Mitsubishi garage Van Splunter.
Honderdduizenden alleengaanden
gaan ook dit jaar weer niet met
vakantie. Soms kunnen zij de
vakantiereis niet betalen; anderen
vinden de eenpersoonskamertoe-
slagen te hoog.
De meeste alleengaanden vinden echter
'het 'alleen op vakantie gaan' niet leuk
meer. Met familie en vrienden met
vakantie gaan is voor een keer leuk,
maar je voelt je al gauw (zeker bij echt
paren) te veel. Voor deze groep is de
Vereniging Vakantie Partners (VVP) de
enige landelijke organisatie die, op niet-
commerciële basis, alleengaande vakan
tiegangers aan een reisgenoot kunnen
helpen.
Ondanks haar korte bestaan heeft de
VVP al honderden mensen een geslaag
de vakantie kunnen bezorgen. Ook voor
de huidige vakantieperiode is er veel
behoefte aan het gezelschap van een
vakantievriend of vriendin. En wat is er
leuker dan samen de zomervakantie voor
te bereiden?
Naast de vakantie-aktiviteiten is de ver
eniging aktief voor de jongere en oudere
alleengaande met:
samenstellen van vakantiegezelschap
pen;
kennismakingsbijeenkomsten door
het hele land;
betaalbare vakanties zonder toesla
gen;
verenigingsblad 'De Vakantie Part
ner';
landelijk Trefpunten Netwerk alleen
gaanden;
belangenbehartiging alleengaande rei
zigers.
Voor een goede dienstverlening zijn veel
leden nodig. Dan kan de VVP ook goed
voor de belangen van alle alleengaande
vakantiegangers opkomen. Voor hen die
meer willen weten over de vele aktivitei-
ten van de VVP is een gratis brochure
beschikbaar bij:
Vereniging Vakantie Partners, Almweg
1, Postbus 9, 4284 ZG Rijswijk NB, tele
foon (01832) 3354.
-5-
„Och Arnold, zou je er wel over begin
nen? Ik heb tot hiertoe wel een goed
leven gehad. Ik met de jongen, met
Mota".
„Ik zal er niet graag aan twijfelen. Ik
weet ook wie Andries was. Ik ben altijd
zijn jeugdvriend geweest en zijn volle
neef. Maar hij is er niet meer. Dat heeft
geen mens je aangedaan, maar God. Hij
leidt elk mensenleven. Maar met een dode kun je
niet samenleven. Kun je niet staan in Gods schep
ping..,.".
„Dat is waar..."
„Ik ben vanavond gekomen om daar echt eens
over te praten. Ik ben alleen gebleven en waarom,
dat weet ik ook niet. Misschien wel daarom, dat ik
nu met jou het leven samen zou kunnen verder
gaan. Het is heus niet om mijzelf alleen te doen.
Het kon zijn dat ik een ander gelukkig zou kunnen
maken. En mijn keus viel op jou. Anders blijf ik
alleen...."
„Ik kan nu nog niet beslissen, Arnold. Het is te
onverwacht".
„Het heeft de tijd, Klaartje. Mijn naam is Petwas.
Ik kan het rustig overgeven. Als ik met jou zou
trouwen, zou dit mijn leven alleen meer inhoud
geven, want de Heere heeft ze beiden geschapen,
man en vrouw, beiden schiep Hij ze...."
„Jouw redenering is gezond. Dat zul je mij niet
horen ontkennen. Maar mag ik de jongen roepen?
Hij zit ginds op een duintopje".
„Jazeker!"
Arnold veert op en loopt met haar mee. Een lichte
bries komt op uit de zee.
„Mo-t-a-a-a-! Koffie-ie-ie
Haar heldere stem schalt over de heuvels.
De slapende jongen rijst plotseling op. Hij rekt
zich uit in zijn volle lengte. Dan rent hij naar bene
den.
„Lag je te pitten?"
„Ja, ik sliep als een roos".
Arnold reikt hem de hand.
„Dag Mota. Hoe is het?"
„Oom Arnold....!
„Ja, je hebt het goed. Je weet het nog wel".
„Waarom bent u zo lang weggebleven?"
„Om tijd te hebben voor het denken".
Mota begrijpt het niet.
„Ik ruik de koffie", zegt hij.
Moeder Petwas schenkt in. Het is voor haar een
vreemde avond. Allerlei gedachten dwarrelen door
haar hoofd en hart. Heeft het zin aan Andries vast
te houden, die elf jaar uit de tijd is, en Arnold als
een goede vriend te laten gaan?
Mota merkt dat moeder anders is dan gewoon.
Onder het koffiedrinken let hij op oom Arnold. Hij
ziet hoe hij haar toegenegen aanspreekt. Zijn hou
ding is anders dan die van de ouderling, die hij
verwacht had dat er zijn zou.
Het dringt tot hen door, dat het wel eens kon zijn,
dat oom Arnold met moeder zou willen trouwen.
„Ja Mota, het is zover", zegt moeder en giet de
kopjes vol.
„Moeder, je vergeet de suiker!"
„Och ja, dat is waar ook. Mota, haal even de sui
kerpot".
„O", zegt Arnold, „er zijn wel mensen die er geen
suiker in willen. Maar ik ben er gek op".
„Zeker, daar hoort suiker in".
„Nu heb ik geen koekjes", bekent moeder Petwas.
„Is het erg?"
„Helemaal niet; ik geef er niet om!"
Als ze gezellig koffie drinken vertelt Arnold van
de oude scheper van oom Sander. Het was onlangs
eens gebeurd, dat hij met de schapen in de heide
op de gewone tijd niet thuis kwam. Oom Sander
was zelf het veld ingetrokken en had wel de scha
pen aangetroffen, maar geen herder. De schapen
had hij in de steek gelaten en wel een kwartier
gaans verderop vond hij de oude scheper, liggend
in de heide. Toen heeft hij eerst de schapen naar
de kooi gebracht en daarna met de stortkar en het
paard ervoor de oude scheper opgehaald.
„Dus dat ging niet meer?"
„Neen, de eerste veertien dagen niet, maar toen
was hij niet meer te houden geweest. Hij moest
weer met zijn dieren de heide in".
„Wat had hij gescheeld?"
„Oom Sander dacht van een lichte aanval van een
beroerte".
„Moest er dan geen dokter aan te pas komen?"
vroeg Mota.
„Een dokter! Daar wil de oude scheper niets van
weten. Hij hoopt eenzaam in de wildernis te ster
ven".
„Heeft hij nog familie?"
„Zover ik weet niet. Ik heb er nooit van gehoord.
Hij is als weesjongen bij oom Sanders ouders
gekomen en zal daar zij tijd wel uitdienen".
„Zielig, zo'n man alleen!"
„Ja dat wel, maar hij weet niet beter en oom en
tante zijn erg goed voor hem".
„Dat geloof ik. Ik heb oom Sander en tante Klaar
altijd aardige luitjes gevonden".
„Moeder, ik ga de sikkebek even binnen doen".
„Goed Mota, doe dat".
Hij rijst op en gaat naar het geiteweitje. Intussen
keuvelen moeder Petwas en Arnold nog even
gezellig door.
Het is of onder het praten door Arnold hoe langer
hoe meer op Andries gaat lijken, vooral wat zijn
goedmoedige manier van vertellen betreft.
Moeder Petwas komt zelf even op het onderwerp
terug en zegt: „Arnold, wat dat van straks betreft,
je bent toch niet boos als ik zeg dat ik daar een
hele tijd over moet denken?"
„Natuurlijk is dat prima. Ik geloof zelfs dat mij dat
ook wel zo lief is. Ik heb geen haast. Wat ik hier
heb voorgesteld, moet groeien. Mijn vrienschap
zal er in de afwezigheid niet minder op worden. Ik
heb ook tijd nodig. En wat ik ook graag wil zeg
gen is dit, dat als het gebeurt, ik voor mijn gemoed
zoek te weten of het in de gunst des Heeren mag
zijn".
„Ik denk dat dit het voornaamste is, Arnold".
Moeder Petwas voelde een trilling van blijdschap
door haar heen gaan. Dit zou haar grootste zorg
geweest zijn en nu zegt hij het zelf al.
Toen hij opstond, liep ze een eindje met hem mee,
maar gaf de beslissing nog niet.
Arnold fietste weg met de maansikkel boven zich.
Mota had de sikkebek in de stal gebracht en zat in
de keuken, dicht bij het raam. Hij las een scheur-
kalenderblaadje. Op de voorkant stond: „En aldaar
zal geen nacht zijn".
Dan gaat hij denken: „Aldaar, waar is dat?"
Hier op de wereld volgen dag en nacht elkander op
in vaste regelmaat. Geen nacht, dat is dus altijd
dag, altijd licht! Hij zal het moeder vragen, wat het
betekent.
„Moeder!"
Waar is ze nu? De bank is leeg. Oom Arnold is
vertrokken. Hij vond het een aardige oom. Zou hij
om moeder gekomen zijn?
Zou hij het vragen?
Moeder bepraatte alles met hem.
„Moeder!"
Mota loopt naar buiten. Hij ziet haar voor het huis
staan, in gepeins verzonken. Daar in de verte gaat
een man op een fiets, dat is oom Arnold.
Vaders graf is in de zee. En naar de zee gaan moe
der en hij bijna elke avond.
(wordt vervolgd)
*i^*^*/^^^^^>^^^^^^>i^^^»/^^^'^^>^^^^^^^^^^>/*^^*^^^^^^^^^^A^^^^^^^^^<^'^>/^
5.
de liefste geboorte-
kaartjes komen van...
GEBR. DE WAAL
Langeweg 13
SOMMELSDIJK
Tel. (01870)82729
