EIIIVI1DEI1-I1IEUW5
Altijd verse
lenzen
Overdenking
uit de
Heilige Schrift
Themadiscussie Goeree-Overflaltltee,
'Zuid-Holland of Zeeland'?
t>E WIJN&ÖElC
VAN
St. VICTOR
HET
,KIJkVENSTER
Avondfietsvierdaagse
te Middelharnis
Overeenkomst bescherming
trekvogels ondertekend
hypotheek Q]
op maat...
VERVOLGVERHAAL
2e Blad
VRIJDAG 23 JUNI 1995
No. 6411
Blik op kerk "j?
en samenleving Cj
- Soft drugs
- Verbod of gedoogbeleid?
De discussie over het gedoogbeleid van
de regering ten aanzien van het soft-
drugsgebruik is de laatste tijd weer in
volle gang. Zoals bekend blijken er
nogal wat jongeren te zijn die van tijd tot
tijd een stickie roken.
Het spul is verkrijgbaar in de zogenaam
de coffeeshops, die in sommige gemeen
ten als paddestoelen uit de grond rijzen.
En hoewel deze handel wettelijk verbo
den is, laat de regering het oogluikend
toe, menend hierdoor een groter kwaad,
namelijk de illegale handel, te voorko
men.
Het vuurtje is thans weer opgelaaid door
een rapport van de Universiteit van Am
sterdam. De socioloog P. Cohen toont
daarin met cijfers aan dat het gebruik van
softdrugs niet automatisch leidt tot hard
drugsgebruik.
Driekwart van degenen die ooit een stic
kie rookten blijken later geen gebruikers
van hard-drugs te zijn geworden. Ook
bestrijdt Cohen dat de schooljeugd zich
op dit gebied zo massaal te buiten gaat
als weleens wordt beweerd.
Vrij vertaald zou het volgens de Amster
damse onderzoeker allemaal nog wel
meevallen en is er niet direkt reden tot
ongerustheid.
Desondanks zijn er gemeenten die tegen
de coffeeshops optreden. In de dagbla
den werd bijvoorbeeld een vijftal ge
meenten in Zeeuws-Vlaanderen ge
noemd waar deze handelscentra niet ge
tolereerd worden.
En ook Kampen kwam in het nieuws,
waar burgemeester Kleemans de strijd
heeft aangebonden tegen de coffeeshops.
Hij was de man die de gevleugelde uit
spraak deed dat 'Nederland blowend ten
onder zal gaan'. De verloedering en de
verharding van de samenleving maakt
dat jongeren massaal pillen slikken en
dat scholieren al op jonge leeftijd ver
slaafd zijn, aldus de Kampense burge
meester.
Tegen het gedoogbeleid van de regering
in heeft hij gehoor gegeven aan veront
ruste ouders in zijn gemeente, die hem
smeekten een einde te maken aan het
dealen in de Hanzestad.
De voorstanders van het gedoogbeleid
beweren dat de problematiek met een
verbod niet wordt opgelost. Wanneer een
gemeente coffeeshops weert, dan gaat de
handel ondergronds verder, in onbe
woonbaar verklaarde woningen, in ach
terkamertjes en fietsenhokken, zo zegt
men.
Het is een probleem dat niet in een hand
omdraai is op te lossen. Daarvoor is het
al te ver voortgewoekerd. Maar of dat
betekent dat de regering dan maar wer
keloos moet toezien is de vraag. Boven
dien is het frustrerend dat een burge
meester die meent ertegen te moeten op
treden, door de rechter kan worden terug
gefloten.
Daarmee voelt niet alleen de betreffende
burgervader, maar eigenlijk de hele
bevolking, die het tenslotte aangaat, zich
in z'n hemd gezet.
Waarnemer
op algemene vergadering Rabobank Middelharnis
Op woensdag 28 juni a.s. houdt de
Rabobank Middelharnis haar Al
gemene Vergadering in het vereni
gingsgebouw 'De Hoeksteen', Ring
13 te Middelharnis. De vergade
ring begint om 19.00 uur en de zaal
zal geopend zijn vanaf 18.30 uur.
Op de Algemene Vergadering
wordt de jaarrekening 1994 behan
deld en zal er aan de hand van
dia's een terugblik worden gegeven
op 1994.
Na het officiële gedeelte zal een discus
sie plaatsvinden over het aktuele thema:
Goeree-Overflakkee, 'Zuid-Holland of
Zeeland'?
Dit thema zal door twee deskundigen op
het gebied van de Provinciale herinde
ling worden ingeleid nl.:
drs. P. Visser, lid van de Provinciale
Staten van Zuid-Holland en
drs. G. L. C. M. de Kok, Gedeputeerde
van de Provincie Zeeland die speciaal
belast is met de bestuurlijke herindeling.
De Provinciale herindeling houd de ge
moederen van de bewoners op Goeree-
Overflakkee al geruime tijd bezig. De
regionale pers heeft de bevolking daar
over uitvoerig geïnformeerd. De emoties
laaiden soms hoog op.
De gemeentebesturen kwamen na diep
gaande gedachtenwisselingen met een
verdeeld standpunt naar buiten.
Allerlei organisaties en organen hebbert
eveneens een geduchtig woordje meege-
sproken.
De economische voor- en nadelen ston
den in de discussie centraal.
Nadat het een tijdje lang was stil gewor
den was rond de Provinciale herindeling,
konden we recent uit de regionale bladen
vernemen dat de Staatssecretaris van
Binnenlandse Zaken, mw. A. G. M. van
den Vondervoort, de discussie weer heeft
geopend.
Zij heeft in een brief aan de gemeenten
van Goeree-Overflakkee de Colleges uit
genodigd voor een gesprek ter voorberei
ding op de toedeling van Goeree-Over
flakkee bij de Provincie Zeeland. Kort
om de besluivorming rond de Provin
ciale herindeling blijkt voor Goeree-
Overflakkee nog volop in beweging te
zijn. De bewoners van Goeree-Overflak
kee blijven voorlopig nog met een stuk
onzekerheid zitten. Reden waarom het
bestuur van de Rabobank Middelharnis
gemeend heeft aan deze aangelegen zaak
een themadiscussie te moeten wijden.
De Rabobank blijft een bank van de ge
meenschap. Een bank zeer betrokken bij
wat er in de omgeving gebeurt en die
daarin ook een aktieve rol wil vervullen.
Het bestuur is er van overtuigd dat naast
de leden ook vele andere betrokken zijn
bij genoemde themadiscussie. Naast de
leden van de bank worden daarom de
andere gezinsleden en belangstellenden
van Goeree-Overflakkee hartelijk uitge
nodigd op onze Algemene Vergadering
aanwezig te zijn.
Op deze wijze hoopt de Rabobank een
aktieve bijdrage te leveren aan een goede
toekomst voor ons mooie eiland Goeree-
Overflakkee.
Van dinsdag 4 tot en met vrijdag 7 juli
a.s. organiseert VVV/ANWB Overflak-
kee in samenwerking met de Midden
standsvereniging, voor de achtste keer
een avondfietsvierdaagse.
Dit jaar zijn er alleen routes van ca. 25
km. Vanwege het kleine aantal inschrij
vingen voor de 40 km, worden geen rou
tes meer gemaakt voor deze afstand.
De organisatie heeft de routes met zorg
geformeerd, daarbij o.a. rekening hou
dend met variatie en veiligheid.
De drie fietsenmakers en de EHBO van
Middelharnis verlenen hun medewerking
door per auto langs de route te rijden om
te helpen bij eventuele calamiteiten.
Op iedere route is een controlepost aan
wezig, waar de deelnemers een stempel
en een traktatie krijgen.
De start vindt iedere avond plaats om
19.00 uur. Voor de aankomst op de laatste
avond verzamelen de deelnemers zich aan
het einde van de route, zodat zij gezamen
lijk aankomen op het Diekhuus-plein om
daar een medaille in ontvangst te nemen.
Start en inschrijving bij VVV/ANWB
Overflakkee, Kade 9, Middelharnis, tel.
(01870) 84870. Kosten deelname: 2,50
p.p. Inschrijving is mogelijk vanaf 1 juli.
Contactlenzen om te proberen,
voor het sporten en voor de
vakantie
Ooit met de gedachte gespeeld contact
lenzen te gaan dragen maar nooit echt de
stap durven nemen? Ooit tijdens het
sporten gewenst dat je bril niet zo in de
weg zou zitten? Ooit tijdens een vakantie
het gevoel gehad dat uw beslagen brille
glazen het fraaie uitzicht belemmerden?
Of dat tijdens de wintersport een bril
onder een skibril verre van optimaal is?
Ooit gedacht aan contactlezen om al die
fraaie zonnebrillen eindelijk eens te kun
nen dragen? Ooit het gevoel gehad dat je
je uiterlijk wel eens zou willen verande
ren door het dragen van contactlenzen?
Allemaal vragen die iedereen die een
oogcorrectie nodig heeft zich wel eens
heeft gesteld. Toch blijkt dat veel men
sen het idee hebben dat contactlenzen te
kostbaar zijn, dat ze eng zijn en dat het
laten aanpassen van contactlenzen verve
lend is.
Niets is minder waar. De moderne con
tactlensmaterialen en onderhoudvloei-
stoffen bieden heel veel comfort en een
optimale veiligheid. Het aanpassen van
contactlenzen gebeurt altijd door zeer
ervaren vakspecialisten die werken met
de modernste en veiligste apparatuur (tij
dens de oogmeting worden je ogen niet
eens aangeraakt!).
Bovendien biedt Brilcentrum Keuvelaar
sinds kort een volledig nieuwe manier
van contactlenzen dragen, die de oplos
sing biedt voor iedereen die een beetje
twijfelt. Wat houdt dat in? Iemand die
graag eens contacflenzen wil proberen,
die tijdens het sporten of tijdens de
vakantie contactlenzen wil gaan dragen,
kan bij Brilcentrum Keuvelaar terecht
voor de speciale Focus Setjes Lenzen.
Deze setjes van de fabrikant CIBA
Vision bevatten twee Focus contactlen
zen in de juiste sterkte en een fles
AOSept, een makkelijke en veilige alles-
in-een vloeistof voor het onderhoud van
de lenzen. Het unieke van deze setjes is
dat de zachte Foces contactlenzen gedu
rende 30 dagen (aaneengesloten of met
korte tussenpozen) gedragen kunnen
worden. De AOSept vloeistof is geschikt
voor tevens 30 dagen onderhoud. Dus
zodra de fles AOSept leeg is dien je de
Focus contactlenzen weg te gooien.
Niet doorvloeien
„Daarom moeten wij ons temeer
houden aan hetgeen van ons ge
hoord is, opdat wij niet te eniger
tijd doorvloeien."
(Hebreeën 2:1)
„Daarom..."! Met dit konkluderende
woord begint het tweede hoofdstuk van
de Hebreeënbrief. In hoofdstuk 1 is de
allesovertreffende heerlijkheid van Chris
tus op rijke wijze bezongen. Getekend is,
hoe God Zich in Hem volkomen heeft
geopenbaard. Hoe Hij door Zijn kruis
dood verzoening en vergeving heeft aan
gebracht. Hoe Hij verhoogd is tot aan de
rechterhand van de Vader en hoe sinds
dien Hem gegeven is alle macht in hemel
en op aarde. En nu geven de beginverzen
van hoofdstuk 2 de toepassing: „Daar
om..."! Omdat de heerlijkheid van Chris
tus zó allesovertreffend, zó volstrekt ge
noegzaam tot redding van zondaren, zó
volkomen in overeenstemming is met het
welbehagen van de Vader: „Daarom
moeten wij ons temeer houden aan het
geen van ons gehoord is, opdat wij niet
te eniger tijd doorvloeien"
Met de uitdrukking het geen van ons ge
hoord is" doelt de brief uiteraard op dat
gene, wat de Hebreeën al eerder aan
gaande Christus is verkondigd. Calvijn
spreekt in dit verband over 'de leer van
Christus', ofwel 'het Evangelie'. Dat is
hen verkondigd. Welk een wonder. De
blijde boodschap van de gekruisigde en
opgestane Zaligmaker was ook hén ge
predikt en had dankzij de allesdoordrin
gende werking van de Pinkstergeest rijke
vrucht onder hen gedragen. Ze hadden
Christus omhelsd in een levend geloof.
De vrucht van de Geest was heerlijk
openbaar gekomen. Spot en smaad had
den ze niet geteld. Materieel verlies om
wille van de zaak van Christus hadden ze
zelfs met blijdschap geleden (10:34).
Kortom: Christus was hen in die dagen
alles. Ziende op Hem werd beleden:
„Wien heb ik nevens U in de hemel, ne
vens U lust mij ook niets op de aarde
(Ps. 73:25).
Maar dat was helaas niet zo gebleven. In
tegendeel, het vuur van de eerste liefde
was verflauwd. Er was verachtering ge
komen in de genade. Ze zagen de heer
lijkheid van Christus niet meer en men
dreigde Gods openbaring in Christus
weer in te wisselen voor de ceremoniën
van het oude verbond. Vandaar deze
brief, waarin de Hebreeën het in naam
van de levende God te horen krijgen:
Houdt u toch aan hetgeen van u gehoord
is...! Er klinkt het vermaan in door:
Gedenk aan Hém, Die u verkondigd is.
Stel u op-nieuw voor ogen, wat God u
aangaande Hem heeft geboodschapt.
Herdenk en bepeins dat. Maar ook: blijf
daarbij. Er wordt in het grieks een woord
gebruikt, dat we ook zouden kunnen ver
talen met: 'vaste koers houden'! Er gaat
het beeld achter schuil van een schip, dat
- wil het de veilige thuishaven bereiken
- de juiste koers moet vasthouden.
„Daarom moeten wij ons temeer houden
aan hetgeen van ons gehoord is"!
Een vermaan, dat ook vandaag nog niets
aan aktualiteit heeft ingeboet. Het is met
name gericht op u, die net als de
Hebreeën ook betere tijden in uw leven
hebt gekend. Dagen, waarin u de predi
king van het evangelie indronk als le
vend water. Waarin Christus u alles was.
Waarin u zich mocht verheugen en ver
blijden in Zijn zaligheid. En nu...? Net
als de Hebreeën misschien achterop ge
raakt? Verslapt in de persoonlijke ge-
loofsomgang en wandel met Hem? Mis
schien moedeloos geworden onder de
vele beproevingen en aanvechtingen, die
uw deel zijn geworden, sinds u aan
Christus werd verbonden? En daarom in
de greep van de dorheid, de grauwheid,
de twijfel? Welnu, dan treedt de levende
Christus ook op u toe. Want waar afwij
king is en neergang, daar dreigt het le
vensgrote gevaar, dat ons levensschip uit
de koers raakt. Dat we afdrijven. Dat we
in stromen terecht komen, waarbij ons
levensschip vastloopt op allerlei verbor
gen klippen en we schipbreuk lijden.
Onze tekst zegt: „Daarom moeten wij
ons temeer houden aan hetgeen van ons
gehoord is, opdat wij niet te eniger tijd
doorvloeien"Een woord, dat ook ver
taald kan worden met: afdrijven, voor
bijdrijven. Het beeld van de scheepvaart
wordt dus vastgehouden. Een schip, dat
geen koers houdt, drijft af. Komt niet op
de plaats van bestemming. Drijft aan de
thuishaven voorbij. Kortom, de levende
Christus scherpt het de Hebreeën, maar
niet minder ook u en mij in: als u Mij uit
het oog verliest, drijft u af. Dan nemen
vreemde stromen u mee. U dobbert voor
bij aan de haven der rust en komt eeuwig
om. En is dat gevaar niet met de handen
te tasten? Meegenomen te worden door
de stroom van de tijd. Door een geest
van wereldgelijkvormigheid, onverschil
ligheid, slapheid. Meegevoerd te worden
door een geest van algemene godsdienst
en vage religiositeit, waarin ten diepste
voor God en Zijn recht, voor Christus en
Zijn genade geen plaats is.
„Niet doorvloeien..."! We zagen reeds:
dat geldt allereerst voor allen, die Chris
tus leerden kennen. Ook zij zijn nergens
te goed voor. In zichzelf o zo zwak en
dwaalziek. Elk van Gods kinderen moet
telkens weer met schaamte belijden:
„Gelijk een schaap heb ik gedwaald in 't
rond..."! Vandaar het dagelijks gebed:
Bewaar mij toch, o alvermogend
God..."! Hoe nodig om van stap tot stap
geleid te worden door de Geest der waar
heid. Die het vlees kruisigt. Die Christus
verheerlijkt. Die het levensschip op
koers houdt en er zorg voor draagt, dat
we eenmaal de eeuwige thuishaven mo
gen binnenvaren.
Maar dit vermaan geldt ook hen, die het
Evangelie wel hoorden, maar nog nooit
met hart en ziel voor de Christus der
Schriften gebogen hebben. U, die niet
hoorde. U, die nog nooit geraakt werd tot
in het diepst van uw binnenste. U, die
nog nimmer in hartelijk berouw over uw
zonden gebogen hebt aan Christus' voe
ten, u wordt heden nog gewaarschuwd
van Godswege. Ziet u niet, in welk een
levensgroot gevaar uw levensschip zich
bevindt? U drijft voorbij! U drijft steeds
verder af! Straks zinkt u voor eeuwig
weg in de diepten van de verlorenheid.
En dat, terwijl de weg u is gewezen en
de haven van het behoud u voor ogen is
geschilderd.
U voelt: hoe nodig, dat ik het roer uit
handen leer geven. Dat door de Geest
van Pinksteren mijn zelfhandhaving ge
broken wordt. Dat Christus door Zijn
Woord en Geest overmachtig bij mij aan
boord komt. Opdat ik niet langer drijf op
de stromen van mijn gevoel en verstand.
Of op die levensgevaarlijke stromen van
wereldgelijkvormigheid en onverschil
ligheid. Maar mag drijven op de stroom
van vrije genade. Want is Christus aan
boord, dan krijgt mijn levensschip vaste
koers. Het wordt gericht op Hem en op
Zijn eeuwig Koninkrijk.
Zeker, tal van gevaren kunnen onderweg
opdoemen. Stormen, die het levensschip
havenen. Sterke stromingen, die het
schip uit z'n koers dreigen te drukken.
Maar Gode zij dank, Eén is er, Die
waakt. Eén, Die nooit laat varen het
werk van Zijn handen. Zijn vermaan is
soms scherp: niet afdrijven, niet door
vloeien! Maar juist zó houdt Hij het le
vensschip op koers en draagt Hij er zorg
voor, dat dwars door storm en tegen
stroom heen het schip straks de haven
van het behoud mag binnenvaren. Want
voor wie in Christus geborgen werd, is
het ook vandaag eeuwig waar: „Wij heb
ben 's Vaders Zoon aan boord én... 't
veilig strand voor 't oog"!
L. W. Ch. R.
Gemakkelijker kan het niet. Daarnaast is
dit ook de meest comfortabele manier
van lenzen dragen, omdat de lenzen door
de vervanging na 30 draagdagen, nauwe
lijks kunnen vervuilen. Dus altijd verse
lenzen!'
Voor de vakantie is er een speciaal 'Va
kantie Setje Lenzen', voor het sporten
een 'Sport Setje Lenzen' en wil je ge
woon eens lenzen proberen, dan is er een
'Probeer Setje Lenzen'. Daarnaast kun
je, indien je overtuigd bent van alle voor
delen die contactlenzen bieden, voor een
langere periode comfortabel lenzen dra
gen met de 'Maand Setjes Lenzen' (met
6 van deze setjes kun je een halfjaar len
zen dragen op een aanrtekkelijke
manier).
Laat je eens verder informeren bij Bril
centrum Keuvel aar.
Ruim 60 landen ondertekenden vorige
week in Den Haag, onder de vlag van het
United Nations Environment Programma
(UNEP), een overeenkomst over het be
houd van het trekkend waterwild. Tege
lijkertijd wordt het Plan van Aktie goed
gekeurd, waarmee aktief aan de bescher
ming van de 172 soorten trekvogels kan
worden gewerkt.
De overeenkomst heeft betrekking op
trekvogels in Europa, Afrika, een deel
van Azië en een deel van Noord-Ame-
rika. De betrokken partijen hebben een
strikt beschermingsregime afgesproken.
Ook zullen zij lokaties aanwijzen voor
de trekvogels en scherming, beheer en
herstel van deze lokaties bevorderen. Dit
moet uiteindelijk resulteren in een ecolo
gisch netwerk. Verder zijn afspraken ge
maakt over onderzoek en onderwijs, het
uitwisselen van gegevens, faunaverval
sing, samenwerking bij noodsituaties,
duurzaam gebruik en financiële zaken.
Tenslotte zal een technisch comité wor
den ingesteld, dat zich bezig gaat houden
kritisch selekteren
Makelaar Tamboer
Tel. (01870)8 34 77
met wetenschappelijk en technisch ad
vies en het doen van aanbevelingen.
De overeenkomst is ondertekend door
ruim 60 landen, waaronder Zuid-Afrika,
Burkina Faso, Ivoorkust, Guinee-Bissau,
Egypte, Marokko, Spanje, Frankrijk,
Finland, Noorwegen, Duitsland en Neder
land, maar ook Jordanië en landen aan de
oostkust van Afrika, zoals Zimbabwe en
Ethiopië. Ook de Europese Unie behoort
tot de ondertekenaars. De overeenkomst
is voorbereid door het Nederlandse mi
nisterie van Landbouw, Natuurbeheer en
Visserij, samen met het secretariaat van
de conventie van Bonn (overeenkomst
inzake het behoud van trekkende dier
soorten, 1979). De voorbereiding heeft
ruim acht jaar geduurd.
£eo VBrhasi uit hei feven
van Caivijn
door F, de Zemw JGzn,
8-
„Op een of andere manier is Morin te
weten gekomen, dat hij telkens de verga
deringen ging aankondigen. Daarop
heeft hij hem laten gevangen nemen en
geëist, dat hij hem zeggen zou waar de
leden van onze gemeente woonden. Dit
heeft Jean geweigerd.
Morin heeft toen een brandstapel
gereed laten maken en gezegd: 'Nu mes-
senmakertje, nu is aan jou de keus hoor;
de namen noemen of de brandstapel be
klimmen'. Ja, en toen is de zwakke man
bezweken en heeft beloofd ons te zullen
verraden. Tijdens een processie, toen er zich veel
volk in de straten verdrong, liet hij Jean de huizen
aanwijzen, waar Lutheranen woonden".
„Ontzettend!"
„De eerste, die door Morin gevangen genomen
werd, was de ongelukkige Bartholomeüs Milon.
Woedend verscheen Morin aan het bed van de
kreupele jongen.
„Varken sta op!" brulde hij.
„En met een vriendelijke lach zei Bartho: „Helaas,
meneer, er zou een groter meester nodig zijn dan
gij, om mij te doen opstaan".
„Toen begreep de vervolger, dat de man lam was,
en hij liet hem door zijn knechten naar de gevan
genis slepen.
„Ook Poille, de metselaar, en Du Bourg, de laken-
koopman uit 'Het Zwarte Paard' werden gevangen
genomen en Valeton, de ontvanger".
„En zijn die allen terechtgesteld?" vroeg Calvijn.
„Allen zijn vertrokken naar het betere vaderiand",
zei Cavier plechtig.
„De eerste, die op het Grêve-plein werd terechtge
steld", zei Cavier verder, „was de ongelukkige Mi
lon. Op een kar werd hij erheen gevoerd, men reed
langs het huis van zijn vader en de beul had moeite
om het ongelukkige lichaam aan de paal te beves
tigen. Maar bevreesd was Bartho helemaal niet.
Hij zong een vers van de zang der martelaren:
Wat is die prijs? Wat is dat sterven?
Wat is die bangste nood?
Uw heilgen gaan Uw hemel erven!"
„Ja, zo is het inderdaad, zei Calvijn.
Het was nu echter hoog tijd voor Calvijn, om naar
Parijs te gaan en weldra stapte hij dan ook, verge
zeld van Pierre, naar de stad.
Maar laat in de avond keerden beiden weer terug.
teleurgesteld. Servet is niet gekomen", zei
Calvijn, „maar u hebt gelijk, 't is voor mij in Parijs
niet veilig. Trouwens in geheel Frankrijk dreigt
gevaar en hoe zal ik ooit mijn geliefd boek de In
stitutie afkrijgen, als ik niet ergens rustig kan wer
ken?"
„Gaat u dan naar Bazel", raadde de wijnboer.
„Daar zijt ge in Zwitserland en vrij van elke ver
volging".
„En bij mijn zuster Catharina Klein kunt u zeker
onderdak vinden", verzekerde moeder Madeleine.
„Zij woont te St. Alban, een kleine voorstad van
Bazel. Ze is weduwe, maar ze is in goeden doen.
We zullen u een brief aan haar meegeven",
„'t Is nog beter, als Pierte meegaat", meende de
wijnboer. „Dan weten we meteen of Calvijn veilig
en wel te Bazel is aangekomen".
De plannen werden nu gemaakt.
Pierre genooOt ervan, want een tocht naar Bazel
stond hem wel aan.
„M'n vriend Du Tillet zal ook meereizen", zei
Calvijn. „We nemen verder twee knechten mee en
maken de reis te paard. Ik reis onder de naam Lu-
cianus". -
Jean Cavier schoot in de lach.
„Hoe komt u nu toch aan zo'n mooie Romeinse
naam?" vroeg hij.
„Wel heel eenvoudig, die naam is gemaakt van de
letters van Calvinus, dus zo heel vreemd is hij toch
niet".
„'t Is mooi gevonden", meende de wijnboer.
„Hebt u mijn pak papieren nog?"
„'t Ligt nog op dezelfde plaats. Wacht, ik zal het u
geven. Hebt u er nog wat bij te voegen?"
„Ja, ja, in Angoulême, bij uw broer, heb ik er nog
aan gewerkt. Zie eens hier, ik ben heel wat opge
schoten", en dit zeggende, toonde hij de wijnboer
een bundel papieren, die hij zorgvuldig bij de
andere legde.
Een paar dagen later reed de kleine stoet van vijf
ruiters heen.
Mijnheer Lucianus zwaaide vriendelijk ten
afscheid. Aan zijn ene zijde reed Du Tillet, aan de
andere Pierre Cavier.
Lucianus en Du Tillet waren gekleed als welge
stelde kooplieden. Ze droegen grove vilten hoeden
op het hoofd, nauwsluitende kleding van blauw
laken, die armen en benen bedekte, hoge laarzen
met lange punten en wildleren handschoenen.
Niemand zou in die sierlijk geklede heren de ge
leerde Johannes Calvijn en zijn vriend herkennen.
Achter hen reden de beide knechten, die de bagage
bij zich hadden.
De reis was bijzonder voorspoedig, doch in het
dorpje Desme, dicht bij Metz, had men een onge
luk.
's Avonds waren de reizigers in een kleine dorps
herberg afgestapt. De paarden waren in de stal
gebracht. Calvijn met zijn beide vrienden sliepen
op kamertjes boven de gelagkamer, terwijl de
knechten op de zolder een slaapplaats hadden ge
kregen. De volgende morgen was Pierre het eerst
wakker. Alles was nog stil, ieder sliep nog in de
herberg.
„Kom, ik sta maar op", dacht Pierre. „Wakker op
bed liggen is niets voor een jonge kerel; ik ga maar
eens kijken hoe de paarden het maken; ze moeten
vandaag weer een aardige tippel maken".
Onder de pomp waste hij zich eerst eens fris,
dronk wat en stapte toen de stal in.
Maar wat was dat?
De staldeur stond aan en Pierre wist toch zeker,
dat die de vorige avond goed gesloten was. Hoe
kwam ze dan nu open?
Dat was vreemd.
Hij stapte nu de stal in en zag tot z'n verbazing,
dat er één paard te weinig was.
„Hoe heb ik het u?" mompelde hij. „We hebben
toch vijf paarden en hier staan er maar vier. Hallo
Bruin, zeg eens, waar is je kameraad?"
Het paard draaide slaperig de kop om, alsof hij
zeggen wilde: hoe kan ik dat nu weten?, sloeg ver
volgens z'n tanden in het hooi en begon rustig te
eten.
„Dat is een mooie grap", bromde Pierre. „Een van
de knechts zal toch niet een uitstapje aan 't maken
zijn?"
Hij klom de wankele ladder op, die naar de hooi-
zolder leidde, en ja waarlijk, daar lag er maar één,
Antoine. De knecht sliep nog als een roos. Maar
waar was Lex?
,,Alloh, word eens wakker, langslaper", riep
Pierre, terwijl hij Antoine stevig bij de schouder
heen en weer schudde, „en zeg me eens waar je
kameraad is".
't Duurde heel even voordat Antoine begreep wat
er gaande was, maar toen het eindelijk tot hem
doorgedrongen was, was hij ook in eens klaar
wakker.
„Lex is er van door, da's vast", zei hij. Als hij nu
de bagage maar met rust heeft gelaten".
Samen gingen ze naar de koffers zien en net zo,
het kleine koffertje, waarin zich het geld der reizi
gers bevond, was weg.
Dat was geen kleinigheid.
Pierre durfde het bijna niet aan Calvijn te vertel
len, (wordt vervolgd)
Zandpad 36 Middelharnis Tel: (01870) 8 27 84
