EIIAIIDEII-rilEm/S Raad Dirksland stuurt aan op kostendekkend tarief reinigingslasten Helpt een kind redden Politieberichten Compensatie door verlaging Onroerend Goed Belasting BiVeEïVMDl 'Waterrijke gebieden' in bezoekerscentrum 'De Grevelingen' Goedereede 2e Blad DINSDAG 29 SEPTEMBER 1992 No. 6138 Zou Van Houwelingen thuis nog kleintjes hebben, hebben we ons donder dagavond afgevraagd. Hoe anders zouden z'n gedachten zich zo rap hebben begeven in de richting van een natgeplaste Pamper toen 't ging om de huis- vuilvenverking en, eerder nog, het bewaren ervan door de burger, op z'n ach terplaatsje? Met ingang van volgend jaar worden de containers eenmaal per veertien dagen opgehaald en mocht dhr. Van Houwelingen, en met hem trou wens meerdere collega-raadsleden, wat zorg hebben over, nou ja, over de luchtjes die alsdan te vrezen zijn? Ook uit de g.f.t. (groenten-, fruit- en tuin afval) container? De raad kreeg het verloop van de dorpse 'afvalstromen' aanschouwelijk voorge steld in een nota die het college had laten produceren, compleet met de kosten-consequenties ervan. Die blijken torenhoog te - zullen - zijn, 195.550,- voor de verwerking van het g.f.t. afval en ƒ501.100,- voor de verwerking van het huisvuil, dan de 'restfractie' geheten -, plus nog 'es 113.000,- voor de verwer king van grof huisvuil, 74.000,- voor het afvoeren van klein chemisch afval en nog "es 46.000,- voor subsidie oud papier, het legen van de glasbakken en het opruimen van koelkasten, samen een gigantisch bedrag dat door de opbrengst van afvalstoffenheffing en reinigingsrechten voor slechts 70% wordt gedekt. Volgend jaar zal de ge meente uit de algemene middelen ƒ284.000,- bij moeten passen, terwijl 't zo overtuigend beleden wordt dat de ver vuiler betaalt. „Dat zou betekenen", zo legde het college de raad voor, „dat de kosten gemoeid met de gemeentereiniging voor 100% dienen te worden opgebracht door de afvalstofTen- hefflng en de reinigingsrechten". En dat was schrikken De nota tendeert in de richting van een 100% dekking en 't was de vraag hoe de raad daarover denkt. Positief, zo zou blijken onder voorwaarde echter dat de verhoging van lasten door verlaging van de onroerend goedbelasting wordt ge compenseerd, een weg die overigens 'vol valkuilen en bobbels' zit, zo voorziet het college. Wel zullen de 'autonome' kos tenstijgingen (verhoging tarief AVR en fa. Boon) aan de burger worden doorbe rekend. Ja, Dirkslands" raad stuurt op een 100% dekking aan énsprak de wens uit dat er gauw een mogelijkheid zal zijn om de echte vervuiler naar rato aan te spreken, want nu nog, zo verge leek dhr. Joh. van Nieuwenhuijzen: „Nu betaalt het oude vrouwtje dat een keer in de vier weken d'r container een beetje gevuld heeft ert d'r nog in weg zou kunnen kruipen, net zoveel als hij die er met z'n hele familie op heeft staan dansen om het deksel dicht te krijgen". En dat zou de raad graag veranderd zien, maar hoe? Wegen! Hoopvol zien dhr. D. de Vlugt (en 200 Nederlandse gemeenten) naar de restul- taten van een proef die in Oostzaan gehouden worden, met het wegen van het aangeboden huisvuil. Het aantal belangstellende gemeenten wordt door weth. Eshuis stante pede met vier ge meenten uitgebreid, want natuurlijk, zo wist dhr. Eshuis vanuit z'n kontakten in de eilandelijke werkgroep Afval, hebben ook de flakkeese gemeenten daar be langstelling voor. Het leek dhr. Koningswoud (SGP) wel 'een aardig idee', de verlaging van de o.g.b. maar op de uitwerking ervan was hij allerminst gerust. De o.g.b. kent een eigenaarsdeel en een gebruikersdeel en hoe de verlaging te verdelen? Ook dhr. Sandee (CDA) maakte duide lijk die wijsheid niet in pacht te hebben, maar 't idee stond hem wel aan. Ook de CDA-fraktie zou de vervuiler 't liefst zo konkreet mogelijk op de mate van ver vuiling aan kunnen spreken, 't Mag dan waar zijn, maar de eerstko mende jaren zal het wegen nog niet kun nen worden toegepast en dus zal, zo legden weth. Eshuis en raadsvoorz. burg. Boonstra. de raad voor, dus zullen de lasten vooralsnog kollektief gedragen moeten worden, óf rechtstreeks óf indi- rekt. Het college begrijpt dat de bereke ning van een voor ieder rechtvaardige verlaging van de o.g.b. vol 'haken en ogen' zit, dat is dan ook nog wat onwe zenlijk, heel wézenlijk echter is het voor nemen de kosten voor 100% te dekken; het deed de voorz. goed te beluisteren dat de kommentaren in de raad in die richting tendeerden. Ondeugden Ook aan Dirkslands raadsleden blijken velerlei ondeugden, althans 't bedenken ervan, niet vreemd te zijn. Pampers ver dwenen in 't aardappelgewas van Van Nieuwenhuijzen en die zag al kattebak- vullingen in de tuin van de buren ver dwijnen en stukken puin in het polder land, als 't écht toegepast zou worden waar dhr. Sandee voor pleitte: betaling van het aangeleverde grof vuil. „Dan raken de polders weer vol sloopafval", vreesde hij, „en er gaat dan weer van alles door de open haard." Een recht vaardige verdeling, dat is 't wat dhr. Van Nieuwenhuijzen voorstaat, zodat ieder betaalt voor wat 'ie afgeeft. De duurte van afvalverwerking kennend leek het hem trouwens een illusie dat de burger niet méér gaat betalen. „Een fopspeen!", zo viel dhr. v.d. Vlugt hem bij. Er moet minder afval worden geproduceerd, zo propageerde hij als enige oplossing. Wegen is het enige mid del om dat te bereiken. Klachten over een hoog tarief kunnen dan als volgt worden afgedaan: „Jammermaar u gooit het er zélf in!" De discussie muntte tenslotte niet uit in duidelijkheid. Wel duidelijk werd dat de raad voelt voor een kostendekkend tarief waartegenover een evenwichtige compensatie in de vorm van verlaging van de o.g.b. moet komen. Zolang dat nog niet kan worden toegepast zal een bedrag van 284.000,- ten laste van de algemene middelen worden genomen. Bij de behandeling van de gemeente lijke begroting in de oktobervergadering zal het college al laten weten wat met de opgedane informatie kan worden gedaan. Bibliotheek Voor enkelen was het besluit om de bibliobus niet meer in het dorp Dirks land te laten komen, nauwelijks aan vaardbaar. Voor de voorgestelde maat regel - om financiële redenen - was wel iswaar begrip, maar de consequenfie dat Dirkslanders dan uitsluitend op de Chr. Openbare Bibliotheek zullen zijn aan gewezen, stond dhr. Robijn (PvdA) en dhr. Van Nieuwenhuijzen totaal niet aan, omdat die bibliotheek, krachtens haar statuten, niet alle boeken zal kun nen verstrekken. „En dat druist volstrekt tegen de liberale gedachte in", maakte dhr. Van Nieuwen huijzen duidelijk, „censuur is ons ten enenmale vreemd." Bij het ontbreken van een alternatief ging hij zeer, zeer node akkord, maar de WD beraadt zich wat met deze ontwik keling aan te moeten. Het speet hem dat de Chr. Openbare Bibliotheek niet vol doet aan de verwachtingen die de raad had toen een aantal jaren geleden een subsidie van 2,5 ton beschikbaar werd gesteld. „Ze ontvangen daardoor een subsidie van 20.000,- per jaar", bezag ook dhr. Robijn en ook hij vond het treurig dat niet kan worden samengewerkt. Weth. Schouten wees op de zelfstandig heid van het bestuur, waarop geen invloed kan worden uitgeoefend. Het bestuur handelt conform de statuten en dat maakt het voor dhr. Schouten duide lijk dat niet alle boeken zullen worden verstrekt, maar zei hij: „We proberen toch wat dichter tot elkaar te komen". Dhr. P. Dijkgraaf wees echter op een uit- wijkmogelijkheid, de bibliotheek te Middelharnis, waar wél alle soorten boeken verkrijgbaar zijn. Uit de mond van weth. Eshuis had dhr. Dijkgraaf beluisterd dat om de begroting sluitend te maken - en voor '93 is die sluitend - allé zeilen moesten worden bijgezet, omstandigheden waarin wel 'es van een verworvenheid moet worden afgezien. Dhr. Dijkgraaf achtte dat verstandiger dan de algemene middelen 'met een hoog bedrag op te zadelen. De bibliobus zou volgend jaar 7351,78 meerkosten; met het laten vervallen van het sta-uur in Dirksland wordt 8699,90 bespaard. Begroting 'Binnenhof Op voorstel van het college ging de raad wel akkoord met de begroting 1993 van het Werkvoorzieningschap 'Binnenhof; niet echter met de meerjarenbegroting '94-'98 die, zo meent het college, te sum mier is opgezet en een onvoldoende toe lichting geeft over toekomstperspektief op de middellange termijn. Dhr. Van Houwelingen maakte daar, als enige, kritische aantekeningen bij. Hij meende dat een veronderstelde verho ging van de arbeidsproduktiviteit met 17% en een omzetverhoging van 37% nauwelijks reëel zijn te noemen. Hij ging ook met de begroting niet akkoord, voor hem het krachtigste signaal om z'n zorg kenbaar te maken. Ook voor volgendjaar is de bijdrage van de gemeente Dirksland, gevolg van een Expositie over Wetlands Vanaf zaterdag 3 oktober tot en met eind november 1992 is in het bezoekerscen trum 'De Grevelingen' een expositie over 'Wetlands' te zien. 'Wetland' is een internationaal begrip, dat zoveel wil zeggen als: een waterrijk gebied, van internationaal natuurbelang. De Greve lingen zal naar verwachting in de nabije toekomst worden aangewezen als Wetland. De tentoonstelling geeft een overzicht van de Wetlands in Nederland en daar buiten. Door middel-van informatiepa nelen, foto's en opgezette vogels wordt uitgelegd wat Wetlands zijn en welke waarden ze hebben. Natuurlijk komt hierbij ook de Grevelingen aan bod. Tevens is er een videoband te zien over vogels in de Grevelingen. Het Grevelingengebied vormt een be langrijke schakel in een samenhangend systeem van Wetlands in Europa, West- Afrika, Noord-Azië en Noordoost Canada. Na de afsluiting in 1971 werd de Greve lingen een zout watermeer zonder getij. Het water, de drooggevallen platen, de voormalige schorren en slikken en de binnendijks gelegen gebieden vormen tesamen het leefmilieu voor een zeer gevarieerde planten- en dierenwereld, zowel boven als onderwater. Naast de tentoonstelling over Wetlands is ook de permanente expositie over de Grevelingen te zien in het bezoekers centrum. De openingstijden zijn: van 12.00- 17.00 uur; 's maandags gesloten. Hofdijksweg 22, OUDDORP Telefoon 01878-1092 eerder gemaakte afspraak, op 89.068,- gesteld. De overeengekomen budgetpe riode eindigt echter volgend jaar en het college voorziet nu al dat het toekomstig budget op een veel hoger niveau zal komen te liggen dan het huidige. Er zijn meer werknemers uit Dirksland, de Rijksbijdrage staat onder druk en het financieringsplaatje van de nieuwbouw is duurder uitgevallen, waardoor de huisverstingslasten gestegen zijn. Legeskosten „Een bouwvergunning is niet altijd meer nodig", zegt een artikel elders in deze krant en daar ging het ook in Dirkslands raadsvergadering over. Wel bestaat voor veel verbouwingen/ kjes een meldingsplicht en ook dat moet worden betaald. De legesverordening werd erop aangepast. „Zo gaat de burger er maar weinig op vooruit", stelde dhr. Van Houwelingen vast, een 'fopspeen' vond hij zo'n toege paste deregulering die door de burger toch nog moet worden betaald. Dhr. Van Nieuwenhuijzen (WD) waag de het vast te stellen dat de gemeente Dirksland met z'n legestarief in de top zit. maar Middelharnis gaat hetzelfde voorstellen, zo maakte de voorz. be kend. Hij had overigens wel een verklaring voor de legesheffing; aan de hand van bouwtekeningen moet worden nage gaan of inderdaad met een melding kan worden volstaan. De hoeveelheid werk is er voor de ambtenaar niet minder op geworden. Woord Daad is zaterdag een financiële adoptie-aktie begonnen, die enkele weken zal duren. Aan deze aktie zal in het Eilanden-Nieuws en een paar lande lijke bladen aandacht worden besteed. Met een bijdrage van ƒ35,- (groeps- adoptie) of 40,- (individuele adoptie) per maand kunt u het leven van een kind redden. Op ons eiland zijn momenteel 290 adoptie-ouders. Dat aantal moet - gelet op de welvaart op Flakkee - toch gemakkelijk tot 400 op te voeren zijn. Wie kan met de hand op zijn portemonnee aan de schrikbarende nood in de verschillende delen van de wereld voorbijgaan? Kunnen wij recht laten gelden, dat onze kinderen het zo goed hebben? Er wordt momenteel een adoptiefolder van 16 pagina's verspreid. Wie gewend is het periodiekje van Woord Daad te lezen krijgt de folder automatisch in de bus. Daarnaast worden er nog vele verspreid. Wie hem niet ontvangt kan bij één van de comitéleden op ons eiland terecht. U kunt ook (01870) 8 25 60 /8 63 67 bellen! Helpt ook u mee het leven van een kind te redden? Auto-inbraken Op Strand Noord, de Vrijheidsweg en de Kabbelaarsbank in Ouddorp werden op 22 en 27 september drie auto's openge broken. Uit alle auto's werd de radio cassette-recorder gestolen en verder werd er in één van de auto's flink wat schade aangericht. Aanrijding met een ree Op de Punt in Ouddorp kwam een per sonenauto in botsing met een overste kende ree. De auto liep daardoor zoveel schade op, dat hij moest worden wegge- takeld. De ree was op slag dood. Inbraken In de nacht van 22 op 23 september pro beerde men in te breken in een bedrijfin Stellendam. De afrastering was doorge knipt en een rolluik was vernield. In de nacht van 23 op 24 september werd ingebroken in de kantines van de voet balvereniging en de tennisvereniging van Stellendam. Bovendien werd ingebroken in een caravan die op het terrein van de tennis vereniging stond. Een telefoontoestel, een geldpotje, kratten bier, koffie en een hoeveelheid snoepgoed werden gesto len. Aanrijding tijdens ontzegging Op de Brouwersdam reed een inwoner van Vlissingen door het rode licht en botste daarna op een andere auto. Dat gebeurde op 23 september. Bij controle bleek, dat de man helemaal geen auto mocht besturen. De rechter had hem dat wegens eerdere overtredingen verboden tot 8 november 1993. Tegen de man wordt proces-verbaal opgemaakt. Doorrijden na aanrijding In de avond van 22 september werd op de Pretoriuslaan in Ouddorp een stil staande auto beschadigd door een an dere auto. De dader reed door. Ver moedelijk rijdt hij/zij in een groene auto. „Dan gaan we onmiddellijk aan het pakken", zei ten op de ondergelopen landstreken naar de ver- Daar zagen ze, dat een van de militairen door Kees. „We zijn morgen op tijd present", voegde hij schillende boerderijen, gehuchten en dorpen tekens te kennen gaf dat ze terug moesten er aan toe. - roeien en eoed letten on mannen, die lanas de dii^ komen. VERVOLGVERHAAL - 15 - toen de Stadhouder daartoe verlof had gegeven, was hij in dienst van de rege ring getreden en hij had daar geen spijt van. Met Koning Lodewijk had hij veel op. Die deed alles wat in zijn vermogen was om de Nederlanders ter wille te zijn, daarvoor zette hij alles op het spel. Napoleon stuurde hem de ene dreigbrief na de andere. Als Koning Lodewijk zijn zin kreeg, zou hij onmiddellijk vrede sluiten met Engeland en dan kon zich de handel weer ontwikkelen. Zolang Lodewijk koning was, zouden de Fransen hier geen voet aan de grond krijgen. „Ik geloof niet, dat het volk in zijn geheel ooit ver zoend zal raken met koning Lodewijk", merkte vader op. „Het bloed kruipt waar het niet gaan kan; wij hebben ons hart verpand aan het Oranje huis. Bovendien, al zou Lodewijk het goede wil len voor ons volk, hij kan niets zonder Napoleon en die ziet ons als deel van het grote Rijk, dat wij moeten helpen in stand houden. Reeds nu vech ten onze jongens in Spanje en wie weet, wat ons nog meer boven het hoofd hangt!" „We moeten voorlopig niet naar de toekomst zien", ging Borel daartegen in. „Het heden vraagt onze zorg en nu moeten we dankbaar zijn, dat we een Koning hebben die voor alles een goed Nederlands vorst wil zijn. Hij heeft ons volk lief en liefde wekt wederliefde". De familie bleef nog enige tijd in gesprek, doch dan maakte de bezoeker er een einde aan. „Het wordt al laat", zei hij, „als u morgen met mij meegaat, zult u wel het een en ander gereed moe ten maken". „Morgen al?" vroeg Willem en uit de toon was duidelijk te merken, dat dat hem niet naar de zin was. „Ja", was het antwoord, „er moet onmiddellijk ingegrepen worden. Morgen om negen uur verza melen de vrijwilligers zich bij de Weesperzijde en dan vertrekken we zo spoedig mogelijk". Zo spoedig hadden de jongens hun vertrek niet verwacht, maar ze zagen in, dat het nodig was. Het was nu nog een uurtje van spannende drukte bij de familie Sweers, maar allen hielpen mee en zo was de bagage, die de reizigers mee zouden nemen, spoedig gereed. Nog even zaten allen na het pakken bijeen om de haard. „Wanneer zullen we weer zo rustig bij elkaar zit ten?" vroeg moeder bezorgd. Ze had er een voor gevoel van, dat de prettige dagen, die ze met elkaar doorgebracht hadden, gevolgd zouden worden door maanden én jaren van scheiding. De volgende morgen was er een heel gezelschap jonge mannen bijeen op de Weesperzijde. Tegen een uur of tien kwam Borel ook. Hij groette de mannen, keek na of allen aanwezig waren en zei; „Dadelijk komen er enige wagens, die jullie naar Gorkum zullen brengen en daar krijgen jullie nadere instrukties". Inderdaad kwamen er weldra een drietal ruime wagens aanrijden, elk bespannen met twee paar den, en spoedig waren ze onderweg. In de namiddag kwamen ze in Gorkum aan. Daar waren al heel wat vrijwilligers uit andere steden. Ook militairen. De zaak was goed georganiseerd. Onmiddellijk na hun aankomst werden ze in een groot gebouw ondergebracht, waar een maaltijd voor hen gereed stond en daarna werden ze inge deeld in groepen, die naar verschillende dorpen in de omstrek zouden vertrekken. Daar zouden ze de militairen behulpzaam zijn bij het voorkomen van plundering. Ze moesten daartoe met roeibo ten op de ondergelopen landstreken naar de ver schillende boerderijen, gehuchten en dorpen roeien en goed letten op mannen, die langs de dij^ ken goederen vervoerden. Kees en Willem werden gescheiden. Willem moest voorlopig in Gorkum blijven, Kees ging verder op tot bij Lent. Daar in het stadje Gorkum was weinig van de overstroming te zien, doch toen ze de volgende morgen naar de plaats van hun bestemming ver trokken, zagen ze, welk een vreselijke ramp deze streken getroffen had. Zo ver het oog reikte water, altijd maar water; het was een troosteloos gezicht boven dat met grote ijsschollen bedekte water hier en daar de takken van een knotwilg te zien uitste ken of het dak van een boerderij. Bij het nauwlet tend gadeslaan van de omgeving zagen ze aan de horizon talrijke daken boven het water. Daar lag een dorp, dat geheel overstroomd was. En boven dat water koepelde zich een grauwe lucht die het geheel nog naargeestiger maakte. Willem zou vlak bij Gorkum blijven. Reeds dade lijk zou hij met enige militairen een tocht maken. De boot lag al gereed. De militairen, gewapend met een geweer, stapten in het ranke schuitje en de roeiers namen hun zitplaatsen in. Aan het roer zette zich een man, die zich opwierp tot voorman. Maar aan geregeld roeien was niet te denken. Tel kens stootte de boot tegen een drijvende ijsschots; soms was de schok zo hevig, dat de boot in zijn voegen kraakte. „Dat gaat niet goed", dacht Willem, „de boot stoot lek". Ze waren nog druk bezig om zich een door tocht te banen, toen plotseling hun aandacht getrokken werd door een koets op de dijk, bege leid door enige militairen te paard. „Wie zou daar nu rijden?" vroegen ze elkaar. „Laten we maar naar de dijk terugroeien", zei de voorman. Dat deden ze, maar het kostte moeite genoeg; tegen de dijk lag een grote ijsschots, waarin geen beweging te krijgen was. Na lang werken slaagden ze er in de boot bij de voet van de dijk te brengen. Toen Willem aan land was, zag hij de militairen - aan hun uniform te zien, hoge officieren - in gesprek met een in een zware pelsjas geklede heer, die, toen hij zag, dat de roeiers er in geslaagd waren aan wal te komen, op hen toestapte en hun toesprak: „Ik ben uw koning". Hij had een vreemde uitspraak, drukte bij het woord 'koning' sterk op de laatste lettergreep, zodat het leek of hij zei: ik ben uw konijn. Hij ver volgde langzaam, woord voor woord: „Gij zijt goede mannen, die wilt mij bijstaan arme bewoners beschermen tegen gespuis". Met dat laatste woord had hij bijzonder veel moeite; hij was blij, dat het er uit was, want toen hij het gezegd had, begon hij te lachen. Klaarblijkelijk was met dit gesprek zijn Neder landse woordenschat uitgeput, want hij sprak enige woorden in het Frans tot de officieren. Een dezer wendde zich nu tot de roeiers en zei: „Zijne Majesteit wil naar de overzijde van de rivier; kunnen jullie daarheen roeien?" „Natuurlijk", zei de voorman, „wat Zijne Majes teit wenst zal gebeuren". (wordt vervolgd) ^.l^^.^.^.l^l^^.l^4.l^.l^l^^.^.4.^.l^^.^.^.l^l^4■^■^■'^^■^■'^'^^■^■^■^■'^^.4■^■'^^■**■4■^■4■*^■'^4■'^4■*'^4^4■*******'^*

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1992 | | pagina 5