EIIAtlDEII-rilEUWS
Overdenking
Kombi-avond
NODIG?
uit de
Heilige Schrift
Winterconcert Excelsior
HET
'KIJKVENSTER
Heilig Avondmaal
TOYOTA
No. 6175
ngO
blik op kerk
en samenlevir
- Twee wetsontwerpen
- Een trieste ontwikkeling
HOPERBAÖJe
LCTTtRS D€ LUCHT IN
Z0H9ER MUNTJES BELLEN
Als u problemen heeft met le
zen of, zoals men wel zegt, uw
armen wat te kort worden,
wordt tiet tijd eens bij Brilcen-
trum Keuvelaar te komen
kijken.
Grote keuze in monturen, des
kundig en vrijblijvend advies.
Oogmeting op afspraak.
<b
^WCENT/?^
Zandpad 56 Middelharnis
Tel. (01870) 8 34 37
LAfUNEOEyAAti
PEMis noussos
AKTIE ZUINIG STOKEN
KLIM DOOR
VAN DER ZEE
VAN GEEST
- 52 -
2e Blad
VRIJDAG 12 FEBRUARI 1993
Het zijn me de weken wèl voor de
Tweede Kamer! Vorige week en ook deze
week het debat over de euthanasie, en nu
ook nogeens de anti-discriminatiewet!
Twee zaken die zeer bedreigend zijn
voor het volksdeel dat nog wenst te leven
bij het Woord van God.
Het eerstgenoemde wetsontwerp gaat
eigenlijk helemaal niet over euthanasie,
al heeft het wel konsekwenties voor deze
materie. Het betreft namelijk de nieuwe
wet op de lijkbezorging, voornamelijk
de verklaring die een arts moet geven
over de doodsoorzaak, want euthanasie
was strafbaar en daar kon hij voor ver
volgd worden. De nieuwe wet brengt
daarin in zoverre geen verandering dat
euthanasie nog steeds strafbaar blijft,
maar de arts moet nu verklaren dat hij
zorgvuldig heeft gehandeld.
Natuurlijk is dat een tweeslachtige wet.
Een compromis tussen twee niet te ver
enigen standpunten. Daarom is er wel
gezegd: het CDA krijgt het principiële
gelijk, de PvdA de praktijk! Het zou
natuurlijk van de gekken zijn wanneer
er een wet bestond die diefstal strafbaar
stelde en waarbij tegelijk werd bepaald
dat de dief die zichzelf eerlijk aangaf
niet vervolgd zou worden. Maar dat is
hier het geval. De arts wordt zijn eigen
rechter. En zonder gevaar kunnen niet
alleen mensen die daarom vragen, maar
ook wilsonbekwamen - demente bejaar
den, mensen in coma en zwaar gehandi
capte kinderen - 'uit hun lijden worden
verlost'. Weer zijn de grenzen verlegd en
het is te vrezen dat ze in de toekomst nog
verder zullen opschuiven.
De anti-discriminatiewèt is een ander
verhaal. Die staat al jaren op stapel. Zij
gaat uit van het beginsel dat niemand
terwille van geloof, levensbeschouwing,
ras, huidskleur, leefwijze, e.d. mag wor
den gediscrimineerd.
Juristen hebben al aangetoond dat zo'n
wet eigenlijk volkomen overbodig is.
Immers, hij of zij die zich beledigd voelt
of oneerlijk behandeld, kan nu ook al
naar de rechter stappen. Daar is geen
anti-discriminatiewet - eigenlijk: wet
gelijke behandeling - voor nodig.
Maar kerken en verenigingen zouden
door deze wet weleens kunnen worden
gedwarsboomd. Voor scholen is een uit
zonderingspositie ingebouwd. Maar om
een voorbeeld te noemen, bejaarden- en
verzorgingstehuizen kunnen straks niet
meer weigeren mensen om de een of
andere reden niet op te nemen. Dat zou
tot gevolg kunnen hebben dat de sfeer in
zo'n huis grondig bedorven kan worden
doordat sommige bewoners er qua
opvattingen en leefwijze totaal niet in
passen.
Het is al vaker opgemerkt: als de anti
discriminatiewet in werking treedt is er
nog één volksdeel dat gediscrimineerd
mag worden: dat gedeelte dat wenst te
leven bij het Woord van God. Dat komt
ervan wanneer het beginsel van de auto
nome mens gesteld wordt boven de
norm van Gods Wet.
Waarnemer
*»t, I
Deze vraag- en antwoord-rubriek staat
geheel ten dienste van de lezer die er
kosteloos gebruik van kan maken. Uw
vragen op velerlei gebied kunt u sturen
aan: Redactie Eilanden-Nieuws. Post
bus 8, Middelharnis, met in de linker
bovenhoek „Vragen-rubriek" vermeld.
De vragen worden door deskundigen
beantwoord en zullen binnen enkele
weken na de inzending compleet met
antwoord in deze rubriek worden ge
publiceerd.
Hoe krijg ik een vies geworden koperen
halskettinkje schoon?
Antwoord: Leg het een nacht in een
bakje met petroleum. Al dat zwart en
groen laat dan los. Als het koper goed
drooggewreven is, kunt u het met een
klein beetje koperpoets poetsen, maar
zorg wel dat die pasta niet tussen de
schakels komt!
Hoe groot zijn de letters van de reclamezin
netjes die door vliegtuigjes boven steden en
stranden worden voortgesleept?
Antwoord: Die letters zijn circa twee
meter hoog en zeker 1.75 m breed. De
gebruikte vliegtuigjes kunnen minstens
twintig letters voorttrekken.
Ik hoorde, dat je tegenwoordig onderweg
naar, en ook in Spanje, zonder gedoe met
buitenlandse muntjes naar huis kunt op
bellen en dan de kosten op je eigen telefoon
rekening, of die van je ouders kunt laten
zetten. Hoe moet dat dan in een telefoon
cel daar?
Antwoord: In een buitenlandse cel hebt
u vaak nog één muntje nodig om het
nummer voor 'Nederland direct' te
draaien. Dat muntje komt echter in een
aantal cellen na dat gesprek weer terug.
Als er geen munttelefoon bij de hand is,
kunt u aan de kiosken een telefoonkaart
kopen om een kaarttoestel aan de praat
te krijgen. Kiest u onderstaande num
mers, dan krijgt u een Nederlandse tele
foniste aan de lijn aan wie u het
gewenste kengetal en abonneenummer
in ons land kunt opgeven. In dat geval
worden de gesprekskosten op rekening
van de abonnee met dat nummer bijge
schreven. U kiest in België 11.0031; in
Luxemburg 0800.0031; in Frankrijk
19.0031 en in Spanje 900.99.0031. (Voor
méér landen zijn erg dgl. direct-num-
mers).
Wordt het gevaar van lawines niet erg over
dreven? Ik zag in Zwitserland zo'n sneeuw-
laag voorbijschuiven. Later kon men de
opgehoopte sneeuw met een soort rijdende
centrifuge-blazer wegspuiten.
Antwoord: Dan zag u slechts een zg.
stuiflawine van losse, pas gevallen sneeuw
die ging glijden over een oude, eerder
gevallen en in elkaar gedrukte vaste
sneeuwlaag. Gevaarlijker zijn de slagla
wines die ontstaan door het ontdooien
van de warm wordende onderlaag. Door
het smeltwater raakt de sneeuw los van
de bodem en kan door geluid of andere
trillingen, dan wel door stijgende tempe
ratuur en toeneming van het smeltwater
op drift geraken. Dan schuift een groot
pakket oude en verse sneeuw omlaag,
sleurt de lager liggende massa's mee en
kan zo'n omvang krijgen dat er huizen,
treinen, auto's en mensen onder bedol
ven worden. De ernstigste rampen doen
zich evenwel voor door grondlawines,
waarbij vaste sneeuw ook delen van de
bodem meesleurt. Dan komen er stenen,
rotsblokken, grote hoeveelheden aarde
met bomen, struiken en muurtjes naar
beneden. Zo'n grondlawine kan dwars
door een bos heenbreken en alle ter
plaatse groeiende bomen met kluit en al
meesleuren. Zij kunnen dorpen en
wegen bedelven, huizen doen instorten
en het is daarna moeilijk de grond-
massa's weg te graven om ingesloten
personen te bevrijden. Blijf in voorjaar
èn voorzomer dus toch uit de buurt van
hellingen met bordjes lawinegevaar.
Wat voor nationaliteit heeft die Demiroe-
zooi toch?
Antwoord: Demis Roussos is op 15 juni
1946 in Alexandrië geboren en is dus een
Egyptenaar. Hij volgde daar muziekles
sen, studeerde daarna aan het conserva
torium in Athene. Op weg naar Enge
land strandde hij door een staking in
Parijs en daar werd zijn eerste plaat
'Rain tears" opgenomen.
„Och, Heere! zekerlijk ik ben Uw
knecht, ik ben Uw knecht, een zoon
Uwer dienstmaagd; Gij hebt mijn
banden losgemaakt".
(Psalm 116:16)
Voor wie is het Heilig Avondmaal inge
steld? Kent u het antwoord uit de Cate
chismus? (81). Het weerspiegelt zich in
psalm 116. Denkt u aan dat zwaargela
den vers 3: „de banden des doods had
den mij omvangen en angsten der hel
hadden mij getroffen, ik vond benauwd
heid en droefenis".
Wat vinden wij wanneer we onszelf
voor Gods Aangezicht beproeven; wan
neer we onze 'vervloeking' zoals het for
mulier zegt, bedenken? Wat anders dan
de zonde die haar strikken in de dood
heeft uitgezet? Nee, wij schrijven elkaar
de maat niet voor. Maar waar God er in
werkt worden we er wel in gebroken en
verbroken; en... we worden er in getrok
ken. Naar de Heere! Alles wat van God
is, trekt tot God. Denkt u aan vers 4.
„Maar... ik riep de Naam des Heeren
aan, zeggende: Och Heere bevrijd mijn
ziel". Een vuurpijl snort omhoog.
En weeft zich door heel de psalm niet
het diepe hartelijke voornemen om deze
God, die hoort, te dienen?
Voor wie is het Avondmaal ingesteld?
Voor wie van een zucht en een klacht tot
God weet en... van een Naam! „De
Heere is genadig en rechtvaardig en
onze God is ontfermende". Toen die
Naam open ging in Gods genade, in
Christus, toen was dat, toen was Hij het
antwoord op de vraag van de dichter. De
Heilige Geest trekt tot die Naam, die in
Christus zo rijk en diep is geopenbaard.
Zijn bloed reinigt van alle zonde.
Dat antwoord kwam niet na maar mid
den in de crisis. Klaagt u dat u dit ant
woord niet kreeg? Hoe bent u daar
onder? Gelatenheid is niet uit het geloof
Schreeuwt en zucht uw hart tot God;
zoals een hert dat smacht naar de water-'
stromen? (Ps. 42). Heere ik roep tot u;
waar bent u toch; geeft een teken mij ten
goede. Dit sacrament is ingesteld om te
voeden en op te voeden; tot de zekerheid
van het heil buiten mij; in Christus.
Wie kreeg de Heere lief? Wie groeide in
in de kennis van de boosheid van eigen
hart en in de kennis van de genade van
God? Er staan tere bloemen in de
genade in de gemeente; ook sterke
bomen. Toch is er maar een tafel! Om
allen telkens opnieuw te leren, tot ver
ootmoediging en tot verrassing, dat de
Heere goed is voor... 'eenvoudigen' zegt
de psalm. Dat zijn zondaren die zichzelf
niet kunnen helpen. Omdat... Omdat ze
zo 'gebonden' zijn. Wat is de zonde een
strik; wat is het ongeloof een band die de
adem beneemt; wat heeft de zonde een
vreemde kracht; tegen God in. Hebt u er
last van? Of houdt u de zonde in dubbel
hartigheid vast; u wilt zonde en genade?
U eet en drinkt uzelf een oordeel.
Bekeer u.
Psalm 116. Wie heeft die psalm gemaakt
en gezongen? David? „Och, Heere zeker
lijk, ik ben uw knecht... Gij hebt mijn
banden losgemaakt". De banden des
doods...
Psalm 116. Wie heeft de psalm gezon
gen? De Heere Jezus Christus! Toen Hij
met Zijn discipelen uitging, na de Paas
maaltijd. „Och Heer' ik ben o ja ik ben
uw knecht, uw dienstmaagds zoon. Gij
slaaktet mijne banden..." Wat is dat
Woord rijk en diep in Zijn mond. Hij is
de Knecht! Hij gaf zich in gehoorzaam
heid en in liefde tot het recht van God,
tot in de banden van de dood. Ja, maar
dat 'slaken' dat losmaken van die ban
den dat klopt toch niet?! Zij bonden
Hem, staat er in het evangelie. Ja, daar
staat Hij in onze banden; in de zonde die
ons bindt. Wie zegt daar 'ja' op? De
meesten rukken eens aan die banden;
maar dan maken ze zich het er gemak
kelijk in.
Christus heeft Zich laten binden. En dit
is het wonder van het Heilig Avond
maal; daar komen we Hem zo tegen, in
banden! Gebonden opdat Hij ons zou
ontbinden. Vandaar dat gebroken brood
en die vergoten wijn. Opdat we Hem zo
in geloof zouden zien en Zijn liefde en
genade voor gebondenen zouden proe
ven. Zo worden wij van onze banden
bevrijd. Door Hem die wij in het sacra
ment door het geloof, in de kracht van de
Heilige Geest, ontmoeten. Daar trekken
nieuwe banden! Van liefde en overgave;
van verootmoediging en stille vreugde.
Hij zong psalm 116: „Gij hebt mijn ban
den losgemaakt..." Ja toch. Het werd
Pasen. Zijn handen kwamen los. En die
handen vergaderen en voeden een ge
meente die het leert zeggen, leven en zin
gen: Ik ben, o Heer' o ja ik ben uw
knecht. Uw dienstmaagds zoon. Gij
hebt mijn banden losgemaakt!"
Hardinxveld-Giessendam
G.C.K.
De tabel voor de week
van: 1
1 februari 1993 t.e.m. 7 februari 1993
Normaal jaar-
Weeksireef-
Totaal streef-
verbruik
verbruik
verbruik
500 m=
14 m=
188 m=
600 m=
17 m=
226 m=
700 m'
20 m'
266 m'
800 m'
23 m^
302 m=
900 m=
25 m=
342 m>
1000 m"
28 m'
380 m=
1100 m=
31 m=
419 m=
1200 m=
34 m'
459 m^
1300 m'
37 m'
496 m'
1400 m=
40 m=
536 m=
1500 m'
43 m=
575 m=
1600 m'
46 m'
613 m=
1700 m'
49 m=
653 m'
1800 m'
52 m=
691 m=
1900 m'
54 m'
731 m=
2000 m''
57 m=
769 m'
2200 m=
63 m'
848 m=
2400 m^
69 m"
926 m=
2600 m'
75 m»
1004 m3
2800 m=
81 m»
1080 m=
3000 m=
87 m=
1159 m=
3500 m'
101 m=
1355 m'
4000 m'
116 m=
1554 m'
4500 m^
131 m'
1754 m=
5000 m=
145 m»
1948 m=
5500 m=
160 m=
2144 m»
6000 m=
175 m^
2342 m'
Weergegevens Valkenburg Z-H
berekeningsmodel NV. GEB ZHW
Weersomstandigheden:
Afgelopen week lag de buitentemperatuur
iets boven het normale niveau,
het waaide echter minder hard dan normaal.
Hoe kun je klimop op een muur fris en ver
zorgd houden?
Antwoord: Zelfhechtende klimop ont
trekt vocht aan de stenen, dus helpt 't uw
huis droog te houden. Niet weghalen
dus. Wel kunt u met de heggeschaar om
de paar jaar losse takken, dode blade
ren, verlaten vogelnestjes en te hoog
(over goot en onder de pannen) ko
mende ranken verwijderen.
MIDDELHARNIS/SOMMELSDIJK
Morgenavond is het weer de beurt aan
een zogenaamde kombi-avond.
De kombi-avond geeft al aan dat we de
avond gekombineerd organiseren. Het
logo boven dit stukje is alleen maar
bedoeld om je niet te laren zoeken naar
wat er morgen in 'De Hoeksteen' staat
te gebeuren.
Samen met de J.V. van Sommelsdijk
'Tolle lege" en de J.V. van Middelharnis
'Ichtus' hopen we deze avond te luiste
ren maar mevr. Hoek-van Kooten. Het
onderwerp zal je in ieder geval aanspre
ken. Het thema van de avond is name
lijk: 'Over verkering gesproken...'
Mevr. Hoek-van Kooten heeft bij jullie
geen verdere introduktie nodig. Denk
bijvoorbeeld maar eens aan de boeken
die ze geschreven heeft. Het woord ver
kering hoeven we jullie niet uit te leggen.
Iedereen weet wat ermee bedoeld wordt
of blijft het misschien toch maar een
vaag begrip. Misschien kun je er wel
helemaal niet mee overweg. Misschien
vindt je het fantastisch en als ze je vra
gen wat het is, dan weet je niet eens hoe
je het uit moet leggen. Voor een ander
neemt het weer honderden vragen met
zich mee.
Je begrijpt het al, er is niets zo wonder
lijk als verkering. Daarom is het goed
om met elkaar eens na te denken over dit
onderwerp. Mevr. Hoek-van Kooten wil
je een eind op weg helpen en wegwijs
maken in en rond verkering. Lijkt jou
dat wel wat, dan kom je gewoon!
We hopen de avond om 20.00 uur te
beginnen. 'De Hoeksteen' aan de Ring
in Middelharnis is om 19.30 uur open. Je
weet, je bent van harte welkom. Graag
tot ziens, tot morgen.
Dorpsweg 28. Sommelsdijk
DIRKSLAND - Op 19 februari 1993
geeft Gemengd koor 'Excelsior' uit
Dirksland haar jaarlijkse winterconcert
in 'De Schakel' in Dirksland.
Medewerking verlenen:
- Gemengd koor 'Excelsior' uit Dirks
land o.l.v. dirigent L. M. Gebben.
- Accordeonorkest 'Com Brio' uit Zuid-
land o.l.v. dirigent J. Kluin.
Aanvang: 19.45 uur.
Zaal open: 19.00 uur.
Toegangsprijs 7,50 per persoon.
Kaarten kunt u telefonisch reserveren
bij dhr. M. Knöps, tel. (01877) 16 58 of
aan de zaal. Wij rekenen op uw komst.
)^l^l^l^^.^.J^l^^^l^l^^^.l^l^^.^.l^l^J^l^l^4.^.^^^.l^^.l^^.l^l^4■*'^'^'^>^'^***^■**>^^■^.^■>^l^^.^.^.^.l^^.^■4■^.^.l^*
Hij brak van een van de broden, die hij
in zijn broodzak had, een stuk af, begon
te eten en dronk daarbij een slok water
uit zijn veldfles. Het verkwikte hem en
gesterkt liep hij verder. Hij zag dat hij
steeds dichter bij de voorttrekkende
legermassa k wam; hij kon de stemmen
soms onderscheiden. Daar hoorde hij het signaal:
Rust! En nu was opeens de regelmaat in de troep
verdwenen; alles liep door elkaar. Men nam
maatregelen voor de komende nacht.
Kees voelde zich wel vermoeid, maar hij kon nog
een paar mijl voortlopen en dus de stap er maar
weer ingezet. Nu voelde hij toch, dat hij vermoeid
was. Nog één mijl en dan had hij er genoeg van.
Hij zou zich inrichten voor de nacht. Dat was
echter wel heel moeilijk. Er was nergens een
onderdak te vinden. Als hij beschutting wilde vin
den, moest hij die zichzelf verschaffen en handig
als hij was slaagde hij daarin naar wens. Onder
weg had hij dat reeds bedacht. Hij had een vijftal
stokken opgeraapt, twee er van zette hij in de
grond, verbond ze door een stok en steunde dan
de twee stokken door twee andere, die met de
beide eerste stokken een rechthoekige driehoek
vormden. Over de lat en de twee schuine stokken
hing hij de dekens en nu had hij tenminste een
beschutting, als de wind 's nachts zou opsteken.
Van stro, stokken en stukken hout maakte hij een
brandstapel en spoedig brandde er een lustig
vuurtje. Er was voldoende brandstof om het vuur
een paar uur brandende te houden. „Had ik nu
maar een pan en wat vlees!" dacht hij. „Dan kon
ik een lekkere soep koken!"
Helaas, dat bleef bij wensen. Hij nam daarom een
stuk brood en at dat smakelijk op. Honger bleek
ook hier weer de beste saus. Hij had nu tijd alles
rustig te overpeinzen. De dag had hem niet teleur
gesteld, hij was goed opgeschoten. Maar zoals nu
kon hij zijn tocht niet voortzetten. Hij had nog
één brood; dat zou morgen op zijn. Hij moest dus
zorgen voor proviand en zo alleen voort te trek
ken, was toch ook gevaarlijk. In de verte, toch
zeker wel een mijl van hem af, zag hij de vuren
van het leger. Zijn vuurtje leek daarbij wel een
voorpost. Bang was hij niet, maar de eenzaam
heid drukte hem toch. Hij had genoeg gehoord
van de vermetelheid der Kozakken om te weten,
dat ze zodra ze er de kans toe zouden krijgen, op
deze menigte zouden aanvallen. Ineens schrok
hij op. Hoorde hij daar niet schieten? Hij keek, ha,
hij zag bij het schijnsel der kampvuren zwarte
gedaanten op kleine paardjes voortjagen in de
richting van het leger. Instinctief gooide hij met
handenvol aarde het vuur uit. Het schieten hield
op. Hij hoorde geen stemmen meer, hij voelde dat
de slaap hem overmande. Hij legde zich neer op
de grond, hoorde aan het dreunen van de aarde,
dat de Kozakken dicht langs hem heen wegdraaf-
den en dan sliep hij in.
Toen hij de volgende morgen wakker werd, was
hij verkleumd van kou en zijn ledematen waren
verstijfd. Hij stond op, maakte wat gymnastische
toeren om zich lenig te maken, at wat van zijn
brood, brak zijn bivak af en begaf zich weer op
weg. Het was nog vroeg, de schemering hing over
het veld en het was koud; het had stellig drie of
vier graden gevroren. Een koude wind gierde over
de vlakte, maar over een uurtje zou de zon opgaan
en dat zou de aanblik van de streek veranderen.
Het leger was ook ontwaakt, maar nog niet
marsvaardig. Bij de keukenwagens werd de och-
tendkost uitgereikt en de soldaat gaat niet op
mars, voordat hij gegeten heeft.
Kees liep stevig door; nu hij weer het ritme van het
lopen te pakken had, gevoelde hij zich opgewekt.
Elke stap - en dat gaf hem moed - bracht hem
dichter bij Amsterdam. Hoe zou het thuis zijn?
dacht hij. Wat een zorgen zouden ze over hem
hebben. Hij had sinds mei niets van hen gehoord
en zij hadden misschien een of twee brieven van
hem gekregen. Neen, ze konden zich niet inden
ken, in welk een benarde toestand hij en met hem
het hele leger verkeerde.
Kwam de zon maar, dacht Kees, het blijft zo
koud. Maar de zon kwam niet; het leek wel of er
een nevel over de aarde hing; en die nevel werd
grauwer en vormde dichte wolken van damp. De
wind werd snijdend koud, een grauwe lucht
omhulde alles. Langzaam vielen sneeuwvlokken,
eerst weinige, maar dan steeds meer. In een oog
wenk was zijn borst met een sneeuwlaag bedekt.
Het leger was nu ook op mars; Kees zag de gelede
ren voorovergebogen onder het gewicht van hun
ransels voortmarcheren.
Spoedig lag er een dichte sneeuwlaag op de grond,
de weg werd één geheel met de aangrenzende vel
den. Soms zakte Kees' voet weg, hij was in een
diep wagenspoor geraakt. De wind nam toe in
kracht, joeg de sneeuw voort. Kees besloot itu op
het leger aan te houden; hij was er nu niet zo ver
van verwijderd. Welk een menigte van unifor
men, ruiterij en voetvolk. Hij zag uniformen van
kurassiers, grenadiers, voltigeurs, tirailleurs, trein-
soldaten; en dat liep allemaal voorovergebogen
voort, de sneeuw trotserend en klappertandend
van koude. Soms een verwensing, als ze uitgleden
of hun voet voelden verdwijnen in een put.
Allen sukkelden voort. Kees was een van de vlug
sten. Als hij nu maar een uniform van de rode lan
ders zag. Maar die was nergens te ontdekken. Zo
viel de avond, veel spoediger dan de vorige dag.
De soldaten begonnen vuren aan te leggen. Kees
hoopte ook wel ergens een plaatsje machtig te
worden. Maar dat was misgerekend.
„Wat heb je bij je? Vlees?"
„Niets?"
„Wij moeten er ook zelf voor zorgen; dat zou wel
makkelijk wezen, als een ander dat voor je deed.
Neen hoor, hier is geen plaats".
Bij een ander:
„Heb je soms een marmiet?" (een soepketel).
„Hoe zou ik daaraan komen?"
„Ja, jongen, ga dan maar heen, wij hebben wel
vlees, maar geen marmiet; we krijgen dus ook
niets".
Bij een derde:
„Ja, we hebben een goede soep; we moeten er nog
een brood in hebben, dan wordt ze dikker. Wat,
heb je geen brood? Heb je niet. ga dan gauw
door".
Teleurgesteld, ijskoud ging Kees weg; geen eten,
geen vuur, geen onderdak. Hij liep langs verschil
lende bivaks. Hij zag hoeveel mannen ver
kleumd, stervende van kou waren. Kom, dacht
hij: Niet bij de pakken blijven neerzitten. Werken.
Hij wist nog wat hout bij elkaar te scharrelen,
sloeg zijn bivak op, de twee driehoeken en de lat
er over, daar tegenaan de dekens, die hij uit vrees
voor diefstal goed vastsjorde en maakte een vuur
tje, dat spoedig heerlijk brandde en een koeste
rende warmte gaf
Hij had nog geen vijf minuten van de warmte
genoten of uit de kring van een der vuren maakte
zich een man los, die naar het bivak van Kees toe-
stapte en in een Amsterdamse tongval, die Kees
als muziek in de oren klonk, zei:
„Je hebt daar een heerlijk fikke gemaakt; er is best
plaats voor twee, mag ik bij je zitten?"
„Ik heb wel vuur, maar geen eten", zei Kees.
(wordt vervolgd)
