eiüvhdeii-iiieuws
De bank van
Middelharnis
Overdenking
uit de
Heilige Schrift
Uitslag 2e trekking
decemberaktie 1994
Kerstfeest CPB 'Goeree'
ilillG^^EIlBE
iBIIilHHÏ!!^^
llllllllllilllil^llH^
HETI
,KIJKVENSTER
Adventsbede
VERVOLGVERHAAL
2e Blad
VRIJDAG 9 DECEMBER 1994
No. 6358
Blik op kerk "y?
en samenleving Cj
- Aftrekposten
- Een wantoestand
- Met twee maten
„Ik weet wat ik doe", zei een goede ken
nis dezer dagen, „ik geef volgend jaar
mijn hond op als aftrekpost voor de be
lasting. Ik heb die hond tenslotte voor de
veiligheid van mijn vrouw en mij. En als
de inspekteur het accepteert van de cri
minelen, waarom dan niet van mij? Dat
zou je reinste discriminatie zijn".
Ja, dat was een klein novemberstormpje,
toen door middel van een VARA-uitzen
ding bekend werd dat de fiscus de aan
schaf van wapens met munitie en het on
derhoud van een pitbull beschouwt als
legitieme aftrekposten voor drugshande
laars.Ook politiek Den Haag was even
geschokt. Het CDA stelde er kamervra
gen over en een meerderheid in de Ka
mer vindt dat er aan deze praktijken een
einde moet komen. Inmiddels heeft
staatssecretaris Vermeend van Financiën
toegezegd maatregelen te overwegen om
aan deze wantoestanden een einde te
maken.
Het is natuurlijk geen wonder dat de be
volking, en ook de politici, verontwaar
digd reageren wanneer zo'n zaak bekend
wordt. Het is, zeggen we tegenwoordig,
„van de gekken" dat strafbare feiten op
deze manier door de fiscus worden be
loond. Zo werkt de overheid, en zo wer
ken we in feite allemaal mee aan het
instandhouden van malafide praktijken.
Want als bovengenoemde kosten aftrek
baar zijn, dan worden ze voor een deel
door de overheid betaald. Maar de over
heid heeft geen geld, die krijgt het van
de belastingbetalers... Dus wij allen, u
en ik, draaien gedeeltelijk op voor de
kosten van verwerving, door de drugs
handelaars gemaakt. Aan de ene kant
doen politie en justitie hun best om de
criminaliteit te beteugelen, aan de andere
kant helpt de fiscus deze criminaliteit in
stand houden. Dat is een wantoestand.
Toch liggen, bij nader inzien, de zaken
nog niet zó simpel. Want alle illegale on
dernemingen in ons land worden wel fis
caal aangeslagen. Iedereen die winst
maakt, op welke manier dan ook, moet
daarvan een deel afdragen aan de fiscus.
Om een voorbeeld te noemen, de prosti
tutie - die wel oogluikend wordt toege
staan, maar wettelijk is verboden! - is
voor de fiscus ook een 'bedrijf' waarbij
winst wordt gemaakt.
En datzelfde geldt van de koffieshops en
van de drugshandel. Of de aktiviteiten
wettelijk toegestaan zijn of niet, dat is
niet de zorg van de fiscus. Als er maar
belasting wordt betaald. Ethische nor
men en waarden blijven buiten beschou
wing. Voor de gewone belastingbetaler
zijn de kosten van verwerving aftrek
baar. Waarom dan niet voor hen die hun
winst op illegale wijze hebben verkre
gen? Dan zou er met twee maten geme
ten worden.
Geloofwaardigheid staat vandaag de dag
hoog in het vaandel. Ook aan de over
heid mag de eis worden gesteld dat zij
geloofwaardig is. Wanneer zij dan - te
recht! - een einde wil maken aan de af
trekbaarheid van bovengenoemde kos
ten, dan zal zij het hele belastingbeleid
op de helling moeten zetten. Dan zullen
criminelen en verboden organisaties en
instellingen anders en harder moeten
worden aangepakt. Maar vóór het zover
is za! er nog wel wat water door onze
Nederlandse rivieren stromen.
Waarnemer
Deze vraag- en antwoord-rubriek staat
geheel ten dienste van de lezer die er
kosteloos gebruik van kan maken. Uw
vragen op velerlei gebied kunt u sturen
aan: Redactie Eilanden-Nieuws, Post
bus 8, Middelharnis, met in de linker
bovenhoek „Vragen-rubriek" vermeld.
De vragen worden door deskundigen
beantwoord en zullen binnen enkele
weken na de inzending compleet met
antwoord in deze rubriek worden ge
publiceerd.
EENiPETTEÜ
Bij het verven van de kozijnen zijn er
spatjes op het behang terecht gekomen.
Hoe haal ik die weg zonder het behang
te beschadigen?
Antwoord: Van afwasbaar behang kunt
u gekleurde stipjes met terpentine weg
nemen, als u de omgeving ervan maar
niet laat verkleuren. Papier kunt u beter
vervangen of overplakken met een res
tant dat u eerst in de zon laat verkleuren
tot het de zelfde tint heeft als de be
smeurde baan. Scheur de randen zo af
dat die dunner worden en pas het patroon
netjes op elkaar.
Tocrf Piamuooimi
Wij hebben er vaak over gelezen en ook
over gepraat, maar nu wij zélf een echte
Engelse plumpudding willen maken, ont
breekt ons het ouderwetse recept. Hebt u
dat? En kan dat wel, met rauwe eieren?
Antwoord: Het lijkt riskant, met die
rauwe eieren. Daarom moet u niet enkele
weken tevoren beginnen, zoals vroeger
wel in sommige Engelse huishoudens
gebeurde, maar pas één dag voor 't ge
bruik het beslag gaan bereiden. Smaak
en geur van de kruiden kunnen in 24 uur
voldoende op het deeg inwerken. Er be
staan veel familietradities en andere
werkwijzen, maar hier volgt een ouder
wets Brits recept. Roer voor 4 a 6 per
sonen 3 eieren glad door 100 gram witte
basterdsuiker, snijd 100 g kalfsniervet
fijn in 50 g. bloem. Meng dat men 500 g
in stukjes gesneden goudreinetten, circa
150 gram verkruimeld wittebrood, 100 g
sultanarozijnen en 100 g ontpitte tafelro-
zijnen, 100 g krenten, 100 g gesnipperde
stemgember, 50 g oranjesnippers, 50 g
gesneden sukade, 100 g gemalen of fijn
gemaakte amandelen, en werk dat door
elkaar met 1 deciliter bier, 1 dl. cognac.
mÊmmn
Oostdijk 1
ABNAMROZ^^bank
Open Huis ABN-AMRO Bank
Middelharnis
Op zaterdag 10 december a.s. houdt de
ABN-AMRO Bank open huis.
Iedereen is welkom om eens te kijken
hoe het pand, dat velen nog kennen als
de modezaak van Nipius, er weer als een
modem bankkantoor uitziet.
De inrichting van het kantoor heeft een
forse verandering ondergaan. De cliënten
kunnen terecht aan open balies; het on
persoonlijke kogelvrije glas is verdwe
nen. De afdeling zaken is nu gehuisvest
op de 2e etage waar men de beschikking
heeft over een aparte balie.
Vanaf 13.00 uur is men van harte wel
kom om onder het genot van een hapje
en een drankje het geheel eens rustig te
bekijken en kennis te maken met de
medewerkers die u graag zullen ontmoe
ten in hun nieuwe werkomgeving.
Vanaf 15.00 uur zal het met de rust zijn
gedaan. Dan zullen 2 Ajax spelers hun
opwachting maken. Wie het worden
blijft nog even een geheim. Dan is er de
mogelijkheid om een handtekening te
bemachtigen of met een speler op de foto
te gaan. De verwachting is dat vooral de
jeugd haar interesse zal tonen.
Vanaf maandag 12 december is het kan
toor geopend op maandag t/m vrijdag
van 9.00 tot 16.00 uur. De geldautomaat
is uiteraard 24 uur per dag beschikbaar.
1 dl. rum, 1 dl. gemberstroop, een thee
lepel kaneel, een theelepeltje nootmus
kaat en een snuifje gemalen kruidnagel,
de geraspte schil van een goed gewassen
citroen en een mespunt zout. Dit meng
sel moet zeker 24 uur in uw kelder of
koelkast staan, zodat het geheel de juiste
smaak verkrijgt. Vier uur vóór de kerst
maaltijd moet het deeg 'au bain marie'
worden gekookt. De Engelsen gebruiken
daarvoor een tevoren uitgekookte doek,
waarvan het middendeel met boter be
streken en met bloem bestrooid wordt. U
kunt een bal kneden van het deeg en in
zo'n doek leggen, welke met touw kan
worden dichtgeknoopt. De pudding moet
dan wel 3 a 4 uur in een pan water mee-
koken. Op het juiste tijdstip wordt de
massa op een schaal uitgestort en be
strooid met poedersuiker. Als de pudding
op de eettafel staat, kunt u er pas de rum
overheen gieten en die aansteken. (Zorg
er voor dat er geen papieren of plastic
kerstversiering boven die tafel hangt!)
Geef er een schaaltje met abrikozensaus
bij.
oacaiOEE-iNCE
Hoe kan ik een uitgebloeide witte Pha-
laenopsis orchidee in 't volgend seizoen
weer tot bloeien brengen?
Antwoord: Als het zo ver is, kunt u de
uitgebloeide tak boven een oog afsnij
den. Indien uw Phalaenopsis in goede
konditie verkeert, nooit in de zon staat,
op kamertemperatuur blijft en eens per
maand een beetje mest krijgt, kan ze na
vijf a zes maanden opnieuw bloeien.
„Och, dat Gij de hemelen
scheurdet, dat Gij neder-
kwaamt, dat de bergen van
Uw aangezicht vervloten"
(Jesaja64:l}
De uitdrukking 'och, dat', die onder de
profeten nogal eens voorkomt, drukt een
wens, een sterke begeerte uit, die uit
drukkelijk met de toekomst te maken
heeft. En dat is juist het opvallende van
de tekst, dat er nog van een toekomstver
wachting sprake is. Hoe kan dat toch? Er
is niets meer van het volk Israël over. De
stad Jeruzalem ligt in puin. De tempel is
in vlammen opgegaan. En het land ligt
woest. De kinderen Israels zijn wegge
voerd in ballingschap. Waaraan is het
dan nog te zien, dat de Heere hun God is
geweest en dat zij naar Zijn Naam zijn
genoemd? Het blijkt nergens meer uit.
Zij zijn verlaten en vergeten. Het is voor
bij. Zoals vroeger wordt het nooit meer.
Persoonlijk kan dat ook de beleving zijn.
In des Heeren werken hebt u zich mogen
verblijden. De Heere heeft bemoeienis
sen met u gehouden en Zijn gunstbewij
zen u geschonken. Het heeft evenwel een
weinig tijds geduurd. En de vijanden zijn
machtig geworden. Vele voorrechten
zijn u ontnomen. En wat is er nog over
van dat vroegere leven in het huis des
Heeren en in de nabijheid van God?
Langs moeilijke en zware wegen bent u
geleid. Het lijkt alsof u van God verlaten
bent en er alom duisternis in uw leven
heerst.
Dan kunt u doen zoals velen van de kin
deren Israels hebben gedaan, toen zij in
de ballingschap terecht waren gekomen.
Zij hebben zich geschikt en aan de om
standigheden in Babel aangepast. Hun
vaderland hebben zij vergeten en hun af
komst verloochend. Een nieuwe tijd is
voor hen aangebroken en daar zullen zij
van maken wat ervan te maken valt.
Maar dat kan nu juist het ware Israël
niet. Eerder zou hun rechterhand zichzelf
vergeten, dan dat zij Jeruzalem zouden
vergeten. Zij denken nog altijd terug aan
de oude tijden. Zij zien om naar het ver
leden. Niet alleen met gevoelens van
spijt, dat het zo moest gaan en met Israël
moest aflopen; maar juist in schuldbesef.
Zij hebben leren klagen over hun schuld
en hun ongerechtigheden, die de schei
ding tussen hen en de Heere hebben ver
oorzaakt. Het is bij hen tot de ware ver
ootmoediging gekomen, dat hun zonden
oorzaak zijn. Wee nu onzer, dat wij zo
gezondigd hebben. Dat het donker is ge
worden in uw leven en niet meer als
vroeger, is daar soms oorzaak voor? Zijn
uw zonden daar niet schuldig aan? Op
nieuw past verootmoediging voor Gods
aangezicht. De oorzaak ligt bij u en mij.
Ware verootmoediging is niet alleen
belijdenis en belevenis van schuld voor
Gad, maar gaat gepaard onder de aan
drijving van de Heilige Geest met
begeerte naar genade, ja naar terugkeer
in de gemeenschap met God. En dat leidt
tot de bede van de tekst. Sterk is het ver
langen, dat wordt uitgesproken: och, dat
Gij de hemelen scheurdet! Waar nergens
uitkomst is te vinden, alle hoop ontvallen
is en de ziel er ziel ook niet uitkomen
kan, wordt de bede tot God in de Hoge
gericht. Het beeld, dat de profeet ge
bruikt, maakt de toestand van zo'n ziel
duidelijk. Het herinnert aan de Gods
openbaring bij de Sinaï. Donker is de
lucht geworden. Dreigende wolken pak
ken zich samen. Het wordt zoals bij het
uitbreken van een onweersbui tot stik-
kens toe benauwd. En in de natuur wordt
het ijzig stil. Geen vogel laat dan zijn
geluid horen. Er heerst spanning en be
nauwdheid. En in het hart wordt ver
zucht: och, dat Gij de hemelen scheurdet.
Het kan zo niet blijven. Het wordt omko
men in deze nood. In deze duisternis is
het niet meer uit te houden. En sterk
wordt in de ziel begeerd: och, dat Gij de
hemelen scheurdet.
Licht en uitkomst wordt begeerd. Dat is
het eerste, dat de ziel in nood niet missen
kan. In de nacht van angst en zorgen
schijne het licht van Boven. Dan kom de
waarheid omrent ons leven aan het licht.
Dan worden de zaken gezien zoals zij
zijn. Dan wordt ontdekt hoe hopeloos het
is gesteld en hoe hulpeloos de mens is.
Ontdekkend licht laat de gevaren zien,
die dreigen, en brengt ook de valse ver
wachting en de ijdelheden van het be
staan aan het licht.
Maar meer is nodig dan ontdekkend
licht. En daar is het deze ziel ook om te
doen. In de diepten van ellende en in de
verlorenheid van dit bestaan, waar een
mens steeds weer in geworpen wordt, is
God Zelf nodig. En zo klinkt in deze Ad
ventsbede uok: dat Gij nederkwaamt! De
Heere moet nederdalen. Hij moet er Zelf
aan te pas komen. Hij blijve niet van
verre. Maar de Heere sta bij en terzijde.
Dat God er is en met u gaat, is zoveel
meer dan, dat Hij licht in de duisternis
geeft. En om Hemzelf is het te doen.
Met de Heere is er ook verwachting van
de toekomst. Dat komt uit in de laatste
woorden van deze Adventsbede. Deze
bede besluit met: dat de bergen van Uw
aangezicht vervloten. Wanneer de Heere
Zelf nederkomt en Zijn volk tot Hulp en
Sterkte is, dan verdwijnen de bergen van
schuld en ongerechtigheid, van moeite
en zorg, van vrees en onzekerheid. Het
wordt dan een vlak veld tussen de ziel en
de Heere. Er is weer een gebaande weg,
die gegaan kan worden. Al is het nog zo
donker, door Gods hulp en genade is er
verwachting van de toekomst. En daar
wordt in deze bede sterk naar verlangd.
Gods volk van alle eeuwen weet van
deze bede. Niet alleen het ware Israël in
de ballingschap, maar ook het volk, dat
heden ten dage in duisternis wandelt. Het
leert door de onderwijzing des Geestes
bidden om, uitzien naar en wachten op
de komst van God Zelf. Het heeft Hem
nodig. Die hun zaak komt afhandelen en
Die hen terugbrengt in de gemeenschap
met God. En Hij is gekomen. God is
Mens geworden in Jezus Christus. Het
Woord is vlees geworden. En aan het
hout des kruises is alles volbracht wat bij
God te doen was voor de zaligheid van
Gods Kerk. Door Zijn komst is alles uit
de weg geruimd, dat nog tussen een ziel
en de Heere in kan staan. Zo heeft de
Heere deze bede gehoord en in Christus
verhoord.
Nog altijd blijft deze bede van node. Wat
God in Christus heeft gedaan, moet wor
den toegepast en door de ziel worden
verkregen. Daar is de Persoon van God,
de Heilige Geest voor nodig. Hij moet
komen, om het Licht te maken in de har
ten en uitkomst te geven. Zo leeft de
Kerk voortdurend in de verwachting van
Hem, Die eens komen zal op de wolken
des hemels, om het heil van al Gods
gunstgenoten te volmaken. En om wat
komen gaat en te wachten staat, wordt
steeds gebeden èn wordt verlangend uit
gezien.
Dat op uw klacht de hemel scheure,
dat Zich de Heer' ontdekk'
De God van vader Jakob beure
u in een hoog vertrek!
Hij doe in gunstrijk welbehagen
uit Sions tentpelzalen,
om u te helpen en te schragen.
Zijn zegen nederdalen
(Psalm 20:1berijmd)
Ouddorp
J. G. van Loon, V.D.M.
Niet op dinsdag-, maar op donderdag 15
december houdt de CPB 'Goeree' haar
Kerstfeestviering in 'Oostdam' te Goede-
reede.
Op dinsdag 13 december bezoek aan het
Kerstconcert in 'de Doelen' te Rotter
dam. De vertrektijden van de bus zijn:
Stellendam, 18.20 uur (nieuwe bushalte).
Ouddorp, 18.25 uur, Dorpstienden.
Goeree-Havenhoofd, 18.30 uur, bushalte.
met optimaal resultaat
een huis
verkopen... nvm!
Makelaar Tamboer
Tel. (01870)8 34 77
manTE-viarELSaKKEit
Mijn wafelijzer geeft zwart af Hoe maak
ik dat schoon?
Antwoord: Met een betere kwaliteit
schuursponsje dan u het probeerde en
een scheutje afwasmiddel. Dan afwassen
met heet water, afdrogen en de binnen
kant lichtjes invetten met bakvet of bak-
olie.
GOEDEREEDE
D.V. zaterdagavond 10 december staan
de deuren van de Ark te Goedereede
weer open. We hopen iemand in ons
midden te hebben van de Wycliffe Bij
belvertalers. Wij vinden het heel gewoon
dat we de Bijbel kunnen pakken om eruit
te lezen. Voor veel mensen in verre lan
den is dit niet mogelijk omdat er geen
Bijbel in hun taal is. Hoe de Wycliffe
Bijbelvertalers dit proberen te verhelpen
kunnen jullie zaterdagavond horen.
Iedereen vanaf 15 jaar is van harte wel
kom. Het programma begint weer om
±20.00 uur.
OUDDORP
Vrijdag 2 december was er de tweede
trekking van de decemberaktie van de
Ondernemers Vereniging Ouddorp. De
aktie, een kassabonaktie, is gestart op za
terdag 19 november tijdens de intocht
van Sint Nicolaas. De klant verzamelt
voor een bedrag van 100,- kassabon
nen en levert deze dan in bij een van de
deelnemende zaken. De delenemers zijn
herkenbaar aan het blauwe raambiljet.
De prijswinnaars werden vrijdag verwel
komd op de nieuwe Rabobank West-
Flakkee. Hier kregen zij een bosje bloe
men en een levensmiddelenpakket. De
Rabobank geeft niet alleen een goede
raad maar ook aan het eind van de trek
king een reischeque van 999,99. Er
volgen nu nog 4 trekkingen van zes le
vensmiddelenpakketten. Vrijdag 9 de
cember is de 3e trekking en wie weet
staat u er dan een volgende keer bij.
De prijswinnaars zijn: mevr. Verheijden,
Rustburg 22; mevr. Mierop, Marijkeweg
13, de heer van IJperen, Hermansweg 3,
mevr. Aleman, Pr. Hendrikweg 14,
mevr. Tanis, Hoge Pad 8 en mevr. Wa-
genaar, Zeebrekersweg 10, allen uit Oud
dorp.
il
BOOR II. liJIVG]IL%I>fS
-3-
„Ik zou zo graag willen, dat u inzag.
Marie te kort te doen, als u haar van
school neemt. Zij is voor de boeken ge
boren".
,,Van boeken kunnen we niet leven",
vond moeder.
Dat was een waarheid als een koe, als je
die letterlijk opvat. En Huisman nam de
opmerking letterlijk op. Daarom zweeg
hij er over.
„Wat moet Marie dan, meester?"
Lokkerse wilde het nu precies weten. Al
dat er om heen praten bracht hem niet
verder. „U moet haar onderwijzeres laten worden.
Zij is er voor geknipt".
Moeder Lokkerse schudde heftig het hoofd.
„Dat is niet voor ons soort mensen", vond zij.
Nu lachte Huisman smakelijk.
„Voor wie dan?" vroeg hij vervolgens. „Het gaat
er om, wie er geschikt voor is. En dan doet het er
niet toe, of het kind van een arbeider of van een
boer of van een burger is. U begrijpt toch wel, dat
ik in het belang van het meisje kom? Ik heb er zelf
geen belang bij, hoor".
Nee, dèt begreep Lokkerse ook. Vandaar, dat hij
zijn vrouw wel wat bot vond in haar opmerkingen.
Het moest zijns inziens op prijs worden gesteld,
dat meester zo voor Marie opkwam, ook al wilde
moeder hem niet volgen.
„Ik begrijp het wel, meester. Het is heel vriende
lijk van u, dat u eens komt praten. Maar wat u wilt,
gaat toch niet. En met mijn vrouw ben ik het eens,
dat een arbeidersdochter niet zo hoog springen
moet. Het beste is, dat Marie van school komt en
naar de boer gaat".
„Je moet het zelf weten, Lokkerse. Maar dan kom
er niets van Marie terecht. Het is eigenlijk een
misdaad, zo'n begaafd kind dienstbode te laten
worden. Maar... u is de vader en de moeder, u
beslist".
„Meester kan er heel gemakkelijk over praten,
maar zo eenvoudig is. het niet", zei moeder op stel
lige toon. Want zij bespeurde, dat haar man oren
kreeg naar het voorstel van meester Huisman. En
dat mocht niet.
Waarom zou ik er gemakkelijk over praten?
Welke bezwaren hebt u toch? Dat een arbeiders
dochter geen onderwijzers worden moet, is natuur
lijk onzin".
„Och, meester, dat leren kost immers veel te veel
geld? Waar zullen we het vandaan halen? We kun
nen nauwelijks rondkomen".
„Zie, dat is ten minste eens een bezwaar, waarover
te praten valt. En dan wil ik u wel meedelen, dat er
van dat bezwaar niet veel overblijft".
En dan kwam de uiteenzetting: zij moest dan naar
de Normaalschool in de stad, driemaal per week.
De andere dagen kon zij bij Huisman op school
haar werk maken. De lessen op de Normaalschool
werden gratis gegeven. Met de trein kon Marie
naar de stad. Dat was niet duur met een school-
kaart en bovendien, als hij er werk van maakte, en
Huisman zou dat natuurlijk doen, dan vergoedde
het rijk de reiskosten. En het rijk was ook bereid,
de boeken in bruikleen te geven. Wat bleef er nu
van het bezwaar over? Zo goed als niets.
Moeder Lokkerse ging dat ook gevoelen, maar zij
gaf geen kamp.
„Meester vergeet, dat Marie eten moet. En dat kan
een meisje van haar leeftijd flink. En zij moet toch
ook behoorlijk gekleed gaan?"
„Natuurlijk", dacht het luisterende meisje boven,
dat alle hoop nog niet verloren had. Want vader
had nog niet pertinent 'nee' gezegd,
„...en dat alles is voor ons soort mensen niet te
betalen, meester. Zij kan toch ook niet op klompen
naar de stad?" bedacht moeder toen weer.
„Een kleine opoffering moet u zich natuurlijk ge
troosten. Maar ik meen, dat dit plicht van ouders
is".
„Het gaat niet, meester. Ik zie geen kans. Marie
die jaren.hoe lang duurt het wel niet?"
„Vier jaar maar, vrouw Lokkerse".
„Vier jaar! Nee, dat gaat niet, hoor. Vier jaar lang
eten geven en goed kleden, dat gaat niet. We had
den gedacht, dat Marie nu wat zou gaan verdienen.
Dan kon zij daar thuis wat van geven en onze zor
gen verlichten".
,,Maar wanneer u zich een kleine opoffering
getroost, gaat dat over vier jaar veel beter. Want
als Marie dan de akte heeft en ergens onderwijzers
wordt, kan zij veel meer aan u geven, dan wanneer
zij dienstbode is. Van dat schamele loon blijft niet
veel over".
„Ik zie er niets in", hield moeder vol. „Mijn man
denkt er ook zo over".
Huisman betwijfelde dat zeer sterk, maar hij dacht
er geen moment aan, de man tegen de vrouw uit te
spelen.
„Hoor eens", zei hij, opstaande, „u behoeft van
avond nog geen beslissing te nemen. Mijn voorstel
kwam allicht wat onverwacht. Denkt u er beiden
nog eens rustig een weekje over na. Inderdaad, het
kost wat opoffering, maar later zult u blij zijn, dat
offer te hebben gebracht. Me dunkt, u mag de toe
komst van Marie niet tegenwerken".
„Ja meester, u hebt gelijk. Het beste is, dat wij er
nog eens over nadenken en er met elkaar over pra
ten".
Huisman vertrok, het luisterende meisje op de zol
der in een beste stemming achterlatend: moeder
wilde er niet van horen, maar die was voor haar
geen faktor van betekenis; vader nam de beslissing
en... vader weifelde, dat had het scherpe ding aan
zijn stem gehoord. Zij zou de eerstvolgende dagen
wel flink zeuren. Allicht lukte het dan.
Fijn! altijd schoenen dragen; die nare, vernederen
de klompen uit; en netjes in de kleren; en driemaal
per week naar de stad; wat zouden de meisjes op
het dorp jaloers zijn! Ha, daar kwam vader terug.
Nog even luisteren, wat die twee zouden zeggen!
„We moeten het niet doen, Marius. Het is veel te
duur. We waren zo blij, dat Marie wat gaat verdie
nen en als we dit doen, gaat zij veel meer kosten.
Dat is toch niet te betalen. En 't is voor Marie heel
niet goed".
„Wat bedoel je, moeder?"
„Je weet, hoe trots zij is. We weten niet, waar ze
die trots van heeft. Maar, 't is soms niet om uit te
staan. En als wij ze laten leren, wordt dat nog veel
erger. Zij moet eenvoudig blijven",
„'k Weet nog niet, moeder. Laten we nu niet di-
rekt beslissen. We hebben nog een week de tijd.
En er een gebedszaak van maken. Dit kan ook een
vingerwijzing Gods zijn".
Moeder Lokkerse geloofde er niets van. Maar zij
zweeg.
„En wat dat trotse van Marie betreft, ik heb hoop,
dat dat er langzamerhand wel af gaat. En als
dienstbode zou zij al even trots kunnen zijn dan als
schooljuffrouw. Trots komt uit het hart voort, niet
uit wat een mens is of doet".
Dat was nog niet zo'n domme opmerking van
Lokkerse. Maar zijn vrouw begreep die niet.
„Vanavond praten we er niet meer over", zei Lok
kerse.
Marie op de zolder wist genoeg: haar kansen ston
den niet slecht.
Behoedzaam, zonder lawaai te maken, verliet zij,
stijf van de kou, haar luisterplaats en zocht het bed
op.
Geen half uur later ging Lokkerse sluiten; om ne
gen uur 's avonds was zo goed als geheel Grol,
van de arbeidersstand wel te verstaan, naar bed.
,,We krijgen een dik pak sneeuw", meende
Lokkerse, toen hij weer binnenkwam.
(wordt vervolgd)
