EiüviiDEii-iiiEmi/a
De orgelkunst van
Felix Mendelssohn-Bartholdy
Overdenking
IVIBO College Oude Tonge
uit de
Heilige Schrift
pimpernel
Jaarvergadering
N.H. Vrouwenver.
DE GAPEMIE
AFGROra»
Zendingskrans Trisca'
de juiste
taxatie...
Aangepaste kerkdienst
VERVOLGVERHAAL
2e Blad
VRIJDAG 13 JANUARI 1995
No. 6367
Op D.V. zaterdag 21 januari aan
staande hoopt organist Paul Kie
viet een concert te verzorgen in de
Hervormde Kerk te Middeiharnis.
Het programma zal uitsluitend
muziek bevatten van de grote ne-
gentiende-eeuwse componist Felix
Mendelssohn-Bartholdy.
Felix Jakob Ludwig Mendelssohn-Bar
tholdy werd in 1809 in Hamburg gebo
ren. Hij kreeg zijn eerste pianolessen van
zijn moeder, die een talentvol pianiste
was. Later studeerde hij compositie bij
Carl Friedrich Zelter, die hem in 1820
doorstuurde naar August Wilhelm Bach,
de organist van de Marienkirche in Ber
lijn. Gedurende zijn studiejaren bij Zelter
en A. W. Bach ontwikkelde de jonge Fe
lix een grote bewondering voor de kunst
van Johann Sebastian Bach.
Hij verwierf een grote virtuositeit als or
ganist; toch bekleedde hij nergens een
vaste funktie als kerkorganist. Zijn vader
vond het voor de opvoeding van Felix
van groot belang dat hij Europese landen
zou bereizen. Zo ging hij in 1829 voor
de eerste keer naar Engeland. Daar
kwam hij in kontakt met beroemde En
gelse musici als de Bach-promotor
Samuel Wesley en Thomas Attwood, die
nog bij Mozart had gestudeerd. Via Att
wood - organist van St. Paul's Cathedral
in Londen - werd hij ook als organist
bekend in Engeland. Toen hij in 1837 tij
dens een concert in de St. Paul's de Fuga
in a klein van Johann Sebastian Bach aan
het spelen was, staakten de orgeltrappers
hun werk: ze waren boos omdat ze te
hard moesten werken, nu het publiek de
kerk maar niet verliet en steeds meer
wilde horen!
Eveneens in 1837 verschenen in druk de
Drie Preludes en Fuga's (Opus 37), die
de componist opdroeg aan zijn vriend
Thomas Attwood. Sinds de dood van Jo
hann Sebastian Bach in 1750 waren er
nauwelijks orgelwerken van een zo hoge
kwaliteit gecomponeerd, waardoor Opus
37 een mijlpaal vormt in de Duitse orgel
kunst.
Zes jaar later, in 1843, reisde Mendels
sohn opnieuw voor een periode van en
kele maanden naar Engeland. Hieruit
ontstond de opdracht tot het componeren
van drie Voluntaries voor orgel. De Vo
luntary was oorspronkelijk een orgelsolo
binnen de Engelse kerkdienst. In de zo
mer van 1845 verscheen een aankondi
ging van de nieuwe composities, die als
Opus 65 de geschiedenis zijn ingegaan:
het werden niet drie Voluntaries, maar
zes Sonates! 'Sonate' betekent heel een
voudig 'een stuk om te laten klinken'.
De Sonates zijn onderling heel verschil
lend van vorm. Dat komt doordat Men
delssohn er verscheidene, vroeger ge
componeerde werken in verwerkt heeft.
Elke Sonate bestaat uit twee tot vier de
len. De Sonates werden door tijdgenoten
goed ontvangen. Zo schreef de Duitse
componist Robert Schumann, diep onder
de indruk te zijn van vooral de vijfde en
de zesde Sonate.
De verdere orgelmuziek van Mendels
sohn is lange tijd erg onbekend geble
ven. Na wetenschappelijk onderzoek is
er de laatste tijd gelukkig het een en
ander van verschenen.
Mendelssohn heeft met z'n orgelwerken
de stijl van Johann Sebastian Bach, de
oude polyfonie, weten te verbinden aan
de nieuwe gevoelswereld van de Roman
tiek.
Zijn Drie Preludes en Fuga's en de Zes
Sonaten hebben dan ook terecht een be
langrijke plaats binnen de orgelmuziek
verworven. Samen met de overige, min
der bekende, orgelwerken getuigen ze
ook nu nog van de grote begaafdheid van
hun maker.
Het programma dat Paul Kieviet hoopt
uit te voeren, ziet er als volgt uit:
1Sonate II in c kleine terts (Opus 65
nr. 2)
(grave-adagio-allegro maestoso
e vivace-fuga)
2. Preludium en Fuga in G grote terts
(Opus 37 nr. 2).
3. Sonate IV in Bes grote terts (Opus 65
nr. 4).
(allegro con brio-andante religioso-
allegretto-allegro maestoso e vivace)
4. Choral und Variation 'Hertzlich tut
mich verlangen' (op de melodie van
'O hoofd bedekt met wonden').
5. Sonate VI in d kleine terts (Opus 65.
nr. 6).
SOMMELSDIJK
D.V. donderdag 19 januari a.s. hoopt de
Nederlands Hervormde vrouwenvereni
ging 'Vrouwen rond de Bijbel' te Som-
melsdijk haar Jaarvergadering te houden
om 20.00 uur in gebouw 'Vita Nova',
Van Aerssenstraat 5 te Sommelsdijk.
Deze avond zal worden opengesteld voor
de gehele Nederlandse Hervormde ge
meente, maar ook andere belangstellen
den.
De heer dr. J. van der Wal, direkteur van
de GLIAGG-de Poort is uitgenodigd om
op deze avond een lezing te verzorgen
over het onderwerp 'Rouwverwerking'
Er zal gelegenheid zijn tot het stellen van
vragen.
Omdat het een onderwerp is dat iedereen
zal aanspreken hoopt de vereniging op
veel belangstelling.
Een ieder is dan ook hartelijk welkom.
(variaties over het Gebed des Heeren
fuga-finale).
Het imposante Leeflang-orgel biedt heel
veel mogelijkheden om deze prachtige
muziek op een passende manier te ver
tolken.
Organist Paul Kieviet is de vaste bespe
ler van het orgel in deze kerk. Daarnaast
is hij ook organist in de Hervormde Kerk
te Sommelsdijk. Aan het Rotterdams
Conservatorium studeerde hij de hoofd
vakken orgel, kerkmuziek en theorie der
muziek. Behalve als concertgever is hij
onder meer bekend als orgeldocent: hij
heeft een bloeiende lespraktijk.
U bent hartelijk welkom om naar deze -
romantische - orgelmuziek te komen luis
teren.
Het concert begint om 20.00 uur. De toe
gang is vrij; er zal een kollekte bij de uit
gang zijn.
DIRKSLAND
Namens de zendingskrans 'Prisca' hoopt
D.V. maandag 16 januari evangelist J.
Witte iets te vertellen over het evangeli
satiewerk te Merksem.
Belangstellenden zijn hartelijk welkom.
Aanvang 19.30 uur in het verenigings
gebouw 'Rehoboth' der Ger. Gem. te
Dirksland.
MIDDELHARNIS
OPHALEN OUD PAPIER
Morgen, zaterdag 13 januari, wordt door
de Commissie Oud Papier van de Ned.
Herv. Kerk, weer oud papier opgehaald.
Vriendelijk wordt u gevraagd geen kar
ton aan te bieden en het papier vanaf
negen uur gebundeld op de stoep te zet
ten.
in het doolhof van prijskaartjes
Makelaar Tamboer
Tel. (01870)8 34 77
De kloppende Heiland
„Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop.
Openbaring 3:20a
„Zie!" Zó begint de tekst. Het wil zeg
gen: „Let nu goed op, want er volgt iets
zeer opmerkelijks...: Zie, Ik sta aan de
deur en Ik klop".
De verhoogde Heiland staat voor een
gesloten deur en Hij klopt.
Verwonder u over de liefde en het
geduld van Hem, Die zich presenteert als
de Amen, de trouwe en waarachtige
Getuige, het Begin der Schepping Gods.
Hij staat op de stoep van de gemeente
van Laodicea, de gemeente van de uit
wendigheid. Die zich rijk en verrijkt
achtte met haar uitwendige godsdienst,
maar bij gebrek aan geestelijk leven,
doodarm was.
Hij had die gemeente gewaarschuwd. Hij
had hun zijn waren aangeboden: goud,
witte klederen en ogenzalf. Hij heeft ze
opgeroepen zich te bekeren. En nog is
Zijn geduld niet op. Hoewel Hij hen
eigenlijk moest uitspuwen vanwege hun
lauwheid, klopt Hij nog op de deur,
opdat ze misschien uit hun valse rust
mochten opschrikken.
Zo klopt de Heiland ook aan.de deur van
ons hart.
Hij wil binnengelaten worden.
Dat betekent dus, dat Hij buiten staat.
Aangrijpende werkelijkheid... Jezus
staat voor de gesloten deur van ons hart!
We hebben door onze zonden de deur
van ons hart voor Hem gesloten.
Maar... grote genade... de Heere komt
naar de deur van zulke vergrendelde har
ten en klopt. Hij vraagt entree.
Hoe klopt Hij?
Op velerlei wijze. Hij klopt in ziekte en
beproeving, rouw, allerlei schokkende
gebeurtenissen. Maar ook in allerlei bij
zondere weldaden en treffende uitreddin-
gen. Bovenal door Zijn Woord en Geest
in prediking, onderwijs, persoonlijk
getuigenis. Hij klopt om het geweten te
wekken, om ernstig te waarschuwen of
vriendelijk te noden.
De Heiland klopt op zeer verschillende
manieren, maar altijd met dezelfde
bedoeling: „Ontsluit voor Mij uw hart";
„Mijn zoon, mijn dochter, geef Mij uw
hart".
De Heiland klopt.
Hoe vaak is er aan de deur van uw hart
geklopt, zonder dat u reageerde? Mis
schien de klop gehoord, maar er verder
geen aandacht op geslagen?
Wel gehoord, maar overgegaan tot de
orde van de dag der onbekeerlijkheid?
Zich bekommerd over vele dingen, maar
het ene nodige vergeten?
„Indien iemand Mijn stem zal horen.
Hoe dringend Zijn kloppen ook is, het is
mogelijk dat we die stem niet horen. Dat
ze overstemd wordt door zoveel andere
stemmen. Door het rumoer en gedreun
van de dingen van elke dag.
Dan klopt Hij tevergeefs en dat heeft tot
in de eeuwigheid strekkende konsekwen-
tie's.
Daarom de dringende oproep: „Verhardt
uw hart niet".
Wij moeten horen, opstaan, ojjendoen.
Iemand zegt: „Dat kan ik niet. Verlamd
van mijn geboorte af,.ben ik onmachtig.
De Heere moet het doen".
Dat is een rechtzinnige belijdenis.
De kanttekeningen op de Statenvertaling
zeggen het ook. Zij tekenen aan:
„Niemand komt tot Christus, dan die het
van de Vader gegeven is, zodat niemand
voor Christus' vermaningen zijn hart
opendoet, dan die God Zelf het hart eerst
opent om op Zijn Woord acht te nemen."
Maar... leeft deze belijdenis van uw
onmacht in uw hart, of is het een dood
doener om u te onttrekken aan de eis tot
bekering?
Wie waarlijk zijn onmacht inleeft en als
schuld erkent, die komt in de strijd. De
strijd van het willen en niet kunnen.
Die brengt zijn nood bij de Heere en
bidt: „Open Heere Zelf die deur voor
mij. De deur is gesloten, dat is mijn
schuld en ik kan die deur niet open krij
gen. Open Gijzelf die in vrije gunst, door
Uw onweerstandelijke genade. Neig
mijn hart, buig het, maak dat onwillige
hart eenswillend met U."
Wie zo biddend van Hem opening van
zijn hart begeert, diens hart is reeds door
's Heeren gunst en genade geopend. Dan
gaat het ons als Lydia. Haar hart werd
door de Heere geopend, zodat zij acht
nam op hetgeen door Paulus gesproken
werd. Dan worden we gewillig gemaakt
de deur van ons hart te ontgrendelen. De
deur open doen is in diepe zin, zich over
geven aan de Heere. Al dat vlotte en
onbewogen zeggen: „De Heere moet het
doen", betekent: alle verantwoordelijk
heid van zich afschuiven en heimelijk
God de schuld geven van zijn verloren
heid.
Als de deur geopend is, komt de Heiland
binnen.
Dan vervult Hij zijn belofte: „Ik zal tot
hem inkomen en Ik zal met hem avond
maal houden en hij met Mij."
Wondere genade. De Heere Jezus wil
Zich met hen inlaten. Wil met zulken
avondmaal houden. „Avondmaal". Hier
is niet bedoeld het Heilig Avondmaal. Er
wordt mee bedoeld het gewone avond
eten in de huiselijke kring.
In het Oosten was de avondmaaltijd de
hoofdmaaltijd en het gemeenschappelijk
eten uitdrukking van innige gemeen
schapsoefening.
En in Zijn gemeenschap wordt vrede en
rust genoten.
„Zet de deuren van uw hart wijd open.
Hij zal komen met de liefde, die gij ver
langt te gevoelen. Hij zal komen met de
vreugde, waartoe gij uw arme, terneer
gedrukte geest niet kunt opwekken; Hij
zal u de vrede brengen, die ge niet bezit.
O, wonderbare liefde, die zulk een gave
doet komen in zulk een hart!"
(Spurgeon)
Het komt op het horen aan. Wie geen
gehoor geeft aan de stem van de Heere,
wie Hem maar laat kloppen aan de harte-
deur, zonder open te doen en alleen oor
heeft voor wat de wereld biedt, moge
weten, dat de Heiland lang klopt, maar
eindelijk met kloppen ophoudt. Dan gaat
Hij heen!
Zalig zij, die kennen het geklank van de
stem van de Heere. Die horen, daaraan
gehoor geven en Hem het hart ontsluiten.
Aan het Avondmaal van Zijn genade tel
kens opnieuw gesterkt, is er een voort
gaan van kracht tot kracht. Een iegelijk
van hen zal voor God verschijnen in
Sion.
^^mii^^^^ih^^^bB., H.H.
Het MBO College te Oude Tonge is
een school voor middelbaar be
roepsonderwijs, waar leerlingen
een roepsopleiding volgen voor
verschillende administratieve fiink-
ties. Het is een samenwerkings
school, hetgeen betekent dat leer
lingen van diverse gezindten de
school bezoeken en respekt voor el-
kaars mening hebben.
Het 'MBO College Oude Tonge' heeft
een duidelijke streekfunktie en ligt op 3
minuten loopafstand van het busstation.
De leerlingen van deze school komen
van Goeree-Overflakkee, Schouwen-
Duiveland, Tholen, de Hoekse Waard en
noordwest Noord-Brabant. Fusie met het
Albeda College te Rotterdam ligt in het
verschiet.
Er bestaat binnen dit instituut een (3-jari-
ge) lange opleiding administratie en een
(2-jarige) korte opleiding administratie.
Lange opleiding administratie
De leerlingen die aan de lange opleiding
willen beginnen moeten in het bezit zijn
van een MAVO-diploma, een VBO-
diploma met minimaal 3 vakken op C-
niveau waaronder Nederlands en Engels,
of een bewijs van overgang naar H AVO-
4. Leerlingen met een HAVO-diploma
kunnen in veel gevallen het eerste jaar
overslaan.
De leerstof wordt in modules aangebo
den; een bepaald deel van de leerstof
wordt binnen een periode van ongeveer
10 weken verwerkt en afgerond. Een eind
examen bestaat hierbij niet meer. De
leerlingen kunnen gedurende de oplei
ding 10 certificaten behalen, die vervol
gens kunnen worden ingeruild voor een
diploma.
Het MBO College heeft binnen de lange
opleiding 3 richtingen, namelijk de ad
ministratieve, commercieel dienstverle
nende en secretariële richting.
Na afronding van de opleiding kunnen
leeriingen gaan werken of een HBO-op-
leiding gaan volgen.
Korte opleiding administratie
De leerling, die zich inschrijft voor de
korte opleiding moet bij aanvang van het
cursusjaar tenminste 10 jaar volledig
dagonderwijs hebben gevolgd óf 16 jaar
zijn. De korte opleiding administratie
heeft als doel leerlingen op te leiden tot
beginnend beroepsbeoefenaar of voor te
bereiden op doorstroming naar verder
onderwijs. Zo kan een gediplomeerd
leerling van de korte opleiding geplaatst
worden in de tweede klas van de lange
opleiding.
In de korte opleiding wordt de leerstof
ook in modules aangeboden. Er moeten
6 certificaten behaald zijn om gediplo
meerd te worden.
Indien u meer informatie wenst omtrent
een van bovengenoemde opleidingen dan
kunt u kontakt opnemen met de school.
Het telefoonnummer is (01874) 1611.
Op woensdag 25 januari a.s. houdt de
school een 'Open Huis' aan de Mercu-
riuslaan 16 te Oude Tonge. Om 19.30
uur is de school open voor toekomstige
leerlingen, ouders en andere belang
stellenden. Er wordt dan ook informa
tie verstrekt over de diverse oplei-
dingsmogelijkheden.
N. A. VAN KEMPEN
makelaar o.z., beëdigd taxateur
VOOR AL UW TAXATIES
Op zondag 22 januari a.s. is er weer een
interkerkelijke kerkdienst voor verstan
delijk gehandicapten in de Ned. Her
vormde Kerk te Sommelsdijk. De aan
vang van deze dienst is om kwart voor
drie. In deze dienst hoopt voor te gaan
ds. J. C. den Toom.
U bent van harte welkom; uw aanwezig
heid wordt op prijs gesteld.
Vêfhaaf uit de eerste pmn
vancfe
Middernacht zending
KIIV6I^L%I%S
-11 -
Zij bleef bij Meeuwsen, al zag moeder
het liever anders. Maar het scheen toch,
dat Marie zich het gesprek had aange
trokken. Met Sien Saaman werd zij niet
meer gezien en in Otdam verscheen zij
niet meer. En daarover verheugde moe
der zich, al bleef de zorg over Marie.
Haar trots verdween niet. En met zeker
heid durfde moeder Lokkerse zeggen: zij
vreest God niet. En dat pijnde haar.
Want hoe meer de maanden verliepen en
hoe meer inzicht zij door goede predi
king en voorlezen van het Woord Gods
in het lokaal verkreeg, hoe dichter zij bij God
kwam, die haar zo had beproefd, door haar haar
man te ontnemen. Zij zocht kracht in het gebed.
Moeder Lokkerse was in de volle zin van het
woord een vrome vrouw, die niet naliet, zij het dan
dat zij tijd en wijze kende. Marie te vermanen en
haar op Jezus te wijzen. Wat er ook zou gebeuren
- want als een dreigend spook waarde daar het
voornemen van Marie, om het dorp te verlaten, zij
zei het haar moeder ronduit - nooit zou Marie
kunnen zeggen, de weg niet geweten te hebben.
Er was iets, dat moeder in stilte verheugde: Jaap
Folmer was een flinke jongen, een jaar ouder dan
Marie; hij was een trouw bezoeker van de kring,
van jongsaf; Sinke, bij wie hij knecht geworden
was, sprak vol lof over hem en verwachtte, dat de
jongen het op de duur wat verder brengen zou dan
eenvoudig landarbieder. Als er een klein 'gedoet-
je' loskwam, dan wilde Sinke hem wel helpen.
Maar het allervoomaamste was toch, dat van Jaap
Folmer, als van een tweede Samuel, kon worden
gezegd, dat hij de Heere vreesde. „Een jongen van
heel weinig woorden", zei Sinke - nu dat was
voor de jongens van Grol niets bijzonders; de boe
ren en landarbeiders daar spreken niet meer dan
strikt noodzakelijk is - „maar met een trouw, gou
den hart, dat klopt voor de Heiland".
Nu, het stond onomstotelijk vast, dat die trouwe
jongen, wat boers in zijn optreden. Marie liefhad.
Dat wist vrouw Lokkerse; dat wist zijn moeder;
dat wist Sinke. Jaap had het nooit verteld. Maar ze
wisten het. En... Marie wist het ook, al sprak zij er
met geen woord over.
Dat zou niet in haar hersens opkomen! Want Jaap
Folmer was in haar ogen een grote dwaas, om te
denken, dat zij iets voor hem gevoelde. Nu ja, hij
was een goeie vent, daar niet van, en als zij niet
het voornemen had, het dorp te verlaten, wel,dan
kon zij het, als arbeidersmeisje, wel minder tref
fen. Het streelde haar ook wel iets, dat Jaap werk
van haar maakte, want de jongens op het dorp lie
ten haar links liggen, dat 'trotse nest van Lok
kerse'. Maar overigens. Jaap? Nee, hoor. Zij zou,
als zij eenmaal in een stad was, wel een betere par
tij kunnen doen. Jaap kon zich wel opbergen.
Moeder Lokkerse vleide zich met de hoop, dat
Jaap van goede invloed op Marie kon zijn. Het
ging al aardig goed. Sien Saaman werd gemeden.
Naar Otdam ging Marie niet meer. Zo goed als
elke Zondag was zij in het lokaal. Zij kwam vaker
thuis. En enkele malen was Jaap komen aanlopen,
als hij wist. Marie in de kleine woning te zullen
aantreffen. Het was zelfs reeds voorgekomen, dat
Marie hem toestemming verleende, haar tot de
boerderij van Meeuwsten te brengen.
Het was omstreeks die tijd, dat zij Sien Saaman
weer eens ontmoette.
„Zo, leef je nog?" vroeg deze luchtig. „Wat hoor
ik? Aan het vrijen?"
„Ik? Ben je dwaas? Wie vertelt die onzin?"
„Ha, ha, het hele dorp weet, dat Jaap Folmer je
rokken vasthoudt!"
Marie werd woedend.
„Dat zou hij wel willen, maar het lukt hem nooit.
Nooit, zeg ik je. Zo'n boerenkinkel! 'k Wou lie
ver..."
„Wind je niet zo op, meid. Is heel schadelijk voor
je gezondheid, 't Wordt verteld, maar ik geloofde
er niets van. Zo'n saaie, dooie Piet is niets voor
jou, hè? Jonge, nee, dan zijn er in Otdam wel
anderen. Ga je mee, zaterdagavond??"
„Ja", zei Marie, ik ben van de partij. Ik moet er
weer eens uit". Plotseling nam zij dat besluit. En
moeder zou het te weten komen ook. Dan zou zij
weer eens zien, dat Marie niet in het gareel wilde
lopen. En dan kon Jaap ook eens zien, dat zij niets
om hem gaf.
„Zaterdagavond om zeven uur bij de school?"
vroeg Sien zeer in haar schik met de gemakkelijke
overwinning, die zij nauwelijks vertrouwde: hoe
lang had Marie haar opzettelijk ontweken?
„Om zeven uur", beloofde deze.
Zij was ook present. Moeder wachtte die avond
tevergeefs op haar. En ook Jaap, die op de gewone
tijd, ongeveer acht uur, verscheen, was teleurge
steld.
„Ze kon zeker niet weg", dacht moeder.
Otdam kwam niet in haar op. 't Was wel een jaar
geleden, dat Marie er geweest was. En zij vond er
immers niets aan?
Doch die avond vermaakte Marie zich zeer in
Otdam. Het was druk in het dorp. Verschillende
jongens en meisjes van Grol en andere dorpen lie
pen er te slenteren, om niet te spreken van de
inwoners van Otdam zelf. En dan lagen er in het
kanaal verschillende schepen, waarvan de beman
ning aan het passagieren was geslagen. Groepen
jongens en meisjes hokten bij elkaar. Het was een
geflirt en gelach; een wisseling van dubbelzinnige
opmerkingen, handtastelijkheden zelfs. De ge
meente- en rijksveldwachter waren er in de buurt
(er kwam, vooral 's avonds laat, als bier of sterke
drank de gemoederen wat verhit hadden, wel eens
een vechtpartij voor) maar zij traden niet op en lie
ten alles oogluikend toe. Zo nu en dan ging er een
paartje naar de dijk, die berucht was. Heel Otdam
was berucht. Er waren de wereld, kroegen. En uit
al die kroegen klonk erbarmelijke harmonikamu-
ziek naar buiten. Een gelal van meiden, die uit
zichzelf naar binnen waren gegaan of er heen
gelokt waren. Zij dansten of liever sprongen zich
moe en bezweet op de maat van de harmonika
over de vloer; dronken dan bier of likeur en zaten
op de knieën van jongens van de dorpen of varens
gezellen, 't Was er een hel... Niet ten onrechte
was Otdam met zijn lichtzinnige bevolking in de
omgeving berucht.
Er was ook een 'nette kroeg'. Daar was Marie een
paar maal geweest. Eigenlijk tegen de zin van
Sien, wie het niet te gek kon gaan, als ze eenmaal
'los' was. Ja, ze deden in die kroegjes weleens rare
dingen. Zo nu en dan sloop er een paartje, dat ste
vig gedronken had, naar het erf, naar een schuur
tje, maar dat was, beweerde Sien, stom van die
meiden. Nee, nee, met Sien haalden ze geen gijn-
tjes uit. Ze kwamen niet verder dan zij wilde. Je
mt niet met open ogen in je verderf lopen, vond
Sien, die meende heel wijs en verstandig te zijn.
Maar met al dat geredeneer kreeg zij Marie toch
niet naar een minne kroeg, ook die avond niet. Bij
Koetsveld, op de hoek van de haven, was een
mooie gelegenheid; een net café; daar kwamen
geen jongens met minder mooie bedoelingen; ook
geen meiden, aan wie een steek los was; er was
een mooie, ruime dansvloer; je danste er op een
piano en die knul speelde uitstekend; en de con
sumptie was er heel goed, alleen wat duurder dan
in de andere gelegenheden.
Toen ze wat over he't rumoerige dorp gedrenteld
hadden, zochten ze Van Koetsveld op. In de ach
terzaal, waar gedanst werd, het was er heel druk,
tjingelde de piano er lustig op los.
(wordt vervolgd)
ONTWERP ADVIES
AANLEG ONDERHOUD
Tel. (01876) 94 20, Herkingen s^
Winarchitektuur hoveniersbedrijf b.v.
NVMi
'uMELAMI
Postbus 7, 3248 ZG Melissant
Tel. (01877) 2614 Fax 3904
