EIIAIIDEII-rilEm/S
Raad Dirksland stuurt aan op
kostendekkend tarief reinigingslasten
Helpt een kind redden
Politieberichten
Compensatie door verlaging Onroerend Goed Belasting
BiVeEïVMDl
'Waterrijke gebieden' in
bezoekerscentrum
'De Grevelingen'
Goedereede
2e Blad
DINSDAG 29 SEPTEMBER 1992
No. 6138
Zou Van Houwelingen thuis nog kleintjes hebben, hebben we ons donder
dagavond afgevraagd. Hoe anders zouden z'n gedachten zich zo rap hebben
begeven in de richting van een natgeplaste Pamper toen 't ging om de huis-
vuilvenverking en, eerder nog, het bewaren ervan door de burger, op z'n ach
terplaatsje? Met ingang van volgend jaar worden de containers eenmaal per
veertien dagen opgehaald en mocht dhr. Van Houwelingen, en met hem trou
wens meerdere collega-raadsleden, wat zorg hebben over, nou ja, over de
luchtjes die alsdan te vrezen zijn? Ook uit de g.f.t. (groenten-, fruit- en tuin
afval) container?
De raad kreeg het verloop van de dorpse
'afvalstromen' aanschouwelijk voorge
steld in een nota die het college had
laten produceren, compleet met de
kosten-consequenties ervan. Die blijken
torenhoog te - zullen - zijn, 195.550,-
voor de verwerking van het g.f.t. afval en
ƒ501.100,- voor de verwerking van het
huisvuil, dan de 'restfractie' geheten -,
plus nog 'es 113.000,- voor de verwer
king van grof huisvuil, 74.000,- voor
het afvoeren van klein chemisch afval
en nog "es 46.000,- voor subsidie oud
papier, het legen van de glasbakken en
het opruimen van koelkasten, samen
een gigantisch bedrag dat door de
opbrengst van afvalstoffenheffing en
reinigingsrechten voor slechts 70%
wordt gedekt. Volgend jaar zal de ge
meente uit de algemene middelen
ƒ284.000,- bij moeten passen, terwijl 't
zo overtuigend beleden wordt dat de ver
vuiler betaalt.
„Dat zou betekenen", zo legde het college
de raad voor, „dat de kosten gemoeid met
de gemeentereiniging voor 100% dienen te
worden opgebracht door de afvalstofTen-
hefflng en de reinigingsrechten". En dat
was schrikken
De nota tendeert in de richting van een
100% dekking en 't was de vraag hoe de
raad daarover denkt. Positief, zo zou
blijken onder voorwaarde echter dat de
verhoging van lasten door verlaging van
de onroerend goedbelasting wordt ge
compenseerd, een weg die overigens 'vol
valkuilen en bobbels' zit, zo voorziet het
college. Wel zullen de 'autonome' kos
tenstijgingen (verhoging tarief AVR en
fa. Boon) aan de burger worden doorbe
rekend. Ja, Dirkslands" raad stuurt op
een 100% dekking aan énsprak de
wens uit dat er gauw een mogelijkheid
zal zijn om de echte vervuiler naar rato
aan te spreken, want nu nog, zo verge
leek dhr. Joh. van Nieuwenhuijzen:
„Nu betaalt het oude vrouwtje dat een
keer in de vier weken d'r container een
beetje gevuld heeft ert d'r nog in weg zou
kunnen kruipen, net zoveel als hij die er
met z'n hele familie op heeft staan dansen
om het deksel dicht te krijgen". En dat zou
de raad graag veranderd zien, maar
hoe?
Wegen!
Hoopvol zien dhr. D. de Vlugt (en 200
Nederlandse gemeenten) naar de restul-
taten van een proef die in Oostzaan
gehouden worden, met het wegen van
het aangeboden huisvuil. Het aantal
belangstellende gemeenten wordt door
weth. Eshuis stante pede met vier ge
meenten uitgebreid, want natuurlijk, zo
wist dhr. Eshuis vanuit z'n kontakten in
de eilandelijke werkgroep Afval, hebben
ook de flakkeese gemeenten daar be
langstelling voor.
Het leek dhr. Koningswoud (SGP) wel
'een aardig idee', de verlaging van de
o.g.b. maar op de uitwerking ervan was
hij allerminst gerust. De o.g.b. kent een
eigenaarsdeel en een gebruikersdeel en
hoe de verlaging te verdelen?
Ook dhr. Sandee (CDA) maakte duide
lijk die wijsheid niet in pacht te hebben,
maar 't idee stond hem wel aan. Ook de
CDA-fraktie zou de vervuiler 't liefst zo
konkreet mogelijk op de mate van ver
vuiling aan kunnen spreken,
't Mag dan waar zijn, maar de eerstko
mende jaren zal het wegen nog niet kun
nen worden toegepast en dus zal, zo
legden weth. Eshuis en raadsvoorz.
burg. Boonstra. de raad voor, dus zullen
de lasten vooralsnog kollektief gedragen
moeten worden, óf rechtstreeks óf indi-
rekt. Het college begrijpt dat de bereke
ning van een voor ieder rechtvaardige
verlaging van de o.g.b. vol 'haken en
ogen' zit, dat is dan ook nog wat onwe
zenlijk, heel wézenlijk echter is het voor
nemen de kosten voor 100% te dekken;
het deed de voorz. goed te beluisteren
dat de kommentaren in de raad in die
richting tendeerden.
Ondeugden
Ook aan Dirkslands raadsleden blijken
velerlei ondeugden, althans 't bedenken
ervan, niet vreemd te zijn. Pampers ver
dwenen in 't aardappelgewas van Van
Nieuwenhuijzen en die zag al kattebak-
vullingen in de tuin van de buren ver
dwijnen en stukken puin in het polder
land, als 't écht toegepast zou worden
waar dhr. Sandee voor pleitte: betaling
van het aangeleverde grof vuil. „Dan
raken de polders weer vol sloopafval",
vreesde hij, „en er gaat dan weer van
alles door de open haard." Een recht
vaardige verdeling, dat is 't wat dhr. Van
Nieuwenhuijzen voorstaat, zodat ieder
betaalt voor wat 'ie afgeeft. De duurte
van afvalverwerking kennend leek het
hem trouwens een illusie dat de burger
niet méér gaat betalen.
„Een fopspeen!", zo viel dhr. v.d. Vlugt
hem bij. Er moet minder afval worden
geproduceerd, zo propageerde hij als
enige oplossing. Wegen is het enige mid
del om dat te bereiken. Klachten over
een hoog tarief kunnen dan als volgt
worden afgedaan: „Jammermaar u
gooit het er zélf in!"
De discussie muntte tenslotte niet uit in
duidelijkheid. Wel duidelijk werd dat de
raad voelt voor een kostendekkend
tarief waartegenover een evenwichtige
compensatie in de vorm van verlaging
van de o.g.b. moet komen. Zolang dat
nog niet kan worden toegepast zal een
bedrag van 284.000,- ten laste van de
algemene middelen worden genomen.
Bij de behandeling van de gemeente
lijke begroting in de oktobervergadering
zal het college al laten weten wat met de
opgedane informatie kan worden
gedaan.
Bibliotheek
Voor enkelen was het besluit om de
bibliobus niet meer in het dorp Dirks
land te laten komen, nauwelijks aan
vaardbaar. Voor de voorgestelde maat
regel - om financiële redenen - was wel
iswaar begrip, maar de consequenfie dat
Dirkslanders dan uitsluitend op de Chr.
Openbare Bibliotheek zullen zijn aan
gewezen, stond dhr. Robijn (PvdA) en
dhr. Van Nieuwenhuijzen totaal niet
aan, omdat die bibliotheek, krachtens
haar statuten, niet alle boeken zal kun
nen verstrekken.
„En dat druist volstrekt tegen de liberale
gedachte in", maakte dhr. Van Nieuwen
huijzen duidelijk, „censuur is ons ten
enenmale vreemd."
Bij het ontbreken van een alternatief
ging hij zeer, zeer node akkord, maar de
WD beraadt zich wat met deze ontwik
keling aan te moeten. Het speet hem dat
de Chr. Openbare Bibliotheek niet vol
doet aan de verwachtingen die de raad
had toen een aantal jaren geleden een
subsidie van 2,5 ton beschikbaar werd
gesteld.
„Ze ontvangen daardoor een subsidie
van 20.000,- per jaar", bezag ook dhr.
Robijn en ook hij vond het treurig dat
niet kan worden samengewerkt.
Weth. Schouten wees op de zelfstandig
heid van het bestuur, waarop geen
invloed kan worden uitgeoefend. Het
bestuur handelt conform de statuten en
dat maakt het voor dhr. Schouten duide
lijk dat niet alle boeken zullen worden
verstrekt, maar zei hij: „We proberen
toch wat dichter tot elkaar te komen".
Dhr. P. Dijkgraaf wees echter op een uit-
wijkmogelijkheid, de bibliotheek te
Middelharnis, waar wél alle soorten
boeken verkrijgbaar zijn. Uit de mond
van weth. Eshuis had dhr. Dijkgraaf
beluisterd dat om de begroting sluitend
te maken - en voor '93 is die sluitend -
allé zeilen moesten worden bijgezet,
omstandigheden waarin wel 'es van een
verworvenheid moet worden afgezien.
Dhr. Dijkgraaf achtte dat verstandiger
dan de algemene middelen 'met een
hoog bedrag op te zadelen. De bibliobus
zou volgend jaar 7351,78 meerkosten;
met het laten vervallen van het sta-uur
in Dirksland wordt 8699,90 bespaard.
Begroting 'Binnenhof
Op voorstel van het college ging de raad
wel akkoord met de begroting 1993 van
het Werkvoorzieningschap 'Binnenhof;
niet echter met de meerjarenbegroting
'94-'98 die, zo meent het college, te sum
mier is opgezet en een onvoldoende toe
lichting geeft over toekomstperspektief
op de middellange termijn.
Dhr. Van Houwelingen maakte daar, als
enige, kritische aantekeningen bij. Hij
meende dat een veronderstelde verho
ging van de arbeidsproduktiviteit met
17% en een omzetverhoging van 37%
nauwelijks reëel zijn te noemen. Hij
ging ook met de begroting niet akkoord,
voor hem het krachtigste signaal om z'n
zorg kenbaar te maken.
Ook voor volgendjaar is de bijdrage van
de gemeente Dirksland, gevolg van een
Expositie over Wetlands
Vanaf zaterdag 3 oktober tot en met eind
november 1992 is in het bezoekerscen
trum 'De Grevelingen' een expositie
over 'Wetlands' te zien. 'Wetland' is een
internationaal begrip, dat zoveel wil
zeggen als: een waterrijk gebied, van
internationaal natuurbelang. De Greve
lingen zal naar verwachting in de nabije
toekomst worden aangewezen als
Wetland.
De tentoonstelling geeft een overzicht
van de Wetlands in Nederland en daar
buiten. Door middel-van informatiepa
nelen, foto's en opgezette vogels wordt
uitgelegd wat Wetlands zijn en welke
waarden ze hebben. Natuurlijk komt
hierbij ook de Grevelingen aan bod.
Tevens is er een videoband te zien over
vogels in de Grevelingen.
Het Grevelingengebied vormt een be
langrijke schakel in een samenhangend
systeem van Wetlands in Europa, West-
Afrika, Noord-Azië en Noordoost
Canada.
Na de afsluiting in 1971 werd de Greve
lingen een zout watermeer zonder getij.
Het water, de drooggevallen platen, de
voormalige schorren en slikken en de
binnendijks gelegen gebieden vormen
tesamen het leefmilieu voor een zeer
gevarieerde planten- en dierenwereld,
zowel boven als onderwater.
Naast de tentoonstelling over Wetlands
is ook de permanente expositie over de
Grevelingen te zien in het bezoekers
centrum.
De openingstijden zijn: van 12.00- 17.00
uur; 's maandags gesloten.
Hofdijksweg 22, OUDDORP
Telefoon 01878-1092
eerder gemaakte afspraak, op 89.068,-
gesteld. De overeengekomen budgetpe
riode eindigt echter volgend jaar en het
college voorziet nu al dat het toekomstig
budget op een veel hoger niveau zal
komen te liggen dan het huidige. Er zijn
meer werknemers uit Dirksland, de
Rijksbijdrage staat onder druk en het
financieringsplaatje van de nieuwbouw
is duurder uitgevallen, waardoor de
huisverstingslasten gestegen zijn.
Legeskosten
„Een bouwvergunning is niet altijd meer
nodig", zegt een artikel elders in deze
krant en daar ging het ook in Dirkslands
raadsvergadering over.
Wel bestaat voor veel verbouwingen/
kjes een meldingsplicht en ook dat moet
worden betaald. De legesverordening
werd erop aangepast.
„Zo gaat de burger er maar weinig op
vooruit", stelde dhr. Van Houwelingen
vast, een 'fopspeen' vond hij zo'n toege
paste deregulering die door de burger
toch nog moet worden betaald.
Dhr. Van Nieuwenhuijzen (WD) waag
de het vast te stellen dat de gemeente
Dirksland met z'n legestarief in de top
zit. maar Middelharnis gaat hetzelfde
voorstellen, zo maakte de voorz. be
kend.
Hij had overigens wel een verklaring
voor de legesheffing; aan de hand van
bouwtekeningen moet worden nage
gaan of inderdaad met een melding kan
worden volstaan. De hoeveelheid werk
is er voor de ambtenaar niet minder
op geworden.
Woord Daad is zaterdag een financiële adoptie-aktie begonnen, die enkele
weken zal duren. Aan deze aktie zal in het Eilanden-Nieuws en een paar lande
lijke bladen aandacht worden besteed. Met een bijdrage van ƒ35,- (groeps-
adoptie) of 40,- (individuele adoptie) per maand kunt u het leven van een
kind redden.
Op ons eiland zijn momenteel 290 adoptie-ouders. Dat aantal moet - gelet op de
welvaart op Flakkee - toch gemakkelijk tot 400 op te voeren zijn.
Wie kan met de hand op zijn portemonnee aan de schrikbarende nood in de
verschillende delen van de wereld voorbijgaan? Kunnen wij recht laten gelden,
dat onze kinderen het zo goed hebben?
Er wordt momenteel een adoptiefolder van 16 pagina's verspreid. Wie gewend is
het periodiekje van Woord Daad te lezen krijgt de folder automatisch in de
bus. Daarnaast worden er nog vele verspreid. Wie hem niet ontvangt kan bij één
van de comitéleden op ons eiland terecht. U kunt ook (01870) 8 25 60 /8 63 67
bellen! Helpt ook u mee het leven van een kind te redden?
Auto-inbraken
Op Strand Noord, de Vrijheidsweg en de
Kabbelaarsbank in Ouddorp werden op
22 en 27 september drie auto's openge
broken. Uit alle auto's werd de radio
cassette-recorder gestolen en verder
werd er in één van de auto's flink wat
schade aangericht.
Aanrijding met een ree
Op de Punt in Ouddorp kwam een per
sonenauto in botsing met een overste
kende ree. De auto liep daardoor zoveel
schade op, dat hij moest worden wegge-
takeld. De ree was op slag dood.
Inbraken
In de nacht van 22 op 23 september pro
beerde men in te breken in een bedrijfin
Stellendam. De afrastering was doorge
knipt en een rolluik was vernield.
In de nacht van 23 op 24 september werd
ingebroken in de kantines van de voet
balvereniging en de tennisvereniging
van Stellendam.
Bovendien werd ingebroken in een
caravan die op het terrein van de tennis
vereniging stond. Een telefoontoestel,
een geldpotje, kratten bier, koffie en een
hoeveelheid snoepgoed werden gesto
len.
Aanrijding tijdens ontzegging
Op de Brouwersdam reed een inwoner
van Vlissingen door het rode licht en
botste daarna op een andere auto. Dat
gebeurde op 23 september. Bij controle
bleek, dat de man helemaal geen auto
mocht besturen. De rechter had hem dat
wegens eerdere overtredingen verboden
tot 8 november 1993. Tegen de man
wordt proces-verbaal opgemaakt.
Doorrijden na aanrijding
In de avond van 22 september werd op
de Pretoriuslaan in Ouddorp een stil
staande auto beschadigd door een an
dere auto. De dader reed door. Ver
moedelijk rijdt hij/zij in een groene
auto.
„Dan gaan we onmiddellijk aan het pakken", zei ten op de ondergelopen landstreken naar de ver- Daar zagen ze, dat een van de militairen door
Kees. „We zijn morgen op tijd present", voegde hij schillende boerderijen, gehuchten en dorpen tekens te kennen gaf dat ze terug moesten
er aan toe. - roeien en eoed letten on mannen, die lanas de dii^ komen.
VERVOLGVERHAAL
- 15 -
toen de Stadhouder daartoe verlof had
gegeven, was hij in dienst van de rege
ring getreden en hij had daar geen spijt
van. Met Koning Lodewijk had hij veel
op. Die deed alles wat in zijn vermogen
was om de Nederlanders ter wille te zijn,
daarvoor zette hij alles op het spel.
Napoleon stuurde hem de ene dreigbrief na de
andere. Als Koning Lodewijk zijn zin kreeg, zou
hij onmiddellijk vrede sluiten met Engeland en
dan kon zich de handel weer ontwikkelen. Zolang
Lodewijk koning was, zouden de Fransen hier
geen voet aan de grond krijgen.
„Ik geloof niet, dat het volk in zijn geheel ooit ver
zoend zal raken met koning Lodewijk", merkte
vader op. „Het bloed kruipt waar het niet gaan
kan; wij hebben ons hart verpand aan het Oranje
huis. Bovendien, al zou Lodewijk het goede wil
len voor ons volk, hij kan niets zonder Napoleon
en die ziet ons als deel van het grote Rijk, dat wij
moeten helpen in stand houden. Reeds nu vech
ten onze jongens in Spanje en wie weet, wat ons
nog meer boven het hoofd hangt!"
„We moeten voorlopig niet naar de toekomst
zien", ging Borel daartegen in. „Het heden vraagt
onze zorg en nu moeten we dankbaar zijn, dat we
een Koning hebben die voor alles een goed
Nederlands vorst wil zijn. Hij heeft ons volk lief
en liefde wekt wederliefde".
De familie bleef nog enige tijd in gesprek, doch
dan maakte de bezoeker er een einde aan.
„Het wordt al laat", zei hij, „als u morgen met mij
meegaat, zult u wel het een en ander gereed moe
ten maken".
„Morgen al?" vroeg Willem en uit de toon was
duidelijk te merken, dat dat hem niet naar de
zin was.
„Ja", was het antwoord, „er moet onmiddellijk
ingegrepen worden. Morgen om negen uur verza
melen de vrijwilligers zich bij de Weesperzijde en
dan vertrekken we zo spoedig mogelijk".
Zo spoedig hadden de jongens hun vertrek niet
verwacht, maar ze zagen in, dat het nodig was.
Het was nu nog een uurtje van spannende drukte
bij de familie Sweers, maar allen hielpen mee en
zo was de bagage, die de reizigers mee zouden
nemen, spoedig gereed. Nog even zaten allen na
het pakken bijeen om de haard.
„Wanneer zullen we weer zo rustig bij elkaar zit
ten?" vroeg moeder bezorgd. Ze had er een voor
gevoel van, dat de prettige dagen, die ze met
elkaar doorgebracht hadden, gevolgd zouden
worden door maanden én jaren van scheiding.
De volgende morgen was er een heel gezelschap
jonge mannen bijeen op de Weesperzijde. Tegen
een uur of tien kwam Borel ook. Hij groette de
mannen, keek na of allen aanwezig waren en
zei;
„Dadelijk komen er enige wagens, die jullie naar
Gorkum zullen brengen en daar krijgen jullie
nadere instrukties".
Inderdaad kwamen er weldra een drietal ruime
wagens aanrijden, elk bespannen met twee paar
den, en spoedig waren ze onderweg.
In de namiddag kwamen ze in Gorkum aan. Daar
waren al heel wat vrijwilligers uit andere steden.
Ook militairen. De zaak was goed georganiseerd.
Onmiddellijk na hun aankomst werden ze in een
groot gebouw ondergebracht, waar een maaltijd
voor hen gereed stond en daarna werden ze inge
deeld in groepen, die naar verschillende dorpen
in de omstrek zouden vertrekken. Daar zouden ze
de militairen behulpzaam zijn bij het voorkomen
van plundering. Ze moesten daartoe met roeibo
ten op de ondergelopen landstreken naar de ver
schillende boerderijen, gehuchten en dorpen
roeien en goed letten op mannen, die langs de dij^
ken goederen vervoerden. Kees en Willem werden
gescheiden. Willem moest voorlopig in Gorkum
blijven, Kees ging verder op tot bij Lent.
Daar in het stadje Gorkum was weinig van de
overstroming te zien, doch toen ze de volgende
morgen naar de plaats van hun bestemming ver
trokken, zagen ze, welk een vreselijke ramp deze
streken getroffen had. Zo ver het oog reikte water,
altijd maar water; het was een troosteloos gezicht
boven dat met grote ijsschollen bedekte water hier
en daar de takken van een knotwilg te zien uitste
ken of het dak van een boerderij. Bij het nauwlet
tend gadeslaan van de omgeving zagen ze aan de
horizon talrijke daken boven het water. Daar lag
een dorp, dat geheel overstroomd was. En boven
dat water koepelde zich een grauwe lucht die het
geheel nog naargeestiger maakte.
Willem zou vlak bij Gorkum blijven. Reeds dade
lijk zou hij met enige militairen een tocht maken.
De boot lag al gereed. De militairen, gewapend
met een geweer, stapten in het ranke schuitje en
de roeiers namen hun zitplaatsen in. Aan het roer
zette zich een man, die zich opwierp tot voorman.
Maar aan geregeld roeien was niet te denken. Tel
kens stootte de boot tegen een drijvende ijsschots;
soms was de schok zo hevig, dat de boot in zijn
voegen kraakte.
„Dat gaat niet goed", dacht Willem, „de boot stoot
lek". Ze waren nog druk bezig om zich een door
tocht te banen, toen plotseling hun aandacht
getrokken werd door een koets op de dijk, bege
leid door enige militairen te paard.
„Wie zou daar nu rijden?" vroegen ze elkaar.
„Laten we maar naar de dijk terugroeien", zei
de voorman.
Dat deden ze, maar het kostte moeite genoeg;
tegen de dijk lag een grote ijsschots, waarin geen
beweging te krijgen was. Na lang werken slaagden
ze er in de boot bij de voet van de dijk te
brengen.
Toen Willem aan land was, zag hij de militairen -
aan hun uniform te zien, hoge officieren - in
gesprek met een in een zware pelsjas geklede heer,
die, toen hij zag, dat de roeiers er in geslaagd
waren aan wal te komen, op hen toestapte en
hun toesprak:
„Ik ben uw koning".
Hij had een vreemde uitspraak, drukte bij het
woord 'koning' sterk op de laatste lettergreep,
zodat het leek of hij zei: ik ben uw konijn. Hij ver
volgde langzaam, woord voor woord:
„Gij zijt goede mannen, die wilt mij bijstaan arme
bewoners beschermen tegen gespuis".
Met dat laatste woord had hij bijzonder veel
moeite; hij was blij, dat het er uit was, want toen
hij het gezegd had, begon hij te lachen.
Klaarblijkelijk was met dit gesprek zijn Neder
landse woordenschat uitgeput, want hij sprak
enige woorden in het Frans tot de officieren. Een
dezer wendde zich nu tot de roeiers en zei:
„Zijne Majesteit wil naar de overzijde van de
rivier; kunnen jullie daarheen roeien?"
„Natuurlijk", zei de voorman, „wat Zijne Majes
teit wenst zal gebeuren".
(wordt vervolgd)
^.l^^.^.^.l^l^^.l^4.l^.l^l^^.^.4.^.l^^.^.^.l^l^4■^■^■'^^■^■'^'^^■^■^■^■'^^.4■^■'^^■**■4■^■4■*^■'^4■'^4■*'^4^4■*******'^*