EHIVI1DEI1-f1IEmi/5
Gemeente Dirksland knokt met
de Provincie over legalisering golfbaan
Bewoners van Hernesseroord planten Unicef-boom
Politieberichten Rijicspolitie Goeree-Overflaickee
In memoriam
dhr. P. A. Leijdens
Vijftig jaar getrouwd
2e Blad
DINSDAG 2 FEBRUARI 1993
No. 6172
Jan Leen Mijnders heeft aan de Melissantse Bouwdijk dan wel zonder
gemeentelijke goedkeuring een golfbaan aangelegd, maar hij heeft de
gemeente niet tégen -, maar geheel aan z'n kant gekregen. De baan voorziet
in een regionale behoefte en het gemeentebestuur voelt er alles voor de aan
leg te legaliseren; alleen.... op de medewerking van de overige eilandge-
meenten lijkt niet te mogen worden gerekend. En die zou nodig zijn om de
Provincie te vermurwen.
Al in 1989 verzette de Provincie zich
tegen de gevraagde vergunning. Gede
puteerde Staten vonden de velden te ver
afgelegen van de recreatiegebieden op
de kop van het eiland, maar ook omdat
geen gronden onttrokken mochten wor
den aan de agrarische bestemming en
een volgend argument was dat de rust
van de ganzen in de Roxenissepolder
niet mag worden verstoord.
Van gemeentewege werd daar tegenin
gebracht dat de golfbaan in de eerste
plaats voor de bewoners van Goeree-
Overflakkee is bedoeld, dat niet of nau
welijks sprake is van een fourageer-
gebied voor ganzen en dat op zoveel
andere plaatsen in den lande, soms zelfs
met overheidspremie agrarische grond
aan z'n bestemming onttrokken wordt.
Met nadruk werd door Dirksland gesteld
dat de recreatieve potenties van Goeree-
Overflakkee een flexibele instelling van
de overheden vraagt, zeker als het gaat
om kleinschalige ontwikkelingen, maar
opnieuw reageerde de Provincie nega
tief en erger nog: de Provincie wees
(maart 1990) een alternatieve lokatie
aan in de gemeente Goedereede en nam
die, tegen de zin van Goedereede in het
streekplan op. De golfclub in Melissant
was inmiddels van start gegaan en op
het terrein aan de Bouwdijk wordt
sindsdien golf gespeeld.
Toch hoop
In de toelichting bij het voorstel terwille
van de legalisering voor het perceel een
voorbereidingsbesluit te nemen, las de
raad donderdagavond dat toch nog
hoop kan bestaan op instemming van
de Provincie 'binnen het kader van de
totaalvisie op de recreatie in de regio'.
Inpassing in dat kader zou mogelijk
zijn, zo overwoog de verantwoordelijk
Gedeputeerde, als de gemeenten op het
eiland het over die inpassing eens zou
den zijn. Op 4 september vorig jaar werd
het ISGO (het Intergemeentelijk Sa
menwerkingsorgaan Goeree-Overflak-
kee) daarvoor benaderd, maar die heeft
niet thuis gegeven. In plaats van GS te
laten weten dat de plaats van de golf
baan in onderling overleg is gekozen,
maakte het ISGO de gemeente Dirks
land duidelijk geen bevoegdheid te heb
ben tot het doen van de gevraagde
uitspraak. Nóg gaf de gemeente Dirks
land het niet op, maar ook een direkte
benadering van de gemeenten - eind
vorig jaar - met het verzoek met de loka
tie van de golfbaan in Melissant akkoord
te gaan, had een teleurstellende uit
komst. Reakties zijn nog niet binnen en
van een samenwerkingsgedachte tussen
de gemeenten op recreatief gebied
(b)lijkt geen sprake.
Geruchten
Zelfs gaan er meer en meer geruchten
dat zich in (de) andere gemeenten ook
ontwikkelingen voordoen om een golf
baan aan te leggen, waarom Dirksland
het de hoogste tijd vindt een procedure
tot legalisering van de golfbaan op te
starten. Herziening van het bestem
mingsplan zou te lange tijd vergen
waarom de raad alvast tot het nemen
van een voorbereidingsbesluit werd
voorgesteld.
De raad, minus de SGP-fraktie die zich
principieel tegen het gebruik van de vel
den op zondag verklaarde, gaf daar z'n
medewerking aan en dat niet onbekom-
mentarieerd:
Dhr. L. van Prooijen kon 't zich maar
moeilijk voorstellen dat de gemeenten,
waarvan de burgemeesters nog in hun
Nieuwjaarsredes samenwerking preek
ten, elkaar dingen, zelfs een golfbaan, af
willen pakken; en nog geloofde dhr. Van
Prooijen dat de overige eilandgemeen-
ten het Dirkslandse verzoek wel zullen
steunen. Dat de baan te perifeer zou lig
gen vindt hij van Provinciezijde een
gezocht argument, want nóg verder lig
gen de Slikken van Flakkee.
J. H. Kalle vroeg zich de waarde van de
beleden samenwerking tussen de ge
meenten ook af, als die niet in de prak
tijk wordt toegepast. Niet om praktische
-, maar om principiële redenen moest
dhr. Kalle (SGP) het voorstel de instem
ming van zijn fraktie ontzeggen.
Volledige instemming van dhr. Sandee.
't Is een gemeen stuk grond om te bewer
ken en er is toch teveel landbouwgrond
in kuituur, vond hij. Evenmin had dhr.
Sandee zorg om de ganzen, „die zullen
toch wel eten" en te gek vond 'ie het dat
de gemeenten elkaar een golfbaan af
zouden willen snoepen.
Tweeslachtig
De houding van de Provincie dat de
golfbaan in dat gebied niet zou kunnen,
werd ook door wethouder Eshuis als
tweeslachtig beoordeeld. De enige mo
gelijkheid om de Provincie van z'n wat
verharde standpunt af te brengen is de
golfbaan in te passen in het scala van
recreatieve voorzieningen waarvoor dan
wel de instemming van de overige
gemeenten nodig is. „Helaas", moest
dhr. Eshuis er aan toevoegen, „helaas is
de eens gezindheid waarop we hadden
gehoopt, niet aanwezig.. Alleen de ge
meente Oostflakkee reageerde met de
mededeling dat ook in die gemeente
belangstelling voor de aanleg van een
golfbaan bestaat. „Ze houden tien sla
gen om de arm", betreurde weth. Eshuis.
Zelfs is er het gerucht dat alle gemeenten
benaderd zijn over de aanleg van een
golfbaan en dat zal het voor de Provin
cie niet gemakkelijker maken.
Kans
Dhr. Van Nieuwenhuijzen breide een
doordacht slot aan de diskussie;
„De Provincie heeft hier een mooie kans
zich te bewijzen", overwoog hij, gedach
tig aan de klacht van de OOR-gemeen-
ten dat het met de Provincie op plano
logisch gebied zo moeilijk te besturen is.
Die geluiden zou de Provincie kunnen
logenstraffen door toestemming te ge
ven aan de gemeente die het eerst een
golfbaan heeft gevraagd. Als de Provin
cie dit niet aldus oplost heeft het OOR
kennelijk gelijk.
Aan het begin van de vergadering
werd door de voorz., burg. Boon
stra, stilgestaan bij het heengaan op
22 dec. vorig jaar van dhr. P. A Leij
dens, in de leeftijd van 74 jaar. De
overledene was raadslid van 1958
tot 1966 in Melissant en van 1966 tot
1982 van de nieu^ygevormde ge
meente Dirksland. Hij vertegen
woordigde resp. de AR en het
CDA.
Dhr. Boonstra waardeerde zeer het
gevoel van maatschappelijke ver
antwoordelijkheid dat dhr. Leij
dens heeft gekend en waaraan hij in
het raadslidmaatschap en in ove
rige betrokkenheden uitvoering gaf
In 1982 werd dhr. Leijdens konink
lijk onderscheiden en men zal zich
hem herinneren als een oprecht en
goed mens, een mens met karakter
die z'n geloof intens beleefde en dat
vertaalde in een principiële levens
houding, die rechtvaardig was en
vol mededogen jegens hen die pro
blemen kenden. Hij had wijsheid
en mildheid. De fam. Leijdens werd
Gods steun en kracht toegewenst
het verlies te dragen.
De raad nam enige ogenblikken
stilte in acht.
„Als tastbaar teken van hoop" heeft
de tuingroep van Hernesseroord
afgelopen vrijdag een boom geplant.
Ze deden dit op uitnodiging van het
Unicef-comité van Goeree-Overflak-
kee. De opbrengst van de sponsor
loop van vorig jaar is namelijk
verdubbeld door het ministerie voor
Ontwikkelingssamenwerking. Dit
brengt de totale opbrengst op bijna
ƒ47.000,-.
Voorwaarde was wel dat er een boom
geplant werd. En waar zou deze boom
beter kunnen staan dan op Hernesser
oord?
Het weer was regenachtig, de grond lek
ker zacht; kortom prima omstandighe
den om een boom te planten. De
toeschouwers hadden met de vochtig
heid een beetje moeite, zo niet de 4 leden
van de tuingroep, die deze klus snel en
vakkundig klaarden. Of kwam het door
de speciale koude-bestendige pakken
die ze droegen? In ieder geval werkten
Hans Tukker, Reinier Puyk, Klaas Cats-
burg en Hans Neels (uit Ooltgensplaat)
stevig door.
Mike Kasanof maakt ook deel uit van de
tuingroep, maar moest helaas door
ziekte verstek laten gaan.
De leden van de tuingroep vertellen
enthousiast over hun werk. Ze werken
onder leiding van Barry de Jong alle
dagen in de tuin. Ze doen een gedeelte
van het tuinonderhoud: licht snoeiwerk,
bepaalde nieuwe aanplant etc.
Dit uiteraard in overleg met de tuin-
dienst. Maar als het echt te koud en te
guur is, wordt er binnen gewerkt. Dit
werk staat in direkt verband met het bui
tenwerk. De traktor en de kar krijgen
een beurt. Dan worden alle planken van
de buiten-banken gedemonteerd en
weer opgeknapt.
Op vrijdagmiddag zijn ze vrij. Nou, echt
vrij eigenlijk ook niet. Hans Neels moet
dan naar z'n duiven. Reinier werkt dan
aan een schone kamer, Hans Tukker
doet inkopen in het dorp (juist ja, siga
ren) en Klaas doet echt helemaal niets.
Lekker genieten in de huiskamer. Bij de
anderen zitten en genieten van de enige
vrije middag.
Na het planten van de boom had de
tuinploeg dus al snel een boom opgezet
over hun aktiviteiten. Maar eerst nog
even terug naar de eerste boom.
Het is een Pterocarya, ofwel een vleugel-
nootboom en staat op de picknickweide
van Hernesseroord. Het bordje dat erbij
staat, vermeldt het volgende opschrift:
Boom van ons verlangen
naar een wereld, waarin
alle kinderen het recht
hebben op te groeien.
Voorzitter Wieringa heeft na afloop de
harde werkers bedankt en hen een aan
denken meegegeven. Hij maakte be
kend, dat als alles volgens plan verloopt,
dit jaar de sponsorloop op 12 juni
gehouden wordt. Tevens is er dan ook
weer de kinderboerderij-dag.
Bovendien gonst het dan op Hernesse
roord van de aktiviteiten, want Hernes
seroord bestaat in die week twintig jaar.
De jongens glunderen al bij voorbaat,
want hoe graag ze ook werken...
Extra vrije dagen voor feestvieren neem
je altijd op!
Dam- en Schaakvereniging
'Ontspanning' te Ouddorp
Uitslagen van 18 januari 1993
SCHAKEN
Afdeling 2:
J. Aleman - F. TroostO - 1
W. T. Breen - Kr. v.d. Wendeuitgest.
M. M. van Damme - P. TanisO - 1
P. A. Derrez - H. TanisVi - Vi
J. Dijkstra - E. Santifort1 - O
NAL.v. Doorn-W. v.d. Meijden....! - O
K. v.d. Wende - RAL. Kickert1 - O
Uitslagen van 25 januari 1993
Afdeling 1
C. Wassenaar - J. Santifortuitgest.
J. Soeteman - A. J. Kastelein1 - O
Een hectische partij, waarin de heer
Kastelein veel beter stond, maar de
juiste winstvoortzetting miste. De heer
Soeteman kreeg even de ruimte zich aan
de druk te onttrekken en sloeg na een
verkeerde zet van zijn tegenstander toe
en gaf mat in enkele zetten.
P. Westhoeve - WHM v. Geelen..uitgest.
J. van Huizen - A. C. BaasO - 1
De heer Baas speelt op dit moment
zeer sterk.
A van Huizen - M. BreenO - 1
De heer van Huizen is uit vorm.
Afdeling 2:
W. v.d. Meijden - S. Hameeteman 0-1
E. Santifort - NAL v. DoomO - 1
H. Tanis - J. Dijkstra1 - O
P. Tanis - P. A DerrezO - 1
K. v.d. Wende - M. van Damme1 - O
H. Tanis en Kr. v.d. Wende lijken recht
streeks op het kampioenschap af te
stevenen.
De overige wedstrijden in deze afdeling
zijn uitgesteld.
van 26 januari tot en met 29 januari 1993
Gemeente Goedereede
Diefstal
Op de Kabbelaarsbank werden de sier-
doppen van een personenauto weggeno
men. Uit een andere personenauto werd
getracht een radio-cassette-recorder weg
te nemen. Dit gelukte niet maar wel
werd het portierslot zwaar beschadigd.
In Rotterdam werd een personenauto
aangetroffen welke de afgelopen week in
Stellendam was ontvreemd.
Op 28 januari werd er ingebroken in een
rijwielzaak aan de Hofdijksweg te Oud
dorp. De ruit van de winkeldeur werd
met een steen ingegooid waarna de
daders er met 3 fietsen vandoor gingen.
Op de parkeerplaats aan de Langedijk
werd zaterdag ingebroken in een
Duitse auto.
Op de Molenkade te Stellendam werd
een reddingsboei gestolen. Dit moet zijn
gebeurd tussen 15 en 22 januari.
Gemeente Dirksland
Diefstal
In de gemeente Dirksland werden de
afgelopen week oip enkele plaatsen
Skimmiaplanten gesnoeid door onbe
voegden.
Gemeente Middelharnis
Diefstal
Vanuit een woning aan de Berkenhof te
Middelharnis werd een portemonnee
ontvreemd. De woning was niet af-
Een 44-jarige inwoonster uit Rotterdam
werd in Middelharnis betrapt op een
winkeldiefstal. Tegen haar werd proces
verbaal opgemaakt.
In de nacht van 28 op 29 januari werd er
ingebroken in een bedrijf aan de Edison
te Middelharnis. Ontvreemd werd o.m.
geld.
Vorige week vrijdag werd ingebroken in
een woning aan de Aleijd van Putten-
straat in Stad aan 't Haringvliet. Een
kluis en sieraden werden gestolen.
Een Gazelle damesfiets werd in de
nacht van vrijdag op zaterdag gestolen
op het Vingerling.
Auto's bekrast
Vorige week vrijdag werden twee auto's
bekrast. Zij stonden aan de Rembrandt-
laan en Lijsterbesweg te Middelharnis.
Doorrijden na aanrijding
Zondagavond reed een 52-jarige inwo
ner van Middelharnis met zijn auto weg
nadat hij schade had gereden. Zijn iden
titeit maakte hij niet bekend. Nadat hij
was aangehouden bleek, dat de uitslag
van de ademanalyse 805 ug/1 was.
(Maximum is 220 ug/1). Tegen de man
wordt proces-verbaal opgemaakt voor
het doorrijden na een aanrijding en het
rijden onder invloed van alcohol.
Gemeente Oostflakkee
Diefstal
Door middel van het verbreken van een
deurslot werd er ingebroken in een
woning aan de Voorstraat te Den Bom-
OOLTGENSPLAAT
Vrijdag 29 januari 1993 herdacht het
echtpaar Jan Huijer en Maria Huijer-
Dullemond hun 50-jarige echtvereni
ging. Op het woonadres Esdoomstraat
3,3257 XB Ooltgensplaat werd dit feit in
familiekring herdacht. Van deze plaats
onze hartelijke gelukwensen.
GOEDEREEDE
Kerkdienst op uitnodiging
van de Mannenvereniging
D.V woensdag 3 februari hoopt in een
dienst des Woords voor te gaan ds. G.
Mulder van Nieuwerkerk a.d. IJssel.
Aanvang 19.30 uur.
Hofdijksweg 22, OUDDORP
Telefoon 01878-1092
mei. Uit de woning werd o.m, een
radio ontvreemd.
Te Oude Tonge werd een snorfiets, merk
Tomos ontvreemd.
Alcoholcontrole
Bij een alcoholcontrole op de Tonisse-
weg werd een inwoner van Sommelsdijk
bekeurd voor het rijden onder invloed
van alcohol. De ademanalyse gaf een
uitslag van 250 ug/1.
gesloten.
-49-
Smolensk werd door de Fransen bezet,
maar nauwelijks waren ze er binnen
getrokken of er braken overal branden
uit, die met moeite door de troepen
geblust werden.
En nu begon de tocht, de lange, einde
loze tocht, die zou voeren naar het hart
van Rusland, naar de heilige stad, naar Moskou.
In gelederen van 24 man rukten de troepen op. 's
Morgens nadat ze opgestaan waren van hun
bivak - ze overnachtten in de open lucht - trok
ken ze in Oostelijke richting; ver aan de horizon
zagen ze heuvels; als ze daarboven waren, dan...!
Voort ging het, altijd maar voort, daarginds daar
hoopte men het einde te zien. Eindelijk, eindelijk
was men aan de voet van de heuvelrij; nu nog de
beklimming, moeilijk en zwaar na de lange tocht,
men bereikte de top..., daar lag weer een onafzien
bare vlakte, aan de horizon omzoomd met heu
vels. Zo ging de mars door, de dagen werden
weken, dijden uit tot een maand, maar eindelijk,
eindelijk scheen men toch tot een beslissing te
zullen komen.
Op de 5de september zagen de Fransen het Russi
sche leger in slagorde geschaard voor zich liggen.
De Russen waren ontevreden op de generaals.
Waarom werd er niet gestreden? Waarom trok
men altijd en altijd maar terug. Moest dan Mos
kou zonder slag of stoot prijsgegeven worden aan
de overweldiger? Was er dan niemand die Rus
land redden kon? En als die vraag gesteld werd,
werd hij ook beantwoord. Koetoesow, de veldheer
met één oog, dapper als weinigen en sluw als een
diplomaat, een bekwaam taktikus: hij was de
man, die Rusland redden zou. Hij werd door de
Czaar benoemd tot opperbevelhebber en kreeg de
opdracht om de vijand tegen te houden.
Op de avond van de zesde lagen de divisies van
beide legers in hun stellingen. De soldaten had
den vuren ontstoken, waarbij ze zich warmden,
want de herst begon zich te doen gelden. De Rus
sen hadden klaarblijkelijk reeds enige dagen daar
gekampeerd; hun vuren flikkerden op geregelde
afstanden in een uitgestrekte halve cirkel. De
Franse troepen waren niet zo gelukkig als de Rus
sische; ze hadden niet voldoende hout.
Kees zat met enige van zijn wapenbroeders bij het
bivakvuur en het gesprek kwam op de volgende
dag. Dat kon er wel eens heet toegaan; de Russen
zouden alles doen om hun hoofdstad te beveili
gen en Napoleon zou, nu hij zo dicht bij zijn doel
was, alle krachten inspannen om Moskou te
bezetten. Daarover waren allen het eens. Er zou
verbitterd gestreden worden. Maar hoe zou de
afloop zijn? Zowel voor het leger als voor henzelf.
Want onwillekeurig bekroop hen toch een zekere
angst. Ze zouden de volgende dag allen in levens
gevaar verkeren.
„Ach", zei er een, „wij lopen niet veel gevaar; eerst
als de toestand van onze legers dreigend wordt,
moeten wij ingrijpen, de Keizer zal ons zo lang
mogelijk sparen; dat is toch telkens gebeurd".
„Dat is zo", merkte een ander op, „maar daarover
is heel erg gemopperd. De veldmaarschalken
dringen er telkens bij de Keizer op aan, dat de
garde ook aan de gevechten zal deelnemen".
Over de mogelijkheid daarvan werd druk gespro
ken. En inmiddels zorgden allen, dat hun wape
nen in orde waren en dat ze op het bevel
onmiddellijk konden uitrukken. De paarden wer
den goed verzorgd, de wapens nagezien, nu nog
een verkwikkende nachtrust en de morgen van 7
september brak aan.
De zon ging prachtig op boven de met dauw
bedekte velden. Aanvankelijk lag er over het land
een dichte nevel, maar toen die opgetrokken was,
werd alles verlicht door stralende zonneschijn.
„De zon van Austerlitz", zei Napoleon, toen hij
uit zijn tent trad. Staande op een heuvel overzag
hij met een kennersblik de stellingen, die de Rus
sen hadden ingenomen. Hij zag dadelijk waar
hun positie onaantastbaar was, hij ontdekte
onmiddellijk de zwakke plaatsen. De batterijen
werden in stelling gebracht, de generaals kregen
hun opdrachten.
Om zeven uur begon het gevecht aan de rechter
zijde en spoedig was de strijd algemeen. Generaal
Ney, generaal Davoust, prins Eugene, prins
Murat, allen zijn in hevige gevechten gewikkeld.
De dood is bezig met de oogst: honderden, dui
zenden, tienduizenden vallen onder zijn meedo
genloze sikkel. De Russen hebben het voordeel,
dat zij voortdurend in de rug versterkingen ont
vangen. Tegen de middag zijn de Fransen in het
voordeel, maar Koetoesow spant zijn uiterste
krachten in, laat reserves aanrukken en de Fran
sen, die zich verzekerd waanden van de overwin
ning, moeten een ogenblik tot het defensief
overgaan. Maar dat duurt slechts kort; weldra
hebben de Fransen zich hersteld en vallen weer
aan. De Russen houden stand; dertien Franse
generaals, onder hen buitengewoon bekwame
aanvoerders waren gesneuveld, twintig zwaar
gewond. De Russen verloren vier generaals. En
altijd duurt de slag voort, er werd geen kamp gege
ven. De zon neigde ter kimme, de avondschadu-
wen werden langer, de schemering viel. Nog een
laatste rit op de vijand.
De rode landers hadden bijna de ganse dag in de
onmiddellijke nabijheid van Napoleon vertoefd.
Het was uitgekomen, zoals hun de vorige avond
voorspeld was: Napoleon zou zijn garde sparen
ondanks de heftige aandrang van generaal
Ney, veldmaarschalk Davoust en prins Murat.
Maar toen de beslissende klap uitgedeeld moest
worden, wilde hij althans een deel van zijn garde
inzetten. Daar komt in ijlende vaart een offi
cier aanrijden:
„Opstijgen", klonk het bevel.
De paarden kende dat, zenuwachtig trappelend
voelden ze hoe de ruiters hun ruggen beklommen.
Dan het bevel: „Lansen in aanval". Vooruit en
sneller, altijd sneller. Nu was het niet meer oefe
ning, nu was het werkelijkheid. Ver voor zich uit
zag Kees de vuurmonden van de Russen, dat was
het doel van de tocht. Als in een droom zag hij
vader en moeder, Willem, Corry, daar donderden
de kanonnen. De paarden, gewoon aan het
geluid, sloegen er geen acht op, ze renden door,
hun oren in de nek, zo snel, dat het Kees leek of de
grond onder hem in vliegende vaart weggleed.
„Gelukkig", dacht hij, „dat de grond niet vol
wagensporen zit, anders hadden we kans om te
struikelen". Hij zag nu de batterij vóór hem; drie
minuten had deze nodig om te laden en te schie
ten, in drie minuten zouden ze die niet bereikt
hebben. Hij kon nu de kanonniers in hun groene
uniformen onderscheiden, hij zag hoe ze uit de
munitiewagens de projektielen haalden. Dan
ineens een onaangenaam fluitend geluid: was het
de wind, waren het kogels? Hij wist het niet; hij
voelde wel, dat het gelid kleiner werd, er moesten
dus uitvallers zijn. Nu was hij onmiddellijk bij de
batterij, hij had zijn lans reeds vast in zijn vuist,
zoekend naar een prooi. Dan ineens een vrese
lijke slag; het scheen hem of zijn paard struikelde,
hijzelf schoot door de vaart vooruit, vloog over de
kop van het paard heen, sloeg tegen de grond.
Zijn gloeiend gezicht werd afgekoeld door de
aarde, die zijn mond binnendrong.
(wordt veiyolgd)
V.l.n.r. Reinier, Hans Tukker, Hans Neels en Klaas planten de boom.
