EiüvriDEn-niEuws
Samenwerking tussen de gemeenten
lijkt ver te zoeken
Expositie Watersnood 1953
WE,
ÈVmtMmm
Gemeenschappelijke milieudienst nog steeds niet opgericht
De nieuwe Senior
Vaicantieicrant is uit!
Raad Middelharnis:
Ophalen oud papier
Zangmiddag met
gehandicapten in Tholen
Zomerkursus Diekhuus
2e Blad
DINSDAG 9 FEBRUARI 1993
No. 6174
Het zijn in Middelharnis dan wel geen tropische regenwouden die worden
gekapt, maar ook die solitaire, soms beeldbepalende bomen in de dorpen
dienen te worden beschermd. In z'n vergadering van jl. donderdagavond
stelde de raad dan ook een kapverordening vast en sommigen hadden de
'stoute' gedachte dat de gemeente zich dat best ook zélf aan zal mogen trek
ken. Sprak mevr. v. d. Nieuwendijk daar niet over kaalslag...?
Welzeker, helemaal verbijsterd had ze
die de dag tevoren in Nieuwe Tonge
gezien, kaalslag door Gemeentemensen
en dat, zo klaagde ze, terwijl het eiland
toch al zo arm is aan bos en aan groen,
al erkende ze dat het nu ook de iepziekte
is die een bres slaat in het bomenbe-
stand. Mevr. v. d. Nieuwendijk juichte
overigens de komst van het kapverbod
zeer van harte toe, haar fraktie had al
zolang geduld betracht.
Dat de waarde van de Verordening staat
of valt met de controle op de naleving
ervan was een opmerking van dhr. v. d.
Ketterij en na hem zouden meerderen
die maken. Neem de Verordening die
verbiedt hondepoep op straat achter te
laten, een farce omdat nooit wordt
gecontroleerd.
„Straks zal iemand die de kapverorde
ning controleert nog uitglijden over de
hondepoep", spotte dhr. Vroegindeweij,
maar toch gelooft de raad dat van de
kapverordening een preventieve wer
king uit kan gaan, want ook dhr. Rijvers
klaagde dat er nooit zoveel gekapt is als
tegenwoordig, „ook door de gemeente",
zo werd uit de raad vastgesteld,
't Was ook de mening van dhr. Hütink
dat de gemeente, die blijkens opgaaf van
weth. Koppelaar in de dorpen zo'n 85%
van 't groen beheert, een voorbeeldfunk-
tie zal moeten vervullen.
De gehoorde opmerkingen over 't ge
meentelijke kappen bleken de verant
woordelijke wethouder, dhr. Koppelaar,
tegen de borst te zijn gestuit en hij
deed daar een boute uitspraak over: „te
moeten kappen gaat de groenmensen
honderd maal méér aan 't hart dan de
totale raad!" verzekerde hij. Waar ge
kapt wordt is dat onontkoombaar én
heeft de gemeente zich altijd nog tot her-
inplant verplicht.
De Verordening werd vastgesteld, zij het
dat die vooralsnog nauwelijks meer dan
een papieren betekenis heeft waarom er
ook nog geen inventarisatie heeft plaats
gehad. Gehoopt wordt, en mevr. Ver-
nooy gaf daar uitdrukking aan, dat de
mensen ook zónder stok achter de deur
hun verantwoordelijkheid zullen ken
nen.
Nóg geen milieudienst
De beschikbaarheid van een milieu
dienst wordt wettelijk geboden maar
Goeree-Overflakkee die door de Inspek-
teur is toegestaan één gezamenlijke
dienst te hebben talmt en voor Middel
harnis' raad die al wél met de oprichting
van een Intergemeentelijke Milieu
dienst instemde is dat volmaakt onbe
grijpelijk. Straks is 't geduld van de
Inspekteur ten einde en gebiedt ze aan
sluiting bij de milieudienst van Rijn
mond die zoveel geoutilleerder maar
ook zoveel duurder zal zijn dan een lou
ter Flakkeese dienst.
Weth. Koppelaar sprak over een 'zeer
grote teleurstelling' over het talmen door
de gemeentebesturen van Oostflakkee
en Dirksland.
't Ging weth. Koppelaar haast te ver dat
dierzijds zelfs was gezegd zich door de
Inspekteur niet te zullen laten chanteren
terwijl 't zo overduidelijk is dat aanslui
ting bij de Rijnmonddienst die ze
Goeree-Overflakkee alsnog wil bespa
ren heel veel duurder zijn zal.
Er was eerder deze week nog met de
gezamenlijke Colleges over gesproken,
„maar 't was op die OGO-bijeenkomst
droef gesteld", zo vatte dhr. Koppelaar
de tekenen van onwil samen. „Ik ben
ontzettend bang dat we nü al te laat
zijn", gaf dhr. Koppelaar te kennen want
de dienst zou om nog voor de subsidie
'92 in aanmerking te komen, in augustus
operationeel moeten zijn en in het hui
dig tempo zag de wethouder dat aller
minst zitten; al vorig jaar had een dienst
met 7 man kunnen funktioneren, maar
van de beschikbare 7 ton subsidie is
geen gebruik gemaakt. Voor dit jaar is
2 ton beschikbaar maar nóg is er geen
Dienst.
„Dat is in ernstige mate te betreuren",
vond ook dhr. Rijvers en meerderen
gaven uiting over hun onbegrip over de
houding van de nog weigerachtige ge
meenten.
„Dwalingen", noemde het mevr. Ver-
nooy en wat nog te doen? „We moeten
als gemeentebestuurders, onze collega's
er op aanspreken", stelde ze voor en zo
gaat het misschien gebeuren, het Col
lege vindt het in elk geval een goede
gedachte. „Want als die gezamenlijke
dienst er niet komt zal het ten koste gaan
van alle burgers en dat zullen de raden
die de oprichting ervan frustreerden
straks toch aan hun kiezers uit moeten
leggen", zo zag dhr. Rijvers vooruit,
't Is een test-case of samenwerking tus
sen de gemeenten wel mogelijk is".
schatte de voorz. burg. Sleurink in, maar
samenwerking, laat de raad niet lachen.
Was het in '88, toen de vier Colleges het
eens leken over een afgesproken budget
financiering van de Stichting Maat
schappelijk Werk, was het toen Goede-
reede c.q. burgemeester Van Velzen niet
geweest die er tóch nog weer, geheel
onaangekondigd en zonder enig over
leg, een andere draai aan gaf gunstig
weliswaar voor de Stichting maar dwars
tegen de gemaakte afspraak in?
In de optiek van weth. Tiggelman is
afspraak afspraak en een afgesproken
budget is een all-in bedrag waarmee de
Stichting in de jaren '89, '90 en '91 rond
had moeten komen.
Ook de CAO-verplichtingen waren daar
in verdisconteerd, en wat Middelharnis
betreft had de Stichting tevergeefs com
pensatie geclaimd. Er was intussen ook
een leidinggevende aangetrokken. Toe
gegeven, in '86 was op een CAO com
pensatie nog wél zicht gegeven, maar die
toezegging gold niet langer toen in '88
bovenbedoelde nieuwe afspraak werd
gemaakt, zo oordeelde weth. Tiggelman
en met hem het hele College.
Dat die mening geen juiste is werd met
grote stelligheid aangevoerd door dhr.
Hoogzand (eigen lijst) en door dhr.
Slootweg (SGP/RPF). Dhr. Slootweg
herinnerde aan de 'uiterst curieuze'
omstandigheid dat het College het in '86
nog ééns was over de toegenomen werk
druk voor de Stichting waarom het aan
tal formatieplaatsen van 4.5 naar 5 werd
gebracht, met uiteraard acceptatie van
het financieel gevolg daarvan en 't leek
dhr. Slootweg van cruciaal belang dat er
alsnog een duidelijke afspraak wordt
gemaakt, een die interpretatieverschil
len waarvan hem nu sprake lijkt, abso
luut uitsluit.
Ook dhr. Hoogzand maakte zich er
sterk voor, verantwoordelijk als hij zich
voelt voor het funktioneren van de
Stichting in een steeds meer verwor
dende maatschappij. Spr. sprak de raad
op z'n eergevoel aan, want het leek toch
heel onheus de Stichting voor de CAO-
verplichtingen op te laten draaien, 't was
trouwens verzuimd het Stichtingsbe
stuur die weigering door te geven.
Dhr. Hoogzand achtte een heropening
van het gesprek met de Stichting drin
gend gewenst en eigenlijk vertrouwde
hij dat weth. Tiggelman niet toe en die
zei het ook: „In een gesprek met de
Stichting wordt het happen en slikken",
maar liever laat de wethouder het aan
komen op een AROB-procedure die de
Stichting voornemens is aan te spannen.
„We staan sterk", zo zag dhr. Tiggelman
de uitslag daarvan tegemoet, „maar als
de Stichting verstandig is komt ze in
gesprek".
De overtuiging van de raad was een
mindere, 9 stemden vóór en 8 (5 SGP/
RPF, 1 WD en 2 VDB) tegen het voor
stel van het College het door de Stich
ting ingediende bezwaarschrift onge
grond te verklaren.
Herinrichting Nieuwe Tonge
Terwijl de raad over vorenbeschreven
agendapunten al zo'n moeizame discus
sie had gevoerd beten sommigen zich,
aan 't eind van de vergadering nog'es
vast in een voorstel tot aankoop van een
oud pandje a ƒ20.000,-. Zuiddijk 25 te
Nieuwe Tonge.
Het naastgelegen pandje werd al eerder
aangekocht en de twee zouden moeten
verdwijnen om ruimte voor een parkeer
plaats te geven zo werd in het herinrich
tingsplan Nieuwe Tonge vastgelegd.
Noodzakelijk
Maar er rees oppositie, met name van
dhr. W. V. d. Kamp van lijst Hoogzand.
De situatie aldaar kennend vroeg hij
zich af of dat nou wel noodzakelijk is.
een parkeerplaats daar, want 10 meter
terug en 50 meter verder is parkeergele
genheid beschikbaar, 't Leek hem te vér
gaan 50.000,- aan een overbodige par
keerplaats te besteden. Dat geld zou z.i.
heel wat nuttiger kunnen worden ge
bruikt.
Dit jaar zal er in het Streekmuseum Goeree-Overflakkee aan het Kerkstraatje te Sommelsdijk een expositie te zien
zijn over de Watersnood 1953. Het museum heeft in eigen koUektie een groot aantal foto's van de Ramp, waarvan er
onlangs velen te zien waren in de Grutterswei te Oude Tonge. Om een zo uitgebreid mogelijke expositie te kunnen
samenstellen verzoekt het museumbestuur u vriendelijk om eens na te gaan of u nog foto's en/of voorwerpen met
betrekking tot de Ramp in uw bezit heeft, die u tijdelijk in bruikleen wilt geven aan het Streekmuseum. Te denken
valt bijvoorbeeld aan gereedschap (gift van Canada), herdenkingsborden, e.d. De expositie zal worden gehouden
van 1 mei tot 1 november a.s. Wilt u voorwerpen in bruikleen geven, dan kunt u kontakt opnemen met de suppoost
E. Blokland, tel. (01870) 8 37 78. Bij voorbaat dank voor uw medewerking.
Kursus Geestelijke Vorming
Op D.V. maandag 15 februari hoopt ds.
P. den Butter uit Driebergen te spreken
over het onderwerp 'Pastorale vragen
rondom het Godsbestuur'.
Aanvang 19.45 uur.
Plaats; Hervormd verenigingsgebouw
'De Hoeksteen', Ring te Middelharnis.
Alle kursisten worden weer hartelijk
uitgenodigd.
De stuurgroep
STELLENDAM
Op zaterdag 13 februari hopen wij weer
namens de financiële commissie van
het Open Herv. Jeugdwerk oud papier
op te halen.
Wij beginnen om 8.30 uur op de Molen
kade en vervolgens om 9.00 uur in de
Nieuwe Weg en de Eendrachtsweg. Wilt
u het tijdig en goed gebundeld gereed
zetten?
Van de zijde van VDB werd er. bij
monde van dhr. v. d. Berg, precies zo
over gedacht, wat de VDB-frakfie betreft
heeft de aanleg geen enkele prioriteit,
't Leek dhr. v. d. Berg beter het woninkje
aan te bieden aan de Stichting Monu-
mentenbeheer die er wellicht nog mooie
woninkjes van kan maken.
Weth. mevr. Van Eek dacht er anders
over. Ook uit veiligheidsaspekt dienen
de woninkjes te verdwijnen om plaats te
kunnen bieden aan een voldoende
breed trottoir dat ook moeders met kin
derwagens veiligheid biedt.
„Nieuwe Tonge zal er bijzonder mee
gediend zijn", vond mevr. Van Eek,
maar lijst Hoogzand en de VDB-ver-
tegenwoordigers verklaarden een an
dere definitie van 'leefbaarheid' te
hebben.
De afdeling Flakkee/Schouwen/Tholen
van 'Helpende Handen' gehandicapten
zorg van de Gereformeerde Gemeenten
nodigt alle gehandicapten (zowel licha
melijk als verstandelijk) uit met hun
ouders en/of verzorg(st)ers aanwezig te
willen zijn bij de zangmiddag op D.V.
zaterdag 13 februari a.s., 's middags half
drie in de 'Rehobothkerk' aan de Hoo-
gaarsstraat 2 te Tholen.
Deze middag hoopt het mannenkoor
'Rehoboth' uit Tholen voor en met de
aanwezigen te zingen, terwijl er ook
samenzang zal zijn.
In de pauze gratis koffie en/of fris
drank.
Gehandicapten ook van buiten de Geref
Gemeenten zijn eveneens hartelijk wel
kom. Ook uw belangstelling wordt op
prijs gesteld.
Hoewel het vanzelf spreekt dat het ook
voor ouderen goed is er eens even uit te
zijn, kunnen er toch heel wat dingen
zijn die voor wie (wat) ouder is vragen
oproepen, als het om vakantie gaat. Öm
die vragen te helpen beantwoorden is er
de Senior Vakantiekrant.
Hierin laat een aantal organisaties die
men bij het reisbureau niet zomaar aan
treft, zien welke vakantiemogelijkheden
zij bieden; voor wie alleen gaat of met
een groep, naar binnen- of buitenland,
dichtbij of verder weg.
Een wegwijzer dus, voor ouderen zelf,
voor hun dienstverleners en adviseurs.
De Senior Vakanfiekrant is gratis af te
halen bij alle kantoren van de ING Bank
in het gehele land. De Senior Vakantie-
Serviceburo Middelharnis organiseert
ook dit jaar weer zomerkursuèsen schil
deren onder leiding van Harald-Jean
Jassoy. De vijfdaagse kursus wordt aan
geboden in de weken van 28 juni, 5 juli
en 12 juli. Met Cultureel Centrum het
Diekhuus als uitvalsbasis wordt elke
dag een ander deel van het prachtige
Flakkeese landschap verkend.
Een keuze wordt gemaakt uit een stads
gezicht, strandlandschap, haven, de pol
ders of de Flakkeese Slikken. Wanneer
de weersomstandigheden het niet toela
ten buiten te werken, wordt in het Diek
huus gewerkt aan vrije opdrachten, of
wordt een 'snelle' buitenschets binnen
verder uitgewerkt.
De zomerkursus is bedoeld voor gevor
derde en enigszins gevorderde teke
naars en schilders, techniek- en mate
riaalkeuze zijn vrij. De kursus loopt van
maandag tot en met vrijdag; voor een
gezellige lunch wordt gezorgd. De kur-
suskosten bedragen ƒ250,- (inklusief
lunch). Deelnemers moeten zelf voor
hun verblijf zorgen.
Docent Jassoy is beeldend kunstenaar
in Goedereede. Hij verzorgt onder an
dere de jaarlijkse teken/schilderkursus-
sen in het Diekhuus. Het Diekhuus is
gevestigd in de karakteristieke voorma
lige lagere school, onderaan D'n Diek
van Middelharnis.
Informatie en inschrijving bij Service
buro Middelharnis, Beneden Zandpad
7, Middelharnis, (01870) 8 24 00.
krant is ook schriftelijk aan te vragen
bij:
Administratie Senior Vakantiekrant,
Postbus 156, 9700 AD Groningen.
Voor verzendkosten 2 postzegels van 70
cent in een enveloppe meesturen. Ver
meldt hierop duidelijk uw naam, adres,
postcode en woonplaats.
VERVOLGVERHAAL
- 51 -
Van dezen hoorden de mannen in de
ambulance, dat er verwoed gevochten
werd bij Kaluga.
„Maar er was toch wapenstilstand?" zei
de dokter.
„Ja", zei er een van de gewonden, „een
mooie wapenstilstand! Vanmorgen heeft
een kozak een aanslag op het leven van Murat
gedaan. Gelukkig kwam deze er goed af maar de
Russen overrompelden zijn voorste linie, trokken
door dichte bossen om zijn tweede linie heen en
vielen hem in de rug aan. Twee van zijn generaals
zijn gesneuveld, al zijn bagage ging verloren, de
helft van zijn ruiterij is omgekomen".
Nu gaf Napoleon bevel tot de terugtocht. Bij
Malo-Jaroslawetz kwam het opnieuw tot een slag,
die evenals de vorige veldslagen geen beslissing
bracht. Aan beide zijden werden zware verliezen
geleden. In zoverre was die slag van betekenis, dat
Napoleon inzag, dat het meer dan tijd was Rus
land te verlaten.
Enige dagen later kreeg de dokter van de ambu
lance zijn instrukties. Er was volgens de medede
ling een schitterende overwinning behaald bij
Malo-Jaroslawetz; het vergevorderde seizoen
maakte het echter noodzakelijk de winterkwartie
ren bij Wilna te betrekken. De dokter moest al het
materiaal van de ambulance in de bagagewagens
pakken; de ernstige zieken moesten per ar in
zuidelijke richting vervoerd worden; de herstel
lenden moesten trachten hun regimenten op te
zoeken en dan met deze naar Smolensk trekken.
Het was nu alles drukte in de ambulance. De dok
ter, de ziekenvaders, de herstellenden en herstel
den, allen waren in aktie en - vele handen maken
licht werk - binnen een paar uur was alle tilbare
have van de ambulance op wagens geladen, de
zieken waren in de daarvoor beschikbare voertui
gen gebracht, men kon vertrekken. Nog eenmaal
liep de dokter, vergezeld door Kees, alle vertrek
ken door. Er was nog heel wat blijven staan, maar
men kon nu eenmaal niet alles meenemen. De
dokter wilde echter controleren of er soms nog
onmisbare dingen waren achtergebleven, van
daar zijn inspektietocht.
„En wat doet u nu, wachtmeester?"
„Ik zal proberen bij mijn regiment te komen".
„Het zal u niet meevallen; als ik u was, bleef ik lie
ver bij mij".
„Neen", was het antwoord, „vind ik het regiment
niet, dan zal ik trachten bij u te komen en hoop u
dan te kunnen assisteren".
„Ik kan u niet dwingen", zei de dokter en dan
ineens van onderwerp veranderend:
„Hebt u voldoende voor uzelf gezorgd?"
Kees keek hem vragend aan.
„Zorg dat ge een paar pistolen en voldoende
ammunitie bij u hebt. Neem een paar broden
mee; zorg voor een paar dekens. Dekens zijn hier
nog wel, zoek er een paar goede uit; pistolen zijn
er ook, we hadden een paar zwaar gewonde offi
cieren, die zullen hun pistolen wel niet meer
nodig hebben".
En als Kees hem verwonderd bleef aankijken,
voegde hij er bij;
„Van hier naar Smolensk is het een afstand van
300 mijl en van Smolensk naar Wilna is het 500
mijl. Denk er om, gedurende die tijd moet ge voor
uzelf zorgen".
't Was alsof Kees zich nu eerst zijn toestand
bewust werd. Zou hij maar niet liever bij de dokter
blijven?
Die gedachte kwam bij hem op, maar onmiddel
lijk onderdrukte hij die. Hij bleef bij zijn plan. Zo
namen dan beiden hartelijk afscheid. Toen Kees
op weg ging, had hij over de schouder hangen een
pak, gevuld met ondergoed, dat omwikkeld was
met twee dekens. Hij had in zijn gordel twee pisto
len en een sabel hing aan zijn zijde; voor het ove
rige had hij zijn rode uniform aan. Zo stapte hij
welgemoed op de landweg, die van het gebouw,
waar de ambulance lag, naar de hoofdweg liep.
Dat was op de 23ste oktober. Een stralende herfst
dag! De zon overgoot het landschap met zijn
koesterende warmte en zette alles in gloed. De
helderheid van de atmosfeer maakte, dat men
heel ver kon zien; de horizon was ver weg. Einde
loze, kale vlakten, in het Oosten donkere bossen;
maar nu in deze tijd geen wuivende rogge of kleu
rige boekweit; de velden waren leeggeoogst. Hier
en daar, een herinnering aan de oorlog; het dode
lichaam van een paard, waaruit duizenden
vliegen opzwermden of de gebroken affuit van
een kanon. Van terugtrekkende troepen was niets
te bespeuren.
Het leek Kees echter, of een zacht geroezemoes tot
hem doordrong; hij kon niet goed onderscheiden
wat het was. Het scheen wel het geruis dat men
hoort, als men in de duinen dichter bij het strand
komt. Bij windvlagen scheen het sterker te wor
den. Het kon toch niet het geruis zijn van de wind
door de takken van het bos, dat daar in de
verte lag?
Onderzoekend liep hij verder. De weg was vol
kronkels; hij nam de vrijheid om die bochten af te
snijden door over de velden te gaan. Zo was hij nu
gekomen aan de voet van een zacht glooiende
heuvel en hij begon de bestijging. Hij merkte al
spoedig, dat dat stijgen meer inspanning vergde
dan het lopen op de landweg, al was die ook vol
wagensporen. Eindelijk was hij op de top; hij kon
tot ver in het rond zien. Het was weer het zelfde
gezicht, dat hem en zijn makkers zo dikwijls met
teleurstelling vervuld had. Die eindeloze, einde
loze, naakte, verlaten vlakte, nergens onderbro
ken door een boerderij; wel links en rechts uitge
strekte bossen, maar heel ver weg en voor hem op
grote afstand de heuvelrug, waarachter - dat wist
hij - weer een eindeloze nieuwe vlakte zich
zou uitstrekken.
Maar wat zijn oog boeide, dat was wat hij zag op
de grote weg: duizenden, tienduizenden mensen.
Op de grote weg in brede gelederen van wel vijftig
man marcheerden grote troepenmassa's. De
hoofdweg was er te smal voor; ze liepen ook rechts
en links van de weg, telkens twee gelederen met
een afstand van tien meter. Zo telde hij wel vijftig
gelederen; daarvóór zag hij ruiterij en daarvoor
weer voetvolk. Links en rechts honderden, dui
zenden mannen, die met het leger meetrokken.
Dat moesten als hij, mannen zijn, die hun regi
menten kwijt geraakt waren.
Wat hij daar voor zich zag, was de achterhoede.
Vóór die achterhoede moest dus het leger voort
trekken, daar zou ook Napoleon zijn en dus ook
het regiment van de rode lanciers. Wilde hij zich
daarbij voegen, dan moest hij trachten voorbij de
achterhoede te komen. Hij zag, dat het leger niet
snel marcheerde, de landweg, waarop hij liep. liep
in zuidwestelijke richting op de hoofdweg aan;
daarom besloot hij onmiddellijk zijn weg te ver
volgen. Hij liep voort en nu klonk het geroeze
moes, dat hij zoeven gehoord had, veel duide
lijker; het waren de stemmen van de mannen, die
met het leger voorttrokken.
Al lopende verstreek de tijd, het middaguur was
voorbij, de zon had haar hoogste punt bereikt, ze
daalde naar het westen. Nu bleek het, hoe goed de
raad van de dokter was geweest.
(wordt vervolgd)
♦^^^♦♦♦^^♦^♦♦♦♦♦♦♦♦♦^H(.»4H^*AHH^^HHH^#^^*1^»»*»JH^*^Hf**^HH^*^^*»#»*»*»»*#»»»***»*»»»JHl#»**»»
♦♦^♦^^♦♦♦♦*****#-*»*-»*»**»*****»***»»*******»»»**»****»»**»»********»»**»*4**********************
